Nou je vraag komt goed uit, want ik heb een Mate 10 pro gehad, voor korte tijd een LG G7 en nu heb ik een pixel met Android Pie en ik kan beetje vergelijking doen.
Begin ik met de navigatie knoppen, in Android P is dat gewijzigd, maar heb je alsnog te maken met een streep die ruimte in beslag neemt (vooral in
landscape) met 0 mogelijkheid om te personaliseren.
Zowel Huawei als LG geven je de optie om die nav bar te verbergen, knoppen van plekken te veranderen of rechts of links te soorteren ipv in het midden en kun je ook extra knopjes toevoegen om bijvoorbeeld je notificaties te openen of om een print screen te maken.
Bij stock Android heb je nu nog of die gestures die ook sommige dingen moeilijker hebben gemaakt (zoals het openen van dual-window) of de oude 3 knopjes die wel langzaam gaan afsterven.
Omdat ik print screen genoemd had:
Bij Huawei krijg je bij een scherm afdruk de edit optie, dat heeft Android P ook gekregen, maar het is net Photoshop met paint vergelijken.... Bij P kun je inzommer, afsnijden, heb je een pen en een marker...
Niks meer... Bij Huawei is dat een wereld van tools en opties, een functie die ik veel gebruikte was de mosaic functie om persoonlijke info te onleesbaar maken, als ik een printscreen maakte van mijn About Phone bijvoorbeeld, kon ik zo mijn IMEI nummers verbergen.
Verder biedt Huawei the scroll screen shot, dus het maakt verschillende prints terwijl de pagina naar beneden scrollt en daarna voeg het samen in een afbeelding.
Screen recorder inbegrepen in beide
System wide dark mode (voor de Huawei apps dan) met een theming engine die super werkt, dus kon je je toestel ook als stock Android verkleden. ( De theming engine van LG was iets minder, maar is beter dan niks).
Kluis om foto's, documenten en muziek te verbergen.
Android biedt daarna ook een soort van gebruikers waar je kan. Switchen, echt dat switchen vraagt dat je je toestel ontgrendeld, bij de notificatie drop down de user switch aan klikt en dan pas kun je switchen, met Huawei kun je een verschillende vinger afdruk aan toekennen, en het is zo seamless dat je het niet eens gelooft, natuurlijk heb je van de ene geen enkele toegang tot de data van de andere.
De Media apps van verschillende OEMs voegen natuurlijk soms wat keuken dingen toe, de Sony music app heeft heleboel audio tunning mogelijkheden, bij LG heb je toegang tot cloud diensten en kun je vanuit je OneDrive muziek spelen.
Huawei heeft de EMUI desktop, ik heb het meer gebruikt dan dat ik eerst dacht dat ik zou doen, in een hotel, sluit je telefoon aan de tv aan, kleine toetsenbord en muisje, heb je een werkbaar Chromebook.
Samsung (ik heb al een poosje geen Sammy gehad, dus ik ben niet op de hoogte van alle feature set van de Galaxies maar een paar weet ik nog wel) geef je de mogelijkheid om in je vergrendel scherm alleen de icoon van de app te zien, bij stock Android heb je of de gehele notificatie met de inhoudelijke content, de gehele notificatie met tekst "bidden content" (wat best wel ugly is) of helemaal niks.
De Always on Display van LG en Samsung bieden meer aanpassing mogelijkheid toe,
Huawei bied je de optie om je toestel uit te zetten maar dat die aan gaat als een alarm ingesteld is.
Huawei heeft een ingebouwde seamless file sharing tussen Huawei toestellen, beetje a la AirDrop.
Zowel Huawei als LG en Samsung bieden veel mogelijkheden om je scherm en geluid in te stellen, bij de Pixel krijg je de keus tussen 3 modus voor je scherm een een cheap onbruikbaar equalizer (bij Android one toestellen niet eens dat).
Dat is wat ik zelf merkte in mijn gebruik,
Sommige van die dingen is makkelijk te overzien door het installeren van een app, maar andere vragen echt om root en een custom rom.
Ik begrijp dat een normaal gebruiker daar niet zo veel last van heb, maar toch verwacht ik dat als iemand een Note koopt, dat die ook die features gaat gebruiken (deels tenminste) en dat hij/zij de telefoon niet alleen koopt omdat het de nieuwe Galaxy is.