Door Jurian Ubachs

Redacteur

E3: Splinter Cell: Blacklist

16-06-2012 • 08:00

39

Multipage-opmaak

Sam Fisher als ultiem wapen

Op de E3 ontbrak bij Ubisoft ieder spoor van de vorig jaar aangekondige Rainbow Six-game en Beyond Good & Evil 2, dat al veel langer in ontwikkeling is. Ubisoft heeft echter een zeer sterke line-up, dus er staat ook niet zoveel druk op die titels. Met Watch Dogs had Ubisoft al een prima aandachttrekker voor de E3, maar er werd ook nog een nieuwe aflevering van Tom Clancy's Splinter Cell aangekondigd: Blacklist.

Zoals de titel al doet vermoeden gaat het in de nieuwe Splinter Cell om een zogeheten zwarte lijst. Dat is in dit geval een door terroristen opgestelde lijst met Amerikaanse doelwitten. Deze doelwitten bevinden zich niet alleen op Amerikaans grondgebied, maar over de hele wereld. De Amerikaanse overheid krijgt de lijst in handen, maar is daarmee nog geen stap verder. Er dient immers een serie aanslagen voorkomen te worden en natuurlijk moet het terroristische netwerk dat verantwoordelijk is voor de Blacklist, opgespoord en uitgeschakeld worden.

Fourth Echelon

Dat is geen klusje voor een doorsnee US Marine en dus speelt de regering zijn meest riskante maar ook meest effectieve troef: Sam Fisher. Die wordt aangesteld als leider van geheim agentsschap Fourth Echelon, de opvolger van het opgeheven Third Echelon. Een van 's werelds beste geheim agenten, die er niet om bekend staat dat hij alles volgens het boekje doet, krijgt carte blanche van Uncle Sam.

Vrijheid in beweging en aanpak

Wie de vorige pagina vanuit een gamersperspectief heeft gelezen, ziet direct de mogelijkheden. Als leider van Fourth Echelon heeft Sam Fisher de touwtjes in handen en daarbij krijgt hij behoorlijk wat middelen tot zijn beschikking. Hoewel hij in het nieuwe spel, zoals gewoonlijk, voornamelijk als 'lone wolf' opereert, liggen er natuurlijk allerlei mogelijkheden in het verschiet. Daar zagen we in de presentatie die Ubisoft ons gaf op de E3 ook een en ander van terug, maar laten we beginnen bij het begin.

Ass-kicking

De Splinter Cell-serie ging altijd over Sam Fisher, de ultieme geheim agent, met meer trucjes en meer azen in zijn mouw dan Pat Poker. Dat verandert in Blacklist niet. De missie die Ubisoft op de E3 heeft vertoond, draait dan ook voor een groot deel om Sam. In de gameplay van Blacklist heeft Ubisoft Fishers onmiskenbare 'ass-kicking'-talent centraal willen zetten en dat is goed gelukt. We zien hoe Fisher zich geruisloos een weg door een terroristenkamp baant. Daarbij schakelt hij de terroristen op diverse originele manieren uit. Zo zien we hoe hij, hangend aan de rand van een dak, een terrorist naar zich toe lokt door even te fluiten, om hem vervolgens naar over de rand beneden te trekken, een wisse dood tegemoet.

Splinter Cell: Blacklist

Sams ogenschijnlijke bewegingsvrijheid maakt indruk. We zullen niet beweren dat we nog nooit zoveel verschillende animaties voor een personage in een actiegame hebben gezien, maar in positieve zin opvallen doet het wel. Er zijn weinig objecten in de omgeving te vinden waar Sam helemaal niets mee kan; een tafel is handig om een vijand overheen te trekken en een muurtje kun je gebruiken om het hoofd van een terrorist tegenaan te beuken. Het gaat Sam allemaal even makkelijk af. Wat wil je ook: Blacklist is al zijn zesde grote avontuur.

Sams mes

Wie al die eerdere avonturen heeft gevolgd, zal bij Blacklist kunnen uitkijken naar een hereniging met 'het mes'. Sam gebruikte in het verleden vaak een mes, maar dat was in de vorige Splinter Cell-game ineens niet meer het geval. Dat kwam Ubisoft op behoorlijk wat kritiek van de community te staan, en die kritiek bleek niet aan dovemansoren gericht. Sam kan in Splinter Cell: Blacklist dus weer naar hartenlust tentdoeken en slagaders opensnijden.

Splinter Cell: Blacklist

In die missie die we hebben gezien - en waarvan we tijdens de persconferentie van Microsoft al een voorproefje kregen - draait het voornamelijk om sluipen. Sam mag best ontdekt worden, maar hecht waarde aan het verrassingselement. Dat is een keuze die elke speler overigens zelf mag maken; ben je meer van de Rambo-aanpak, dan kun je het spel ook op die manier uitspelen. Er zijn volgens Ubisoft altijd verschillende mogelijkheden en verschillende routes.

Vijanden markeren

Toch zal Sam uiteindelijk een keer het vuur moeten openen. Blacklist bevat daarvoor in elk geval een tag-systeem dat lijkt op het systeem uit de vorige games. De speler markeert vooraf enkele vijanden en drukt dan op een actieknop, waarna Sam in één vloeiende beweging de zojuist gemarkeerde vijanden van het leven berooft. Dat is makkelijk, maar we vermoeden dat Sam dat niet onbeperkt kan blijven doen.

Keihard, in diverse opzichten

We zien hoe Sam in het terroristenkamp al snel een van de leiders te pakken krijgt. Dan wordt er geen tussenfilmpje ingestart: de speler houdt de controle over de ondervraging - zeg maar gerust: de marteling. Sam zet met zijn elleboog druk tussen het sleutelbeen en de schouder van zijn slachtoffer; de speler moet dan aan beide thumbsticks draaien om de 'sweetspot' te vinden. Uiteindelijk weet Sam de terrorist te breken en nadat de noodzakelijke informatie is vergaard, wordt de tegenstander met een pistoolschot geëlimineerd.

Gevoelig liggende onderwerpen

Het is maar een korte scène, maar wel een die veel zegt over de sfeer in Blacklist. Ubisoft gaat de confrontatie met zware, gevoelig liggende onderwerpen niet uit de weg. De VS trekken immers nog steeds argwanende blikken vanuit de rest van de wereld als het gaat om hoe de behandeling van terroristen door het Amerikaanse leger. De keiharde ondervraging, maar ook het zonder pardon afknallen van een terrorist die niet langer bruikbaar is, zijn elementen waar menige wenkbrauw over gefronst zal worden.

Splinter Cell: Blacklist

Langzaam rijst de vraag hoe verstandig het was om een ongeleid projectiel als Fisher carte blanche te geven. Die vraag blijft onbeantwoord; voor de speler is het belangrijker dat Fisher zo een aantal handige mogelijkheden heeft gekregen. Zo zien we hoe hij luchtsteun inroept om een zwaar machinegeweer uit te schakelen. Dat blijkt het begin van een indrukwekkend knalfestijn, waarbij Sam zelf ook wat zwaardere wapens kan hanteren.

Drone besturen

Het mooiste is dat Sam, inmiddels in alle hevigheid belaagd door terroristen, uiteindelijk de controle krijgt over de Drone die eerder nog luchtsteun bood. Met een interface die je wel ongeveer kent van de Drones of de AC-130 uit de Call of Duty-serie, worden de vijanden met zwaar geschut onder vuur genomen. Dit ziet eruit alsof Ubisoft ons een spectaculair voorproefje wil geven van de tempowisselingen en de variatie in Splinter Cell: Blacklist.

Net als de rest van het spel ziet de Drone-interface er grafisch prachtig uit. Als je bedenkt dat Blacklist ook op de 'oude' Xbox 360 en PlayStation 3 kan draaien, mag je je hoed afnemen voor Ubisoft Toronto. Dit is zelfs het allereerste project van de in 2009 opgerichte studio, die overigens wordt geleid door Jade Raymond, de vrouw achter de eerste Assassin's Creed-game.

Voorlopige conclusie

Op de E3 kun je het woord 'veelbelovend' op vrijwel elke grote game plakken. Uitgevers geven demonstraties met zorgvuldig geselecteerde stukken gameplay, die hier en daar wat zijn opgepoetst zodat ze er nog mooier uitzien dan de uiteindelijke versie, en maken zo altijd indruk. Toch twijfelen we niet aan de toekomst van Splinter Cell: Blacklist; die ziet er zonnig uit.

Dat komt met name doordat alles lijkt te kloppen: de vele mogelijkheden, de bewegingsvrijheid in de omgeving, de vrijheid om situaties naar eigen inzicht aan te pakken, de bad-ass hoofdpersoon met uitgebreide technische ondersteuning en zware wapens, en prima graphics. We hopen wel van ganser harte dat de rest van het spel deze lijn weet vast te houden.

Titel Splinter Cell: Blacklist Splinter Cell: Blacklist
Platform PC, Xbox 360, Playstation 3
Ontwikkelaar Ubisoft Toronto
Uitgever Ubisoft
Releasedatum Voorjaar 2013
Splinter Cell: BlacklistSplinter Cell: BlacklistSplinter Cell: BlacklistSplinter Cell: BlacklistSplinter Cell: BlacklistSplinter Cell: Blacklist

Reacties (39)

39
38
25
4
1
9
Wijzig sortering
Dit is zelfs het allereerste project van de in 2009 opgerichte studio, die overigens wordt geleid door Jade Raymond, de vrouw achter de eerste Assassin's Creed-game.
Toeval? Het aan de rand van een dak hangen en vijanden erover trekken en het klimmen op rotsen deden me erg aan assasins creed denken, met dat verschil dat Sam het blijkbaar kan aan het tempo van een huppelend konijn.

Voor de rest: cliché verhaal, casual elementen als een scan van de omgeving en tag & execute, carte blanche, zwaar geschut ipv hight tech non lethal gadgets, iedereen die je ziet kan en mag (en moet) dood,...
Nee, deze sla ik ook over. Het lijkt iets beter dan conviction, maar is nog steeds een verkrachting van het splintercell genre.
Ja, inderdaad. Gebruikt deze game toevallig ook niet dezelfde engine als van Assassins Creed?
Waarom moeten we nou weer iedereen neerschieten? Het leuke aan Chaos Theory was dat je gehele missies kon voltooien zonder ook maar een vijand aan te raken. Je moest routines bestuderen, goede timing hebben en slim gebruik maken van je omgeving en gadgets, en net dat beetje geluk hebben. Ik snap niet waarom ze deze formule gewoon niet hebben behouden.

Convinction was niet slecht maar ten opzichte van CT was het een enorme teleurstelling. Volgens mij is het ook deels luiheid van de devs, het is natuurlijk veel makkelijker en sneller om levels te maken waar alle vijanden stilstaan en verwacht te worden neergeschoten of uitgeschakeld dan dat je complexe stealth maps maakt met veel verschillende wegen en waar de A.I. fijn op elkaar is afgestemd om je het zo lastig mogelijk te maken.

Dat tag-systeem maakt het al helemaal te makkelijk, het vergt helemaal geen precisie of tactiek. En een Drone met ''zwaar geschut''? In een Splinter Cell game? Het moet niet gekker worden.
Het heeft weinig met luiheid te maken en puur met een breder publiek aantrekken. Conviction was gewoonweg nodig omdat de voorgangers niet genoeg verkochten. Je kunt wel eisen wat je wil, maar de grootste groep gamers houdt niet van een game waarbij het vooral draait om stealth. Variatie is belangrijk en dat houdt het tempo erin. Conviction verkocht niet perfect maar wel stukken beter dan delen ervoor. Puur omdat het meer dan alleen om stealth ging, maar om variatie, gun gameplay en een verhaal. Zelf was ik nooit fan van de Splinter Cell games voor Conviction en Conviction was voor mij dan ook een verademing.

Het ziet er wel uit dat Blacklist een middenweg loopt. Combinatie van Conviction en Chaos theory (Coöp en Spies vs. Mercs). Mss dat ze hiermee wel iedereen kunnen aanspreken.

Je kunt hier een filmpje zien met gameplay.

http://www.gamersnet.nl/p...nter_cell_black_list_e33/

[Reactie gewijzigd door Relief2009 op 23 juli 2024 04:13]

Heb je een bron van de verkopen? Want volgens de critics waren de delen voor double agent (wat ook al wat dumbed down was) beter dan double agent en conviction.

Volgens wiki:

Splinter cell: over 3 million copies: 2.4 million in US, 600,000 in Europe, 5,449 in Japan
Pandora tomorrow : /
Chaos Theory: /
Double agent: /
Conviction: the game has sold 1.9 million copies on PC and Xbox 360.

Cijfers volgens gamerankings (pc):
Voor double agent: 88.84%
Splinter Cell: 90.05%
Pandora Tomorrow: 85.28%
Chaos Theory: 91.19%

Vanaf double agent: 81.80%
Double Agent: 81.15%
Conviction: 82.45%
Dit is geen stealth meer. Ubisoft gaat met de flow mee en maakt puur actie game. Ga dan maar call of duty ofso spelen.

De vorige was ook minimaal aan stealth. Dat was juist zo leuk aan splintercell, hele missies voltooien zonder iemand te vermoorden.

Nu is Sam fischer de terrorist....
Klopt, ben ik met je eens. Vanaf Double Agent vond ik het al geen echte Splinter Cell meer.

Wellicht dat de nieuwe Hitman nog in onze behoeften kan voorzien :P
Mee eens. Dit is lijkt meer op Max Payne door al die slow motion frontal action. Bij Splinter Cell denk ik meer aan stealth in het donker (niet opgemerkt worden dus).

@Jurrr: "Gasten op de grond douwen en een mes in de nek rammen..." lekker taalgebruik :+
Ook deze aankondiging + trailer zat ik weer met afgrijzen te bekijken. De conviction SC is weer terug, en ik heb zo'n vermoeden dat we de oude SC niet meer gaan terugzien. We zijn in een tijd aangebroken dat alles snel, makkelijk, over the top moet. Waar je bij de vorige SC nog rustig een kwartier kon doen over 1 of 2 kamers, is het hier: door het sleutelgat kijken, mensen taggen, op A drukken, op Y drukken en je hebt de kamer vrijgespeeld.

Dit wordt voor mij weer een teleurstelling, SC was zo geniaal, uniek, maar hoe zij het nu aanpakken is zo godsgruwelijk zonde van de hele serie.
Je krijgt die tag en assassinate mogelijkheid alleen maar als je minstens 1 persoon daarvoor sneaky hebt omgelegd. Dus kamer na kamer afwerken met tags werkt niet. Daarnaast is dit een optie he. Je kan nog steeds sneaken. Alleen lijken wegmoffelen kan helaas niet meer. Dat is wel jammer, geef ik toe.
Zes jaar geleden had ik je gelijk gegeven, nu ben ik echter in een punt van mijn leven dat ik per week maar een paar uur tijd heb om te gamen. In die tijd heb ik graag toch een beetje vooruitgang, dus ik begrijp wel waarom men games zo'n sneller tempo geeft. Voor mij is dat momenteel ideaal.

Het is alleen jammer dat ze er een reeks voor "kannibaliseren".
Maak inderdaad een afsplitsing, maar verneuk de hele SC serie niet.
Ik vond conviction juist een van de betere splinter cell's. Het was allemaal wat sneller en gepolijster. Ik kijk daarom ook erg uit naar Blacklist.

edit : typo

[Reactie gewijzigd door infidel011 op 23 juli 2024 04:13]

Ik vond conviction juist een van de betere splinter cell's. Het was allemaal wat sneller en gepolijster. Ik kijk daarom ook erg uit naar Blacklist.
Leg uit.
hij heeft gelijk. voor de mensen die compleet stealth willen is dit helaas niet meer mogelijk omdat je veel wilder moet spelen. desondanks is de gameplay een stuk beter en kun je nog steeds stealthy doen alleen niet zo uitgebreid als in de oudere versies.
Dat snap ik dus niet. Waarom is de gameplay beter? Het enige wat ik in de video zie zijn gadgets die niet in SC thuis horen, combo chaining, en om het voorgaande te vergemakkelijken nog een soort van pauze knop zodat je rustig op je gemak kan aangeven wat er moet gebeuren. Een aimbot vereist nog meer skill dan dit. Ik zie een trend waarin klassieke games die wat inzet en vaardigheid vereisen (en derhalve een gevoel van voldoening gaven bij het uitspelen) als opvolger een slap aftreksel krijgen waarin geen van de voorgaande elementen aanwezig is.

Bij de voorgaande SC's was de gameplay véél soepeler, men was gewoon niet goed in het spel omdat het geduld en planning vereiste. Nu kan alles opgelost worden door het spel op pauze te zetten en aan te geven wie er dood moet.

Kortom, Splinter Cell is na Chaos Theory gewoon niets meer waard.

[Reactie gewijzigd door nst6ldr op 23 juli 2024 04:13]

Heel veel mensen vinden dat. Maar dan vraag ik me af of zij het spel wel volledig gespeeld hebben. Er is inderdaad in het verhaal minder sluipwerk. Maar de missies ernaast welke je weer een agent van third echelon bent kun je in mijn optiek toch perfect sneaky spelen zonder een kogel af te vuren. Hier heb ik mij veel langer mee vermaakt dan met het verhaal.
Alles gaat veel makkelijker, je beweegt makkelijk door levels en de actie is snel.
Splinter Cell 3 was de beste uit de reeks en tot nu toe heb ik geen latere versie gespeeld die beter was. Deze lijkt daar ook geen verandering in te brengen. Jammer...

De multiplayer uit SC 3 was echt fenomenaal, dat zou zelfs NU leuk zijn om weer te doen. Het was gewoon een unieke beleving. Erg jammer dat ze dat concept niet verder uitgewerkt hebben..
Na onlangs nog Conviction te hebben gespeeld moet ik toegeven dat de SC serie een stuk minder stealth is dan vroeger. Dat is jammer aangezien het toch een unieke markt was tussen alle rechttoe rechtaan games.
Daarentegen heb ik me prima vermaakt met Conviction. Ondanks dat er een mogelijkheid was voor Rambo stijl was dat bijna nooit de beste methode en was het spel toch nog steeds ingericht voor sneaken. Een voorbeeld hiervan is dat zodra je gespot was, je gelijk twee keer zoveel mannetjes tegen je kreeg die daarnaast ook nog eens driftig rondliepen met zaklampjes. Daarnaast paste deze stijl veel beter bij het verhaal van Conviction aangezien Sam niet meer deel uitmaakte van Third Echelon. Echter gaat die vlieger niet op voor Blacklist.
Het enige nadeel van deze nieuwe stijl is dat je lijken niet kan opruimen, terwijl lijken wel triggers zijn voor de vijand. Dat vond ik wel een beetje vervelend en ook een rare ontwerpkeuze. Ik denk dat als ze dat weer zouden integreren, SC weer net zo sneaky kan zijn als vroeger aangezien de mogelijkheden tot sneaken nog steeds aanwezig zijn.

Ik ben benieuwd wat Blacklist gaat leveren. Vind sowieso dat Ubisoft goed bezig is met de games die ze gaan uit brengen over een tijdje. Lijkt wel alsof ze flink wat talent in huis hebben gehaald.
1) wederom jammer dat er 0% over de pc versie wordt opgeschreven. Kennelijk vragen jullie hier niks over of krijgen jullie geen antwoord, wat dan weer zwak is van de ontwikkelaar.

2) jammer dat deze SC verder gaat zoals Conviction en niet zoals SC ooit was begonnen. Wat moeten we nou met dat taggen en slow-mo schieten in een spel als SC? :?

3) gelukkig heeft Sam zijn oude vertrouwde kloffie aan en niet burgerkleren, en dat is dan ook het enige positieve. Ik wil een echte oude vertrouwde SP en niet Sam Fisher die verdwaald is in een Gears of War spel
Het feit dat je de game als rambo/CoD kan spelen maakt het voor mij al minder interessant en blijkt dat het helaas niet de stealth game wordt zoals de eerste drie delen wel waren.

Kijk naar Hitman, deze kon je ook stealth spelen of als rambo. En ondanks dat ik graag als stealth speelde was rambo gewoon zoveel makkelijker. Ging het even mis, maakt niks uit, even rambo stijl en missie compleet zonder consequenties.

Geef mij maar een moderne splinter cell willen, met de technieken en graphics van deze tijd maar de (hardcore) stealth actie van de eerste delen.

Waar je bij missies weer echt niet gezien mag worden, of zelfs niemand mag doden waarbij je intel moet stelen, iets saboteren of iemand uitschakelen waarbij het moet lijken op een ongeluk (bijv. auto saboteren).

En dan de vrijheid krijgt hoe je de missie aanpakt. Geen liniaire wereld, geen vaste patronen (uiteraard zal een patrouille nog een redelijk vast patroon hebben) en de vrijheid om je missie op verschillende manieren aan te voltooien.
Ik kan wel een nadeel bedenken: Waar is de vertrouwde stem van Sam Fisher, Michael Ironside?

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.