Ja, jij wel, jij wordt niet beledigd en gekwetst

Het gaat me om je gesprekspartner. Als die te veel gekwetst wordt dan luistert die gewoon niet meer. Alexa kan dat misschien wel, maar de meeste mensen niet.
Wie zeg dat ik niet beledigd of gekwetst wordt? In mijn voorbeeld over religie wordt ik ook gewoon beledigd en gekwetst door religie, bijvoorbeeld door de stukken over ongelovigen, waar ik mij onder schaar, of de positie van vrouw, grofweg de helft van de mensen om mij heen. Dat ik mij dat niet laat beinvloeden door beledigingen of kwetsingen is een ander verhaal. Sterker nog, ik kan het gewoon incasseren.
Als je je mond open doet om een uitspraak te doen moet je ook bereid zijn een weerwoord te krijgen. Als je dat niet kan, moet je niets zeggen.
Mijn stelling is dat als je je te hard opstelt dat je dan inderdaad een reflex triggert en dan zijn mensen niet meer in staat om na te denken.
Heel bot gezegd is dat dan eerder een probleem van die persoon dat je in een discussie argumenten zo op je emotie laat spelen. Daar moet je boven staan. Sterker nog, als je je gesterkt voelt door je eigen mening en argumenten dan kunnen harde stellingen je niet raken en heb je daar een weerwoord op.
Ik begrijp heus wel wat je zegt hier, maar in een goede discussie kan ik hier mij niet druk om maken, omdat je in een discussie moet kunnen zeggen wat je wilt zeggen. Ik neem aan dat je dit wel begrijpt. En als de andere persoon dat niet begrijpt dan zal ik dat ook zeggen van dat we netjes discussieren en dat alles gezegd moet kunnen worden, eerlijk is wel een vereiste in discussies, hoe kan je immers iets oplossen als je het niet mag benoemen?
Het kan wel, maar in praktijk gaat het meestal fout. Ondanks dat een mening netjes geformuleerd is kan het nog steeds als pesten worden ervaren.
Dat begrijp ik. Maar de ervaring van een persoon hoeft niet hetzelfde te zijn als hoe iets bedoeld wordt. En daarom moet je ook blijven praten.

De meeste mensen zijn niet zo rationeel dat ze naar beledigingen kunnen luisteren, hoe netjes geformuleerd ze ook zijn, en daarna nog rationeel reageren. Eerlijk gezegd (dat wil je graag

doe je nu eigenlijk waar ik voor waarschuwde. Je zegt eigenlijk dat je niet verantwoordelijk bent voor de inhoud van je woorden zolang je het maar netjes formuleert. Als die ander niet zo verlicht is dat die daar niet mee om kan gaan is dat uitsluitend het probleem van de ander.
En juist daarom moet je blijven praten om de rationaliteit weer naar boven te laten komen. Je blijft altijd verantwoordelijk voor hetgeen je zegt, maar als ik mij netjes formuleer en onderbouwt dan voel ik mij niet verantwoordelijk voor de emoties en irrationaliteit van de andere persoon, die persoon is nog altijd verantwoordelijk voor zijn eigen woord en reactie, net zoals ik dat ben.
Wat de een discussieren noemt kan door een ander toch als pesten worden gevoeld. Ik kan heel netjes formuleren dat je moeder of dochter de meest verschrikkelijke dingen zou kunnen overkomen en dat het verschrikkelijk zou zijn als dat gebeurt. Puur rationeel gezien is het gewoon een mening dat ik niet wil dat er iets vervelends gebeurt en die kan ik urenlang prachtig in geuren en kleuren formuleren en onderbouwen. Er komt een moment dat jij er genoeg van hebt en me een klap voor m'n kop geeft. Terecht. Wettelijk gezien mag ik die mening hebben en uiten maar toch kan dat voor een ander heel vervelend zijn. Wettelijk gezien mag je daar niet met geweld op reageren.
Als je in discussie gaat moet je ook de mening van de ander respecteren. Dus als jij wilt zeggen en doen wat je hier zegt, dan moet je dat doen, maar het zal 0 invloed hebben op mij en mijn reactie. Ik denk dat ik eerder zal lachen om hetgeen je zegt en probeert.

En als je zo een discussie moet voeren zegt dat ook weer genoeg, meestal zijn er dan voldoende mogelijkheden om zoiets onderuit te halen.
Ik zie helaas vaak dat mensen op hun strepen gaan staan onder het mom van "vrijheid van meningsuiting" een ander het bloed onder de nagels vandaan treiteren en vervolgens verontwaardigd zijn omdat er iets knapt.
Voor mij is er nog altijd een verschil tussen discussieren en pesten of treiteren. Hoe anderen dit doen kan ik mij natuurlijk niet verantwoordelijk voor voelen, ook niet de reactie daar weer op. Maar hoe anderen dit doen kan ook niet betekenen dat ik mij niet mag uiten in mijn vrijheid van meningsuiting.
[Reactie gewijzigd door Rudie_V op 22 juli 2024 15:23]