Ja hij vergeet eigenlijk alles, alle specs zijn veel en veel hoger.
transfer ruis iso warmte kleur echtheid. freq.range
Transfer ruis heet in de Sterrenkunde 'read noise'. Waarschijnlijk zal dit vrij laag liggen (~1-2 e-). Iso: ik heb geen flauw benul of dit vertaald, maar ik denk dat dit de zgn. 'gain' is: de hoeveelheid electronen (e-) die 1 foton genereerd. De gain zal hier wel ~2-3 e-/phot zijn. Kleurechtheid hebben we niet

Sterrenkundigen doen dat met filters en dan het combineren van de filters in de RBG (of CMYK) kanalen zorgt dat je die mooie plaatjes krijgt. Frequentie bereik staat voor een optische CCD vrij vast. Ze pieken meestal in het rood (~800nm) en ongevoelig voor nabij infra-rood (alles met een golflengte langer dan 1000 nm = 1 micron).
Dit zouden ze dan ook traploos kunnen doen, bijv. 1x1 pixel of 2x2 of 4x4 of 16x16 (ik noem maar wat)
Dit gebeurt meestal. Waarnemingen (die ik heb van de zgn FORS2 met de VLT zijn genomen in 2x2 binning om te zorgen dat ik idd minder uitleesruis ('read noise' = RN) heb. Deze RN is alleen per pixel element, dus als je in 2x2 uitleest heb je net zoveel RN als bij 1x1 per element. Per pixel is het effectief lager

je vergeet een paar belangrijke regels
diafragma, sluitertijd(misschien wel dagen/weken), energie verbruik en iso waarde
Diagragma: meeste telescopen zijn vrij 'snel' varieerend tussen f/4 tot zelfs f/1, maar dat heeft te maken met het ontwerp. Men moet nl. er voor zorgen dat een bundel lichtstralen van bijv. 8m in 5 cm wordt 'geperst' over een lengte van niet meer dan een aantal meters.
Sluitertijd: meestal niet langer dan 30 minuten, omdat de CCD dan vol raakt met artefacten. Deze worden veroorzaakt door cosmische deeltjes en straling. Dit zijn de zgn. 'cosmic rays'. Wat men doet is met neemt verscheidene opnames van 30 minuten en cominbeert deze dmv het nemen van de median, of sigma clipping.
Dit ding doet wss niet eens z'n ding op zichtbaar licht en indien wel is dit slechts één van de golflengtes... Meer wss is infrarood oid.
Waarschijn toch wel optisch (en gevoelig van errug blauw @ 300nm tot nabij-infrarood @ 1000nm (is een beetje in tegenspraak met hierboven, maar NIR loopt van ~750nm tot 2500nm)). Het maken van een infra-rood sensor is vrij lastig. Op dit moment blijven deze steken rond de 2kx2k pixel MAX! Daar is een gigantische ontwikkeling in geweest de laatste jaren, maar die zijn niet zo groot dat men een 10kx10k detector maakt. Meestal combineert men verscheidene 4kx2k detectoren in een
grote array