Inleiding
Samengevat
Lenovo's Yoga 3 Pro is een erg dunne en lichte ultrabook met een opvallend scharnier, dat geïnspireerd is op een metalen horlogeband. De Core M-processor is voor licht gebruik toereikend, maar niet zo snel als de processors die Lenovo in de vorige Yoga-serie gebruikte. Daarnaast is de actieve koeling hoorbaar en valt de stevigheid van het scharnier tegen. Het ips-scherm heeft een hoge resolutie en goede kijkhoeken, maar het contrast laat helaas te wensen over.
Eindoordeel
Met de introductie van Intels Haswell-processor en Windows 8 zijn alle laptopfabrikanten in 2013 begonnen met het bouwen van convertibles: laptops met een touchscreen en 'iets' waarmee het apparaat ook als tablet te gebruiken is. Sommige fabrikanten kozen voor een afneembaar toetsenbord, terwijl andere voor een draaibaar scherm kozen. Lenovo koos met zijn Yoga-serie voor een dubbel scharnier, waardoor het scherm 360 graden om de laptop heen gedraaid kan worden. Die constructie bleek in de smaak te vallen, want ondertussen hebben HP, Toshiba en Asus convertibles met een vergelijkbaar klapscherm uitgebracht.
Ondertussen heeft Intel de opvolger van Haswell uitgebracht in de vorm van Broadwell, een processorgeneratie die op 14nm wordt gebakken, waarvan de eerste reeks chips, met een tdp van minder dan vijf watt, Core M gedoopt is. Lenovo greep die kans aan om een nieuwe convertible met een 360 graden draaibaar scherm te bouwen, die dankzij het geringe verbruik nog dunner en lichter dan zijn voorganger kon worden. Het resultaat is de Yoga 3 Pro, die voorzien is van een Core M 5Y70-processor, 8GB werkgeheugen en een 256GB-ssd. De Yoga 3 Pro is de eerste van de nieuwe generatie ultrabooks met Broadwell-processor en we zijn dan ook benieuwd wat Lenovo en Intel voor product hebben afgeleverd.
Uiterlijk en indruk
Iets dikker dan je duim en iets zwaarder dan een heel volkoren, met die vergelijking valt het makkelijkst een idee te geven van de twee sterke punten van de Yoga 3 Pro: de omvang en het gewicht. Die twee dingen vallen dan ook meteen op als je de Yoga 3 voor het eerst vasthoudt. Lenovo heeft de laptop zo dun kunnen houden door een zuinige Core M-processor te gebruiken die weinig warmte ontwikkelt, waardoor de koeling ook weinig ruimte inneemt. Daarnaast heeft het efficiëntere energiegebruik tot gevolg dat de laptop een kleinere accu nodig heeft en ook dat bespaart ruimte. Het resultaat is een behuizing die met acht millimeter iets hoger is dan een usb-aansluiting. Het scherm is met vijf millimeter nog wat dunner en het gewicht bedraagt 1180 gram.
/i/2000569171.jpeg?f=imagenormal)
De buitenkant van de Yoga 3 Pro lijkt op het eerste gezicht van plastic te zijn gemaakt, maar dat blijkt bij nader inzien metaal te zijn, waarschijnlijk aluminium of magnesium. Wij ontvingen de grijze uitvoering, maar de Yoga 3 Pro is ook met een oranje behuizing te krijgen. De metalen onderkant voelt stevig aan, maar de buitenkant van het scherm veert mee onder druk, al voelt het niet aan alsof je snel een barst in het scherm zult drukken.
De zijkanten van de laptop zijn gemaakt van zwart plastic, dat aan de voorkant met een duidelijke onderbreking aansluit op de afdekking die de hele ruimte rondom het toetsenbord inneemt. Die afdekking is gemaakt van een rubberachtig aanvoelend materiaal en voorzien van een gestipt motief, waardoor het wat wegheeft van de achterkant van een Nexus 7-tablet. Die rubberachtige afwerking is origineel, maar vooral praktisch. Het materiaal voorkomt namelijk dat de laptop snel verschuift bij gebruik in de standmodus, waarbij de Yoga op de toetsenbordzijde van de behuizing rust.
Toetsenbord en touchpad
Het toetsenbord is, voor zover dat mogelijk is, verzonken in de behuizing waardoor het bij gebruik in de standmodus niet wordt beschadigd. Uiteraard hangt dat wel af van de ondergrond waarop je de laptop neerzet. Het toetsenbord zelf oogt compact doordat Lenovo de bovenste twee toetsenrijen heeft samengevoegd. Dat levert een opgeruimd en strak uiterlijk op, al zal de designkeuze voor mensen die vaak de F-toetsen gebruiken niet de meest praktische zijn.
Het toetsenbord tikt opvallend goed voor een ultrabook. Gezien de geringe dikte hadden we toetsen met weinig travel verwacht, maar dat blijkt mee te vallen. Bovendien geven de toetsen een goede, duidelijke feedback.
De touchpad is afkomstig van Synaptics en geeft via de driver de mogelijkheid om multitouch-bewegingen met maximaal vier vingers in te stellen en ook om de gevoeligheid van de handpalmdetectie te veranderen. Het oppervlak van de touchpad is glad, zodat je vinger er makkelijk overheen glijdt. Onder aan de touchpad zitten de twee muistoetsen, die overigens niet aan de onderkant van de touchpad ingedrukt hoeven worden, maar ook al halverwege het oppervlak druk registreren.
Yoga-scharnier
Het meest onderscheidende deel van de behuizing van de Yoga 3 Pro moet wel het scharnier zijn. Het is geïnspireerd op een metalen horlogeband en geeft de laptop een luxueuze uitstraling, al kunnen we ons voorstellen dat het voor sommigen wat over the top is. Het scherm wordt met de rest van de laptop verbonden door de zes scharnieren, die onderling weer verbonden zijn door de vier staafjes die door de scharnieren heen over de hele breedte van de laptop doorlopen. De schakels van de horlogeband hebben wat speling, net zoals dat bij een echt horloge weleens het geval is. In dit geval kan het hierdoor zijn alsof het scharnier loszit, maar dat is niet het geval.
Het scherm wordt met behulp van het scharnier zonder veel moeite helemaal van gesloten toestand naar tabletmodus omgeklapt en ook in de tussenliggende tentmodus zorgt het scharnier ervoor dat de laptop stevig op zijn plek blijft staan. Dat is in de laptop- en standmodus helaas niet het geval; het scherm laat zich dan makkelijk heen en weer wiebelen, waarbij het mis lijkt te gaan bij de verbinding tussen het scherm en het scharnier. Het wiebelen is niet zodanig dat het scherm meebeweegt tijdens het typen, maar het geeft niet veel vertrouwen voor het gebruik van de laptop op lange termijn.
Aansluitingen
Dankzij de dunne behuizing ziet de Yoga er mooi uit, maar daardoor is er weinig ruimte over voor aansluitmogelijkheden. Toch heeft Lenovo aardig wat aansluitingen gemonteerd door slim met de ruimte om te gaan. De gele usb-aansluiting linksachter is namelijk niet alleen een usb 2.0-aansluiting, maar fungeert door een kleine aanpassing ook als aansluiting voor de oplader. De adapter zelf heeft ook een usb-aansluiting en levert netjes een spanning van vijf volt om bijvoorbeeld smartphones en tablets mee op te laden. Sluit je de lader met de bijgeleverde kabel aan op de gele usb-aansluiting, dan levert de adapter twintig volt en wordt de laptop opgeladen.
Behalve die 'dubbele' usb-aansluiting zijn er aan beide zijden van de behuizing nog usb 3.0-aansluitingen aanwezig, waarbij de rechter opnieuw gebruikt kan worden om usb-apparatuur op te laden, ook als de laptop uitgeschakeld is. Voor een volledige hdmi-aansluiting was er geen ruimte, zodat gekozen is voor micro-hdmi, aan de linkerzijde van de laptop. Een volledige sd-kaartlezer paste gelukkig nog wel.
Doordat de Yoga 3 Pro een convertible is, heeft Lenovo de volumeregeling ook naar de zijkant van de laptop verplaatst, zodat je er altijd goed bij kan. Links daarnaast bevindt zich een knop om te voorkomen dat het beeld met de oriëntatie van de laptop mee kantelt. Daarnaast zit een knop die we niet vaak op laptops en tablets tegenkomen en waarmee het systeem gereset wordt.
Hardware en synthetische benchmarks
De Yoga 3 Pro is Lenovo's eerste laptop die gebruikmaakt van Intels nieuwe Core M-processor. Core M is op de Broadwell-architectuur gebaseerd en wordt op 14nm gebakken. De processor, die als soc geleverd wordt, is bedoeld om hoge prestaties te leveren bij een laag verbruik. We hebben al eens een prototype van een Asus-tablet met Core M getest, waarbij bleek dat de prestaties tussen die van Intels Bay Trail-processors en een zuinige Core i3-processor in liggen.
Voor de Yoga 3 Pro heeft Lenovo gekozen voor de op een na snelste Core M-processor met een klokfrequentie van 1,1GHz en een turbosnelheid van 2,6GHz. De tdp van de processor ligt op 4,5 watt, wat meer dan drie keer zo laag is als de 15 watt die de Haswell-processors voor ultrabooks mogen verstoken. Om binnen dat tdp-budget te blijven kunnen cpu en gpu niet continu op hun maximale snelheid tikken. In tegenstelling tot bij de Haswell-processors is de turbo-boost bijvoorbeeld echt een kortstondig duwtje in de rug. De processor verbruikt bij de maximale turbosnelheid te veel energie om dat lang vast te houden, waardoor de klokfrequentie bij de benchmarks die we draaien in het begin even de maximale 2,6GHz aantikt en vervolgens rond de 1,6GHz blijft hangen.
| Lenovo Yoga 3 Pro-1370 |
Processor |
Intel Core M 5Y70 |
Cores/threads |
2/4 |
Klokfrequentie (turbo) |
1,1GHz (2,6GHz) |
Gpu |
Intel HD 5300 |
Werkgeheugen |
8GB ddr3-1600 |
Opslag |
Samsung MZNTE256HMHP |
WiFi |
Broadcom 802.11ac |
Schermpaneel |
13,3", ips, 3200x1800 pixels |
Besturingssysteem |
Windows 8.1 |
De Core M-processor werkt samen met 8GB ddr3-geheugen. Het geheugen is vastgesoldeerd en daardoor niet uit te breiden. Het enige dat wel te upgraden is, is de m2-ssd en eventueel de draadloze netwerkaart. Net als bij de Yoga 2 Pro is voor een ssd van Samsung gekozen. Onze test-Yoga is voorzien van een 256GB-exemplaar, maar er is ook een duurdere variant met 512GB opslag verkrijgbaar.
De onderkant van de laptop is met tien torx-boutjes vastgeschroefd en laat zich vrij makkelijk verwijderen. Daaronder bevindt zich de accu, met de overige hardware eromheen gemonteerd. Vlak bij het scharnier bevindt zich de soc, die gekoeld wordt door een kleine heatpipe en een ventilatortje. Het is opvallend dat Lenovo voor actieve koeling gekozen heeft, omdat de processor een tdp van slechts 4,5 watt heeft en juist bedoeld is voor gebruik in tablets die passief gekoeld zijn.
Niet alleen tijdens het draaien van benchmarks, maar ook tijdens lichte toepassingen zoals browsen liet het ventilatortje helaas van zich horen. Als er wat omgevingsgeluid is, is de geluidsproductie niet op te merken, maar bij het werken in een stille ruimte kan de koeling al snel een bron van irritatie vormen. Waarom de Yoga 3 actief gekoeld is, is ons niet helemaal duidelijk. Wellicht heeft Lenovo de matige prestaties van Core M ten opzichte van de Core i5- en i7-processor in de Yoga 2 Pro willen verbloemen door actieve koeling toe te passen, zodat de processor vaker en langer op hogere turbosnelheden kan draaien. Of dat het geval is weten we niet, maar hoe het ook zij, de actieve koeling vinden we een tegenvaller.
Synthetische benchmarks
In onze reeks synthetische benchmarks vergelijken we de Yoga 3 Pro met zijn voorganger, de Yoga 2 Pro, en enkele andere ultrabooks met Core i3-, i5- en i7-processors. We hebben helaas nog geen andere laptops met de Core M 5Y70-processor getest, dus we kunnen niet zien in hoeverre de actieve koeling van de laptop bijdraagt aan betere prestaties. De enige andere tablet met Core M die we getest hebben is een prototype van de Asus T300F. Omdat die tablet en processor tijdens het testen nog in het pre release-stadium waren, kunnen we geen harde conclusies verbinden aan de benchmarkresultaten, al lijken ze in lijn te zijn met de benchmarkresultaten van de Core M-processor in de Yoga 3 Pro.
Cinebench Multi belast alle beschikbare processorthreads om een afbeelding te renderen. De klokfrequentie varieert tijdens deze test tussen de 1,6 en 1,7GHz, en dat resulteert in een score die tussen de langzaamste Core M-processor en een Core i3 in valt. Uit dit testresultaat blijkt al dat de zuinige processor van de Yoga 3 Pro wat multicore-prestaties betreft niet in de buurt komt van de Yoga 2 Pro.
Doordat er maar één core belast wordt in de Single-test van Cinebench, kan de processor op een hogere frequentie tikken en nog steeds binnen de maximale tdp blijven. In dit geval ligt de klokfrequentie op ongeveer 2,3GHz, terwijl die aan het einde van de test verlaagd wordt tot 2,1GHz om de temperatuur niet te ver te laten oplopen. Dat is genoeg om een score neer te zetten die hoger is dan de score van een Core i3-processor en in de buurt komt van die van een Haswell-i5.
Bij de nieuwe Broadwell-processor hoort ook een nieuwe gpu, die de naam HD 5300 heeft meegekregen. De HD5300 beschikt over 24 execution units, tegenover 20 voor de HD 4400-gpu. Cinebench OpenGL belast vooral de gpu, maar ook de cpu beïnvloedt de uiteindelijke score.
De gpu mag over meer execution units beschikken dan de vorige generatie, maar je hoeft nog steeds niet te verwachten er goed mee te kunnen gamen, wijst ook de score in 3DMark uit. Als vast onderdeel van ons testprotocol hebben we bovendien Grid 2 en Sleeping Dogs op medium-instellingen en bij een resolutie van 1280x720 pixels gedraaid, maar ook bij die relatief lichte games kwam de framerate zelfs niet boven de 20fps uit.
Tot slot hebben we ook nog even naar de snelheid van de ssd gekeken. De ssd is een 256GB-exemplaar, afkomstig van Samsung, en voorzien van een m2-aansluiting. Die aansluiting maakt communicatie via pci-express mogelijk, maar bij de Yoga 3 Pro verloopt die communicatie nog gewoon via sata. Ter vergelijking hebben we Apples MacBook Pro met een pci-express-ssd meegenomen in de bovenstaande tabel. Ten opzichte van de Yoga 2 Pro valt de maximale sequentiële schrijfsnelheid lager uit. De random 4k-bewerkingen, die een dagelijks gebruiksscenario beter representeren, zijn vrijwel onveranderd en vallen niet tegen.
Praktijktests
We draaien niet alleen synthetische benchmarks, maar leggen ook de links met de praktijk met behulp van onze zelf ontwikkelde praktijktests. Omdat de Yoga 3 Pro een ultrabook met een hogeresolutiescherm is, beginnen we met enkele benchmarks van beeldbewerkingssoftware van Adobe.
In Photoshop CC laat de Core M-processor een goede indruk achter, door onze vaste action sneller af te draaien dan de Toshiba Z30t met Core i5-processor. In deze test voeren we enkele bewerkingen uit die gebruikmaken van gpu-versnelling en dat zou wel eens de oorzaak van de goede score van de Yoga 3 Pro kunnen zijn.
In Lightroom valt de score van de Yoga 3 Pro juist tegen. In tegenstelling tot Photoshop leunt de export die we in Lightroom doen wel volledig op de cpu-cores, die zich na enkele minuten klaarblijkelijk terugklokken, met bovenstaand resultaat tot gevolg.
In Adobe Premiere exporteren we een videofragment en tijdens die export wordt de processor volledig belast. Het exporteren neemt afhankelijk van de snelheid van de processor ongeveer vijf tot tien minuten in beslag en in die tijd warmt de processor behoorlijk op. Eventuele koelingsproblemen komen dan ook aan het licht, wat weer tot opvallende resultaten kan leiden. Zo blijkt een Lenovo S440 met Core i3-processor sneller te zijn dan een Surface Pro 3 met Core i5-processor, omdat die laatste zichzelf zelfs terugklokt tot onder de 1GHz. Iets soortgelijks geldt voor de Core M-processor in de Yoga 3 Pro, die aan het begin van de export op 1,6GHz tikt en eindigt op 1,3GHz. De Core M 5Y10, die lager geklokt is dan de 5Y70 in de Yoga 3 Pro, scoort daardoor zelfs iets hoger.
Ook in Handbrake halen we geen indrukwekkende score. We hebben onze Handbrake-test meer dan eens gedraaid en de eerste keer viel het resultaat aanmerkelijk beter uit, maar doordat de processor tijdens het testen opwarmde, ging de kloksnelheid omlaag en lagen de resultaten van de daarop volgende tests een stuk lager. We hebben het gemiddelde van die lagere resultaten genoteerd, omdat dat in de praktijk de meest realistische score is.
Het repareren van een rar-archief met Multipar is weer wat minder intensief voor de laptop, waardoor een score werd behaald die in de lijn der verwachting ligt. Uit bovenstaande benchmarks blijkt dan ook vooral dat de Core M-processor niet echt geschikt is voor het zwaardere werk. De processor moet binnen de krappe tdp van 4,5 watt blijven en kan slechts korte tijd op zijn maximale frequentie van 2,6GHz tikken. Die klokfrequentie loopt bij wat langdurige belasting snel terug, wat zich in de meeste tests vertaalt in een lage score voor een 1400 euro kostende ultrabook.
Scherm
Ten opzichte van de Yoga 2 Pro is de Yoga 3 Pro zowel van binnen als van buiten ingrijpend veranderd, maar één ding is hetzelfde gebleven: het scherm. Het scherm van de Yoga 2 was dan ook nog niet echt verouderd. Het ips-paneel, dat bij Samsung wordt ingekocht, heeft namelijk een resolutie van 3200x1800 pixels en prima kijkhoeken, zoals je dat van een ips-paneel mag verwachten. De hoge resolutie levert een superscherpe weergave op, al kwamen we af en toe nog wel software tegen die niet helemaal netjes met Windows meeschaalt. Met de steeds goedkoper en populairder wordende hogeresolutieschermen is het echter een kwestie van tijd totdat alle ontwikkelaars hun software aan hoge pixeldichtheden hebben aangepast. Om de onvermijdelijke reflecties te beperken is het scherm gelamineerd met de touchscreen-schermlaag.
Een andere manier om reflecties tegen te gaan is door de schermhelderheid flink omhoog te draaien. Zeker bij convertibles die nog wel eens op verschillende plekken en in verschillende standen gebruikt worden, is het handig om de helderheid te kunnen opschroeven. De Yoga 2 Pro deed het wat dat betreft beter dan de Yoga 3, al kunnen we met de 320cd/m² van laatstgenoemde ook nog leven.
Over het contrast van het scherm zijn we minder te spreken. Bij ultrabooks in deze prijsklasse verwachten we eigenlijk dat het scherm een contrast heeft dat rond de 1000:1 zit. Meer is natuurlijk altijd beter, maar significant minder, zoal bij de oude en de nieuwe Yoga het geval is, vinden we voor dit geld een tegenvaller.
Tot slot meten we ook altijd de kleurweergave van het scherm. Uit de grijswaardenmeting blijkt dat blauw bij de donkerste tinten iets te veel aanwezig is, terwijl dat bij lichtere tinten juist te weinig is. De gemiddelde gammawaarde is wat laag en daardoor komt de gemiddelde afwijking op 4,7ΔE uit. Afwijkingen lager dan 3ΔE zijn met het blote oog niet te zien, terwijl afwijkingen tussen de 3 en 5ΔE nog acceptabel zijn. Ook de afwijking van de primaire en secundaire kleuren is goed, waardoor we dit scherm out-of-the-box wel durven te gebruiken voor beeldbewerking. Ook de hoge resolutie en de ruime kijkhoeken maken het een goed scherm, en het is dan ook jammer dat de component die het meest zal opvallen, het contrast, dan weer zo laag is.
Accuduur
Als je de Yoga 3 Pro openmaakt, kun je bijna niet om het zwarte, rechthoekige ding heen dat tachtig procent van de beschikbare ruimte in beslag neemt. Het is natuurlijk de accu, die in de afgelopen jaren in ultrabooks steeds meer ruimte is gaan innemen terwijl de rest van de hardware steeds kleiner werd. Ondanks het grote oppervlak is de capaciteit van de accu met 44Wh niet bijzonder hoog. Dat komt doordat hij erg dun is. De accu van de Yoga 2 Pro had, ter vergelijking, een kleiner oppervlak, maar was dikker, waardoor de capaciteit met 54Wh weer hoger lag. De twintig procent lagere capaciteit in de nieuwe Yoga moet gecompenseerd worden door het significant lagere verbruik van de Core M-soc ten opzichte van de Haswell-processor in de Yoga 2 Pro.
Lenovo Yoga 2 Pro (links) en Yoga 3 Pro
Om de accuduur te testen draaien we een browsetest en een videotest. Bij het browsen gaan we een vaste reeks websites af, waarbij we de sites van boven naar beneden doorscrollen. Om menselijk browsegedrag te simuleren scrollen we niet alleen, maar staan we op iedere site ook enkele seconden stil om artikelen te 'lezen'.
Tijdens het browsen blijkt dat de Yoga 3 het nadeel van zijn kleinere accu niet geheel compenseert met de zuinige processor. De accuduur van vijf en een half uur tijdens browsen is voor een ultrabook niet bijzonder lang. Bovendien weet de nieuwe Yoga geen langere accuduur neer te zetten dan de Yoga 2 Pro.
Voor de videotest belasten we de accu met een 1080p-film. Ultrabooks met Haswell-processors halen daarin vrijwel altijd een kortere accuduur dan tijdens browsen, maar bij de Yoga 3 Pro ligt dat anders en wordt op de minuut af dezelfde accuduur gehaald. Dat is ten opzichte van de ultrabooks waarmee we de Yoga 3 vergelijken een nette score, die ook weer aangeeft op welk vlak Broadwell efficiënter is dan Haswell. We hechten echter meer waarde aan het resultaat van de browsetest, omdat dat in de praktijk vaker voorkomt dan het continu kijken naar films en in dat licht valt de algehele accuduur toch wat tegen.
Specificaties en fotogalerij
Categorie |
Laptops |
Merk |
Lenovo |
Serie |
Yoga |
Product |
Lenovo Yoga 3 Pro |
Uitvoering |
Silver (256GB) |
Laagste prijs |
€ 1.399,- Vergelijk prijzen |
Aantal aanbieders |
1 winkel |
Eerste prijsvermelding |
Vrijdag 21 november 2014 |
CPU/SoC |
Intel Core M-5Y70 |
CPU-architectuur |
Intel Broadwell |
Snelheid |
1,1GHz |
Maximale turbofrequentie |
2,6GHz |
Geheugengrootte |
8GB |
Maximumgeheugengrootte |
8GB |
Geheugentype |
DDR3 (SODIMM) |
Hardeschijftype |
Solid State Disk |
Opslagcapaciteit |
256GB |
Totale opslag |
256GB |
Aantal SSD's |
1 |
Schermdiagonaal |
13,3" |
Resolutie |
3200x1800 |
Backlight |
Led: Edge-lit |
Beeldschermcoating |
Glanzend |
Touchscreentechniek |
Capacitief |
Multitouch |
Ja |
Videochip |
Intel HD Graphics |
Video uit |
Micro-HDMI |
Verbinding (USB/FW) |
USB 2.0, 2x USB 3.0 |
Verbinding (wlan) |
802.11a, 802.11ac, 802.11b, 802.11g, 802.11n |
5GHz-ondersteuning |
Ja |
Verbinding (bluetooth) |
Bluetooth 4.0 |
Laptoptype |
Tablet-notebook |
Multitouch-touchpad |
Ja |
Numeriek toetsenblok |
Nee |
Laptopextra's |
Cardreader, webcam |
Besturingssysteem |
Windows 8.1 |
Accucapaciteit (Wh) |
44Wh |
Kleuren |
Zilver |
Toetsenbordindeling |
Qwerty |
Taal |
US Internationaal |
Hoogte |
12,8mm |
Lengte |
228mm |
Breedte |
330mm |
Gewicht |
1,18kg |
Meer informatie |
|
Alternatieven
De Yoga 3 Pro is de eerste ultrabook met Core M-processor die we bij Tweakers getest hebben en het aanbod van laptops met Core M is op het moment van schrijven ook nog krap. Het is daarom moeilijk om een alternatievenlijstje samen te stellen van convertibles die zowel wat hardware als wat prijs betreft aansluiten bij de Yoga 3 Pro.
Tablets:fill(white)/i/1406615096.jpeg?f=thumbmedium)
De Surface Pro 3 is voor een prijs van net geen 1200 euro voorzien van een i5-processor, 8GB geheugen en een 256GB-ssd. De behuizing is stevig, en de unieke 3:2-beeldverhouding vonden we lekker werken. Het optionele toetsenbord kost 140 euro, waardoor de prijs in de buurt van de geteste Yoga 3 Pro komt. Koelingsproblemen zijn de Surface Pro 3 helaas niet onbekend.
4.5 van 5 sterren
(4 reviews)
Microsoft Surface Pro 3 Review: Meer laptop, minder tablet
Laptops:fill(white)/i/1378385287.jpeg?f=thumbmedium)
Hij is misschien niet zo dun of licht, maar de oude Yoga 2 Pro is in de meeste gevallen sneller dan de nieuwe en is bovendien flink in prijs gedaald. In plaats van 1300 betaal je nog maar 1000 euro voor het model met i5-processor, 8GB werkgeheugen en een 256GB-ssd.
4.5 van 5 sterren
(0 reviews)
Lenovo Yoga 2 Pro Review: 5,76 miljoen omklapbare pixels
Laptops:fill(white)/i/2000565475.jpeg?f=thumbmedium)
Ook Dells XPS 12 is een convertible, maar dan een waarbij het scherm helemaal kan kantelen binnen zijn eigen frame. Dit model is voorzien van een Core i7-processor, 8GB werkgeheugen en een ssd van 256GB. De schermresolutie bedraagt 'slechts' 1920x1080 pixels. We reviewden al eens een eerdere uitvoering van de XPS 12, toen nog met Ivy Bridge-processor.
3 van 5 sterren
(0 reviews)
Dell XPS 12 Review: De beste tablet-ultrabook tot nu toe?
Laptops:fill(white)/i/2000552699.jpeg?f=thumbmedium)
Net als de Yoga 3 Pro is HP's Envy x2 een convertible met een 13,3"-scherm en een Core M-processor. HP heeft in tegenstelling tot Lenovo alle hardware in de tablet zelf gemonteerd. Het toetsenbord werkt via bluetooth en is daardoor ook los van de tablet te gebruiken. De lagere prijs ten opzichte van de Lenovo wordt veroorzaakt door de lagere schermresolutie van 1920x1080 pixels en de kleinere hoeveelheid werk- en opslaggeheugen van respectievelijk 4 en 128GB.
(0 reviews)
Conclusie
Dun en licht, die twee eigenschappen moeten boven aan het lijstje van de ontwerpers hebben gestaan, want de Yoga 3 Pro is de dunste en lichtste laptop die we in de afgelopen tijd getest hebben. Daarbij zal de aanwezige hardware voor de meeste mensen snel genoeg zijn. Op het werkgeheugen van 8GB en de ssd van 256GB zal ook niemand afknappen. Daarbij is de Core M-processor snel genoeg voor niet te zware toepassingen en is hij dankzij zijn lage energieconsumptie grotendeels verantwoordelijk voor de geringe dikte en het lage gewicht van de Yoga 3 Pro.
Helaas leidt die beperking in dikte en gewicht tot andere beperkingen, waardoor de Yoga 3 Pro niet voor iedereen een waardige opvolger van de Yoga 2 Pro zal zijn. De Yoga 2 Pro was misschien wat lomp, met zijn grote, dubbele scharnier en gewicht van bijna 1400 gram, maar dat scharnier was wel een stuk steviger dan dat van de Yoga 3 Pro, en door de letterlijk dikkere accu ging de Yoga 2 tijdens browsen langer mee op een acculading. Bovendien mag je voor 1500 euro best wat figuurlijke paardenkrachten van je laptop verwachten en die verwachting wist de Yoga 2 Pro met zijn i7-processor dan ook waar te maken. Dat maakte de Yoga 2 Pro ook geschikt om als werkpaard te worden ingezet.
De Yoga 3 Pro is eerder een luxepaard, dat de show steelt met zijn dunne uiterlijk, opvallende scharnier en lage gewicht. Maar wie mooi wil zijn moet pijn lijden en in dit geval zijn de pijnpuntjes vooral te vinden in het slappe scharnier, de processor en de actieve koeling.
Eindoordeel