EA bouwt verder
Wie diep in zijn geheugen graaft, zal zich California Games wellicht herinneren, een spel dat was opgebouwd rond een aantal 'extreme sporten'. De uitwerking was, als gevolg van de middelen van destijds, beperkt maar het idee bracht genoeg succes om geadopteerd te worden door andere games, met als meest in het oog springend voorbeeld de Tony Hawk-spelserie. Tony kreeg een monopolie op skategames, tot eind 2007 Skate van Electronic Arts ten tonele verscheen.
Getest op: Xbox 360
Ook verkrijgbaar voor: PlayStation 3

Skate introduceerde een nieuwe manier van spelen. Waar spelers er dankzij Tony Hawk al jaren aan gewend waren om trucjes uit te voeren door simpel op knopjes te drukken, wist Skate het gevoel van skateboarden op een veel natuurlijkere manier te vertalen naar een game. De controllers van de PS3 en de Xbox 360 werkten in Skate als een verlengstuk van het lichaam en het board van de skater. Met de linker-thumbstick werd het lichaam van de skater bestuurd, terwijl de rechter-thumbstick de bewegingen van het skateboard vertegenwoordigde. Daarbij kwamen nog de triggers, die de handen vertegenwoordigden en die konden worden gebruikt bij het maken van grabs.
Sterke basis
Met deze besturing, ondersteund door een camerastandpunt en een carrieremodus die meer bij 'het echie' horen dan wat de Tony Hawk-spellen bieden, zorgde Skate voor een revolutie binnen het genre. Een revolutie die Activision tot op dit moment in verlegenheid heeft gebracht; het antwoord van de Tony Hawk-franchise laat nog tot dit najaar op zich wachten. Ondertussen is Skate 2 al gearriveerd, met als basis dezelfde sterke punten als die het eerste deel kende, aangevuld met de nodige verbeteringen en vernieuwingen.

Het eerste opvallende verschil vinden we echter niet in nieuwe content. Het is vooral het 'pick-up & play'-gehalte van het spel dat zal opvallen als je het originele Skate ooit hebt gespeeld. Was het destijds nog enorm wennen aan de, zo dacht je in het begin, 'onmogelijke' besturing, inmiddels voelt diezelfde besturing vertrouwd aan. Dat resulteert in controle. Hoe beter je de opbouw van de besturing gaat begrijpen, hoe meer controle je hebt over je skater en hoe vaker je precies de trucs kunt uitvoeren die je in je hoofd had, in plaats van lukraak wat knoppen in te drukken.
De kenner
Door de toegenomen controle leer je ook wat skateboardregeltjes. Hoewel Skate 2 geen ultrarealisme predikt, blijft het spel dichter bij de realiteit dan de Tony Hawk-games. Zo leer je bijvoorbeeld vanzelf welke rails zich wel of niet lenen voor het uitvoeren van een noseslide. Om goed te kunnen beoordelen hoe realistisch Skate 2 is, kunnen we de input van iemand met skateboard-ervaring in het echte leven gebruiken. Daarom heeft de die-hard skateboarder en Pricewatch-medewerker Martijn Zijerveld de redactie geholpen bij het reviewen van Skate 2. Deze review is het resultaat van voortdurend overleg tussen de auteur en Martijn.
Vrijheid van een skater
Skate 2 schotelt de speler een nieuwe carrieremodus voor. Het spel begint als je uit de gevangenis komt en erachter komt dat je geliefde skatelocatie San Vanelona flink is veranderd. Het paradijsje voor skaters is door de Mongo Company en de gemeente verpest. Openbare gebouwen waar skaters niet mogen komen, worden bewaakt door beveiligers die niet bang zijn hun handen te gebruiken, en overal zijn bakjes, rails en ledges voorzien van anti-grindblokjes. Probeer overheen te grinden en je gaat gegarandeerd op je plaat. Welkom terug!

San Vanelona bevrijden
Een beetje skater is natuurlijk niet voor één gat te vangen. Nadat je je personage hebt vormgegeven en aangekleed met wat hippe skatewear en de basistechnieken hebt doorgenomen, begint je missie om San Vanelona te 'bevrijden'. Je wapens? Een aantal handlangers met handige vaardigheden, zoals het leegzuigen van zwembaden - waarna je er in kunt skaten - of het verwijderen van de genoemde anti-grindblokjes. Je voornaamste wapens zijn echter je skateboard, je durf en vooral: een allesoverwinnende 'schijt aan autoriteit'-overtuiging.
Je kunt niet pretenderen een realistische skategame te maken zonder er een groot gevoel van vrijheid in te stoppen. Skaten is immers vooral het rijden op een bord, op zoek naar mooie plekken om te skaten, en veel minder het uithalen van haast onmogelijke toeren zoals we die in de Tony Hawk-games vaak hebben gezien. Het gevoel van vrijheid was er al in de eerste Skate en het is in Skate 2 niet anders. Het blijft heerlijk om, zonder ook maar aan het uitvoeren van opdrachten te denken, gewoon rond te rollen en je eigen spots te zoeken, om er allerlei tricks uit te voeren.

Toch zul je, om verder te komen in het spel en ook aparte stukjes van San Vanelona vrij te spelen, opdrachten moeten uitvoeren. Deze zijn, voor spelers die Skate hebben gespeeld, behoorlijk herkenbaar. Opnieuw moet je allerlei sessies voor Skateboard Magazine en Trasher uitvoeren om jezelf in de kijker te skaten, waarna uiteindelijk het profcircuit interesse zal tonen en je lid kunt worden van een team pro-skaters, met bijbehorende sponsoring. De opdrachten worden pittiger naarmate je verder komt, maar ze worden nooit onhaalbaar, of het nu om het hitten van een gap gaat, of het behalen van een bepaald aantal punten in een live-demo voor publiek.
Teleporteren
In je Skate-carriere zul je heel wat van deze challenges tegenkomen. In Skate betekende dit dat je keer op keer van punt A naar punt B moest skaten, wat een tijdrovende bezigheid werd. Dat is nu verholpen. Skate 2 laat je via de Challenge Map direct naar een volgende uitdaging teleporteren, wat enig nutteloos geskate wegsnijdt. De vraag is wel of je dat als positief moet zien. De charme van Skate is juist dat je door een stad rolt en onderweg mooie lines en gaps meepakt, en zo de stad goed leert kennen. Dat effect valt nu deels weg; zeker spelers die niet die-hard zijn, zullen niet meer de moeite nemen San Vanelona te ontdekken. Skate 2 wordt hierdoor meer een spel dat je heel sec uit kunt spelen, door simpelweg van challenge naar challenge te hoppen. De mogelijkheid om van A naar B te skaten blijft uiteraard wel aanwezig, want San Vanelona blijft een grote, open wereld.
Vloeiender skaten
De echte Skate-cracks zal het waarschijnlijk een worst zijn of ze kunnen teleporten en of San Vanelona strenger wordt beveiligd, zij willen alleen meer en beter skaten. Ook deze groep kan zijn hart ophalen met Skate 2; EA heeft het spel van een aantal vernieuwingen in het skaten voorzien en ook daarvan geeft een aantal meerwaarde aan het spel. Tot de nieuwe moves behoren onder meer de handplants en variaties daarop, one-footed airs, Boneless en variaties daarop en de zogenaamde Hippy Jump, waarbij je recht omhoog springt zonder dat je board verder iets doet. Het zijn geen baanbrekende moves, maar het maakt Skate 2 een completer spel.
Meer snelheid
Interessanter is de manier waarop je in Skate 2 gebruik kunt maken van de R2-trigger om snelheid te maken in half-pipes. In Skate kon je snelheid maken door met je skater naar voren te leunen en zo gebruik te maken van je gewicht. Dat kan in Skate 2 nog steeds, maar je kunt nu op een veel effectievere manier hetzelfde bereiken met R2. Het gebruik van de trigger levert je meer snelheid op dan je met de klassieke techniek kunt halen, waardoor je hogere airs kunt maken.
Dat niet alle vernieuwingen even geslaagd zijn, bewijst de toevoeging van de mogelijkheid om van je board af te stappen. Dit is onder meer nodig om via trappen hogere locaties te bereiken en om objecten in de wereld te kunnen verslepen, om zo je eigen lines te maken. Het verslepen van objecten gaat soepel en werkt prima, maar het lopen is erg slecht uitgewerkt. De skaters bewegen zich erg houterig en moeizaam. Het lopen heeft absoluut een functie, maar werkt zo slecht, dat het irritatie opwekt. Dit zorgt voor een schril contrast met het skaten, dat juist heel vloeiend verloopt.
Vloeiender
Dat laatste komt vooral goed naar voren dankzij de licht verbeterde graphics. Met name de animaties van de skaters en de overgangen tussen tricks zijn soepeler geworden. Bovendien is er meer aandacht besteed aan de grafische uitwerking van grinds en slides. Hierdoor krijg je bijvoorbeeld een beter gevoel bij het inzetten van een boardslide, omdat het er vloeiender en dus geloofwaardiger uit ziet. Dat grafische aspect werkt ook aardig mee als je op je plaat gaat. In Skate 2 heb je zelfs de 'Hall of Meat', waarin wordt bijgehouden wat voor botten je zoal breekt. Hierbij heb je zelfs een lijst met geestige challenges af te werken, zoals 'breek meer dan vijftien botten in één klap', 'breek beide handen' of 'hang bij een crash tenminste drie seconden in de lucht en leg vijftien meter af'.
Ook het geluid draagt bij aan realisme. Skate 2 beschikt over geloofwaardige skate-geluiden, of het nu gaat om het afzetten op een ramp of om het geluid dat onder je trucks vandaan komt tijdens een grind. De geluidseffecten worden uiteraard ondersteund door een uitgebreide soundtrack, die vooral opvalt door de grote variatie. Dat zorgt er voor dat vrijwel iedereen liedjes zal horen die hem of haar bevallen, maar ook dat er nummers tussen zitten die je misschien wat minder lekker vindt.
Framerate drops
Helaas is Skate 2 technisch niet volmaakt. De kleine grafische verbeteringen gaan geregeld ten koste van de framerate, die zeker in de carrieremodus nogal eens wil inzakken. Dit leidt er toe dat je af en toe haast in slow-motion over een gap heen vliegt, en dat komt een game als Skate 2, die het moet hebben van vloeiende en soepele gameplay, niet ten goede. De framerate-drops komen niet vaak genoeg voor om echt een probleem te vormen, maar het is af en toe best irritant.
Samen rondjes rollen
Een onderdeel waarbij de framerate zeker geen probleem mag vormen, is de online modus. Het originele Skate dankte zijn populariteit aan de verfrissende werking en het gevoel van realisme, maar het stelde online teleur. De game ging gebukt onder lag-problemen, waardoor relaxed samen skaten meer uitzondering dan regel was. Dat probleem lijkt met Skate 2 definitief verholpen te zijn. Een sessie met vier mensen leverde ons in ieder geval nauwelijks tot geen lag op.
Rondjes rollen
Skate 2 blijkt op die manier het best tot zijn recht te komen. Niets is leuker dan met een groep vrienden in een niet al te groot gebied, bij voorkeur een skatepark met wat funboxes, rails, ledges en ramps, wat rondjes te rollen. Dit is in Freeskate al leuk, omdat je daarin naar hartenlust je lines kunt zoeken zonder je druk te hoeven maken over punten, maar uiteraard zijn er ook allerlei wedstrijden die je kunt doen en van de Ranked Matches wordt een online ranglijst bijgehouden. Hierdoor zul je ook online de nodige uren zoet zijn met Skate 2.
De lol van het samen skaten haalden wij niet alleen uit het samen uitvoeren van trucjes, maar ook uit het registreren daarvan. Skate 2 biedt namelijk ook een vernieuwde Video Editor, met daarbij de keuze om de standaardcamera in te wisselen voor een tripod camera, die op een vaste plek blijft staan. Wat is er dan leuker om met zijn vieren achter elkaar van een vette rail af te komen glijden?
Eigen design
Dit soort filmpjes kan naar de Skate-website worden geladen, en datzelfde geldt voor de creaties die je hebt gemaakt met 'Create-a-Spot', waarbij je een bepaalde line kunt opslaan en mensen online kunt uitdagen om jouw score op die plek te verbeteren. Zo legt EA de basis voor een nog sterkere community, dan die er al was na de eerste Skate. Een ander leuk onderdeel in dat kader is de mogelijkheid om online je grafische designs te maken, ze vervolgens in het spel te laden en ze op kleding en boards te gebruiken.
Conclusie