Tja en toch is het zo.
Ik kwam in 1998 van de middelbare school. Wij deden echt nog niks met dit soort elektronische hulpmiddelen.
Hoe kun je dat nu zeggen als je er zelf geen ervaring mee hebt?
Deze youtuber maakt drie eenvoudige grafiekjes in de eerste minuut van z'n video (4 als je een paar seconde smokkelt).
https://www.youtube.com/watch?v=cT5d7iMPOxY
Ik zie niet hoe iemand, die nog niet weet hoe de grafiek er uit moet gaan zien, dat met de hand gaat doen.
Ik persoonlijk heb meer tijd nodig om drie assenstelsels te tekenen, laat staat om ze te vullen.
Dat is geen 'bewijs' hoor. Ik heb geen idee hoe examens er tegenwoordig uitzien.
Tja, je stelde eerst dat de examens vergelijkbaar zijn.
Maar ik heb echt werkelijk helemaal niets gemist aan het leren begrijpen van grafieken.
Hoe kun je dat nou van jezelf beoordelen?
Ik weet dat ik hij bijgeleerd van spelen met grafische hulpmiddelen om grafiekjes te plotten.
Mischien waren mijn wiskundeleraren onder de maat, dat kan ik weer niet beoordelen, maar ik zie het nut van die apparaten wel om je te kunnen focussen op wat belangrijk .
En ik zou maar niet zo snel denken dat het onderwijs verbeterd is. Dat is wishful thinking.
Het is niet zo alsof het in de jaren 90, toen wij op school zaten, allemaal perfect en uitgekristalliseerd was.
Je hoort het al je hele leven? Echt waar? En als dat zo is, heb je er ook wel eens wat mee gedaan?
Ja, daar heb ik zeker wat mee gedaan, verschillende keren zelfs.
Ik heb de lesboeken van mijn ouders bekeken. Dan genees je snel van het idee dat het vroeger beter was. Anders was het zeker. Maar beter? Echt niet.
Verder had ik een vriend die in een ander land naar de middelbare school ging en het onderwijs was daar ouderwets en werkte met oudere boeken. Die van ons waren duidelijk beter want gericht op inzicht ipv formules rammen. Met domweg van buiten leren van formules kun je heel veel onderwerpen behandelen terwijl de meeste leerlingen niet snappen waar ze mee bezig zijn.
Daarnaast ben ik twee keer gaan studeren met 10 jaar tussenruimte in een richting waar wiskunde belangrijk is. Ik heb dus in eigen persoon gezien hoe de leerlingen over 10 jaar verschilde.
Dan heb ik familie, vrienden en collega's (!) in het onderwijs die over tientallen jaren hun kunnen kijken. De volgende keer dat ik de wiskundige zie zal ik het eens over dit onderwerp hebben want toevallig weet ik dat hij ook onderzoek heeft gedaan naar de kwaliteit van onderwijs.
Ten slotte, zoals ik eerder opmerkte, lees ik bij de Romeinen al precies dezelfde klachten over de jeugd die dom en lui is en z'n lessen niet heeft geleerd. Het kan onmogelijk waaar zijn dat we al twee duizend jaar achteruit gaan. Een aannemelijkere verklaring is dat mensen hun herinneringen idealiseren en die vergelijken met het heden.
Dergelijke verhalen hoor ik van de eerste hand van vrienden in het onderwijs, waaronder een onderzoeker aan een hogeschool die door de jaren heen aan den lijve ondervindt dat er steeds meer uren zijn gaan zitten in het bijspijkeren van eerstejaars studenten.
Wat ik zelf heb gezien en ondervonden is dat onderwijs sneller veranderd dan de docenten. Docenten aan de uni willen dat hun studenten dezelfde wiskunde kennen als dat zij zelf op de middelbare school hebben gehad, of in ieder geval denken dat ze die hebben gehad want dat is lastig te controleren wanneer dat 30 jaar geleden is. Mensen maken het in hun herinneringen vaak wat mooier dan het was. Zeker als je het begripsniveau wil vergelijken, want mechanisch formules invullen zonder begrip of onzicht was lang de norm.
Ze zijn een beetje blind voor de kennis en vaardigheden die jonge studenten hebben of onderschatten het belang. Dat is niet meer dan menselijk.
Het probleem is juist dat pedagogische types elk decennium of soms nog vaker menen dat ze het onderwijs moeten hervormen.
Net klaagde je nog dat het onderwijs zich niet snel genoeg aanpast aan nieuwe technieken zoals grafische rekenapparaten.
Waarbij de aansluiting op hoger onderwijs blijkbaar steeds minder goed is omdat het systeem blijkbaar belangrijker wordt gevonden dan de daadwerkelijke kennisoverdracht.
Dat klopt, we hechten tegenwoordig steeds meer aan vaardigheden boven kennis. Iedereen loopt met een encylopedie en een supercomputer in z'n broekzak. Feitenkennis en rekenvaardigheid worden steeds minder belangrijk terwijl het opzoeken en verwerven van kennis belangrijker wordt.
Ik stel voor dat mensen in het voortgezet onderwijs eens met hun collega's in het hoger onderwijs gaan praten om te horen wat er misgaat bij eerstejaars studenten.
De mensen in het VO vergeten nog wel eens dat middelbare scholen er niet alleen zijn om universitaire wiskundigen af te leveren. Het bedrijfsleven klaagt ook altijd dat het VO niet genoeg praktische vaardigheden leert en geen kant-en-klare werknemers aflevert.
Daar verschillen wij duidelijk van mening. Goed kunnen hoofdrekenen biedt een merkbaar voordeel in het dagelijks leven.
Dat is niet wat ik schreef.
Hulpmiddelen zijn fantastisch maar hoe minder je er nodig hebt des te sneller een denkproces kan verlopen omdat je niet telkens je telefoon erbij hoeft te pakken. Mentale vaardigheden worden zwaar ondergewaardeerd in het hedendaagse onderwijs.
Als je er minder nodig hebt is dat inderdaad beter. Maar de keerzijde is dat er leerlingen zijn die het nooit begrijpen omdat ze al hun aandacht richten op het maken van sommetjes in plaats van op het begrijpen van wiskunde. Extra zo als je te maken hebt met mensen die sommetjes niet leuk vinden. Hele generaties zijn opgegroeid met een afkeer van wiskunde omdat ze wiskunde zien als suf rekenwerk en daar nooit voorbij zijn gekomen.