Sfeervolle, klassieke strategiegame
Pluspunten
-
Erg sfeervol
-
Sterk vechtsysteem
-
Veel content
Minpunten
-
Campagnes matig
-
Grafisch niet indrukwekkend
Eindoordeel
Het turn-based strategiegenre behoort tot de oudste videogamegenres. Games als Fire Emblem, Civilization en Heroes of Might & Magic zijn al decennia lang bekend bij een groot publiek. Toch lijkt het erop dat hun populariteit door de jaren heen enigszins is afgenomen. Waar je ooit geen gamesblad kon openslaan zonder een artikel over strategiespellen te lezen, zijn ze anno 2014 toch een beetje naar de achtergrond verdwenen. Des te leuker is het dat het Nederlandse Triumph Studios juist nu een derde deel toevoegt aan de Age of Wonders-serie.
Age of Wonders stamt uit het vorige millennium en sinds 2002 is er geen echt nieuw deel meer verschenen. Triumph kwam na het maken van Age of Wonders II immers in contact met Codemasters en onder die vlag werden vervolgens de Overlord-games gemaakt. In 2010 begon Triumph dan toch aan de ontwikkeling van een Age of Wonders-spel. Veel ontwikkelaars die eerder aan de eerste twee delen hadden gewerkt, keerden terug om aan deel drie te werken.
Dat dat zijn uitwerking niet heeft gemist, is duidelijk te zien aan het spel, dat in alles trouw blijft aan de originele games. De spelwereld is dezelfde en ook het idee achter de game blijft gelijk. Dat kan tot gevolg hebben dat Age of Wonders III een tikje afgezaagd overkomt. Een Fantasy-setting met elven, dwergen, goblins, orcs en dergelijke figuren: het is in de twaalf jaar tussen Age of Wonders II en III al vaak genoeg gedaan. Dat maakt verder weinig uit; wij hebben niets tegen een goed uitgewerkte fantasiewereld gevuld met herkenbare figuren.
Goed uitgewerkt is Age of Wonders III zeker. Vanaf de eerste momenten van de campagne slaagt het spel erin de speler mee te slepen in die fantasiewereld, waarin je betrokken raakt bij een conflict tussen de High Elves en de Commonwealth. Die raken met elkaar in oorlog als een ‘vredige’ bespreking uit de hand loopt. Alle overige facties in de spelwereld kiezen in de loop van de campagne een kant en dragen op die manier voor een groot deel bij aan de inhoud van de campagnes.
Die campagnes tonen zich zonder uitzondering hoogtepunten als het gaat om sfeer. Age of Wonders III demonstreert, mede dankzij een uitstekende soundtrack, de beste facetten van een fantasiewereld, compleet met gevarieerde, maar altijd tot de verbeelding sprekende omgevingen. Verwar ‘sfeervol’ hier overigens niet met goede graphics. Niet dat Age of Wonders III lelijk is, maar het spel slaagt er niet in een duidelijke nieuwe standaard te zetten voor games in dit genre.
Tegenvallende campagne
Hoewel er ook veel content buiten de campagnes om is, raadt Triumph nieuwe spelers aan te beginnen met de High Elves-campagne. Hiermee rol je namelijk langzaam de game in en worden je alle facetten die van belang zijn, stap voor stap aangeleerd. Je gaat zodoende in relatief korte tijd van het besturen van een paar units naar het ontwikkelen van diverse steden en legers, en dus naar een veel gecompliceerder strategiespel.
Keuzes
De lol daarvan is dat al die facetten in elk van de spelmodi terugkomen: steden opbouwen, kiezen welke gebouwen je als eerste bouwt, kiezen welke units je maakt en bepalen hoe je met je resources omgaat. Het is dus belangrijk die basis goed in de vingers te krijgen en een groot deel daarvan gaat om keuzes. In steden komen gebouwen en units die je wil maken in dezelfde wachtrij te staan. Je zult je dus elke keer moeten afvragen of je meer behoefte hebt aan nieuwe units, of aan nieuwe gebouwen die weer andere units kunnen opleveren of andere positieve effecten kunnen hebben.
/i/1396882675.png?f=imagenormal)
De legers bouw je natuurlijk op om er uiteindelijk mee te vechten. Het loont in Age of Wonders III zeker de moeite om units van een hogere Tier te maken, omdat ze een stuk sterker zijn in gevechten. Dan verwacht je dat het spel je dwingt tot een keuze: ga je voor die sterkere units of produceer je zoveel mogelijk simpele units om te winnen door met een flinke meerderheid gevechten te beginnen? Helaas komt van deze afweging in de campagnes van Age of Wonders III weinig terecht.
Ongestraft 'turtlen'
Het probleem van de campagnes is namelijk dat de kunstmatige intelligentie nogal terughoudend is. De voortgang van het verhaal en het avontuur staan duidelijk voorop; de strategische uitdaging komt hier op de tweede plaats. In de praktijk betekent dit dat je vrij eenvoudig verschillende sterke legers met sterke units kunt opbouwen. Ook heb je tijd zat om nieuwe spreuken te onderzoeken voor je helden, die zij soms binnen en soms buiten gevechten kunnen gebruiken. Normaal zou je goed moeten nadenken over de spreuken die je nodig hebt, maar een beetje lukraak aanklikken werkt ook; je hebt ze zeer waarschijnlijk toch niet nodig.
Als je maar lang genoeg wacht en genoeg steden hebt, verdien je vrij snel zat goud om veel units te kunnen maken en heb je ook een leuke collectie spreuken verzameld voor binnen en buiten gevechten. Wacht dan nog een paar beurten extra en je hebt er een paar zeer sterke units bij. Een paar gouden draken doen het bijvoorbeeld altijd leuk. De ai bestraft deze vorm van turtlen in de campagnes amper en dat haalt de balans onderuit. Vaak zijn de legers die je zelf maakt zoveel sterker dan de tegenstand dat je zonder angst de afloop van gevechten automatisch kunt laten bepalen.
Goed vechtsysteem
Telkens als je de knop aanklikt waarmee je de afloop van een gevecht automatisch laat bepalen, ga je compleet voorbij aan alles wat je op deze pagina leest. Age of Wonders III beschikt over een goed werkend en behoorlijk diepgaand vechtsysteem, maar het risico bestaat dat je hier in de campagnes te weinig van meekrijgt. Tactisch vernuft is daar nauwelijks nodig om succes te bereiken en daarmee gaat een belangrijk pluspunt van het spel min of meer verloren voor de campagnes.
Actiepunten
Wie wel een paar spannende gevechten uitvecht en zichzelf de tijd geeft het systeem goed aan te leren, komt erachter dat er een hoop te beleven valt in de turn-based gevechten van Age of Wonders III. Dat begint met een ogenschijnlijk simpel, maar zeer belangrijk actiepuntensysteem. Elke unit heeft een aantal actiepunten per beurt, die gebruikt kunnen worden voor lopen, maar ook voor aanvallen. Moet een unit dus een aantal vakjes afleggen om bij een vijand te komen, dan is de aanval die dan nog gedaan kan worden een stuk minder krachtig dan als de vijand al meteen dichtbij was.
/i/1396882669.jpeg?f=imagenormal)
Het beste voorbeeld hiervan is het gebruik van boogschutters, waarvan elk volk wel een bepaalde variant heeft. Een boogschutterseenheid die geen of maximaal één vakje heeft gelopen, veroorzaakt maximale schade en lost drie salvo’s met pijlen. Meer stappen gezet? Dan neemt het aantal salvo’s af. Hoeveel punten de stappen kosten, wordt aangegeven met kleuren. Een stap naar een groen vakje kost niets, geel betekent dat je kracht inlevert en oranje betekent dat je nog maar één actiepunt overhoudt voor je aanval.
Variatie
Dit systeem, in combinatie met het gebruik van dekking en diverse spreuken die je helden kunnen gebruiken, geeft Age of Wonders III behoorlijk veel diepgang. Het spelplezier wordt hier nog eens versterkt door de grote variatie in units. De verschillende volken beschikken voor een deel over vergelijkbare units, maar kennen elk ook hun eigen unieke units, met hun eigen, unieke sterke en zwakke punten, en dat maakt het leuk om alle volken te bekijken om te zien wat ze te bieden hebben.
Overige modi: veel beter
Age of Wonders III zit dus in de vreemde situatie dat het hoofdgerecht van het spel, de campagnes, niet bij uitstek geschikt is om alle sterke punten van deze turn-based strategiegame te laten zien. De afwachtende houding van de ai maakt in de overige modi echter plaats voor een veel competitievere variant. In de losse scenario’s en de ‘random maps’ geeft de ai spelers veel minder tijd om in alle rust een leger te bouwen en dat komt het spel enorm ten goede.
Meer gewicht
Hier is het dus wél zaak om ervoor te zorgen dat je jezelf kunt verdedigen en daarbij komt de klassieke afweging tussen turtlen en rushen goed naar voren. Beide strategieën kunnen succes opleveren, mits ze goed worden uitgevoerd. De eerder genoemde keuzes in wat je gaat bouwen in een stad zijn hier wel van gewicht, terwijl je in de campagne vaak lukraak wat gebouwen en units aanklikte, omdat het uiteindelijk toch weinig verschil maakte.
/i/1396882671.png?f=imagenormal)
Het is in deze context dat het vechtsysteem laat zien wat zijn meerwaarde is. Zoals eerder uitgelegd kun je echt verschil maken door slim om te gaan met de actiepunten en spells. Dat laatste begint ook al voor de gevechten. Je helden beschikken namelijk ook over spells die je op de overzichtsmap al kunt activeren. Die spells kunnen een positief effect hebben op jouw units of juist een negatief effect op de vijandelijke legers. Tijdens de campagnes hebben we deze spreuken nooit nodig gehad, maar in de spannendere losse potjes spelen ze een veel belangrijkere rol.
Kracht in losse potjes
Uiteindelijk vindt Age of Wonders III hier zijn grootste pluspunt. Het feit dat juist de losse potjes erin slagen de sterkste kant van het spel te etaleren, maakt dat de game niet afhankelijk is van de campagnes, die immers eindig zijn. Als de gameplay juist daar op zijn best was, zou het aanmerkelijk minder leuk zijn om de andere scenario’s of de random maps te spelen. Dat die spelmodi echter beter uit de verf komen, is goed nieuws voor de herspeelwaarde van Age of Wonders III.
Uiteraard geldt dat nog eens extra voor de multiplayer-modus. We zijn erg benieuwd hoe Age of Wonders III zich op dat vlak zal houden. Zo kort na de release is de balans tussen verschillenden helden en op verschillende maps natuurlijk nog amper op de proef gesteld, en dat maakt het lastig er nu al iets over te zeggen. Vanuit de campagnes naar de losse potjes was echter een stijgende lijn zichtbaar in de gameplay. Als die lijn in de multiplayer-modus wordt doorgetrokken, voorspelt dat veel goeds.
Conclusie
Met Age of Wonders III brengt Triumph Studios een haast antieke serie terug en niet zonder succes. Het is wel jammer dat de campagnes minder goed uit de verf komen dan de rest van het spel. Juist de campagnes zouden het meest onderhoudende onderdeel moeten zijn, maar ze functioneren meer als lange opwarmertjes voor de aanmerkelijk spannendere losse potjes. Die potjes zijn op hun beurt wel weer erg de moeite waard. Superlatieven zijn niet aan de orde, maar dat Triumph met Age of Wonders III een zeer degelijke game met bovendien veel content heeft afgeleverd, staat buiten kijf.
Pluspunten
-
Erg sfeervol
-
Sterk vechtsysteem
-
Veel content
Minpunten
-
Campagnes matig
-
Grafisch niet indrukwekkend
Eindoordeel