Inleiding: de troonopvolger
Samengevat
De Ascend P7 is een Android-smartphone met een luxe, maar weinig origineel ontwerp. Over de hele linie is het voor zijn prijsklasse een prima smartphone, al is de processor gebaseerd op oude Cortex A9-core en kunnen daardoor zware games niet optimaal functioneren. Het punt waarop hij uitblinkt is de frontcamera, die prima werkt en goede functies heeft. Een beschermhoesje is bij de P7 geen overbodige luxe.
Pluspunten
-
Mooi scherm
-
Luxe uitstraling
-
Prima selfies
Minpunten
-
Ontwerp weinig origineel
-
Glazen behuizing vraagt om beschermend hoesje
-
Processor op oude technologie
Eindoordeel
Om te zien dat Huaweis Ascend P6 van vorig jaar de interesse van velen genoot, hoef je alleen maar te kijken naar onze review; die is bijna 600.000 keer geraadpleegd, waarmee het de meest gelezen review van een enkele telefoon van 2013 was, meer dan de HTC One, iPhone 5s en Samsung Galaxy S4.
Huawei vestigde zich met de Ascend P6 en de uitgebreide marketingcampagne fier in de top van de smartphonemarkt, maar een enkel succes is nooit genoeg. Wie aan de top wil blijven, moet een reeks succesvolle toestellen neerzetten. Apple heeft zijn iPhone, Samsung heeft onder meer de Galaxy S, Galaxy Ace en Galaxy Core, en Sony doet het met zijn Xperia Z-lijn. Huawei wil dat nu ook gaan doen met zijn Ascend P-serie.
Hoewel de vergelijking aantrekkelijk is, is hij niet terecht. Waar nieuwe Galaxy S-toestellen, iPhones en Xperia Z's steevast rond 600 euro of meer kosten bij introductie, begint Huawei de P7 te verkopen voor 450 euro, om hem vervolgens snel in prijs te laten zakken. Het gevolg is dat de P7 als enige 'toptoestel' van een fabrikant rond dezelfde prijs zit als de Nexus 5.
De langverwachte opvolger van de Ascend P6 is deze Ascend P7. Aan de formule is weinig gesleuteld; Huawei legt nog altijd veel nadruk op het ontwerp, gebruikt zijn eigen processor en probeert zich te onderscheiden met features als een selfie-camera. Tweakers nam deze Ascend P7 onder de loep om te kijken of hij zich kan meten met de rest van de toestellen.
Design: Huawei Xperia iPhone P7
Wie wel eens heeft rondgelopen op markten met namaakspullen in Aziatische landen, heeft ongetwijfeld elektronica gezien met op bekende producten lijkende ontwerpen, waarbij op de doos iets staat als 'Samsung iPod Walkman'. Als je dit toepast op Huaweis nieuwste smartphone, zou er ongetwijfeld 'Huawei Xperia iPhone P7' op de doos staan, want het is duidelijk waar Huawei zijn inspiratie voor het ontwerp vandaan heeft: Apple en Sony. De overeenkomsten zijn zo overduidelijk, dat een rechtszaak over deze smartphone onvermijdelijk lijkt. Aan de andere kant, dat dachten we vorig jaar ook bij de Ascend P6, maar die rechtszaak kwam er in elk geval niet.
/i/1401957804.jpeg?f=imagenormal)
Waar de P6 nog het meeste aanvoelt als een iPhone, is de P7 nadrukkelijker een Xperia. De manier waarop hij in de hand ligt en aanvoelt, zit dicht tegen die van een Xperia aan. Het iPhone-achtige 'sandwich-ontwerp', waarbij de metalen zijkant geflankeerd wordt door glazen panelen, is er ook nog steeds, net als de inkepingen in de metalen rand aan de bovenkant van de zijranden. Is dat een nadeel? Als je van originaliteit houdt in een ontwerp wel, maar voor het overige niet. Hoewel rondere ontwerpen met gebolde achterkanten een beter gevoel geven, heeft het wel een luxe uitstraling, luxueuzer dan veel andere toestellen in deze prijsklasse.
Het ontwerp is bovendien strak, mede door de dunne schermranden, de weinige onderdelen en het gebrek aan franje. Wel is het een ware vingerafdrukmagneet; je ziet binnen de kortste keren vlekken op het scherm en op de achterkant. Bovendien glijdt de P7 makkelijk van de bank, omdat hij zo glad is. Een extra risico, omdat zowel de voorkant als achterkant van glas is en dus kan breken. Dat zal niet snel gebeuren, maar een beschermhoesje, liefst een dat voorkomt dat hij van de bank glijdt, zou praktisch zijn.

Voor een 5"-telefoon is de P7 niet zo groot: hij is 140mm lang en 68,8mm breed. Vooral in de breedte valt dat mee. Aan de zijkanten zit er naast het scherm 3,27mm ruimte. LG, de kampioen op dit gebied, heeft daar bij de G3 3,06mm ruimte zitten. In totaal is 71,6 procent van het oppervlak scherm, iets meer dan bijvoorbeeld bij de Galaxy S5, HTC One (M8) en Sony Xperia Z2. LG zit er wel ruim boven met zijn G2 en G3, die ieder meer dan 75 procent van het oppervlak inruimen voor het scherm.
De P7 is iets dikker dan zijn voorganger P6. Waar het model van vorig jaar 6,18mm dun is, heeft de P7 een dikte van 6,5mm. Het verschil is in de praktijk niet te zien of te merken; het blijft een opmerkelijk dunne smartphone, zonder dat Huawei op andere gebieden compromissen heeft gesloten om dat mogelijk te maken.
Wel blijven we hopen dat Huawei, net als andere fabrikanten, een voorbeeld neemt aan de Maxx-serie van Motorola en dus een iets dikkere versie uitbrengt met een veel grotere accu. Hoeveel stappen fabrikanten ook zetten, een betere accuduur blijft de meest gewenste feature en veel mensen hebben vermoedelijk graag een iets minder dunne telefoon die zelfs bij extreem gebruik minstens twee dagen meegaat. Zeker met de dikte die Huawei nu heeft, is die ruimte er.
De mogelijkheid om micro-sd-kaartjes in toestellen te stoppen lijkt terug van weggeweest
Huawei heeft ook aan de details gesleuteld. De 3,5mm-aansluiting, die op de P6 onder aan de linkerzijkant zit, is verplaatst naar de bovenkant, een hele verbetering. De aan-uitknop zit aan de rechterzijkant en is een ronde, metalen knop, net als op Xperia's. De volumeknoppen zitten er vlak boven. De knoppen hebben een goede feedback en zijn prima op de tast te vinden.
Daarnaast zit er een micro-sd-slot aan de rechterzijkant, bij het simkaartslot. De mogelijkheid om micro-sd-kaartjes in toestellen te stoppen lijkt terug van weggeweest. LG en HTC hebben hier ook weer voor gekozen en dat kunnen we alleen maar met gejuich begroeten. Het is ideaal voor films, muziek en andere grote bestanden die veel ruimte innemen op het interne geheugen. Verder is er een notificatie-led, centraal aan de bovenkant, boven de luidspreker. Ook dat vinden we altijd een klein pluspuntje.
In tegenstelling tot bijvoorbeeld de Xperia Z2 en Galaxy S5 is de P7 niet stof- en waterdicht. Omdat het erop lijkt dat dit steeds meer een standaardfeature wordt, kan dat voor de mensen die het willen een gemis zijn.
Dit alles neemt niet weg dat de Ascend P7 opnieuw een aantrekkelijke telefoon is. Hij is zo plat dat andere smartphones al snel dik aandoen, en hij voelt stevig en luxe aan.
Scherm: prima paneel met weinig contrast
Het scherm van de Ascend P7 zit al met al boven de middenmoot. Het is helder genoeg voor gebruik bij zonnig weer, hoewel het niet altijd goed afleesbaar zal zijn. Op andere gebieden laat het scherm het echter een beetje afweten; het contrast is matig en standaard heeft wit een blauwige waas. De kijkhoeken zijn wel uitstekend; hoewel de helderheid onder een hoek wegvalt, verschuiven de kleuren niet en is een filmpje bekijken terwijl het toestel op tafel ligt, prima te doen. De kleurweergave is prima.
Ten opzichte van de P6 heeft de P7 een hogere maximale helderheid. Hij komt tot maximaal 465 nits, bijna evenveel als de Nexus 5. De maximale helderheid is vooral belangrijk bij het aflezen van de telefoon op heldere dagen buiten. In dat opzicht doet de P7 het meer dan redelijk, al zijn er telefoons die het beter doen, zoals de Nokia's met ClearBlack-scherm en de iPhone 5s.
Het contrast van de Ascend P7 valt bar tegen. Met 751:1 steekt het scherm schril af tegen concurrenten als de Nexus 5 en zelfs Huaweis eigen P6. Hoe dat komt, is volstrekt onduidelijk, maar het is zichtbaar doordat de kleuren niet zo mooi ogen als op sommige andere schermen. Een groot nadeel is het niet, want de ogen wennen snel.
Beeldkwaliteit en kleurreproductie
Huawei lijkt net een wasmiddelenfabrikant. Om wit witter te laten lijken, heeft het een behoorlijke scheut blauw door het wit gemengd. Het gevolg is dat wit er op het scherm weliswaar fel uitziet, maar allerminst echt wit is. Dat blijkt ook uit de metingen.
/i/1401285368.png?f=imagenormal)
De P7 komt uit op 7800 kelvin, ver boven het ideaal van 6500 kelvin en ver boven veel concurrenten die het een stuk beter doen. In de instellingen zit echter een schuifje om de kleurtemperatuur aan te passen, iets waarvan we hopen dat elke fabrikant het gaat toepassen. Ontevreden met de instelling van Huawei? Dan kun je het scherm warmer maken.
/i/1401285365.png?f=imagenormal)
De kleurreproductie van het scherm is prima. Bij rood, groen en geel zijn er geen waarneembare kleurfouten, en hoewel wit en grijs dus afwijken, valt het bij de weergave van magenta en blauw ook mee. Al met al is dit dus een scherm dat kleuren prima natuurgetrouw kan weergeven.
Accuduur: redelijk
De Ascend P7 heeft een 2500mAh-accu en dat is ongeveer gemiddeld voor een toestel in deze prijsklasse. Toch zegt die capaciteit maar weinig. Omdat Huawei zijn eigen, zwaar aangepaste versie van Android gebruikt en bovendien een eigen soc heeft ontwikkeld, zal het verbruik een ander karakter hebben dan dat van andere Android-telefoons.

In het dagelijks gebruik haalt de P7 het einde van de dag met betrekkelijk gemak, hoewel dat per gebruiker kan verschillen. Het verbruik in stand-by blijft binnen de perken, waardoor hij niet snel leegloopt als hij in de broekzak zit.
Om een goede vergelijking te maken met andere toestellen hebben we onze gebruikelijke twee accutests gedraaid. In het eerste scenario moet de telefoon continu door een vaste lijst webpagina's browsen over een wifi-verbinding totdat de accu leeg is. In het tweede scenario pakken we een 1080p-videobestand en spelen we dit herhaaldelijk af totdat de telefoon het opgeeft.
Deze tests geven vooral een indruk van het stroomgebruik van de system on a chip en het scherm, twee van de componenten die erom bekendstaan dat ze relatief veel stroom verbruiken. In het dagelijks gebruik zijn er echter nog een heleboel andere factoren die invloed hebben op de accuduur, in het bijzonder de 3g-verbinding. Sommige telefoons lopen sneller leeg dan andere bij het surfen over 3g en de kwaliteit van het signaal kan ook van grote invloed zijn op accuduur.
We konden de P6 helaas niet meenemen in deze tests; ten tijde van de review van de P6 gebruikten we andere accutests, waarmee de resultaten onvergelijkbaar zijn.
Bij het webbrowsen doet de P7 het meer dan goed. Hij komt tot 7,5 uur en dat is bijna evenveel als de Xperia Z2 en veel meer dan de Nexus 5, iPhone 5s en Moto X.
Bij het video bekijken gaat het een stuk minder. Na zes uur en drie kwartier geeft de P7 dan de geest, veel sneller dan bijvoorbeeld de Xperia Z2. Het lijkt erop dat de Ascend P7 behoorlijk wat resources inzet bij het bekijken van video, terwijl andere telefoons hun socs op weinig vermogen laten doordraaien. De oude technologie achter de soc toont hier vermoedelijk zijn leeftijd.
Hardware en prestaties
In een tijd waarin de duurste modellen van vrijwel alle fabrikanten dezelfde soc bevatten, de Qualcomm Snapdragon 801, doet Huawei het net als vorig jaar totaal anders. Het zet zijn in huis gemaakte soc in zijn belangrijkste toestel: de HiSilicon Kirin 910T.
De Kirin 910T is een soc met vier Cortex A9-processorkernen. Dat duidt erop dat deze soc lang in ontwikkeling is geweest. Cortex A9 is een oude microarchitectuur van ARM en vormde onder meer de basis voor de quadcore-processors in de Samsung Galaxy S3 en HTC One X. Anno 2014 zijn veel socs met Cortex-cores voorzien van het snellere Cortex A15, het zuinigere A7-ontwerp of een combinatie van beide. Alleen Nvidia heeft nog een nieuwe soc met Cortex A9-ontwerp klaarstaan, maar Nvidia heeft dan ook eigenhandig Cortex A9 aangepast om het te verbeteren.
Kortom, het is bij release al een soc met een verouderd ontwerp. De vier processorkernen draaien maximaal op 1,8GHz. Hoewel dat op een specsheet minder indruk wekt dan de 2,3GHz of 2,5GHz van de Snapdragon 801, is het geen schokkend verschil. Het zijn maxima en veruit het grootste deel van de tijd doen de kernen hun werk op veel lagere snelheden.
AndEBench test de rekenkracht van processorkernen in de soc door een vaste reeks berekeningen herhaald uit te voeren en vervolgens te kijken hoeveel van deze iteraties in één seconde gedaan kunnen worden. De Ascend P7 scoort behoorlijk beter dan zijn voorganger, maar ten opzichte van de concurrentie van andere merken, waaronder de ongeveer gelijk geprijsde Nexus 5, zijn de verschillen aanzienlijk. De P7 komt op dit gebied inderdaad wat tekort.
Als de P7 dezelfde reeks berekeningen via de Dalvik VM in java doet, blijkt het verschil minder groot. Hij heeft nog altijd een grote achterstand op de goed geoptimaliseerde Nexus 5, maar hij houdt het allemaal aardig bij.
Peacekeeper |
Telefoon / Tablet | In punten, hoger is beter |
Apple iPhone 5s |
*******
1751,00 |
HTC One (M8) |
*****
1144,00 |
Sony Xperia Z2 |
***
846,00 |
Nexus 5 |
***
830,00 |
Motorola Moto X |
***
635,00 |
Huawei Ascend P7 |
**
590,00 |
Huawei Ascend Mate |
**
501,00 |
Nokia Lumia 1020 |
*
336,00 |
Huawei Ascend P6 |
*
229,00 |
In onze browserbenchmark Peacekeeper doet de P7 het gemiddeld. Met bijna 600 punten moet hij veel telefoons laten voorgaan, maar het gaat in elk geval beter dan bij de P6. De Ascend Mate, met bijna gelijke hardware en software ten opzichte van de P6, blijft in de buurt.
Op het gebied van Kraken, Mozilla's benchmark voor browsers, zien we een forse verbetering ten opzichte van de P6, al blijft hij nog wel ver achter bij de andere concurrenten. Hoewel tal van browserbenchmarks veel te maken hebben met processorkracht, is de manier waarop de browser werkt minstens even belangrijk. Huaweis eigen browser doet het op dit gebied dus wisselend.
Grafische prestaties
/i/1401885059.jpeg?f=imagenormal)
De Kirin 910T heeft een gpu van ARM aan boord, een Mali 450MP4. 'MP4' staat voor het feit dat er vier gpu-kernen aanwezig zijn. De Mali 450 is een gpu van een vorige generatie. Inmiddels zit ARM op een nieuwe serie Mali-gpu's, zoals de T604 en T658. De gpu heeft ARM's Mitgard-microarchitectuur en dat is, voor smartphonebegrippen, stokoud. Een Galaxy S II uit 2011 heeft bijvoorbeeld een bijna gelijke Mali 400MP4. Nu is de 450 iets nieuwer en vermoedelijk sneller dan de 400, maar het is voor een redelijk dure telefoon anno 2014 toch echt verouderde hardware.
Dat de P7 niet kan meekomen op grafisch gebied, is in deze benchmark goed te zien. Bij de T-Rex HD-test van GFXBench doet de P7 het weliswaar weel beter dan de P6, maar ten opzichte van de Nexus 5 en aansprekende smartphones van 2014 draagt Huaweis nieuwste de rode lantaarn.
Bij Ice Storm Unlimited, de zwaarste test van 3DMark, kan de P7 ook niet opboksen tegen de rest. Hoewel veel van de toestellen duurder zijn, lijkt het duidelijk dat de Kirin 910T niet is ontworpen met een full-hd-scherm in het achterhoofd. Met deze prestaties kun je in de knel komen met de zware games van nu en van de toekomst, die wellicht niet soepel zullen draaien.
Netwerk
De Ascend P7 ondersteunt 4g in Nederland en dat is een fijne toevoeging ten opzichte van de P6, die dat niet heeft. Hoewel 4g in Nederland nog niet lang bestaat, hebben veel abonnementen dat standaard erbij zitten en is dus 4g-ondersteuning een must. Het is de reden waarom zoveel fabrikanten smartphones met Qualcomm-chips maken. Qualcomm heeft 4g in zijn socs zitten en is daarmee een van de weinige fabrikanten die dat kunnen doen zonder grote weerslag op de accuduur.
Het bereik van de P7 is voor een smartphone licht ondergemiddeld. Op plekken waar andere smartphones nog een redelijk bereik hebben, van ongeveer -95dBm, komt de P7 niet verder dan -105dBm. Dat resulteert in één tot twee streepjes en vaak een langzame verbinding. Op sommige plekken bleek het bereik helemaal weg te vallen, terwijl andere smartphones daar nog wel bereik hebben. Het is geen enorm probleem, maar het bleek in ons testexemplaar zeker aanwezig.
Gps daarentegen doet het wel goed en heeft snel en betrouwbaar een fix, wat niet bij alle toestellen uit China goed gaat.
/i/1401885139.jpeg?f=imagenormal)
Camera: vooral voor selfies
Het is nog niet eens zo heel lang geleden dat telefoonfabrikanten de frontcamera zo onbelangrijk vonden dat ze hem weglieten uit telefoons; rond 2008 was het modieus, maar daarna raakte de frontcamera uit de gratie. Pas sinds 2011 zit hij weer vaak standaard op smartphones, maar pas met de populariteit van selfies gingen veel mensen hem echt gebruiken.
Huawei stond vorig jaar vooraan om er gebruik van te maken, want de P6 bleek met zijn 5-megapixelfrontcamera op het gebied van selfies een schot in de roos. Geen wonder dat Huawei met de P7 nog meer uit de kast heeft getrokken om de beste selfies te maken.
Het gaat nu om een 8-megapixelcamera aan de voorkant, met panoramamodus. Dat klinkt aardig, maar heeft een aantal nadelen. Ten eerste vervormt deze modus het beeld, waardoor het er slecht uitziet. Ten tweede kun je de foto ook gewoon in liggende stand nemen; daarmee komt er iets minder op de foto, maar ziet het er wel beter uit.


De P7 maakt voor een frontcamera prima kiekjes, al is het kwaliteitsverschil met andere toestellen niet zo groot als Huawei wil laten geloven. Vooral bij minder licht heeft de camera moeite om mooie foto's vast te leggen en bij de minste of geringste beweging is de foto onscherp. De Schoonheids-modus, die standaard aanstaat, maakt het niet veel beter; hij voegt simpelweg minder scherpte toe om de huid gladder te laten lijken. Aziaten zullen er wellicht dol op zijn, maar het ziet er een beetje vreemd uit.
Waarmee de Huawei-smartphone wel met kop en schouders boven de concurrentie uitsteekt, is de videokwaliteit van de frontcamera. Die is even goed als wat veel telefoons met de camera aan de achterkant maken en dat is een knappe prestatie. Video's maken met de camera aan de voorkant is misschien niet zo nuttig, maar het kan op feestjes de nodige lol opleveren en ook kinderen zullen het aardig vinden.
De camera aan de achterkant is er een met een maximale resolutie van 13 megapixels, bijgestaan door een led-flitser. De camera maakt marginaal betere foto's dan die aan de voorkant, vooral door de autofocus en de pixels die in goed licht extra detail bieden. De kleurstelling is bovendien iets beter dan die aan de voorkant.
Wel hebben de foto's vaak veel ruis en vooral bij minder licht valt het detail al snel weg. Een foto maken gaat wel snel en de autofocus heeft zijn werk rap gedaan, wat een pluspunt is. De camera is al met al bovengemiddeld, maar in deze prijsklasse mag je dat verwachten.
Skin en toetsenbord
Skin
Zoals we vorig jaar al opmerkten, is Huaweis eigen Emotion UI een rip-off of fork van Miui, de custom rom die oorspronkelijk was gebaseerd op de iOS-interface en inmiddels de standaardinterface is op de toestellen van Xiaomi. Miui is te krijgen voor een scala aan toestellen, maar nog niet zo bekend als bijvoorbeeld Samsungs skin voor Android. Voor wie er niet mee bekend is: Huawei heeft het hoofdmenu verwijderd en plaatst apps in een grid van vier bij vier op pagina's, net als bij iPhones. Op die pagina's kunnen echter in tegenstelling tot de iPhone niet alleen apps staan, maar ook widgets.
De skin van Huawei ziet er standaard redelijk strak uit, met felle kleuren, afgeronde iconen en transparante widgets. In combinatie met de standaardwallpaper kun je hier en daar niet anders dan aan iOS 7 denken, hoewel de verschillen even talrijk zijn als de overeenkomsten. Buiten de homescreens om heeft de software een licht uiterlijk met blauwe en grijze accenten, en is hij daadwerkelijk een stuk mooier dan de skin op de P6. Wie toch de oude kleurenkermis terug wil, kan kiezen uit diverse thema's om het uiterlijk van zowel de iconen als de menu's aan te passen.
Het vergt tijd en aandacht om precies te doorgronden
wat welke functie doet
Toch zitten er een paar rare elementen in de software. Eens in de zoveel tijd herinnert de P7 je eraan dat er apps zijn die op de achtergrond stroom verbruiken, waarbij er gek genoeg bij staat hoeveel stroom: 3mA sinds de laatste keer opladen. Dit zal vrijwel niemand iets zeggen, maar wat eronder zit is een ouderwetse task-killer. Dat klinkt als iets wat goed kan werken, maar al enige tijd heb je in Android niets meer aan task-killers; Android handelt dat allemaal zelf al zo efficiënt mogelijk af.
Bovendien krijg je rare suggesties als het uitschakelen van de Weer-widget, die nota bene standaard op het homescreen staat. Emotion UI maakt wel een beschermde status mogelijk voor apps die mogen werken als het scherm uitstaat, maar veel gebruikers zullen die functie nooit zien of begrijpen; het vergt tijd en aandacht om precies te doorgronden wat welke functie doet.
Daarnaast zijn er diverse onduidelijkheden in het besturingssysteem, zoals een toggle voor 'multi-scherm', waarbij de gebruiker geen idee heeft waarop hij tikt. Een irritantere bug is dat sommige apps die vertrouwen op pop-ups buiten de app om niet altijd betrouwbaar werken. De Chat Heads van Facebook Messenger werken bijvoorbeeld niet; een Chat Head verdwijnt na een seconde uit beeld.
Buiten al die nadelen om zijn er ook veel goede elementen aan de Emotion UI. Hij is overzichtelijk, geeft Huawei echt een eigen smoel en geeft gebruikers veel controle over wat de telefoon precies doet. Het is vooral leuk voor gevorderde gebruikers, die inderdaad controle willen over welke apps bij het starten actief worden.
Toetsenbord
Het toetsenbord van de Ascend P7 is dik in orde. Het is een voor Huawei aangepaste versie van Swype, een alternatief toetsenbord voor Android met ondersteuning voor veegbewegingen. Het is niet bijzonder dat een fabrikant in zee gaat met de maker van een alternatief toetsenbord, Samsung deed bijvoorbeeld hetzelfde met Swiftkey, maar het feit dat de naam van Swype zo prominent verschijnt, is wel opvallend. Het toetsenbord werkt prima en is beter dan wat Huawei op eerdere toestellen levert. Wie een ander toetsenbord wil installeren, bijvoorbeeld Swiftkey of Googles eigen toetsenbord, kan dat doen vanuit de Play Store.
Specificaties en fotogalerij
Merk en uitvoering |
|
Categorie |
Smartphones |
Merk |
Huawei |
Serie |
Ascend |
Product |
Huawei Ascend P7 |
Uitvoering |
Zwart |
Afbeeldingen |
:fill(white)/i/1400768783.jpeg?f=thumblarge) |
Prijs en beoordeling |
|
Laagste prijs |
€ 350,79 Vergelijk prijzen |
Aantal aanbieders |
31 winkels |
Eerste prijsvermelding |
Donderdag 8 mei 2014 |
Besturingssysteem |
|
Gsm-besturingssysteem |
Android |
Versie besturingssysteem |
Google Android 4.4 |
Beeldscherm |
|
Schermdiagonaal |
5" |
Schermresolutie |
1920x1080 (Full HD 1080p) |
Invoermethode |
Touchscreen |
Schermtype |
LCD |
Multitouch |
Ja |
Touchscreentechniek |
Capacitief |
Secundair scherm |
Ja |
Technische kenmerken |
|
Aantal cores |
Quad Core |
Processorsnelheid |
1,8GHz |
Simkaart |
Microsim |
Camera |
|
Gsm-flitsertype |
Enkele led |
Verbindingen |
|
GSM-Connector |
3,5mm |
Uiterlijke kenmerken |
|
Telefoonmodel |
Bar |
Lengte |
141mm |
Breedte |
69mm |
Hoogte / Diepte |
6,2mm |
Kleuren |
Zwart |
Meer informatie |
|
Specs van fabrikant |
Productinformatie van de fabrikant |
Alternatieven
De P7 is een solide smartphone, maar met zijn adviesprijs van 449 euro en huidige winkelprijs van rond de 360 euro niet echt goedkoop. Bovendien is de hardware niet zo krachtig als die van sommige concurrenten. Bij deze alternatieven vind je vooral telefoons van een vorige generatie, maar ze zijn in veel opzichten gelijkwaardig aan de P7.
Een van de alternatieven voor de nieuwe P7 is de één jaar oude P6. Dit toestel is iets kleiner en heeft een 4,7"-scherm met 1280x720 pixels. De P6 is in alle opzichten een stukje minder dan de P7 en dat geldt ook voor de prijs; hij kost nog maar rond de 240 euro.
De grote Ascend P7-killer voor veel tweakers zal de Nexus 5 zijn. De door Google en LG uitgebrachte smartphone krijgt snelle updates van Google zelf, heeft krachtigere hardware aan boord dan de P7 en is dus ook een stuk sneller. De P7 maakt wel betere selfies.
De LG G2 valt inmiddels ook in de prijsklasse van de P7. De G2 is de blauwdruk voor de Nexus 5, maar heeft een groter scherm en knoppen aan de achterkant van de behuizing. Net als Huawei sleutelt LG veel aan Android, met een ander uiterlijk en features als gevolg.
Omdat de hardware van de P7 minder krachtig is en de prijs lager is dan die van de vlaggenschepen van de concurrentie, doen oude topmodellen het prima tegen deze P7. De Galaxy S4 is een goed voorbeeld. De S4 heeft een lading features, krachtigere hardware dan de P7, een minder helder, maar mooier scherm en ongeveer dezelfde prijs.
Wie bij de P7 komt voor het design, heeft wellicht aan de HTC One (M7) van vorig jaar een goed alternatief. De M7 heeft een behuizing van aluminium en net als de P7 heeft de oude One een frontcamera met een redelijke kwaliteit. De prijs van de M7 is vooralsnog wel iets hoger.
Wie de P7 wil kiezen vanwege de camera, heeft in de Lumia 1020 een alternatief. Deze Windows Phone met 41-megapixelcamera maakt de beste foto's van alle smartphones, al is de camera wel wat traag. Vanwege de xenon-flitser zijn selfies in het donker ook te maken, maar niet met de camera aan de voorkant.
Conclusie
Als je alles op een rij zet, is de Ascend P7 een prima smartphone. Uiteraard lijkt hij weer veel op enkele van zijn concurrenten, maar jatten is in de mobiele industrie een spelletje dat iedereen speelt, ook al doet de ene fabrikant het opzichtiger dan de andere.
De P7 heeft een prima scherm, met de Android-skin is goed te leven, de hardware is in orde, al is die gebaseerd op oude technologie, en het ontwerp ziet er mooi uit. Nadelen zijn wel dat de behuizing niet lekker vasthoudt, de telefoon makkelijk van de bank zal glijden en bovendien gevoelig zal zijn voor beschadigingen, nadelen die op te lossen zijn met een hoesje.
De P7 heeft eigenlijk maar een paar steekhoudende argumenten om iemand te overtuigen: de camera aan de voorkant en het platte ontwerp. De camera aan de voorkant maakt zijn belofte waar; zowel de plaatjes als de software om ze te bewerken maken van de P7 de beste 'selfie-telefoon' op de markt.
Als selfies je niet interesseren, blijven er weinig redenen over om de P7 te verkiezen boven alternatieven als de Nexus 5, Galaxy S4 of oude HTC One. De P7 voldoet in elk opzicht, maar excelleert in vrijwel geen enkel. Als Huawei echt marktleider Samsung naar de kroon wil steken, is een telefoon die de concurrentie alleen voorblijft op het gebied van selfies te weinig.
Samengevat
De Ascend P7 is een Android-smartphone met een luxe, maar weinig origineel ontwerp. Over de hele linie is het voor zijn prijsklasse een prima smartphone, al is de processor gebaseerd op oude Cortex A9-core en kunnen daardoor zware games niet optimaal functioneren. Het punt waarop hij uitblinkt is de frontcamera, die prima werkt en goede functies heeft. Een beschermhoesje is bij de P7 geen overbodige luxe.
Pluspunten
-
Mooi scherm
-
Luxe uitstraling
-
Prima selfies
Minpunten
-
Ontwerp weinig origineel
-
Glazen behuizing vraagt om beschermend hoesje
-
Processor op oude technologie
Eindoordeel