Supercomputerbouwer ClusterVision maakt wellicht een doorstart

Supercomputerbouwer ClusterVision maakt mogelijk een doorstart met het huidige bestuur. Dat zegt curator Sjef Bartels. Volgens Bartels ging het bedrijf failliet door een aantal projecten die meer tijd kostten dan gedacht, en door een daling in het aantal opdrachten.

De curator van advocatenkantoor Labré zegt tegen Tweakers dat het huidige management een doorstart overweegt, maar dat zich nog geen externe partijen hebben gemeld. De directe aanleiding van het faillissement is ‘een aantal projecten’ die langer liepen dan gepland, waardoor het geld niet op tijd beschikbaar kwam. Ook kwamen er in het laatste kwartaal van vorig jaar minder opdrachten binnen dan voorzien.

De markt van ClusterVision is volgens de curator een ‘in toenemende mate lastige markt’. “Er moet een hoop vooruit worden gefinancierd en banken zijn niet happig om dat geld te geven. Dus dan is de vraag, waar komt dan geld vandaan?”

Bartels zegt dat het om ‘enorme bedragen’ gaat en er nu gekeken wordt naar hoe de planning op een ‘minder risicovolle manier’ kan verlopen. Voorheen kwamen grote bedragen in een keer vrij ‘en dan zwemt het bedrijf in het geld’. “Maar het kan ook te laat komen en dan krijg je liquiditeitsproblemen en kan het ook zo afgelopen zijn. Zoals nu dus het geval is.”

Volgens de curator werkten er zo’n veertig mensen bij het bedrijf en waren er nog lopende projecten. Vanwege privacyredenen wilde Bartels geen inhoudelijke informatie over de projecten melden, maar hij zegt wel dat er nu naar oplossingen wordt gekeken.

ClusterVision werd op 12 februari failliet verklaard. Het bedrijf is met de supercomputers meer dan twintig keer in de Top500 van 's werelds krachtigste computers verschenen. In januari legde het nog de laatste hand aan de supercomputer Tetralith van de Zweedse Universiteit van Linköping, de krachtigste supercomputer van de Noordse landen, Denemarken, Finland, IJsland, Noorwegen en Zweden.

Marketingmanager Remy Overkempe schrijft op Twitter dat de projectmarges steeds kleiner werden en grote concurrerende bedrijven projecten ‘kochten’ door lage prijzen te hanteren. "Een paar zware jaren eisten hun tol van het bedrijf en ons en na 16,5 jaar is het gedaan. Dit hadden we niet kunnen overleven", schrijft Overkempe.

Reacties (25)

[dmantione]

Wat aanvullende informatie:

De informatie in dit artikel klopt in grote lijnen. Het bouwen van een supercomputer is kapitaalintensief. Het begint meestal met een aanbesteding, daarna wordt het contract getekend en daarna het materiaal besteld. Sommige componenten zijn snel binnen, andere duren langer. Op het moment dat de spullen geleverd zijn gaat de betaaltermijn in, standaard 30 dagen, hoewel je beter probeert te onderhandelen. Leverancier heeft zijn werk gedaan.

Op het moment dat voldoende materiaal binnen is begint de bouw, daarna moet alles getest worden. De softwarematige installatie wordt beginnen. Dan kan geleverd worden en moet verder getest en ingeregeld worden en eventuele problemen aangepakt worden. Het woord "high performance computing" zegt het zelf al: Je werkt met high-end componenten en het nieuwste van het nieuwste is vaak het meest krachtig. Je werkt dus vaak met hardware die relatief kort geleden op de markt is gekomen en allerlei kinderziektes kan hebben.

Eenmaal de boel gestabiliseerd is, kun je gaan beginnen met de acceptatietesten. Vaak doe je die eerst zelf, waarna ook de klant nog enige tijd gaat testen of het apparaat aan de verwachting voldoet. Pas dan mag je een factuur sturen, waarna de betreffende instelling ook vaak nog eens een betaaltermijn in acht neemt.

Je hebt het vaak over financieringstrajecten die tot 9 maanden kunnen oplopen, maar waar veel onzekerheid in zit over wanneer precies betaald gaat worden. Banken houden niet van onzekerheid en dit is waarom banken zo terughoudend zijn met het financieren van dit soort projecten. Sedert de bankencrisis in 2008 was de mogelijkheid om projecten te financieren via banken nihil en was de enige mogelijkheid het met eigen geld te doen. Dat had het bedrijf en dus is het bedrijf nog lang succesvol geweest.

De markt werd moeilijker. Niet omdat er geen markt is voor supercomputers, die is wellicht groter dan ooit. Maar tegenwoordig draait het bij het winnen om het krijgen van goede prijzen voor zeer dure componenten. Peperdure processoren, GPU's. Het werd een spelletje van wie de beste vriendjes bij de grote jongens had. Ik denk dat we kunnen stellen dat onze concurrenten hier beter in waren dan wij. Het geld dat het bedrijf had om projecten te financieren, raakte op.

Toch was er enkele maanden geleden nog weinig aan de hand: ClusterVision bouwde met de Tetralith in Zweden zijn grootste opdracht ooit, wat voldoende geld in het laatje zou brengen. Waar het fout ging is enkele kleinere tegelijk projecten waarvan het geld niet los kwam (vanwege eerder genoemde risico's en dankzij lastige klanten). Een onverwachte tegenvaller op de winstgevendheid van Tetralith hielp niet.

Met het eigen geld dat op is, banken niet bereid bij te springen wordt het lastig. De geldverbranding van het personeel zorgt binnen de korste keren voor een acuut probleem. Dan is het finito, over en uit. De wereld is hard.

ClusterVision laat in verhouding geen extreme schuldenberg achter, juist omdat het niet veel financiering kon krijgen. Er zijn vanzelfsprekend leveranciers waar het bedrijf bij in het krijt staat. Meestal is een failissement voor hen slecht nieuws. Het is zoals het is.

[Jerie]

Remy Overkempe is iets negatiever:

Marketingmanager Remy Overkempe schrijft op Twitter dat de projectmarges steeds kleiner werden en grote concurrerende bedrijven projecten ‘kochten’ door lage prijzen te hanteren. "Een paar zware jaren eisten hun tol van het bedrijf en ons en na 16,5 jaar is het gedaan. Dit hadden we niet kunnen overleven", schrijft Overkempe.

De vraag is of zo'n doorstart dan wel nut heeft.

[dmantione]

Het antwoord is mijn inziens ja, maar een nieuw bedrijf zal anders moeten opereren dan het voorgaande. HPC gaat niet alleen maar om de megaprojecten waar iedereen als een stier op een rode lap op af springt. HPC gaat ook om talloze clustertjes die bedrijven, vakgroepen, instituten e.d. hebben. Juist die markt wordt door de grote spelers geheel genegeerd of bedrijven moeten bedelen om te mogen kopen en in die markt gaat het om de kennis, niet om de meeste processoren voor het budget.

[vinx77]

Even rekenen.
ClusterVision betaalt ruim 2 ton per maand aan lonen. Dus met 9 maand overbrugging, praten we over bijna 2 miljoen. Komen materiaalkosten nog bij, wat meer is dan de lonen. Banken willen echter ongeveer 10 tot 20% van de jaaromzet financieren, maar als ik zo bekijk was eerder 80 tot 100% nodig.

[dmantione]

Je denkt in de juiste richting.

[vinx77]

Nou, best knap dan hoe jullie dat al die jaren hebben gedaan.

[bantoo]

Volgens mij geldt het probleem dat er niet echt wordt verdient aan supercomputers voor iedereen in de keten. De processor leveranciers en dergelijke pakken er ook niet echt lekker marges op.

[dmantione]

Er is de afgelopen jaren marge verschoven naar de bouwers van de systemen, naar leveranciers van dure componenten: Processoren, GPU's e.d. De strategie van bijvoorbeeld Intel is om de benchmarks te draaien en de resultaten aan iedereen mee te delen (en voor overige kennisintensieve zaken ook te helpen), zodat bij wijze van spreke ook de computerwinkel om de hoek kan meebieden op een supercomputer.

Een bedrijf met kennis zoals ClusterVision, moet die inzetten om daar tegenop te boxen, bijvoorbeeld betere benchmarkresultaten neer te zetten, clusterbeheersoftware leveren, kennis van allerhande andere zaken die de PC-winkel op de hoek toch echt niet heeft e.d.

Tot op zekere hoogte werkt dat, maar er zijn ook genoeg klanten die domme apparatuur willen voor de laagste prijs. Juist bij dat soort projecten liggen de marges erg onder druk en worden soms marges met 1 cijfer gemaakt.

Voor processorfabrikanten is de HPC-markt nog steeds lucratief: Je levert veel processoren in één hap. Of het nu Intel, AMD, of IBM is, tegen zo'n vracht processoren die je kunt verkopen is niets in te brengen.

[Reactie gewijzigd door dmantione op 23 juli 2024 00:51]

[RogerWilco2]

Ik ken de getallen niet, maar het lijkt mij ook dat de marges op supercomputers en grote reken clusters waarschijnlijk kleiner aan het worden zijn.

Het is steeds meer standaard hardware tot op zekere hoogte. En met klanten die weten wat een scherpe markt prijs is, en de details van de technologie kennen, zijn behoorlijke marges moeilijk.

Alleen heel erg specialiseren en eigen hardware ontwikkelen, of heel groot zijn werkt dan nog.

Het lijkt mij behoorlijk lastig.

[Splitinfinitive]

Nou als ik zie wat een stukje siliconen van nvidia kost voor een datacenter gpu en dan een consumenten gpu die dat zelfde stukje siliconen gebruikt lijkt mij juist dat de marges in de prosumer business wordt gepakt. Al heeft de consumenten markt natuurlijk strenght in numbers

[Exitz]

Zelfde stukje siliconen gebruikt lijkt mij juist dat de marges in de prosumer business wordt gepakt.
pricewatch: MSI GeForce RTX 2080 Ti Gaming X Trio
MSI GeForce RTX 2080 Ti Gaming X Trio
€ 1.345,05
Ik denk dat we genoeg neer tellen voor een stukje!

[Lichtje]

Ja, dat is idd bijna evenveel als de Enterprise versie...

https://www.microway.com/...esla-v100-price-analysis/

[Verwijderd]

Zou wel top zijn. Ik vind het jammer af en toe dat de Nederlandse bedrijven niet bekend zijn bij bij de rest van de wereld net zoals hoe we bekend zijn in de astrophysics of engineering veld.

Nederland is echt een voorloper op veel vlakken, zou jammer zijn als we die kwijtraken door een economische recessie.

[unclero]

Schaling is key. Nederlandse bedrijven zijn doorgaans zeer slecht in opschalen.
Dat heeft met verschillende factoren te maken, ik noem er een paar:

• Een oprichter, wiens ambitie weinig verder reikt dan 'een leuk huis' en 'een leuke auto'.
• Een investeerder die zijn/haar nek niet te ver uit durft te steken (of: wat de boer niet kent, etc).
• Een medewerker die niet mee groeit, en achterblijft in skillset.
• Een HR-manager die denkt: ik ga geen dure guru-level engineer inhuren, ik ga kijken of ik twee mediortjes krijg voor de prijs van een afstudeerder.
• Een gemeente die dwars ligt bij de verbouwing van kantoor/fabriek.

Vult u de lijst maar aan.

[Umbrah]

Ik zal argumenteren dat veel Nederlandse bedrijven juist zeer bekend zijn, echter héél erg niche zijn. ClusterVision was min of meer een begrip in een markt die letterlijk uit 5 á 6 units per jaar bestaat, indien niet minder. Het is erg cool wat ze doen, maar om bekend te worden bij het grote publiek? Ik zal bewust vragen: "waarom zouden ze?"

De wereld is vol met merken die je niet kent maar toch een begrip zijn. En tsja... hoe specialistischer, high tech iets is, hoe kleiner de niche.

[Verwijderd]

Mischien niet helemaal eerlijk om dat met de hyper-scaling-hype van silly valley te vergelijken, maar dat het in Nederland wat gezapig kan zijn dat ben ik wel met je eens.

Mijn ervaring met dit bedrijf, een paar jaar terug, waar ik er redelijk hard aan getrokken heb maar herhaaldelijk met onzinargumenten afgepoeierd werd door volstrekt niet ter zake kundige mensen, zegt me dat het bedrijf zelf een beetje een zooitje was. In ieder geval niet in staat om zichzelf een kans te geven goede mensen aan te trekken. Dus dan is het niet heel gek dat als het speelveld moeilijker wordt, de zwakkere spelers er het eerst uitvliegen.

[Rataplan_]

Niet? Philips, NXP, ASML, TomTom (ok beetje gepasseerd station) zijn eerste die zo even binnenschieten.

[Verwijderd]

Als ik dat lijstje vergelijk met een België of u.k. dan verbleekt die wel een beetje met de aantallen die de andere respectieve landen hebben. Maar je hebt wel gelijk ze zijn wel bekend

[Reinstein]

NXP is ontstaan vanuit Philips, en ASML dacht ik ook

[himlims_]

marketing is key!

[Verwijderd]

inderdaad. je hebt 100% gelijk.

[cracking cloud]

Toch lekker makkelijk van de schulden af. Gewoon laten ploffen en weer door.

[dasiro]

da's niet hoe een doorstart werkt. Er moeten genoeg middelen gevonden worden en het is aan de curator die beslist in het voordeel van de schuldeisers of er een doorstart of (volledige) liquidering van middelen volgt