Inleiding: alleen nog maar beter
2011 was een turbulent jaar voor Panasonic. In maart werd het bedrijf getroffen door de tsunami en aan het eind zomer kwamen daar de overstromingen in Thailand bij. Ook de wereldwijde economische recessie gooide roet in het eten.
Vanwege de onverwacht hoge verliezen werd aan het eind van het jaar besloten om de productie van plasma-panelen nagenoeg te halveren. Hiervoor moest een hagelnieuwe productiefaciliteit worden gesloten en een ontslagronde voor ongeveer 17.000 werknemers werd met een jaar vervroegd.
Panasonic wil zijn ingekrompen productiecapaciteit niet meer gebruiken om met goedkope modellen van Samsung en LG te concurreren. Zo maakt het bedrijf voortaan geen hd-ready-plasma's meer en levert het dit jaar meer grote modellen. Verder zijn de topmodellen VT50 en GT50 voorzien van een dualcore-processor en hebben alle plasma-tv's 3d-ondersteuning. Ook hecht het bedrijf meer belang aan lcd-tv's en die worden nu ook in beeldformaten groter dan 42" geleverd.
Tweakers.net kreeg van Panasonic de Viera VT50 opgestuurd. Deze plasma-tv heeft onder meer een 'One Sheet of Glass'-ontwerp, een verbeterd zwartfilter, een nieuw plasma-paneel met een aangepaste subpixelconfiguratie, een snellere aansturing van de pixels met de '2500 Focused Field Drive'-technologie, en ondersteuning voor multitasking met apps. Kwaliteit heeft echter zijn prijs.

Behuizing: dunner glas
Behuizing
De Viera VT50 verschilt uiterlijk op een groot aantal punten met zijn voorganger, de Viera VT30. Zo is de glasplaat, die net als bij de VT30 bijna het gehele oppervlakte van de tv bedekt, slechts 1,5mm dik - veel dunner dan de VT30-glasplaat.
Dat heeft als bijkomend voordeel dat de tv wat lichter is geworden dan zijn voorganger. De 50"-versie van de VT30 woog nog 35kg, terwijl de even grote VT50 'maar' 29,5kg op de weegschaal zet.
Ook zijn de bezels smaller. Waar de lijst rond het paneel bij de VT30 nog 4,3cm breed was, zijn de bezels van de VT50 nog maar 2,6cm breed. Daar komt aan alle zijden nog wel 6mm bij vanwege de chroomrand rond het glas. De VT50 is 3,9cm dik.
:fill(white)/i/1334566739.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1334566742.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1334566745.jpeg?f=thumb)
Voet
De sokkel van de Viera VT50 bestaat uit een rechthoekige metalen plaat met een profiel voor extra stevigheid, met daarop een kunststof afdekplaat. Deze verschiet van glimmend grijs aan de achterkant naar zwart aan de voorkant en heeft, net als het scherm, een zilverkleurig randje.
Op de voet wordt een metalen, schuin naar voren gerichte hals bevestigd. Deze is eveneens met plastic afgedekt en bevat het draaimechanisme voor het scherm. Op de hals wordt weer een dik stalen hoekprofiel vastgeschroefd, waar ten slotte het scherm aan wordt opgehangen. Deze constructie is zeer stevig, al wiebelt het scherm nog een klein beetje als de bovenkant van de tv een zetje krijgt.
:fill(white)/i/1334134129.jpeg?f=thumb)
Speakers
Net als bij de modellen van vorig jaar wijzen de midden- en hogetonenspeakers van de VT50 recht naar voren. Waar de speakers vorig jaar echter nog achter een rooster aan de onderkant zaten, zijn ze nu achter een viertal sleuven aan de zijkanten van de tv geplaatst. De acht speakertjes leveren een ruimtelijk en helder geluid op. In de achterkant van de tv is nog een subwoofer gemonteerd, maar het geluid daarvan stelt wat teleur.
:fill(white)/i/1334566947.jpeg?f=thumb)
Aansluitingen
Alle aansluitingen zitten aan de zij- en de onderkant. De VT30 had nog twee usb-aansluitingen aan de bovenkant, maar die zijn bij de VT50 naar de zijkant verhuisd. De benodigde ruimte werd gevonden door het sd-kaart-slot en het ci+-slot naast elkaar te plaatsen. Daaronder zitten nu drie usb 2.0-poorten en vier hdmi-poorten, waarvan de tweede audio return channel ondersteunt.

Aan de onderkant zien we een ethernet-aansluiting, een satelliet- en een kabelaansluiting en een optische s/pdif-uitgang. Er zijn twee connectors voor breakout-kabels, voor respectievelijk een av-aansluiting en een gecombineerde component-video- en av-aansluiting.

Wifi-ondersteuning is bij de VT50 ingebouwd; bij de VT30 moest daarvoor nog een usb-poort worden opgeofferd. Nieuw is de bluetooth-ondersteuning, die onder meer gebruikt kan worden voor een draadloze koptelefoon.
Afstandsbediening: oud en nieuw
Afstandsbediening
Bij de VT30 leverde Panasonic een geheel nieuw ontworpen afstandsbediening mee. De korte travel van de toetsen voelde lekker aan en de remote lag goed in de hand. Voor de VT50 gooide Panasonic het roer toch weer om: de remote van dit toestel heeft weer meer weg van het aanwijskastjesdesign dat het bedrijf voorheen gebruikte.
Wat bij de afstandsbediening van de VT50 direct opvalt is de glimmend zwarte lak waarmee de bovenkant is afgewerkt. Verder zijn de knoppen wat hoekiger van vorm dan bij eerdere modellen en sommige toetsen, zoals het numerieke gedeelte, lopen schuin op.
Waarschijnlijk denkt Panasonic dat de toetsen zo makkelijker zijn in te drukken als de remote bij de onderkant wordt vastgehouden. Omdat de drukrichting dan verandert, voelt dat in het begin raar aan. Ook is het rubber van de toetsen nogal 'zweterig'.

Panasonic heeft de positie van het numerieke gedeelte en van de volume- en kanaalkeuzeknoppen verwisseld. Hierdoor zitten de twee meestgebruikte knoppen recht onder de duim.
Verder is de Viera Link-knop vervangen door een 'internet'-knop, zijn nog wat andere knoppen verplaatst en heeft de remote, net als de VT30-afstandsbediening, rode knoppenverlichting. De indeling van de nieuwe remote is wat ons betreft beter dan die van de vorige, maar wat materiaalkeuze en uiterlijk betreft is het een stap terug.
Viera Touch Pad Controller
Net als Samsung met zijn bewegings- en spraakherkenning bij de nieuwe ES7000 en ES8000-lcd-tv-serie en LG die al langer aan de weg timmert met de Magic Remote, heeft Panasonic bij de Viera VT50 gezorgd voor een alternatieve invoermethode in de vorm van de Viera Touch Pad Controller. Deze kleine, gedrongen controller heeft een rond touchpad waarmee een muisaanwijzer op het scherm kan worden bestuurd.
De Touch Pad Controller is voornamelijk bedoeld voor het bedienen van Viera Connect. Met een druk op de touchpad wordt de Connect-interface aangeroepen. Onder de touchpad zitten 'exit'- en 'back'-knoppen. De aan-uitknop aan de bovenkant wordt geflankeerd door twee andere knoppen; de linker dient om tussen apps te schakelen, van de rechter hebben we de functionaliteit niet kunnen achterhalen.

We hebben gemengde gevoelens over deze controller. Aan de ene kant kan de cursor er accuraat en snel mee bestuurd worden, zodat er bijvoorbeeld snel een link kan worden aangewezen. Dat werkt echt beter dan met de d-pad van de standaard afstandsbediening.
Een groot gemis is echter het ontbreken van een scroll-mogelijkheid. Vooral bij het bekijken van webpagina's werkt dat niet lekker. Bij sommige apps is het wel weer mogelijk om met de touchpad door lijsten te scrollen, maar andere apps kunnen juist weer niet of slecht met de controller overweg. Zo is het niet mogelijk om met de Touch Pad Controller het virtuele toetsenbord van de Twitter-app te gebruiken. Ook heeft de controller wat moeite met het herkennen van kleine cursorverplaatsingen, waardoor het typen met het virtuele toetsenbord van de browser soms erg moeizaam gaat.
Bediening via smartphone of tablet
Net als bij de 2011-modellen is het mogelijk om de VT50 te bedienen met een smartphone of tablet op basis van iOS of Android. Bij de Viera Remote-app, die de tv bij het opstarten direct en automatisch herkent, is het nu mogelijk om links en content van het mobiele apparaat naar de tv te 'vegen'.
Wat langer het scherm aanraken is voldoende om een icoontje onder je vinger te krijgen, terwijl bovenaan het scherm een tabblad naar beneden zakt. Met een swipe naar boven kan dan bijvoorbeeld een linkje naar de tv verstuurd worden, dat dan direct geopend wordt. Ook een filmpje kan zo direct op de tv vertoond worden, maar het beeld op de tablet of smarthpone wordt dan bevroren.
Menu-interface: dualcore en apps
Zoals we dat van Panasonic gewend zijn, is het menu van de VT50 ingetogen en zakelijk. De meeste opties zijn makkelijk te vinden en de interface reageert snel en goed op invoer van de afstandsbediening en de Viera Touch Pad Controller. Prettig is dat de tv onhoudt waar je de vorige keer in de submenu's gebleven bent, zodat je met een paar drukken op de ok-knop weer snel op je bestemming bent. Net als bij vorige modellen springt het menu nog wel te snel terug naar het parentwindow. Met name bij het kalibreren is dat hinderlijk.
:fill(white)/i/1334535036.jpeg?f=thumb)
Dualcore en multitasking
Net als mobieltjes worden tv's uitgerust met steeds krachtigere processors en dit jaar passen onder meer Panasonic, Samsung en LG dualcore-beeldprocessors in hun topmodellen toe. De nieuwe Pro4-soc, de dualcore die Panasonic voor de VT50 en de GT50 gebruikt, maakt onder meer een vorm van multitasking mogelijk. Zo kan bijvoorbeeld Skype worden gebruikt terwijl er tv gekeken wordt. Als er meer apps worden geopend, worden de niet-actieve apps overigens gepauzeerd. Een mediaspeler-app speelt dus niet verder als je even een andere app gebruikt.
Met de ronde knop van de Viera Touch Pad-controller kan tussen de apps geschakeld worden. De actieve pagina 'krult' dan omhoog, zodat de actieve programma's eronder verschijnen. Het maximum aantal actieve apps hebben we niet getest, maar we konden in ieder geval tien apps tegelijk geopend hebben.

Het Viera Connect-platform is verder een doorontwikkelde versie van Viera Cast. Er lijkt niets veranderd te zijn, al heeft Youtube een facelift gekregen. De nieuwe interface van deze app ziet er strak uit en heeft de kanalen per categorie als basis.
:fill(white)/i/1334541600.jpeg?f=thumb)
Webrowser met flash
Panasonic is een van de laatste tv-fabrikanten die een webbrowser in zijn toestellen integreert en het bedrijf heeft duidelijk geleerd van versies van concurrenten.
Ten eerste biedt de browser in de VT50, en ook die van de GT50, de mogelijkheid om Flash-content af te spelen. Ook is de browser compatibel met html5 en scoort het de volle honderd punten in de - al wat oudere - Acid3-test.
De pagina's worden netjes gerenderd. Er zijn drie zoomstanden, waarbij de tekst netjes meeschaalt, en zowel het scrollen als het inzoomen gaat schijnbaar zonder vertraging. De pagina wordt pas getoond als hij geheel gerenderd is; dat kost doorgaans ongeveer drie seconden. Het opstarten van de browser duurt ongeveer zeven seconden.
Bij korte tikjes van de d-pad verschuift de cursor maar langzaam, zodat er nauwkeurig gewerkt kan worden. Als een cursorknop langer wordt ingedrukt, versnelt de cursor. In de knoppenbalk van de browser echter verspringt de cursor met elke tik op de d-pad naar een volgende knop.
De VT50-browser heeft knoppen voor de vorige en de volgende pagina, in- en uitzoomknoppen, knoppen om favorieten te bekijken en toe te voegen, een refreshknop en een home-knop. Daarnaast zijn er invoervelden voor url's en Google-zoektermen.
Kalibratie
Paneel
Het nieuwe Neo Plasma Black 2500-paneel heeft subpixels van verschillende breedtes, zoals te zien is op onze macrofoto van het scherm. De rode subpixel is het kleinst, gevolgd door de blauwe subpixel, terwijl de groene het grootst is.
Panasonic heeft het scherm voorzien van een nieuwe Louvre-filter om reflecties tegen te gaan. Bij de Panasonic Convention 2012, die eerder dit jaar in Hamburg plaatsvond, had Panasonic de VT30 en de VT50 naast elkaar gehangen en was het effect duidelijk zichtbaar. Toch zijn reflecties nog niet helemaal uitgebannen, en bovendien hebben ze nu een wat paarse tint.

Fabrieksinstellingen
In de THX Cinema-stand staat het contrast standaard op 36, wat een uitstekende helderheid op van 120cd/m² oplevert. Ook de witbalans is in deze stand al behoorlijk goed met kleuren die niet meer dan vijf procent afwijken. Bij een IRE70-patroon maten we een kleurtemperatuur van 6575K. Dat ligt zeer dicht bij de 6504K die de Rec.709-standaard voorschrijft.
Alleen de scherpte staat met een waarde van 5 te hoog. Die zetten we terug naar 0, al is er ook dan nog een verscherpingspatroon zichtbaar. Verder zijn er geen vreemde instellingen om het beeld te 'verbeteren' actief.

Over de gamma, die aangeeft hoe snel de helderheid van het beeld oploopt van zwart naar volledig wit, zijn we minder tevreden. Uit onderstaande grafiek blijkt dat het beeld vooral vanaf het IRE40-patroon te snel lichter wordt, terwijl rond het IRE10- en IRE20-patroon ook een onregelmatigheid te zien is.

Ook het kleurbereik van de tv is met de fabrieksinstellingen niet geweldig. Bij de VT30 waren bijna alle kleuren in de THX-stand met de fabrieksinstellingen al uitstekend, maar de VT50 laat hier wat steken vallen. De kleurfouten van groen en cyaan springen eruit, en ook rood, magenta en geel hebben een zichtbare kleurfout.

Kalibratie
De Viera VT50 heeft de meest uitgebreide kalibratiemogelijkheden die je je maar kan voorstellen. Zo zijn twee- en tienpunts systemen voor het instellen van de witbalans beschikbaar, kan de gamma per helderheidsstap worden ingesteld en heeft het kleurbeheersysteem de mogelijkheid om de tint, de verzadiging en de helderheid van de primaire en de secundaire kleuren te regelen.
Omdat de kalibratiemogelijkheden niet in de THX Cinema-stand beschikbaar zijn, kozen we voor een van de twee Professional-standen. Voor een goede kalibratie moesten we met de gammacorrectie beginnen. We hebben getracht de gamma op te hogen, maar met de gamma op de 2.4-stand blijft er een onbalans in de grafiek. Met de gamma-instellingen per grijswaarde is de grafiek echter uitstekend recht te trekken.

Een aanpassing van de 'rgb-gain'- en 'rgb-cutoff'-instellingen levert onderstaande grafiek op. Tussen de IRE30- en IRE90-stappen wordt daarmee een keurige witbalans verkregen, maar in de onderste regionen oogt het beeld wat rood.

Met de tienpunts kalibratie kunnnen we echter voor elke grijsstap de juiste rgb-aanpassing instellen, zodat ook de roodachtige gloed bij donkere tinten verdwijnt.

Met het uitgebreide color management system is het aanpassen van de kleuren relatief eenvoudig en alle kleurfouten zijn probleemloos onder de drempelwaarde van 1 te krijgen. Het eindresultaat is dus uitstekend, al hadden we hogere verwachtingen van de fabrieksinstellingen.

Bij het kalibreren kwam aan het licht dat in de twee Professional-beeldstanden de helderheid niet boven de 100cd/m² is te krijgen zonder de 'witter-dan-wit'-tinten te verliezen. De THX Bright Room-stand geeft een helderheid van 197,2cd/m² en dat is wel meer dan genoeg om met redelijk wat omgevingslicht naar de tv te kijken.
De kleurtemperatuur in de THX Bright Room-stand is met een waarde van 6501K zelfs heel goed te noemen, met vergelijkbare gamutwaarden als bij THX Cinema. Boven het 250level-witpatroon is bij deze stand echter geen onderscheid meer tussen de wittinten te zien.
Vervelend is wel dat het oproepen van het menu, bijvoorbeeld voor de witbalansinstellingen, een meetbaar effect heeft op de kleuren. Je moet dus steeds in en uit het menu. Gelukkig hebben de instellingen weinig invloed op elkaar, zodat zonder al te veel problemen een goed eindresultaat te behalen valt.
Controles
| Instellingen
|
tweepunts witbalans |
rgb-gain |
-2,0,-3 |
rgb-cutoff |
0,0,0 |
cms |
rgbycm-hue |
-3,-2,0,11,-29,-9 |
rgbycm-saturation |
6,0,-1,-2,-1,0 |
rgbycm-luminance |
0,19,1,-7,-10,-3 |
tienpunts witbalans |
10IRE |
10,0,15
|
20IRE |
13,0,8
|
30IRE |
12,0,0
|
40IRE |
6,0,0 |
50IRE |
4,0,-2
|
60IRE |
1,0,1
|
70IRE |
0,0,0
|
80IRE |
-2,0,0
|
90 IRE
|
-3,0,3
|
100IRE |
-3,2,3
|
gamma |
10IRE-100IRE |
-6,0,0,0,-4,-6,-4,-2,-2,0 |
Beeldeigenschappen: ongelooflijk zwart
Kijkhoeken
De Viera VT50 heeft maling aan kijkhoeken. Of je nu recht ervoor kijkt of onder een flinke hoek, het beeld behoudt de intensiteit van de kleuren en er is ook geen gammaverschuiving zichtbaar. Bij de VT30 zagen we het beeld onder grotere hoeken nog wat donkerder worden, maar daar heeft de VT50 geen last van. Onderstaande foto's van de VT50 zijn genomen met telkens een draaiing van 15 graden.
:fill(white)/i/1334174104.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1334174107.jpeg?f=thumb)
Uniformiteit
In tegenstelling tot lcd-tv's hebben plasma-tv's geen backlight. De pixels stralen zelf licht uit en elke pixel wordt afzonderlijk aangestuurd, zodat plasma-tv's meestal een goede native contrastverhouding hebben.
Met behulp van de i1 Display Pro-meter, CalMan 4-software en een 4x4-patroon meten we de helderheden van de zwarte en witte vlakken. We waren al onder de indruk van het diepe zwart van de tv en de metingen bevestigen die indruk. De Viera VT50 heeft zelfs de laagste zwartwaarden die we tot dusverre bij een tv met deze afmetingen hebben gezien. Gemiddeld komen we uit op een zwartwaarde van 0,0112cd/m².
De metingen laten ook een zeer goede wituniformiteit zien. Gemiddeld bedraagt de witwaarde 96,1cd/m² en dat betekent dat de contrastverhouding 8583:1 bedraagt. Hoger dan dat hebben we het nog niet gemeten en het hoge contrast zorgt voor een zeer indrukwekkend beeld.

Overigens bedraagt het verschil tussen de witwaarde van de THX Cinema- en de THX Bright Room-stand bij dit 4x4-patroon slechts 2cd/m². De helderheid van de witte vlakjes is lager dan de beoogde 120cd/m² die we normaal aanhouden, maar de tv is dan ook ingesteld met behulp van een kleiner wit vlak, waarbij die hogere waarde wel gehaald wordt. Dat de helderheid lager wordt naarmate er meer pixels oplichten is een typische eigenschap van plasma-tv's.
Bij de Professional1-stand, die we voor de kalibratie gebruikten, valt op dat de maximale helderheid lager is dan bij de THX Cinema-stand. De reden daarvoor is niet duidelijk. Ook steeg de minimale zwartwaarde bij kalibratie van de Professional1-stand naar ongeveer 0,02cd/m².
Verder merkten we bij gebruik van de THX Cinema- en de Game-stand een behoorlijke hoeveelheid pwm-ruis op. Bij plasma komt dit altijd wel voor in de schaduwen, maar bij deze standen is het 'dansen van de pixels' wel erg zichtbaar, zeker als je er gevoelig voor bent. Vreemd genoeg lijken de THX Bright Room- en de Professional1-stand hier geen last van te hebben.
Input lag
Met behulp van de SMTT 2.0-software, een Illyama-crt-monitor zonder vertraging en een dslr met een snelle sluitertijd bepaalden we de input lag van de tv in de Game-stand. We kwamen hierbij uit op een gemiddelde van ongeveer 35ms.
Dat is meer dan bij bijvoorbeeld de Viera G30 uit onze recente tv-roundup, die uitkwam op gemiddeld 22ms. De VT30 zou een input lag hebben van rond de 32ms en is daarmee vergelijkbaar met de VT50. Op de VT50 is dus goed te gamen, maar als snelle reflexen een grote rol spelen, kan misschien beter naar een ander model worden gekeken.
3D-weergave
Panasonic heeft voor zijn nieuwe tv's ook een nieuwe 3d-bril ontworpen. Deze lijkt net weer lichter te zijn dan het toch al niet zware model van vorig jaar. De 3d-bril zit uitstekend, maar als je al een bril hebt, drukken de neusvleugeltjes van het Panasonic-montuur te veel voor op de neus. De vleugeltjes zitten met een schroefje vast, maar Panasonic levert geen afwijkende vleugeltjes voor brildragers.
De aan-uitknop zit in het midden bovenop en wordt ook gebruikt om tussen 2d- en 3d-weergave te schakelen. Dat is bijvoorbeeld handig als de een een film in 3d wil zien en de ander niet. De dikke randen links, rechts en boven blokkeren het omgevingslicht afdoende.

Het bekijken van 3d-content is op de VT50 een waar feest omdat crosstalk zo goed als volledig ontbreekt. Mogelijk weet de 2500 Focussed Field Drive de pixels net iets sneller te schakelen, al hadden we bij de VT30 ook al weinig last van crosstalk. Wel is het beeld wat donkerder in de 3d- dan in de 2d-modus.
:fill(white)/i/1334327754.jpeg?f=thumb)
Energieverbruik
Het energieverbruik van de Viera VT50 zit op of net onder het niveau van zijn voorganger. Reken in ieder geval op een gemiddeld gebruik van rond de 200W. Dat is fors meer dan een lcd-tv met dezelfde beeldformaat. Zelfs de recent geteste Sharp Aquos 70LE835, een lcd-tv met een beelddiagonaal van 70", verbruikt 'slechts' 170W.
Modus | Avatar* | 4x4 |
THX Cinema |
224,4W |
386,7W |
THX Bright Room |
322,4W |
394,3W |
Professional1 gekalibreerd |
203,2W |
318,7W |
*) Avatar: Title 5, Chapter: 13, 00:49:26
Bij het overschakelen naar 3d verbruikt de tv niet eens zoveel meer energie. In de THX 3D Cinema-stand stijgt het verbruik, ondanks de lagere helderheid naar 219,2W. We hebben de 3d-modus niet gekalibreerd.
Alternatieven
Voor de prijs van de 50"-Viera VT50 zijn genoeg alternatieven, ook binnen Panasonics eigen gelederen. In dit geval lopen we alleen de belangrijkste alternatieven op het gebied van plasma-tv's af.
De Viera GT50 lijkt sterk op de VT50, maar heeft geen glazen toplaag en wordt geleverd zonder 3d-brillen. Dit toestel is verder voorzien van een Infinite Black Pro-scherm in plaats van het Infinite Black Ultra-paneel van de VT50. Wel maken beide modellen gebruik van de Neo Plasma Black 2500-technologie. Ook hebben ze allebei een dualcore beeldprocessor en de snelle 2500 FFD-aansturing, en kunnen ze beide 24.576 gradaties per kleurkanaal weergeven.
De Viera ST50 heeft een dun, modern ontwerp en is voorzien van hetzelfde paneel als de VT50. Ook heeft dit toestel een Louvre-filter voor dieper zwart. De specificaties zijn wat minder aansprekend dan bij de VT50: de aansturing van de pixels is minder snel, het aantal gradaties per kleurkanaal is de helft lager en er zijn ook maar twee in plaats van drie usb-poorten. De ST50 is daardoor wel een stuk vriendelijker geprijsd.
Met de komst van de Viera VT50 kan de Viera VT30 nog niet direct worden afgeschreven. De VT30 heeft net als de VT50 een glasplaat die de hele voorkant van de tv bedekt. Alleen bij een directe vergelijking met een VT50 is te zien dat die laatste een dieper zwart biedt. De dualcore-processor van de VT50 is wel een stuk beter, en prijstechnisch is de nieuwe ST50 misschien een betere keuze.
De Samsung E6500ES is niet de nieuwste en beste plasma-tv van het Koreaanse bedrijf, maar de specificaties doen nauwelijks onder voor die van de VT50. De E6500ES zou een nieuw type paneel met betere zwartwaarden gebruiken, maar of hij is opgewassen tegen de weergaveprestaties van de VT50 kunnen we niet zeggen. Het online platform van Samsung oogt in elk geval wel wat gelikter.
Specificaties
Merk en Type |
Merk |
Panasonic |
Productserie |
Viera |
Typenummer |
TX-P50VT50 |
Televisietype |
plasma |
Bijzonderheden |
ingebouwde wifi |
Beeld |
Hd-specificatie |
full hd |
Schermdiagonaal |
50" |
Resolutie
|
1920x1080
|
Beeldverhouding |
16:9 |
3d-ondersteuning |
ja |
Verbinding |
Video-ingangen |
D-sub, 4x hdmi |
Usb
|
3x usb 2.0 |
Uiterlijk |
Kleur |
zwart |
Overig |
Dlna |
ja |
Introductiejaar |
2012 |
Conclusie
Wist de Viera VT30 van vorig jaar al te imponeren, de nieuwe VT50 doet daar nog een schepje bovenop. Het nieuwe topmodel van Panasonic heeft bijzonder lage zwartwaarden, en daarnaast is het contrast dankzij het nieuwe Louvre-filter hoog, ook bij meer omgevingslicht. Bovendien kan de VT50 meer kleurgradaties weergeven.
Daarnaast is de VT50 voorzien van een dualcoreprocessor. Het toestel ondersteunt een vorm van multitasking en de browser-app is compatibel met Flash en html5. Vanwege de dualcore-chip is deze functionaliteit voorbehouden aan de VT50- en GT50-toestellen. In tegenstelling tot de modellen van vorig jaar heeft de VT50 ingebouwde wifi.
In de THX Cinema-stand is de gammacurve nog wat onregelmatig en met name het groen moet wel wat worden aangepast, maar al met al is het beeld met de standaardinstellingen al erg goed. Heb je de benodigde apparatuur in huis, dan is kalibratie een peulenschil vanwege de vele instelmogelijkheden. Een nadeel is wel dat de helderheid in de twee Profesional-standen lager is dan bij de THX Cinema-stand. De THX Cinema-stand gaf echter weer veel pwm-ruis in donkere gebieden.
De tv ziet er goed uit, met smalle bezels, chroomkleurige randen en een stevige voet. Het draaimechanisme van de voet is zeer stevig, al wiebelt het scherm wel een beetje als het aan de bovenkant een duwtje krijgt.
Wat ons betreft is de Viera VT50 voorlopig de maatstaf waaraan andere toestellen worden afgemeten. Opmerkelijk is dan ook dat Panasonic ons bij monde van Roy de Bats heeft laten weten dat plasma niet heilig is, maar dat vervangende technologieën wel beter zullen moeten zijn. We zijn dan ook reuze benieuwd naar de prestaties van de aankomende 55"-oled-tv's van Samsung en LG.
Eindoordeel