Plastic als "Spintronics": magnetisch computergeheugen

In een bericht maakt de universiteit van Ohio bekend dat enkele van haar medewerkers erin geslaagd zijn om de zogeheten spin van bepaalde plastics te controleren. Normaal geheugen maakt gebruik van het al of niet aanwezig zijn van een electron in een bepaald gebied om aan te geven of een veld de waarde 'aan' of 'uit' bezit. De nieuwe techniek moet het niet alleen mogelijk maken om aan te geven of er zich een electron op een bepaalde plaats bevindt, maar ook in welke richting dat electron zich geplaatst heeft. Op die manier krijgt elk geheugenveld als het ware drie standen: naast de normale 'aan en 'uit' is het ook mogelijk om bij een aanwezig electron 'spin up' en 'spin down' als opslagmogelijkheid te gebruiken. In vergelijking met normale opslag levert dit een verdubbeling in capaciteit op. Deze laatste twee toestanden hebben bovendien het voordeel dat ze behouden blijven zodra de spanning over het onderdeel wegvalt: de inhoud van het geheugen blijft dus ook tussen reboots behouden.

Bijzonder aan de resultaten is het materiaal dat de Amerikaanse onderzoekers gebruikten: waar normale electronica van metalen wordt gemaakt, gebruikten zij een soort plastic. Dit materiaal biedt een aantal voordelen, waaronder kostenbesparingen en de mogelijkheid om het buigzaam te maken. Professor Epstein - het hoofd van de onderzoeksgroep - probeert al sinds midden jaren tachtig om electronische producten van plastics te maken, waarbij hij kortgeleden nog in het nieuws kwam met een plastic magneet:

Since the mid 1980s, Epstein and Miller have been developing plastic electronics, most recently a plastic magnet that conducts electricity. Epstein characterized this latest project as part of a natural progression of their work toward spintronics.

"Electronics and magnetism have transformed modern society," said Epstein. "The advent of plastic electronics opens up many opportunities for new technologies such as flexible displays and inexpensive solar cells."

"With this latest study, we've now shown that we can make all of the components that go into spintronics from plastics," Epstein continued. "So it is timely to bring all these components together to make plastic spintronics."

Reacties (36)

[Aham brahmasmi]

Zoeloelip:

... daarom hebben de elektronnen nog een vierde kwantum getal nl het magnetisch kwantumgetal. Dit is ofwal 1/2 ofwel -1/2. Dit wil zeggen dat ze een tegengestelde spin hebben.

Hier maak je toch een foutje, want de kwantumgetallen voor een elektron zijn nl:
(subscript werkt hier niet dus doe ik even [] als index)

1. Hoofdquantumgetal n 1, 2, 3, ... oneindig
2. Baan " l 0, 1, 2, ... n - 1
3. Magnetisch " m[l] l, l - 1, ..., 0, -l
4. Spin " m[s] +1/2 of -1/2

Dus voortaan beter opletten bij vaste stof fysica / kwantummechanica oid, Zoeloelip!

Wat je zei over het Zeeman-effect heeft dus wel betrekking op het magnetisch kwantumgetal, en niet op de spin. Wel is de spin ook mede ontdekt door te kijken naar de spectraallijnen van bv. waterstof: elk van de lijnen bleken, zelfs wanneer er geen extern magnetisch veld was, in feite te bestaan uit twee (zeer dicht bij elkaar gelegen) lijnen. Deze opsplitsing wordt dus veroorzaakt door de spin die slechts 2 waarden aan kan nemen.
Hierbij moet overigens aangetekend worden dat het beeld van een om een om zijn eigen as draaiend elektron tegenwoordig volledig verlaten is (door veel tweakers nog niet, lees ik in de reacties ), aangezien een elektron niet als gelokaliseerd object beschouwd mag/kan worden (>>golf(functie)/deeltje-dualiteit, denk aan het dubbele spleet-experiment).

Over het uitsluitingsprincipe van Pauli kan ik niet in detail vertellen, maar ik weet wel dat dit niet meer geldig 'lijkt' te zijn in het geval van Bose-Einstein-condensaten: supergekoelde (met lasers) Borium gasatomen krijgen bij een fractie boven 0 K enorm uitgestrekte golffuncties die gaan overlappen (wat volgens Pauli niet mogelijk zou zijn dacht ik).
Bij de absolute grondtoestand zal alles wel oneindig overlappen en één zijn, wat ook wel het verenigd veld genoemd wordt. --Oorsprong van alle natuurwetten en vereniging van alle 4 fundamentele krachten. Dit terrein is men nog aan het verkennen, maar het lijkt mij niet minder dan aannemelijk dat Einsteins gedachten juist waren en de fundamentele krachten inderdaad in één theorie zullen passen van het 'verenigd veld', een alomtegenwoordig veld dat ten grondslag van alle materie ligt. Het zal wel een soort supersnaarveld zijn met formules die beschrijven hoe 'materie' zich onder bepaalde omstandigheden als deeltjes manifesteert, en soms ook als abstacte golffuncties (golffunctie is sowieso al een hint voor het concept van een trillende snaar). Bij de grondtoestand (0 K), oneindige stilte, is er dan alleen éénheid (een abstract veld zonder eigenschappen) (want alle golffuncties zijn tot het oneindige uitgestrekt en overlappen dus tot één), met daarin alle mogelijkheden vervat (van manifestatie van materie, m.a.w. een schepping godzijdank ).

Denk hier maar eens over na. --Een zo simpel mogelijk beeld van de schepping; hoe vanuit éénheid diversiteit ontstaat. Analoog hieraan: Big Bang>>eerst alleen quarks, daarna steeds meer verschillende deeltjes en uiteindelijk ontelbare sterrenstelsels.

Een tip voor geïnteresseerden: zoek eens naar het werk van de wetenschapper John Hagelin.

Wat trouwens gezegd was over elektronenparen is vrij algemene kennis die op de middelbare school al aan bod komt bij schei- en natuurkunde (vwo iig, havo waarschijnlijk ook wel). Bij scheikunde werdt het in 4 vwo al 'gemeenschappelijk elektronenpaar' genoemd.
Dit maakt het mogelijk dat twee atomen een scheikundige verbinding (molecuul) vormen. (Zie je nu wat ik bedoel met algemene kennis?)
Zo'n covalente binding (zoals bv in H2) ontstaat dus als de elektronenwolken van 2 atomen elkaar overlappen. Als de spin (m[s]) van de elektronen van de twee atomen tegengesteld is zal er een covalente binding ontstaan. Aan het waarschijnlijkheidsdichtheidsdiagram van de twee atomen samen is dan te zien dat er tussen de twee atomen een grote waarschijnlijkheidsdichtheid is, en hier dus een concentratie van elektronen en dus negatieve lading zal onstaan, wat de (positieve) kernen van de atomen naar elkaar toe trekt. Een aanvullende uitleg is dat de golffuncties van de elektronen met tegengestelde spin constructief interfereren (>> kwadraat hiervan = waarschijnlijkheidsdichtheid).
En dan is er natuurlijk ook nog de ionbinding, maar dat is een soortgelijk verhaal.

[Verwijderd]

Wauw,ben benieuwd wat ze morgen verzinnen...,ach,het houd je van de straat.

[Verwijderd]

Dus als ik het goed begrijp is het helemaal niet zeker dat ik achter de computer zit,maar is het "waarschijnlijk".
Dat 0K verhaal snap ik geen reet van,bedoel je dat als je een materie tot 0K koelt deze in energie uiteenvalt?

[Verwijderd]

Misschien moet deze maar eens gepost worden als quiz: Zoek het bijbehorende Tweakers artikel.

[Raafz0r]

Ehm, is het eigenlijk niet 3 standen? Geen elektron, positieve spin en negatieve spin?

Lijkt me namelijk best lastig om een niet aanwezig elektron te controleren op spin
En als spin up en spin down twee aparte standen zijn dan kan "elektron aanwezig" geen aparte stand meer zijn lijkt me, aangezien je dan weer moet gaan bijhouden of je voor dit bitje de spin moet controleren of de aanwezigheid van een elektron.

[mythos]

een niet aanwezige electron kan je idd niet controleren op spin (DuH), maar je kan natuurlijk wel controleren "OF" hij uberhaupt aanwezig is, daarbij dus stand nr. 4, off, zoals ze in het bericht volgens mij ook al zeggen

Op die manier krijgt elk geheugenveld als het ware vier standen: naast de normale 'aan en 'uit' is het ook mogelijk om 'spin up' en 'spin down' als opslagmogelijkheid te gebruiken.

Al vraag ik me hierbij wel af hoe ze de spin on en off zouden moeten registeren, dit ook omdat ze zeggen dat de "spin on" en "spin off" waardes zonder stroom bewaard blijven, en spin toch echt een beweging is...

Of een vreemde benaming, of iets waar ik persoonlijk niet uit kom

[zoeloelip]
zoals ik uit de text opmaak is dit dus niet het geval, naast de "on" en "off" heb je dus nog 2 waardes, de spin on en off.
ik zou zeggen zie het als een klock (denk ff ruim svp ), naast de 12 en 6 uur, zou je dus nog een "state" 3 uur en een "state" 9 uur hebben.

Moet ik wel even heel eerlijk zijn en zeggen dat ik spin up en down dus vreemde benamingen vind, zeker in combi met het bewaard blijven van de spin setting als de stroom eraf is, dus die verwarring was er bij mij ook enigsinds.
[/zoeloelip]

[Mr AaRz]
Geachte heer AaRz (hoe kom je erop? )
ik geloof dat je een puntje heb, maar ik snap aan de hand van je beknopte uitleg niet echt wat je nou bedoelt
standje 0 en 1 kan ik nog goed bevatten, maar de spin up / spin down helemaal niet, dus als je evt nog uitleg hebt of bronnen? graag!

edit:

Oke, aan de hand van een aantal posts onder mij en de jouwe is het nu idd al wat duidelijker, het was dus in principe ook een foutje in de newspost, maar evengoed mijn dank voor 't zoeken

[/Mr AaRz]

[Raafz0r]

Mja, een elektron hoeft niet te stromen, oftewel, er hoeft geen spanning ergens op te staan, om een spin te hebben, aangezien dit gewoon een eigenschap is van een elektron.

En inderdaad, een elektron heeft altijd een spin
Nouja, misschien niet bij 0 K.

//edit:
effe snel gegoogled:
http://hyperphysics.phy-astr.gsu.edu/hbase/spin.html
Zoals daar al staat is spin één van de eigenschappen van een elektron. Het is inderdaad wat lastig te bevatten

en AaRz is van mijn vroegere CS clan

[zoeloelip]

Dan heb je er toch maar sowieso 3 want als er een elektron is dan heeft dit altijd een spin up of spin down, je kan dit niet laten stilstaan. Dit is een eigenschap van een elektron. Een elektron zonder spin bestaat niet. (buiten 0K, maar is alleen theoretisch). Dus iets als spin on / off kan niet. Door deze spin kunnen er doubletten gevormd worden (elektronenparen). Doordat een elektron een negatieve lading heeft creert die een magnetisch veld. Doordat in een paar de elektronen een tegengestelde spin hebben trekken de elektronen elkaar aan. Zoals een elektromagneet waar je de polariteit van wisselt wisselt zo ook het magnetisch veld. het is op deze manier dat ze de standen kunnen controleren.

Dus als de elektronen geen spin hebben zijn ze veel moeilijker te detecteren en zou dit hetzelfde zijn als geen elektron.

[zoeloelip]

Ze trekken elkaar niet echt aan maar stoten elkaar ook niet af. Het heeft onder ander te maken met het Pauli verbod. Als elektronen in het zelfde kwantum niveau zitten dan zouden ze dezelfde getallen hebben en dat kan niet volgens pauli, daarom hebben de elektronnen nog een vierde kwantum getal nl het magnetisch kwantumgetal. Dit is ofwal 1/2 ofwel -1/2. Dit wil zeggen dat ze een tegengestelde spin hebben.Elektronnen die in een zelfde kwantum niveau zitten die zouden zo kort bij elkaar zitten dat ze elkaar zouden afstoten maar door die tegengestelde spin creeren ze een tegengesteld magnetisch veld. Dus inplaats van bijvoorbeeld twee keer -1 en -1 te hebben dan krijg je om het simpel voor te stellen eigenlijk 1 en -1.
Zo heb ik het toch geleerd. Je moet maar eens zoeken naar het Zeeman effect, die heeft dit ontdekt. Door een elektron in een zeer sterk magnetisch veld te brengen en dan merkte hij dat er nog extra lijnen in het spectrum ontstonden dus moesten er nog extra energie niveaus zijn. Namelijk de spin up en spin down.

[odysseus]

Je hebt gelijk. Het deeltje krijgt als het ware drie standen, waardoor het in vergelijking met een normale aan/uit schakelaar twee keer zoveel data kan opslaan. Je schakelt in feite over van een 2-base getallenstelsel naar een 3-base getallenstelsel . Het bericht is ondertussen trouwens gewijzigd.

[Raafz0r]

Ik weet niet precies wat jij met doubletten bedoelt, maar elektronen trekken elkaar echt niet aan, ook al hebben ze verschillende spins.
Misschien doel je op het Pauli-verbod, wat zegt dat in elke atomic orbital (of molecular orbital) maar 2 elektronen mogen zitten en dat die dan tegengestelde spin moeten hebben.

[Raafz0r]

Maar nog steeds niet goed, als ik het correct heb. Ik zal even dat artikel gaan lezen, maar als je 3 mogelijkheden hebt in plaats van 2, dan is de capaciteit n^3 ipv n^2 en dus een vergroting van n qua capaciteit.
De vergroting van capaciteit hangt dus af van de totale geheugengrootte, maar per elektron is de "data-capaciteit" met de helft toegenomen.

[Fabbie]

Volgens mij wordt er dit bedoeld.
Normaal kan je in 1 geheugen plaats een 1 of een 0 kwijt. Dus de mogelijke geheugen plaatsen is 1 en 0.
Nu is er 1 stand bij gekomen. Binair gezien heb je nu dus de volgende mogelijkheden. 00, 01, 10, 11 en dus een verdubbeling van de capaciteit ondanks dat er maar 3 standen zijn. Of zie ik het nu helemaal verkeerd? Of is het zoals ik een aantal postings hier onder las. 0, 1+, 1- (dus spin of up en down), maar dan is het toch geen verdubbeling van de capaciteit zoals ik in de posting lees?

* There are only 10 kinds of people. Those who understand binary en those who don't*

[Verwijderd]

Als ik het even snel bekijk, dan zie ik toch vier mogelijkheden, namelijk:

0 , 1 ,1- Spin up , 1- Spin off

Dit is het dubbele aantal mogelijkheden van twee

0 , 1

Lijkt me te kloppen.

[mythos]

Nou vraag ik mij hierbij 1 ding af:

als ik mij niet vergis geleid plastic warmte in vergelijking met bijv. koper of goud bar slecht
"stel" met deze technieken gaan ze binnen een x aantal jaren bijv. geheugen maken, zal het dan niet enorm warm worden?

voor bijv. opslag van iets als een bios kan ik het me vrij goed voorstellen, maar voor het "echte" werk lijkt het me te warm worden.

Al is het natuurlijk wel een goede ontwikkeling (frisbee met Q3 erin iemand? )

edit:

heb nog even een stukje opgezocht over die plastic magneet van dhr Epstein en zijn team,
wel een Intressant stukje om te lezen, maar als je kijkt naar de werking, en de temp waarop het werkt (-200 graden celcius?!?!) is het niet echt iets wat nu al te gebruiken is (wel grappig is dat het met groen en blauw licht werkt..., casemodje voor snel formatten van je hdd iemand? )

Linkje:
http://www.acs.ohio-state.edu/researchnews/archive/magnetun.htm

[Verwijderd]

even voor de duidelijkheid van je link

[/quote]

The magnet functions up to a temperature of 75 Kelvin (about minus 200ºC, or minus 325ºF). This temperature, which approaches
that of today's "high-temperature" superconductors, is a key factor for enabling commercial applications for the technology.

[/quote]

dit betekent voor degene die dus wel engels helemaal kunnen lezen
dat het magneet werkt tot een temp van -200C
en niet dat hij pas op die temp werkt
dit aanduiding was alleen bedoeld om te laten zien dat het dus ook met Supercondutivty kan gaan werken

met daarentegen dat het dus ook gewoon werkt op 20C

het warmte dat wordt veroorzaakt door electron is niet te wijten aan de electronen zelf maar het materiaal waar het door heen stroomt en metaal is wel een zeer goede geleider maar lang niet de beste kwa hitte opbouw

daarom kan het zijn dat het hitte opbouw in plastic vele malen lager is dan dat van metaal
ahoewel ik dat zelf niet kan onderbouwen
kan het goed zijn dat door het gebruik van plastic juist straks helemaal geen extra koeling nodig is???

[Verwijderd]

> dat het magneet werkt tot een temp van -200C
> en niet dat hij pas op die temp werkt

> met daarentegen dat het dus ook gewoon werkt op 20C

Neenee, je begrijpt het verkeerd! 75 Kelvin is de MAXIMALE temperatuur waarbij de superconductor werkt!

De grap met supergeleiders is juist dat ze helaas zo vreselijk koud moeten zijn, -200 C is WARM voor een supergeleider!

[Verwijderd]

Wat ik me toch afvraag is hoe ze aan een verdubbeling komen, volgens mij is de winst veel groter. Ik neem aan dat een electron niet en een on spin en een off spin tegelijkertijd kan hebben.
In dat geval zijn er drie standen 0,on en off. Dit levert een trinaire (goeie term? ) systeem op, bij twee trits( in plaats van bits), levert dit 9 mogelijkheden op, bij bits is dit 4. In geval van drie trits, levert dit 27 mogelijkheden op, en bij drie bits slechts 8.
In geval van letters in unicode, bestaande uit 16 bits, levert dit 65536 mogelijkheden, om ditzelfde resultaat te bereiken moet je 11 trits gebruiken, maar dan heb je ook meteen 177146 mogelijkheden, bij 10 trits heb je 59049 mogelijkheden, wat toch ook al bijna genoeg is. Bovendien geld, hoe meer bits je normaal nodig heb, des te groter de winst is als je overgaat naar een tallig systeem.

edit:

laatste zin maar weggehaald, kon ik zelf ook niets meer van maken, was niet als nederlands aan te merken

reacite op YU:
Volgens mij moet het wel redelijk werken als je alleen het trinaire systeem gebruikt voor de opslag, de rest van de logische schakelingen zijn inderdaad niet in drietallig stelsel om te zetten. Het lijkt me vrij lastig om iets binair op te slaan op een geheugenplaats met drie standen.

[Verwijderd]

hmmz...
als je naar een 'trinair systeem' gaat zijn er ook nieuwe moeilijkheden, neem nu bijvoorbeeld een and-poort. Deze geeft in een binair stelsel een 1 wanneer de ingangen 1 zijn. Als er meerdere waarden zijn, wanneer moet deze and poort dan 1 zijn? Probleem dus. Vooral omdat de meeste poorten NAND poorten zijn.

Er zijn in het verleden ook trinaire stelsels geweest voor systemen, maar zijn gewoon niet makkelijk te programmeren. Daarom zitten we nog steeds met het binaire stelsel.

Zo lijkt het mij, dat zou dan gaat, dan is de winst dus nog veel groter.

zin klopt niet. Maar het gaat hier alleen om de opslag. Ze zouden nog steeds wel een binair systeem gebruiken hiervoor.

[Verwijderd]

zou leuk zijn als je ook dus een combo kan krijgen van on-spinup/on-spindown heb
maar dat gaat niet dus is het alleen

off/on-spinup
off/on-spindown

dus maar twee switch mogelijkheden dus is het verdubbeling niet verdrievoudiging

[CrazyJay]

Geweldige ontwikkelingen! Hiermee ontstaan er weer hele nieuwe mogelijkheden voor mobiele opslag. Maar omdat de 'chips' dan van plastics gemaakt worden vraag ik me af in hoeverre het hele zaakje gevoelig is voor statische electriciteit. Ik denk dat 't veel sterker is dan bij halfgeleidermaterialen.
Plastics zijn immers isolatoren, dus zal er veel makkelijker een groot spanningsverschil ontstaan tussen twee zijden van het materiaal. Dan krijg je dus echt last van het feit dat bitjes gaan 'omvallen' van een spin-up naar een spin-down en andersom.

[MacD]

Op de geringe afstand van een gate is dat geen probleem.

[Verwijderd]

In een computer geheugenheb je helemaal niet de standen 0=geen electron, 1=wel electron. In plaats daarva heb je 0=electron aan ene zijde van de condensator en 1=electron aan de andere zijde van de condensator.

dat geeft dus VIER mogelijkheden, en geen 3. Maar daar gaat het helemaal niet om. Het gaat erom dat dit een magnetische (electron-spin) plastic is. DAT is belangrijk.

[Verwijderd]

Eigenlijk heb je 5 standen in computergeheugen 0=electron aan ene zijde 1=electron aan andere zijde 2=geen elecron te bekennen 3=allebij de kanten een electron

Er is ook een 5e stand die te maken heeft met waarschijnlijkheid: 5=mischien een electron.

[N0stradamus]

Veel "Could" en "Theoretically" in het artikel... Zal nog wel een heeeeele poos duren voor we dit in de praktijk zullen tegen komen

[Verwijderd]

"Normaal geheugen maakt gebruik van het al of niet aanwezig zijn van een electron in een bepaald gebied om aan te geven of een veld de waarde 'aan' of 'uit' bezit."

Is het in normaal geheugen niet zo dat er een 'hoge' stroom door de binary cell stroomt (in een loop dacht ik) waardoor de waarde onthouden werd... Daarom blijft de waarde ook niet onthouden als het systeem uitgezet wordt, omdat de spanning er vanaf gehaald wordt. Bij het aanzetten moeten alle cellen dus weer opnieuw gezet worden.

Nu vraag ik me dus af: kan er met deze ontwikkeling de spin van een aantal elektronen gezet en gelezen worden???

[Verwijderd]

"Deze laatste twee toestanden hebben bovendien het voordeel dat ze behouden blijven zodra de spanning over het onderdeel wegvalt: de inhoud van het geheugen blijft dus ook tussen reboots behouden"

Dat is nog eens goed nieuws,nu geeft Windows nooit meer rereserveerd geheugen terug.

[Aham brahmasmi]

Pinobot:

Dus als ik het goed begrijp is het helemaal niet zeker dat ik achter de computer zit,maar is het "waarschijnlijk".

Dat zou je inderdaad kunnen zeggen. Kwantummechanica is echter het meest geschikt om atomen, elektronen en moleculen te beschrijven/aan te rekenen. Je kunt ook bv. een voetbal, beschrijven met een golffunctie, maar de 'onbepaaldheid' van de plaats- en snelheidsbepaling is voor macroscopische objecten (zoals een voetbal) kleiner dan we kunnen meten.
Die 'onbepaaldheid' zal ik even toelichten:
volgens de kwantummechanica is er een onverschrijdbare grens aan de nauwkeurigheid waarmee iets gemeten kan worden. Deze grens wordt ons opgelegd door de natuur (en heeft te maken met de golf/deelte-dualiteit van materie). Dit wordt beschreven door de onbepaaldheidsrelatie van Heisenberg. Deze stelt dat de plaats en de impuls (product van massa en snelheid) van een object nooit tegelijkertijd precies bekend kunnen zijn. Als je de plaats van een klein deeltje héél precies meet, wordt de onbepaaldheid van de plaats van dat deeltje relatief heel groot. Dit wordt uitgedrukt als: Dx )p >= h/(2*pi). Hoofdletter D heb ik maar even als delta gebruikt. Hier staat dus dat het produkt van de onbepaalheid in plaats (Dx) en impuls (Dp) altijd groter of gelijk aan de [constante van Planck gedeeld door 2*pi] = 9,96e-35 is. (Dit getal komt vaak terug in de kwantummechanica en wordt ter vereenvoudiging geschreven als h-streep, een h met een streepje erdoor.)
Verder is er over de waarschijnlijkheid dat je achter de computer niet gek veel te zeggen. Je kunt alleen zeggen dat de onbepaaldheid in de plaats en snelheid van jouw lichaam kleiner zijn dan gemeten kan worden. Als je nu een elektron wil beschrijven dat van het elektronenkanon richting een fosfor op in je monitor versneld wordt, kun je dus de onbepaaldheid in de plaats berekenen en dus de onzekerheid in de uitendelijke plek waar hij de fosfors raakt.

Dat 0K verhaal snap ik geen reet van, bedoel je dat als je een materie tot 0K koelt deze in energie uiteenvalt?

Neen, niet dit laatste. Dicht in de buurt van 0 K gaat een deeltje/atoom zich veel meer als golf gedragen dan als gelokaliseerd object. Het deeltje wordt dan een abstracte golf.
Waar het een golf van is, of wat er nou eigenlijk 'golft', daar is nog geen algemeen geaccepteerd idee van. Ik denk dat dit het subtielste veld, de diepste laag van de schepping moet zijn dat trilt. Dit noemde ik in mijn vorige reactie het 'verenigd veld', omdat hier de oorsprong van alle verschillende deeltjes en krachten en dus natuurwetten zal liggen. 0 K is gewoon de temperatuur of beter gezegd energietoestand die de grondtoestand wordt genoemd, en waarbij alleen dit veld nog overblijft. Volledig abstractie dus. Alleen dit subtielste veld dus, wat helemaal geen eigenschappen zal hebben, en alleen met zichzelf interactie kan hebben.
Er zijn vrij ver uitgewerkte theorieën die dit veld een supersnaarveld noemen en deze zelf-interactie beschrijven.
Het bestaan van zo'n supersnaartje zou waarschijnlijk aangetoond kunnen worden met een deeltjesversneller ter grootte van het melkwegstelsel waar de aarde zich in bevindt . Een supersnaar is volgens deze theorie in de orde van grootte van 10^-33 cm. Dus het kleinste 'deeltje' dat in 17 dimensies oid kan trillen en hierdoor zich als een bepaald deeltje met een bepaalde energie kan manifesteren.