Scheikundigen van de University of Toronto komen met een driedimensionale manier om gegevens op te slaan, die zeker twee keer zoveel data per ruimte zal kunnen bevatten als het huidige binaire systeem. Het gebruikte materiaal bestaat uit een raster van gelaagde bollen waarin de kern van het bolletje een ander soort verf bevat dat dan de lagen eromheen, zo lezen we op C&EN News. Onderzoeksleidster Eugenia Kumacheva legt uit dat het team begonnen is met gekleurde polymere nanobollen, getint met bijvoorbeeld een ultraviolette verf. Hieromheen werd een laag gevormd van een ander polymeer, geverfd met een materiaal met een ander spectrum dan de eerste laag.
Zo kan men al twee keer zoveel data opslaan op een plek dan bij binair wegschrijven het geval is: kun je bij binair alleen kiezen uit 0 of 1, hier heb je de keuze uit beide lagen wel of niet geverfd, de eerste laag wel en de tweede laag niet geverfd en natuurlijk andersom. Elk gewenst aantal lagen met verschillende soorten verf kan worden toegevoegd, bijvoorbeeld infrarode, ultraviolette en gewone zichtbare kleuren. De laatste laag vormt de matrix, die de gekleurde deeltjes bij elkaar houdt. In de wereld van de wetenschap is men al langer bezig met het gebruiken van verven met verschillende spectra voor dataopslag; de vooruitgang die dit team heeft geboekt ligt in de wijze waarop de lagen om de bolletjes gevormd zijn.
Voor de kern van de nanobolletjes gebruikte Kumacheva een polymeer dat hard blijft bij verwarming. Wanneer het bolletje verwarmd werd om de tweede laag zachter polymeer eromheen te vormen, bleef hierdoor de kern hard en kon de tweede laag om de kern heen vloeien. Als de teamleidster een toekomstige toepassing van haar technologie moet noemen, denkt zij aan identiteitsbewijzen die op een plek zowel een foto, handtekening en vingerafdruk kunnen bevatten die elk te zien zijn in een ander lichtspectrum.