Inleiding: focus op design
LG maakt al jaren degelijke en innovatieve tv's, maar aan het design van de toestellen mocht nog wel het een en ander verbeterd worden. Bij de dit jaar uitgebrachte modellen heeft de Zuid-Koreaanse fabrikant daar alsnog werk van gemaakt. De in dit artikel besproken LM670S is zelfs een van de mooiste hdtv's die LG heeft uitgebracht.
De LM670S werd begin dit jaar met de andere toestellen voor 2012 gepresenteerd op de Consumer Electronics Show in Las Vegas. LG heeft het aantal verschillende tv's uitgebreid ten opzichte van vorig jaar, waarbij vooral het gat tussen midrange en high-end opgevuld is. De LM670S lijkt wat naamgeving betreft de opvolger te zijn van de LW650S van vorig jaar, maar vanwege het toegenomen aantal modellen is de LM670S iets hoger gepositioneerd en neemt een plek in aan de bovenkant van het midrange-segment bij LG.
In tegenstelling tot LG's eerder geteste topmodel van dit jaar, de LM960V met full led-backlight en local dimming, heeft de LM670S een edge-lit led-backlight. De tv ondersteunt passieve 3d en is voorzien van de vernieuwde Smart TV-interface. Verder wordt, anders dan bij de LW650S, een Magic Remote meegeleverd.
De LM670S laat een goede eerste indruk achter, maar wij zochten uiteraard uit of schijn niet bedriegt.

Behuizing: stijlvolle dunne rand
De LM670S heeft een 1mm dunne metalen rand, die beduidend steviger is dan de plastic lijst van de LM960V. Wel konden de randen bij ons testexemplaar iets ingedrukt worden, wat aan de linkerbovenkant zelfs gepaard ging met een krakend geluid. Het indrukken heeft geen nadelige invloed op het beeld. De rand is mat afgewerkt en contrasteert ook daarom met de bijna 3cm brede strip van glanzend aluminium, die aan de onderkant te zien is. Op deze strip staat in het midden het LG-logo en rechtsonder zit het infrarood-oogje voor de afstandsbediening.

Als de tv wordt ingeschakeld, wordt duidelijk dat de bezels rondom ongeveer een centimeter breed zijn. Dat is bijna twee keer zo breed als bij de LM960V, maar voor een hdtv met edge-lit led-backlight is het nog steeds erg weinig.
:fill(white)/i/1344339677.jpeg?f=thumb)
De rand van ons 42"-testexemplaar bleek 17mm diep, maar het leeuwendeel van het toestel heeft een dikte van 3,5cm. Aan de onderkant is de behuizing zelfs ruim 5,5cm diep om plaats te bieden aan de speakers. De extra ruimte voor de speakers zorgt dat het scherm niet strak tegen een muur kan worden gehangen, maar van grotere speakers mag ook goed geluid worden verwacht.
Aan de randen is verder goed te zien dat het paneel voorzien is van een dunne film - waarschijnlijk is dit de film patterned retarder-laag van LG die voor de passieve 3d verantwoordelijk is.
Voet
Het opvallendste verschil tussen enerzijds de LM960V en de LM860V, en anderzijds de hier besproken LM670S en de rest van de 2012-line-up, is de voet. Bij de LM960V en de LM860V wordt een onderstel met twee poten gebruikt, dat er van bovenaf uitziet als een grote W. De voet van de LM670S ziet er daarentegen uit als een trapezium, waarvan een zijde met twee schuin geplaatste pootjes is verhoogd.
Het binnenwerk van de voet is van metaal, dat is bedekt door een matte, aluminiumkleurige laag plastic. We vinden de standaard mooier dan de W-voet van de twee high-end-modellen, maar de afwerking is minder goed dan bij bijvoorbeeld de Viera WT50 van Panasonic waarbij een mooier soort kunststof verwerkt is.
:fill(white)/i/1344292180.jpeg?f=thumb)
Zoals wel vaker bij LG-tv's zijn we niet onder de indruk van de voetconstructie. Doordat de voet iets meegeeft, heeft de tv de neiging naar voren te kiepen als het scherm met één hand aan de bovenkant gedraaid. Zolang je twee handen gebruikt, is er echter niks aan de hand. Het kunstof verbindingsstuk tussen voet en scherm is degelijk genoeg, maar een metalen profiel was vanwege de duurzaamheid beter geweest. Ook zijn we wat huiverig voor metalen schroeven vastdraaien in kunststof.
Aansluitingen
De aansluitingen aan de achterkant zijn naar beneden en naar de linkerzijkant gericht. Aan de zijkant zien we van boven naar onder een usb-poort, een CI+-slot dat door Ziggo en UPC is goedgekeurd, een host- en een tweede normale usb-poort, en vier hdmi 1.4-poorten.
:fill(white)/i/1344340607.jpeg?f=thumb)
Aan de onderkant bevinden zich een ethernetpoort, vga- en pc-audio-ingangen, een scart-connector, twee component-stekkers, satelliet- en kabelingangen, en een s/pdif- en een hoofdtelefoonuitgang. Voor de scart- en component-ingangen zijn verloopkabeltjes nodig.
Afstandsbediening
De numerieke toetsen van de remote zijn wat gelig, in tegenstelling tot de frisse witte knoppen van de vorige versie. De indeling is goeddeels identiek, al zijn er een paar knoppen verwijderd. Zo ontbreekt de knop voor de verlichting van de remote - je zal de knoppen in het donker dus op de tast moeten vinden.
De groene Eco-knop heeft het veld moeten ruimen om plaats te maken voor een help-toets; de 'av mode'-knop is vervangen door een knop voor het instellen van de beeldverhouding.
Waar je bij de 2011-modellen de instellingen nog via allerlei omwegen moest oproepen, heeft de afstandsbediening van de LM670S een knop linksboven de d-pad. De nutteloze 'Premium-apps'-knop is daarvoor geslachtofferd. Er is echter weer wel een 'My Apps'-knop toegevoegd. De Q.Menu-knop heeft nu de plaats gekregen van de ondertitelingsknop, die bij de nieuwe versie ontbreekt.

Net als de LM960V, en in tegenstelling tot de LW650S, wordt de LM670S geleverd met een tweedegeneratie-Magic Remote. Deze ligt lekker in de hand en is gemaakt van stevig, glanzend plastic. Met de Magic Remote kan de interface met bewegingen worden bestuurd. Deze afstandsbediening werkt op ongeveer dezelfde manier als de WiiMote, al gebruikt de Magic Remote geen absolute positionering.
Van alle alternatieve invoermethoden van tv-fabrikanten, waaronder de 'zwaai'-bediening van de Samsung ES8000- en ES7000-series en de Touch Pad van Panasonics Viera-tv's, vinden we de Magic Remote van LG het prettigst werken. Het enige nadeel vinden we de te ver naar voren geplaatste d-pad en Back- en Home-toetsen.
Het apparaatje is niet alleen heel geschikt voor de smart-tv-functionaliteit, maar kan ook gebruikt worden als vereenvoudigde remote om te zappen en het volume te regelen. Verder bevat de Magic Remote Voice knoppen om 3d aan of uit te zetten en ook hier is weer een My Apps-knop. De d-pad is voorzien van een scrollwiel, die onder meer van pas komt bij het gebruik van de webbrowser.
Menu-interface: was goed, is goed
Menu
Het instellingenmenu is bij de LG in de loop der jaren niet wezenlijk gewijzigd en dat is ook niet nodig: de interface, met zijn grote iconen, is overzichtelijk ingedeeld. Nieuw in de 2012-modellen zijn de helpteksten bij de opties en ook onthoudt de tv waar je in het menu was gebleven.
:fill(white)/i/1344642419.jpeg?f=thumb)
LG Smart TV
De vernieuwde interface van LG's Smart TV-online-omgeving is bij uitstek geschikt voor bediening met de nieuwe Magic Remote. De iconen op het scherm zijn daarvoor groot genoeg en met de bewegingsgevoelige remote is het een eitje om vensters en app-icoontjes te verslepen.

Ook het aanklikken van bijvoorbeeld links in webpagina's werkt comfortabel, terwijl het vertikaal scrollen door webpagina's gedaan kan worden met het scrollwiel of door de Ok-knop in te drukken, waarna met een 'handje' de pagina naar boven en beneden gesleept kan worden.
Het bovenste deel van het nieuwe Dashboard, zoals LG de startpagina van zijn Smart TV-omgeving noemt, lijkt op een uitvergrote versie van de taakbalk van Apples OS X, met een spiegelende ondergrond en vensters met 3d-icoontjes. Er kan horizontaal door de vensters gescrold worden door met de Magic Remote te bewegen terwijl de ok-knop is ingedrukt.

Extra bewegingsfuncties
De Magic Remote kan ook gebruikt worden bepaalde functies uit te voeren via een bepaalde beweging. Zo kan je bij het tv-kijken de ok-knop ingedrukt houden en horizontale beweging maken, waarop de tv terugschakelt naar het laatst bekeken kanaal. Met een V-beweging wordt een lijst van laatst bekeken kanalen en content opgeroepen. Recent is de gesture toegevoegd om bij webbrowsen in- en uit te zoomen door een beweging linksom of rechtsom te maken.
Hoewel de Magic Remote dezelfde is als die van de LM960V en de LM860V, en dus van een microfoon is voorzien, is spraakherkenning bij de LM670S niet mogelijk. Volgens LG is voor deze functionaliteit een dualcore-soc nodig en die zit alleen in de twee topmodellen.

Mediaspeler
De ingebouwde mediaspeler van de LM670S is behoorlijk volwassen. De meeste testbestanden werden zonder problemen afgespeeld, al werden enkele clips zonder geluid weergegeven. Het streamen van bestanden op een usb-harddisk of een dlna-server werkt probleemloos en de beeld- en geluidsinstellingen voor mediabestanden worden onafhankelijk van de andere instellingen opgeslagen.
Met de Info-knop op de remote kan uitgebreide informatie over video- en audiocodecs, de framerate en de resolutie van bestanden worden opgeroepen. Prettig is verder dat de tv thumbnails van mediabestanden op externe opslagmedia cachet, zodat er vlot door bijvoorbeeld foto's kan worden gebladerd. Daarbij wordt de directorystructuur van het aangesloten apparaat aangehouden. Een minpuntje is wel dat de My Apps-balk niet op te roepen is als de mediaspeler actief is.
Elektronische programmagids
Sinds kort maken we gebruik van Digitenne om de elektronische programmagidsen van tv's te testen. Hiervoor wordt de Digitenne-cam met bijbehorende kaart in het CI+-slot van de tv gestoken.
Het wisselen tussen kanalen gaat vlot. De gids heeft aan de linkerkant een kolom voor de beschikbare kanalen, terwijl het overgrote deel van het scherm in beslag wordt genomen door de tijdbalken met de programmering per zender. De verstreken tijd is wordt aangegeven met een lichtrode achtergrond. Bij de geselecteerde zender is een extra regel met bondige programmeinformatie te zien.
Helaas wordt de epg-omgeving niet als overlay over het actuele beeld weergegeven en het geluid loopt ook niet door. Daarnaast wordt voor de epg-interface, net als voor de rest van het menu, een andere witbalans gebruikt dan die door de gebruiker ingesteld is.
:fill(white)/i/1344470920.jpeg?f=thumb)
Opnemen
Met de rode 'rec'-knop op de afstandsbediening of via een timer zijn programma's op te nemen. Hiervoor moet een usb-hdd op de 'usb host'-ingang worden aangesloten. De tv ondersteunt zowel fat32- en ntfs-bestandsindelingen. Zoals gebruikelijk is bij tv's met dvr-functionaliteit, kunnen de opgenomen programma's alleen op hetzelfde toestel weer worden afgespeeld.
Kalibratie: te weinig kleurverzadiging
De Cinema-stand van de LM670S heeft standaard een 16:9-beeldverhouding, maar daarbij wordt een lichte overscan toegepast. Daardoor is het beeld niet zo scherp als mogelijk is en missen er wat beeldlijnen aan de randen. Als de Just Scan-optie wordt aangezet, is dit probleem verholpen, al lijkt er aan de rechterkant dan een rij pixels achter de bezel te verdwijnen.

Wat de beeldkwaliteit ook nadelig kan beïnvloeden, is het onnodig verscherpen van het inputsignaal. Bij de Cinema-modus staat de Sharpness-instelling standaard op +10, maar als we die op 0 zetten is nog steeds een licht verscherpingspatroon zichtbaar. Ook het uitzetten van de Edge Enhancer-instelling biedt hierbij geen soelaas.
Verder staan er eigenlijk geen opties aan die het kijkplezier volgens de fabrikant verhogen, maar die meestal een negatief effect hebben op de uiteindelijke beeldkwaliteit. De 'Led Local Dimming' staat standaard op 'Low' in plaats van op 'Off' en bij de TruMotion-bewegingscompensatie is gekozen voor de 'Smooth'-stand.
Fabrieksinstellingen
Om het juiste niveau van basisinstellingen als Brightness en Contrast in te stellen, is de LM670s voorzien van een wizard. Deze 'Picture Wizard II' schotelt de gebruiker een aantal testbeelden voor en geeft daarbij verschillende opties, zoals de voor films geprefereerde instellingen.
De wizard wees bij ons exemplaar uit dat de standaardwaarde van 50 voor de Brightness goed was, maar dat het Contrast van 80 naar 86 kon worden verhoogd en dat de Tint 13 stappen roder mocht. De instellingen werden weggeschreven naar de Expert1-beeldmodus.
:fill(white)/i/1344341991.jpeg?f=thumb)
We hebben deze instellingen gecontroleerd met de nauwkeuriger testpatronen van SpectraCal en die wezen uit dat het Contrast maximaal op 84 mocht staan. Verder mocht de Brightness toch nog naar 51 worden verhoogd en bleek de Tint-slider beter op de uitgangswaarde van 0 te kunnen staan.
De Backlight-instelling staat bij de fabrieksinstellingen op 30, wat een helderheid oplevert van 100cd/m². Aangezien voor een verdonkerde ruimte ongeveer 120cd/m² wordt aangeraden, hebben we deze flink moeten opschroeven: met een instelling van 56 bedroeg de helderheid 121,3cd/m².

Uit bovenstaande grafiek blijkt dat de gamma grotendeels heel strak is ingeregeld. Alleen bij 10-procents en 90-procents grijs zijn lichte afwijkingen te zien. Uiteraard hebben we de metingen zonder local dimming uitgevoerd; als die feature wordt ingeschakeld is het resultaat minder goed. Als we Led Local Dimming op Low zetten, blijft het beeld tot het IRE50-patroon te donker, terwijl het verloop bij de Medium- en High-standen grillig is. Wel heeft local dimming een positief effect op de zwartweergave.

De kleurtemperatuur, een indicatie voor een goede witbalans, is met een uitgangswaarde van 6780K in de Cinema-beeldmodus zeer netjes te noemen. Bij de meeste tv's ligt deze waarde vaak boven de 7000K, terwijl 6504K volgens de Rec.709-specificatie ideaal is.
Als we naar de afzonderlijke kleuren in de rgb-balans kijken, valt op dat er te veel blauw en te weinig groen in de mix zit. Beide kleuren hebben net een zichtbare afwijking, maar de afwijkingen zijn constant en we verwachten dan ook geen problemen met de kalibratie.

Bij de metingen aan de kleurruimte zien we dat de kleurverzadiging over de hele linie afwijkingen vertoont. De kleuropspanning valt maar net binnen de Rec.709-specificatie, ook al staat de kleurmodus van de LM670S standaard op 'BT709'. Met name de kleurfout van rood is te groot, terwijl ook groen, cyaan, magenta en geel niet optimaal zijn afgeregeld.
Kalibratie
Aangezien de gamma al zonder aanpassingen uitstekend is, beginnen we met het instellen van de witbalans. Hiervoor kiezen we noodgedwongen het 2-punts kalibratiessyteem. Net als bij de LM960s kregen we het 20-punts systeem, dat overigens ook als 10-punts systeem zou moeten kunnen functioneren, niet aan de praat.

Ook zonder de uitgebreidere grijswaardenkalibratie is een uitstekende witbalans te bereiken. Alleen tussen IRE40 en IRE80 lopen de lijntjes wat meer uiteen, maar dit is nog heel ruim binnen de acceptabele marges.

Hoewel de kleurfouten nu acceptabel zijn, zien dat zowel rood als groen nog kleurverzadiging te kort komen. Kleuren zien er daarom net wat minder sprankelend uit. Om wat meer speelruimte te krijgen, hebben we naast de 'BT709'-kleurmodus ook de 'Wide'-modus geprobeerd, maar daarbij bleef de kleurverzadiging nog steeds net onder de maat.
Overigens hebben we de gamut-metingen ook uitgevoerd met de local dimming op 'High', en dan blijken vooral de helderheid en de verzadiging van de secundaire kleuren te lijden te hebben. Op de kleurtint heeft local dimming echter geen invloed.
Instellingen | Waardes |
algemeen |
backlight |
56 |
contrast |
84 |
brightness |
51 |
sharpness |
0 |
tint |
0 |
colour gamut |
wide |
super resolution |
off |
dynamic contrast |
off |
edge enhancer |
off |
gamma |
2.2 |
tweepunts witbalans |
rgb-gain |
-2,0,0 |
rgb-cutoff |
-18,2,-18 |
cms |
rgbycm-hue |
19,22,13,0,8,0 |
rgbycm-saturation |
-9,15,-24,-1,3,-2 |
rgbycm-luminance |
-15,-15,0,0,-5,3 |
Beeldeigenschappen: niet voor de zwartkijkers
Paneel
De meeste displays in LG-televisies zijn afkomstig van dochteronderneming LG Display. Net als Panasonic legt LG Display zich toe op de ontwikkeling en productie van ips-panelen. De ips-technologie kenmerkt zich door grote kijkhoeken, maar heeft het nadeel van mindere zwartwaarde.
Als we de lcd van de LM670S vergelijken met het paneel van de LW650S, dan zien we bij de subpixels enige verschillen. Zo had de LW650S vijf 'visgraten' per subpixel en bij de LM670s zijn dat er zes. Ook zijn de horizontale banen tussen de pixels, die nodig zijn vanwege de 3d-weergave, bij het LM670S-scherm smaller dan bij de LW650S, en het lichtgevende oppervlak van de subpixels is groter. Bij de LM960S is het aantal segmenten per subpixel met acht stuks nog weer wat hoger, maar de zwarte tussenruimte tussen de pixelrijen is wel gelijk aan die van de LM670S.
Het paneel van de LM670S heeft net als dat van de LM960s een semi-glanzende coating. Er is wel enige ontspiegeling te zien, maar dat is subtiel. Een glimmende afwerking verhoogt het contrast, wat bij ips-schermen geen overbodige luxe is. De LW650S van vorig jaar had nog een geheel matte anti-reflectielaag.
Kijkhoeken
Zoals verwacht levert het LG-scherm geen problemen op bij het bekijken onder een wat grotere hoek. Vooral het behoud van kleursaturatie is een fijne eigenschap van ips-schermen, en de helderheid blijft onder de verschillende hoeken redelijk op peil. Het nadeel van ips-schermen blijft natuurlijk dat het zwart onder een hoek grijzig wordt.
Onderstaande foto's geven een indicatie van het kleurbehoud. Bij tv's met s-pva-panelen, zoals de ES8000 van Samsung, of de uv2a-technologie van Sharp, zoals de LE835E, neemt de kleurintensiteit in deze test wel merkbaar af.
:fill(white)/i/1344383635.jpeg?f=thumb)
Beelduniformiteit en contrast
Met een zwart testbeeld meten we een zwartwaarde van ongeveer 0,17cd/m². Dat is vrij hoog, wat mede wordt veroorzaakt door de felle backlight die nodig was om de gewenste helderheid van 120cd/m² te krijgen.
Daarnaast is de uniformiteit van de lichtsterkte teleurstellend. Hoewel we de tv ingesteld hebben op een helderheid van ongeveer 120cd/m² in het midden van het scherm, meten we linksonder een helderheid van slechts 87,2cd/m², terwijl de aan de rechterkant 127,5cd/m² werd gemeten.

Met local dimming ingeschakeld is bij een volledig zwart scherm een minimale helderheid van slechts 0,0367cd/m² te behalen, maar de maximale helderheid zakt dan wel naar 80,2cd/m². Gebruiken we het zwart-wit geblokte patroon, dan valt de zwartwaarde flink hoger uit omdat het wit in beeld voorkomt dat de aan de rand geplaatste backlight de zwarte gebieden kan dimmen.
In tegenstelling tot het systeem van vorig jaar, gebruikt LG voor de LM670S een subtielere dimming-methode. De overgangen tussen donkere en lichte gebieden gaan nu niet meer gepaard met grijze waas, maar het dimming-effect is ook minder sterk is. Het resulterende contrast is daardoor ook lager.
Onderstaande afbeelding geeft de helderheidsverdeling weer bij het gebruik van LED Local Dimming op High. Duidelijk te zien is dat de helderheid ten opzichte van bovenstaande afbeelding gelijkmatig is gedaald. In de praktijk zal je een dergelijke zwart-witverdeling niet snel tegenkomen en is de lagere zwartwaarde wel degelijk zichtbaar.

Overigens is het opvallend dat de verschillen tussen geen local dimming en de Low-stand erg klein zijn, net als die tussen Medium en High.
Het is ook wel interessant hoe dit dimming-systeem reageert als we het een serie grijspatronen van zwart naar wit voeren. Dan zien we dat het helderheidsverloop zonder local dimming nagenoeg perfect is, terwijl bij Low en vooral bij Medium en High de helderheid van de tv te traag oploopt.
/i/1344434634.png?f=thumb)
/i/1344434636.png?f=thumb)
Zonder local dimming wordt een contrastverhouding van 685:1 bereikt, terwijl de High-stand een waarde van 709:1 oplevert. Dit is zelfs lager dan bij de Panasonic Viera WT50-lcd-tv, die op dit punt toch al niet uitblonk. De LM960V zette met een contrastratio van 1042:1 een betere score neer, maar die tv heeft een veel fijnmaziger local-dimmingsysteem door de full-lit led-backlight.
Input lag
De input lag - de vertraging die door de beeldverwerking van de tv wordt veroorzaakt - meten we met de SMTT 2.0-software. Het programma draait op een snelle pc waarop een lag-vrije Ilyama-crt en de LM670S zijn aangesloten. Door foto's van het tweetal beeldschermen te nemen en het verschil tussen de timestamps op beide te berekenen, krijgen we een waarde voor de input lag.
De gemiddelde input lag blijkt 34ms te bedragen. Dat is beduidend beter dan bij de eerder geteste LM960s, die maar liefst 91ms noteerde. In beide gevallen werd de Game-beeldmodus gebruikt. Met 34ms presteert de LM670S ongeveer even goed als toestellen al de Samsung ES8000 en de Panasonic Viera VT50.
HQV 2.0
De Video Resolution Loss-test van de HQV 2.0-benchmark laat zien hoe goed een tv in staat is om bij een 1080i-signaal bewegende onderwerpen van stilstaande delen te onderscheiden. De LM670S slaagt bij deze test met vlag en wimpel: een ronddraaiende witte balk, die bij veel andere tv's rond de horizontaal storende overgangen laat zien, blijft bij de LM670S rustig ogen. De test met de grijswaardenwaaier laat wat meer karteling zien, al presteert de LM670s nog wel bovengemiddeld.
Het andere belangrijke onderdeel van de HQV-benchmark is de Film Resolution Loss-test. Deze test laat zien hoe goed een tv in staat is om uit een 1080i-broadcastsignaal het originele progressive filmbeeld te reconstrueren. De LG-tv weet niet alleen de gebruikelijke cadansen als 2:2 en 3:2 te herkennen, maar ook alle andere candansen op de HQV-disk. Ook worden wisselingen tussen de 2:2- en 3:2-cadansen vlot opgepikt. Een tekstoverlay met een andere cadans dan het videosignaal zorgt niet voor beeldfouten. De tekst vertoont geen haperingen of tearing.
Energieverbruik
Het energieverbruik van de LM670S zonder local dimming is vrij doorsnee. Ten opzichte van tv's met actieve 3d valt op dat de passieve 3d-technologie aanzienlijk zuiniger is. Mogelijk was het energieverbruik nog lager geweest als we de backlight niet zo fel hadden hoeven instellen.
Wordt local dimming aangezet, en dan met name in de Medium- of de High-stand, dan is de tv aanzienlijk zuiniger. Dat heeft natuurlijk wel gevolgen voor de helderheid van het beeld, al valt het verschil vooral op bij de testpatronen en minder bij echte filmbeelden.
Cinema-beeldmodus | Avatar 2d* | Avatar 3d* |
LED Local Dimming off |
50,7W |
58,1W |
LED Local Dimming low |
47,3W |
54W |
LED Local Dimming medium |
37,7W |
40,7W |
LED Local Dimming high |
37,7W |
40,7W |
*) Avatar: Title 5, Chapter: 13, 00:49:26
Alternatieven: veel waar voor je geld
Hieronder geven we een aantal alternatieven voor de LM670S met beeldformaten tussen 40" en 42". We hebben alleen gekeken naar tv's met 3d-ondersteuning, smart tv-functionaliteit en ingebouwde wifi. Dat zijn er nogal wat, dus de onderstaande lijst is verre van uitputtend.
De duurdere LM760S heeft een 200Hz-paneel, terwijl de LM670S het moet doen met een native verversingsfreqeuentie van 100Hz. Dat lijkt ook meteen het belangrijkste verschil, want verder zijn de specificaties en het uiterlijk grotendeels hetzelfde. Voor spraakherkenning moet naar de high-end-modellen uitgekeken: zowel de LM860V en LM960V zijn hiermee uitgerust.
Ook de Samsung ES6800 heeft goeddeels dezelfde specificaties en features als de LM670S, maar het s-pva-paneel van de Samsung heeft betere zwartwaarden en mindere kijkhoeken.
Een ander verschil is dat de Samsung-tv gebruikmaakt van actieve 3d-technologie. Dat levert een scherper beeld dan bij de LG, maar de LM670S heeft dan weer als voordeel dat de kleuren in 3d er natuurlijker uitzien, dat de 3d-weergave ruster voor de ogen is, en dat de 3d-brillen vanwege de passieve 3d-technologie beduidend goedkoper zijn. Samsung levert dan ook maar twee brillen met zijn ES6800 mee, terwijl LG vier brillen en een opzetbril voor brildragers meelevert.
Daarnaast beschikt de LG over de Magic Remote; Samsung heeft in dit segment geen vergelijkbare technologie. De LM670S is overigens wel bijna 100 euro duurder dan de Samsung-tv.
De Viera ET5-lcd-tv van Panasonic is beduidend goedkoper dan de LM670S, terwijl de Viera DT50 duurder is maar ook betere specificaties heeft. De ET5 heeft waarschijnlijk hetzelfde paneel als de LG-tv, inclusief passieve 3d-ondersteuning. De Smart Viera-online omgeving is echter minder goed uitgewerkt en biedt minder apps en mogelijkheden. De Viera ET5 heeft ook weer geen aangepaste remote; de TouchPad van de VT50-plasma en de WT50-lcd werkt wat minder prettig dan LG's Magic Remote.
TP-Vision, de voormalige tv-tak van Philips, heeft voor de 2012-modellen aan de modelnummers gesleuteld: het PFL7606-model van vorig jaar is het beste te vergelijken met de nieuwe PFL6007. TP Vision heeft de nieuwe Philips-tv's voorzien van remotes die er aan de voorkant conventioneel uitzien, maar die aan de achterkant een qwerty-toetsenbord hebben. De LG-tv moet het doen met een virtueel toetsenbord. Voor de liefhebbers biedt de PFL6007 natuurlijk ook nog Ambilight.
Specificaties en gallery
Merk en Type |
Merk |
LG |
Type |
42LM670S |
Beeldeigenschappen |
Schermdiagonaal |
42" |
Hd-specificatie |
full hd |
Hertz |
400Hz |
Beeldverhouding |
16:9 |
3D |
3d-ondersteuning |
ja |
3d-technologie |
passief (met bril) |
2d-conversie |
ja |
Meegeleverde 3d-brillen |
4 |
Beeldtechniek |
Televisietype |
lcd |
Backlight |
edge-lit led |
Resolutie |
1920x1080 |
Online features |
Internettelevisie |
wel |
Verbinding |
Tunertype |
analoog, dvb-c, dvb-s2, dvb-t |
Common Interface |
CI+ |
Video-ingangen |
component video, 4x hdmi, scart |
Dlna |
ja |
Ethernet |
100Mbps |
Usb |
3x usb 2.0 |
Wlan |
802.11a, 802.11b, 802.11g, 802.11n |
Geluid |
Speakers |
intern stereo |
Speakervermogen (RMS) |
10W |
Uiterlijk |
Televisiekleur |
zilver |
Energie |
Stroomverbruik |
52W |
Stroomverbruik (stand-by) |
0,3W |
Afmetingen |
Hoogte |
636mm |
Breedte |
953mm |
Diepte |
263mm |
Gewicht |
15kg |
Overig |
Introductiejaar |
2012 |
Conclusie
De LM670S is een veelbelovend toestel, maar de beloftes zijn niet helemaal ingelost. De tv heeft een aantrekkelijk ontwerp met stevige dunne lijst, maar de voet had wat degelijker kunnen zijn. Op het gebied van connectiviteit komt de LG, met onder meer een satellietaansluiting en ingebouwde wifi, in elk geval niets tekort.
De LG-televisie is voorzien van het vernieuwde Smart TV-systeem, dat meer flexibiliteit biedt en uitgebreider is. In tegenstelling tot de midrange-modellen van vorig jaar wordt dit model bovendien geleverd met de vernieuwde Magic Remote, die het iptv-platform van LG zeker naar een hoger plan tilt.
Het ips-scherm verzekert de gebruiker van goede kijkhoeken, maar de zwartwaarden zijn zelfs voor een ips-paneel teleurstellend. Ook laat de uniformiteit van de helderheid te wensen over en het contrast is minder dan gehoopt, zelfs bij gebruik van LED Local Dimming.
De gewenste kleurverzadiging wordt niet bereikt, waardoor kleuren er minder levendig uitzien dan bij de vele concurrenten. Dat is des te meer jammer omdat de kleuropspanning bij de LW650S van vorig jaar wel goed was. Daarnaast zit de tint van kleuren als cyaan en magenta er wat naast, en de witbalans haalt bij de fabrieksinstellingen maar ternauwernood een voldoende - maar dat doet de concurrentie niet veel beter.
De LM670S is een aantrekkelijk ogende lcd-tv met een voor zijn prijs zeer uitgebreide featureset, maar met de beeldkwaliteit laat dit midrange-model van LG wel aardig wat steken vallen. Wie vooral in de weergaveprestaties geïnteresseerd is, kan beter even verder zoeken.
Eindoordeel