Bedankt voor je reaktie.
Ik ben nog nooit een uitvinder tegen gekomen, die zijn idee
niet geweldig vond. Ikzelf heb ook een aantal ideeën gehad, die ikzelf heel revolutionair vond. Bijvoorbeeld een systeem om mensen veel sneller de muziek harmonieleer bij te brengen, en muziek zuiver te stemen. Ik heb zelfs software geschreven waarmee ik synthesizers kon stemmen terwijl ze speelden, en dacht het helemaal hiermee te maken. Ik heb zo'n 20 jaar aan dat idee gewerkt.
Om daar iets van te horen, in het volgende filmpje van Youtube kun je mij zien en horen spelen. De introductiemuziek van dat filmpje is zuiver gestemd, en bevat zelfs een toon die niet op het gewone 12 key per octaaf keyboard voorkomt.
http://www.youtube.com/watch?v=ufz3J-JaRoM
Maar ik heb mooi gefaald! En dat kwam, omdat het verschil tussen gelijkzwevende stemming en zuivere stemming gewoon te klein is om commercieel interessant te zijn.
Nogmaals, van al die mensen, die hun idee zo geweldig vinden, (waar ik er dus één van was) en dan ook nog de moed hebben om te gaan ondernemen, faalt minstens 90%.
Economisch gesproken gaat het er niet om hoe geweldig een idee is, maar of het inderdaad beter is dan de al bestaande ideeën die al geimplementeerd zijn. In mijn geval was dat dus niet zo.
En, economisch gesproken, is er een faktor die ik niet genoemd heb. Hoe meer een uitvinding superieur is aan alles wat al naar voren gebracht wordt, hoe meer stappen er doorgaans nodig zijn om het te implementeren. Het is bijvoorbeeld nu al technologisch mogelijk, om een ruimteschip te maken, die astronauten naar de dichtsbijzijnde ster te laten reizen. Er zijn ook mensen, die dit zelfs al tot in de detail ontworpen hebben. Het probleem is alleen, dat het realiseren van dit ruimteschip meer economische resources vergt dan alle economieën van alle landen bij elkaar opgeteld kunnen produceren. Het aantal produktiestappen om het mogelijk te maken is dus te groot. Dus er is geen economische ruimte om dit te realiseren.
Waarmee ik wil zeggen, dat het vinden of creëren van de economische ruimte, wat men ook de economische haalbaarheid noemt van een idee, in feite
het hoofdprobleem is van het praktisch maken van elk idee. En als uitvinder sta je dan ofwel voor de taak, om zelf te proberen om het commercieel haalbaar te maken, ofwel om een bedrijf op te zetten en het geld te proberen te halen uit investeerders die aandelen krijgen in je idee. Mijn ervaring is, dat als je idee werkelijk heel goed is, dan komt het geld wel. (Ik weet dat aan de hand van een nieuw idee waar ik op dit moment aan werk.) En als laatste kun je proberen om een bedrijf te vinden, die jouw idee zo interessant vindt, dat je het binnen dat bedrijf kunt realiseren. Als een idee voldoende complex is, dus een echt goed idee is, dan hebben ze jou nodig. Dus zo kun je voor jezelf een werkkring creëren waardoor je via dat bedrijf, die het risico van jou overneemt, aan geld komen. Het bedrijf wordt dan wel de eigenaar van jouw idee, maar betaalt jou dan niet voor jouw uitvinding, maar voor jouw werk om het tot een innovatie te maken. Dus er zijn in een wereld waarin mijn idee van patenteren geïmplementeerd worden zat mogelijkheden om alleen aan je idee geld te verdienen.
Om een ander voorbeeld te noemen; het vliegtuig was een geweldige uitvinding, waar de gebroeders Wright jaren en jaren aan hadden gewerkt. Ze hadden na tientallen jaren experimenteren een werkend vliegtuig zo rond 1905 .
http://en.wikipedia.org/wiki/Wright_brothers
Maar het apparaat was zo ingewikkeld, en zo beperkt in zijn inzetbaarheid, dat het niet meteen tot een commercieel interessant produkt gemaakt kon worden. Dat lukte voor het éerst in 1920, toen de éérste verkoopbare vliegtuigen gemaakt werden.
http://www.aero.state.ne.us/fursten.htm
En vliegtuigen die passagiers vervoerden waren pas mogelijk in 1935, met de éérste DC3.
http://www.centennialoffl...Aerospace/DC-3/Aero29.htm
Toen pas kon het vliegtuig als alternatief vervoermiddel in concurrentie gezet worden met boot, trein en auto.
Het grootste probleem was om een vliegtuig te kunnen maken, met een omgeving, zodat deze overal kon opstijgen, en niet alleen op geschikte plaatsen. Dus je moest vliegtuighavens kunnen maken, waar gegarandeerd lijndiensten op konden vliegen. En dat ook nog op een economisch haalbare manier. Dat was het hoofdprobleem.
"Broeden" alleen is niet genoeg. Het echt goed in kunnen zetten van een geweldig idee vergt heel wat meer. Het vergt eerst een demo, waarmee je laat zien dat het écht werkt. En dan vergt het de stappen die ik al eerder heb genoemd.
Overigens ben ik, ondanks mijn kritiek op hoe Bill Gates Windows heeft gerealiseerd, een groot bewonderaar van hem. Want hij was weldegelijk een grote ondernemer en een groot genie. Hij begreep al heel vroeg, dat de ontwikkeling in de hardware zo hard zou gaan, dat daar niet de grootste winsten zouden zitten. Hij zag, hoe in één jaar tijd de PC zich ontwikkelde van de vrijwel totaal onbruikbare Altair tot de Apple computer, die de éérste was waar je wat aan had. Hij begreep toen, dat als je je als bedrijf blind staart op de hardware, en dus daar voorraden van aanmaakt, dit binnen de kortste keren voor een ondernemer rampzalig zou worden. Het failliet gaan van bedrijven zoals Infotheek of Atari lieten zien, dat hij gelijk had. Bovendien, dit was ook de blindheid van Steve Jobs, die het punt van Bill Gates echt niet zag. Daarom werd hij tweede in de computerwereld.
Bill Gates gooide zich volledig op de software, en sloot licenties af met IBM die ogenschijnlijk helemaal in zijn nadeel waren. Maar net zoals Madonna, die zich ook vele jaren liet tegenhouden door contracten voordat ze echt begon te verdienen, begreep hij dat als hij de rechten op de software behield, IBM gewoon een reclamevoertuig voor hem zou worden, ongeacht de deal. Besef, in die tijd dacht iedereen dat de computer het ding was, en werd de software als oninteressant gezien, juist omdat het, toen al, zo gemakkelijk te kopiëren was. Men dacht dat alleen zaken die schaars waren waarde hadden. (Iets wat veel economen nu ook nog steeds denken.) Niemand behalve hij zag waarde in de software. En al helemaal niet, dat deze waarde groter zou worden dan van welke computer dan ook. Dat was in die tijd een revolutionair en, omdat iedereen anders dacht, ook een geniaal idee. Dus het is Bill Gates die er überhaupt voor gezorgd heeft, dat software geld waard werd.
Hij dacht toen dat waarde alleen in de software zat. Het was een verrassing voor hem, dat het besturingssysteem het belangrijkste werd, en niet de programma's, Maar hij wist zich snel aan te passen, en gokte volledig op Ms Dos. En hij kreeg spectaculair gelijk.
Hij zette een bedrijf op in software alleen, en nam het in die tijd belachelijke risico om op die 'waardeloze' software alles in te zetten wat hij had. Hij gaf zelfs zijn opleiding op voor dat idee.
Dát is pas lef hebben! Natuurlijk, net zoals Steve Jobs, had hij geluk. (Lees het boek 'outliers' van Malcolm Gladwell voor een meer volledige verklaring hiervan.) Maar toch durfde hij op dit idee te handelen.
Ideeën zijn er zat. En geniale ideeën zijn er ook zat. En er zijn ook zat ideeën waar mensen tientallen jaren aan gewerkt hebben, met mensen die daar achter staan die allemaal 'heilig' overtuigd zijn van het geweldig zijn ervan. Maar overtuiging, hoe stellig dan ook, en hoe hard er ook aan gewerkt is, zijn niet genoeg om ideeën levensvatbaar, dus commercieel haalbaar te maken.
Dus ik vind, dat je er veel te simpel tegenaan kijkt. Mijn oplossing is juist zo mooi, omdat het een stokje steekt achter patent trollen. Want waarom zou iemand een uitvinding verkopen, als het al een innovatie is, dus als er al geld aan verdiend wordt? Als er rechtsclaims gemaakt kunnen worden op uitvindingen, alleen omdat ze als eerste op het idee alleen, of zelfs op de technologische haalbaarheid via demo's zijn gekomen, dan vraag je gewoon om het ontstaan van patenttrollen.