Op de E3 van afgelopen jaar konden we voor het eerst al even kennismaken met Tony Hawk: Ride. Duidelijk was dat de serie het rigoreus anders ging aanpakken dan in vorige Tony Hawk-games. De concurrentiestrijd met Skate 2 was verloren en dus lag het ook wel voor de hand dat het roer om moest. De geruchten over een skateboard waarmee je het spel zou besturen bleken uiteindelijk helemaal waar: Ride draait om zelf skaten, en dat kun je tamelijk letterlijk nemen, want je staat tijdens het spelen daadwerkelijk op een skateboard-deck. Ride is inmiddels verschenen in het Verenigd Koninkrijk en Duitsland, maar laat hier nog even op zich wachten. Tweakers.net importeerde de game echter alvast, voor een wat uitgebreidere skatesessie.
Getest op: Xbox 360
Verschijnt ook op: PlayStation 3, Nintendo Wii
/i/1249557595.jpeg?f=imagenormal)
Vanaf het moment dat we de doos openden en het deck tevoorschijn haalden, hadden we het gevoel met een echt skateboard te maken te hebben. Natuurlijk zitten er onder het deck van Ride geen lagers en wielen, maar het deck voelt als een skateboard en ook de vormen kloppen, wat ervoor zorgt dat je al snel het gevoel krijgt echt op een skateboard te staan. Het spel helpt je vervolgens het board te kalibreren en legt je de basisbesturing van het spel uit, zodat je niet als een kip zonder kop staat te wiebelen. Je kunt op deze manier steeds lastiger dingen aanleren, tot je uiteindelijk het spel onder de knie krijgt.
Onbedoeld trucjes doen
Voordat het zover is, ben je echter uren verder, zeker als je nog nooit eerder op een skateboard hebt gestaan. Het board is namelijk wel zo authentiek dat je een zekere beheersing van je evenwicht nodig hebt. Wij speelden Ride samen met een voormalige Pricewatch-medewerker met veel skateboard-ervaring, en die merkte op dat het Ride-board misschien nog wel wankeler is dan een normaal skateboard. Het is lastig het board precies in het midden te laten staan, zonder naar links of rechts te hellen. Op het moment dat je een 'ollie' doet, door de neus van het board omhoog te laten springen, zul je al heel snel naar links of rechts leunen, waardoor je onbedoeld allerlei trucs uithaalt.
Trucs doen is overigens op dat moment nog van secundair belang. Wij richtten ons eerst op het board zelf, om ervoor te zorgen dat we het sturen en springen onder de knie kregen. Of dit lukt, hangt af van het niveau dat gekozen is. Op Casual hoef je al helemaal niet te sturen en hoef je alleen maar op de juiste plekken te springen. In Confident kun je wel zelf sturen, maar helpt het spel nog steeds een beetje mee, door je in de juiste richting de duwen. Deze niveaus zijn, na wat oefening, zeker te doen. Hardcore bleek echter een ander verhaal. Op dit niveau wordt de speler helemaal losgelaten, en dan blijkt sturen in Ride ineens heel lastig. Het board reageert vrij sterk op de kleinste stuurbewegingen, waardoor precies goed aankomen voor een kicker of een ramp al een kunst op zich wordt.
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
Het is zonder meer raadzaam om te beginnen op Casual, ook als je in het echt als een beest kunt skateboarden. Hoewel je op een soort van skateboard staat, vraagt Ride uiteindelijk toch om een andere techniek. In Casual zet de game je op rails, waarbij icoontjes aangeven welke trucjes er van je verwacht worden. Dit werkt prima om je de werking van het skateboard te leren. Hierbij komt echter ook snel een minpuntje om de hoek kijken: zoveel verschillende trucjes zijn er niet. Waar je met de controller in andere skate-games een haast oneindige waslijst aan tricks kunt uitvoeren, daar blijft Ride vrij beperkt.
Niet opgepikt
Dat werkt door in wat het skateboard wel en niet snapt. Kickflips, grinden, manuals en spinnen is allemaal te doen, zolang je het op de manier doet die het spel voorschrijft. Het is echter wel jammer dat een simpele beweging als een '180', waarbij je dus met bord en al een halve slag draait, door het spel niet wordt opgepikt. Datzelfde geldt voor de shove-it, een van de trucjes die je in theorie ook nog wel met het Ride-board kunt doen. Dat dit niet mogelijk is doet helaas nogal een aanslag op het gevoel dat je echt aan het skaten bent. Dit komt ook terug in wat verder het sterkste gedeelte van het spel is: het skaten in een vert.
/i/1265113672.jpeg?f=imagenormal)
Waar het skaten in de stukjes 'open' wereld die Ride je voorschotelt wordt gekenmerkt door frustratie, daar blijkt het skaten in een vert of halfpipe prima te doen. Ook hier zul je wat moeten bijsturen, maar daarbij is de enige eis dat je niet van de vert af vliegt, en dat is alleszins te doen. Daarna is het doen van trucjes in de lucht een koud kunstje. In de vert bereik je ook veel sneller een volle Style-balk, waardoor het spel iets vertraagt en je een reeks speciale tricks kunt doen, die buiten de Style-modus niet mogelijk zijn. Op deze momenten voelt Ride op zijn lekkerst en krijgt het spel een vleugje van het succes dat Activision ongetwijfeld voor ogen had.
Onhandig gewiebel
Helaas overwint buiten het vert-skaten datgene wat Ride in feite is: onhandig gewiebel op een plankje. Het skaten is het hart van het spel, maar weet niet genoeg te overtuigen om het spel te dragen. Daarmee blijft er niet veel over, want de overige zaken kunnen dat zeker niet. De hoofdmodus, Road Trip, is een aaneenschakeling van verschillende soorten uitdagingen op het gebied van snelheid, tricks en een combinatie daarvan, in verschillende gebieden. Deze modus nodigt eigenlijk alleen uit tot spelen omdat je er nieuwe gebieden met opent, maar verder kent Ride niet echt een verhaal.
/i/1265113669.jpeg?f=imagenormal)
Daarbij komt dat het spel grafisch niet in de buurt komt bij de hedendaagse maatstaf. Dat is in dit geval zeker geen vereiste, maar het vormt ook geen specifiek sterk punt. Hoewel we het spel speelden op een Xbox 360, deden de graphics wat betreft de stijl haast Wii-achtig aan. Dat hoeft geen minpunt te zijn, maar het geeft wel aan wat je kunt verwachten. De soundtrack is daarentegen prima, zoals we dat eigenlijk gewend zijn van een Tony Hawk-game. Je zult, al wankelend, de klanken van onder meer KRS One, Wolfmother, Green Day, NOFX en Queens of the Stone Age voorbij horen komen. De hele tracklist kun je op Kotaku bekijken.
Andere games?
Ten slotte is er nog de potentie die de hardware zelf biedt. We spelen nu dan een skateboardspel, maar gezien de vorm van het deck, kunnen we ons zomaar voorstellen dat een snowboardgame, of zelfs een surfspel prima uit de verf zou kunnen komen met het Ride-board. Ook zien we nog wel ruimte voor verbetering voor een volgend skatespel. De vraag is echter wel hoe secuur de technologie aan de binnenkant van het board is. Wat betreft de duurzaamheid: we hebben flink op het plankje staan springen, zonder daarmee enige zichtbare schade aan te brengen. Ook het 'bij wijze van test van een meter op de grond laten kletteren' overleefde het board. Enig minpuntje was dat we tijdens het spelen regelmatig de connectie met de Xbox 360 verloren, waardoor we het board even opnieuw moesten verbinden, wat op dezelfde manier werkt als een normale Xbox 360-controller. Irritant, maar niet onoverkomelijk.
Omdat Tony Hawk: Ride vooralsnog niet uitkomt in Nederland, is deze tekst niet op te vatten als review - we noemen het maar een zeer weloverwogen preview. Tony Hawk: Ride geeft virtueel skaten een nieuwe definitie, maar levert de speler een game op die tussen wal en schip belandt. Toegegeven, het is een pittige game. Je zult uren zoet zijn om 'Casual' helemaal onder controle te krijgen, en dan zullen 'Confident' en 'Hardcore' nogmaals flinke opgaves zijn. Heb je het eenmaal een beetje door, dan blijkt dat het skaten uiteindelijk ook weer niet zó realistisch is. Het spel biedt zelf, met weinig boeiende spelmodi en hooguit redelijke graphics, verder ook geen hoogstandjes, al is de soundtrack dik in orde. Een leuke poging is het echter zeker, en we zien ook mogelijkheden voor toekomstige games om het board op een succesvolle manier te gebruiken, maar Tony Hawk: Ride schiet zelf net tekort.
Titel |
Tony Hawk: Ride
|
Platform |
Wii, Xbox 360, Playstation 3 |
Ontwikkelaar |
Robomodo |
Uitgever |
Activision |
Releasedatum |
2010 |
