In RAW worden je foto's met o.a. meer BITS en meer kleuren opgeslagen. JPG is niet voor niets een COMPRESSIE formaat)
Helaas, zo simpel is het dus absoluut niet.
Het probleem is dat de waarneming van mensen logorithmisch werkt. Een mens zo'n 20 tot 30 intensiteit niveau's per stop onderscheiden. (Zo'n 20 in het donker, 30 in het licht)
De camera heeft echter een lineaire sensor. En dat betekent dat je enorme bergen aan
nutteloze informatie opslaat!
Een 12-bit camera heeft 4096 niveau's. Echter, 2048 daarvan bevinden zich in de
eerste stop! Een mens kan er daarvan echter maar 30 waarnemen... We hebben dus 2000 niveau's aan nutteloze informatie !!
In de tweede stop onderscheid camera 1024 niveau's. Wederom kan een mens er maar een dertigtal waarnemen. Weer 1000 niveau's nutteloze informatie.
Tellen we even mee? In de lichtste twee stops van de camera, wordt er 3/4 van de bits verspild in het onderscheiden van licht niveau's die een mens toch niet kan onderscheiden!
Waarom doen ze dat? Omdat een schaduw gebied op de foto (7e stop) op de lineaire sensor nog maar 32 niveau's heeft... Terwijl een mens er hier zo'n 20 kan onderscheiden. Stop 8 heeft zelfs maar 16 niveau's...
JPG (en ook vrijwel alle andere formaten, als TIFF e.d.) werkt volkomen anders. Daar wordt eerst een gamma correctie toegepast, waarbij de lineaire RAW data geconverteerd wordt naar een logorithmische mapping. Daarbij wordt (uiteraard) er voor gezorgd dat je aansluit bij hoe het menselijk oog licht waarneemt. JPG heeft slechts 256 niveaus. Maar door even simplistisch 30 niveau's per stop te gebruiken, kun je dus 8,5 stops aan informatie opslaan. Dat is zelfs
beter dan 12bit RAW, die namelijk nog maar 16 niveau's in de 8e stops heeft !
Inderdaad, JPG heeft veel minder bits dan RAW, en bevat dus minder informatie.
Het is echter allemaal onzichtbare, en dus nutteloze, informatie die wordt weggegooid. Bij een correct belichte foto, zal je zodoende absoluut geen verschil zien tussen een JPG en een RAW.
RAW wordt pas nuttig bij foto's waarbij je verkeerd belicht hebt. Als je dan veel wilt rommelen, dan kun je heel snel niveau's verliezen. En omdat JPG zo dicht bij de waarneembare grens zit, wordt dat potentieel zichtbaar. Bij RAW heb je
in het lichte gedeelte zoveel niveau's, dat je verlies aan niveau's nooit zichbaar wordt.
Een fotograaf die heel zeker is van zijn belichting, kan zich RAW besparen. En dat kan nogal wat uitmaken voor de snelheid en aantal foto's die hij maakt. Dat argument wordt met de snelheid van huidige camera's wel minder belangrijk. Niettemin heb ik met mijn 40D met RAW nog steeds wel af en toe de buffer vol!!
Het idee dat foto's in de krant wazig zijn vanwege het aantal bits en ppi van JPG is volslagen absurd. Het aantal ppi is zowieso irrelevant. ppi instellingen in foto's doen
niets. Het gaat alleen om het aantal pixels. En dat is exact gelijk bij RAW en JPG. (Ik hoop dat je niet de illusie hebt dat je detail verliest aan het JPG compressie algorithme..)
En de afdrukmogelijkheden van een krant zijn dusdanig slecht, dat zelfs een zwaar verminkte JPG nog vele malen beter is dan wat de krant kan afdrukken.