Inleiding
Samengevat
De Nvidia Shield Tablet bevat prima hardware en zit stevig in elkaar. Hij is niet zo licht en dun als sommige concurrenten, maar valt alsnog prima met één hand te gebruiken. Het 8"-scherm ziet er scherp uit en oogt mooi neutraal, maar de kleurreproductie had beter gekund. Het enige wat in de dagelijkse praktijk echt stoort, zijn de zompige knoppen. Dankzij de snelle hardware lopen Android-games als een trein en de verschillende manieren waarop je games kunt streamen naar de tablet zijn een leuke toevoeging. Met zijn rappe hardware, bijna stock-software, snelle updates en niet al te hoge prijs, doet hij een beetje aan een Nexus-tablet denken, en dat is een goede zaak.
Eindoordeel
Deze tablet is inmiddels opgevolgd door de Nvidia Shield K1, die vrijwel identiek is, maar een lagere prijs kent.
Nvidia staat niet bekend als fabrikant van consumentenproducten. Het Amerikaanse bedrijf maakt onderdelen, processors en gpu's, en verkoopt die aan partijen die ze integreren in hun producten. Daarin kwam vorig jaar verandering toen Nvidia de Tegra Note 7 aankondigde, een kleine Android-tablet van eigen makelij, die onder eigen vlag verkocht werd. Belangrijkste reden om dat te doen was de behoefte aan een demovehikel voor Nvidia's toen gloednieuwe Tegra 4-soc.
/i/2000566618.png?f=imagenormal)
Dit jaar kwam Nvidia met een nieuwe soc, de Tegra K1, en dus ook weer met een nieuwe eigen tablet: de Shield Tablet. Hierbij legt Nvidia sterk de nadruk op gaming. Enerzijds op Android-games, die vanwege de krachtige gpu in de Tegra K1-soc goed moeten draaien, en anderzijds op streaming gaming, vanaf je eigen pc of via Nvidia's GRID-clouddienst. Over dat laatste hebben we een los artikel online gezet; in deze review richten we ons dus primair op de tablet zelf.
De Shield Tablet moet 299 euro kosten en voor dat geld krijg je dus een Tegra K1-soc, gekoppeld aan 2GB geheugen, verpakt in een 8"-tablet met een resolutie van 1920x1200 pixels. Daarnaast bevat de tablet luidsprekers aan de voorzijde, een stylus en een micro-sd-slot. Op papier dus een rijk uitgeruste en complete tablet. Wij keken hoe hij in de praktijk bevalt.
Behuizing, scherm en controller
Het design van de Shield Tablet is tamelijk onopvallend. De behuizing is gemaakt van grijs plastic en aan de voorzijde zijn twee luidsprekergrilles geplaatst, waar flink wat volume uitkomt. Daardoor heeft de Shield Tablet wel wat weg van een HTC-ontwerp. Met een gewicht van 390 gram en een dikte van 9,2mm zal hij op die vlakken geen records breken. Desondanks ligt hij fijn in de hand en de bouwkwaliteit en afwerking zijn prima, behalve bij de knoppen, want die liggen erg verzonken en geven maar weinig feedback. Vooral bij de aan-uitknop is moeilijk te voelen of je hem goed indrukt.
Rondom de tablet vinden we de koptelefooningang, een mini-hdmi-poort, een micro-sd-slot en de micro-usb-poort. Ook is er nog een stylus in de behuizing geschoven, door Nvidia de 'DirectStylus' genoemd. Deze gebruikt, in tegenstelling tot bijvoorbeeld Samsungs Note-pennen, geen actieve digitizer boven op het scherm, maar gewoon het capacitieve touchscreen. De meeste capacitieve styli zijn lomp en dik, en zijn niet geschikt om dunne lijntjes mee te tekenen, maar de stylus van Nvidia werkt in de praktijk verbazingwekkend goed en accuraat. Voor een capacitieve stylus dan, hij legt het nog steeds af tegen een variant met losse digitizer. Je krijgt er nog een leuke app bij om virtueel met waterverf te spelen en je kunt de pen ook gebruiken met handschriftherkenning, wat redelijk goed werkt.
Scherm
Het 8"-scherm heeft een resolutie van 1920x1200 pixels, waarmee de pixeldichtheid uitkomt op 283ppi. Dat is in onze ogen meer dan genoeg bij een tablet in deze klasse. Het scherm blinkt voor de rest niet uit, maar doet zijn werk prima. De maximale helderheid is met 411cd/m² hoog genoeg om het scherm in de meeste lichtomstandigheden goed te kunnen zien en de contrastverhouding van 948:1 is voor een tablet in dit segment prima.
/i/2000566167.jpeg?f=imagenormal)
Nvidia heeft twee weergave-presets ingebouwd: native en srgb. Die laatste levert een mooi neutraal beeld op, met een kleurtemperatuur net onder het ideaal van 6504 kelvin. Dat zouden meer fabrikanten mogen doen. De gamma is over het algeheel wat te licht en heeft een dip waardoor heel lichtgrijs wat te donker wordt weergegeven. Dat zien we vaker bij tablets en zou wellicht bedoeld kunnen zijn om het backlight wat werk uit handen te nemen en zo de accuduur te sparen. Het zorgt er echter ook voor dat het contrast wat afneemt.
De weergave van primaire en secundaire kleuren is wat minder jofel; blauw, magenta en rood missen allemaal wat saturatie. Dat zal in het dagelijks gebruik waarschijnlijk niet veel mensen opvallen, maar het maakt dat kleuren net wat minder vol en indrukwekkend ogen dan bedoeld.
De controller
Nvidia stuurde samen met de Shield Tablet ook een Shield-controller mee. Die krijg je er in de winkel niet zomaar bij; hij kost los 59 euro. Dat is nog een fors bedrag boven op de 299 euro die je voor de Shield Tablet zelf kwijt bent. Als je aan de slag wil gaan met gamestreaming of als je fanatiek games op Android speelt, is hij het overwegen waard, maar essentieel is hij niet.
Het ontwerp is nogal hoekig en in eerste instantie voelt hij wat lomp aan, zeker in vergelijking met bijvoorbeeld een PS4-controller. Dankzij de forse behuizing laat hij zich echter wel stevig vasthouden en na verloop van tijd gingen we het ontwerp waarderen. Vooral de inkeping aan de achterzijde, waar je vingers op kunnen rusten, voelt fijn aan.
De lay-out komt overeen met die van veel andere controllers. Rechts zitten vier facebuttons in een ruitvorm, in het midden zitten twee thumbsticks naast elkaar en links is een d-pad geplaatst. Achterop zitten per vinger een schouderknop en een trigger. In het midden zitten tot slot de Android-knoppen voor home en terug, samen met een startknop en een groot indrukbaar Nvidia-logo, waarmee je kunt terugkeren naar het hoofdmenu.
Hardware, software en accuduur
De Shield Tablet wordt aangedreven door Nvidia's eigen Tegra K1-soc. Het gaat daarbij om de 32bit-variant, die uitgerust is met vijf Cortex A15-processorkernen. Onlangs kwam Nvidia met een 64bit-versie, die opgebouwd is rondom twee cpu-kernen van eigen ontwerp, die luisteren naar de codenaam Denver. Deze chip wordt bijvoorbeeld gebruikt in de Nexus 9.
Het opvallendste onderdeel van de beide versies van deze K1-soc is de gpu. Waar Nvidia in het verleden losse ontwerpen speciaal inzette voor gebruik in mobiele chips, bevat de K1 een gpu die gebaseerd is op de Kepler-architectuur voor desktopvideokaarten. Een desktopvideokaart gebaseerd op Kepler is opgebouwd uit wat Nvidia SMX-units noemt en elke SMX-unit bestaat weer uit onder andere 192 shadercores. De snelste videokaarten beschikken over vijftien van deze SMX-units, terwijl de traagste er slechts twee hebben, voor een totaal aantal cores van 384. Tegra K1 is dus uitgerust met één dergelijke SMX-unit.
Nvidia heeft wel enkele wijzigingen moeten doorvoeren om het geheel goed te laten werken in een kleine soc. Zo is het aantal texture-units teruggebracht van 16 naar 8 en ook het aantal rops is gehalveerd. De kloksnelheid van de gpu ligt waarschijnlijk rond de 950MHz.
Verder beschikt de Shield-tablet over 16GB opslaggeheugen, 2GB ram, ondersteuning voor bluetooth en wifi-n. Er is dus geen ondersteuning voor de snellere wifi-ac-standaard, en dat is gezien de streamingmogelijkheden toch wel een gekke zet. Daarvoor heb je immers een zo snel mogelijke draadloze verbinding nodig.
Prestaties
De Tegra K1 blijkt in de praktijk een zeer capabele soc, die geen problemen heeft om Android Lollipop vloeiend te draaien. Ook als je dus niets met games hebt en de tablet gebruikt voor alle alledaagse zaken, komt hij goed uit de verf. De prestaties van de mobiele gpu zijn behoorlijk indrukwekkend. Hij weet concurrenten als de Snapdragon 801 en de Exynos-chips van Samsung achter zich te laten. Je zult met de Shield Tablet dus zeker geen probleem hebben om de nieuwste Android-games te draaien. Voor meer informatie over de Tegra K1 en een heleboel benchmarks verwijzen we naar ons achtergrondartikel.
Software
De Shield Tablet is al even uit en werd aanvankelijk geleverd met Android 4.4. Onlangs kwam Nvidia echter met een update naar Android 5.0 Lollipop en daarmee is het sneller dan grote namen als Samsung, HTC en Sony. Nvidia heeft het daarin wel een stukje makkelijker, want het levert een tamelijk kale versie van Android, zonder eigen skin of grafische poespas. Wat ons betreft overigens een fors pluspunt.
Helemaal stock is de versie van Lollipop die op de Shield Tablet draait niet. Het instellingenmenu heeft wat extra pagina's met betrekking tot de extra's die Nvidia toegevoegd heeft. Zo kun je instellen dat het scherm automatisch uitgaat als de tablet met een tv verbonden is, zijn er allerlei instellingen rondom de DirectStylus aan te passen en zijn er natuurlijk nog wat zaken in te stellen rondom de optionele controller die Nvidia aanbiedt.
Waar het op softwarevlak allemaal om draait, zijn de apps die Nvidia meelevert; die maken het streamen van games mogelijk. Centraal daarin staat de Nvidia Hub. Vanuit deze app kun je gemakkelijk verschillende soorten apps en games starten. Zo is er een menu voor je Android-apps, voor de games die op een van je eigen systemen draaien en voor de games die je vanuit Nvidia's cloud via de streamingdienst GRID kunt spelen.
Accuduur
De Shield Tablet is uitgerust met een 19,75Wh-accu, een capaciteit de gemiddeld is voor een tablet van dit formaat. Het is net wat meer dan je bij veel 7"-tablets zult vinden, maar weer minder dan bij bijvoorbeeld de iPad mini 3. Om te kijken hoeveel de Shield Tablet uit die accu weet te persen hebben we onze gebruikelijke accutests gedraaid, die zich richten op browsen en naar video kijken. Daaruit blijkt dat hij het minder goed doet dan vergelijkbare tablets. De verschillen zijn echter niet groot, dus slecht zouden we de scores ook weer niet noemen.
Conclusie
Dat Nvidia weinig ervaring heeft met het maken van consumentenelektronica valt aan de Shield Tablet niet af te zien. De tablet bevat prima hardware en zit stevig in elkaar. Hij is niet zo licht en dun als sommige concurrenten, maar valt desondanks prima met één hand te gebruiken. Het 8"-scherm ziet er scherp uit en oogt mooi neutraal, maar de kleurreproductie had beter gekund. Het enige wat in de dagelijkse praktijk echt stoort, zijn de zompige knoppen.
Op softwarevlak zijn we blij dat Nvidia niet veel aanpassingen doorvoert. Dat is bij Android Lollipop naar onze mening ook niet nodig en daarnaast betekent dit dat er snel updates voor nieuwe Android-versies kunnen worden uitgebracht. Dankzij de snelle hardware lopen Android-games als een trein en de verschillende manieren waarop je games kunt streamen naar de tablet zijn een leuke toevoeging. Ook de meegeleverde stylus is een mooie extra.
Hoewel Nvidia hem vooral aanprijst als gametablet, is de Shield ook voor mensen die niets met gaming hebben een prima apparaat. Met zijn rappe hardware, bijna stock-software, snelle updates en niet al te hoge prijs, doet hij een beetje aan een Nexus-tablet denken, en dat is een goede zaak.
Eindoordeel