Item: Sony Cyber-shot DSC-HX20V Zwart
Rating: 8
Author: Pieter Molenaar

Inleiding

Sony heeft op 28 februari de opvolger van de huidige HX9V aangekondigd. De nieuwe HX20V-compactcamera vergroot niet alleen het zoombereik van 16x naar 20x, maar gebruikt ook een nieuwe bsi-cmos-beeldsensor met 18,2 megapixels, twee megapixels meer dan zijn voorganger.

De HX9V voert al enige tijd de ranglijst van populairste compactcamera's in de Pricewatch aan en is vooral interessant vanwege de mogelijkheid om 1080/50p-video op te nemen, het grote zoombereik, de 3"-vga-lcd en de ingebouwde gps-functionaliteit. De HX9V maakte daarmee al een duidelijke sprong in features ten opzichte van zijn voorganger: de HX5.

De nieuwe HX20V is minder revolutionair, maar biedt genoeg redenen om uitgebreid te worden bekeken. Tweakers.net kon enige tijd doorbrengen met de nieuwe Sony-camera en vergelijkt de beeldkwaliteit ervan met onder meer die van de Nikon S6200, met een beeldsensor van vergelijkbaar formaat, en van de Nikon 1 V1, die meer sensoroppervlak heeft.

Behuizing

Afmetingen

Het vergrote zoombereik is waarschijnlijk de reden waarom de afmetingen van de HX20V ten opzichte van die van de HX9V licht toegenomen zijn. Hij is iets breder en hoger dan zijn voorganger en ook het gewicht is toegenomen, van 245 naar 253g, maar de diepte is, inclusief grip, met een millimeter afgenomen.

De Sony-camera is zwaarder dan zijn twee naaste concurrenten, de Lumix TZ30 van Panasonic en de PowerShot SX260 HS van Canon. Hij is iets zwaarder dan de Canon-camera, terwijl de Lumix beide genoemde camera's achter zich laat met een beduidend kleinere en lichtere body.

Features	HX20V	HX9V	Lumix TZ30	PowerShot SX260 HS
Breedte	106,7mm	104,8mm	104,9mm	105,5mm
Hoogte	61,7mm	59,0mm	58,9mm	61,0mm
Diepte	32,9mm	33,9mm	28,2mm	32,7mm
Gewicht	253g	245g	206g	231g

Ontwerp

De HX20V is wat ontwerp betreft duidelijk een refresh van de HX9V. In hoofdlijnen komen die twee overeen, met dezelfde positionering van de knoppen en de rubbergrip aan de rechterkant van de camera. We concentreren ons daarom op de verschillen.

Sony heeft de rubberen grip aan de zijkant wat ronder gemaakt, terwijl de grip nu niet meer doorloopt tot en met de onder- en bovenkant van de camerabehuizing. We hebben de HX9V niet in onze handen gehad, maar de grip had naar ons idee nog wel wat ergonomischer gekund. De ringvinger zit nu net op de rand van het rubber.

Ook aan de achterkant heeft Sony wijzigingen aangebracht aan de houvast. Bij de HX9V liep het gripvlak onder de rode videoknop door tot de zijkant, met een lichte buiging naar achteren. De nieuwe HX20V heeft een ovaal, concaaf gripvlak. Dit moet de grip bevorderen, maar daarvoor is het gebruikte materiaal wat te hard.

De voorkant van de HX20V is van aluminium, evenals de bovenkant, terwijl de achterkant deels van plastic lijkt gemaakt. Aan de voorkant zit een ledje voor hulp bij het scherpstellen, terwijl de 'G' rechtsonderin aangeeft dat we te maken hebben met een G-lens van Sony. Het bedrijf geeft de G-benaming alleen aan de betere lenzen.

Aan de bovenkant zien we een aantal kleine wijzigingen. Zo zijn de gaatjes voor de stereomicrofoon nu meer recht boven de lens geplaatst, heeft deze bovenzijde twee hoogteniveaus en is de sluiterknop met daaromheen de zoomring meer naar voren geplaatst, voor een betere bediening. Ook wordt nu gebruikgemaakt van een ronde in plaats van een langwerpige aan/uitknop.

Sony HX20V niveaus

Bedieningsknoppen

De modusknop is precies dezelfde als bij de voorganger. Hij ligt verzonken in de behuizing en wordt met de duim bediend. Op de modusknop zitten onder meer twee automatische standen, een P- en een M-stand, en een MR-stand voor het snel benaderen van voorkeuzeinstellingen.

Sony HX20V modusknop Ook treffen we een Background Defocus-stand, een panoramamodus en een 3d-modus aan. Ten slotte is er de Scene-stand, waarbij gekozen kan worden uit in totaal vijftien voorkeuzeinstellingen voor onder meer nachtopnames, 'soft skin' en het fotograferen van snel bewegende onderwerpen.

Net als de HX9V heeft de HX20V een Custom-knop. Standaard wordt hiermee de belichtingscompensatie ingesteld, maar de knop kan ook gebruikt worden om de iso-waarde, de witbalans, de belichtingsmethode of de smile shutter-stand te activeren.

Vanwege de schuine hoek waaronder de Custom-knop geplaatst is, kan deze alleen met de duim bediend worden. Dit gaat niet van een leien dakje, zeker niet als je bedenkt dat je daarna naar de d-pad moet bewegen om de instelling te doen. Liever hadden we gehad dat de belichtingscompensatie of universele functieknop op de plaats van het bovenste pijltje geplaatst was. Dat zou de bediening met de ring van de d-pad veel natuurlijker maken. Momenteel zit op die plaats de knop voor de display-instellingen, maar die setting had een eigen knop op de behuizing verdiend.

Sony HX20V d-pad De rest van de d-pad wordt bevolkt door de transportmodi, waaronder het snel nemen van verschillende foto's in burstmodus en diverse zelfontspanmodi, de flitserinstelling en de Photo Creativity-stand. Deze laatste kan alleen gebruikt worden in de twee automatische standen en had beter ingezet kunnen worden voor een iso- of witbalans-instelling.

Een rode videoknop zit rechts van het gripvlak van de duim en is met de duim dan ook goed bereikbaar. De knop steekt niet uit en zal daardoor ook niet snel per ongeluk aangeraakt worden.

Aan de rechterkant van de behuizing treffen we onder meer een in de body verzonken metalen oogje om een polskoordje aan te bevestigen, terwijl daarboven, verscholen achter een rubber klepje, de mini-hdmi-aansluiting zit.

Sony HX20V flitser Verder valt op te merken dat de HX20V gebruikmaakt van dezelfde NP-BG1-accu, met een capaciteit van 960mAh, als zijn voorganger, en dat het klepje voor het accucompartiment ook toegang biedt tot het gecombineerde sd-/ms-geheugenslot.

De ingebouwde flitser is gelijk aan die van de eerdere iteratie en schuift telescopisch naar boven uit. Aan het handmatig uitschuiven van de flitser heeft Sony geen fysieke knop gespendeerd. Dit moet via de d-pad in het menu gedaan worden.

Sensor en lens

Exmor R-sensor met 18,2 megapixels

De HX20V maakt gebruik van een nieuwe bsi-cmos-beeldesensor in de Exmor R-lijn, met 18,2 megapixels. Het betreft waarschijnlijk de sensor met het typenummer IMX118CQT, waarvan Sony Semiconductor in zijn laatste CX-News-nieuwsbrief meer details vrijgegeven heeft. De sensor werd overigens aangekondigd enkele dagen voordat de nieuwe compactcamera's, waaronder de HX20V, werden bekendgemaakt.

Sony IMX118CQT De IMX118CQT-sensor is van het type 1/2,3", heeft in totaal 18,47 megapixels, waarvan 18,2 megapixels actief zijn bij de HX20V, en heeft een pixelgrootte van 1,26μm. De vorige 1/2,3"-sensor van Sony was de IMX078CQK, met effectief 12,4 megapixels en een pixelgrootte van 1,55μm. Ondanks het hogere aantal pixels claimt Sony dat de nieuwe sensor beter presteert dan de IMX078CQK.

Sony heeft zich veel moeite getroost om het energieverbruik van de nieuwe beeldsensor binnen de perken te houden. Zo heeft het aanpassingen gepleegd aan de a/d-conversie-logica op de sensor, wat een reductie van het energiegebruik tot 35 procent opgeleverd heeft. Ook wordt bij live view-weergave, waarbij de sensor-output 0,67 megapixels bedraagt bij een framerate van 30fps, slechts 136mW verbruikt. Aangezien een dergelijke camera een groot deel van de actieve tijd doorbrengt met live view, is dat lage energieverbruik een belangrijk punt.

De sensor maakt ook een hoge uitleessnelheid mogelijk en bij de HX20V komt dat tot uitdrukking in de 10fps-burst-stand. Vreemd overigens dat Sony geen melding maakt van de Exmor R-sensor met 16,2 megapixels in de HX9V. Misschien is die dus afkomstig van een andere fabrikant.

Sony G-lens met 20x-zoom

Behalve van een nieuwe sensor heeft Sony de HX20V ook voorzien van een nieuwe Sony G-lens. In plaats van de 16x-zoomlens van zijn voorganger heeft de nieuwe camera een 20x-zoomlens, met een zoombereik equivalent aan 25-500mm in kleinbeeldformaat. De nieuwe lens laat ook een fractie meer licht door. In plaats van f/3,3-f/5,9 bij de HX9V als bereik voor het grootste diafragma, is dit bij de HX20V f/3,2-5,8.

Ondanks het grotere zoombereik is de behuizing van de lensmodule niet veel groter geworden dan bij de HX9V. Volgens Sony is dit een gevolg van het gebruik van een extra dun, asferisch lenselement. Het gebruik van een lens in drie segmenten in plaats van twee, zoals bij de HX9V, heeft daar echter waarschijnlijk meer mee te maken.

Bij het in- en uitzoomen draait het lenssegment dat het dichtst bij de body zit bijna een kwartslag mee, maar de twee overige lenssegmenten roteren daarbij niet. Bij het scherpstellen roteren geen van de lenssegmenten. Niet onbelangrijk is dat het zoomen traploos verloopt. De lens is optisch gestabiliseerd.

De HX9V had nog twee uitstulpingen rond de basis van de lens, waarschijnlijk voor de motor voor het in- en uitzoomen, maar bij de HX20V is dit gereduceerd tot een enkele uitstulping. Desondanks gaat het in- en uitzoomen redelijk vlotjes; van groothoek tot telestand duurt ongeveer 2,5s en omgekeerd hetzelfde.

Prestaties

Lichtgevoeligheid

De onderstaande foto's zijn gemaakt met behulp van een stevig statief en de zelfontspanfunctie van de camera. Het was niet mogelijk om de beeldstabilisatie te deactiveren, maar de camera neemt wel waar dat hij op een statief geplaatst is. Gefotografeerd werd in de P-stand en daarbij wordt standaard de kleinst mogelijke diafragmawaarde bij de ingestelde zoomstand gekozen.

Op de eerste foto na zijn alle afbeeldingen honderdprocentscrops, die met de maximale jpeg-kwaliteit zijn opgeslagen. De ruisreductie staat, net als de beeldstabilisatie, altijd aan en daarin zijn geen gradaties in te stellen.

Sony geeft voor de camera een iso-bereik op van iso 100-12.800, een duidelijke uitbreiding van het lichtgevoeligheidsbereik van de HX9V: iso 100-3200, maar heeft deze uitbreiding aan de bovenkant ook nut?

Sony HX20V iso overzicht

iso 100

iso 200

iso 400

iso 800

iso 1600

iso 3200

iso 6400

iso 12.800

Het is ondenkbaar dat een kleine 1/2,3"-sensor eenzelfde maximale lichtgevoeligheid heeft als bijvoorbeeld een Sony Alpha A77-dslr met aps-c-beeldsensor en bovenstaande fotocrops maken dat wel duidelijk.

De hoogste beeldkwaliteit wordt behaald op iso 100, al is ook daar al genoeg ruis zichtbaar, en vandaar gaat het snel bergafwaarts. Bij iso 200 houdt de ruisreductie zich nog in, waardoor er wel meer ruis is, maar ook nog genoeg detail overblijft. Wel worden de kleuren al wat fletser.

Vanaf iso 400 neemt de kleurverzadiging verder af, maar duidelijk is te zien dat bij deze stand de ruisreductie van stal wordt gehaald door het uitsmeren van details. Het resultaat vinden we echter plezieriger om naar te kijken dan iso 200.

Vanaf iso 800 vervagen cijfers en letters sterk en met iso 1600 zijn ze op de bruin/grijze condensator zelfs niet meer te ontwaren. Iso 1600 en hoger raden we af vanwege de slechte beeldkwaliteit.

Vergeleken met...

Het was de bedoeling om de beeldkwaliteit van de HX20V af te zetten tegen die van zijn voorganger, maar de HX9V bereikte ons helaas niet. Vandaar dat we de beeldkwaliteit vergelijken met die van twee camera's die wel direct voorhanden zijn, namelijk de Nikon Coolpix S6200 en de Nikon 1 V1.

De eerste is een middenmoter van Nikon uit 2011, met 10x-zoomlens en een 1/2,3"-ccd-beeldsensor met 16 megapixels, terwijl de Nikon 1 V1 een beduidend grotere 1"-cmos-beeldsensor met 10 megapixels heeft.

Eerst laten we het verschil in beeldkwaliteit zien bij iso 100 en daarna kijken we wat de drie camera's ons te bieden hebben bij iso 400 en iso 800.

Nikon Coolpix S6200, iso 80

Sony HX20V, iso 100

Nikon 1 V1, iso 100

De Coolpix S6200 past bij de laagste iso-waarde, iso 80, al behoorlijk wat ruisreductie toe. Dat verdoezelt de korreligheid, die wel zichtbaar is bij de HX20V. Ook zie je bij de twee compactcamera's wat 'overspraak' tussen de witte lijnen op het moederbord en het rode lijntjespatroon. De Nikon 1 V1, met de beduidend grotere sensor, heeft hier geen last van.

Nikon Coolpix S6200, iso 400

Sony Cyber-shot HX20V, iso 400

Nikon 1 V1, iso 400

De Coolpix S6200 valt bij wat hogere lichtgevoeligheden al snel door de mand. De kleurverzadiging is beduidend hoger dan bij de HX20V en de Nikon 1 V1, maar oogt ook wat onnatuurlijk. Details zijn bij de iso 400-crop van de Coolpix S6200 uitgevlakt. Hoewel de kleurverzadiging bij de HX20V zichtbaar afgenomen is, weet het ruisreductiealgoritme een goed evenwicht te vinden tussen detailbehoud en het gladstrijken van luminantieruis.

Nikon Coolpix S6200, iso 800

Sony Cyber-shot HX20V, iso 800

Nikon 1 V1, iso 800

Hoger dan iso 800 willen we niet gaan met de HX20V. Wel geeft de sensor de S6200 het nakijken. De Nikon 1 V1 toont weer het voordeel van een grotere sensor. Een gemis bij de HX20V is het ontbreken van raw-ondersteuning, aangezien dan naderhand de mate van ruisreductie gekozen kan worden. Nu moet je het doen met de instelling die Sony daarvoor gekozen heeft.

Raw-ondersteuning is overigens niet gebruikelijk op travelzoom-camera's. Gebruikers gaan vooral voor het gemak van het grote zoombereik en zijn meestal niet geïnteresseerd in nabewerking, behalve wat eenvoudige uitsnedes maken of het resizen van de foto's.

Als we het uitzicht vanaf Tweakers.net fotograferen, dan blijkt dat de Sony HX20V niet prettig omgaat met details. Zo laat de S6200 in de onderstaande fotosamples van de drie toestellen een beduidend betere weergave van bijvoorbeeld het gedeelde met gras zien. De HX9V staat eveneens bekend om zijn wat 'muddy' detailweergave.

Ook bij iso 100 is, zoals bij veel compactcamera's, het beeld niet helemaal zuiver, gezien de randen van de letters bij de onderstaande 100%-fotocrop van de IEEE122333-scherptekaart. Desondanks levert het grote aantal megapixels een scherp beeld op.

Sony HX20V scherptekaart

Snelheid

We waren onder de indruk van de autofocus van de camera. Deze is zeer snel, naar ons gevoel een fractie van een seconde. Sony zelf geeft een minimale scherpsteltijd op van 0,13s en dat zou ons niet verwonderen. Ook bij weinig licht verloopt de scherpstelling uitzonderlijk vlotjes, maar wel met het gebruik van het oranje af-hulplicht als voorwaarde. Zonder die assistentie gaat alles veel moeizamer en weet de camera soms de focus niet te vinden.

Ook bij het inzoomen bij video weet de camera keurig de scherpstelling te regelen. De focus moet dan wel verkregen zijn voordat de lens ingezoomd wordt. Anders wordt pas weer scherpgesteld als het in- of uitzoomen tijdelijk voltooid is.

De HX20V heeft ook een hele korte ontspanvertraging en gecombineerd met de snelle scherpstelling betekent dit dat je de sluiterknop in een keer geheel kan indrukken en de foto kan nemen met een minimale vertraging. Het snelle afdrukken kan ook gebruikt worden om in de burstmodus maximaal tien foto's per seconde te nemen, waarbij de focus en belichting echter vergrendeld zijn.

Ook is er een speciale stand om ruis te verminderen, waarbij een aantal opnames snel achter elkaar gemaakt worden en deze met elkaar vergeleken worden om de random ruis eruit te filteren.

Kleurechtheid

De HX20V kent drie verschillende Color Mode-standen: Real, Standard en Vivid, aangevuld door een zwart/wit-stand en een sepia-kleurmodus. De Real-stand moet het meest overeenkomen met een natuurgetrouwe weergave van een compositie, maar zoals gebruikelijk bij compactcamera's is ook deze stand iets aangedikt voor meer in het oog springende beelden.

We hebben de foto van de kleurenkaart in de Real-kleurmodus geanalyseerd met behulp van het programma Frame en daaruit blijkt dat vooral groen- en blauwtinten te veel kleurverzadiging hebben, maar de overige kleuren hebben geringe kleurfouten.

Sony HX20V kleurweergave

Specificaties

Merk en type
Merk	Sony
Productserie	Cybershot
Type	DSC-HX20V
Sensor
Cameraresolutie	18,2Mp
Sensortype	bsi-cmos
Videoresolutie	1080/50p
Lens
Optische zoom	20x, 25-500mm (kleinbeeldequivalent)
Stabilisatie	Optische stabilisatie
Scherm
Lcd	3", vga
Opslag
Geheugenkaarttype (camera)	Secure digital, secure digital extended capacity, secure digital high capacity
Afbeeldingformaten	Jpeg
Verbinding (extern)	Usb 2.0
Uiterlijk
Kleuren	Zwart
Lengte	61mm
Breedte	106mm
Hoogte / diepte	34mm
Gewicht (gram)	221g
Overig
Compactcamera-eigenschappen	Gps

Concurrenten en conclusie

Naaste concurrenten

Concurrentie Sony HX9V Een van de grootste concurrenten van de nieuwe Cyber-shot HX20V is de eigen Cyber-shot HX9V. Uiteraard zal dat model in de winkel langzaam plaatsmaken voor de nieuwe camera, maar ben je tevreden met de 16x-zoomlens van de HX9V, dan kan dat een gunstig geprijsd alternatief zijn. Dat geldt te meer omdat er behalve de sensor en de lens intern niet zo veel gewijzigd is bij de HX20V.

Panasonic Lumix TZ30 Panasonic stelt de Lumix TZ30 tegenover de HX20V. Deze opvolger van de Lumix TZ20 van vorig jaar maakt wat zoombereik betreft dezelfde progressie als Sony met zijn HX20V. Ook is de TZ30 samen met de HX20V de enige camera in dit rijtje die 1080/50p-video aankan. In plaats van de 3"-vga-lcd van de HX20V maakt Panasonic gebruik van een 460K-exemplaar.

Canon Powershot SX260 HS Canons kandidaat met 20x-zoomlens is de Powershot SX260 HS. De gebruikte sensor heeft 12,1 megapixels en zou daardoor een betere beeldkwaliteit kunnen leveren dan de HX20V. De voorganger, Powershot SX230 HS, kwam op dit punt vaak als beste uit de tests. Net als de andere twee camera's is de SX260 HS voorzien van gps-ondersteuning.

Nikon Coolpix S9300 Nikon heeft de Coolpix S9200 laten opvolgen door een nieuw topmodel, de Coolpix S9300. Deze heeft een 18x-zoomlens en een bsi-cmos-beeldsensor met 16 megapixels. Net als de HX20V maakt de S9300 gebruik van een 3"-vga-lcd en heeft hij naast gps een ingebouwde wereldkaart.

Pentax gooit het met de Optio VS20 over een heel andere boeg en denkt de consument tegemoet te komen met zowel een ontspanknop boven als een aan de zijkant, voor het nemen van portretfoto's. De VS20 heeft een 20x-zoomlens met een groothoek van effectief 28mm, wijd voor dit segment. De VS20 is verder voorzien van een ccd-sensor met 16 megapixels, heeft een 3"-460K-lcd en moet het als enige van bovenstaande modellen stellen zonder gps-ondersteuning.

Conclusie

De Sony Cyber-shot HX20V is zeer rap met scherpstellen en afdrukken, en ook de rest van de bediening en het menu is lekker snel. Wel vinden we het wat lang duren voordat we na het nemen van een foto daarop kunnen inzoomen. Het in- en uitzoomen gaat over het grote 20x-zoombereik vloeiend en traploos.

We zijn er niet van overtuigd dat het grotere aantal megapixels nodig was. Misschien heeft Sony hiervoor gekozen uit marketingoverwegingen. Hoewel de beeldkwaliteit van foto's op het eerste gezicht redelijk is voor een camera in dit segment, is het waarschijnlijk de ruisreductie waardoor sommige onderwerpen met fijne details, bijvoorbeeld gras, er 'muddy' uitzien.

Liever hadden we gezien dat de technische vorderingen op sensorgebied werden ingezet voor een sensor met grotere pixels. Met de Hand-held Twilight-scenestand kan de ruis in foto's gelukkig verminderd worden door deze over verschillende snel opeenvolgende opnames te middelen. Ook blinkt de HX20V uit met features als panorama- en 3d-standen.

Vorig jaar was Sony met de HX9V nog 'the only kid in town' met 1080/50p-video, maar dit jaar is er op dat vlak concurrentie van Panasonic met zijn TZ30. Ook het gebrek aan functionele innovatie, afgezien van de verder rijkende lens, is zichtbaar bij de HX20V.

Sony heeft de HX20V een adviesprijs gegeven van 420 euro en dat is toch behoorlijk veel. Zo heeft de S9300 een adviesprijs van 329 euro, terwijl ook de SX260 HS een officiële prijs van 339 euro meegekregen heeft. Een prettig gevolg van de introductie van de HX20V is wel dat de prijs van de HX9V alleen maar naar beneden kan gaan.