Japanse, Portugese kolonie? Dat is recente geschiedenis. China geschiedenis strekt zich uit over millenia, en wij kijken terug naar de periode dat wij Europeanen er ons mee gingen bemoeien. Logisch zolang bestaat Nederland zelf nog niet eens. En voor mensen in de VS begon de geschiedenis met de Amerikaanse revolutie.
Tibet was na de Mongoolse overheersing 600 jaar steeds deel van Chinese rijken, maar de regenten hadden een hoge mate van zelfbestuur, dat ze feitelijk hun eigen gang konden gaan. Pas met het einde van het Qing tijdperk (1911) door de komst van het communisme kon Tibet van 1912 tot 1951 even zelfstandig worden, omdat China door alle turbulentie en de Europese invloed geen macht kon uitoefenen. Zodra China zich weer hervonden had, hebben dat snel weer weer hersteld.
Tijdens de periode dekolonisatie werd erg nadruk gelegd dat volkeren hun eigen soevereine naties moesten kunnen vormen. Inmiddels is die beweging een stuk zwakker geworden. De Basken, de Koerden, de Palestijnen, Tsjetsjenen en talrijke andere volkeren kunnen er naar fluiten, maar als het op Tibet aankomt nemen wij ineens een andere houding aan. Wat China in Tibet gedaan heeft is overigens redelijk schandalig. Dat hoorde bij de Communistische ideologie om volkeren hun nationale identiteit af te pakken in ruil voor loyaliteit aan de staat. Ook in de USSR heeft men daartoe grootschalige bevolkingsmigraties gedaan.
Het is deze cultureel verwoestende politiek die Tibetanen doet verlangen naar een eigen soevereine staat. maar feitelijk waren ze dat zo'n 600 jaar voor de Europeanen het Chinese keizerrijk ten val brachten niet. Veel Tibetanen zijn ook tevreden met meer autonomie binnen China. Het gaat meer om de culturele eigenheid dan de nationale soevereiniteit. Het is te hopen dat de Chinezen wat soepeler worden, maar hoe meer wij Westerlingen ons er mee bemoeien hoe minder dat zal gebeuren.
Logisch want de VS met zijn aanwezigheid in Afganistan en Pakistan proberen China en India te destabiliseren en zouden bij een zelfstandig Tibet daar snel hun troepen brengen aan China's grenzen. Dat gaan de Chinezen echt niet toestaan. Dat is militair strategisch veel te nadelig. Het is dit machtsspel waar de Tibetanen de dupe van worden.
Wij Europeanen nemen zelden verantwoording voor de catastrofes die wij met onze kolonialistische roofpolitiek hebben aangericht. De ondermijning en val van Chinese Keizerrijk heeft een enorme turbulentie veroorzaakt die wel honderd miljoen mensen het leven heeft gekost in een land dat historisch strikt binnen zijn eigen grenzen leefde. Voor Chinezen is dat nog altijd een trauma, ze gaan niet toestaan dat wij opnieuw de boel gaan destabiliseren, hoe hard wij hier ook roepen over mensenrechten, en soevereiniteit. De Chinezen hebben van de geschiedenis geleerd dat je niet met de rug naar wereld kan leven en het machtsspel mee moet spelen. En daarom zijn ze absoluut onverzettelijk in dit soort kwesties.
Als vandaag de dag de welvaart van een westerling velen malen hoger is dan die van een Chinees, als een gemiddelde Amerikaan 10x zo veel grondstoffen en energie verbruikt, dan is dat geen afspiegeling van hogere intelligentie of harder werken, maar de machtverhouding. Een machtsoverwicht die door eeuwen van kolonisatie en uitbuiting is opgebouwd waar anderen landen in de wereld zich met alle macht uit proberen te worstelen. Ook zij willen mee-eten aan tafel. Daar moet hard om gestreden worden, en daarom kan een land als China niet grootmoedig Tibet de zelfstandigheid geven.
Trouwens de VS die historisch het grootste machtsoverwicht ooit hebben gevestigd hebben deze netheid ook niet. Kijk maar eens het gemak waarin ze landen als Irak binnenvallen en wederom tot economische vazallen maken. Voor China is Taiwan dan ook niets anders dan een buitenpost van de VS, zoals het soort dat eerder tot hun val leiden. Ze zullen daartegen blijven strijden, zoals de VS ook altijd een zeer vijandige houding tegen Cuba aannam.
[Reactie gewijzigd door Anoniem: 425494 op 23 juli 2024 03:52]