Extra spelvormen
Samengevat
De basis van de game is voor oudgedienden prettig vertrouwd. Er zijn veel vechters die terugkeren uit de voorgaande games, en gelukkig ook genoeg nieuwe. Het vechten gaat wat sneller dan in SSB Brawl en wat langzamer dan dan in SSB Melee, en die middenweg is prettig. De bediening is nog steeds eenvoudig, maar biedt toch prettig veel diepgang. Met vier man op de bank is het spelen nog net zo leuk als vroeger.
De game bevat bovendien veel extra spelvormen, al zijn die niet allemaal even geslaagd. Vooral de Smash-toer is wat omslachtig en de geluksfactor is daarin wel erg hoog. Ook spelen met acht man is nieuw, maar nog niet helemaal uitgekristallisseerd. Deze optie mist een aantal goede maps. Tot slot zijn de Amiibo's nieuw, maar doordat je die niet zelf kunt besturen, voegen ze naar onze smaak weinig toe.
Eindoordeel
Voor een serie die inmiddels vijftien jaar bestaat is Nintendo opvallend zuinig op Super Smash Bros. Na Super Smash Bros. Brawl - alweer uit 2008 - bleef het stil, tot eerder dit jaar Super Smash Bros. for Nintendo 3DS verscheen, als voorbode op een vergelijkbare game voor de Wii U. Die laatste versie kwam een paar weken geleden op de markt. De twee zijn vrijwel identiek, met als voornaamste verschil dat de versie voor de 3DS uiteraard in 3d te bewonderen is en de versie voor de Wii U wat extra spelvormen heeft. We nemen de laatste versie onder de loep.
Leentjebuur
In Super Smash Bros. veegt Nintendo weer ouderwets allerlei bekende spelpersonages op een hoop; personages die zijn geleend uit verschillende games van Nintendo zelf en uit games van sommige andere Japanse uitgevers. Denk bijvoorbeeld aan Mega Man van Capcom, Metal Gears Snake van Konami en Sonic the Hedgehog van Sega. Er zijn in totaal 49 speelbare vechters in de game opgenomen, waarvan er 15 nieuw zijn. Het grootste deel van het roster zal fans van Super Smash Bros. dus bekend voorkomen. De opvallendste nieuwe verschijning is ook een oudgediende; Pac-Man maakt zijn debuut naast de al genoemde Mega Man, Punch Out's Little Mac, Kid Icarus' Dark Pit en Palutena, Xeno's Shulk en Nintendo's eigen Bowser Jr.
De meeste vechters passen goed bij de serie, hoewel sommige keuzes opvallend zijn. Zo vinden we Kirby nog steeds een vreemde eend in de bijt, hoewel hij inmiddels wel een vaste waarde in de serie is. Het is echter vooral de vrouwelijke Wii Fit Trainer die uit de toon valt. Met name haar slanke en uitdrukkingsloze voorkomen past niet helemaal bij de strijd tussen de vele karakteristieke types die op het tableau terug te vinden zijn. Aan haar eigenschappen ligt het niet: ze staat haar vrouwtje tijdens de gevechten..
Op het grote scherm
Wie twijfelt tussen de versie voor de 3DS en die voor de Wii U; de laatste heeft een paar aantrekkelijke opties. Om te beginnen is er uiteraard de mogelijkheid om via een lekker groot scherm te spelen. Dat is niet alleen interessant omdat het er nu eenmaal mooier uitziet; een groot scherm is vooral prettig als je het tegen andere spelers op wilt nemen. Dat kan online, maar leuker is het om verschillende controllers aan te sluiten en lokaal tegen anderen te strijden. Zoals bij meer Nintendo-games komt de game op die manier het best tot zijn recht. Dat samen spelen kan met maximaal acht spelers. Dat is eigenlijk wat veel van het goede, maar het is leuk dat Nintendo de optie ondersteunt en er zelfs speciale maps voor heeft gemaakt. Helemaal prijzenswaardig is dat Nitendo ruimhartig is met het toelaten van controllers. Uiteraard werken de GamePad en de Pro Controller, maar daarnaast kun je de game op de Wii U ook besturen met een Wii Remote, de Wii Classic Controller, een 3DS met Super Smash Bros. en de klassieke GameCube-controller. Voor dat laatste heb je de in de Benelux slecht verkrijgbare Nintendo GameCube controller Adapter for Wii U nodig, waar je vier GameCube-controllers op aan kunt sluiten.
Toch zal vooral die laatste optie veel fans van de serie enthousiast maken. Spelen met de controller waarmee je Super Smash Bros. Melee hebt gespeeld is zo hier en daar vast goed voor wat jeugdsentiment. We hebben de optie helaas niet uit kunnen proberen. Wel speelden we via een 3DS en de overige controllers. De 3DS is niet aan te raden. Wij prefereren de Pro Controller, met de GamePad en Classic Controller als tweede keuze.
Solo
Er zijn op de Wii U veel meer spelvormen, maar er is geen campagne die je solo kunt doorlopen. Nu is SSB misschien geen game om solo te spelen, maar een campagne is vaak wel een manier om een game te leren kennen. Gelukkig zijn er genoeg alternatieven. Veel meer zelfs dan op de 3DS. Zo is er wel degelijk een menu voor 'solo spelen'. Daarin kun je kiezen uit Klassiek, waarbij je kunt selecteren hoe moeilijk je het jezelf wilt maken. Zowel makkelijker als moeilijker dan gemiddeld kost je goud. Het mini-toernooi eindigt met een match tegen de Master Hand. Er zijn ook nog Master-opdrachten en Crazy-opdrachten, en ook die eindigen met een match tegen de Hand. Bij de Crazy-opdrachten neemt de uitdaging, maar ook de beloning tijdens het mini-toernooi gestaag toe. SSB heeft dus genoeg om je vaardigheden te trainen als je die wilt aanscherpen voordat je het tegen anderen op wilt nemen. Bovendien zijn vooral de Master-opdrachten een goede manier om nieuwe vechters vrij te spelen, die je vervolgens in Smash kunt inzetten.
Zoek de uitdaging
Mocht je toe zijn aan het spelen tegen anderen; dat kan via Smash, de hoofdmoot van de game. De opzet daarin is dat je tegen drie anderen speelt, al heb je erg veel vrijheid bij het samenstellen van de matches. Je kunt de rol van spelers over laten nemen door de Wii U en je kunt ook besluiten om met minder dan vier vechters de arena in te stappen. Het is het klassieke SSB; lekker rammen in een arena met stijgende en dalende platformen, waarbij af en toe een wapen opduikt waarmee je de andere spelers nog hardere klappen kunt geven. Maps zijn er genoeg, en ze zijn ook voldoende gevarieerd. Er zijn herkenbare, op de voorgaande games gebaseerde maps, maar ook nieuwe, zoals het level dat gebaseerd is op Yoshi's Woolly World, een game die pas in 2015 uitkomt. Smash is - zoals de naam al aangeeft - het hart van de game en gelukkig ook het beste onderdeel van het geheel. Voor wie dat toch nog niet goed genoeg vindt: er kan ook nog van alles worden ingesteld aan de matches. De wapens die tevoorschijn komen, slow motion; er is van alles te tweaken. En als je met dat alles nog steeds niet tevreden bent, kun je ook nog zelf levels maken.
Met acht man op de bank
Voor wie het echt bont wil maken, is er ook nog 8-speler-Smash. Voor wie de serie een beetje kent; dat is zo chaotisch als het klinkt. Waar Smash met vier spelers chaotisch is op een prettige manier, is dat met acht spelers niet altijd het geval. Zo moet de camera vaak zo ver uitzoomen om alle acht de spelers in beeld te krijgen, dat je niet goed meer kunt onderscheiden wat er gebeurt. Er zijn bovendien maar weinig maps geschikt voor acht spelers, en sommige ervan zijn bovendien te groot, terwijl andere juist te klein zijn. Het kan heel leuk zijn, maar zoals gezegd ligt chaos op de loer. Het is een spelvorm met potentie, waar Nintendo in een toekomstige editie van SSB nog wat aan moet sleutelen. Je kunt deze vorm niet online spelen, waar dat met vier spelers wel kan, maar dat is nauwelijks een gemis. Als bovenop de chaos ook lag nog mee gaat spelen, wordt het helemaal ongemakkelijk. Het is daarom verstandig dat Nintendo bij het online spelen een maximumaantal van vier spelers hanteert.
Rond dit hart van de game heeft Nintendo nog heel veel extra's ingebouwd. De solo-spelvormen noemden we al, maar er is meer. De Smash-toer bijvoorbeeld. Dat is SSB verpakt in de vorm van een bordspel. Daarin proberen maximaal vier spelers zoveel mogelijk personages en power-ups te bemachtigen die ingezet kunnen worden in de grande finale. In de beurten die voorafgaan aan de finale speelt geluk echter een iets te grote rol, wat de strijd op een onprettige manier ongelijk maakt. Het is bovendien wat omslachtig om eerst de nodige beurten op een spelbord te moeten spelen voor het tot de finale komt. Gewoon een potje Smash is als snel leuker, omdat je daar sneller aan de actie toekomt en vooral ook omdat het eerlijker is. Bovendien zit de Smash-toer, net als andere spelvormen, verborgen in een nodeloos onoverzichtelijke menustructuur.
Vertrouwde besturing
Wat die actie betreft; die is als vertrouwd. Heel vertrouwd, zelfs. De besturing is precies zoals je gewend bent van de voorgaande games. Nintendo handhaaft de voor een vechtspel wat merkwaardige besturing waarin je verrassend veel kunt met verrassend weinig knoppen. Terecht, want de makers combineren op knappe wijze eenvoud met diepgang. De besturing is een gulden middenweg tussen die van de voorgaande games. Hij is niet zo traag als die van Super Smash Bros. Brawl, maar ook weer niet zo snel als die van Super Smash Bros. Melee. Het is een besturing waar Melee-veteranen waarschijnlijk het meest aan moeten wennen, maar die uiteindelijk voor iedereen snel vertrouwd zal zijn. Ook de beschikbare vechters voelen vertrouwd aan. Ze hebben - zover ze aanwezig waren in voorgaande games - vergelijkbare skills als in de voorgangers, met slechts hier en daar wat kleine verschillen.
Amiibo
Tot slot maken in deze nieuwe SSB de Amiibo's hun debuut, de met een nfc-chip uitgeruste poppetjes die stiekem wat weghebben van de zo populaire Skylanders-figuurtjes. Net als Activision en Disney wil ook Nintendo een hele serie van dergelijke poppetjes op de markt brengen. Wat de poppetjes van Nintendo voor hebben op die van de concurrentie is dat je ze kunt gebruiken in verschillende games, al kan er maar van één game data worden opgeslagen op de chip in het poppetje. Als je het figuurtje voor een andere game wilt gebruiken, zul je de data van de chip dus eerst moeten wissen. Het gebruik van de Amiibo's kan per spel ook verschillen, zo stelt Nintendo. Het idee is aantrekkelijk.
In SSB hebben de poppetjes ons echter nog niet kunnen overtuigen, en dat komt vooral doordat je ze niet rechtstreeks kunt besturen zoals in bijvoorbeeld Skylanders wel het geval is. Mocht je als Mario of Link - de twee Amiibo's die wij ter beschikking kregen - het strijdperk willen betreden, dan kan dat niet. Of - om het ingewikkeld te maken: dat kan wel, maar niet met de Mario of Link die gekoppeld zijn aan de poppetjes. Het personage dat bij het poppetjes hoort, vecht altijd naast je. Naar believen met of tegen je, maar altijd naast je.
Het idee is dat je tijdens de game uitrustingsstukken verzamelt die je aan een Amiibo toe kunt wijzen. Je kunt ook de eigenschappen van je Amiibo aanpassen. Dat gebeurt gedeeltelijk vanzelf; zodra je een Amiibo mee laat vechten, zal hij ervaring opdoen en in level stijgen. Dat gaat verrassend snel en je Amiibo wordt ook verrassend sterk. Juist daarom is het zo jammer dat je de naar eigen smaak getweakte Amiibo niet zelf kunt besturen. Zo hebben de poppetjes wat ons betreft weinig meerwaarde. We voelen in ieder geval niet de aandrang om naar de winkel te rennen en een hele serie te kopen. Eén opgewaardeerde Amiibo is wel genoeg, mochten we hem in willen zetten.
Conclusie
De basis van Super Smash Bros. for Wii U is uitstekend. Nintendo heeft, heel wijselijk, weinig aan de opzet van de game veranderd. De basis bestaat nog steeds uit het met vier spelers in een arena vol stijgende en dalende plateaus op anders spelers rammen. De besturing is daarbij nog steeds simpel, maar houdt ook de vertrouwde diepgang. Hij houdt keurig het midden tussen die van het wat tragere Brawl en het snellere Melee. Ook de beschikbare vechters zijn vertrouwd, met genoeg nieuwe gezichten om het interessant te houden - waarbij we de Wii Fit Trainer even over het hoofd zien. Het is bovendien prettig dat er zoveel verschillende controllers gebruikt kunnen worden, waaronder die van de GameCube.
Nintendo heeft zich in de Wii U-versie van de game bovendien behoorlijk uitgeleefd in allerhande extra's. maar juist daarbij laat het af en toe wat steken vallen. Er zijn veel extra spelvormen en dat is op zich te prijzen, maar ze zijn niet allemaal even geslaagd. De uitdagingen onder het kopje Solo zijn nog aardig en vormen een waardig vervanger van de campagne uit SSB Brawl. Over de Smash-toer zijn we minder te spreken. Die is niet alleen wat saai, maar ook oneerlijk doordat de geluksfactor bij het verdienen van extra spelpersonages en upgrades erg groot is. Uiteraard kun je de Smash-toer gemakkelijk links laten liggen, er zijn immers genoeg alternatieven, zoals de optie om lokaal met acht man te spelen. Die spelvorm is vooral veelbelovend, maar nog niet helemaal uitgekristalliseerd. Er zijn weinig maps en van de maps die er zijn, zijn de meeste te groot of te klein, waardoor spelen met acht man al snel op een onprettige manier chaotisch wordt.
Tot slot zijn er nog de nieuwe Amiibo's. Die zijn lekker snel op te waarderen en naar smaak aan te passen, en daardoor indrukwekkend sterk. Helaas kun je de Amiibo's niet zelf besturen, en dat is een groot gemis. Ze strijden hooguit naast je en dat is zonde. Gelukkig is de basis van de game dus nog steeds ijzersterk. Met vier man op de bank is het spelen ervan nog even leuk als vroeger. Dat niet alle extra's even geslaagd zijn, doet daar weinig aan af.
Eindoordeel
:fill(white):strip_exif()/i/2000569953.jpeg?f=thumblarge)
:strip_exif()/i/2000570419.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000570418.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000570417.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000570416.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000570415.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000570414.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000570413.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000570412.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000570411.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000570410.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white):strip_exif()/i/2000569953.jpeg?f=thumbmedium)
:strip_exif()/i/2000651130.jpeg?f=fpa)
:strip_exif()/i/1146164909.jpg?f=fpa)
/i/2000556129.png?f=fpa)
:strip_exif()/i/1234963106.jpeg?f=fpa)
:strip_exif()/i/1353936834.jpeg?f=fpa)
/i/1212150316.png?f=fpa)
/i/1209150372.png?f=fpa)
:strip_icc():strip_exif()/u/321031/crop572f5527b6acf_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
/u/442683/crop5fec373845e2f_cropped.png?f=community){kind=small}
/u/81985/crop566b00b43645a.png?f=community){kind=small}
Het is mijn mening en ik bedoel deze comments zeker niet als aanval op jouw punten, het is een goede game hoor!
/u/175440/crop5b5f0d899a5e8_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/329058/0115455001290429971.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/164703/images2.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/329979/avatartweakers.jpg?f=community){kind=avatar}
:strip_icc():strip_exif()/u/451842/crop5f468121dc130_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/383284/1822_mr_jummy__60x60_.jpg?f=community){kind=small}
maar als het niet duidelijk is dan excuses hoor...
:strip_icc():strip_exif()/u/324574/crop5664287011016_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/272720/wwf.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/437148/crop5e19b77c27705_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
/u/146669/Ammy.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/173388/crop5dbbf7660b2c7_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
