Sam Fisher als ultiem wapen
Op de E3 ontbrak bij Ubisoft ieder spoor van de vorig jaar aangekondige Rainbow Six-game en Beyond Good & Evil 2, dat al veel langer in ontwikkeling is. Ubisoft heeft echter een zeer sterke line-up, dus er staat ook niet zoveel druk op die titels. Met Watch Dogs had Ubisoft al een prima aandachttrekker voor de E3, maar er werd ook nog een nieuwe aflevering van Tom Clancy's Splinter Cell aangekondigd: Blacklist.
Zoals de titel al doet vermoeden gaat het in de nieuwe Splinter Cell om een zogeheten zwarte lijst. Dat is in dit geval een door terroristen opgestelde lijst met Amerikaanse doelwitten. Deze doelwitten bevinden zich niet alleen op Amerikaans grondgebied, maar over de hele wereld. De Amerikaanse overheid krijgt de lijst in handen, maar is daarmee nog geen stap verder. Er dient immers een serie aanslagen voorkomen te worden en natuurlijk moet het terroristische netwerk dat verantwoordelijk is voor de Blacklist, opgespoord en uitgeschakeld worden.
Fourth Echelon
Dat is geen klusje voor een doorsnee US Marine en dus speelt de regering zijn meest riskante maar ook meest effectieve troef: Sam Fisher. Die wordt aangesteld als leider van geheim agentsschap Fourth Echelon, de opvolger van het opgeheven Third Echelon. Een van 's werelds beste geheim agenten, die er niet om bekend staat dat hij alles volgens het boekje doet, krijgt carte blanche van Uncle Sam.
Vrijheid in beweging en aanpak
Wie de vorige pagina vanuit een gamersperspectief heeft gelezen, ziet direct de mogelijkheden. Als leider van Fourth Echelon heeft Sam Fisher de touwtjes in handen en daarbij krijgt hij behoorlijk wat middelen tot zijn beschikking. Hoewel hij in het nieuwe spel, zoals gewoonlijk, voornamelijk als 'lone wolf' opereert, liggen er natuurlijk allerlei mogelijkheden in het verschiet. Daar zagen we in de presentatie die Ubisoft ons gaf op de E3 ook een en ander van terug, maar laten we beginnen bij het begin.
Ass-kicking
De Splinter Cell-serie ging altijd over Sam Fisher, de ultieme geheim agent, met meer trucjes en meer azen in zijn mouw dan Pat Poker. Dat verandert in Blacklist niet. De missie die Ubisoft op de E3 heeft vertoond, draait dan ook voor een groot deel om Sam. In de gameplay van Blacklist heeft Ubisoft Fishers onmiskenbare 'ass-kicking'-talent centraal willen zetten en dat is goed gelukt. We zien hoe Fisher zich geruisloos een weg door een terroristenkamp baant. Daarbij schakelt hij de terroristen op diverse originele manieren uit. Zo zien we hoe hij, hangend aan de rand van een dak, een terrorist naar zich toe lokt door even te fluiten, om hem vervolgens naar over de rand beneden te trekken, een wisse dood tegemoet.
/i/1339686623.jpeg?f=imagenormal)
Sams ogenschijnlijke bewegingsvrijheid maakt indruk. We zullen niet beweren dat we nog nooit zoveel verschillende animaties voor een personage in een actiegame hebben gezien, maar in positieve zin opvallen doet het wel. Er zijn weinig objecten in de omgeving te vinden waar Sam helemaal niets mee kan; een tafel is handig om een vijand overheen te trekken en een muurtje kun je gebruiken om het hoofd van een terrorist tegenaan te beuken. Het gaat Sam allemaal even makkelijk af. Wat wil je ook: Blacklist is al zijn zesde grote avontuur.
Sams mes
Wie al die eerdere avonturen heeft gevolgd, zal bij Blacklist kunnen uitkijken naar een hereniging met 'het mes'. Sam gebruikte in het verleden vaak een mes, maar dat was in de vorige Splinter Cell-game ineens niet meer het geval. Dat kwam Ubisoft op behoorlijk wat kritiek van de community te staan, en die kritiek bleek niet aan dovemansoren gericht. Sam kan in Splinter Cell: Blacklist dus weer naar hartenlust tentdoeken en slagaders opensnijden.
/i/1339686621.jpeg?f=imagenormal)
In die missie die we hebben gezien - en waarvan we tijdens de persconferentie van Microsoft al een voorproefje kregen - draait het voornamelijk om sluipen. Sam mag best ontdekt worden, maar hecht waarde aan het verrassingselement. Dat is een keuze die elke speler overigens zelf mag maken; ben je meer van de Rambo-aanpak, dan kun je het spel ook op die manier uitspelen. Er zijn volgens Ubisoft altijd verschillende mogelijkheden en verschillende routes.
Vijanden markeren
Toch zal Sam uiteindelijk een keer het vuur moeten openen. Blacklist bevat daarvoor in elk geval een tag-systeem dat lijkt op het systeem uit de vorige games. De speler markeert vooraf enkele vijanden en drukt dan op een actieknop, waarna Sam in één vloeiende beweging de zojuist gemarkeerde vijanden van het leven berooft. Dat is makkelijk, maar we vermoeden dat Sam dat niet onbeperkt kan blijven doen.
Keihard, in diverse opzichten
We zien hoe Sam in het terroristenkamp al snel een van de leiders te pakken krijgt. Dan wordt er geen tussenfilmpje ingestart: de speler houdt de controle over de ondervraging - zeg maar gerust: de marteling. Sam zet met zijn elleboog druk tussen het sleutelbeen en de schouder van zijn slachtoffer; de speler moet dan aan beide thumbsticks draaien om de 'sweetspot' te vinden. Uiteindelijk weet Sam de terrorist te breken en nadat de noodzakelijke informatie is vergaard, wordt de tegenstander met een pistoolschot geëlimineerd.
Gevoelig liggende onderwerpen
Het is maar een korte scène, maar wel een die veel zegt over de sfeer in Blacklist. Ubisoft gaat de confrontatie met zware, gevoelig liggende onderwerpen niet uit de weg. De VS trekken immers nog steeds argwanende blikken vanuit de rest van de wereld als het gaat om hoe de behandeling van terroristen door het Amerikaanse leger. De keiharde ondervraging, maar ook het zonder pardon afknallen van een terrorist die niet langer bruikbaar is, zijn elementen waar menige wenkbrauw over gefronst zal worden.
/i/1339686624.jpeg?f=imagenormal)
Langzaam rijst de vraag hoe verstandig het was om een ongeleid projectiel als Fisher carte blanche te geven. Die vraag blijft onbeantwoord; voor de speler is het belangrijker dat Fisher zo een aantal handige mogelijkheden heeft gekregen. Zo zien we hoe hij luchtsteun inroept om een zwaar machinegeweer uit te schakelen. Dat blijkt het begin van een indrukwekkend knalfestijn, waarbij Sam zelf ook wat zwaardere wapens kan hanteren.
Drone besturen
Het mooiste is dat Sam, inmiddels in alle hevigheid belaagd door terroristen, uiteindelijk de controle krijgt over de Drone die eerder nog luchtsteun bood. Met een interface die je wel ongeveer kent van de Drones of de AC-130 uit de Call of Duty-serie, worden de vijanden met zwaar geschut onder vuur genomen. Dit ziet eruit alsof Ubisoft ons een spectaculair voorproefje wil geven van de tempowisselingen en de variatie in Splinter Cell: Blacklist.
Net als de rest van het spel ziet de Drone-interface er grafisch prachtig uit. Als je bedenkt dat Blacklist ook op de 'oude' Xbox 360 en PlayStation 3 kan draaien, mag je je hoed afnemen voor Ubisoft Toronto. Dit is zelfs het allereerste project van de in 2009 opgerichte studio, die overigens wordt geleid door Jade Raymond, de vrouw achter de eerste Assassin's Creed-game.
Voorlopige conclusie
Op de E3 kun je het woord 'veelbelovend' op vrijwel elke grote game plakken. Uitgevers geven demonstraties met zorgvuldig geselecteerde stukken gameplay, die hier en daar wat zijn opgepoetst zodat ze er nog mooier uitzien dan de uiteindelijke versie, en maken zo altijd indruk. Toch twijfelen we niet aan de toekomst van Splinter Cell: Blacklist; die ziet er zonnig uit.
Dat komt met name doordat alles lijkt te kloppen: de vele mogelijkheden, de bewegingsvrijheid in de omgeving, de vrijheid om situaties naar eigen inzicht aan te pakken, de bad-ass hoofdpersoon met uitgebreide technische ondersteuning en zware wapens, en prima graphics. We hopen wel van ganser harte dat de rest van het spel deze lijn weet vast te houden.
Titel |
Splinter Cell: Blacklist |
 |
Platform |
PC, Xbox 360, Playstation 3 |
Ontwikkelaar |
Ubisoft Toronto |
Uitgever |
Ubisoft |
Releasedatum |
Voorjaar 2013 |