Smartphones: de Aziaten komen!

Inleiding: groot en toch klein

De fabrikant die vorig jaar na Nokia, Samsung en Apple de meeste mobieltjes verkocht is niet HTC, niet LG en niet BlackBerry-maker RIM - de wereldwijde nummer vier is het relatief onbekende Chinese bedrijf ZTE.

De Chinese fabrikant wil zo snel mogelijk een grote naam in Europa worden. Tot nu toe is de ZTE Blade het grootste succesnummer in Europa: meer dan een miljoen mensen kochten de goedkope Android-smartphone met amoled-scherm.

Huawei is ook al geen bekend smartphonemerk. Deze Chinese fabrikant moet niet onderschat worden; zo maken alle providers gebruik van Huawei-apparatuur voor hun 3g-netwerken. Het bedrijf heeft 110.000 medewerkers, waarvan een aanzienlijk deel aan onderzoek en ontwikkeling werkt. Het is dus niet gek dat Huawei op het Mobile World Congress een indrukwekkende smartphone kon aankondigen.

Er zijn meer bedrijven die, ondanks hun ervaring en kennis, op de Europese en Amerikaanse smartphonemarkten nog onbekend zijn. De Japanse bedrijven Panasonic en Fujitsu zijn bijvoorbeeld al jarenlang succesvol in eigen land, maar daarbuiten spelen ze nog geen rol van betekenis. Dit jaar moet dat veranderen.

Ziehier vier grote Aziatische bedrijven met grote ambities. Succes in de smartphonemarkt hangt van veel factoren af, maar alles begint bij goede toestellen. Tweakers.net ging bij het viertal langs om hun hardware te bekijken en om te zien of ze met de grote spelers kunnen concurreren.

Huawei: een eigen quadcore

Net als Apple en Samsung heeft Huawei een eigen processor voor high-end smartphones ontwikkeld. De iPhone 4S draait op Apples A5, Samsung bracht de Exynos 4210 uit voor de Galaxy S II en Huawei heeft de K3V2-soc voor de Ascend D Quad.

Processor

De K3V2 verschilt op papier niet bijster veel van de Nvidia Tegra 3, die onder meer in de HTC One X en de LG Optimus 4X HD zit. De K3V2 is op 1,5GHz geklokt en beschikt over vier Cortex A9-cores. De gpu die Huawei toepast heeft zestien shader cores tegenover de twaalf van de Tegra 3. Hoe de quadcore presteert is nog niet te zeggen, maar het staat leuk op de specsheets.

Tijdens de hands-on viel in elk geval op dat de Ascend D Quad behoorlijk goed presteert. Niet alles werkt even vloeiend, maar Huawei heeft zichzelf nog minstens vier maanden gegund om aan de software te sleutelen en dat lijkt ruim voldoende.

Normaliter draaien we dan benchmarks om uit te vissen op welk niveau een processor presteert. Hoewel we eigen applicaties mochten draaien, konden diverse benchmarks echter niet succesvol op het toestel worden geïnstalleerd. Het is onduidelijk of dat ligt aan beveiliging voor de beursvloer of dat de software niet compatibel is.

De grafische benchmark NenaMark2 stond al op het toestel en liet een score zien van 58,7fps. De meeste schermen hebben een maximale framerate van 60fps, waardoor de score nooit hoger kan uitvallen. NenaMark2 lijkt tegen deze grens aan te hikken en er zijn dus ook geen conclusies aan dit cijfer te verbinden.

Scherm

Huawei heeft een 4,5"-scherm op de Ascend D Quad gezet; dit ips-scherm heeft een resolutie van 1280x720 pixels. De kleuren zien er goed uit en het scherm is bijna 'gapless': het scherm ligt vlak onder de oppervlakte. Het ziet er dus ongeveer net zo uit als bij HTC's slcd2 op de One X en LG's True HD-lcd.

Software

De Ascend D Quad draait op Android 4.0 Ice Cream Sandwich. De demotoestellen waren opvallend genoeg niet voorzien van een eigen skin of eigen apps; Huawei lijkt genoegen te nemen met een vanilla-versie van Android.

Zoals gezegd zijn de prototypes van de Ascend D Quad al best snel. Als je echter iets meer van het toestel vraagt, zoals het wisselen tussen apps of het maken van foto's, blijkt echter dat de software nog wat steekjes laat vallen. De snelheid bij het wisselen tussen apps is vergelijkbaar met die van de Galaxy Nexus en dat is, gezien het verschil in hardware, toch wel opmerkelijk.

ZTE: een nieuw tijdperk

ZTE introduceert op het MWC een dozijn toestellen, en degene met de aansprekendste specificaties is de PF112. Dat toestel vertoont veel overeenkomsten met de high-end modellen van 'grote' merken als LG en HTC.

De PF112 draait op een Qualcomm Snapdragon S4-processor. De twee applicatieprocessors zijn gebaseerd op de Krait-core van Qualcomm en draaien op 1,5GHz. Daarmee zou de chip vergelijkbaar aan die van de HTC One S presteren.

Net als de Ascend D Quad van Huawei draait deze smartphone Android 4.0 Ice Cream Sandwich, maar ZTE heeft daar zijn Mifavor-skin aan toegevoegd. Er is echter bijna geen verschil met de standaard Android-versie. De grootste aanpassing is het lockscreen: de gebruiker moet een punt op het scherm vasthouden om het scherm te ontgrendelen. Dat werkte opvallend makkelijk.

Het bleek echter al snel dat de 8,5mm dikke PF112 nog in de prototypefase zit: ZTE kon geen preciezere releasedatum geven dan 'later dit jaar' en in het Instellingen-menu was geen naam of typenummer zichtbaar. ZTE heeft er trouwens toch al een handje van om toestellen al een jaartje van tevoren te tonen.

Een ander high-end model van ZTE is de Era. Deze Android 4.0-smartphone draait op een Nvidia Tegra 3-quadcore en heeft een basebandchip van Nvidia, een unicum. De Era is 7,8mm dik en heeft een 4,3"-lcd met een resolutie van 960x540 pixels.

Het toestel leek ons interessant genoeg om uitgebreid mee te spelen, maar dat mocht niet zo zijn. Ondanks verwoede pogingen van vijf standmedewerkers bleek de accu leeg en kon het toestel ook niet meer worden opgeladen. "Het is een experimental prototype", verontschuldigde de fabrikant zich.

Naast de nieuwe high-end toestellen had ZTE ook nog wat goedkope toestellen in de vitrine liggen, die desalniettemin de moeite waard bleken om nader te bekijken.

De Kis is een Android-smartphone die een beetje doet denken aan een HTC. De processor is de oude vertrouwde Qualcomm MSM7225, die onder meer te vinden was in de T-Mobile G1 en in de HTC Hero. ZTE heeft de MSM7225 overgeklokt naar 800MHz. Het scherm is met 3,5" aan de kleine kant, terwijl de resolutie met 480x320 pixels ook laag is. Desondanks zijn er wel specificaties aanwezig die we normaal op duurdere toestellen treffen, zoals wifi direct, nfc, hd-voice en Android 4.0.

De Kis voelde niet zo goedkoop aan als de specificaties doen vermoeden. Het design heeft wat weg van dat van de HTC Legend en dat is niet verkeerd. Het toestel werkte echter allesbehalve snel, maar dat mag je eigenlijk ook niet verwachten.

Het laatste interessante toestel voor de Europese markt is de Orbit, een toestel met Windows Phone Tango. Met de Orbit wil ZTE de Nokia Lumia 610 beconcurreren. Het scherm van de Orbit is met 4" iets groter dan het 3,7"-scherm van de Lumia 610, en de Qualcomm MSM7227-processor is met 1GHz hoger geklokt dan die in de Nokia. Ook heeft de Orbit, als eerste Windows Phone-toestel, ondersteuning voor nfc. Dat konden we echter niet in de interface terugvinden.

De Orbit werkt net als de Lumia 610 wat langzamer dan huidige Windows Phones. De interface hapert niet, maar apps laden langzamer en de gpu doet wat langer over het weergeven van de schermanimaties. Dat is ook niet verwonderlijk: de Qualcomm S1 ARM11-processor is stokoud en wordt alleen gebruikt om de prijs te drukken, Het is knap dat Windows Phone met dergelijke hardware nog vloeiend kan lopen.

Panasonic: priegelen op groot scherm

Panasonic onthulde zijn grote plan al enkele maanden geleden: de in Japan al populaire fabrikant wil de Europese markt veroveren met high-end smartphones. Als onderscheidende factoren heeft de fabrikant gekozen voor camera's met veel megapixels en dunne, stof-en waterdichte behuizingen.

Vorige week al verscheen de Eluga, met een 4,3"-amoled met 960x540 pixels. Het toestel is bovendien licht - het weegt iets meer dan 100 gram - en draait op een Omap4-processor. Tweakers.net publiceerde al een hands-on van dit toestel.

Panasonic liet al doorschemeren dat 'Eluga' niet alleen de naam van dit toestel zou zijn, maar van een hele serie Android-smartphones. Op het MWC zagen we een tweede model: de Eluga Power.

Er zijn nogal wat verschillen tussen de twee toestellen. De Eluga Power is dikker en groter, heeft een 5"-scherm met een hogere resolutie en een krachtigere processor. Wel hebben beide toestellen een IP57-certificering: ze zijn dus redelijk stofdicht en kunnen een half uurtje in de badkuip dobberen. Voor high-end smartphones is dat bijzonder.

De processor in de Eluga Power is een Qualcomm MSM8960 Snapdragon S4. Deze processor is gebaseerd op de Krait-core en draait op een kloksnelheid van 1,5GHz. Ook de HTC One S heeft deze soc aan boord.

Het beurstoestel draaide op een standaardversie van Android 4.0 Ice Cream Sandwich, maar tijdens de hands-on bleek dat Panasonic de pixeldichtheid had verlaagd, zodat er meer elementen op het 720p-scherm passen. Helaas zijn de interface-elementen daardoor bijna onwerkbaar klein geworden. Bovendien is de software nog niet helemaal stabiel: het toestel crashte enkele keren bij het starten van een benchmark.

De behuizing komt stevig over en ondanks het 5"-scherm ligt het toestel nog heel behoorlijk in de hand - al is het geheel natuurlijk wel vrij groot. Het beeld oogt scherp en de lcd is van redelijke tot goede kwaliteit.

Fujitsu: een slakkengangetje

Soms vallen smartphones tegen en presteert een toestel niet zoals je zou verwachten. Op beurzen gebeurt dat geregeld: fabrikanten laten vaak prototypes zien, waarvan de hardware en de software nog lang niet af zijn. Dat een interface soms wat hapert, is dus normaal. Maar de quadcore-smartphone van Fujitsu sloeg alles.

Op papier is het een interessant toestel. Het heeft een Nvidia Tegra 3-processor met vijf Cortex A9-kernen en een kloksnelheid van 1,5GHz aan boord, het 4,6"-scherm heeft een resolutie van 1280x720 pixels, er is een 13-megapixelcamera ingebouwd en de behuizing is water- en stofdicht.

De telefoon - die niet alleen op de Xperia Arc van Sony Ericsson lijkt, maar ook echt Arc heet - werkt echter voor geen meter. Aanrakingen worden niet of nauwelijks geregistreerd, en als er dan een icoon kon worden aangetikt, duurde het nog geruime tijd voor er eens een applicatie startte. De camera kon in het geheel geen video's schieten en foto's werden beperkt tot een resolutie van drie megapixels, wat volgens Fujitsu aan Android 4.0 te wijten is.

Het design van de F12 Arc is gelukkig aansprekender. Het toestel is ongeveer even groot als de Galaxy Nexus, al ziet het er mede door de fysieke knoppen wel veel minder strak uit. De achterkant is mat en niet gevoelig voor vingerafdrukken. Het scherm ziet er mooi en helder uit en kan zich meten met dat van de Galaxy Nexus. Alleen de vingerafdruklezer uit de specsheet hebben we niet kunnen vinden.

Het lijkt erop dat Fujitsu een prototype heeft meegenomen dat maar amper een stap verder is dan een niet-functionele mockup. Fujitsu heeft nog een lange weg te gaan voordat dit toestel kan worden uitgebracht. Het was volgens ons beter geweest als de fabrikant dit toestel pas had getoond als het op een acceptabel niveau functioneert. Dan had de geplande entree op de Europese smartphonemarkt tenminste op een serieuze poging geleken.

We gaan het zien

De vier Aziatische fabrikanten deden alle vier opvallende aankondigingen op het Mobile World Congress en hebben alle vier grootse plannen om de Europese smartphonemarkt te veroveren - of in elk geval veel toestellen te verkopen.

We moeten het natuurlijk nog even afwachten, maar afgaande op wat we hier hebben gezien, heeft Huawei met afstand de beste kansen. Het bedrijf is bereid geld te investeren, heeft toestellen met indrukwekkende specificaties en lijkt het verst met de ontwikkeling van wat we zonder meer een veelbelovende telefoon kunnen noemen.

ZTE heeft veel toestellen aangekondigd, maar is minder ver met de ontwikkeling. De Chinese fabrikant zag jarenlang providers als zijn belangrijkste klanten en is nog niet helemaal van die visie afgestapt. Met meer en gerichtere aandacht zou ook dit bedrijf echter een kans maken.

Panasonic is er nog niet: het bedrijf denkt echt nog Japans en lijkt nog lang niet klaar om toestellen te maken waar Europeanen enthousiast van worden. Het 5"-scherm is weliswaar mooi en de Qualcomm-processor met Krait-cores is indrukwekkend, maar de software was duidelijk nog in een vroege ontwikkelfase.

Fujitsu is vooralsnog kansloos: zijn Tegra 3-telefoon is de traagste telefoon die we op het Mobile World Congress hebben gezien en dat is een prestatie op zich. Ambities zijn mooi, maar het nauwelijks voor te stellen dat dit toestel nog voor de zomer is veranderd in een soepel werkende smartphone, die echt iets toevoegt aan de toestellen die al in Nederland te koop zijn.