Huawei Ascend Mate: tussen telefoon en tablet

Inleiding: het moet steeds groter

Toen Steve Jobs in 2007 de eerste iPhone onthulde, benoemde hij het 3,5"-scherm als een 'gigantic screen'. En eerlijk is eerlijk: toen was dat voor een telefoon best groot. HTC verlegde de grens in 2009 met zijn HD2, met 4,3"-scherm. Voor die tijd was dat een enorme stap: voor het eerst kwam een voor de massa bedoelde smartphone uit met een scherm groter dan 4".

Zelfs toen al kwam de vraag op: tot wanneer kunnen schermen groter worden? Is een telefoon met 4,3"-scherm nog comfortabel om vast te houden, om te bedienen met een hand en om in je zak te stoppen? Het is achteraf geestig om te zien hoe HTC heeft geprobeerd de afmetingen binnen de perken te houden: zo is het scherm omgekeerd in de behuizing geplaatst om ruimte te maken voor de knoppen. Deze vragen zijn nog altijd actueel, maar de grens schoof op: veel mensen vonden toen 4,3"-schermen te groot, maar vinden dat nu een mooie maat.

De volgende stap kwam van Samsung: de Galaxy Note kwam in 2011 en bevat een 5,3"-scherm met 1280x800-resolutie. In een tijd dat de duurste modellen 4,3"-schermen hadden, was dat een behoorlijke stap groter. Veel mensen gingen een dergelijke telefoon een 'phablet' noemen, een vrij lachwekkende naam voor iets dat tussen een telefoon en tablet in lag. Anno 2013 zullen weinigen nog bestrijden dat een toestel met 5,3"-scherm gewoon een telefoon is, zeker omdat de Note de software en functies van een telefoon heeft.

Huawei trekt die grens nog verder op: de Ascend Mate heeft een 6,1"-scherm en is daarmee de grootste smartphone die ooit is gepresenteerd voor de Nederlandse markt. De Ascend Mate is al op CES getoond, maar nu is ook duidelijk dat hij naar Nederland gaat komen en dus is het tijd om deze reuzentelefoon eens zelf vast te houden. Is dit nu echt te groot voor een telefoon?

Ascend Mate: de grootte

Er kan geen twijfel over bestaan: de Ascend Mate is groot voor een telefoon. Als je hem houdt naast een 'gewone' telefoon, zoals een HTC One X of een iPhone, valt op dat hij in alle opzichten een stuk groter is.

Scherm	Ascend Mate	Note II	Galaxy SIII	One X	iPhone 5
Lengte	164mm	151mm	137mm	134mm	124mm
Breedte	86mm	81mm	71mm	70mm	59mm
Dikte	9,9mm	9,4mm	8,6mm	9,0mm	7,6mm
Gewicht	198 gram	183g	133g	130g	112g
Scherm	6,1	5,"	4,8"	4,7"	4"

Hij is groter dan een Note II: langer, breder en dikker. Voor het in de hand houden is vooral de breedte belangrijk. Het is niet zo dat je hem niet kunt vasthouden met één hand, maar vervolgens is het bedienen een kleine uitdaging. Huawei beweert dat hij met één hand te bedienen is, maar dat voelt heel gekunsteld. Met enkele instellingen is hij iets minder ongeschikt om met één hand te worden bediend, maar het blijft behelpen. Die software zal je dus niet helpen. Det belachelijk grote scherm maakt dat het lastig is om hem in de hand te houden tijdens diverse handelingen. Wat er gebeurt is dat je hem automatisch als tablet gaat behandelen; wat dat betreft is het net zo goed een tablet als een telefoon.

Hoewel het toestel te groot aanvoelde, had de telefoon ook een zekere charme: de grootte maakt dat internetten mooi gaat en games lekker spelen. Het is net als bij de eerste Note: het lijkt belachelijk groot, maar pas na een tijdje ermee gewerkt te hebben weet je echt hoe het is.

HTC One X en Huawei Ascend Mate

Ascend Mate: groot, niet groots

Scherm

Het 6,1"-scherm heeft een resolutie van 1280x720 pixels en dat is anno 2013 niet high-end meer. Bovendien leidt de combinatie van diagonaal en resolutie ertoe dat het aantal pixels per inch blijft steken op 240, veel minder dan bij huidige high-end telefoons. De Note II heeft 267 pixels per inch. Van dichtbij kun je de pixels onderscheiden, maar na een tijdje gebruik vallen ze eigenlijk al niet meer op.

Het gaat om een ips-lcd. De kijkhoeken zijn redelijk tot goed, maar niet spectaculair. Bovendien lijken kleuren niet helemaal juist te worden weergegeven. Dat viel onder meer op bij de frontpage. Toen de HTC One X en Ascend Mate naast elkaar hetzelfde plaatje weergaven, bleek er helemaal een groot verschil te zijn.

Hardware

De Ascend Mate draait op een K3V2-processor van Huawei zelf. Diezelfde quadcore-processor met een maximale kloksnelheid van 1,5GHz was eerder te zien in de D1 Quad, een toestel van vorig jaar. Huawei heeft die soc zelf ontworpen. De Ascend Mate heeft een werkgeheugen ter grootte van 2GB, dat meer dan redelijk in staat bleek om veel apps tegelijk te draaien zonder iets af te sluiten; na twintig geopende apps was er nog altijd niets afgesloten.

Ontwerp

De Ascend Mate is gemaakt van een glimmende soort kunststof, die ontzettend gevoelig is voor vingerafdrukken. Bovendien voelt dat niet luxe aan. Aan de voorkant is het ontwerp ronduit saai, met alleen afgeronde hoeken en verder niets. Aan de zijkanten zit een metaalkleurige rand, net als bij bijvoorbeeld de Galaxy S III.

Software

De Ascend Mate draait op Android 4.1.2 met daaroverheen Huaweis eigen skin Emotion UI. Hoewel, eigen skin… De Emotion UI lijkt tot in de kleinste details op Miui, zoals we dat bijvoorbeeld aantroffen op de Xiaomi Mi-Two. Huawei gebruikt een aangepaste versie van Miui of kopieert de makers van Miui op schaamteloze wijze.

De interface bestaat uit louter homescreens, waarop alle apps als snelkoppelingen worden geplaatst. Daartussen kunnen widgets worden geplaatst. Ook levert Huawei veel thema's mee, het ene wat minder lelijk dan het andere, maar echt mooie waren er maar weinig.

Het Instellingen-menu is licht uitgevoerd en bestaat net als bij Miui uit twee tabbladen: een met veelgebruikte instellingen en een met alle instellingen. Een welkome toevoeging zijn de instellingen voor onder meer kleurtemperatuur.

Een bijzonder element is dat de on-screenknoppen kunnen worden verborgen door middel van een omlaag wijzend icoon links van de terugknop. Daardoor draait alles full-screen. Dat kan in elke app en op elk scherm, dus ook het homescreen. Ook is er een knop met snelfuncties, die overal aan de randen van het scherm kan worden gezet. Die snelfuncrties openen apps die veel lijken op de Mini Apps van Sony: kleine applicaties die over de interface heen gelegd worden.

De interface werkte vaak vlotjes, maar niet altijd zonder haperingen. De vertragingen waren echter niet zeer hinderlijk en komen vaker voor bij prototypes op beurzen.

Ascend P2 en D2: meer van hetzelfde

Ascend P2: stevige midranger

De Ascend P2 volgt de Ascend P1 op en is dus een stevige mid-ranger. Daarbij horen anno 2013 andere specs dan voorheen: de P2 heeft een quadcore-soc op 1,5GHz en een 4,7"-scherm met een resolutie van 1280x720 pixels.

Huawei claimt dat de P2 de snelste telefoon ter wereld is. Die claim heeft niets te maken met processorkracht, maar alles met 4g: het ondersteunt lte categorie 4 en dat gaat tot 150Mbps. Dat is echter pure marketingpraat: de komende jaren zullen 4g-netwerken maximaal 30Mbps gaan bieden en het meeste van de tijd ligt de snelheid nog veel lager.

De Ascend P2 lijkt op zijn voorganger P1, al zijn er wel wat verschillen. Zo is het scherm niet langer een 4,3"-amoled, maar een 4,7" in-cell lcd; in cell betekent dat de aanraakgevoelige laag op het scherm zit, waardoor een laag minder nodig is. Onder meer de Nexus 4 en iPhone 5 gebruiken deze schermtechnologie.

Het scherm is inderdaad mooi: de resolutie en schermdiagonaal maken dat pixels nauwelijks te onderscheiden zijn en de kijkhoeken zien er prima uit. Het scherm is zichtbaar mooier dan dat van de Ascend Mate.

De telefoon is strak afgewerkt en lijkt daardoor kleiner dan dat hij is: hij is 136x68x8,4mm, maar hij voelt meer als een telefoon met een iets kleiner scherm. Het scherm is volgens Huawei voorzien van een 'inifinity edge', hetzelfde effect waarmee zwembaden zonder rand tot de horizon lijken te reiken. Dat is mooie marketingpraat, maar er is in de praktijk niet gek veel van te zien.

De software is dezelfde Android 4.1 met dezelfde Emotion UI. Het meest aantrekkelijke van de P2 is misschien wel de adviesprijs: met 399 euro is die prima. Voor de prijs van een stevig midrange-toestel krijg je iets dat in 2012 een veel duurdere telefoon was.

Ascend P2

D2: Huawei ook op full hd

De D2 is de full-hd-versie van de P2 en is vorige maand al gepresenteerd. Het gaat om een full hd-scherm met een diagonaal van 5", net zoals die van veel andere telefoons. Het scherm is mooi, maar niet mooier dan dat van de P2 en niet zo mooi als dat van bijvoorbeeld de HTC One.

Het ontwerp is tamelijk vierkant en zonder al teveel overbodige franje. De materialen voelen niet luxe aan, maar er is ook niet iets mis mee. Het heeft, zoals wel vaker bij Huawei, wel wat weg van een Samsung - en dat is in dit geval geen compliment: het witte, glanzende materiaal doet denken aan dat van de S III, maar de vorm is meer die van de S II.

Ook de D2 draait op Android 4.1 met de Emotion UI. De adviesprijs is nog niet duidelijk, maar de telefoon komt rond de zomer waarschijnlijk wel naar Nederland.

Tot slot

Het gebeurt zo nu en dan dat fabrikanten de grenzen opzoeken en dat is maar goed ook: wie de grenzen niet opzoekt, weet niet waar ze liggen. Toestellen die tot nu toe de grens oprekten van wat een groot scherm voor een telefoon is, waren echter vrijwel altijd toppers: de HD2 van HTC en Galaxy Note van Samsung zijn daar goede voorbeelden van.

De Ascend Mate is anders: het scherm is niet mooi of spectaculair, de hardware is niet vernieuwend en behalve vanwege zijn grootte valt hij niet op. Dat maakt dat er behalve de schermgrootte geen reden is om deze telefoon te kopen.

Daar komt bij dat als de grens van schermgrootte telkens wordt opgeschoven, die een keer bereikt moet worden. Voor veel mensen ligt die al onder de 5", anderen vinden het formaat van de Galaxy Notes wel prettig. Of er ook markt is voor zo'n telefoon, zeker van een vooralsnog niet heel bekende fabrikant als Huawei, is uiteraard de vraag. Na korte tijd met deze Ascend Mate zijn we zeker niet overtuigd - maar het zou goed kunnen dat ook dit formaat went en uiteindelijk veel gebruikers beter bevalt dan een kleinere telefoon.

Huawei Ascend Mate