De ontwikkeling van de wifitestopstelling bij Tweakers zit in een stroomversnelling. Na de ombouw om accesspoints te kunnen testen zijn we doorgegaan en kunnen we nu (eindelijk) melden dat de testopstelling ook gereed is om Wi-Fi 7-apparatuur te testen. Dat heeft even geduurd; Wi-Fi 7 is immers al even op de markt. In dit artikel nemen we je mee in wat er is veranderd aan de testopstelling, de uitdagingen die we daarbij hebben ondervonden en tonen we meetresultaten die het verschil goed weergeven tussen een heel snelle Wi-Fi 6E- en Wi-Fi 7-router.
Hardwarewijzigingen
Om de testopstelling naar Wi-Fi 7 om te bouwen waren niet veel wijzigingen aan de apparatuur nodig. Enkel de netwerkkaarten in de clients moesten worden vervangen. Een van de grootste uitdagingen van de ombouw bleek het vinden van de juiste Wi-Fi 7-adapter. Onze testopstelling loopt altijd een beetje achter doordat Wi-Fi-adapters met de nieuwste standaarden niet meteen in de juiste formfactor voor onze clients verschijnen, die PCIe vereisen. Daardoor is de keuze uit adapters tot voor kort erg beperkt geweest. Daarnaast bleek uit eerdere experimenten dat de juiste chipsetcombinatie tussen de client en het accesspoint veel invloed kan hebben op de doorvoersnelheid en technieken als Multi-link Operation, ofwel MLO. Uiteindelijk hebben we na experimenten met adapters met de MediaTek 7927- en Qualcomm FastConnect 7800-chipset gekozen voor adapters op basis van de Intel BE200-chipset. Die bleek met de meeste apparatuur goed te functioneren en, niet onbelangrijk, goed te bedienen met ons testscript. Toch zijn de andere twee adapters niet helemaal uit beeld verdwenen, die hebben een plekje gekregen op een aparte computer binnen de kooi van Faraday. Met deze client is het mogelijk om tests uit te voeren ter verificatie wanneer we vermoeden dat een product niet goed samenwerkt met de Intel-adapters in onze testclients.
De wijzigingen die zijn aangebracht aan de clients betekenen dat de prestaties zijn veranderd. Daardoor kunnen we testresultaten die tot nu toe in de testopstelling zijn behaald niet meer vergelijken met resultaten uit de huidige opstelling. De komende weken zullen daarom naast de nieuwste Wi-Fi 7-apparatuur courante Wi-Fi 6(E)-apparatuur nogmaals worden getest zodat we de resultaten in onze reviews tegen relevante data vergelijken. In dit artikel tonen we resultaten van de ASUS ROG Rapture GT-BE98 tegenover de ASUS ROG Rapture GT-AXE16000. Van de laatste hadden we al eerder testresultaten verzameld, maar de router is, met recente firmware, opnieuw getest in de huidige variant van de opstelling voor objectieve vergelijkende data bij dit artikel.
Testprocedure
Naast de veranderingen aan de clients moesten we ook het script dat de testopstelling aanstuurt updaten met nieuwe en gewijzigde testscenario’s. Het testen van MLO vereiste de meeste veranderingen. Een MLO-netwerk combineert meerdere radiobanden tegelijk. Daarmee kan − afhankelijk van de operatiemodus − de stabiliteit, doorvoersnelheid en reactietijd van de verbinding verbeteren.
Tot nu toe meten we op routers, accesspoints en meshsets per frequentieband afzonderlijk wat de prestaties zijn. Een MLO-netwerk combineert weliswaar meerdere frequentiebanden, maar we behandelen het als een aparte frequentieband. We laten het aan de apparatuur over welke MLO-modus en radiobanden worden gekozen. Op de router, het accesspoint of de meshset stellen we het MLO-netwerk zo op alle radiobanden die ondersteund worden.
Max. throughput
In deze grafiek zien we dat Wi-Fi 7 op elke radioband een hogere doorvoersnelheid biedt dan Wi-Fi 6E. Op 2,4GHz en 5GHz zien we een verschil in snelheid doordat er 4096QAM-modulatie toegepast wordt in plaats van 1024QAM. Het aantal bits per transmissie neemt daardoor toe van 10 naar 12 bits, wat in theorie 20 procent winst in de doorvoersnelheid moet brengen. Op 2,4GHz zien we geen 20 procent verschil tussen de apparaten, maar haalt de BE98 absoluut een hogere snelheid. Op 5GHz loopt het verschil op, hier schiet de doorvoersnelheid van de BE98 voorbij de 2Gbit/s.
Op 6GHz wordt het verschil tussen Wi-Fi 6E en Wi-Fi 7 levensgroot. Hier speelt niet alleen de modulatie van het signaal, maar ook de kanaalbreedte een grote rol. Op 6GHz krijg je met Wi-Fi 6E een kanaalbreedte van maximaal 160MHz, terwijl Wi-Fi 7 een 320MHz breed kanaal kan gebruiken, wat bij de BE98 resulteert in een doorvoersnelheid van 3,77Gbit/s.
In de praktijk biedt Wi-Fi 7 met name op 6GHz een flinke sprong in prestaties. 5GHz en 2,4GHz zijn drukke banden waar je een beperkte kanaalbreedte kunt gebruiken en dat heeft invloed op de snelheid. In de volgende range-versus-rategrafiek, waar we testen op 5GHz, wordt dat duidelijk.
In dit testscenario beperken we de kanaalbreedte tot 80MHz zoals buiten een kooi van Faraday een goede praktijk is en dempen we het signaalpad tussen de router en client. Bij elke stap demping die wordt toegevoegd, meten we de doorvoersnelheid die de client kan halen.
Range versus rate 5GHz
Bij een heel sterke verbinding is er iets meer dan 100Mbit/s verschil tussen beide apparaten, maar zodra de demping oploopt, slaagt de BE98 er niet meer in om de 4096QAM-modulatie toe te passen en valt deze terug naar 1024QAM. Vanaf dat moment lopen beide routers vrijwel gelijk op qua datadoorvoer en biedt de BE98 geen voordeel.
Range versus rate 6GHz
Op 6GHz is het verschil groter. Weliswaar is er een grote dip in de doorvoer van de BE98 zichtbaar, die veroorzaakt lijkt te worden doordat de router te sterk vasthoudt aan verbindingseigenschappen die niet passen bij de signaalkwaliteit. Toch blijft over een groot deel van het bereik de BE98 in het voordeel of evenaart deze de AXE16000.
Range versus rate MLO
De range-versus-rategrafiek op het MLO-netwerk loopt vrijwel gelijk met de grillen die zichtbaar zijn in de 6GHz-grafiek. Na 42dB demping zien we de doorvoersnelheid teruglopen naar waarden die we bij 5GHz ook meten. Een verkeerde keuze, want aan de 6GHz-grafiek kunnen we zien dat er bij die dempingsniveaus nog wat meer snelheid uit een verbinding op 6GHz kan worden gehaald. Het MLO-netwerk lijkt hier stabiliteit boven doorvoersnelheid te bieden.
Rate versus rssi
Naast de range-versus-ratetest, testen we nu ook rate versus rssi. Rssi drukt de signaalsterkte uit die de client ontvangt. Tijdens elke stap in de range-versus-ratetest meten we nu ook de rssi. Die combineren we met de behaalde doorvoersnelheid.
Met deze informatie krijg je de mogelijkheid om de gemeten doorvoersnelheden meer te relateren aan je eigen praktijksituatie dan voorheen. Het is lastig vast te stellen wat de totale demping is tussen je apparatuur en accesspoint. Veel apparatuur biedt wel de mogelijkheid om de rssi van de verbinding te meten. Als je de rssi bepaalt op je thuiswerkplek of hoekje op de bank, kun je daarmee op basis van de testresultaten bij dezelfde rssi een ruw beeld krijgen van wat de apparatuur uit de test je levert in die situatie. Dat is wel een bestcasescenario doordat de verbinding in onze testopstelling geen invloed ondervindt van stoorsignalen of achtergrondruis, in tegenstelling tot de meeste thuissituaties.
Om de rssi in je eigen situatie te bepalen kun je, afhankelijk van je systeem, het volgende uitvoeren:
Windows (PowerShell):
# assuming module was installed from PSGallery.
Import-Module Get-WLANs
# run scan, sort by RSSI, and display as a Format-Table
Get-WLANs | Sort-Object -Property RSSI -Descending | Format-Table
# remove module after we're done with it
Remove-Module Get-WLANs
MacOS: Houd Option/Alt ingedrukt terwijl je op het wifi-icoon klikt.
Linux:
ip link set wlan0 up
iw dev wlan0 scan
Door deze update zijn we eindelijk in staat om ook Wi-Fi 7-apparatuur grondig te testen. Heb je nog opmerkingen, wensen of vragen naar aanleiding van dit artikel, laat deze dan weten in de reacties.
Redactie: Olaf Weijers Eindredactie: Monique van den Boomen