De beeldkwaliteit van de Sony A7S is prima. De twaalfmegapixelresolutie is voor de meeste fotodoeleinden ruimschoots voldoende, maar dat is natuurlijk ook een persoonlijke afweging. Wel hebben we een significant verschil opgemerkt tussen de raw- en de jpeg-kwaliteit. Het ligt voor de hand dat de beoogde doelgroep voornamelijk in raw zal fotograferen, maar het kwaliteitsverschil maakt dat dus ook noodzakelijk. Sony gebruikt een nogal agressieve ruisreductie, waardoor beelden op hoge iso-waarden al snel grof en 'smudgy' ogen. Dat begint eigenlijk al op iso 12.800. Je houdt dan weinig detail over en ruis wordt op een grove manier weggewerkt, waardoor het juist meer opvalt.
Een egaal grijsvlak - links raw, rechts jpeg op iso 25.600
Links raw, rechts jpeg op iso 25.600
Raw
De raw-beelden zijn relatief schoon; kleurruis is grotendeels afwezig. Details worden wel merkbaar grover, maar toch laat de ruis zich vrij goed wegwerken in bijvoorbeeld Lightroom en Photoshop. Het dynamisch bereik van de sensor is ook zeer goed, waardoor je in staat bent achteraf flinke correcties uit te voeren op het vlak van de belichting, maar uiteraard alleen als je in raw fotografeert.
Dankzij de lichtsterke sensor, de evf én de autofocus vanaf -4 EV is de Sony A7S een ideale camera om mee in het donker te werken. De bruikbare hoge lichtgevoeligheden stellen je als fotograaf in staat om zeer flexibel met lastige lichtsituaties om te gaan. Natuurlijk kun je nachtfoto’s het beste vanaf een statief maken, in combinatie met lange sluitertijden, maar je hebt de vrijheid om indien nodig op bijvoorbeeld iso 25.600 te werken. Dat is handig als je bijvoorbeeld een bewegend onderwerp in het donker wil vastleggen of een scène wil fotograferen waarvoor je normaal gesproken een statief nodig hebt. In combinatie met de FE 55mm f1.8 en iso 25.600 waren we in staat om zonder statief foto's van de sterrenhemel te maken en dat is echt uniek. Je bent in veel situaties niet meer afhankelijk van kunstlicht, maar kunt prima met natuurlijk licht werken en in situaties waarbij je eigenlijk geen statief kunt of wil gebruiken, kun je gewoon uit de hand werken. Ook voor video heeft dat grote voordelen.
De onderstaande foto is uit de hand gemaakt, op iso 25.600:
:fill(black)/i/2000541097.jpeg?f=imagegallery)
Bruikbare iso-waarden
In hoeverre een foto nog bruikbaar is, is natuurlijk relatief. De politie zal de beelden op iso 409.600 nog uitstekend bruikbaar vinden om in het donker kentekenplaten te fotograferen of heimelijk boeven vast te leggen. Pixel-peepers die foto's op honderd procent op een beeldscherm bekijken, zullen er anders over denken. Bekijk de testfoto's op de volgende pagina en oordeel zelf.
Wat ons betreft zijn iso 6400 en 12.800 in de meeste omstandigheden prima bruikbaar. De grens ligt zo'n beetje bij iso 25.600 en 51.200. Die standen zijn nog bruikbaar mits er goed belicht is en je zelf ruisreductie toepast. Op dit niveau zie je een afname van detail en kleurinformatie, maar afhankelijk van het doel zijn de beelden nog wel bruikbaar. Vanaf iso 102.400 gaat de kwaliteit snel bergafwaarts en ontstaan er andere ongewenste bijeffecten. Zo is in veel donkere foto's onderin en linksonderin een paarse gloed zichtbaar. Dit wordt veroorzaakt door warme componenten in de camera, die op die hoge lichtgevoeligheid ook door de sensor geregistreerd worden. Andere camera's, zoals de Sony A7R, hebben daar ook last van. Dit effect is overigens relatief makkelijk te verhelpen via software als Lightroom of Photoshop, maar het betekent wel weer een extra stap in het bewerkingsproces. Ook kwamen we tijdens het filmen in het donker een hot pixel tegen.
Overigens willen nog opmerken dat de iso-standen tot en met 409.600 in stapjes van 1/3e stop te selecteren zijn, wat een voordeel is. Je kunt daardoor ook bijvoorbeeld op iso 20.000, 80.000 en 320.000 fotograferen en filmen, waardoor je heel nauwkeurig te werk kunt gaan.
:fill(white):strip_exif()/i/1403591069.jpeg?f=thumbmedium)
/i/1249296058.png?f=fpa)
:strip_exif()/u/111031/clark2.gif?f=community)