Uitvinder cassettebandje Lou Ottens is overleden

De uitvinder van de muziekcassette Lou Ottens is afgelopen weekend op 94-jarige leeftijd overleden. Ottens ontwikkelde als werknemer bij Philips de muziekcassette. Hij was later ook betrokken bij de populaire vervanger van het cassettebandje: de compact disc.

Lou Ottens
Foto: Jordi Huisman (Creative Commons)

Bij Philips ontwikkelde ingenieur Lou Ottens met zijn team de muziekcassette, waarvan in 1963 een eerste prototype werd geïntroduceerd. Het cassettebandje werd snel populair naast de op dat moment dominante langspeelplaat. Het cassettebandje zorgde ervoor dat muziek makkelijker meegenomen kon worden onderweg.

De uitvinding van Otten werd wereldwijd meer dan 100 miljard keer verkocht. Hij bleef zijn verdere werkzame leven werken bij Philips, waar hij tot 1969 hoofd productontwikkeling was. Daarna werd hij directeur audio en was hij nauw betrokken bij de ontwikkeling van de cd. Ottens ging in 1986 met pensioen.

Het cassettebandje is in de afgelopen jaren opnieuw populair geworden. In de VS steeg de verkoop van de muziekcassette met dertig procent sinds 2017. Artiesten brengen muziek in kleine oplages uit op cassettebandjes voor hun trouwe fans. Ottens was zelf niet zozeer te spreken over deze ontwikkeling. In een interview met NRC uit 2018 zei hij dat 'niets kan tippen aan het geluid van de cd'.

Ottens overleed volgens zijn familie zaterdag in zijn woonplaats Duizel in Noord-Brabant.

Door Robert Zomers

Redacteur

11-03-2021 • 09:49

244

Submitter: jordy-maes

Reacties (244)

244
240
102
20
1
113
Wijzig sortering
Bedankt Lou Ottens! _/-\o_

Interview via Philips museum: https://soundcloud.com/ph...assette-lou-ottens-master

Met name deze anekdote vind ik interessant:
- hoe hij naar Japan is gevlogen nadat bekend werd dat daar allerlei net-een-beetje-anders kopieën verschenen van de compact cassette
- hoe hij in gesprek raakte met Sony
- Sony weigerde voor licentie te betalen, omdat de Grundig een licentie aanbood zonder kosten
- dus koos Philips ervoor om ook geen geld te vragen voor deze uitvinding

[Reactie gewijzigd door MOmax op 23 juli 2024 07:08]

Nog een documentaire met Lou Ottens aan het woord:
Cassette: A Documentary Mixtape, https://www.cassettefilm.com/

Vooral de delen waar hij in voorkomt vind ik interessant. Al die mensen die verder aan het woord komen brengen weinig, het heeft wel een "Hart van Nederland" gevoel :)
Hij komt hier trouwens erg sympathiek over.
Hij komt hier trouwens erg sympathiek over.
Ik heb meerdere keren Lou mogen ontmoeten, een zeer sympathiek mens, heel toegankelijk, down to earth, als je weet wat hij gepresteerd heeft heeft deze manier van omgang met anderen hem een zeer bijzonder, respectabel en memorabel mens gemaakt..
De samenwerking met Sony is echt een gouden greep geweest voor Philips. Echt heel erg slim gedaan.

EDIT dat ging over de cassette, ik dacht de CD. Leuk verhaal, dat kende ik nog niet.

[Reactie gewijzigd door psy op 23 juli 2024 07:08]

Zijn nog wel meer producten welke Philips & Sony, samen hebben ontwikkeld:
CD-I: https://nl.wikipedia.org/wiki/Cd-i Welke voornamelijk door Philips gepromoot werd en geen groot succes is geworden.

En de opvolger DVD: https://nl.wikipedia.org/wiki/Dvd welke voornamelijk door Sony is gepromoot en wel een succes is geworden.
Philips en Sony hebben bijvoorbeeld ook samengewerkt voor S/PDIF wat staat voor Sony Philips Digital Interface
Verder hadden ze samen ook hun patentpool voor bijvoorbeeld CD-R en CD-RW en DVD+R en DVD+RW
Het waren mooie tijden bij Philips voor Centurion en ik heb met veel plezier bij de afdeling Optical Recording Development binnen Laser Optics bij Philips gewerkt.
Mooie technologie-ontwikkeling had Philips altijd met oog voor technische performance en perfectie, hoewel soms ten koste van time-to-market
De S/PDIFF aansluiting, met TOSlink (glasvezel) kabels worden nog veelvuldig gebruikt. Met name als digitale geluidsoverdracht tussen tv's en geluidsinstallaties. Zo vooruitstrevend waren ze in audio (en later video). Jammer dat ze zich tegenwoordig richting op andere techniek. Maar wel begrijpelijk vanuit aandeelhouders oogpunt. Zeer winstgevend was het niet.
TOSlink was dan weer van Toshiba.
Toshiba link
Ja klopt. Maar zonder aansluiting geen TOSlink.
Dat laatste is natuurlijk onzin, aangezien niet alleen Philips en Sony betrokken waren bij het DVD compromis. Hiervoor hadden ze ook de steun van Toshiba en Panasonic nodig.

De CDI was geen groot succes, maar de technieken die hier gebruikt werden wel en dat heeft Philips echt wel geld opgeleverd. Zo werd Seamless branching als eerste toegepast in een CDI. Het was ook de eerste console die aangesloten kon worden op het internet.
Daarom zeg ik ook dat DVD een doorontwikkeling is van CDI, wat zeker mee heeft geholpen is het feit dat DVD breeder (Door meer fabrikanten) wer ondersteund dan CD-I, feit is wel dat Sony in de tijd dat de DVD opkwam een veel beter marketing apparaat had dan Philips voornamelijk vanwege de Playstation 1 release
Ja de CD-i was ook wel een heel raar product waar Philips volgens mij niet echt een goede doelgroep voor in gedachten had. Te divers. En de dedicated spelcomputers waren toch veel succesvoller.

Kan me de MSX computers ook nog herinneren. Daar was Sony ook bij betrokken toch? Dat is volgens mij nog redelijk succesvol geweest.
Dat waren volgens mij voornamelijk cartridge computers, maar die konden niet opboxen tegen de Commordore64
En waar Philips een flater sloeg met de CD-I, deed Sony dat met de mini-disk (beoogd opvolger van het casettebandje)

[Reactie gewijzigd door Tirinium op 23 juli 2024 07:08]

De MSX was geen cartridge-computer, maar de TMS9918-videochip was inderdaad geen partij tegen de VIC-II van de C64 en de AY-38910-geluidschip niet opgewassen tegen de SID. Ik zou stellen dat de MSX niet geflopt is omdat hij te divers was, maar de C64 een heel veelzijdige computer bleek en dan ook breder in te zetten was dan de MSX was.

De hardware van de MSX2 was dan weer superieur t.o.v. die van de C64, maar toen was het 16-bit tijdperk al aangebroken. De C64 bleef populair aan de onderkant van de markt en had het voordeel van een gevestigde softwarebilbiotheek, daarboven maakten de Amiga en de Atari ST de dienst uit, waar de 8-bit MSX2 niet meer tussen kon komen. Alleen in Japan werd de MSX2 nog een groot succes.
Breder in te zetten? Waarom dan?

MSX2 is ook in NL best een succes geweest, juist dankzij Philips. Ik heb hier nog steeds een werkende VG8235 staan. De MSX 2+ was echter too little too late, 8 bit was niet meer van de tijd - zelfs niet op 25 MHz. Overigens is de Z80 chip (die overigens ook in de Commodore 128 zat) nog veel langer doorgegaan in de Nintendo Gameboy.

Ik moest wel een traantje laten bij mijn 386. OK, 1 MB RAM en 40 MB HDD waren fijn, maar geen geluidskaart en de video was om te huilen vergeleken met de MSX. Ik vond zelfs de Soundblaster Pro maar een onding vergeleken met wat je met de MSX allemaal makkelijk kon doen. Maar dat was ook maar een 2 x 8 bit systeem, als we het dan toch over geluid hebben.

En als we het er toch over hebben: de Z80 was door de gebufferde CPU gebouwd voor de eeuwigheid. Zelfs als je de pinnetjes met elkaar verbond deed het kreng het daarna nog. Het ding werd meegenomen de ruimte in en wordt nog steeds geproduceerd door Zilog.

Voor mensen die zich afvragen wat je met de MSX2 videochip en geluid kon bewerkstelligen, kijk eens naar Space Manbow. Als je meer van puzzelen houd raad ik Kings Valley 2 aan.
Mooi voorbeeld van de veelzijdigheid van de C64 is deze video waarin ze met een C64 met het Internationaal Ruimtestation communiceren:

https://www.youtube.com/watch?v=WJVU1stPPlQ

Wat hier speelt is dat de C64 van de PET afstamt, feitelijk zit de PET in de C64, want alles wat de PET kan kon de C64. De PET werd op de zakelijke markt gebruikt. Met als gevolg dat de C64 RS232 heeft, waardoor hij met modems kan communiceren.

Als je naar de 1541-floppydrive kijkt, dan zie je een besturingssysteem dat veel verder gaat dan wat voor het inlezen van spelletjes noodzakelijk is. Ook dat is PET-erfenis. Bijvoorbeeld de relative-bestanden waren duidelijk voor het bouwen van databasetoepassingen bedoeld.

Combineer het met de uitgebreide softwarebibliotheek voor van alles en nog wat, de betere grafica- en geluidsmogelijkheden voor spellen en je hebt een platform wat voor MSX niet te evenaren was.
Oh ja, de Minidisc. Heb ik ook nog gehad. Nog heel goed kunnen verkopen trouwens.

En Philips ook nog eens met de DCC. Wat een tijden. Vreselijk dure en mechanisch complexe decks. Eigenlijk gewoon een soort videorecorders.
DCC is mechanisch helemaal niet zo complex. Aangezien je de vergelijking maakt met videorecorders denk ik dat je DAT bedoelt. DAT gebruikt een helical scan systeem net als bijv. VHS, met bewegende koppen dus.
https://en.wikipedia.org/wiki/Digital_Audio_Tape#R-DAT_and_DCC
Ja je hebt gelijk. Is al wat jaartjes geleden...
En wat weinigen weten is dat de technische ontwikkeling van de dcc cassette nu gebruikt wordt om bier te filteren vij bavaria (of Swinckels) in Lieshout: de techniek van de kleine gaatjes die in de dcc leeskop zitten blijkt ook bijzonder geschikt te zijn om het bezinksel niet met eenmalig te gebruiken grondstof (leem in mijn geheugen), maar verder technisch ontwikkelde, steeds opnieuw te gebruiken filters helder te krijgen.
Dit moet in een special van het bier vakblad ergens rond 1997 te vinden zijn, maar of dat online staat ?

Ik denk dat Lou eerder het resultaat dan het onderzoek heeft meegemaakt :)
Heb beiden gehad. DCC decks waren ondingen met een mechanisme zo 'stil' als een mitralleur (mensenlief, wat geklapper). Wel leuk was de DCC175, met PC interface (de paralelle poort, nog voor USB was uitgevonden), dan kon je non-destructive je audio editen (met DCC-Studio) en weer terugzetten op tape. Supercool! DCC had natuurlijk nooit uitgevonden zonder deze man!

[Reactie gewijzigd door lacobo op 23 juli 2024 07:08]

Minidisc was eigenlijk gewoon een goed systeem.
De marktadoptie is er alleen nooit geweest.
Ik heb nog een deck en een “walkman” gebruik ze nog dagelijks.
Merk dat ik het prettiger vind als die muziek apps op de telefoon. Omdat je niet zo veel kunt “zappen”
Mja ik luister veel LPs om die reden.
Als ik iets van Spotify heb aan staan ga ik toch veel zappen en wijzigen etc.

Plus dat ik het verzamelen van oude LPs gewoon leuk vind.
Of de MSX wel of niet kon concurreren met de C64 is ZEER regio en vooral persoonsgebonden :)

En de MSX was ook tape/cart/floppy based (maar wel 3,5” in plaats van 5,25”).

Is de mini disc een flater geweest? Volgens mij was het best een populair medium. Niet bij het grote luisterende publiek maar wel bij mensen die al dan niet professioneel audio opnames maakten.

[Reactie gewijzigd door walterg op 23 juli 2024 07:08]

Marketing technisch waren DCC en MiniDisc gewoon flaters. De schrijfbare CD en het vastleggen van muziek in bestanden was al in een zeer ver gevorderd stadium. Men had kunnen weten dat die twee producten geen lang leven beschoren zouden zijn. DCC is snel verdwenen en Minidisc werd nog wel door radio-DJ's gebruikt voor de jingles. Dat is natuurlijk een veel kleinere markt dan waar het aanvankelijk voor bedoeld was, dus in die zin ook een flater. Dat de radiostations het hebben omarmd was een geluk bij een ongeluk. Maar ook daar werd het snel vervangen door computers met bestanden.
Voor tweakertjes die hem nog niet kennen: Techmoan op Youtube, een aficionado van MiniDisc en ook veel info over DCC en alle types tapes die er bestaan hebben. Er worden nog altijd kleine oplages uitgegeven van nieuwe muziek op DCC en MiniDisc.
In onze auto hadden we destijds een DCC-speler, daar is de robuustheid van een bandje een groot voordeel boven de kwetsbare cd. In die tijd was het geheugen voor muziekbestanden nog veel te duur (afgezien van de cd), en streamen was al helemaal ver weg. In marketing was Philips niet erg goed inderdaad.
Ik weet niet of een CD kwetsbaarder was dan een DCC-tape. Stof, korreltjes, vocht hebben een veel grotere weerslag op een tape en de koppen waar die tape langs moet lopen dan een CD.
Dat zou inderdaad kunnen. Maar een DCC had een beschermschuifje ervoor zitten, en je kon ze gemakkelijk vastpakken en neerleggen. Wellicht is het anders als je een stoffige auto hebt.
De MSX was geen cartridge-computer. Bedoel je niet Philips Videopac? De MSX was vergelijkbaar met een Commodore 64, alleen minder populair.
De MSX was wel degelijk een cartridge computer, ze hebben allemaal minimaal 1 en meestal 2 cartrdige slots aan bood. Vooral voor de eerste MSX generatie is het gros van de games in japan allemaal op cartridge uitgebracht.
Ja, ze hadden een slot, net zoals bijna alle commodores, Amiga's, etc. Dat maakt het nog geen cartridgecomputer. Met een cartridgecomputer wordt bedoeld dat de computer zelf een "dom" ding is dat pas start als er een cartridge ingestoken werd. Bij een MSX en Commodore waren die slots uitbreidingslots. Echte cartridgecomputers waren het Philips Videopac of de Atari 2600.
Maar extreem populair in NL.
Mwoah... populairder dan in de rest van de wereld, maar extreem populair wil ik toch niet zeggen.
Dan herinner ik me dat verkeerd is ook al zo lang geleden en heb er zelf nooit veel mee gedaan. Eerste pc hier was een 8086 en de tweede was al een pentium 166. School had wel 2 amigas en C64 zag ik voornamelijk bij anderen. De MSX ben ik nooit veel tegengekomen.
Misschien komt het doordat menig MSX-model bovenop een slot hadden voor een cartridge. Daardoor leek het misschien een cartridgecomputer. De C64 had die aan de achterkant zitten.
Sony en Philips waren niet betrokken bij de ontwikkeling, maar bouwden wel MSX computers. Zo heb ik nog de VG8080 staan.

Dat de MSX niet kon opboxen tegen Commodore is niet helemaal waar, het was vooral stuivertje wisselen na elk nieuw platform. Uiteindelijk was de Commodore Amiga wel een stuk sneller en toen hield MSX eigenlijk ook op te bestaan.

Wat overigens vaak gemist word, was de deplorabele staat van de Personal Computer. Qua programmeren, VGA en kleuren, waren zowel MSX als Commodore veel verder met veel minder hardware.

Zelf spelletjes maken was simpel. je deed PUT SPRITE met wat grijze blokken in het midden en groene aan de buitenkant, GOTO eerste regel en je had al een halve race game gemaakt.
Zeer zeker niet. MSX computers hadden een eigen programmeertaal. Wat zeg ik, ze hadden zelfs al een besturingssysteem á la Windows, lang voordat dit gemeengoed werd op de Intel computers. Ze werkten zowel met cartridges als ook met diskettes. Ze konden met gemak opboxen tegen de C64, vooral grafisch was de MSX veel beter. Ik heb aardig wat programmeer uren in deze homecomputer zitten en er nog steeds goede herinneringen aan. Jammer dat Philips er op een gegeven moment mee gestopt is.
Dat laatste valt heel erg mee. In eigen thuisland Japan was minidisc wel een succes en ook in Europa en de VS zijn er een goed aantal verkocht over een periode van zo'n 15 jaar. CDi was na 2 jaar ter ziele. Werd eigenlijk alleen door Philips omarmt, terwijl bijna alle fabrikanten van cassettes wel minidisc zijn gaan maken. Denk aan BASF, TDK, Maxell, etc
CDi was een flop, minidisc niet.
Bedenk wel dat dat midden in de "multimedia" revolutie begin jaren 90 was. Iedereen was toen nog druk aan het uitzoeken wat voor dingen werkten, er is een lange lijst met producten die het niet gehaald hebben.

CD-i was dan ook niet primair voor games bedoeld, maar voor interactieve content zoals cursussen en naslagwerken(compleet in multimedia stijl vergezeld van filmpjes). Maar lezen van televisie is nooit groot geworden, zeker niet met de resoluties toen. Je kon er ook nog VideoCD's op afdraaien, maar die zagen er eigenlijk niet beter uit dan VHS tapes en waren duur. Het ding was ook tergend langzaam.

De enthousiastelingen in die tijd hadden al een PC waar ze een CD-ROM speler in drukten en veel meer mee konden dus het bleef inderdaad een 'net niet' oplossing waardoor het aanbod ook nooit van de grond kwam.
En vergeet ook niet de opkomst van de zip en jaz schijven.
Lijkt me sterk dat de zip disk uit 1994 een grote impact op het floppen van CD-i uit 1990 heeft gehad.
Nadeel van die schijven was de prijs: het was gewoon goedkoper CD-ROMs te kopen dan om ze volledig op zip disk te kopieren. Zip/jaz disks waren vooral betere floppies, maar zijn ook nooit echt mainstream geworden (de zipdrive was nog wel een beetje populair bij de nerds: die was portable en aansluitbaar op iedere pc).
Ik had een zip drive, met als voornaamste reden dat ze die op de universiteit ook hadden. Dan kon je daar via hun snelle verbinding mp3tjes binnen trekken en mee naar huis nemen op zipdisk. Want op die inbelverbinding thuis duurde het een half uur om een 128kbps bestand te downloaden. En in die tijd was dat nog legaal ook. Die goeie ouwe tijd... :p
Reactie is foetsie

[Reactie gewijzigd door hmartino op 23 juli 2024 07:08]

Je hebt helemaal gelijk
Afgelopen maandag had ik, naar aanleiding van dit droevige nieuws, een eerder opgenomen interview met hem gehoord. Met actueel commentaar erbij over de grote impact van de uitvinding van het cassettebandje. Dit alles op StuBru. Mooie tribute vond ik dat.
Dat doet StuBru wel vaker. Leuke zender. En ze durven ook nog wel eens de diepte in te gaan. Dat mis ik wel op de populaire Nederlandse zenders.
Daar ben ik het volledig mee eens. Ik heb die zender tijdens het (thuis)werken altijd aan staan. En het ging Inderdaad om het door bbc gelinkte fragment. Om nog verder off topic te gaan: 's avonds is het een compleet andere zender, met zeer bijzondere muziekkeuzes. Dat zie je helaas weinig bij soortgelijke radiostations.
Ottens ontwikkelde als werknemer bij Philips de muziekcassette.
En daarmee bedoelt het artikel natuurlijk de Compact Cassette, om maar met de formele naam te komen. ;)

Was een gigaontwikkeling in die tijd. Het was betaalbaar, en de eerste laagdrempelige en praktisch verkrijgbare manier om 'vrij' geluid (en andere vormen van informatie, zoals data) met je mee te dragen en te delen.
Ottens was zelf niet zozeer te spreken over deze ontwikkeling. In een interview met NRC uit 2018 zei hij dat 'niets kan tippen aan het geluid van de cd'.
I respectfully disagree. Lossless audioformaten die meer zijn dan stereo, 16 bit, 44 kHz bestonden in 2018 ook al, en zijn echt beter dan de kwaliteit van een CD. Of dat dubbelblind is te horen, is iets anders. :P

Verder worden CD's vaak kapot gemixt, waar dat bij cassettes en platen minder een probleem is.

[Reactie gewijzigd door The Zep Man op 23 juli 2024 07:08]

I respectfully disagree. Lossless audioformaten die meer zijn dan stereo, 16 bit, 44 kHz bestonden in 2018 ook al, en zijn echt beter dan de kwaliteit van een CD.
Als het gaat om het afspelen van stereo-muziek voegen meer bits (meer dynamisch bereik) en een hogere samplerate (hogere max frequentie) helemaal niets toe. Het hele bereik van het menselijk gehoor is lossless te vatten in CD audio. Op een hogere sample rate krijg je niet meer detaiils in het hoorbare bereik, je krijgt meer details buiten dat bereik (hogere tonen dan 22kHz). Meer bits geven je ook niet meer details of een soepelere geluidsgolf o.i.d. Het zorgt er alleen voor dat het verschil tussen het zachtste en hardste geluid in de opname groter kan zijn. Bij een CD is dat verschil +/-96dB, oftwel totale stilte tot een straaljager op 300m. Dit filmpje legt wel aardig uit hoe digitale audio werkt.

Als je met beter doelt op meerkanaals geluid, of op geluid voor je hond, dan heb je wel een punt. Maar in het interview ging het om (stereo)muziek voor mensen. En daarbij wordt het niet beter dan 16bit/44khz.
Op een hogere sample rate krijg je niet meer detaiils in het hoorbare bereik, je krijgt meer details buiten dat bereik (hogere tonen dan 22kHz).
Ho even. Nu haal je wel twee dingen door elkaar. Het menselijk gehoor heeft onder goede omstandigheden een frequentiebereik van 20 Hz t/m 20 kHz. De sample frequentie van digitale audio staat voor hoeveel samples er per seconde worden opgenomen/afgespeeld en dat leidt wel degelijk tot een vloeiendere sinus. Dat heeft niks te maken met toonhoogtes.

Terug naar de schoolbanken. :+ En bedankt voor de uitleg btw.

[Reactie gewijzigd door BRETOR op 23 juli 2024 07:08]

Het heeft wel degelijk met toonhoogte te maken. Voor het reconstrueren van een golf heb je minimaal 2 samples nodig. Dat betekent dat bij een samplefrequentie van 44.1 kHz tonen tot 22.05 kHz worden meegenomen. Hogere samplefrequenties gaan alleen het frequentiebereik van de opname vergroten. Voor het hoorbare bereik krijg je een gereconstrueerd signaal dat voor 44.1 kHz eigenlijk niet verschilt met 96 kHz.
Het idee dat samplen resulteert in een "niet vloeiende sinus" is een wijdverbreid en hardnekkig misverstand. "Het bemonsteringstheorema van Nyquist-Shannon is de stelling in de informatietheorie dat wanneer een analoog signaal naar een tijddiscreet signaal wordt geconverteerd, de bemonsteringsfrequentie minstens tweemaal zo hoog moet zijn als de hoogste in het signaal aanwezige frequentie om het origineel zonder fouten te kunnen reproduceren".
Het verband tussen de samplefrequentie en de frequentie in je signaal is bekend als het theorema van Nyquist-Shannon. Dat komt er op neer dat voor een sinusoide de samplefrequentie twee kee zo hoog moet zijn als de hoogste frequentie in je signaal. Met de 44.1kHz van een CD zit je dus goed tot 22.05kHz.

Dat we niet meer samples hoeven nemen komt omdat we weten dat een geluidsgolf een sinus is. Laten we het versimpelen tot een rechte lijn. Je kunt elke rechte lijn beschrijven met 2 samples. Uit bijvoorbeeld [1,2] en [4,8] kun je de lijn Y=2X afleiden. Het toevoegen van extra samples [2,4] en [3,6] zorgt voor meer data, maar niet voor meer informatie, en dus ook niet voor een "vloeiendere" rechte lijn.
Zeker wel, de maximale frequentie is de halve bitrate, dus 22,05 kHz bij een CD met een sample frequentie van 44,1 kHZ.
Ho even. Nu haal je wel twee dingen door elkaar. Het menselijk gehoor heeft onder goede omstandigheden een frequentiebereik van 20 Hz t/m 20 kHz. De sample frequentie van digitale audio staat voor hoeveel samples er per seconde worden opgenomen/afgespeeld en dat leidt wel degelijk tot een vloeiendere sinus. Dat heeft niks te maken met toonhoogtes.
Volgens de handleiding van mijn Soundblaster 1.5 in 1992 is dat verband er wel, en heb je een sampling rate nodig van 2x de hoogste frequentie die je wil vastleggen. Volgens mij stond het zelfs getekend uitgelegd.

De simpele zielen versie (voor mij) was de strekking dat als je ene te lage sampling rate hebt, de hele golfbeweging van het hoge geluid binnen je sampling tijd past en je hem dus simpelweg niet waarneemt.
Bijvoorbeeld bij sampling rate gelijk aan aan de golflengte van het geluid: je meet precies steeds dezelfde waarde van de sinus.

Gelukkig zijn er ook mensen die het beter snappen en met meer autoriteit dan ik. dus zie hier nog een uitleg.
Precies, en daarnaast heb ik in de klassieke muziek nog een ander effect. De grote labels gebruikten vroeger technici en klankregisseurs die zelf ook muzikaal geschoold waren met een vakopleiding aan een conservatorium. Nu wordt er veel meer gebruik gemaakt van mensen die in de eerste plaats technicus zijn. Dat hoor je in de opnames terug. Men heeft dan 24 bit, 96 kHz apparatuur gebruikt om op te nemen en te mixen en het eindresultaat is vervolgens muzikaal bedroevend. Dan heb ik liever een opname uit de jaren 70 of 80 dan zo'n "HD Audio"-opname.
Stereomuziek wordt inderdaad niet veel beter, maar meerkanaalsweergave is nog wel een zinnige stap. Dat heeft overigens wel als nadeel dat een stereo-setup makkelijk is. Het is al gauw beter dan mono. Beter dan stereo is lastiger om goed te installeren. En als je dat niet goed doet, dan klinkt die 7.1 audiodrager net zo goed als de 2.0 CD.
[...]
I respectfully disagree. Lossless audioformaten die meer zijn dan stereo, 16 bit, 44 kHz bestonden in 2018 ook al, en zijn echt beter dan de kwaliteit van een CD. Of dat dubbelblind is te horen, is iets anders. :P
Volgens mij wordt hier bedoeld tov de cassette. En dat geluid is beduidend minder dan vinyl of zelfs CD. Ik begrijp dat mensen elpees in deze tijd willen hebben/kopen/afspelen maar cassettes zijn echt wel minder qua geluidsbeleving. En ziet er ook nog lelijk uit tov vinyl.
Een casette kan beter klinken dan de meeste mensen zich herinneren. Alles hangt af van het gebruikte type casette en de gebruikte technieken om o.a. ruis tegen te gaan.

https://www.youtube.com/watch?v=jVoSQP2yUYA
Ik weet nog dat ik als kleine al doorhad dat ik beter 3 keer meer kon uitgeven aan een bandje, als ik met plezier de radio 538 Dance depertment terug wou luisteren.
Mwah. In de gouden tijd voor de cassettebandjes (eind jaren 80) was de kwaliteit van de betere types echt heel erg goed. Ik kan me de SA-X en UX-Pro en al helemaal de MA varianten nog goed herinneren. Ze benaderde zelfs de goed afgemixte CD's. Vergelijk met vinyl heb ik altijd onzinnig gevonden, vinyl is heel iets anders. Het kraakt altijd een ietsje, maar klinkt ook warmer, het is veel mooier om fysiek vast te houden, maar geluidstechnisch béter? Nee! In die tijd waren de meeste mensen maar wat blij toen de CD uitkwam. Echt veel beter als vinyl.

Als je een goeie DDD CD met een goed deck opnam op een kwaliteits-cassette, was de opgenomen versie eigenlijk bijna niet van het origineel te onderscheiden.

Probleem met de cassettebandjes was toch vaak de wat matiger kwaliteit van de Fe types. En dat waren wel de meest verkochte, evenals de voor-opgenomen. En goede decks waren gewoon duur, de meeste cassettes werden met op zijn best matige decks opgenomen. En ja, dat klonk gewoon nooit best.

Nadeel vond ik ook het onwezenlijke spoelen heen en weer, en de onmogelijkheid om een track meteen te kiezen. En vinylhoezen zijn natuurlijk veel mooier :)
[...] en de onmogelijkheid om een track meteen te kiezen [...]

Volgens mij had je eind jaren 80 Pioneer decks die een bandje konden onthouden en je kon dan direct een nummer kiezen. Hij spoelde dan naar dat punt en ging dat nummer dan afspelen.

Ik had buurjongens die helemaal weg waren van dat soort snufjes. Volgens mij was het niet meer dan een gimmick, en werkte het vaak maar halfbakken. Ook moest je het eerst instellen, wat net wat meer moeite kostte dan je er voor over had.
Ik had zo'n pioneer maar hij kon geen tracks onthouden. Hij kon lege stukken tape ontdekken en ging er dan vanuit dat dat een pauze tussen de tracks was. Bij klassieke muziek ging dat helemaal mis. Daarnaast had dit deck een digitale teller waarmee je enkele posities kon markeren zolang een cassette in het deck zat. Er was dus niet zoiets als het onthouden van tapes. Er was immers geen herkenningspunt in de tapes of processor in het deck die dit soort dingen kon.
Om bij philips te blijven (ivm Lou Ottens), die hadden al in 1981 een cassette deck met een microcomputer
gestuurde teller. Dit was het model N5846.

https://www.mfbfreaks.com...tuur/cassettedecks/n5846/

latere decks in de jaren 90 (zoals mijn Rotel 965) konden tijdens het vooruit spoelen lege plekken tussen de nummer herkennen. En zo 1 of meerdere nummers vooruit spoelen. Moest er wel een pauze tussen de nummers zitten, dus met sommige genesis, pink floyd en marillion albums werkte het niet.
DDD CD zo die term was ik even vergeten zeg.. dat je moest loeren op de achterkant of een CD wel DDD was.. In sommige gevallen trapte ik er wel eens in een AAD CD te kopen en dan hoorde je gewoon, terwijl je de CD luisterde, de naald op de LP gezet worden... wazig!
Zo werkt het niet. Het gaat over opname, mastering en publicatie. Als je een plaat op een CD gaat zetten kan dat AAD, ADD of zelfs DAD zijn. Niet per se alleen AAD.
Het was meer een marketinginstrument. Er zijn heel veel goede AAD of ADD uitgaves die beter zijn dan DDD uitgaves. Het gaat niet alleen om digitaal of analoog, maar ook om de techniek en de kwaliteit van de gebruikte apparatuur.
Kleine aanvulling, de tweede letter geeft aan of het mixen en masteren in het digitale domein plaats heeft gevonden.

Uiteindelijk zegt dit toch weinig over het uitenidelijke resultaat. Een goeie opname en mix in het analoge domein, kan na de master fase heel mooi op CD klinken. En dititaal opgenomen en gemixte opnamen kunnen na de master fase volledig plat geslagen worden, waarna het resultaat op CD niet meer om aan te horen is.
Duidelijk, ik leer elke dag bij:-) en tja het marketinginstrument werkte bij mij! Maar ja hoe oud was ik.. 12? Ik was er van overtuigd dat DDD het hoogst haalbare was in CD kwaliteit.
(en overigens heb ik echt een CD gehad waar je hoorde dat het gewoon een kopie van een plaat was, inclusief kraakjes van het stof (waarschijnlijk budget bak werk).

[Reactie gewijzigd door Alcmaria op 23 juli 2024 07:08]

Klopt, CD was booming na 1987. Uitgaves van Philips, Decca, etc. kostten 49,95 gulden. Heel veel kleine bedrijfjes dachten even flink te cashen door het uitbrengen van goedkope CD's. Menigeen deed dat door gewoon LP's om te zetten op een DAT-tape en die DAT-tape werd aangeleverd aan de pressing plant.
Cd's met mooie plaatjes van hit singles op het hoesje maar dat bleken thuis synthesizer versies te zijn. Prachtige handel :D
Puur technisch gezien heeft een elpee een significant slechtere signaal-ruis verhouding en inherent hogere vervorming.

Qua geluidsBELEVING is het maar net wat mensen denken te horen en dus te beleven. Vanuit psychologisch oogpunt kan dat zelfs een natte krant zijn.

Daar is overigens helemaal niks mis mee. Maar volgens deze logica zie ik niet in waarom een casette voor een mindere beleving zou zorgen.
Het is inderdaad die beleving waar vinyl juist zo scoort. Cassettegebruik was vooral heel praktisch. Je kon moeilijk een elpee in de auto draaien. Echter toen de CD uitkwam was het wel heel snel afgelopen met de cassettes.

Toen de CD uitkwam, waren de elpees heel snel verdwenen uit de shops. Dat ging best vlot. Ook platenspelers kon je op een gegeven moment bijna niet meer krijgen.

Nu zie je iets heel geks gebeuren. Elpees zijn weer populairder. Ik liep laatst een Mediamarkt in, en zag echt héél erg veel platenspelers staan. Grappig hoe zoiets kan lopen. Dedicated CD spelers vind je niet meer. Ook goede cassettedecks zijn niet meer te krijgen. Een bedrijf als Dolby geeft al heel lang geen licenties meer uit voor B/C/S NR.
Ja volgens mij waren LP's niet te beluisteren in de auto, wel de singels:

https://www.mentalfloss.c...hrysler-car-record-player
Hoewel er de afgelopen jaren een zeer sterke stijging is geweest in de verkoop van LPs blijft het voor de hele muziekindustrie een kleine markt. Maar je merkt, als je een beetje begint te kijken, dat je zeer goed moet opletten. Kwalitatieve platenspelers zijn nog altijd zeer zeldzaam en vele goedkopere spelers gebruiken allemaal dezelfde techniek al zijn er gelukkig nog meerdere fabrikanten die zich er mee bezig houden.

Dat is op de markt voor casettespelers een ander verhaal. Kwaliteitsvolle afspeelmechanismen worden niet meer gemaakt. Er is nog welgeteld 1 fabrikant waar iedereen zijn mechanisme vandaag vandaan lijkt te halen. En ook de koppen zijn niet meer wat het geweest is.
https://www.riaa.com/wp-c...dustry-Revenue-Report.pdf
For the first time since 1986, revenues from vinyl records were larger than from CDs
Ligt iets genuanceerder. De fysieke muziekdragers zorgen nog maar voor 9% van de omzet en streaming b.v. 83% Niet alsof de LP extreem in opkomst is, maar de CD markt is compleet ingestort.
"Revenues from CDs declined 23% to $483 million, continuing a long-term decline."
Volgens mij wordt hier bedoeld tov de cassette.
'niets kan tippen aan het geluid van de cd'.
"Ten opzichte van een cassette kan niets tippen aan het geluid van de cd"

In die context is dat nog steeds niet waar (in 2018).

[Reactie gewijzigd door The Zep Man op 23 juli 2024 07:08]

Dan bedoelde Ottens zeker niet de DCC, ook van o.a. Philips :)
Of de DAT.

RIP, heer Ottens.
Ik heb veel pret en gemak gehad met uw uitvinding, een revolutie voor de consument die zo zelf simpel geluid en muziek kon opnemen.

[Reactie gewijzigd door Fireshade op 23 juli 2024 07:08]

En dat geluid is beduidend minder dan vinyl of zelfs CD.
Zeg je nu dat vinyl hogere geluids kwaliteit heeft dan CD ? :P
Net zoals een LP pas goed kan klinken op fatsoenlijke apparatuur, was dat met cassettes ook. Ik had (heb) een Pioneer CT-939 cassettedeck en met een goede chrome tape moest je heel goed luisteren of je verschil kon horen met de CD.
Maar relevanter is of die technisch betere formaten (bijvoorbeeld 24 bit/192 kHz) te onderscheiden zijn van cd-kwaliteit door luisteraars (onder gecontroleerde omstandigheden). Veel mensen beweren uiteraard dat HD audio overduidelijk veel beter klinkt dan 16 bit/44.1 kHz, maar ik ben nog nooit een gedegen wetenschappelijk onderzoek (dubbelblind onder gecontroleerde omstandigheden) tegen gekomen dat dit aantoont.
Die hogere bitdiepte en samplerates zijn niet bedoeld voor het simpelweg luisteren want dat verschil hoor je inderdaad amper. Storage vereiste gaat dus wel een paar keer over de kop.
Waar het helpt is bij het produceren, mixen en masteren van muziek. Door de hogere bitdiepte en samplerate kan je meer dynamiek kwijt in je signaal en heb je minder last van bepaalde artifacts die ontstaan door het manipuleren van het geluid. Dat kan je dan later normaliseren naar iets wat prima binnen 16 bits/44 KHz past.
"Veel mensen beweren uiteraard dat HD audio overduidelijk veel beter klinkt dan 16 bit/44.1 kHz"

Wat ik toch veel vaker hoor is dat het niet om deze eigenschappen gaat, maar dat bijvoorbeeld een geluidskaart die dit ondersteunt ook een goede DAC heeft, en dat verschil ga je wel horen.
Ik kan me voorstellen dat het ook voor een CD-speler geldt, maar daar ben ik niet in thuis :)
Lijkt me sterk. Er zijn zat budgetkaarten die dit tegenwoordig ondersteunen maar die hebben geen topkwaliteit DAC's.
Dat is mogelijk. Dan loop ik al wat achter dus.
Maak me niet zo druk over DACs in CD spelers omdat ik toch alles digitaal doorstuur naar een prima receiver. Heb nog nooit verschil gehoord tussen CD/DVD spelers als je ze zo aansluit.
Het zal men ook verbazen hoe goede kwaliteit geluid je van cassette bandjes kan halen. https://www.youtube.com/watch?v=jVoSQP2yUYA haha al gelinkt door blokker hierboven :)

Het was een goed medium. De CD was niet zo'n hele grote stap voorwaards, al ging de minimum kwaliteit wel drastisch omhoog.

[Reactie gewijzigd door batjes op 23 juli 2024 07:08]

Grootste cd voordeel was skippen naar het liedje dat je wilde horen ipv fastforward inhouden en het tellertje in de gaten houden.

En dan, aaaaaargh, die mensen die dat tegelijk met play deden, waardoor je het geluid kon horen. Je hele type iv(?) Bandje zorgvuldig met dolby-c overgenomen naar zijn grootje helpend.
hmm, ging een bandje daar zó snel van naar z'n grootje?

Er bestaan namelijk ook cassettedecks die tijdens het spoelen de tape monitoren op stiltes, zodat ze automatisch bij een volgend nummer kunnen stoppen.

Het cassettedeck in de Sony componententoren uit 1982 van m'n ouders kon dat al, maar mijn Kenwood deck uit 1994 (dat nog steeds uitstekend werkt overigens) ook.
Noem me een purist, ik was er nooit voor dat die kop over de tape sleepte (maar misschien was het jeugdige onnozelheid)
Tsja..... tijdens het afspelen sleept de kop ook over de tape :P. Alleen nu wat harder .

Het is misschien ook een beetje dezelfde discussie als met de videorecorders. Mijn opa (zelf altijd in het seinwezen gewerkt bij de spoorwegen en wist ook best wat van mechanica) waarschuwde ons altijd om niet al te veel 'met beeld door te spoelen', want dat zou slecht voor de koppen zijn.

Aan de andere kant: In tegenstelling tot de compactcassette, draait bij een videorecorder de kop zelf ook al heel snel rond. Ik vraag me dus wel af in hoeverre 'met beeld doorspoelen' echt zou bijdragen aan slijtage. En bovendien deden de fabrikanten ook behoorlijk hun best om bij die functionaliteit de beeldkwaliteit te verhogen. :P
Harder is meer wrijving en meer warmte. Kijk maar naar de trapleuning - hand als je te hard naar benden sprint vs. normaal naar beneden loopt.
Uiteraard. De vraag is echter of dat de slijtage dusdanig laat toenemen dat koppen danwel tape vroegtijdig aan hun einde komen (voordat slijtage/veroudering of oorzaken aan andere onderdelen het einde van het appraat of de tape inluiden).

Even ervan uitgaande dat je niet volcontinu alleen maar bezig bent met zoeken/spoelen met de kop nog op de tape.
Owj ja, en dan had je ook nog de mensen die dat heen en weer deden, om precies op de stilte uit te komen......
En naast muziek bleek het ook een prima betaalbaar medium om met homecomputers software op te slaan.
Wat dacht je van Basic code? Vanaf de radio de blieb blieb geluiden opnemen op bandje en deze in de computer stoppen en had je weer een programma.
Dank voor je reactie. Eén aspect klopt volgens mij niet. Als audio engineer zie ik de ontwikkeling van dat 'kapot mixen' geheel los van het medium waar de mix op wordt gepubliceerd. Je kunt een kapot gemixte track ook prima op tape of op vinyl zetten.

De Loudness War staat daarmee los van het medium (plaat, tape, CD, of ander digitaal medium), maar is ontstaan door de uitkomsten van psycho-akoestisch onderzoek: harder klinkende boodschappen of muziek worden beter onthouden/ vallen meer op. De (extreme) manier waarop dat nu in tracks wordt doorgevoerd haalt de muzikale dynamiek geheel weg (alles wordt hard) en dat is inderdaad zonde.
Dank voor je reactie. Eén aspect klopt volgens mij niet. Als audio engineer zie ik de ontwikkeling van dat 'kapot mixen' geheel los van het medium waar de mix op wordt gepubliceerd. Je kunt een kapot gemixte track ook prima op tape of op vinyl zetten.
Dat klopt, maar:
The maximum peak level of analog recordings such as these is limited by varying specifications of electronic equipment along the chain from source to listener, including vinyl and Compact Cassette players.

(...)

With the advent of the compact disc (CD), music is encoded to a digital format with a clearly defined maximum peak amplitude. Once the maximum amplitude of a CD is reached, loudness can be increased still further through signal processing techniques such as dynamic range compression and equalization.
Dat laatste is niet mogelijk met cassettes en platen. Het kan, maar zal minder snel voorkomen (ook mede door de strengere eisen vanuit de doelgroep).

Ik schrijf nergens dat het niet kan, ik schrijf enkel dat het minder vaak voorkomt.

[Reactie gewijzigd door The Zep Man op 23 juli 2024 07:08]

Compressie en EQ zijn technisch prima mogelijk.
Sterker nog, je zou dat volledig analoog kunnen doen (voor de purist).

Ik ben het met @Geertmol eens dat de mix totaal los staat van het medium.
Zo zijn er prima gemixte CD's of zelfs lossy digitale opnames.
Het was in reactie op de opleving van oude analoge dragers zoals de compact cassette en vinyl, dat iets anders dan andere digitale formaten die nog nauwkeuriger en sneller zijn gesampled.
Dat kapot mixen lijkt wel meer iets van de laatste 10 jaar. Alsof dynamiek gewoon niet meer mag....zo jammer het moet allemaal even hard klinken.

Toen de CD net uitkwam was men meer bezig over de labeltjes AAD (crap), ADD en DDD ("best", al zullen de meningen daarover verschillen...).

Ik verwonderde me toen ook vooral over het ontzettende dynamisch bereik van de CD, dat was (en dat was gewoon goed te horen) beter als vinyl. Vinyl ruiste gewoon altijd. CD kon je in feite harder zetten zonder dat je IETS hoorde, en als de muziek vervolgens met een flinke paukenslag uit de speakers dreunde. Wow, just wow. Dat lukte met vinyl gewoon niet.

[Reactie gewijzigd door psy op 23 juli 2024 07:08]

Kapotmixen wordt toch echt al meer dan 30 jaar gedaan. In de jaren 80 was het al gebruikelijk. Dat gaat natuurlijk niet alleen over de loudness, maar ook over allerlei andere effecten die werden toegepast.
Dat kapot mixen lijkt wel meer iets van de laatste 10 jaar. Alsof dynamiek gewoon niet meer mag....zo jammer het moet allemaal even hard klinken.
Heeft er natuurlijk alles mee te maken dat de muziekmarkt juist doordat het steeds eenvoudiger is geworden te publiceren veel competitiever is geworden. Je moet gewoon een hoop energie de ruimte in slingeren om op te vallen op een spotify playlist tussen de honderden andere nummers.
Met spotify moet je zelfs direct al de aandacht beetpakken.
Anders wordt er al op skip gedrukt.
Een conceptalbum dat pas na een paar minuten echt op stoom komt is dan kansloos.
I respectfully disagree. Lossless audioformaten die meer zijn dan stereo, 16 bit, 44 kHz bestonden in 2018 ook al, en zijn echt beter dan de kwaliteit van een CD. Of dat dubbelblind is te horen, is iets anders. :P
Als je het dubbelblind niet kunt horen, dan is het geluid van de CD in ieder geval niet minder.
Maar je moet zijn opmerking natuurlijk ook vooral zien in vergelijking met de Compact Cassette.
De andere formaten zijn niet echt doorgebroken. Ze zijn verkrijgbaar, maar zijn niet wijd verspreid (behalve dan onder torrenters en usenetters :))

Ik ben wel met je eens dat je dan wel appels met appels moet vergelijken en dus dezelfde mix op de CD en Compact Cassette. Als je een Loudness War opname op CD gaat vergelijken met een master voor LP op een cassette dan weet ik ook niet zeker wat beter klinkt, maar waarschijnlijk de cassette :)
De master voor LP kunnen ze namelijk niet zo kapot mixen omdat anders de naald uit de groef springt.
16 bit 44khz in PCM dat is een CD!
En jij beweert dat dat beter is dan een CD terwijl je hetzelfde noemt.
Ik denk dat je't verkeerd gelezen hebt: "Lossless audioformaten die meer zijn dan {stereo, 16 bit, 44 kHz} = CD bestonden in 2018 ook al". Dat zijn dus formaten als {7.1, 24 bits, 96khz}, en de claim is dus dat lossless {7.1, 24 bits, 96khz} echt beter is dan CD {2, 16,44}.
Zo jammer dat Tweakers, een tech website bij uitstek, pas een dag later met dit nieuws komt terwijl het nieuws gisteren al voor half 9 aan de redactie getipt was. Deze man verdiend veel meer eer en credit dan dit korte bericht een dag later dan de mainstream media hiermee kwam. :|

Lou Ottens, Philips-uitvinder cassettebandje, overleden
Te druk met schrijven over elektrisch aangedreven vervoersmiddelen? ;)
Pfff... die op lange termijn milieuvervuilende dingen... :+
Niet onvermeld mag blijven dat het cassette bandje in de VS sinds 1965 een voorloper had: het 8-track cartridge systeem, met name in auto's gebruikt en in mijn herinnering een prima geluid gaf.
Uiteindelijk werd dit systeem weggevaagd door de uitvinding van Ottens. Een nadeel van het cassette bandje vond ik het gehannes met vastlopers met bandsla tot gevolg. Een geheugenkaartje met mp3 en stuurbediening of voice control is in de auto een stuk veiliger.
De 8-track is een mooi ding. Ze zijn nog steeds erg gewild bij verzamelaars. Er zijn wel gedigitaliseerde cassettes te vinden op het web. Sommige zelfs met quadrafonie geluid. :)
Als eerbetoon aan deze man zal ik vandaag de hele dag een potlood met me mee dragen...

En als mn beide teenager-dochters vragen wat dat is, dan zal ik hen vertellen dat dat een multi-functioneel gereedschap is waar iedere muziekliefhebber niet zonder kan!
En kan ik hen verhalen vertellen dat ik vroeger voor de televisie zat op een vast tijdstip, met een vinger op de afspeel-knop en één op de record om beginjingles van mn favoriete televisieseries op te kunnen nemen, als deze begonnen, met mn cassette-recorder.

dankuwel meneer Ottens! _/-\o_

[Reactie gewijzigd door RM-rf op 23 juli 2024 07:08]

En dat een dubbeltje precies in de CD/DVD/Blueray past.
dat kwam door Joop Sinjou. ;)

(overleden in 2015)

[Reactie gewijzigd door flippy op 23 juli 2024 07:08]

En dat potloodje dan........zonder zijn naam te weten heb ik deze man zo vaak vervloekt als dat domme cassettebandje weer eens was vastgelopen en er zo'n sliert tape uit hing, maar gelukkig was daar altijd een mooi Bruynzeelpotloodje 😉
Zullen je dochters superblij mee zijn, die ouwe die weer over vroeger begint :p
Ik ben deze beste man eeuwig dankbaar, voor mijn fijne jeugd herinneringen. Muziek op cassettebandjes mixen. Kon er een heel weekend zoet mee zijn.
Ik ook, zat met de vinger op de rec knop om liedjes van de radio op te nemen. Ergerde me groen en geel als de DJ er weer doorheen sprak :P
Of dat er radio ruis er doorheen kwam :D

Kon me nog herinneren op de basisschool met playbacks dat men die liedjes had opgenomen en met DJ geblaat en radio ruis er tussendoor gewoon dat ging afspelen :P
Tegenwoordig zijn het youtube linkjes met reclames en soms intro/outro muziekjes erdoor :p
Weet nog dat spotify pas uit was en ik nog wel eens bij feestjes kwam bij mensen thuis. Hoorde je om de 3 minuten: "Wilt u ook eindeloos luisteren naar spotify zonder reclame. Neem dan nu spotify premium" :P
Van ruis had ik op een geven moment weinig last van, had een coax kabel aangesloten :D
Maar dan die vervelende spookrijders :-)
Lekker midden in je favo nummer:
"We onderbreken deze uitzending tijdelijk... Er is een spookrijder gesignaleerd op de A12 tussen Utrecht en Bunnik. Blijf rechts rijden, en probeer de spookrijder met lichtsignalen te waarschuwen. Herhaling: Er is een spookrijder gesignaleerd op de A12 tussen Utrecht en Bunnik. Blijf rechts rijden, en probeer de spookrijder met lichtsignalen te waarschuwen. Einde bericht."

Nummer afgelopen...
Bunnik. Blijf rechts rijden, en probeer de spookrijder met lichtsignalen te waarschuwen..
Blijf rechts rijden, haal niet in en....
Inderdaad... Haal niet in was ik vergeten :)
Zeker... Menig uur mee doorgebracht. Met knippen, plakken, mixen, etc... Ik had er 3, dus effectief had ik 24 sporen (waarvan 3 timecoded, 1 spoor per recorder). Elke keer weer alles los op de tape opnemen, en dan spoor bij spoor mixen en dan het resultaat op 1 spoor op een andere zetten om zo dagen bezig te zijn waar je sinds de uitvinding van Audition ongeveer een uur mee bezig was :)

Goeie oude tijd dat je echt nog voldoening kreeg van audio werk :P
En dat gebeurde weer in opdracht van de platenmaatschappijen zodat niemand een "schone" versie van de radio kon opnemen.
Nam altijd de TOP 40 op eerst 1,5 uur met auto-reverse, nieuwkomers werden toen altijd helemaal gedraaid.
Opname ging automatisch dmv timer waar ik ook was.

Dat bandje bewaarde ik 4 weken.

Als het een Hit was copy-paste ik het met 2e deck naar ander bandje.
zo had ik alle nummer gratis op cassette.

Het nadeel was dat echte hits zo hoog binnen kwamen dat die pas na 1,5 uur afgespeeld werden.
Kakkie had ik de echte grote hit net niet op mn bron :-(

Maar leuk was het wel
Ergerde me groen en geel als de DJ er weer doorheen sprak :P
Je bent de enige niet. Luister voor de lol eens naar deze prachtige promo voor het programma van Johan Derksen (ja die), die tegenwoordig een wekelijks radioprogramma presenteert daar.
https://nhradio.nl/uitzen...1ad472ec33f32ea875c57395/ Om 34:45. Humor. :+
Niet alleen dat...ik had er honderden van en zat uren/dagen achter de Top40 radio om elk nummer zo goed mogelijk op te nemen zonder al dat gemekker van de DJ er tussen te krijgen. Maar dat wist je eigenlijk pas echt goed wanneer je hem in je walkman had gestopt. Om er dus achter te komen dat het wederom mislukt was lol.

En dat een Nederlander deze had uitgevonden blijkt maar weer eens hoe inventief Nederlanders zijn. Dat er dus steeds meer Nederlandse bedrijven worden overgenomen door buitenlandse concerns is best jammer.

Afijn, rip.
Ik had mijn recorder aangepast, zodat ik de hele top100 op 1 bandje kwijt kon. Idee van LP van VHS:)
Zal niet superveel gedaan hebben voor de kwaliteit :-D maar goed.. met die oranje sponsen op je hoofd die als koptelefoon moesten doorgaan hoorde je het verschil waarschijnlijk niet...
En het meest vervelende van die walkman headsets destijds: die metalen schuif hoofdband. Ik heb aardig wat hoofdbanden eruit getrokken daarmee.
Mijn leukste herinneringen van een Cassette bandje is/was het inloop en uit loop stukje eraf knippen en inkorten naar 5minuten, opname van stevig honden geblaf erop (Auto reverse), aangesloten op mijn alarm op de volkstuin en als je de luiken probeerde te forceren schok je een beroerte van 2x40 watt honden geblaf, haha een te gek alarm was dat….. :+
Had je soms harken van goud in je schuurtje staan? :D
Natuurlijk what else :+ , haha was dat maar waar, nee in de winterperiode woon ik daar niet en dan word er wel eens geprobeerd om in te breken, niet dat er veel te halen valt, alhoewel accu's, zonnepanelen omvormers ed, maar vooral de schade die ze achter laten, en dan schrikt dit toch wel af als de lampen aan gaan en 2x40watt hond begint binnen te blaffen, gewoon omdat het leuk was en kon met zo'n cassette bandje destijds (40jaar terug), nu heb ik andere maatregelen getroffen..ook leuk 8-)
De top 40 opnemen elke vrijdag middag en dan op het juiste moment op stop drukken en dan weer op rec bij het volgende liedje :-)
Ik ben deze beste man eeuwig dankbaar, voor mijn fijne jeugd herinneringen. Muziek op cassettebandjes mixen. Kon er een heel weekend zoet mee zijn.
Ja echt een fijne uitvinding, heb heerlijk genoten van mij music op bandjes, en vooral als ik ze huurde bij de bibliotheek :P

Hij heeft een mooie leeftijd gehaald, meeste mensen dromen om ruim in de 90 te woorden.

[Reactie gewijzigd door AmigaWolf op 23 juli 2024 07:08]

Hij heeft Philips met zijn uitvindingen serieus groot gemaakt. Zonder Lou had Philips er nooit zo voor gestaan als nu.
Ik heb nooit veel gehad met Philips vanwege hun vaak op zijn best redelijke kwaliteit in de jaren 80. Het was het allemaal nét niet. Televisies bijvoorbeeld, altijd goed voor de reparateur :)

Japans spul was vaak gewoon beter. Maar ze hebben wel erg goede uitvindingen gedaan.

Eigenlijk is de Philips van vroeger gewoon niet meer de Philips van nu. Het oude Philips bestaat niet meer. Alleen nog wat derde bedrijven die Philips stickers mogen plakken.
Philips bestaat wel degelijk nog steeds alleen niet meer als consumentenmerk, maar ze zijn op het gebied van healthcare nog steeds hard aan de weg aan het timmeren. Een heel verstandige keuze wat mij betreft, consumentenelektronica is een race to the bottom. Ze zitten nu volop in een groeiende markt.
Absoluut. Strategisch hebben ze de juiste keuze gemaakt.
Polygram verkopen aan een drankengroothandel vlak voordat ze de CD recorder op de markt brachten was wel een meesterzet, ja.
Waren bij mij niet alleen populair voor de muziek, maar zeker ook voor de games van mijn Commodore 64. Geweldige periode.
absoluut!
Laadtijden waren enorm :p

"PRESS PLAY ON TAPE"

[Reactie gewijzigd door D-rez op 23 juli 2024 07:08]

Laadtijden waren enorm :p
Dat viel bij mij reuze mee toen ik eenmaal de fastloaders (compressie) had ontdekt. Eerst aan het begin van de tape, toen aan het begin en in het midden van de tape en toen daarbij nog een losse tape (zo'n 15 minuten tape-je van Teac.) met de decompressie software.
Was dat eigenlijk omdat de cassettespeler niet sneller speelde, of kon de C64 niet sneller parsen? Ik gok dat de C64 het wel aankon en je dus eigenlijk de cassette sneller zou kunnen afspelen (maar ik heb dit nooit uitgeprobeerd).
Laadtijden waren enorm :p
"PRESS PLAY ON TAPE"
Ah, ja. En dan na een half uur laden:
https://upload.wikimedia....ns/9/94/%3FLOAD_ERROR.png

:)
Anoniem: 562971 11 maart 2021 10:00
Een generatie die nog weet dat een potlood en een stukje plakband synoniem stond met het cassette-bandje.
Een simpele hack om een cassetebandje read-only te maken door een stukje plastic af te breken en vervolgens weer herschrijfbaar te maken met een stukje plakband. Heerlijk eenvoudige techniek die ik nu wel eens mis.

Of dat het mogelijk was de afspeelmogelijkheid van mijn walkman aan te passen door een lucifer in een gaatje te stoppen en aan te draaien. 90's muziek van 160 naar 200 bpm.
Todat je een apparaat hebt dat de afgebroken clipjes gewoon compleet negeert. Niet met een cassettebandje, maar wel met een videoband gebeurd. Was toch een teleurstelling toen ik als jongetje Jurassic Park ging kijken en net bij het spannendste stuk ineens een soap op TV kwam. Bleek toch dat de Philips videorecorder gewoon over een gekochte videoband opname, ook al zaten daar geen clipjes meer op.
Jaa, de stukjes plakband inderdaad! Helemaal vergeten, heerlijk. :)
En zo nu en dan een flesje alcohol, wattenstaafje en demagnetizeer tool. Tjongejonge wat wisten sommigen een bruine lading op hun koppen en kaapstander te verzamelen...
[quote]
Hij was later ook betrokken bij de populaire vervanger van het cassettebandje: de compact disc.
[/quote

Bij mijn weten is de cassette niet vervangen door de compact disc. Pas in de tweede helft van de jaren 90 waren minidisc en rewriteables de doodsteek voor het cassettebandje. Compact disc was de beoogde vervanger voor vinyl.
In mijn geval ging is juist meer gebruik maken van cassettes door de opkomst van de compact disc. Cd's lenen bij de bieb en tapen maar :*)

[Reactie gewijzigd door Marcel op 23 juli 2024 07:08]

Veel vrienden van me stapten wel over van een walkman naar een discman kan ik me nog herinneren. Ik heb het toen nog even volgehouden met mijn Walkmans, en ben na een zijstapje naar DCC, voor Minidisc gegaan.
Nadeel van die CD-R's vond ik dat je er bijvoobeeld niet echt handig iets van de radio mee kon opnemen, bijvoorbeeld een mix. Daarvoor was MD inderdaad veel handiger.
Heb ik heel veel plezier aan gehad mijn Sony Minidisc hij zag er ook gewoon slick uit en vijf stuks a 1 1/2 uur meenemen geen probleem paste makkelijk in je binnenzak jas incl. de Minidisk zelf. :)

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.