Door Jurian Ubachs

Redacteur

Splinter Cell: Conviction

14-04-2010 • 09:00

90

Multipage-opmaak

Wraak

Sam Fisher is terug! We hebben er lang op moeten wachten, maar Ubisoft heeft eindelijk de game afgeleverd die het voor ogen had. De uitgever heeft een aanpak gehanteerd die wij wel kunnen waarderen. Toen de eerste preview van het spel door journalisten werd afgebrand, stuurden de Fransen de ontwerpers terug naar de tekentafel. Ubisoft gaf de makers meer tijd en die keuze betaalt zich uit. Splinter Cell: Conviction is waarschijnlijk het beste spel in de serie en een van de vermakelijkste actiegames die we ooit hebben gespeeld.

Gespeeld op: Xbox 360
Ook verkrijgbaar voor: pc

Splinter Cell Conviction

Conviction gaat verder waar Double Agent ophield. Het spel gaat via een aantal cutscenes en in-game filmpjes in op de kernpunten die je moet weten om het verhaal te begrijpen, en het is dus niet nodig om de vorige games te hebben gespeeld. Fisher, niet langer verbonden aan geheim agentschap Third Echelon maar nog altijd een keiharde, goed getrainde spion, komt in actie als hij een tip krijgt over Sarah, zijn dood gewaande dochter. Fisher gaat achter de mensen aan die meer lijken te weten over haar dood, en niets lijkt hem daarbij in de weg te kunnen staan. De ene na de andere crimineel of omstreden politicus wordt achterhaald door Fisher, tijdens zijn zoektocht naar de waarheid.

*Afmaken

Daarmee kunnen we het verhaal verder vergeten. Hoewel een verhaal een verplicht element is in een goede actiegame, draait Splinter Cell: Conviction om de gameplay. Het spel betekent een evolutie, of misschien zelfs wel revolutie, binnen de franchise. De breuk met Third Echelon lijkt vooral belangrijk voor het verhaal, maar het heeft ook veel gevolgen voor de gameplay. Waar Fisher voorheen een spion was die vooral niet ontdekt mocht worden, is hij nu eigen baas en zint hij op wraak. Vijanden hoeven dus niet meer te worden gemeden of in alle stilte te worden uitgeschakeld. Sam maakt af wie hij wil, en hoe hij daarbij te werk gaat bepaalt hij zelf.

Jagen

Het uitschakelen van voetsoldaten heeft niet Sams hoogste prioriteit, maar het is wel zijn voornaamste bezigheid in Conviction. Ubisoft heeft ten opzichte van de vorige Splinter Cell-games diverse vernieuwingen in de gameplay aangebracht, en die missen hun uitwerking niet. De belangrijkste wijziging is de manier waarop Sam gebruikmaakt van licht en schaduw. Natuurlijk, schaduwen speelden altijd al een belangrijke rol in Splinter Cell, maar het systeem is iets aangepast, of beter: versimpeld. Zit Sam in de schaduw, dan verdwijnt de kleur uit het beeld en is hij nauwelijks te zien voor zijn vijanden. Zit hij op een beter verlichte plek, dan heeft het beeld gewoon kleur en zullen vijanden hem sneller ontdekken, ook van een afstandje.

Splinter Cell Conviction

Het contrast tussen schaduw en licht zorgt niet alleen voor een aardig grafisch element, het heeft ook invloed op de gameplay. Natuurlijk is er het voor de hand liggende 'vanuit dekking schieten gaat beter in de schaduw dan in het licht', maar Splinter Cell gaat verder dan dat. Om te begrijpen hoe goed dit systeem werkt, moet je drie dingen weten. Ten eerste is de kunstmatige intelligentie van je vijanden vrij goed, maar wel aangepast aan de gameplay. Mochten ze de aanwezigheid van Sam vermoeden, dan zullen ze een hinderlaag proberen te leggen, maar nooit blind op hem afstormen. Wel kan Sam ze flankeren en ze in valletjes laten lopen; het is en blijft een game. Daarnaast introduceert Ubisoft het 'Last Known Position'-systeem. Als Sam gezien is, maar snel uit zicht verdwijnt, verschijnt er een silhouet van Sam op de plek waar de terroristen hem het laatst zagen. Zij zullen zich op die positie blijven richten, wat Sam de mogelijkheid geeft weg te sneaken en ze van een andere kant aan te vallen.

*Dekking!

Het derde onderdeel dat het sneaken in de game verandert, is het dekkingsysteem. Dekkingsystemen zijn niet nieuw, maar er zitten vaak wat haken en ogen aan. Splinter Cell: Conviction onderscheidt zich op dit punt van menig ander actiespel. Sam kan probleemloos van dekking naar dekking glijden, waarbij de gameplay heel duidelijk aangeeft waar je heen kunt. Vijanden kunnen Sam tijdens dit soort staaltjes vrijwel niet zien, tenzij hij erg dichtbij is. Het uitstekende dekkingsysteem is een voorwaarde voor het goed functioneren van stealth, omdat Sam zo na een kill razendsnel weer achter een muurtje plaats kan nemen, of vijanden kan flankeren door heel snel van muurtje naar muurtje te rennen.

Splinter Cell Conviction

Deze elementen maken, samen met het licht-schaduw effect, van Conviction een speeltuin voor iedereen die ervan houdt om vijanden op sneaky wijze uit te schakelen. Het spel voerde ons terug naar de betere levels uit Metal Gear-games en naar de levels in Batman: Arkham Asylum waarin je verschillende vijanden ongezien te grazen moest nemen. Splinter Cell: Conviction is precies zo'n spel. Meer dan eens zet het spel Fisher neer in een omgeving waarin bewakers rondlopen of stilstaan, en waarbij er meerdere manieren en routes zijn om ongezien door, over of om ruimtes heen te gaan. Het jagen op vijandelijke soldaten mag dan niet zo van belang zijn voor het verhaal, het is misschien wel het leukste onderdeel in Conviction.

Takedowns en Executions

Toch zul je het in Conviction niet redden met alleen stealth-actie. Hoe goed je dat onderdeel ook beheerst, je zult een aantal keer worden ontdekt, waarna je twee keuzes hebt. Fisher is nooit verplicht een stealth-aanpak te kiezen en kan met behulp van wat zwaardere wapens best een vuurgevecht aangaan. Dat is echter niet waar Splinter Cell om draait. Verstandiger is het dan ook om veelvuldig gebruik te maken van het Last Known Position-systeem, door razendsnel te verdwijnen. Bovendien zijn stealth-acties altijd beter, omdat creatieve manieren om vijanden uit te schakelen bonuspunten opleveren. Met deze punten zijn wapens en gadgets te verbeteren, en zeker bij de pistolen is dat geen overbodige luxe.

*Executie

Dat laatste hangt voornamelijk samen met weer een ander nieuw systeem: 'Mark & Execute'. Hiermee kan Fisher vanuit een verscholen positie vijanden 'taggen' die vervolgens, zolang ze in zijn gezichtsveld zijn, met een druk op de knop kunnen worden afgemaakt. Het aantal marks varieert van twee tot vier, afhankelijk van welk pistool je kiest en of je er een upgrade op hebt zitten. Dit systeem behaalt altijd een honderd procent score; een aangevinkte vijand gaat altijd dood als je de Execute inzet, waardoor het gevaar van onbalans op de loer ligt. In de praktijk valt dat echter mee. Om een Execute te kunnen gebruiken, moet je er eerst eentje verdienen. Dit doe je door een vijand met je vuisten uit te schakelen. Nadat je je Execute hebt gebruikt, moet je opnieuw een vijand met je blote handen uitschakelen, voordat je opnieuw een Execute kunt toepassen. Dit houdt de gameplay in balans en stimuleert bovendien het maken van stealth kills.

Splinter Cell Conviction

Dat laatste is zeker niet vervelend. Sam is namelijk niet langer gebonden aan de regeltjes van Third Echelon, en kan voor wat zijn nieuwbakken hardheid betreft zo naast Jack Bauer of John Rambo worden geplaatst. In Conviction beschikt hij over ontelbaar veel 'takedown moves', die je dus ziet als je een vijand met blote handen uitschakelt. Voorbeeldje? Sam schiet een vijand in beide knieschijven en jaagt hem daarna een kogel van onder zijn kin door het hoofd. Nog maar eentje? Sam mept zijn pistool op het achterhoofd van een vijand, pakt zijn nek en ramt het hoofd van de onfortuinlijke soldaat door een autoruit. Nog een voorbeeld? Mwah, je begrijpt het idee vast al.

*Gemaakt

Al even hard zijn de ondervragingen die Sam soms bij mensen mag uitvoeren van wie hij vermoedt dat ze informatie hebben. Ubisoft legde vooraf nogal wat nadruk op deze gameplay-passages, en daardoor vielen ze ons wat tegen. Het ondervragen ziet er spectaculair uit en Sam maakt dankbaar gebruik van aanwezige objecten, zoals wasbakken, auto's of zelfs vlaggenstokken, maar het is allemaal erg recht toe, recht aan. De interactiviteit van deze stukjes komt erg 'gemaakt' over en doet daarmee wat onder voor de rest van het spel. Dat maakt de ondervragingen niet vervelend, maar soms wel een tikje saai.

Splinter Cell Conviction

De ondervragingen zijn overigens niet het enige rare of mindere stukje in Splinter Cell: Conviction. Terwijl de singleplayer voor 85 procent draait om de indrukwekkende stealth-capriolen van Fisher, maak je al vroeg in het spel een uitstapje naar een flashback die zich afspeelt in het Irak van de eerste Golfoorlog. Dit level is ronduit raar. De stealth-elementen zijn weggelaten onder het mom van 'toen hadden Fisher en kornuiten nog geen training gehad'. In werkelijkheid lijkt het er erg op dat dit level behouden is gebleven toen Ubisoft de rest van het spel terug naar de tekentafel stuurde. De spelwereld ziet er een stuk minder mooi uit, het dekkingsysteem ontbreekt en vijanden zijn een stuk dommer. Om er toch nog een positieve draai aan te geven: dit zeer matige level onderstreept maar eens hoe mooi en goed de rest van de singleplayer is....

...voor zo lang deze duurt. Geheel in lijn met andere grote games van de laatste tijd, zwaait Sam Fisher na ongeveer zeven tot acht uur spelen af. Dat is althans wat je meekrijgt als je andere media leest, en ook de tijd die Ubisoft in de zogenaamde 'Reviewers guide' noemt. In werkelijkheid hebben wij er toch wel wat langer over gedaan, niet in de laatste plaats omdat we niet altijd even goed gebruikmaakten van de features, en daardoor misschien wat vaker dan nodig het loodje legden. Met de moeilijkheidsgraad op Easy duurt het spel natuurlijk ook een stukje korter.

Co-op en graphics

Hoe lang je ook doet over de singleplayermodus, het spel eindigt er absoluut niet mee. Wij zijn geen grote fans van multiplayermodi in actiespellen. Vaak vormen ze slappe aftreksels van de singleplayer-gameplay, waarbij verschillende functies niet eens worden meegenomen. In Splinter Cell: Conviction is daar echter geen sprake van. We durven zelfs te stellen dat het co-opgedeelte nog meer de moeite waard is dan de singleplayer. In co-op speel je een klein verhaaltje door, dat zich afspeelt voordat de gebeurtenissen in de singleplayer-modus van het spel plaatsvinden. Samen met een vriend heb je de controle over geheim agenten Archer en Ketrel, die op zoek zijn naar een aantal gestolen massavernietigingswapens.

Splinter Cell Conviction

Het leukste aan deze modus is dat samenwerken een absolute must is. Er is namelijk een aantal stellingen en omgevingen opgenomen waar je solo niet langs zult komen. Een van de hulpmiddelen daarbij is dat de tags voor Mark & Execute voor beide spelers tellen. Als Archer een vijand tagged, is die dus ook meteen zichtbaar voor Ketrel. Degene die de vijand in zicht heeft, kan de executie voor zijn rekening nemen. Doen beide spelers dat ongeveer tegelijk, dan volgt een spectaculaire afrekening waarbij de vijand in kwestie een dubbele dosis kogels ontvangt.

*Verslavend

Als je de vier co-opmissies hebt afgerond, kun je eventueel de multiplayermodus nog uitproberen. De eerlijkheid gebiedt ons te zeggen dat we dit aspect minder goed hebben kunnen testen. Door tijdgebrek, maar ook doordat de co-op zo enorm verslavend is dat we al moeite hadden om te stoppen met spelen en te beginnen met het schrijven van deze review.

Splinter Cell Conviction

Eerder haalden we al de afwisseling tussen schaduw en licht aan. Daarmee is het belangrijkste grafische element genoemd, maar meer zaken in Splinter Cell zijn goed uitgewerkt. Zo zijn de animaties ook van hoog niveau, Sam beweegt heel soepeltjes als hij van dekking naar dekking glijdt, of een vijand over een railing trekt of door een autoruit ramt. De omgevingen zitten goed in elkaar, al doen ze bij vlagen wat ongeïnspireerd aan. We moesten bijvoorbeeld een kantoor doorkruisen dat vol vijanden zat. Even later bleek dat we daarna een heel stuk van de route opnieuw moesten lopen, waarbij dezelfde kantoren weer helemaal vol met gloednieuwe vijanden zaten. Vervelend? Nee, maar het voelt wat goedkoop aan, alsof je een level twee keer moet spelen.

*Schoonheidsfoutjes

Buiten het eerder genoemde Irak-level en de wat saaie ondervragingen, beperkt de mindere kant van Conviction zich tot schoonheidsfoutjes. Zo zul je af en toe zien hoe Fisher bij executies door objecten heen schiet. Beetje slordig, maar niet storend. Ook het onverstoorbare positivisme van de vijanden deed ons wat vreemd aan; als je met een groepje van tien bent en je hebt net negen van je maatjes verloren, ga je Fisher toch niet nog verder uitdagen? Laat echter duidelijk zijn dat we nu wel erg naar punten en komma's kijken, en dat deze zaken in geen velden of wegen een belemmering vormen tijdens het spelen van Conviction, dat gewoon een heerlijke stealth-actiegame is.

Conclusie

Zie nogmaals de laatste zin van de vorige pagina: "een heerlijke stealth-actiegame". Daarmee is eigenlijk alles gezegd. Ubisoft durfde het spel op de lange baan te schuiven toen de ontwikkeling niet opleverde wat de uitgever voor ogen had, en daarvoor wordt de uitgever nu beloond. Conviction is een dijk van een game geworden. Nooit eerder was het zo leuk om gebruik te maken van schaduwen om zo een groep vijandelijke soldaten gek te maken. Dit wordt mede mogelijk gemaakt door de introductie van een aantal nieuwe gameplay-elementen en een uitstekend dekkingsysteem. Het Irak-level is een vreemde eend in de bijt, maar dat level ben je al snel vergeten als je de co-op missies eenmaal hebt gespeeld of, eventueel, de multiplayer hebt bekeken. Het spel is wat minder overhyped dan menig andere game, maar het laat zien dat je echt geen hype nodig hebt om hoge ogen te gooien. We nemen Splinter Cell: Conviction alvast mee voor de titel 'beste actiegame van het jaar'.

Pluspunten

+ Op vijanden jagen vanuit de duisternis
+ Mark & Execute, vooral in co-op
+ Dekkingsysteem
+ Animaties
+ Dynamisch
+ Co-op missies

Minpunten

- Irak-level
- Ondervragen is saai
- Ook met acht uur is de singleplayer kort

Cijfer: 9,0

Titel Splinter Cell: Conviction
Box Splinter Cell Conviction
Platform PC, Xbox 360
Ontwikkelaar Ubisoft Montreal
Uitgever Ubisoft
Releasedatum 15 april 2010
Splinter Cell ConvictionSplinter Cell ConvictionSplinter Cell ConvictionSplinter Cell: Conviction - Co-opSplinter Cell: Conviction - Co-opSplinter Cell: Conviction - Co-opSplinter Cell: Conviction - Co-opSplinter Cell: Conviction - Co-opSplinter Cell: Conviction - Co-opSplinter Cell: ConvictionSplinter Cell: ConvictionSplinter Cell: Conviction

Reacties (90)

90
90
34
6
0
24
Wijzig sortering
Net uitgespeeld, toch wel een beetje een tegenvaller. Spel is te kort, te makkelijk, teveel run and gun. Alle sam moves zijn foetsie, blijkbaar weet hij alleen nog maar hoe hij aan een pijp omhoog moet klimmen...

Alles wat SC juist zo gaaf maakte, het sneaken, gewoon levels kunnen halen zonder ook maar 1 schot te lossen, is compleet weg. Ik heb het geprobeerd zoveel mogelijk stealth te doen, maar sommige plekken ontkom je er niet aan. Sommige stukken staan er 6+ tegenstanders en dan is het een kwestie van GTA style even mikken, op schieten drukken en je komt netjes achter het hoekje vandaan en knalt hem door zijn kop. Jammer!

Zelfde als de gadgets, waardeloze toevoeging. Portal EMP, verzwakt tegenstanders voor zeg, 3 seconden. Kom je net uit dekking bewegen ze alweer, heb je toch ook niks aan. Zelfde voor de sticky camera's, die ik domweg als granaten gebruikte om de vele tegenstanders neer te leggen.

En de executions, leuk voor 2 seconden, maar daarna is de lol der vanaf. Enja, hoe dit op het eind van het verhaal gebruikt wordt is helemaal een tegenvaller.

Mijn normale score zou een 7,5 zijn, vermakelijk spelletje dat prima speelt, zonder weinig diepgang. Om het te becijferen als een SC spel, echt een 3.

*Gaat weer in de kast graaien voor de andere 4 veel betere SC games*
Ja echt helemaal mee eens, je verwoord perfect hoe ik ook over de game dacht, ik heb er echt maanden op zitten wachten, en dan krijg je zulke bagger voor geschoteld. ik vond de moves in The bourne conspirecy nog beter dan de moves van Sam nu, en dat is op zijn zachts gezegd super triest te noemen.

Echt een game die voor de mainstream gamer gemaakt is, jammer voor alle echte SC fans.
Eens!!

Wat een tegenvaller is deze game!
Online is gewoon met max 2 spelers
Dat zuigt echt! Geen Versus - Geen Challenges.

Oke Co-op is wel leuk om te doen, maar waarom geen merc vs Spys? Dat was juist de mode die ik op Chaos Theory en Double Agent zooooveel gespeeld heb.
waar haal je de 2 player vandaan? de co-op is 2 players inderdaad over de multiplayer is helemaal nix gezegd.
Nou ik ben ook splintercell fan van het eerste uur, ik heb hem gisteren al uitgespeeld, spel is te makkelijk, en veel te kort. Verhaal is inderdaad erg goed, maar ik was er echt in no time doorheen, dat viel me echt tegen, buiten dat mis ik het echte sneaken en sluipen, de game is teveel gericht op de massa en niet op de hardcore SC fan wat erg jammer is. bijv beetje soldaatje spelen in irak, als ik dat wil speel ik wel CoD ofzo. dus game heeft mij telleurgesteld helaas.
heb ik er overheen gelezen of wordt het DRM niet genoemd? Ook Splinter Cell vereist toch een constante internetverbinding net als AC 2?

Als het niet genoemd wordt zal dit waarschijnlijk niet voor problemen hebben gezorgd. Mooie, uitgebalanceerde review, kijk erg uit naar de game! :)
er waren inderdaad problemen met de server voor AC2 enzo, maar deze zijn echter van korte duur geweest.

Een constante verbinding is uitermate irritant voor mensen die even onderweg willen spelen, andere gebruikers hebben hier echt geen last van.

Ze zullen deze DRM ook niet verwijderen, omdat er tot op heden -checks- geen echte crack is, behalve een soort drm server emulator, die dan nog niet eens bij iedereen werkt.. Het is dus een vrij effectieve vorm van DRM, die hier en daar nog wat bugs vertoond.
er waren inderdaad problemen met de server voor AC2 enzo, maar deze zijn echter van korte duur geweest.
En bij Settlers 7 zijn er al sinds de release problemen. En óók de DRM servers van Silent hunter 5 zijn nog steeds niet bijzonder stabiel te noemen.

Het is en blijft gewoon een slechte zaak dat je enkel kunt spelen bij de gratie van Ubisoft's DRM servers. Als die servers down zijn kun je je eerlijk gekochte game niet spelen.
Net zo min je je eerlijk gekochte game kunt spelen zonder constante stabiele internet verbinding. Dus de game spelen als je bijvoorbeeld op reis bent zit er gewoon niet in, tenzij je een zak duiten neerlegt voor internet in bijvoorbeeld je hotelkamer.

Bovendien, als Ubisoft ooit besluit de stekker uit de DRM server te trekken, of als Ubisoft over de kop gaat, of als Ubisoft opgelokt wordt in een bad merger, dan heb je een duurbetaalde zilverkleurige onderzetter. Een belofte tegen die tijd met een patch te komen om de DRM te verwijderen hoeven ze in het geheel niet na te komen. Sterker nog, aangezien zelfs hun eigen EULA zoveel stelt als Ubisoft houdt zich het recht voor de support ten alle tijden te staken en is daarbij niet verplicht de game weer functioneel te maken, geloof ik er geen ene ruk van dat er ooit zo'n patch zal komen.

[Reactie gewijzigd door houseparty op 23 juli 2024 00:38]

Hij is getest op de 360, niet PC.
Zijn dit echt ingame screenshots? Ik vind sommige dingen wel erg realistisch uitzien.

Voor de rest topreview. Enthousiasme spat er van af haha! ga maar weer lekker verder met spelen.

Hopelijk krijgen we van jullie later nog een multi-player review :)
"Zijn dit echt ingame screenshots? Ik vind sommige dingen wel erg realistisch uitzien."

Het is zeker ingame.
Aantal zaken waaraan je het meteen kan zien:

ronde geometrie. (ronde objecten als wastafels, bogen in architectuur) je ziet daar "segmenten" in de poly´s om de polycount reëel te houden.

schaduwen zijn shadow-maps met een duidelijke performance/kwaliteit oplossend vermogen. Je ziet niet de super-crisp schaduwen die je m.b.v. raytracing bijvoorbeeld krijgt. (te zwaar)

Reflecties zijn beperkt en worden gesimuleerd met "environment" maps of andere "shader" trucjes. De reden hiervoor is dezelfde als met de schaduwen: software renderers gebruiken hiervoor raytracing.

Volumetrisch licht zal OF met slimme mapping of shader effecten worden verkregen OF op een heel laag oplossend vermogen (zwaar) wel "real-time" getraced worden waarbij de lage resolutie van het oplossend vermogen vaak verdoezeld zal worden met een blur. Met die laatste techniek is het vaak niet mogelijk om gedetailleerde straaltjes volumetrisch licht door bijvoorbeeld een fijn raster te laten vallen (of een fijn glas- in-loodraam) omdat het oplossend vermogen te klein is. Juist dat gedetailleerde gefilterde licht is mooi om te zien en daarom vaak het beoogde effect en dus zie je toch vaker wel dan niet dat de boel "opgezet" is om het effect te krijgen. Het volumterische licht zal dan echter niet "breken" als je erdoorheen loopt, er is niets volumetrisch wat kan botsen met objecten, het licht is zelf vaak een geometrisch object.

Zaken waarbij de scheiding tussen "pre-rendered" vs "real-time" steeds meer vervagen zijn de texturen en de polycount van de characters. Texturen hebben tegenwoordig een dusdanig hoge resolutie dat alleen bij de grotere vlakken op zal vallen dat het `in game´ is. Daarbij is de polycount van character in games tegenwoordig zo hoog dat je 2x kijkt om het verschil met pre-rendered CG te zien. (wel zichtbaar nog steeds)

Omgekeerd worden er van `in-game' materiaal ook wel "software renders" gemaakt van games in ontwikkeling. Het gaat dan vaak wel allemaal om objecten en texturen die uiteindelijk ook in de game komen, maar de kwaliteit van de render zal niet gehaald worden met hardware rendering.

Tot slot is het OOK nog eens zo dat in-game modellen wel worden gebruikt om pre-rendered CG cut-scenes te maken (en dat is gewoon OF luiheid OF een soort consistentie met de graphics in-game)
Tegenwoordig zijn cut-scenes echter vaker scripted "real-time" scenes.

Dit verhaal is toch iets langer geworden dan ik voorzien had. :D
Wel jammer dat spellen nog steeds geen global illumination gebruiken en ook vaak nog geen ambient occlusion (wat ook al een stuk helpt).

Zodra die technieken realtime uitgevoert kunnen worden zullen spellen echt een gigantisch stuk realistischer worden!
Ik vroeg me af of Tweakers geen minimal requirements for PC in de reviews kan zetten..?
Toch wel belangrijk voor een nieuwe game..
Bart ® Moderator Spielerij @aschja14 april 2010 14:14
Recommended specs:

* Supported OS: Windows XP, Windows Vista, Windows 7
* Processor: 1.8 GHz Intel Core2 Duo or 2.4 GHz AMD Athlon X2 64
* RAM: 1.5 GB Windows XP / 2 GB Windows Vista, Windows 7
* Video Card: 256 MB DirectX 9.0c–compliant video card (512 MB recommended) (see supported list*)
* Sound Card: DirectX 9.0c–compliant sound card
* DirectX Version: DirectX 9.0c
* DVD-ROM: DVD-ROM drive
* Hard Drive Space: 10 GB
* Peripherals Supported: Mouse, keyboard, headset, 12-button gamepads with analog sticks
* Internet Connection: Broadband Internet connection

*Supported Video Cards at Time of Release:

* NVIDIA GeForce 7800 / 7900 / 8 / 9 / GTX series
* ATI RADEON X1800 / X1900 / HD 2000 / HD 3000 / HD 4000 / HD 5000 series
* Laptop versions of these cards may work but are NOT supported. These chipsets are the only ones that will run this game.

Note: A permanent high speed internet connection and creation of a Ubisoft account are required to play this video game at all times and to unlock exclusive content. Such content may only be unlocked one single time with a unique key. You must be at least 13 to create a Ubisoft account.
"Note: A permanent high speed internet connection and creation of a Ubisoft account are required to play this video game at all times and to unlock exclusive content."

Lekker weer de typische UbiDRM dus. Goh, die laatste Ubisoft spellen moeten wel de best verkopende pc games ooit zijn. Immers, deze spellen kunnen nog niet gepiraat worden, en de verloren verkopen hieruit zijn gigantisch als we Ubi mogen geloven. Eerlijk gezegd heb ik hier zeer sterke twijfels bij, o.a. gezien de prijs van 30 euro voor wat een AAA titel zou moeten zijn.
Hij is ongeveer factor 2 gemakkelijker dan Vegas 2, en de multiplayer modus geeft geen mogelijkheid tot deathmatch (systemlink).

Ik vind het er wel ontzettend mooi uitzien, en ook de mogelijkheden zijn goed uitgebreid.

Ik geef het een 7... Er zijn de laatste tijd wel erg veel games die een 9 krijgen hier, hoe moet dat wanneer er echt een game uitspringt??
die krijgen een 10+ :9

OT:

lijkt mij een geweldige game. Ik ben ook een fan van de serie hoewel ik double agent een stuk minder vond (andere fanboys maken me af nu waarschijnlijk :P)
Maar conviction gaat me weer ernaartoe trekken denk ik.

Sowieso Co-Op split-screen moet weer meer terug komen in games. Ultiem genot om samen te werken in een campaign.
die krijgt dan de 10 ;)
na de tweede splinter cell op de xbox heb ik het opgegeven.
kan dit kwaad en ga ik nog kunnen volgen met het verhaal?
over het verhaal staat er bitter weinig in de review...
maar aan het enthousiasme van de reviewer merk ik dat dit waarschijnlijk bijzaak is :)
Speel als eerst deel 1, daarna deel 2, daarna deel 3 (wat de beste is imo), deel 4, en begin dan pas hieraan.
Zul je ook direct merken dat er in deze game bijna geen stealth meer in zit, en alles veels te veel op actie is gericht. Ik koop hem zelf wel als hij in de budget bak ligt, deze franchise is na deel 3 alleen maar berg afwaards gegaan...
Kan het niet anders verwoorden de gameplay in SC:CT(singleplayer, multiplayer) was inderdaad ook geweldig. CO-OP was weliswaar wat TE lineair en obvious puzzles. Maar de single player was echt ongekend en dat ben ik ook nergens meer tegen gekomen zo'n kwaliteit.

[Reactie gewijzigd door Lampiz op 23 juli 2024 00:38]

Ik moet zeggen dat ik SC:DA stiekem ook erg vet vond, omdat je zelf zoveel keuzes kon maken, die redelijk wat invloed hadden op de rest van het spel, en die game iets meer terug naar de basics was. Jammer was alleen dat het spel vrij buggy was, vooral in Kinshasa vond de game het erg leuk om de haverklap te crashen, en laden en saven was daardoor vaak een onmogelijkheid. :( Ook vond ik het jammer dat het spel wat besturing betreft merkbaar meer op de consoles was gericht, en de port niet echt goed was (vanwege die bugs e.d.).
Maar SC:CT was inderdaad de beste uit de reeks, zo vet dat ik hem ondertussen zo'n 4 keer heb uitgespeeld. :9 (De rest 2 keer ofzo. :P)

Ik ga Conviction zeker kopen, want ik heb er op zitten wachten sinds DA. :o
Ik ben erg benieuwd hoe de game is, en ik hoop dat Co-op en multiplayer wat beter is dan in CT, omdat (zeker als je het nu probeert) je bij multiplayer en co-op erg lang zit te wachten tot je kan beginnen omdat de matchmaking niet zo goed werkt. Als je eenmaal aan het spelen bent is het dan wel weer erg vet.

Wel een vraagje nog:
Hoe zit het met de DRM?
Hoe zit het met de DRM?
Die is hetzelfde als bij Assassin's Creed 2, Silent Hunter 5, Settlers 7.

Er is constante verbinding met de Ubisoft DRM server nodig. No connection = no gameplay, en server down = no gameplay.

[Reactie gewijzigd door houseparty op 23 juli 2024 00:38]

Fuck, dan ga ik toch eerst heel goed nadenken voordat ik Conviction wel of niet koop, want ik wil die draconische DRM eigenlijk echt niet, en anders gaat er meteen een crack overheen, als die er komt.
Ik had verwacht dat het echt co-op gespeeld zou kunnen worden; dus de singleplayer campaign (misschien ietswat aangepast) in co-op. Nu zijn het helaas maar vier missies en ik vraag me af hoe snel je daarmee klaar bent (in CoD:MW2 was dit ook het beste stuk van de game, maar helaas maakte het ook maar een klein deel van de totale game uit).
Het verschil met singleplayer is dat co-op denk ik een stuk hogere replaywaarde heeft, omdat je dit met iemand anders samen doet. Dat is toch net ff wat leuker dan in je eentje singleplayen.
Ik koop hem ook niet.. De demo vond ik te makkelijk in mij ogen.. En de eerdere SC waren toch meer stealth en moeilijker.. Ziet er wel gelikt uit deze game.. Vandaag in de aanbieiding bij MM voor 44 euri ( xb360 )
Ik koop hem wel, maar wel als het wat goedkoper is. Aan de ene kant is dat gelikte wel vet, executions etc zien er wel leuk uit. Maar het maakt het spel veeels te gemakkelijk, en minder 'realistisch' als voorgaande delen. Heb alleen de demo gespeeld, misschien dat volledige game wat gebalanceerder is. Sowieso snap ik dat execution mechanisme niet helemaal, moet je eerst hand to hand doen en dan komt plots weer zo'n supermove beschikbaar. Past niet helemaal bij ome Sam als je het mij vraagt. Ook de shadow versie van Sam die tevoorschijn komt als je bent ontdekt maakt het weer te makkelijk, je ziet precies waar de vijanden zich op richten dan. In de demo kon je ook geen lichamen meer optillen en verbergen, wat het hele stealth aspect flink om zeep helpt eigenlijk. Zit veel kewls in de game volgens mij (weergave van objectives etc, heerlijk gedaan), maar kleven ook flink wat nadelen aan. Zal het wel zien.
Alleen maar lethal combat dus? Waar zijn de airfoil rounds? De sticky shockers?

Het mooie aan Splinter Cell was juist het infiltreren en weer wegkomen zonder slachtoffers te maken, of zelfs zonder ook maar door iemand opgemerkt te zijn. Dat hele element is weggesmeten, en dat moet dan mooier en beter dan ooit tevoren zijn?
Je hebt gelijk, alleen toen was Sam nog in dienst van Third Echelon. Nu zind hij op wraak (was al iets van te merken in het laatste filmpje in deel 4:P)

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.