Veel meer dan een Overwatch-kloon

Moeizame start

Titel	Marvel Rivals
Platform	Pc, PlayStation 5, Xbox Series X en S
Ontwikkelaar	NetEase Games en Marvel Entertainment
Uitgever	NetEase Games
Releasedatum	Nog niet bekend

Zullen we dat kijkje in de keuken van laatst nog eens overdoen? Terwijl we in de aanloop naar een groot evenement de planning invullen, kijken we natuurlijk ook vooruit naar wat zo’n afspraak inhoudt. De ene keer kom je in een zaaltje te zitten en mag je kijken naar een presentatie met eventueel een Q&A erachteraan, de andere keer wandel je een ruimte met consoles of pc’s binnen en krijg je speeltijd. Vaak is het een combinatie ervan: eerst even luisteren en daarna spelen. Natuurlijk heeft zelf spelen altijd de voorkeur. Je kunt meer over een game zeggen als je de gameplay zelf hebt kunnen testen. De theorie kan nog zo goed klinken, als het in de praktijk niet helemaal lekker loopt, kan een game alsnog flink tegenvallen. Zelf spelen heeft dus altijd de voorkeur.

Het is wel handig als je daar op de een of andere manier wat begeleiding bij krijgt. Als je zelf weleens naar een evenement als Gamescom bent geweest en in de rij hebt gestaan, weet je dat als je eenmaal aan de beurt bent, er vaak eerst een filmpje wordt getoond waarin het een en ander wordt uitgelegd over wat je zo gaat spelen. Zo’n instructievideo kan enorm overbodig lijken voor wie de game al kent en weet wat je moet doen, maar bevat voor anderen handige info. In plaats van een video kun je soms ook een tutoriallevel spelen of zijn er medewerkers die op afroep wat ondersteuning bieden.

Klinkt logisch, toch? Goed, dan gaan we nu naar het moment waarop ik op de Play Days het hok van NetEase Games binnenwandelde, waar een rij computers met Marvel Rivals was klaargezet. “Welkom, leuk dat je onze game komt spelen. Je kunt daar gaan zitten, succes.” Binnen een minuut zat ik voor een scherm, met een controller in mijn handen. Voel je aankomen waar dit misging? Je kunt je als (p)reviewer aardig verloren voelen als je zonder enige introductie in het diepe wordt gegooid. Gelukkig was de spelmodus waarin beide teams controle moeten houden over een voertuig dat door een level moet worden begeleid, redelijk rechttoe, rechtaan. Maar dat mijn Rivals-debuut wat moeizaam verliep, mag duidelijk zijn.

Wegrennen voor buffs

Het duurde dan ook een aantal potjes voor ik er een beetje in begon te komen. En die eerste potjes vallen dan niet mee. Je bent meer bezig met ‘waar zitten de knoppen voor elke soort actie?’ dan met ‘wat is er op dit moment nodig om mijn team te helpen?’. Je kent de maps niet, weet niet welke visuele of hoorbare cues bij specifieke aanvallen van tegenstanders horen, en ziet de rode lijntjes die zich soms op je richten misschien wel aan voor aanvallen van de vijand, in plaats van wat het zijn, namelijk buffs die van een teamgenoot komen. Wegrennen voor buffs is niet de beste manier om potjes Marvel Rivals te winnen.

Enfin, genoeg geklaagd, maar een aannemelijke conclusie luidt dat er een leercurve is. Het goede nieuws is wel dat de game zelf een tutorial en een oefenruimte bevat waarin je alle helden rustig kunt uitproberen zonder dat je constant wordt lastiggevallen door andere spelers. Dat lijkt op voorhand wel handig want - en dat is uiteraard positief - Marvel Rivals kent veel opties waar je zonder voorkennis waarschijnlijk niet optimaal gebruik van zult maken. En juist die opties zijn wat Marvel Rivals in potentie een geduchte concurrent van Overwatch 2 en Valorant kan maken.

Herkenbaar en origineel

Marvel Rivals is een heroshooter waarin teams van zes Marvel-helden het tegen elkaar opnemen. Dat doen ze in allerlei maps die gebaseerd zijn op bekende Marvel-locaties. In de alfaversie van de game zitten twee maps gebaseerd op Asgard en eentje gebaseerd op een toekomstige versie van Tokio. Toen de eerste uitnodigingen voor de alfa werden verstuurd, bevatte de game negentien verschillende helden, maar inmiddels zijn Venom en Adam Warlock al onthuld als de volgende. Bij de eerste negentien vind je bekende namen als Iron Man, Dr. Strange, Scarlet Witch en Spider-Man, en wat minder bekende namen als Namor, Peni Parker en Magik.

Herkenbare helden

Nu zijn er natuurlijk meer heroshooters, die veel dingen waarschijnlijk al een stuk beter doen dan Marvel Rivals. Ik speel die games niet actief, maar het zou me verbazen als Overwatch en Valorant op algemene aspecten zoals de balans tussen personages, de balans in levels en de pacing van de game geen flinke voorsprong hebben op een game die op dit moment nog in de alfafase zit. Marvel Rivals heeft echter een groot voordeel: de herkenbaarheid. Als je Overwatch begint te spelen, zul je alle helden moeten leren kennen, zoals je dat bij elke game zou moeten, maar de helden van Marvel ken je al. Zelfs als je geen echte fan bent van de franchise, weet je ongeveer wat je kunt verwachten van helden als Spider-Man of Hulk. Natuurlijk zul je dan de minder bekende helden misschien niet kennen, maar je hebt een voorsprong. En als je wel al meteen alle helden kent, is die voorsprong nog wat groter.

Marvel Rivals

Dat maakt het makkelijker om een held te kiezen voor een potje, zonder dat je zomaar lukraak iemand aanklikt. Toch laat Marvel Rivals in het character selection-menu al zien dat dat proces best wat aandacht vereist. Zo hebben alle hero's een klasse en een moeilijkheidsgraad. De klassen spreken voor zich, met healer, tank en damagedealer als een aantal bekende voorbeelden. De moeilijkheidsgraad is misschien wel belangrijker, zeker als je net begint te spelen. Hij zegt namelijk iets over hoe lastig het is om die specifieke held effectief te gebruiken in het spel. Je kunt een held nog zo cool vinden, als je zijn of haar speciale vaardigheden niet optimaal kunt gebruiken, heb je er niet zoveel aan.

Leren wat helden kunnen

Dat hielp mij wel wat, want kiezen voor de helden met slechts één ster op moeilijkheid zorgt in elk geval dat je in je eerste potjes een overzichtelijke set aan mogelijkheden hebt. De keuzes daarbij spreken voor zich. Bij personages met een groot wapen is dat wapen erg zichtbaar, en schieten op de personages van de tegenstander lukt ze altijd wel. Dan weet je nog steeds niet hoe effectief je wapen is ten opzichte van andere wapens of wat je verder zou kunnen doen. Zo schiet Rocket Raccoon gele orbs af die ik op de vijand dacht te moeten mikken, maar dat bleken healing orbs te zijn, bedoeld voor teamgenoten. Oeps. Dat is op zich niet heel erg; het is onderdeel van het aanleren van personages. Ook mét een gedegen introductie voor de speelsessie zouden dit soort zaken een te verwachten onderdeel zijn van een heroshooter.

Dat maakt een game als Marvel Rivals per definitie een lastig spel om op basis van een uur spelen goed te kunnen doorgronden. Een beetje wisselen tussen personages en kijken wat iedereen kan en doet, zorgt dat je nooit echt helemaal lekker in een potje zit. Toch is dit wel wat ik besloot te doen, want echt meekomen met de beste spelers lukte toch niet en ik was wel benieuwd naar hoe de bekende helden voor de dag kwamen. Even slingeren met Spider-Man, even rondvliegen met Iron Man en even dingen meppen met Hulk en Groot.

Marvel Rivals

Daaruit kwam de weinig verrassende conclusie dat de held die je kiest voor een flink deel bepaalt hoe Marvel Rivals speelt. Vooral het verschil in snelheid was erg bepalend in wie ik wel en niet lekker vond om mee te spelen. Er is geen renknop, helden bewegen dus op een vaste snelheid en die snelheid verschilt per personage. Grote, sterke personages zijn over het algemeen wat langzamer, maar de snellere, beweeglijke personages hebben minder health points en zijn, als je ze kunt raken, dus kwetsbaarder. Goede teams bestaan uiteraard uit een combinatie van beide soorten. Zelf vond ik het ergens leuker om met de beweeglijke personages te spelen, maar die zijn vaak ook lastiger onder de knie te krijgen. Spider-Man is met afstand het snelste personage en kan in enkele seconden van de ene naar de andere kant van een level slingeren. Hij moet echter wel steeds blijven bewegen, wil hij niet snel worden uitgeschakeld, en dat maakt aanvallen weer lastig. De gameplay van Marvel Rivals zit vol met dat soort afwegingen.

Eerste impressies van enkele helden

Nu ben ik als onervaren speler zeker niet de beste bron voor deze informatie, maar vooruit, ik deel toch een paar snelle conclusies. De opvallendste held van allemaal is voor mij Doctor Strange, die een portaal kan openen en dat naar vrijwel elke plek op de map leidt. Die shortcut kunnen zowel teamgenoten als vijanden gebruiken. Het kan de map op een unieke manier veranderen. Het is ergens jammer dat de cooldown op deze ability vrij lang is, maar gaaf is hij zeker. Strange is trouwens sowieso wel sterk. Althans, elke keer dat de vijandelijk Doctor Strange “By the eye of Agamoto” riep, was ik even later dood. Iron Man is evenals Spider-Man behoorlijk beweeglijk en heeft als voordeel dat hij stil kan hangen in de lucht, waardoor hij vijanden vanuit alle posities onder vuur kan nemen. Bruce Banner/Hulk is sterk, maar vooral ook traag. Ik had het gevoel dat je met hem nooit echt lekker in een gevecht komt, want als dit je held is, is de rest sneller dan jij. Groot heeft dat probleem ook een beetje, maar hij kan muren neerzetten die, als hij er zelf bij in de buurt is, zijn attack power vergroten of zelf vijanden kunnen aanvallen. Star-Lord is ook weer een voorbeeld van een beweeglijk personage, en hij combineert dat met aardig wat vuurkracht, zeker als je zijn Super activeert, die zorgt voor tijdelijke auto-aim. Rocket is traag, maar zijn gun maakt dat redelijk goed. Hij staat te boek als healer - met de gele orbs die ik al eerder noemde - maar is in die hoedanigheid niet overdreven effectief.

Marvel Rivals

Team Ups

Rocket heeft echter wel een ander voordeel. Hij is een van de helden die kan samenwerken met een andere held. Deze Team Ups kunnen zorgen voor pieken in de actie en uitermate effectief zijn. In dit geval gaat het om Rocket en Groot die kunnen samenwerken. Als ze bij elkaar in de buurt zijn, kan Rocket op de schouders van Groot klimmen en vijanden vanaf daar onder vuur nemen. Hij is daar beter beschermd en kan vijanden zo nog effectiever aanvallen. Rocket kan trouwens ook een Team Up vormen met de Punisher. Rocket verandert in dat geval in een soort aangever voor Punisher, die dan tijdelijk ongelimiteerde munitie heeft. Zo zijn er nog meer combinaties van helden die samen een Team Up kunnen vormen.

Die Team Ups zijn belangrijk, want ze kunnen een potje een andere wending geven. In de Convoy-spelmodus, waarin je een voertuig moet begeleiden dat de juiste kant op beweegt als jouw team controle heeft over dat voertuig, kenmerken de potjes zich door golfbewegingen. Het ene moment heeft het ene team controle, het andere moment het andere team. Dat ging in mijn eerste potjes op die manier heen en weer, en wie de controle net wat langer wist vast te houden, maakte meer progressie. Een Team Up kan leiden tot een squad wipe, wat jouw team de gelegenheid geeft ze wat verder van het objective vast te zetten. Dat is de manier waarop je potjes in Marvel Rivals uiteindelijk kunt beslissen.

Wel mooi, (nog) niet stabiel

Of een potje nu wel of niet goed gaat, een ding blijft hoe dan ook overeind: grafisch steekt de game prima in elkaar. De makers hebben gekozen voor een cartoony look die aansluit bij hoe enkele andere heroshooters het aanpakken, maar die natuurlijk ook een prima match is met de achtergrond van Marvel zelf. Ik vind met name de details in de graphics indrukwekkend. De aanvallen gaan gepaard met een stortvloed aan effecten, waardoor de gevechten een chaotische, maar kleurrijke aangelegenheid zijn. Daarnaast tonen de personages zelf veel detail. Zo spint Star-Lord zijn wapens in de rondte, elke keer wanneer hij ze herlaadt. Nergens voor nodig, maar het ziet er cool uit. De ‘coolheid’ wordt trouwens ondersteund door de oneliners die de helden laten horen. Daar heb ik zelf meestal weinig mee, want die zinnen vallen snel in herhaling, maar tijdens de eerste paar potjes zijn ze nog best leuk om te horen.

Marvel Rivals

De wereld slopen

Een ander sterk onderdeel, dat zowel bij de graphics als bij de gameplay hoort, is de destructability. Grote delen van de speelvelden in Marvel Rivals kunnen worden gesloopt, en dat geeft natuurlijk ook wat extra dynamiek aan die speelvelden. Ik heb er zelf nog weinig mee kunnen doen, maar heb beelden gezien van behoorlijk grondig kapotgeschoten levels. Het is een element dat we nog niet veel hebben gezien in heroshooters, dus ook op dit vlak lijkt Marvel Rivals iets extra’s te kunnen brengen.

Marvel Rivals heeft dus prima graphics, maar die komen op dit moment nog niet altijd probleemloos op het scherm. In de speelsessie op de Play Days viel het mee, maar het is bekend dat de alfaversie de nodige problemen heeft. Zelfs met de krachtigste videokaarten loopt Marvel Rivals af en toe verre van soepel. Veel contentcreators melden dat ze tijdens het spelen last hebben van framedrops. De game zit nog in de alfafase, dus dat is op dit moment nog niet erg. Het is wel iets om in de gaten te houden wanneer de game dichterbij een ‘1.0-release’ komt.

Voorlopige conclusie

Marvel Rivals heeft potentie. Ik moet eerlijk bekennen dat ik vooraf dacht dat de game een goedkoop lijkende manier zou kunnen zijn om een graantje mee te pikken van de heroshootertaart. Je neemt de Marvel-licentie voor wat herkenbaarheid en populariteit, kopieert de stijl van een game als Overwatch en tel uit je winst. Dat is niet wat Marvel Rivals is. De game heeft uiteraard de nodige raakvlakken met andere heroshooters, maar voegt er zeker een aantal leuke elementen aan toe, zoals verregaande destructability en Team Ups voor een deel van de helden. Het is te vroeg om in te kunnen schatten of de balans tussen de helden en in de levels goed is, want elk oordeel op dit vlak is vooral ingegeven door persoonlijke voorkeur, en dat dan ook nog eens op basis van veel te weinig potjes om er goede afwegingen over te kunnen maken. Dat komt dus later, maar het overwegende gevoel na deze eerste toch wat moeizaam verlopen speelsessie is desondanks positief. Wil je de game zelf uitproberen, dan is er trouwens goed nieuws. NetEase en Marvel beginnen eind juli met bètatests op de PlayStation 5, Xbox Series X en S en pc. Wanneer de game uit moet komen, is nog niet bekend.