Samsung Galaxy S III 16GB Wit

10-06-2012: Kopje prijsvergelijking toegevoegd
17-06-2012: Kopje nfc toegevoegd
02-08-2012: Kopje haarscheurtjes toegevoegd


Bijna twee jaar geleden schreef ik een review over de eerste generatie van de succesvolle Samsung Galaxy S-reeks. Hoewel het toestel een paar gebreken had, was het in mijn ogen een utopie aan technologie en innovatie. Dit bleek dan ook te kloppen toen er ruim tien miljoen exemplaren van dat toestel over de toonbank gingen. Waar Samsung eerst een b-merk was op het gebied van mobiele telefoons, wist het bedrijf door te groeien naar de top. Met de Galaxy S2, die een jaar later kwam, bezegelde het Koreaanse bedrijf zijn top-positie. Samsung werd nu in 1 adem genoemd met Apple en dat kwam niet alleen door de vele rechtzaken die beide giganten op elkaar afvuurden. Samsung kon zich nu risico’s gaan permitteren en bracht de controversiële, doch innovatieve Galaxy Note uit. Een telefoontoestel van 5.3 inch met tablet functies waar een compleet nieuwe naam voor bedacht moest worden: de Phablet. Opvallend hiervan was dat juist in het oh zo nuchtere Nederland dit toestel een ware hit bleek te zijn, al bleven de wereldwijde verkopen in vergelijking met de S2 en S1 door de specifieke aard natuurlijk wel achter.

Nu, een jaar na de introductie van de Galaxy S2, introduceert Samsung zijn derde generatie in de Samsung Galaxy S reeks. Nog nooit deed het bedrijf zo geheimzinnig over een nieuwe mobiele telefoon en nog nooit waren er zoveel geruchten op het internet over de specificaties. Websites die speculeerden over de Samsung Galaxy S3 schoten als paddenstoelen uit de grond en techsites zoals C-Net en Tweakers.net voerden geregeld headlines over de vermeende geruchten. Het moge dus duidelijk dat het toestel enorm is gehyped. We verwachten dus een hoop van de Samsung Galaxy S3 en dat kan best gevaarlijk zijn voor Samsung. Kan de Galaxy S3 deze beloftes wel waarmaken? Op die vragen probeer ik een antwoord te geven. Veel lees plezier.
Zoals we inmiddels gewend zijn van Samsung krijgen we de Galaxy S III geleverd in een klein rechthoekig wit doosje. Hoewel ik met de vertraging van het blauwe model waarschijnlijk nu alle schijn tegen heb, heb ik wel degelijk bewust gekozen voor het witte model. Niet alleen vind ik de soft-touch buttons erg mooi tegen de witte behuizing oplichten, maar ook de ingebouwde led lijkt mij veel mooier in een witte omlijsting. In het doosje vinden we naast de Galaxy S III een accu, een micro-usb kabel, een modulaire usb-oplader, oordopjes en een gebruiksaanwijzing.

Terwijl ik het toestel openmaak om de accu en sim te plaatsen word ik herinnerd aan het feit dat ik een micro-sim nodig heb. Omdat ik het toestel los heb gekocht, zonder abonnement, heb ik zo’n pinkeltje-sim er niet bijgekregen. Bij de KPN-winkel, ofwel ex-primafoon, kreeg ik te horen dat zo’n micro-sim twintig euro kost. De phonehouse, direct naast de ex-primafoon, had echter de oplossing en speelde voor kapper. Mijn simkaart kreeg door hen een gratis knipbeurt met een speciale schaar. Na dit hele debacle ben ik terug naar huis gegaan om mijn vers geknipte micro-sim in het toestel te plaatsen gevolgd door de accu.

De setupprocedure nam slechts enkele minuten in beslag. Er werd me gevraagd om de pincode van mijn pinkeltje-sim, wifi gegevens, gmail gegevens, samsung account gegevens en wat vraagjes over de locatiebepaling. Hoewel het toestel nu bedrijfsklaar leek begon de echte setup procedure pas. Allereerst al die zut van het homescreen maar eens verwijderd, de instellingen en dan voornamelijk beveiligingsinstellingen aangepast en apps als Facebook en Twitter van accountgegevens voorzien. In de tussentijd vond Google Play het nodig om alle apps die op de S2, de Note en mijn Transformer staan ook maar direct te installeren op mijn S3 en hoewel dat niet echt de bedoeling was stond ik er wel van te kijken dat 64 apps in minder dan drie minuten geïnstalleerd werden. Nu het toestel, naar mijn smaak grof, was ingesteld kon ik ermee aan de slag. Inmiddels was ik echter al enorm onder de indruk van de reactiesnelheid en ik ben heus wel iets gewend. Zelfs mijn Asus Transformer TF300 van twee weken oud voelt in vergelijking aan als een slak en deze jongen is gebaseerd op een Nvidia Tegra3 Quad-core.

Waar andere reviews spreken, zelfs klagen, over de grootte van het toestel vind ik dit reuze meevallen. Granted, het toestel is iets langer en iets breder dan de S2, maar als ik hem vergelijk met de Galaxy Note is hij veel kleiner in zowel de lengte als de breedte. Dat is stiekem direct de reden dat ik de S3 absoluut niet groot vind: ik ben namelijk de Galaxy Note gewend. Het toestel ligt verder enorm lekker in de hand. Niet alleen de vorm werkt hier aan mee, hij lijkt in dat aspect meer op de S1 dan op de S2, ook de zijdezachte sensatie die de behuizing geeft doet je geloven alsof je iets organisch in je handen hebt. Het voelt zacht, glad, aaibaar aan... en dat.. mjah.. is toch echt iets dat je moet ervaren. Een screenprotector plaatsen lijkt dan ook uit den boze, maar enige bescherming is toch gewenst: dus heb ik een mooi wit tasje gekocht van Valenta bij Ritel voor 15 euro.

Over het scherm van de Samsung Galaxy S III is een hoop te doen geweest. Het betreft hier namelijk een Super Amoled HD scherm van 4.8 inch (~12.19cm) met een resolutie van 720x1280 en geen Super Amoled HD Plus scherm. De Plus-variant heeft een pure rgb-matrix (rood groen blauw), waar de Samsung Galaxy S III het moet doen met een rgbg- ofwel pentile-matrix (rood groen blauw groen). Hierdoor worden er weer minder subpixels gebruikt, waardoor de beeldkwaliteit van de S3 slechter zou zijn, of in ieder geval minder scherp, dan van bijvoorbeeld de S2. Met deze vergelijking zou ik het eens kunnen zijn als de Samsung Galaxy S3 net zoals de Samsung Galaxy S2 een resolutie had van 480x800, maar dat is dus niet het geval. Ja, wellicht zorgt de pentile-matrix dat er iets van de scherpte verloren gaat, maar de S3 maakt, zoals al reeds vermeld, gebruik van een resolutie van 720x1280. Enige scherpte die dus verloren gaat in vergelijking met de S2 wordt door de hogere resolutie ruim gecompenseerd. Gaan we echter vergelijken met de HTC One X dan zou je terecht kunnen stellen dat HTC ditmaal een beter scherm in handen heeft. Vergeet echter niet dat HTC gebruik maakt van Super IPS2 panelen en dat dit een volledig andere technologie betreft dan Super Amoled. Het beste wat je dus kunt doen is beide toestellen in de winkel naast elkaar leggen om te zien waar je persoonlijke voorkeur naar uit gaat.

In vergelijking met de Galaxy Note is het schermdiagonaal van de Galaxy S III ~1,27 cm kleiner en de resolutie iets lager (800x1280 vs. 720x1280). Toch lijken videobeelden op de Galaxy S III een stuk scherper dan op de Galaxy Note. De kijkhoek is verder wat we gewend zijn van Super Amoled schermen en ook het diepzwarte is net zoals de iets oververzadigde kleuren nog altijd aanwezig.

Het touchscreen reageert, zoals we inmiddels van Samsung gewend zijn, erg vlot en de gevoeligheid in de hoeken en langs de randen is uitstekend. Zoals al eerder vermeld voelt het scherm, bij gebrek aan een beter woord, zijdezacht-glad aan. Het scherm lijkt niet in, maar op het toestel te liggen wat het toestel een unieke look geeft en hoewel er enorm veel overeenkomsten zijn met het scherm van de Galaxy Note werkt de S-pen er niet op. Tja, moest dat toch echt even proberen.

Door het Corning Gorilla Glass 2 zou het scherm sterker zijn dan ooit. Krassen zouden tot het verleden moeten behoren en bij het vallen zou het scherm niet mogen breken. Neem dit echter altijd met een korrel zout. Inmiddels zijn de eerste krassen op de Corning Gorilla Glass 2-schermen al opgedoken op diverse fora en het zal heus niet lang duren voordat ook de eerste gebroken schermen hun opwachting maken. Toch wil ik jullie het ‘reclamefilmpje’ van Corning Gorilla Glass 2 niet onthouden.






Nog steeds een functie die niet geheel onbelangrijk is: bellen. Op dit vlak is er de afgelopen jaren maar weinig veranderd. KPN heeft onlangs 'HD Bellen' geïntroduceerd wat feitelijk betekent dat de tweede microfoon in een toestel wordt gebruikt om achtergrond geluid te analyseren en weg te drukken zodat in combinatie met een andere codec er een helderder spraakgeluid overblijft. Hiervoor zijn dan wel twee toestellen nodig die 'ruis onderdrukking' ondersteunen, maar als de connectie gemaakt is dan hoor je dit ook wel direct. Op de Samsung Galaxy S2 en de Samsung Galaxy Note bestaat deze functie al langer en krijg je tijdens een gesprek netjes te zien wanneer er een HD-voice verbinding opgezet is. Ook de Galaxy S III ondersteunt dit, maar om een of andere bizarre reden heeft Samsung besloten het icoon ervan weg te laten uit de dialer. Net nu HD-Voice ofwel HD-Bellen enorm aan populariteit aan het winnen is. Een vreemde zet als je het mij vraagt.

De dialer is nog steeds een applicatie met een hoge prioriteit: zit je midden in een spelletje en word je gebeld dan neemt de dialer het scherm over. Je hoeft dus niet bang te zijn dat je een telefoongesprek mist terwijl je Angry Birds speel. De toetsen in de dialer zijn en blijven groot en lenen zich uitstekend voor senioren of bediening middels je neus (je wilt niet weten hoe vaak ik dat doe). Tijdens het gesprek krijg je toetsen te zien voor het in de wacht plaatsen van het huidige gesprek, een nieuwe oproep te beginnen, de toetsenbord dmt-functie, de luidspreker, het muten van de microfoon, een headset en natuurlijk het beëindigen van het gesprek.

Aan de contactenlijst heeft Samsung helemaal niets veranderd. Nog steeds is deze overzichtelijk en kan je hem zo gedetailleerd maken als je wilt. Waar ik me echter wel aan begin te ergeren, hoewel dat een Android-issue is, is dat applicaties zoals Facebook, Twitter en Skype je contactenlijst enorm kunnen vervuilen. Nee, je kiest er zelf voor om die contacten te importeren en het is niet erg om contacten eenmalig te koppelen. Echter zodra je het wachtwoord van Facebook, Skype of Twitter veranderd moet je opnieuw inloggen en opnieuw synchroniseren.. en dus.. zucht.. opnieuw koppelen. Behoorlijk irritant.


De geluidskwaliteit kun je net zoals destijds met de Galaxy S indelen in drie verschillende categorieën. Je hebt de gesprekskwaliteit, de geluidskwaliteit van de speaker en de geluidskwaliteit van de koptelefoon.

Nu kan ik over alle drie een heel verhaal schrijven, maar het komt bij iedere categorie op dezelfde conclusie. Nee, het is geen THX certified 7.1 HD-DTS geluid, maar het voldoet aan alle eisen. Standaard zijn gesprekspartners goed te verstaan en zelf ben je ook erg duidelijk. Heb je echter het geluk om HD-Voice van KPN te kunnen gebruiken dan kunnen jij en je gesprekspartner rekenen op kristalhelder geluid. De ingebouwde speaker is vergelijkbaar met die van de Samsung Galaxy Note, en dat is dus iets zachter dan die van de Samsung Galaxy S2, maar het is wel degelijk mogelijk om er MP3-tjes mee te beluisteren. De bijgeleverde oordopjes geven helder en diep geluid, maar een Sennheiser is natuurlijk beter.

Waar je vroeger tijdens het afspelen van een video of mp3 via de koptelefoon een soort virtuele 5.1 mode aan kon zetten kunnen we nu kiezen voor een 7.1 mode. Deze klinkt al een stuk beter dan de voormalige 5.1 mode maar zal nog steeds bij geen enkele audiofiel aftrek vinden. Je hebt een equalizer, een radio als de koptelefoon is ingeplugd en verder is er eigenlijk niet bijster veel bijzonders over te vertellen. Het bijgeleverde koptelefoontje heeft een volume-switch en een play-button, maar verwacht hier niet teveel van. Een druppeltje zweet tijdens de fitness en het is om zeep (ja, ik spreek uit ervaring).


Qua bereik/ontvangst heb ik geen enkel verschil mogen bespeuren met mijn Samsung Galaxy S, S2 en/of Note. Het UMTS-mastje straalt in mijn huisje nog steeds zoals het nergens straalt en ik heb dan ook geen klagen over ontvangst. Consequent staat er een H+ als verbinding en de connectie is nog geen enkele keer weggevallen. Ik kan in de toekomst nog wat praktijktests doen in gebieden waar KPN geen of nauwelijks dekking heeft, maar dat kan nog wel even duren.

Hetzelfde geldt voor bluetooth. Nauwelijks iets veranderd sinds mijn S2 en/of Note, behalve dan dat het enige bluetooth apparaat wat ik tegenwoordig nog heb geïntegreerd zit in mijn moederbord. Op een Nokia oortje na. Grappig daaraan is dat dit Nokia oortje niet wilt pairen met de S2, maar wel met de Note en de S III.

Wifi is op de 2.4 Ghz band ook precies hetzelfde als op de S, S2 en Note. Echter op de 5 Ghz band zie ik toch een verschil. De S2 en Note geven hier beneden 2 streepjes aan (AP staat boven), maar de S III geeft 4 streepjes. De downloadsnelheid is nagenoeg gelijk though, dus wellicht dat de S III alleen iets gevoeliger of zelfs iets minder nauwkeurig is met zijn wifi-bereik-streepjes?


Wie jaren geleden mijn review over de Samsung Galaxy S heeft gelezen kan zich wellicht nog herinneren dat er de nodige problemen waren met de GPS-ontvangst van dat toestel. Ruim een jaar hoopte getroffen gebruikers dat dit middels een update goed zou komen en fora werden volgeschreven met mogelijke oplossingen die uiteindelijk niet mochten baten. Toen de S2 uitkwam waren deze problemen verleden tijd en was er een degelijke GPS ontvangst op het toestel. Een trend die zich voortzette in de Galaxy Note, het toestel dat nu dienst doet als mijn veredelde Tom Tom. De Galaxy S III wijkt echter af van deze zogenaamde degelijkheid. De GPS ontvangst van dit toestel degelijk noemen is namelijk de understatement van het jaar. Nog nooit, zelfs niet met dedicated GPS-hardware, heb ik zo snel zo'n goede fix gekregen. Wat dit alles helemaal bijzonder maakt is dat deze goede en snelle GPS fix verkregen wordt op een locatie waar de S2, de Note, de Transformer en de Tom Tom niet eens een fix kunnen krijgen, zelfs niet na een half uur. Geweldig, al moet ik nu wel weer naar Sygic bellen om mijn licentie van de Galaxy Note naar de Galaxy S III te verplaatsen.


De accu van de Galaxy S III houdt het na twee dagen zo'n twaalf uur vol. Dit is absoluut niet representatief aangezien het zeker een week of twee kan duren voordat de accu fatsoenlijk is getrained. Daarom moet ik dit stukje voor nu even overslaan: over een paar weken zal ik hier de uiteindelijke gegevens posten.


Met een acht megapixel camera en flitser lijkt de Samsung Galaxy S3 zich niet echt te onderscheiden van zijn directe voorgangers. Toch zijn er wel degelijk een aantal verbeteringen te bespeuren en dan met name op het gebied van snelheid. De camera van de Galaxy S3 reageert snel, heel snel en daardoor is het weer een stukje makkelijker geworden om juist dat ene leuke kiekje te schieten. Toch vond Samsung dat het beter kon en is er een burst-mode toegevoegd met een automatische selectie voor het beste plaatje. Onhandig is dan weer wel dat je dit eerst aan moet zetten. Mijn inziens had de opname-'knop' ingedrukt houden een betere oplossing hiervoor geweest. Desalniettemin is het een leuke functie.

Met de actieve gezichtsherkenning zou het eenvoudiger zijn om content te delen met de personen waarvan je foto's maakt. In andere reviews die ik heb gelezen zou deze feature nogal wat te wensen overlaten, maar in mijn testopstelling werkte het perfect. Zodra er een nieuw gezicht 'gedetecteerd' wordt vraagt het toestel om een naam uit je contactenlijst en zal de volgende keer het gezicht herkennen. Dat doet hij echter niet direct: in het begin verschijnt er een vraagteken achter de naam zodat je de keuze kan bevestigen. Na een aantal keer oefenen gaat het echter volledig automagisch. Er wordt soms geopperd dat het jammer is dat de gezichtsherkenning niet uit zichzelf leert van de gezichten uit je contactenlijst, maar wat mij betreft is dat vanzelfsprekend: deze foto's zijn veelal met andere camera's gemaakt en zouden het 'leerproces' enkel maar verstoren.

Met de panoramamode heeft Samsung echter een steekje laten vallen. Toen ik mijn review schreef over de eerste Samsung Galaxy S roemde ik deze functie en berustte ik mezelf in het feit dat de CPU niet krachtig genoeg was om hoge resolutie panoramafoto's te maken. Met de quad-core in de S3 mag dat echter geen probleem zijn, maar nog steeds is de panoramafunctie blijven steken op 0.3 megapixel. Erg jammer want met de hoge resoluties die we tegenwoordig gewend zijn voelt dat erg middeleeuws aan. Andere fotostanden zijn: burst-mode, HDR, Smile shot, Beauty shot, Cartoon, Opname delen en Foto delen met vrienden. De stand 'Opname delen' deelt de foto's direct middels Wi-fi Direct, terwijl de stand "foto delen met vrienden" direct vraagt of je wilt taggen en delen zonder eerst naar de gallery te gaan.

Natuurlijk ontbreken de scene-modi ook niet. We kunnen kiezen uit portret, landschap, nacht, sport, feest, strand, zonsondergang, dageraad, herfstkleur, vuurwerk, tekst, kaarslicht en achtergrond verlichting. Negatief, Zwart-wit en Sepia zijn de beschikbaar gestelde effecten en we kunnen kiezen uit een ISO-waarde van 100, 200, 400 of 800.

Om nog maar even door te gaan met de opties is er een meting-instelling waarbij je kunt kiezen uit centre-weighted, spotmeting en matrix, kunnen we scherpstellen met macro, autofocus of gezichtsdetectie en is er een scala aan opties voor de witbalans. Verder ontbreken GPS-tagging en stabilisatie ook niet en hebben we een keur aan resoluties van 3264x2448 tot 640x480 tot onze beschikking.


Als we kijken naar de kwaliteit van de foto's dan zien we dat ze goed tot zeer goed te noemen zijn. Ook het gebruik van de flitser doet geen afbreuk aan de foto's al moet ik toegeven dat wit er soms wel heel erg verzadigd uitziet. Dit laatste kan echter een instelling zijn op het toestel zelf en ik moet bekennen dat ik nog geen tijd heb gevonden om alle fotostanden uit te proberen. Eerlijk gezegd wil ik dit ook niet: ik wil gewoon foto's kunnen maken zonder een half uur te zitten tweaken.

Om toch een klein beetje te kunnen vergelijken met andere camera's heb ik geprobeerd om foto’s van hetzelfde object te maken met een Samsung Galaxy S2, een Samsung Galaxy Note en de Samsung Galaxy S3. Hou er a.u.b. rekening mee dat ik geen statieven heb gebruikt en dat de foto's met de losse hand zijn geschoten. Verwacht dus absoluut geen professioneel vergelijkingsmateriaal en nog erger: de foto's zijn gecomprimeerd, al zij het dan wel met voor elke foto identieke instellingen, omdat Tweakers.net ze vanwege de grootte anders niet in mijn galerij wilde plaatsen.





Net zoals in de vorige modellen bereik je via de camera-applicatie ook de video-opname stand. Naast de 1080p-resolutie kan men kiezen uit 1280x720, 720x480, 640x480 en 320x240. De flitser kan gebruikt worden om bij te schijnen en natuurlijk kan men ook de belichtingswaarde aanpassen. Een paar effecten zoals sepia, negatief en zwart/wit zijn aanwezig om je video's een beetje op te leuken en ook een timer ontbreekt niet. In vergelijking met de Galaxy S1 is er nu wel een stabilisatiefunctie aanwezig die op zich goed werkt en met de zelfopnamefunctie kan je middels de front-camera zonder al te veel gedoe een filmpje van jezelf schieten.

Er is echter een probleem. Hoewel de kwaliteit van de camera op zijn minst erg goed te noemen is gooit de auto focus-functie, die ik met geen mogelijkheid uit kreeg, roet in het eten. Je zult hier weinig van zien als je een vrij rustig filmpje maakt zonder al te veel beweging, maar zodra het wat drukker wordt gaat het beeld schokken of, wat nog erger is, verlies je de focus. Het schokken valt het meest op als je zelf probeert te 'pannen' terwijl de stabilisatie aanstaat, terwijl het focus probleem zich voornamelijk voordoet als een object waar je langer dan vijf seconden naar heb 'gekeken' uit het beeld verdwijnt. In de onderstaande video's kan je deze problemen goed terug zien. Het lijkt op een software fout, maar haalt de functionaliteit van de videocamera behoorlijk onderuit. Erg jammer, want hier verliest de S3 behoorlijk wat punten.





S-Voice zou Samsung's antwoord op Apple's Siri moeten zijn. Welnu, laat ik daar duidelijk over zijn: als Siri goud is dan is S-Voice roestig ijzer. Hoewel Vlingo, het bedrijf achter S-Voice, enorm zijn best heeft gedaan met S-Voice lijkt het in de verste verte niet op Siri. Een dialoog met S-Voice is niet mogelijk en het aantal vragen dat je kan stellen is vrij beperkt. Ook heeft S-Voice de nare eigenschap om je vraag te gaan verwerken als je nog bezig bent deze te stellen.

Nee, S-Voice is niet slecht. Sterker nog: in het dagelijks leven zou S-Voice best handig kunnen zijn: iemand bellen, facebook status updaten, twitter status bijwerken, navigatie, sms'jes sturen een alarm instellen of een google opdracht geven.. Het werkt, hoewel soms traag, zonder problemen. De vragen worden geanalyseerd door Vlingo in de Verenigde Staten en daarna wordt het antwoord verstuurd naar de GSM. Dat dit soms rare taferelen oplevert blijkt als je aan S-Voice vraagt wat je IP-adres is. Je krijgt dan het ip-adres van de Vlingo server als antwoord. Ook als je vraagt of S-Voice www.google.com voor je wilt openen krijg je een Google webpage die zegt: "If you're not in the United States click here". Daar mag duidelijk nog eens over nagedacht worden.

Het leukste aan S-Voice blijft echter de database van Vlingo verkennen. Vragen stellen zoals "The meaning of life", "the meaning of the universe of "why does the chicken cross the road". Kortom S-Voice is leuk en voor basale dingen wellicht handig, maar lang niet zo bruikbaar als Siri. Oh en het doet erg veel zeer om aan je Samsung Galaxy S III te vragen wat de beste cellphone is....


Hoewel Samsung zelf reclame maakt met S-Beam, waarin twee S III’s via NFC Wifi Ad-hoc settings met elkaar communiceren zodat er snel media gedeeld kan worden, lijkt in Europa NFC een ondergeschoven kindje op de Galaxy S III. Drie weken na de release van het toestel introduceerde Samsung weliswaar de TecTile-tags , programmeerbare NFC-stickers, in de Verenigde Staten, maar daar hebben we hier weinig aan.

Voor de mensen die het nog niet kennen: NFC staat voor Near Field Communication. Dit is de technologie waar onder andere ons OV Chipkaart systeem op gebaseerd is. In Europe en met name in Nederland staat deze technologie nog in de kinderschoenen, maar aan de andere kant van de plas zijn er al creditcards waarmee je middels NFC kan betalen bij Paypass terminals. Sterker nog: Google Wallet, waarmee we hier in Nederland alleen apps op de Play store kunnen kopen, functioneert in Amerika ook als een creditcard bij diezelfde Paypass terminals. Op deze manier kun je daar dus gewoon betalen met je telefoon.

Dat Nederland en Europa enorm achterlopen op het gebied van NFC is wel duidelijk aan de eerdere toestellen in de Galaxy S-lijn. Zo had de Samsung Galaxy S2 in de Verenigde Staten al NFC functionaliteit. Saillant detail is dan weer wel dat de NFC chip die in de Samsung Galaxy SIII zit van Nederlandse makelij is: NXP N.V. (voormalig onderdeel van Philips). Toch kennen we NFC wel degelijk hier in Nederland. Niet alleen de eerder genoemde OV Chipkaart gebruikt NFC, maar ook onze paspoorten en id-kaarten zijn uitgerust met RFID-tags(die middels NFC uitgelezen kunnen worden). Bedrijfspasjes zijn ook steeds vaker uitgerust met NFC of RFID en we hebben zelfs een betalingssysteem MiniTix dat ook gebaseerd is op NFC.

Het verschil tussen MiniTix en bijvoorbeeld Google Wallet is wel enorm groot. MiniTix verlangt dat je een NFC-sticker op de accu of achterkant van je mobieltje plakt alvorens het mogelijk wordt om met je GSM te betalen. Google Wallet daarentegen maakt gebruik van de NFC chip op je GSM zodat het enige wat je moet doen is je Google Account op je telefoon synchen. Het vervelende is echter dat beide systemen niet met elkaar kunnen samenwerken zolang MiniTix niet met een manier komt om de betaalsleutel (legaal) via een app op je Galaxy SIII te zetten. Immers, als je een NFC sticker van MiniTix op je SIII plakt zal de SIII deze constant proberen uit te lezen. Heb je dus geen telefoon met NFC dan is MiniTix wel een oplossing en anders: mjah… Daarbij vraag ik af of MiniTix tegen een Google Wallet op zou kunnen. Google Wallet ondersteunt alle credit- en debet cards dus met Google Wallet kan je altijd mobiel betalen zolang er maar een Paypass-terminal staat en laten Mastercard en Visa die nu juist massaal willen gaan uitrollen in Europa. Het lijkt me dat MiniTix dan het onderspit zal delven.

Natuurlijk is er dan ook nog Paypal. Of je nu voor- of tegenstander van deze manier van betalen bent momenteel is dit de enige manier van mobiel betalen met je Galaxy SIII in Nederland. Ook dit valt echter enorm tegen. Paypal ondersteunt ‘bumpen’ wat eigenlijk exact hetzelfde is waar Samsung NFC voor gebruikt in S-Beam. Je start de applicatie, zegt dat je geld over wilt maken en kiest de optie ‘bumpen’ waarna je het toestel tegen een ander aanhoudt. Het enige wat er dan gebeurd is dat het paypal-email-adres gedeeld wordt en je daarna het bedrag kiest zodat het overgeschreven wordt. Het klinkt dus veel interessanter dan het daadwerkelijk is.

Wat maakt NFC dan zo interessant op de Galaxy SIII? Hebben we er überhaupt iets aan? Nou, we zijn allereerst niet verplicht om te wachten op de TecTiles van Samsung die momenteel alleen in de Verenigde Staten verkrijgbaar zijn. De Sony Smarttags werken immers ook en je kan voor 15$ ook setjes met andere programmeerbare NFC stickers kopen. De TecTiles, Smarttags of ieder andere programmeerbare NFC stickers (let wel op de ruimte) kunnen je telefoon allerlei dingen laten doen. Plak een sticker op je nachtkastje waar je je telefoon altijd oplaad en je kan ervoor zorgen dat iedere keer dat je hem daar neerlegt dat het alarm ingesteld wordt, wifi/3g uitgezet worden, de ringtone uit etc. Plak een sticker op het dashboard van je auto en iedere keer als je het mobieltje daar neer legt gaat bluetooth aan, wifi uit en wordt de autonavigatie gestart. Plak een sticker op de deur van je favoriete cafe en iedere keer als je daar komt en je mobieltje tegen de sticker houdt wordt je middels FourSquare of Facebook automatisch daar ‘ingechecked’. Bioscopen kunnen zo’n sticker plaatsen waardoor het toestel auto op mute gaat etc. etc. etc.

Voor de Tweaker is er echter een pak meer te doen met NFC. Wie herinnert zich bijvoorbeeld niet het hele debacle rondom de OV Chipkaart? Middels een eenvoudige NFC-lezer konden mensen de Chipkaarten kopiëren en manipuleren zodat reizen met het OV gratis kon. Toch waren ze bij Translink, het bedrijf achter de OV Chipkaart, niet echt bang. De fraude zou op kleine schaal plaatsvinden en kaarten zouden achteraf geblokkeerd kunnen worden. Daarnaast zou volgens Translink de drempel te hoog zijn omdat niet iedereen zo’n NFC-lezer had en je toch wel een klein beetje informaticakennis moest hebben om de boel te kopiëren dan wel aan te passen.

Helaas voor Translink is deze tijd over. Middels een heel simpele applicatie die gewoon beschikbaar is op Google Play kan ik de OV Chipkaart uitlezen, opslaan in mijn GSM en de data manipuleren. Zo maak ik van vijf euro tegoed eenvoudig vijftig euro tegoed en dit werkt met alle OV-chipkaarten. Als ik wil kan ik de OV-chipkaart met deze gemanipuleerde data opnieuw beschrijven, maar ik kan vanaf dat moment ook gewoon mijn GSM gebruiken als gemanipuleerde OV-chipkaart. Natuurlijk kunnen ze bij Translink achteraf deze ‘gemanipuleerde’ kaarten blacklisten, maar met een prepay-kaart kan je dan toch zeker een dag reizen zonder problemen. Paspoorten en ID-kaarten zijn beveiligd: deze data kan ik niet uitlezen en ik kom niet verder dan de melding dat het een Electronic Identity Document (MRTD) betreft. Echter, het pasje van werk waar ik deuren mee kan openen, auto’s mee kan starten en het alarm in- en uit kan schakelen is zonder problemen te ‘clonen’. Dit overigens tot grote schrik van ons bedrijf. Daarnaast is ook de MiniTix-sticker te kopiëren dus als je toch van MiniTix gebruik wilt maken zonder een sticker op je SIII te plakken is dat mogelijk. Ik denk echter niet dat MiniTix daar zo blij mee is.

Het probleem is niet dat NFC en Mifare, de meest gebruikte NFC chip, niet veilig is. Het probleem is dat bedrijven laks zijn geweest. Er zijn wel degelijk versies van Mifare in omloop die niet te clonen en of te manipuleren zijn, maar die zijn duurder. Bedrijven kiezen veelal voor de goedkopere versie blind voor de gevolgen op de langere termijn. Nu NFC echter gemeengoed gaat worden op de mobiele telefoons moet er dus meer aan veiligheid gedacht worden en dit betekent nieuwe investeringen. Niet alleen bij kleine bedrijven, maar ook bij Translink, want ook hun OV-Chipkaart is zo lek als een mandje.

Wat betreft NFC op de Galaxy SIII voegt het vooralsnog nog niet veel toe. Straks met de komst van TecTiles, of als je als alternatief Smarttags of NFC stickers gebruikt, zijn er wel handige dingen mee te doen zoals het aan- en uitzetten van Wifi op je mobiel. In Paypal bespaart het je wellicht het typen van een email-adres (sarcastisch: wow), maar de grote killer-app: Google Wallet laat nog steeds op zich wachten in Europa. Tegen de tijd dat Google Wallet, en Paypass, in Europa zodanig zijn uitgerold dat je er overal gebruik van kan maken zitten we volgens mij echter al op de Galaxy S IV of zelfs Galaxy V. S-Beam is een manier van Samsung om toch iets te doen met NFC, maar het gebrek daarin is dat niet iedereen een Samsung Galaxy SIII heeft en je dus nauwelijks van deze functie gebruik zal maken. Conclusie is dan ook dat NFC op de Galaxy SIII een gimmick is en nauwelijks gebruikt zal worden, behalve door wat Tweakers en forenzen wellicht.

_{Het niet vermelden van de gebruikte Google Play applicatie voor het lezen, manipuleren, kopiëren en wegschrijven van NFC informatie is een bewuste keus. De OV-Chipkaart functionaliteit is niet getest in het openbaar vervoer, maar bij terminals op het treinstation die aangeven wat het saldo op de chipkaart (of in mijn geval: op de SIII) is. Er is dus van mijn bevindingen geen misbruik gemaakt. Ok, ik geef het toe: ik ben wel met de bedrijfsauto naar de McDonalds gereden.}




Samsung heeft Allshare behoorlijk op de schop genomen en dat is niet echt een verbetering. Wellicht werkt het beter, maar dan nog zou ik niet weten HOE het werkt. Het is me compleet onduidelijk hoe ik nu bij mijn DLNA apparatuur kom en ik ben nou niet echt een nitwit op dit gebied. Daarom heb ik er vooralsnog maar voor gekozen een externe app te installeren en Allshare te laten zijn voor wat het is.

Dat Samsung graag wilt dat zijn klanten niet afhankelijk worden van Google is erg duidelijk. Wellicht schakelt Samsung in de toekomst volledig over op Bada o.i.d. en hoopt dan dat wij daar als gebruikers nauwelijks iets van merken. De TouchWiz interface is daar een bewijs van en alhoewel het lekker werkt mis ik toch de 'panbare' (live) achtergronden. Er zijn nog wel (live) achtergronden, maar deze bewegen niet meer mee als je naar links of rechts scrolled.

Verder heeft Samsung zijn eigen applicatie store en daarin zijn ze bij de S III een beetje doorgeslagen. Sure, dat we op Samsung Apps getrakteerd werden wisten we al. Vaak zaten daar nog gratis applications in waar we op Google Play anders voor moesten betalen, maar blijkbaar vind Samsung dat dit niet opvallend genoeg was. In totaal zijn er nu al vier Samsung applicaties die apps aan je willen slijten: Game Hub, Meer Services, S Suggest en Samsung Apps. Een beetje teveel van het goede en alles behalve overzichtelijk. Daarnaast is er nog S Planner die de agenda functionaliteit vervangt.

Een andere vreemde eend in de bijt is S Memo. Deze applicatie, oorspronkelijk ontwikkeld voor de Galaxy Note, is zonder de S-Pen waardeloos en laat die S-Pen nou net niet werken op de Galaxy S III. Tekenen met je vingers is leuk voor DrawSomething, maar memo's maken met je vingers... nee... vingerverven is alleen leuk als je daadwerkelijk verf aan je vinger heb...

Samsung Go is wel grappig: het vraagt je geslacht en leeftijd en zoekt daarna, gebaseerd op je locatie, op jou toegespitst nieuws. Dit alles wordt gepresenteerd in een mooie 3D GUI en kan leuk zijn voor in de trein.

Nee, de extra Samsung software zal velen van ons niet kunnen bekoren. Toch is er 1 applicatie die erg bijzonder is: de 'standaard' browser. Deze is ook door Samsung onder handen genomen en behoort daardoor tot de snelste browsers momenteel beschikbaar voor mobiele apparatuur. Hij is zelfs sneller dan Google Chrome en dat wilt nogal wat zeggen. De browser, verstopt in een willekeur van overbodige software, is dan ook wat men in het Engels zo mooi noemt: A diamond in the rough!





Een paar features op de Galaxy S III zijn echt geweldig te noemen, maar niet echt geadverteerd noch erg bekend. Om sommige van deze features duidelijk te kunnen omschrijven heb je echt meer dan alleen tekst nodig en daar zit mijn gebrek. Ik heb geen statief en kan dus de Galaxy S III niet fatsoenlijk filmen. Vandaar dat ik ook wat Youtube links van Samsung Mob!lers gebruik.

Als we bij 'berichten' op opties en dan instellingen klikken zien we een paar nieuwe aanpassingsmogelijkheden. Zo kunnen we het scherm vanaf nu personaliseren door een eigen berichtenbubbel en/of achtergrond te selecteren. Niet echt wereldschokkend, maar toch weer iets nieuws wat nauwelijks gedocumenteerd is. Net zoals de nieuwe widget 'Negatieve Kleuren'. Als je op deze widget klikt worden vanaf dat moment alle kleuren op het scherm van de S III negatief weergegeven. In sommige situaties kan dit behoorlijk handig zijn, denk bijvoorbeeld aan het lezen van een website in minder ideale omstandigheden, maar ook in direct zonlicht kan het een uitkomst zijn. Jammer genoeg kon ik van deze negatieve instelling geen screenshot maken.

In de MP3-speler vinden we een andere uitbreiding: Music Square. Velen kennen deze functie al van andere applicaties, maar nu zit hij standaard in je MP3-speler ingebakken. Middels het drukken van een blokje kan men de MP3-speler muziek laten uitkiezen aan de hand van je stemming. Kies je een of meerdere blokjes in de buurt van 'vurig' zal er vurige muziek afgespeeld worden. De opties zijn vurig, spannend, vrolijk en rustig er je kan uit 25 vlakken kiezen. Zo is er voor elke stemming wel wat wils, mits je natuurlijk de geschikte mp3's hiervoor op je S III heb staan. Deze muziek wordt overigens gescanned op id3-tags om het voor deze functie te kunnen documenteren.

Natuurlijk ontbreekt S-Motion niet in het lijstje met features. Eigenlijk is S-Motion niks meer dan een uitbreiding op de reeds bestaande beweging/gestures-besturing die we in de S2 en Galaxy Note ook al zagen. In sommige gevallen is het best handig, maar sommige gestures zal je wellicht nooit gebruiken. Een gesture die voor deze review wel erg goed van pas kwam was 'met de handpalm van links naar rechts bewegen over het scherm'. Dit is dan ook de manier waarop je screenshots maakt op de Galaxy S III. De lijst met mogelijkheden is behoorlijk uitgebreid, kijk zelf even welke gestures voor jou handig kunnen zijn: Meteen bellen: Bel contact dat momenteel op het scherm wordt weergegeven, Slim melden: Gemiste oproepen en berichten onderscheppen, Tik voor top: Ga naar begin van lijst, Kantelen om te zoomen: Zoom in of uit in Galerij of op Internet, Pan om pictogram te verplaatsen: Pictogram verplaatsen naar andere pagina, Pan voor bladeren in afbeelding: Navigeren in een ingezoomde afbeelding, Schudden om bij te werken: Zoeken naar apparaten, Omkeren om te dempen: Inkomende oproepen dempen en geluid afspelen pauzeren wanneer het scherm aanstaat, Vegen voor schermafbeelding: Maak schermafbeelding door van recht naar links of andersom te vegen met de zijkant van uw hand en als laatste Aanraken met hand om geluid te dempen: Geluid dempen of pauze voor het scherm met de hand af te dekken tijdens het afspelen van media.

Een van de bijzondere features is de mogelijkheid om je eigen tril-tones te maken. Nee, dat is geen spelfout. Voor ieder contact, event of notificatie kan je zelf een vibratie componeren zodat als je telefoon op 'stil' staat je aan de vibratie toch nog kan herkennen wie er belt. Erg cool!


Dan is er natuurlijk de LED-notificatie. Hoewel Samsung eindelijk een LED heeft ingebouwd zijn ze erg beknopt geweest met de ondersteuning hiervan. Zo kan je standaard maar drie events aanmaken, maar gelukkig is er Google Play. Hier kun je zoeken naar de gratis app LightFlow Lite. Met deze applicatie kun je zoveel notificaties/meldingen instellen als je wilt en heb je ook de beschikking over een groter kleurenspectrum bij de LED. De applicatie heeft geen root nodig, maar vraagt wel om apparaat beheer-rechten die je via het instellingen menu moet verstrekken. De LED werkt verder alleen als het scherm uitstaat en ook de standaard LED notificatie van bijvoorbeeld Whatsapp werkt zonder problemen.


In het begin vraag je jezelf af waarom Smart Stay niet standaard aanstaat. Dit is toch een van de features waar Samsung mee adverteerde en het werkt ook nog eens erg goed. Echter nadat je het een tijdje hebt gebruikt en een klein beetje nadenkt dan besef je direct wat het nadeel van Smart Stay is. De bedoeling van Smart Stay is namelijk dat het toestel in de gaten houd of je aan het kijken bent. Zolang de frontcamera ogen 'detecteert' zal het scherm aanblijven en hoef je dus niet iedere keer het scherm aan te blijven tikken om te voorkomen dat het scherm op zwart gaat. Geweldig zou je denken, maar er zit een kanttekening aan. Als je maar lang genoeg gebruik maakt van Smart Stay valt het toestel uiteindelijk toch uit. Waarom? Omdat de accu dan leeg is. Nu begrijpen we direct waarom Smart Stay niet standaard aan staat.




Nu kan ik om toestellen te vergelijken ellenlange stukken schrijven waarin ik mijn voorkeur probeer te motiveren. Dat is logisch want hoe objectief een reviewer ook probeert te zijn een smaak is en blijft subjectief. Gelukkig zijn er tal van benchmark applicaties op de Play Store die een iets wat statischer beeld kunnen geven over de verschillende toestellen. Belangrijk is dan weer hoe deze gegevens worden geïnterpreteerd. Om dit juist te doen moet je eerst weten hoe de benchmarks zijn uitgevoerd en in wat voor staat de apparatuur was toen deze getest werd.

Elke benchmark applicatie is door mij vijf keer uitgevoerd. De hoogte en de laagste waarde ben ik voor het gemak vergeten en de drie resterende resultaten zijn bij elkaar opgeteld en door drie gedeeld om een gemiddelde te krijgen. Ieder toestel dat getest is maakte gebruik van ‘stock rom’ ofwel standaard firmware. Er zat daardoor wel verschil in de gebruikte Android versie: de Galaxy S III draait op Android 4.04, de Galaxy Note, de S2 en de Transformer op 4.03. Er draaiden tijdens de benchmarks geen andere applicaties op Avast antivirus na en geen enkel toestel was over- of ondergeklokt.

Quadrant Standard Totaal Score (hoger is beter)
Samsung Galaxy S III	5423 pts.
Samsung Galaxy Note	3782 pts.
Samsung Galaxy S2	4075 pts.
Asus Transformer TF300	3757 pts.

Nu ben ik nooit echt een voorstander geweest van Quadrant Benchmark, hoewel dit was vroeger wel de meest gebruikte statistiekengenerator op Android was. De resultaten zijn dan ook opmerkelijk. De Samsung Galaxy S2 lijkt het met gemak te winnen van de Galaxy Note en de Asus Transformer. Het onwezenlijke verschil tussen de S2 en de Note ligt volgens Quadrant in de I/O bewerkingen (ruim 25% meer) en de grafische kaart: op 2D gebied zou de Galaxy S2 tot wel twee keer zo snel zijn als de Galaxy Note en ook op 3D gebied zou het oude toestel tien procent sneller zijn. Nu is dat laatste mogelijkerwijs te verklaren door de lagere resolutie die de Galaxy S2 heeft. De gpu’s in de S2 en de Note zijn immers identiek.

Ook de waarden van de Asus Transformer zijn opmerkelijk - de Tegra3 krachtpatser zou in vergelijking met de S2 tot 33% minder I/O bewerkingen kunnen uitvoeren en de 2D en 3D performance zijn waar mogelijk nog lager dan die van de Galaxy Note. Je zou kunnen beweren dat ook hier de hogere resolutie de Transformer parten speelt, maar de Transformer zou met zijn Nvidia Tegra3 dat makkelijk moeten kunnen compenseren.

De Samsung Galaxy S III wint het hier wel met gemak, maar dit lijkt mij niet een overtuigende overwinning. De resultaten van Quadrant zijn namelijk op het minst opmerkelijk

BenchmarkPI (lager is beter)
Samsung Galaxy S III	353 ms.
Samsung Galaxy Note	451 ms.
Samsung Galaxy S2	495 ms.
Asus Transformer TF300	456 ms.

De quadcore 1,4 GHz Exynos-cpu van de Samsung Galaxy S III wint het met gemak van de Nvidia Tegra3 quadcore-CPU op 1.2 Ghz van de Asus Transformer als het gaat om het berekenen van Pi. Deze laatste moet zelfs de Galaxy Note voor zich laten gaan. De Galaxy S2 is de hekkensluiter, maar dat mag dan ook geen verrassing zijn.

Passmark - CPU Tests (hoger is beter)
Samsung Galaxy S III	10290 pts.
Samsung Galaxy Note	5154 pts.
Samsung Galaxy S2	0 pts.
Asus Transformer TF300	7906 pts.

In de Passmark - CPU Tests verslaat de Galaxy S III de Galaxy Note met gemak. Niet vreemd als je de kloksnelheid en hoeveelheid cores in ogenschouw neemt, maar ook de Tegra3 tegenhanger bijt hier behoorlijk in het stof. De Galaxy S2 doet met alle Passmark tests niet mee.. De applicatie hangt op dit toestel bij iedere poging.

Passmark - Disk Tests (hoger is beter)
Samsung Galaxy S III	3618 pts.
Samsung Galaxy Note	1403 pts.
Samsung Galaxy S2	0 pts.
Asus Transformer TF300	1840 pts.

Ook bij de Disk Tests is de Galaxy S III de winnaar. Hij blijkt op dat gebied zelfs 2 keer zo snel te zijn als de Asus Transformer.

Passmark - Memory Tests (hoger is beter)
Samsung Galaxy S III	1086 pts.
Samsung Galaxy Note	1573 pts.
Samsung Galaxy S2	0 pts.
Asus Transformer TF300	988 pts.

Bij de memory test zien we iets wat in andere reviews al een paar keer naar boven is gekomen. De Galaxy S III moet het afleggen tegen de geheugensnelheid van de Galaxy Note. Dit lijkt echter niet alleen voorbehouden aan de S III, ook de Asus Transformer doet het hier beduidend slechter. Dit is volgens sommigen in de praktijk nauwelijks merkbaar, maar het is best raar om dat zo terug te zien in de statistieken.

Passmark - 2D Graphics (hoger is beter)
Samsung Galaxy S III	2687 pts.
Samsung Galaxy Note	2378 pts.
Samsung Galaxy S2	0 pts.
Asus Transformer TF300	2267 pts.

Passmark - 3D Graphics (hoger is beter)
Samsung Galaxy S III	790 pts.
Samsung Galaxy Note	722 pts.
Samsung Galaxy S2	0 pts.
Asus Transformer TF300	752 pts.

De Mali-400 GPU op de Galaxy S III is hoger geklokt dan de Mali-400 GPU op de Galaxy Note. Dit zien we dan ook terug in beide graphics benchmarks. De Tegra3 blijft op 2D graphics een beetje achter, maar kan op 3D graphics gebied aardig meekomen. Toch had ik meer verwacht van Nvidia.

Passmark - System (hoger is beter)
Samsung Galaxy S III	2155 pts.
Samsung Galaxy Note	1816 pts.
Samsung Galaxy S2	0 pts.
Asus Transformer TF300	1819 pts.

De totaalscore van Passmark laat zien dat de Asus Transformer TF300 en de Galaxy Note aardig bij elkaar liggen. Blijkbaar schaalt de quadcore Tegra3 niet zo goed in de benchmarks. De Galaxy S III is de duidelijke winnaar.

AnTuTu Score (hoger is beter)
Samsung Galaxy S III	12070 pts.
Samsung Galaxy Note	6751 pts.
Samsung Galaxy S2	6341 pts.
Asus Transformer TF300	9498 pts.

AnTuTu laat eindelijk het beeld zien van wat je van deze benchmarks zou verwachten. De Samsung Galaxy S III als gedoodverfde winnaar, gevolgd door de Asus Transformer TF300t en op aftstand de Galaxy Note en S2. Deze resultaten zijn erg voorspelbaar en ik had ze dan ook bij iedere benchmark verwacht.

Nenamark 2 (hoger is beter)
Samsung Galaxy S III	58.7 fps
Samsung Galaxy Note	42.6 fps
Samsung Galaxy S2	50.8 fps
Asus Transformer TF300	46.2 fps

Nenamark 2, een grafische test waarin een omgeving gerenderd wordt terwijl de camera voortdurend in beweging is, laat weer eens zien dat er door sommige benchmarks geen rekening gehouden wordt met de gebruikte resolutie. Hierdoor wint de Galaxy S2 het met gemak van de Galaxy Note. Opvallend is dan weer de prestatie van de Transformer. Zou ik een speciale Tegra3 test moeten draaien voor de Transformer?

Browsermark (hoger is beter)
Samsung Galaxy S III - Chrome	141118 pts
Samsung Galaxy Note - Chrome	136145 pts
Samsung Galaxy S2 - Chrome	119971 pts
Asus Transformer TF300 - Chrome	112712 pts
Samsung Galaxy S III - Stock	163721 pts
Samsung Galaxy Note - Stock	126329 pts
Samsung Galaxy S2 - Stock	101296 pts
Asus Transformer TF300 - Stock	97220 pts

Op http://browsermark.rightware.com vinden we de Browsermark van Rightware. Deze benchmark is gericht op mobiele browsers en genereert een score gebaseerd op Javascript-functionaliteit en HTML. Niet alleen speelt de achterliggende hardware een rol in de uiteindelijke resultaten, ook de gebruikte browser is zeer belangrijk. Daarom heb ik er in deze test voor gekozen om niet alleen de stock browser te gebruiken, maar ook de meest recente versie van Google Chrome beta.

De Asus Transformer is de hekkensluiter met zijn eigen, stock ICS 4.03, browser. Ook met Chrome bakt de tablet er niet veel van en is hij vergeleken met de andere toestellen op Chrome wederom langzamer dan de Galaxy S2. Verder valt het op dat Google Chrome Beta op zowel de Galaxy S2 alsmede de Galaxy Note sneller is dan de stock browser, terwijl dit bij de Samsung Galaxy S III juist omgekeerd is. De onbetwiste winnaar, de S III, doet het beter met zijn eigen browser dan met Google Chrome en het verschil is dermate groot dat je Google Chrome niet eens wilt gebruiken op de S III.

Veel reviewers roemen de Galaxy S III om zijn mogelijkheden, maar zetten vraagtekens bij de prijsstelling van het toestel. De gevraagde prijs zou in vergelijking met de concurrentie enorm zijn en sporadisch wordt er zelfs beweerd dat dit de duurste smartphone in de Galaxy lijn ooit is. Is dit wel waar of lijkt het toestel gewoon duurder omdat de providers tegenwoordig minder subsidie geven op toestellen?

Prijsstelling Galaxy - 1 week na lancering
Galaxy S - i9000	599 €
Galaxy S2 - i9100	649 €
Galaxy Note - N7000	699 €
Galaxy S3 - i9300	599 €

Als we uitgaan van de tabellen op Tweakers.net en de kassabonnen die ik in de la heb liggen dan is het allemaal een stuk genuanceerder dan momenteel wordt verteld. Adviesprijzen zijn veelal al bekend nog voordat het toestel op de markt komt, maar deze adviesprijzen liggen meestal ruim vijftig euro hoger dan het gevraagde als het toestel daadwerkelijk op de markt komt. De enige uitzondering daarin is de Galaxy S1 (i9000): de adviesprijs voor lancering was €599,00 en voor dit bedrag ging het toestel dan ook daadwerkelijk over de toonbank. De Galaxy S2 (i9100) daarentegen zou €729,00 kosten, maar mocht direct na de lancering voor ‘slechts’ €649,- van eigenaar wisselen en de Galaxy Note (n7000) zou €769,00 kosten terwijl je die mocht meenemen voor €699. Opvallend genoeg is de Galaxy S III met een adviesprijs voor lancering van €699,00 dus niet een van de duurste toestellen. Sterker nog: met een uiteindelijke verkoopprijs van €599,00 is het toestel samen met de Galaxy S (i9000) juist het goedkoopste toestel uit de hele lijn. De prijsstelling van het toestel is achteraf gezien dus helemaal zo slecht nog niet. In vergelijking met de gehele Galaxy lijn is deze juist zeer goed. Dat je het toestel niet meer gratis van je provider krijgt met een abonnement van twintig euro per maand ligt dus niet aan Samsung, maar aan de providers.


Halverwege juli meldden gebruikers op diverse fora, waaronder GoT, dat er onverklaarbare scheuren te zien waren in de behuizing van hun Samsung Galaxy S III. Tweakers.net wijdde hier op 16 juli een artikel aan en al snel werd duidelijk dat het hier niet om een incident ging. Vanzelfsprekend controleerde ik mijn S III direct op deze haarscheurtjes en kon er gelukkig geen bespeuren.

Nu een halve maand later zit er toch een haarscheurtje onder de volume knop. Precies dezelfde plaats die genoemd werd in het artikel van Tweakers.net. Al vind ik de term ‘haarscheurtje’ een verkeerde keuze. Een haarscheurtje zou je immers niet mogen voelen en als je met je nagel over dit scheurtje ga dan blijf je er wel degelijk achter haken. Samsung heeft echter aangegeven dat ze de toestellen gratis zullen repareren.

De vraag is echter wat doe ik ermee? Als ik hem opstuur ter reparatie dan kost me dit 15 euro aan verzendkosten aangezien ik hem verzekerd opstuur, ben ik hem minimaal een week kwijt en heb ik grote kans dat ik een maand later weer een nieuw haarscheurtje heb. Dus schiet ik er niks mee op. Daarnaast ben ik helemaal geen fan van het bedrijf dat de garantieafhandeling doet van Samsung in Nederland. (Zie voor de reden hiervan mijn review van de S1). Een gebruiker meldt aan Tweakers daarnaast dat de reparatie uitvoerig is. De rand lijkt geen losse rand, maar is de backplate van het scherm, waardoor dus het hele scherm vervangen moet worden.

Er is mijn inzien dus een hoop onduidelijkheid over de haarscheurtjes. Dus heb ik een tweet gestuurd naar @SamsungMobileNL “Bah, ook een haarscheurtje ontdekt op mijn S3. Wat nu? Heeft repareren zin of zit ik er dan over een maand weer mee?”. Een klein uurtje ontvang ik al een antwoord: "@Liberque Hi, dat is vervelend. Je kunt hiervoor naar een servicepunt gaan bij jou in de buurt". Dat betekent voor mij even stoppen in Goes als ik zometeen richting Duinrel ga. Toch blijven er een hoop vragen onbeantwoord die in Goes hopelijk beantwoord worden, maar had eigenlijk gehoopt dat Samsung hier uit zichzelf duidelijker over was geweest.

Vanzelfsprekend heeft dit invloed op de waardering van het toestel. We kunnen immers niet meer eerlijk zeggen dat de bouwkwaliteit van het toestel ‘goed’ of zelfs nog ‘voldoende’ is. Dit is erg jammer want het toestel scoorde gemiddeld eerst een 4.6 uit 5 bij de ‘algemene beoordeling’ en omdat er dus 2 punten verloren gaan bij ‘bouwkwaliteit’ zakt dit naar 4.4 van 5 wat na afronding de Samsung Galaxy S III dus een volle ster kost in de ‘algemene beoordeling’.


Er valt zoveel over dit toestel te vertellen en deze review is dan ook nog verre van klaar. Zo kan ik nog geen uitsluitsel geven over de accu omdat het een paar weken duurt voordat ik daar representatieve gegevens over kan opschrijven en ontbreekt er voor mij iedere mogelijkheid om NFC te testen. In de toekomst komen er accessoires op de markt zoals de draadloze oplader en zelfs ik heb tijd nodig om alle applicaties en mogelijkheden rustig te kunnen ontdekken.

Echter ik zou liegen als ik niet al een mening over het toestel had gevormd. De applicaties die Samsung heeft meegeleverd zijn, met uitzondering van de browser, op zijn hoogst vermakelijk. TouchWiz doet het goed, maar het niet ondersteunen van pannende achtergronden maakt dat je al snel op Play Store op zoek gaat naar een andere launcher. De kwaliteit van de video-opnamen wordt ernstig verstoord door autofocus-gebreken en ik weet zeker dat na mijn Galaxy Note ik de S-Pen ga missen. Daarnaast kampt de Galaxy S III met een probleem in de behuizing. Onder de volumeknop kan een scheurtje ontstaan en volgens diverse fora kan dit aan de andere kant ook gebeuren. Dit ondermijnt de bouwkwaliteit van het toestel en drukt op de algemene beoordeling.

Ben ik dan negatief over het toestel? Nee, absoluut niet: foto's zijn van uitzonderlijke kwaliteit, de GPS-ontvangst van de Galaxy S III doet me huiverig naar boven kijken om te controleren of er geen GPS satelliet twee meter boven mijn hoofd hangt en de beeldkwaliteit lijkt, en wellicht is dat subjectief, toch iets scherper dan die van mijn Galaxy Note. S-Motion, ofwel gestures, blijkt toch wel heel erg handig te zijn en ik ben me daar toch verliefd op mijn LED. Een ander kleinigheidje is dat dit momenteel gewoon het snelste toestel is wat je kan krijgen en dat ik hem bloedmooi vind.

Wat is dan mijn conclusie? Three times is a charm and I'm charmed ofwel in het Nederlands: ‘hebbuh hebbuh hebbuh’.

Wordt vervolgd...