Wetenschappers van de Amerikaanse Rutgers-universiteit hebben aangetoond dat in bagage verborgen vloeistoffen en metalen objecten te detecteren en identificeren zijn met reguliere wifisignalen.
Volgens de onderzoekers is het mogelijk om de huidige wifitechnologie in te zetten om in publieke ruimtes te scannen op de aanwezigheid van verdachte voorwerpen, zonder dat daarvoor speciale, dure beveiligingsapparaten moeten worden geïnstalleerd. De wetenschappers beschrijven dat uit hun studie blijkt dat het gebruik van signalen van reguliere wifiapparaten hiervoor heel geschikt is.
De wetenschappers hebben gedurende een periode van zes maanden tests uitgevoerd met vijftien verschillende objecten, en zes verschillende tassen en enkele dozen. Uit de resultaten blijkt dat het toegepaste systeem, dat enkel bestaat uit twee wifirouters met elk twee tot drie antennes, meer dan 95 procent van de verdachte objecten in verschillende soorten tassen correct kan identificeren. Daarbij lukte het om negentig procent van de gevaarlijke materiaaltypes te identificeren.
Bovendien kunnen de wetenschappers met de wifisignalen het gemiddelde volume van de tijdens het onderzoek gebruikte vloeistoffen in kaart brengen; daarbij was sprake van een gemiddelde afwijking van 16ml. Bij het berekenen van de vorm van metalen objecten was sprake van een gemiddelde foutafwijking van 0,5cm.
Het detecteren van objecten in tassen werkt via de channel state information van wifisignalen. Deze informatie beschrijft het verloop van een signaal van de zender naar de ontvanger. Daarbij wordt het effect van bijvoorbeeld de sterkte en de verstrooiing van de signalen meegenomen in combinatie met de afstand. De onderzoekers kunnen op basis van de mate van reflectie, absorptie en refractie, de eigenschappen van de met wifisignalen bestraalde materialen in kaart brengen; daarbij kan ook een vrij accurate schatting worden gemaakt van de afmetingen van de objecten.
De onderzoekers hanteerden twee verschillende set-ups, zodat twee zaken van elkaar gescheiden worden: de refractiesignalen en de reflectiesignalen van de channel state information enerzijds, en het herkennen van het materiaal en de vorm van het object anderzijds. Daarmee was het mogelijk om de faseruis in de channel state information te verwijderen en deze informatie vervolgens te reconstrueren. Zodoende kan de dominante interferentie van een in een tas verborgen object worden opgevangen.
Volgens de onderzoekers is hun benadering uniek, in de zin dat ze rekening hebben gehouden met de draadloze interferentie die wordt veroorzaakt door verschillende factoren van de bestraalde objecten, zoals het type materiaal en de vorm. Ze kunnen op basis van een risicoschattingsmethode die uitgaat van de reflecties, bepalen hoe risicovol een gedetecteerd object is.
Er zijn nog wel wat uitdagingen bij het in de praktijk implementeren van het gebruikte systeem. Zo zijn het materiaal, de vorm, de grootte en de positie van een object factoren die de metingen kunnen beïnvloeden. Die verstoringen kunnen de identificatie bemoeilijken.
Verder zijn wifisignalen niet per definitie geschikt voor het in kaart brengen van objecten, aangezien zowel 2,4GHz- en 5GHz-wifisignalen relatief lange golflengtes hebben in vergelijking met de afmetingen van de te detecteren objecten. Dat leidt tot een vrij hoge mate van refractie en daarmee een afbeelding met een lage resolutie. Ook moet er bij de meetresultaten rekening worden gehouden met de effecten die de verschillende soorten tassen hebben op het identificeren van de objecten.