Nederlandse rechtbank: erfgenaam krijgt geen inzage chatgeschiedenis overledene

Een erfgenaam krijgt, hoewel hij de juiste inloggegevens heeft, geen toegang tot de chatgeschiedenis van zijn overleden vrouw. De privacy van de mensen met wie zij chatte, weegt zwaarder, vindt de Nederlandse rechter.

Eerbetonen op Facebook

Mensen hoeven er niet van uit te gaan dat iemand anders dan met wie zij aan het chatten zijn, die berichten ooit te zien krijgt, redeneert de rechtbank Amsterdam in de uitspraak. "Derden mogen in beginsel ervan uitgaan dat in een-op-eencontact via Facebook uitgewisselde informatie vertrouwelijk is." De erfgenaam, een Duitse man, had aangevoerd dat de chatgeschiedenis op Messenger zoiets is als een e-mailaccount. De rechtbank dacht daar anders over. "Een Facebook-account onderscheidt zich van een e-mailaccount vanwege de persoonlijke(re) aard van de communicatie via een Facebook-account."

Ook de vergelijking met papier gaat niet op, zegt de rechtbank. "In die zin dat het bij fysieke dagboeken en brieven een bewustere keuze is om gedachten en communicatie op die manier fysiek aan het papier toe te vertrouwen én om de inhoud daarvan bij leven te bewaren of weg te gooien. Dat laatste is bij de inhoud van communicatie via een Facebook-account veel minder het geval: dergelijke communicatie wordt vaak automatisch, ook voor langere perioden, bewaard zonder dat de gebruiker daar iets voor hoeft te doen. Bovendien vindt de communicatie via een Facebook-account plaats in een met een wachtwoord vergrendelde omgeving waartoe anderen zich normaliter geen toegang kunnen verschaffen."

De erfgenaam wilde via de chatgeschiedenis achterhalen of iemand anders zijn partner op het idee van zelfdoding had gebracht. Dat is voor de rechtbank geen zwaarwegender argument dan de privacy van andere gebruikers. De man krijgt van de rechtbank als erfgenaam wel toegang tot alle inhoud van het account met uitzondering van de chatgeschiedenis. Het account staat sinds een paar dagen na haar overlijden in herdenkingsstatus en een erfgenaam kan dan niet standaard bij alle gegevens. Meta moet binnen een maand voldoen aan die eis.

Reacties (145)

[Sorcerer8472]

Bijzonder, moeten providers van (web)mailaccounts dan wel toegang geven aan erfgenamen? Zo ja dan vind ik het een bijzonder onderscheid.

[Huuruun]

Daar is wel precedent voor, zie de uitspraak van eveneens rb. Amsterdam: https://uitspraken.rechts...d=ECLI:NL:RBAMS:2021:7090

4.13. De erven [eisers] hebben groot belang bij spoedige toegang tot het account, onder meer omdat zij informatie over abonnementen e.d. van de overledene uit de e-mails en bestanden hopen te verkrijgen waarmee zij de nalatenschap kunnen afwikkelen, en omdat zij daaruit meer te weten hopen te komen over de omstandigheden van de dood van hun zoon en broer. Tenslotte hopen zij uit de e-mails namen en (mail)adressen van vrienden en bekenden van hun zoon te kunnen destilleren, zodat zij deze over zijn overlijden kunnen informeren.

4.14. Vordering 1.b zal gezien dit alles worden toegewezen. Microsoft dient de erven [eisers] toegang tot het account te verlenen door het wachtwoord te resetten en aan tenminste één ander account (van een van de eisers) de mogelijkheid te bieden vervolgens een nieuw wachtwoord in te stellen. Microsoft heeft aannemelijk gemaakt dat zij niet op een andere manier toegang kan verlenen, aangezien zij niet beschikt over het wachtwoord van [naam erflater]

Overigens ging het daar om zowel hotmail als OneDrive.

[Reactie gewijzigd door Huuruun op 20 augustus 2024 17:55]

[D.oomah]

Ik weet niet of het moet, maar google iig heeft de optie om jou inloggegevens naar bekenden te sturen als je een aantal maanden inactief (bv door sterfte) bent geweest.

[Ayporos]

Ja maar is dat een opt-in die je als gebruiker moet instellen?
Dán vind ik het namelijk prima.

Als het, zonder opt-in, is dat een e-mail account wél overgedragen wordt aan nabestaanden maar een facebookaccount niet dan vind ik dat écht hypocriet. Er is helemaal niks persoonlijker aan een Facebook account dan aan een mailbox.

[cariolive23]

Er is helemaal niks persoonlijker aan een Facebook account dan aan een mailbox.

Dat kun jij wel vinden, de rechter denkt hier anders over. Dus voorlopig zullen we het daar mee moeten doen.

[watabstract]

Jazeker. Sterker nog, mijn email account is bijzonder persoonlijk. Ik gebruik geen social media. In mijn mailbox staan toch echt persoonlijke zaken die niemand anders in de wereld iets aangaan, ook niet na mijn overlijden.

[cariolive23]

Dan zul je die emails ergens moeten opslaan waar een ander niet bij kan, ook niet na jouw overlijden. Of verwijderen. (en vergeet je backups niet, waar de emails wellicht ook in staan)

De rechter maakt een duidelijk onderscheid. Mocht je het daar niet mee eens zijn, kun je een rechtszaak starten.

[watabstract]

Hoezo moet ik mijn emails verwijderen als ik dat niet eens wil? Ik wil gewoon dezelfde privacy bescherming als bij een in mijn ogen veel vluchtiger en onzinniger social media account. Email bestaat al veel langer en verdient wat mij betreft juist extra bescherming, niet minder.

[cariolive23]

Van mij hoeft dat niet, maak je geen zorgen!

De rechter is echter van mening dat email vergelijkbaar is met een brief. Een stapel brieven in de kast, zijn voor iedereen met toegang tot die kast te lezen. Dan heb je een paar opties:
- De brieven vernietigen.
- De brieven ergens bewaren waar echt niemand bij kan, ook niet met een sleutel van de achterdeur (lees: hostingprovider)
- Een rechtszaak starten en deze uitspraak ongedaan maken.

Misschien heb ik iets gemist, maar volgens mij zijn dit de opties die je hebt. En wanneer verwijderen voor jou geen optie is, hou je nog maar twee opties over.

Ps. Misschien kun je iets met encryptie, waarbij bepaalde emails elke keer weer een wachtwoord vereisen die je nergens hebt opgeslagen.

[djkooij]

Wellicht is een testament met een uitdrukkelijke passage aangaande dit onderwerp ook voldoende voor de rechter?

[cariolive23]

Helemaal mee eens. Alleen zoals je in de documenten kunt lezen, was er geen testament.

Nog een reden om altijd een testament op te stellen en deze ook eens in de zoveel tijd nog eens na te kijken of het wel actueel is en aansluit bij jouw wensen. In deze zaak speelt wel mee dat diegene waar het om gaat, al (ernstig) depressief was. Dan heb je letterlijk wel iets anders aan je hoofd dan een testament. Dus stel een testament op wanneer het goed met je gaat. Want wanneer het niet goed met je gaat, doe je het niet en/of is er ook een grotere kans op bijzondere/rare keuzes.

[MSalters]

Ik wil gewoon dezelfde privacy bescherming ...

Kun je wel willen maar privacy is uitsluitend voor levende mensen. Na je dood heb je net zoveel privacy als voor je geboorte: geen. Het hele concept stopt.

De rechter was in deze zaak ook duidelijk: de privacy waar het over ging was die van de gesprekspartners.

[5pë©ïàál_Tèkén]

Dit is, gelukkig, niet zo zwart/wit als je het stelt. Je medisch dossier is ook na je overlijden niet zo maarin te zien voor externen.

Gegevens uit het patiëntendossier vallen onder het medisch beroepsgeheim. Dat geldt ook na het overlijden van de patiënt. De behandelend arts mag je dus geen inzage geven in het medisch dossier van een overleden familielid.

[bron]
Ook andere vormen van geheimhouding (zoals tussen advocaat en client) blijven rechtsgeldig. Informatie van overleden mensen is dus niet altijd inzichtelijk en wordt in sommige gevallen beschermt door privacywetgeving.

[Honza63]

Dit is, gelukkig, niet zo zwart/wit als je het stelt. Je medisch dossier is ook na je overlijden niet zo maarin te zien voor externen.

[...]
[bron]

En of dat eerlijk en logisch is?
Mijn moeder is in 1973 overleden in het Academisch Ziekenhuis in Leiden, nadat de behandelend chirurg in het toenmalige St. Elizabeth-ziekenhuis in Alkmaar z'n werk op 3 cruciale momenten niet goed had uitgevoerd.
Ikzelf was toen net 10 jaar oud dus als kind werd je overal buiten gehouden, en wat er wel werd verteld (b)leek later een nogal vrije interpretatie van de werkelijkheid te zijn.
Na het overlijden van mijn vader (was geen prater) heb ik begin deze eeuw gesproken met een voormalige buurvrouw (was toendertijd verpleegster in dat Alkmaarse ziekenhuis) en met iemand anders die mijn moeder en haar voorgeschiedenis van zeer nabij kende.
Het resultaat was dat ik eindelijk vrijwel de hele puzzel van het overlijden van mijn moeder compleet had, op de laatste paar stukjes na: de periode in Leiden.
Vele jaren later ontdekte ik dat medische dossiers in academische ziekenhuizen veel langer bewaard blijven dan in gewone ziekenhuizen, tot wel 125 jaar; dus heb ik in 2021 met Leiden contact opgenomen.
Ik ben immers erfgenaam dus het leek mij logisch dat ik dat dossier in kon zien. Omdat ik een leek ben was mijn vraag of iemand (arts, gevorderde student) het dossier naast mij kon inzien en mijn vragen kon beantwoorden; puur en alleen voor informatie. Hoefde geen kopie, geen afschrift, niets.
Heb ook de hele situatie uitgelegd, en dat mijn doel simpelweg was om gewoon te weten te komen wat er in die laatste 2 maande met haar gebeurd was, of ze bv nog kon praten, bij bewustzijn was, en een paar vragen over wat ze daar medisch gezien nog geprobeerd hadden. Puur voor informatie, om de puzzel compleet en af te maken. En dus niet met enig juridisch doel (sowieso niet, maar zou ook niet kunnen, na bijna 50 jaar).
Nou, dat weigerde men bot.
Dus via Nationale Ombudsman verder gegaan en die waren ook van mening dat hier de wet te hard(vochtig) werd uitgelegd; als ik er niet met Leiden uit zou komen zouden zij het in de hand nemen...
Uiteindelijk kwam Leiden met een compromisvoorstel: ik kon al mijn vragen per email sturen, iemand zou dan het dossier bekijken en proberen om antwoorden te vinden.
Maar dat hele proces duurde dus 2 jaar (geen antwoorden, afspraken niet nakomen etc) en alleen de dreiging van de Nationale Ombudsman zorgde voor enige beweging....
Gewoon menselijk gezond verstand: fehlanzeige...

[watabstract]

In email heb je ook gesprekspartners dus ik zie het ondescheid met social media wat dat betreft niet.

[Jeroen]

Nouja, als de wetten en rechterlijke uitspraken iets hebben bepaald wat je niet wil, dan "moet" je dus zelf actie ondernemen als je het anders wil regelen. Gelukkig is zijn daar wel meerdere manieren voor. Zoals gezegd kun je op een bepaalde manier met je archief omgaan, een emailservice gebruiken met bepaalde instelbaarheid, of je kunt ook een testament opstellen waarin je omschrijft wat je wil dat er gebeurt.

[JayPe]

De rechter oordeelde (in dit geval) anders, zoals in het artikel vermeld staat:
"Een Facebookaccount onderscheidt zich van een e-mailaccount vanwege de persoonlijke(re) aard van de communicatie via een Facebookaccount."

[i-chat]

er staan accountgegevens in zoals van diensten die moeten worden stopgezet

toegang tot DIE informatie is essentieel bij de afwikkeling van een erfenis/nalatenschap

dat je mogelijk óók expliciet materiaal kunt tegenkomen is dan een vervelend bijkomstigheid

[Reactie gewijzigd door i-chat op 20 augustus 2024 21:48]

[RogerWilco2]

Je kunt natuurlijk twee mail accounts hebben: één voor zakelijke mail (abonnementen e.d.) en één voor persoonlijke mail.

[Frame164]

Ik snap de gedachtengang van de rechter wel. Email kan je vergelijken met brieven, en Facebook chats met gesprekken.

Brieven (voor zover die bewaard zijn door de overledene). Zijn voor nabestaanden te lezen. Gesprekken die je met anderen hebt gehad niet. En als mensen via email persoonlijke gesprekken hebben is dat hetzelfde als de liefdesbrieven op papier die bij opa en oma op zolder lagen en die de kinder vinden na het overlijden. Maar wat oma al dan niet vertrouwelijk met een vriend/vriendin heeft besproken blijft tussen die 2.

[PhilipsFan]

Elke vergelijking tussen internet en de echte wereld is volkomen onzin. Ik moet er niet aan denken dat mijn kinderen later als ik overleden ben, mijn e-mail of chatgeschiedenis kunnen inzien. Dat oordeel van die 'rechter' slaat helemaal nergens op, wat denkt hij wel om voor overledenen te kunnen beslissen. Als ik wil dat erfgenamen mijn mail kunnen lezen, dan schrijf ik mijn wachtwoord wel ergens op.

[cariolive23]

De rechter kijkt naar de wetgeving over dit onderwerp. Dat is de basis van de uitspraak.

Mocht je het er niet mee eens zijn, kun je een rechtszaak starten of een wetsvoorstel indienen.

[PhilipsFan]

Het probleem met die uitspraak is, dat een rechter de situatie van e-mail/chatberichten vergelijkt met een situatie in de fysieke wereld. Voor bepaalde doeleinden is dat prima. Hij redeneert dat e-mail zakelijk wordt gebruikt, maar chatberichten persoonlijk zijn. Voor de meeste mensen zal dat ook het geval zijn.

Maar het is geen 'harde' situatie. Er zullen mensen bestaan die e-mailen alsof het chatten is, waardoor er ook persoonlijke dingen in staan. En andersom. Het hangt er maar helemaal vanaf hoe de overledene beide dingen gebruikte. Je kunt daarom geen harde vergelijking maken. Door deze vergelijking zullen in de toekomst dus nabestaanden toegang krijgen tot persoonlijke zaken waarvan de overledene nooit had gewild dat ze deze te lezen zouden krijgen.

Met fysieke brieven weet je dat anderen ze ook kunnen lezen. Als je dat niet wilt, dan vernietig je ze. Maar bij e-mail werkt dat niet zo, daar wordt er vanuit gegaan dat vernietigen niet nodig is omdat er toch voldoende schijfruimte beschikbaar is, en dat de inhoud vertrouwelijk blijft omdat nabestaanden toch nooit in dat account kunnen komen zonder wachtwoord.

Die rechter zet dat nu op losse schroeven door een onzinnige vergelijking te maken met de fysieke wereld. Dat is een tekortkoming van de rechter in kwestie, hij had moeten constateren dat zo'n vergelijk niet te maken is en mail en brieven als twee aparte soorten communicatie te zien. Maar het zal wel een oude man zijn geweest, dat is toch vaak het probleem met rechters. Die vertalen alles naar een situatie die ze wel begrijpen en daarbij gaat een boel 'lost in translation'. Je zou zeggen dat een rechter voldoende opgeleid moet zijn om dat soort situaties te erkennen, maar blijkbaar is dat niet het geval.

Jouw suggesties zijn compleet idioot. Ik kan zelf geen wetsvoorstel indienen, dat moet een kamerlid doen. Die mensen zijn hartstikke druk en hebben geen tijd voor dit soort zaken. Als je wel een kamerlid vindt die dat kan, volgt een ingewikkeld traject van wet opstellen en laten goedkeuren door de kamers, dat duurt jaren. En een rechtszaak starten? Als ik dood ben? Hoe dan?

[cariolive23]

Jouw suggesties zijn compleet idioot. Ik kan zelf geen wetsvoorstel indienen, dat moet een kamerlid doen.

En waarom zou je die mensen eens in de zoveel jaar kiezen? Juist, om jou te vertegenwoordigen. En dus ook om dit soort dingen te doen.

Die mensen zijn hartstikke druk en hebben geen tijd voor dit soort zaken.

Dat is raar, want daar worden ze wel voor gekozen, dit is wel onderdeel van hun werk.

Als je wel een kamerlid vindt die dat kan, volgt een ingewikkeld traject van wet opstellen en laten goedkeuren door de kamers, dat duurt jaren.

Ja, en? Dus omdat het moeilijk is en lang duurt, doe je het maar niet? Met die instelling zouden we anno 2024 nog ergens in een kille grot hebben geleefd.

En een rechtszaak starten? Als ik dood ben? Hoe dan?

Nee, nu. Want je wilt dit voor je dood hebben geregeld. Je signaleert nu bij leven dat de wet niet aansluit bij jouw wensen en dat er nu een uitspraak ligt waar je het niet mee eens bent. Die uitspraak kun je nu aanvechten.

[GertMenkel]

Er is helemaal niks persoonlijker aan een Facebook account dan aan een mailbox.

Daar ben ik het mee oneens. Facebook gaat meestal over vrienden en familie, mail gebruik ik bijna exclusief zakelijk of pragmatisch. Ik kan me niet herinneren dat ik voor het laatst vrienden gemaild heb (misschien her doorsturen van tickets ofzo?). Bijna alle mail die ik krijg is geautomatiseerd verstuurd, waar bijna alle chatberichten die ik krijg persoonlijk zijn samengesteld.

Je kunt natuurlijk een emailadres hebben waar amper logins aan zitten gekoppeld en vooral als social media wordt gebruikt, maar dat is niet hoe de meeste mensen mail gebruiken tegenwoordig.

[Ayporos]

"Facebook gaat meestal over vrienden en familie, mail gebruik ik bijna exclusief zakelijk of pragmatisch. Ik kan me niet herinneren dat ik voor het laatst vrienden gemaild heb (misschien her doorsturen van tickets ofzo?). Bijna alle mail die ik krijg is geautomatiseerd verstuurd, waar bijna alle chatberichten die ik krijg persoonlijk zijn samengesteld."

En dáár zit het hem dus nou net in. Je gebruikt het woord ik heel vaak in je betoog, en dat is precies mijn punt. Wanneer ik zei dat er niks persoonlijkers is aan een facebook account dan aan een e-mail account bedoelde ik dit vanuit technisch oogpunt. Het zijn beiden persoonlijke accounts die gebruikt worden voor communicatie. Verschillende mensen gebruiken beiden verschillend.
Ja, er zijn tendensen met betrekking tot het gebruik van beiden, maar als een rechter gaat bepalen dat mijn mailbox wél gedeeld mag worden met nabestaanden maar mijn facebook account (die ik niet eens heb) niet, zonder dat ik daar zelf iets over te zeggen heb (voor mijn dood), dan verontwaardigd mij dat toch ten zeerste. Er staat niks boeiends in mijn mailbox, daar niet van, het gaat mij om het principe.

[Reactie gewijzigd door Ayporos op 20 augustus 2024 21:02]

[GertMenkel]

Ik gebruik "ik" omdat ik noch wetenschappelijk onderzoek heb gedaan naar standaardgebruik, noch ben ik rechter of advocaat. Jouw principes, die botsen met de uitspraak van de rechter, zijn net zo goed jouw persoonlijke principes. Wij bepalen de wet niet direct, noch de interpretatie ervan, dus ik zie het punt dat je probeert te maken niet helemaal. De enige objectieve conclusie die we hier kunnen bereiken is dat jij het oneens bent met de rechter en ik niet, maar dat was al wel duidelijk.

De reden dat de rechter beslist is omdat de originele eigenaar die keuze niet meer kan maken. Als jij graag je familie toegang wil geven na je dood, kun je dit in je testament proberen te beschrijven (om aan te tonen dat je daar een mening over had) of via digitale diensten een account aangeven dat de controle krijgt zodra je er niet meer bent. Zolang je leeft en bij zinnen bent, zal de rechter hier niets over te zeggen hebben. Mocht je wilsonbekwaam raken voor je dood zul je er misschien mee te maken krijgen, maar dan zul je het verhaal toch niet meer kunnen volgen.

[The Realone]

Hoe persoonlijk dat is zal per persoon verschillen denk ik. In mijn geval is mijn Facebook account vele malen persoonlijker dan mijn email.

[Blokker_1999]

Gesprekken op een dienst zoals Facebook Messenger en WhatsApp zijn dynamischer en leunen dichter aan bij een gesprek tussen 2 personen dan een brief die verstuurd wordt. Over een brief, of een email, denk je over het algemeen meer na van wat je schrijft, de toon die je aanslaat, het bericht dat je wenst over te brengen.

Dus ja, ik kan mij wel vinden in het vonnis van de rechter.

In mijn mailbox weet ik ook niet direct veel dingen staan waar ik een probleem van zou maken als anderen het na mijn dood zouden inzien. Mijn berichtengeschiedenis daarentegen ... liever niet. Zowel vanwege wat ik er zelf wel eens in schrijf als vanwege wat ik soms ontvang.

[Tim_bots]

Ja, bij Google is het opt-in (je moet tenslotte ook opgeven wie toegang hebben).

Sterker nog, je krijgt iedere zoveel tijd een mail waarin je eraan herinnerd wordt dat dit aan staat.

[jpsch]

Wat is dat anders dan de erfgenaam in casu die de inloggegevens heeft?

[ibmpc]

Ik denk dat de erfgenaam niet de TOTP hash heeft en ook niet de geprinte herstelsleutel.

[Remzi1993]

Waar is dit in de instellingen? Dit zou ik graag willen instellen.

[Hedva]

https://myaccount.google.com/inactive

Daar kun je het een en ander instellen

[Remzi1993]

Bedank!

Edit: Helaas werkt dit niet met Google Workspace.
Heb dit net gecheckt, ik gebruik Google zakelijk. Is er ook iets voor Google Workspace?

[Reactie gewijzigd door Remzi1993 op 21 augustus 2024 14:05]

[Z80]

In dit geval heeft de nabestaande al de login gegevens. Dus toegang geven is/was niet nodig.
Probleem in dit geval is dat facebook het account te blokkeert zodra facebook "overtuigd is" of kennis genomen heeft van overlijden van de persoon aan wie dit account gekoppeld zit.

[Patrick1995]

Ja dat maakt de uitspraak wel bijzonder. Als de eiser geen inloggegevens had, dat begrijp ik de uitspraak. Maar als ik de inloggegevens van mijn accounts deel, zou ik verwachten dat iemand na mijn overlijden toegang heeft tot al mijn accounts. Maar blijkbaar kan iedere Facebookvriend ervoor zorgen dat je account in herdenkingsstatus komt, en kan je daarna weinig meer met die inloggegevens.

[Soepstengel]

Je gaat er hierbij wel vanuit dat jij de inloggegevens expliciet deelt, dat hoeft echter niet het geval te zijn. Je kan bijvoorbeeld ook achter de inloggegevens komen doordat de overledenen altijd hetzelfde wachtwoord heeft gebruikt, of het wachtwoord heeft opgeslagen in een wachtwoord manager, of het op een briefje heeft geschreven. In al deze voorbeelden is er niet expliciet toestemming gegeven voor toegang tot deze accounts

Ik vraag me echter wel af wat er gebeurt als er wel expliciet toestemming is gegeven voor die accounts in bijvoorbeeld een testament. Ik denk dat de toegang dan nog steeds geblokkeerd kan worden op basis van dezelfde stelling als in deze zaak "Dat is voor de rechtbank geen zwaarwegender argument dan de privacy van andere gebruikers.". En als je die redenatie aanhoudt is het ook niet zo gek dat iedere Facebook vriend ervoor kan zorgen je account in herdenkingsstatus komt, met name als je iets te verbergen hebt.

[Timmiejj]

In het artikel klinkt het ook een beetje tegenstrijdig imo.

"Een Facebookaccount onderscheidt zich van een e-mailaccount vanwege de persoonlijke(re) aard van de communicatie via een Facebookaccount."

Bovendien vindt de communicatie via een Facebookaccount plaats in een met een wachtwoord vergrendelde omgeving waartoe anderen zich normaliter geen toegang kunnen verschaffen."

Email is ook enkel toegankelijk via een email account in een met wachtwoord vergrendelde omgeving waartoe anderen zich normaliter geen toegang kunnen verschaffen en word ook gebruikt voor persoonlijke communicatie, of mis ik hier iets?

[Reactie gewijzigd door Timmiejj op 20 augustus 2024 17:47]

[Blinkin]

Ik weet niet hoe dit precies zit. Maar meen dat de privacy wetgeving alleen geldt voor levenden. Zodra je dood bent is die niet op ke van toepassing.

Nu is dergelijke communicatie vrijwel altijd met een ander die waarschijnlijk nog wel leeft. Dus ik zie eerlijk gezegd niet hoe dat anders is dan Facebook.
Het middel is anders. De context niet. Dus ik zou t raar vinden als voor e-mail andere regels gelden.

[phoenix2149]

Ja precies. E-Mail is namelijk ook met wachtwoord beveiligd en niet publiek beschikbaar zoals een Facebook pagina (met uitzingen de chat).

Ik voelde veel tegenstrijdige voorbeelden wat dan wel mag en wat niet.

Een gesloten dagboek (met sleutel) is feitelijk dus ook beveiligd.

[jurroen]

Ik zie - in mijn werk - wel dat zo'n onderscheid praktisch kan zijn. Zaken als bevestigingen van abonnementen en overeenkomsten gaan vaak over e-mail. Gedachte wisselen met vrienden, het even luchten na een rare actie van partner is iets wat veel vaker over een instant messaging app gebeurd (Signal, WhatsApp etc).

Op het moment dat een eerstegraads familielid of partner komt te overlijden komt er al genoeg op de personen te rusten qua regelwerk en het verwerken van het verlies.

Met die gedachtegang zou ik wel kunnen begrijpen dat er een onderscheid is. Ik ben het zeker niet eens, maar dat is wat anders.

[Tonkie1967]

Ligt aan de omstandigheden maar een erfgenaam (of meestal de executeur van de nalatenschap) moet de nalatenschap (en dat is niet alleen de financiële bezittingen of bankrekeningen) afhandelen en eventuele schulden betalen (als de erfenis wordt aanvaard) en veel info die nodig is om dat af te handelen kan in emails staan.
Maar prive chats kunnen uiteraard anders liggen en zijn vaak niet noodzakelijk om een erfenis af te kunnen handelen.
Vind deze uitspraak op eerste gezicht logisch, net zoals dat toegang tot emails wel verplicht kan worden (iig voor de executeur; of dat ook hèt geval moet zijn voor 'een erfgenaam ' (niet zijnde de executeur)).
Maar dat is mijn mening en ken de specifieke details van beide genoemde zaken niet

[iAR]

Hoezo? Ik vind een chat beduidend andere communicatie dan e-mail. Chatten is toch een digitale vorm van praten. Terwijl mail dat ook kan zijn, kan mail ook gewoon je hele administratie zijn.

Als je als overledene wilt dat je nabestaanden in je account kunnen zal je dat vooraf moeten regelen met die bedrijven. Of je schrijft je wachtwoord ergens op.

[MornixRS]

Waarom zou er een onderscheid zijn tussen webmail en andere e-mail? Het onderschei tussen mail en socials/chat is toch al aagegeven?

[Sebritar]

Ik vraag mij toch af hoe dit in zijn werk gaat als je als nabestaande de inlog hebt... het zou wat zijn als dit soort systemen automatisch blokkeren als iemand als overleden wordt bestempeld..

overigens natuurlijk gewoon logisch dat iemand recht op privacy heeft ook na overlijden. als er twijfels over de doodsoorzaak zijn en iemand die daar de hand in zou hebben gehad moet je daar iets mee richting politie lijkt me en niet zelf in neuzen.

edit:
zie deel van uitspraak:
3.5.
Op 18 april 2023 heeft Meta het account van [naam] in herdenkingsstatus geplaatst nadat daartoe een verzoek was gedaan door een van [naam] Facebookvrienden.

3.6.
Op 26 april 2023 heeft [eiser] geprobeerd in te loggen op het account van [naam] . Omdat het account in herdenkingsstatus was geplaatst, was het niet langer mogelijk om daarop in te loggen.

Lijkt mij een bijzondere flow...

[Reactie gewijzigd door Sebritar op 20 augustus 2024 17:38]

[fenrirs]

Bijzonder dat een derde da zomaar kan doen bij facebook. Zonder check vanuit FB lijkt mij dat een onrechtmatige daad

[ronaldmathies]

Dit kan dus volgens Facebook zelf dus ook niet zomaar:

https://nl-nl.facebook.com/help/1111566045566400#

Onze oprechte deelneming met je verlies. Om het account van je dierbare van Facebook te kunnen verwijderen, hebben we documentatie van je nodig die bevestigt dat je een direct familielid of executeur van de accounteigenaar bent.

[The Realone]

Je zult, bij dat verzoek, ook enige vorm van bewijs toe moeten voegen. Nu hoeft dat niet per se officiële documentatie te zijn, een gebedsprentje kan volstaan, maar dat lijkt me toch een prima procedure. Facebook zal ook een afweging maken tussen hoe praktisch het moet zijn (overlijdensakte heeft niet iedereen zomaar beschikbaar) en hoe vaak er daadwerkelijk misbruik van gemaakt wordt.

[fenrirs]

Lijkt mij iets te makkelijk te misbruiken. En dan nog zou je als facebook iets zorgvuldig moeten zijn in dit soort gevallen

[The Realone]

Als blijkt dat er eigenlijk zelden tot nooit misbruik van gemaakt wordt, waarom moet het dan veranderen?

[Remzi1993]

Je moet volgens mij bij FB de overlijdensakte overhandigen (inscannen en uploaden naar FB).

[The Realone]

De pagina zegt bij mij:

Documentation of death
Please provide a scan or photo of your loved one's obituary, death certificate, memorial card or other documentation confirming that they've passed away.

[Lord Anubis]

Ik heb er een bijsmaak bij.
Is degene die het heeft laten blokkeren misschien degene is waarvan de erfgenaam denkt dat de overledene mee gesproken heeft mbt tot zelfdoding?

Zou de politie informeren wetende dat de notaris/verzekering weer andere zaken kan blokkeren.

[Bas_f]

Exact dit. Ik zou dan de politie willen vragen onderzoek te doen naar de chat-geschiedenis tussen diegene die de herdenkingsstatus heeft aangevraagd en de overledene. Want als diegene actief heeft aangespoord, is daar gewoon sprake van een misdrijf.

[Z80]

Let op. Dit speelt in Duitsland. En hier gelden net iets andere regel mbt zelfdoding.
Hulp in de zin van toedienen van het middel mag niet. Het aanreiken dan weer wel. Terwijl ook dit in Nederland verboden is.

[JieBeta]

Dat maakt het contrast tussen de Nederlandse en Duitse rechter meer opvallend. In 2018 werd zo'n vergelijkbare zaak om met behulp van Facebook's berichten te achterhalen of een tiener zelfmoord had gepleegd toegewezen door de hoogste Duitse rechter: https://www.bbc.com/news/world-europe-44804599
Dit werd sindsdien als het voorbeeld gezien dat de AVG dankzij overweging 27 gewoon niet eens geldt na de dood! "(27) De onderhavige verordening is niet van toepassing op de persoonsgegevens van overleden personen. " Toch @Arnoud Engelfriet?

[Reactie gewijzigd door JieBeta op 20 augustus 2024 22:32]

[Arnoud Engelfriet]

Ook in Nederland geldt algemeen die opvatting dat persoonsgegevens van overledenen niet beschermd zijn. Bij chats heb je natuurlijk ook de persoonsgegevens van chatpartners, die waarschijnlijk nog wel leven. Dat is de belangenafweging waar de rechter in deze zaak mee zat.

[cjjf]

@Z80 Let op. Een nederlandse rechter spreekt zich uit dus speelt het in nederland. Het zou inderdaad zomaar kunnen dat een duitse rechter dit ander ziet. Duitse rechters kunnen hierin totaal ander redenaties hebben aangaande privacy.

[JieBeta]

"Duitse rechters kunnen hierin totaal ander redenaties hebben aangaande privacy." Precies! Zie ECLI:DE:BGH:2018:120718UIIIZR183.17.0

[MicGlou]

Overleden hebben geen recht op privacy volgens het AVG, het gaat hier om de privacy van de contacten/chatgenoten van de overledene. Dat betekent overigens niet dat alles daarmee zomaar op straat mag worden gegooid, er zijn wel beperkingen aan... zoals in deze zaak waar het dan ook mogelijke gegevens betreft van andere nog levende personen.

https://bright-ip.nl/blog/privacy-na-overlijden/

Tevens zijn er ook genoeg situaties te bedenken waarvoor je wel toegang zou willen maar waar je de politie niet mee/wil lastig vallen, het is goed dat dit eerst wordt getoetst... als het echt nodig is om bijvoorbeeld bepaalde zaken af te kunnen handelen, dan zal je daar vrijwel zeker toestemming voor krijgen, eventueel in beperkte vorm.

[Gulpen]

In dat geval zou de rechter wél toegang kunnen geven tot chatberichten die de overledenen *verstuurd* heeft?

[Tweakert2020]

Dan verwacht je dat die geanonimiseerd worden dan ofzo?

[Blokker_1999]

Maar daar heb je niet veel aan. Zeker niet als het om zelfmoord gaat en je wil nagaan of iemand haar heeft aangespoord om zelfmoord te plegen.

Maar stel je even voor dat je wel dat deel van de chat te zien zou krijgen op een manier dat de privacy van de tegenpartij gewaarborgd wordt. En je ziet daarin dat ze wel degelijk met iemand proberen praten heeft over haar zelfmoord. Wat wil dat dan zeggen? Dat de andere automatisch een moordenaar is omdat deze persoon haar ofwel heeft aangemoedigd danwel niet voldoende hulp heeft kunnen bieden om haar op andere gedachten te brengen?

Ik heb heel lang geleden, in de tijd van IRC, op een gegeven moment ook iemand in private chat gehad die tegen mij begon te zeggen dat ze zelfmoord ging plegen. Wetende dat we bijna letterlijk aan de andere kant van de wereld zitten van elkaar daar zij in Australie woonde. Enig idee hoe zo een gesprek aanvoelt? Want dan besef je heel snel hoe snel zo een gesprek de verkeerde kant kan uitgaan. Er zijn vele dingen die mij 's nachts kunnen wakker houden, maar ik kan je zeggen, dat gesprek was nog eens van een heel ander kaliber.

[gaskabouter]

Ik probeer even te bedenken in welke gevallen je dan "vrijwel zeker" toestemming voor zal krijgen maar zo eenvoudig is het niet. Ik kan me alleen maar voorstellen dat bij een dispuut over de nalatenschap dit relevant kan worden. En dan ligt de bewijslast toch echt bij de eiser die dan chat berichten zal moeten overleggen.
De vraag is of de uitleg van deze rechter stand houdt in een eventueel hoger beroep en of de argumenten voldoende kader bieden het als rechtsregel te handhaven.

Wat gebeurt er bijvoorbeeld met de back up op een geërfde computer of cloud account?

[NLxAROSA]

Toch komt blokkeren voor. En/of rekeningen bijvoorbeeld. En ik kan me zomaar voorstellen dat in geval van twist over een nalatenschap en/of er een testament bestaat waar de desbetreffende nabestaande wordt 'benadeeld' de zaken ineens anders liggen.

Zelf kijk ik bij leven al niet in het social media gedrag van mijn echtgenote, en mocht ze eerder gaan dan ik, dan voel ik me ook helemaal niet geroepen om daar in te gaan neuzelen.

[Blokker_1999]

Het blokkeren van rekeningen is een doodnormale zaak. Je wil niet dat nabestaanden zomaar die rekening kunnen gaan plunderen. Niet leuk bij gedeelde rekeningen, maar wel begrijpelijk. Kleine tip voor als je getrouwd bent en afhankelijk bent van die gemeenschappelijke rekening: hou ook individuele rekeningen aan met een reservebedrag op elke rekening. Just in case.

[WhatsappHack]

CJ accounts zouden bij een overlijden juist niet zomaar geblokkeerd moeten worden. ([1][2][3])

Uiteraard als iemand onrechtmatig geld toeëigent zet dat de deur open voor een civielrechtelijke procedure.

[Reactie gewijzigd door WhatsappHack op 20 augustus 2024 20:49]

[Marcel Br]

Is dit misschien een verschil tussen NL en B?

[wildhagen]

overigens natuurlijk gewoon logisch dat iemand recht op privacy heeft ook na overlijden. als er twijfels over de doodsoorzaak zijn en iemand die daar de hand in zou hebben gehad moet je daar iets mee richting politie lijkt me en niet zelf in neuzen.

Onder andere, maar het gaat ook om de privacy van derden, namelijk degenen met wie de overleden persoon aan het communiceren was.

De rechter benoemt ook specifiek dat punt. Ook die mensen hebben uiteraard recht op hun privacy.

Ik vind het een terechte uitspraak van de rechter, hoe vervelend en naar die voor de erfgenaam ook is, privacy is En blijft een groot goed.

[ronaldmathies]

Blijft natuurlijk interessant dat dit voor E-Mail niet zou gelden, terwijl dat ook een digitaal medium is alleen niet instant zoals in instant messaging..

Ik snap de redenering van de rechter maar dan zou het naar mijn idee voor alle vormen van digitale communicatie moeten gaan. En wat het nog meer bijzonder maakt is dat iemand anders (een derde) het account op herdenking status kan laten zetten, waarom zou die persoon daar het recht toe hebben?

Sterker nog, volgens de Facebook pagina had die derde dat niet eens mogen doen:

Onze oprechte deelneming met je verlies. Om het account van je dierbare van Facebook te kunnen verwijderen, hebben we documentatie van je nodig die bevestigt dat je een direct familielid of executeur van de accounteigenaar bent.

Bron: https://nl-nl.facebook.com/help/1111566045566400#

[DrBrakbek]

je copy/paste gaat over het verwijderen van het account.
Een herdenkingsstatus kan je eenvoudiger aanvragen door bvb een doodsprentje met data te uploaden.

[pastafan]

overigens natuurlijk gewoon logisch dat iemand recht op privacy heeft ook na overlijden. als er twijfels over de doodsoorzaak zijn en iemand die daar de hand in zou hebben gehad moet je daar iets mee richting politie lijkt me en niet zelf in neuzen.

De AVG (privacy wet) geldt niet voor overledenen: deze worden expliciet buitengesloten. Dus wettelijk heb je als overledene geen enkel recht. Ethisch gezien kun je een overledene uiteraard wel met respect behandelen.

[bastro]

verwijderd.... reactie was dezelfde als die van MSalters

[Reactie gewijzigd door bastro op 21 augustus 2024 12:08]

[Remzi1993]

Dit gaat haaks in wat privacywetgeving eerst zei daarover, namelijk dat erfgenamen alles kregen, want zo was het met post ook. De erfgenamen zagen het (fysiek was het vaak in huis) en dit werd vertaald naar digitaal. Dit is eigenlijk een slechte precedentschepping want erfgenamen zouden alles moeten weten. Het recht op privacy eindigt wanneer men overlijd.

[Reactie gewijzigd door Remzi1993 op 21 augustus 2024 13:58]

[m_snel]

Ik ben het op zich wel eens met de rechtbank dat een dagboek iets anders is, maar ik begrijp ook wel dat je graag achter de waarheid wil komen.
Sommige platforms bieden dan ook de mogelijkheid om nabestaanden toegang te geven.

[cariolive23]

Het gaat hier om de privacy van de gesprekspartners die niet zijn overleden.

[Remzi1993]

Het gaat hier om de privacy van de gesprekspartners die niet zijn overleden.

De verantwoordelijkheid van het omgaan van de privacy werd overgenomen door de erfgenamen. Zo was het eerst. Dus in plaats van de persoon die overleden was, werd de zoon of dochter bijvoorbeeld verantwoordelijk voor die privacy. Ik vind het raar dat een persoon die overleden is nog steeds (gedeeltelijk) privacy geniet. Dit gaat ook haaks op EU wet- en regelgeving. Iemand gaat een keer naar het EU hof toestappen, want dit slaat nergens op. Als je dingen communiceert die het daglicht niet kunnen verdragen dan moet je dat dus niet doen digitaal en fysiek.

Erfgenamen kunnen nu alleen fysieke post, email en wat dan ook zien behalve sociale media dus. Wat ook heel vreemd is. Dus je discrimineert welk communicatie media wel en niet. Daarom gaat dit ook niet stand houden. Erfgenamen moeten alles kunnen inzien en die erfgenamen hebben dan een verantwoordelijkheid om er vertrouwlijk mee om te gaan ivm privacy en wat dan ook.

[maevian]

De privacy van de mensen waarmee de overledene communiceerde verdwijnt wel niet bij haar overlijden.

[GameNympho]

Het is jammer dat de mensen die op een bepaalde manier depressief zijn, door deze figuren aan zoiets worden geholpen of aangepraat op wat voor manier ook.
Dat de veiligheid met privacy gewaarborgd is, geen probleem mee.
Hoe ziet een advocaat dit en hoe ziet een advocaat de aanleiding tot zelfdoding?

[cariolive23]

Het is jammer dat de mensen die op een bepaalde manier depressief zijn, door deze figuren aan zoiets worden geholpen of aangepraat op wat voor manier ook.

Dat is jouw aanname en de aanname van diegene die de rechtszaak is gestart. Geen feit.

Wat een advocaat er van vindt, is voor de wet evenmin van belang. We hebben wetten en rechters die toetsen of iets aan de wet voldoet.

[kodak]

Bij die toetsing mis ik bij deze uitspraak wel wat belangrijke overwegingen terwijl de mening niet duidelijk strookt met de bedoelingen van de wetgevers.

Mensen communiceren overduidelijk minder via papier en veel met online diensten van bedrijven. Maar dat kan niet zomaar afgedaan worden alsof men dus maar de bedoeling had de communicatie na overlijden te willen verbergen, meer vertrouwen in een bedrijf dan de partner heeft of dat men de zorgen en bescherming van de partner maar af zou keuren. Zeker niet als het een bewuste partnerkeuze is om lief en leed mee te delen in goede en in slechte tijden en de erfgenaam is van de persoonlijke nalatenschap. De rechter lijkt dat maar van tafel te vegen om de (on)wil van een bedrijf prioriteit te geven alsof daar bewust voor gekozen zou zijn om de partner na overlijden te belemmeren. De wetgever mag een bedrijf dan wel vrijheid geven klanten bij papier of concurrentie weg te lokken, maar ik lees de wetgever nergens stellen dat een verlokking of keuze van een klant dus maar een keuze is boven de band met de partner. Eerder dat een bedrijf en rechter eigenzinnig minder met die band hebben.

[Reactie gewijzigd door kodak op 20 augustus 2024 20:03]

[cariolive23]

Zeker niet als het een bewuste partnerkeuze is om lief en leed mee te delen in goede en in slechte tijden en de erfgenaam is van de persoonlijke nalatenschap.

Nou, de hele situatie is ontstaan doordat de overledene er bij leven voor heeft gekozen om juist niet alles met de partner te delen. Nou wil ik niet zeggen dat de partner de zelfmoord had kunnen voorkomen, daarvoor is het een veel te complex onderwerp.

Tevens lijkt het vooral te gaan om de privacy van de online contacten. Die mensen hebben vertrouwelijke gesprekken gevoerd met iemand die inmiddels is overleden, en die mensen mogen er van uitgaan dat hun gesprekken vertrouwelijk blijven. Ook na het overlijden van iemand.

Meta heeft in deze zaak vrijwel alles verloren en moeten ook voor de kosten opdraaien. Het enige waar "ze" hebben gewonnen, is de vertrouwelijkheid van de gesprekken. Dit klinkt niet als het beschermen van een bedrijf.

[m_snel]

Je kan ook stellen dat die persoon bewust niet gekozen heeft omdat er geen noodzaak leek.
Zo heb ik er bewust voor gekozen om mij niet uit te spreken over wat er met mij moet gebeuren in het donor register. Verder zie ook geen noodzaak om accounts over te dragen omdat daar geen noodzaak toe is.
Als je iets wil verbergen kun je die natuurlijk ook gewoon zelf verwijderen, en als er niks te vinden is heeft het overdragen ook weinig zin.

[kuurtjes]

Het kan de man ook zelf geweest zijn en dat dit allemaal een manier is om een andere persoon als schuldige aan te proberen duiden.

[Source90]

Dan zou de man, lijkt mij, niet zoveel moeite doen om deze berichten boven water te krijgen?

[kuurtjes]

Ik bedoel dat het mogelijk is dat hij zelf schuldig is, maar dit niet wilt geloven en daarom op zoek gaat naar iets of iemand waar hij de schuld op kan afschuiven.

Hij kan ook gewoon de politie inschakelen om dit allemaal te onderzoeken. Die krijgen wel toegang als ze met een bevel komen, wat ze gemakkelijk kunnen krijgen mochten ze denken dat er kwaad opzet is geweest.

[eevh]

Als iedere Facebook-“vriend(in” dat ‘zomaar’ (?) kan aanvragen (status: overleden) van iemand, lijkt me dat een probleem voor levende mensen. Kan valse info zijn en denk aan pesterij, etc.
Wordt er een overlijdensakte gevraagd door FB?

[wildhagen]

Ja, zie het formulier om deze status aan te vragen: https://m.facebook.com/he...sid=rdr_1w33QKEdqBw5AQxPK

Je moet dus inderdaad een overlijdensakte of rouwkaart meesturen, precies om het door jou geschetste scenario te voorkomen.

[fenrirs]

Rouwkaart is zo na te maken, niks officieels waar je toch niet zoiets drastisch aan vast moet hangen?

[YellowCube]

Als je zoiets opzettelijk doet is het recht te zetten want het is uiteindelijk gewoon Facebook.
Wat is, buiten dat het een nare streek is en eventueel emotioneel gedoe oplevert, de impact?
Er worden geen contracten stopgezet. Je raakt geen rekeningen kwijt.
Er is imo weinig reden om het heel officieel te maken.

[Aeternum]

Ik mis iets, hoe weet meta dat een persoon overleden is? Daarnaast eindigt het recht op privacy met de dood dacht ik, anders zouden genealogie sites zoals "myheritage" ook niet kunnen bestaan.

[wildhagen]

Facebook (Meta) zelf weet dat niet, dat moet je aanvragen en dat kan kennelijk elke Facebook-vriend doen, het hoeft blijkbaar geen familielid te zijn:

Nadat iemand is overleden, willen we zijn of haar wensen met betrekking tot wat er moet gebeuren met zijn of haar account respecteren. Als een familielid of vriend dit formulier gebruikt om een verzoek in te dienen, krijgt het account een speciale herdenkingsstatus tenzij de overleden persoon heeft aangegeven dat het account na zijn of haar overlijden moet worden verwijderd.

Onthoud dat het geven van de herdenkingsstatus aan een account een grote beslissing is. Als je geen familielid of goede vriend bent van de overledene, raden we je aan contact op te nemen met de familie van de overledene voordat je de herdenkingsstatus aanvraagt.

Het formulier kan je hier vinden: https://www.facebook.com/...19028315841?locale2=nl_NL

Daarnaast eindigt het recht op privacy met de dood dacht ik

Wellicht die van die overledene, geen idee.

Echter, je hebt ook nog derde partijen, namelijk degenen met wie die overleden in communicatie was, of is geweest. Die hebben natuurlijk óók recht op hun privacy, en die blijft wel intact. Dat punt is door de rechter ook specifiek benoemd:

Mensen hoeven er niet van uit te gaan dat iemand anders dan met wie zij aan het chatten zijn die berichten ooit te zien krijgt, redeneert de rechtbank Amsterdam in de uitspraak. "Derden mogen in beginsel ervan uitgaan dat in een-op-eencontact via Facebook uitgewisselde informatie vertrouwelijk is."

[Reactie gewijzigd door wildhagen op 20 augustus 2024 18:00]

[Shadow_Agent]

Dus schijnbaar kan een willekeurige persoon iemand op FB laten doodverklaren?

Ik lees de krant, ik zie dat Piet de Jongeman dood is, ik zoek z'n FB op en ik stuur de advertentie uit de krant naar FB dan is dat voldoende om de status op Memorial te zetten? Of als ik van Tante Bep een rouwkaart krijg, ik stuur die naar FB op, dan komt de FB pagina van Beppie op Memorial te staan en kunnen nabestaande (echtgenoot/kinderen) er niet meer bij?

Of broers en zussen die in onmin leven met elkaar, weten dat moeders wel eens wat gezegd zou kunnen hebben in Messenger; blokkeren snel de boel zodat dit niet boven water komt?

Wat een bizarre sitautie, dat dit zomaar kan.... Echt heel vreemd!!

[bzuidgeest]

Ik zie het onderscheid niet, mail of chat of wat dan ook, het zijn communicatiemiddelen. De ene is niet persoonlijker dan de andere.

[F_J_K]

Vroegah stond mail lokaal op de c schijf in Outlook Express, op de Windows PC zonder password. In dergelijke scenario’s is Facebook achter password en MFA een stuk meer privé voor de achterblijvers.

Tegenwoordig is het echter even waarschijnlijk dat de mail ook alleen maar ergens achter password en MFA op een server staat. Dan is het redelijk gelijk ja.

[m_snel]

De beveiliging zou natuurlijk niet de doorslag moeten geven. Je kan best bitlocker op je pc installeren. Of nog nooit je e-mail op een oC opgeslagen hebben.

[Andros]

Gek dat er uberhaupt naar gevraagd wordt, alles wat er via die site loopt is toch eigendom van Zuckerberg zelf? Doorgaans wordt daar altijd naar verwezen als mensen bij FB data proberen te komen die door hun willekeur geblokkeerd wordt, weinigen slagen er in om er opnieuw bij te kunnen en nu zou er ineens een rechtzaak nodig zijn?

[Timmiejj]

Kennelijk kan je voor mensen in je vriendenlijst contact opnemen met Facebook, Facebook vertellen dat die vriend dood is en dan gooien ze die account gewoon op memorial status..

Het is dus niet zo dat de beste man zelf FB gevraagd had dit te doen en dat hij daarna dacht oh kut ik kan niet meer bij de data. Iemand anders heeft dit zonder zijn medeweten buiten hem om gedaan..

[stuffie123]

Eens met de rechter.

Het artikel suggereert dat er wel toegang tot mail mag worden verkregen. Ik vind wel dat je daar één lijn in moet trekken. Een chat kan ook via mail plaatsvinden.

[kodak]

De redenatie van de rechter is dat een gebruiker van een chatdienst het bedrijf meer zou vertrouwen dan de eigen partner. Maar het feit dat iemand bij leven een keuze maakt om eigen papier of andermans dienst te gebruiken om te communiceren is niet zomaar een bewuste keuze om de partner minder dan een bedrijf te vertrouwen. Je kan immers onverwacht komen te overlijden terwijl je de intentie had het papier te verbergen, of de overtuiging hebben dat na overlijden je wettelijke partner en erfgenaam toegang krijgt tot al je persoonlijke gegevens van je account. Er is immers geen wet die dat uitsluit of verbied. Er was ook geen uitspraak dat een rechter zonder je te kennen maar voor je gaat interpreteren wat je bedoeling was of redelijk zou zijn.

[Reactie gewijzigd door kodak op 20 augustus 2024 18:46]

[5pë©ïàál_Tèkén]

Iemand op het idee brengen om zelfmoord te plegen is niet strafbaar. Er toe aanzetten wel.

[...]Het gaat dan om levensberoving op verzoek of helpen bij zelfdoding. Ook iemand aanzetten tot een zelfmoordpoging is strafbaar.

[bron: 113.nl]

Er is een groot verschil tussen die twee. Iets opperen is niet het zelfde als actie ondernemen die de realisatie van een idee nastreeft. Ik kan me voorstellen dat bij de nabestaande veel vragen zijn m.b.t. haar suïcide, maar zijn vragen/vermoedens wegen niet zwaarder dan de privacy van de Facebook chatters. Als de nabestaande opzet/aanzet vermoedt, dan moet hij dit bij de politie concretiseren bij een aangifte. Dit is, helaas voor de nabestaande, niet de zuivere route.

[Bor]

Iets opperen is niet het zelfde als actie ondernemen die de realisatie van een idee nastreeft.

Om iemand aan te zetten tot hoef je geen directe actie te ondernemen ter realisatie.