Als Link zijn ceremonie heeft voltooid en Zelda - uiteraard - door een duistere kracht is weggerukt uit het leven van de bewoners van Skyloft, wordt duidelijk dat Link opnieuw de aangewezen persoon is om zijn eeuwige liefde te redden uit de klauwen van een mysterieuze vijand. Tot zo ver de vrij standaard opgebouwde introductie tot het verhaal en de personages van een Zelda-game. Het verhaal ontvouwt zich later tot een wat complexer geheel en de personages zullen iets verder uitgediept worden. De personages die rond de hoofdpersonen Zelda, Link en de aartsvijand opduiken zijn aardig divers en hebben ieder hun eigen typerende karaktereigenschappen en uiterlijke kenmerken. Maar zoals gebruikelijk voor een Zelda-game, moet het spel het hebben van inventieve gameplay- en puzzelelementen.
Vernuft
En daarin onderscheidt Skyward Sword zich in vrij grote mate van de andere spellen in de serie. Er zijn allerlei kleine vernufitgheden in Skyward Sword die ervoor zorgden dat we constant oplettend en geconcentreerd aan het spelen waren. Het grote pluspunt dat de geoefende Zelda-speler direct als een verademing zal ervaren, is de mogelijkheid om te rennen. Link heeft - zoals het een rpg-held eigenlijk betaamt - een stamina-balkje dat leegloopt zodra je activiteiten verricht die energie kosten. Bijvoorbeeld vechten met tegenstanders, maar dus ook rennen! Jawel, onze vijfentwintigjarige held kan door middel van het inhouden van de A-knop op de Wii-afstandsbediening een sprint trekken, en dat is vanwege de doorgaans forse afstanden die je in Zelda-games aflegt op zijn minst prettig te noemen.
Naarmate het verhaal vordert, zul je kennismaken met nieuwe gebieden en dat begint al op het moment dat je Skyloft verlaat door in een gat in de wolken te springen. De zweefelementen en het vliegen op de Loft Wing - de eerder genoemde gevleugelde vriend - bieden eveneens leuke nieuwe spelelementen, zoals dat in voorgaande Zelda-games ook altijd werd geprobeerd. Denk aan de wolven, treinen en boten die we eerder in de serie hebben bestuurd. Waar Skyward Sword zich echter definitief in onderscheidt, is de manier waarop de hoofdpersoon wordt bestuurd.
Gangbaar
The Legend of Zelda: Skyward Sword wordt gespeeld met een Wii-afstandsbediening en een Nunchuk. Dat is echter niet voldoende, want naast deze standaard-attributen is het ook verplicht om een WiiMotionPlus-accesoire op de Wii-afstandsbediening te klikken of om een controller met ingebouwde WiiMotionPlus-extensie te gebruiken. De WiiMotionPlus-technologie is belangrijk om de accuratesse te garanderen in de besturing van Skyward Sword. Precisie en tactiek zijn dermate belangrijk aspecten van de game, dat Nintendo het heeft aangedurfd om het toch niet volledig gangbare accessoire verplicht te stellen voor een van zijn grootste titels van 2011.