Niet zo veel mensen hoeven het te kunnen lezen. Dat is voor archaelogen en de linguïstiek interessant. Persoonlijk heb ik de laatste tijd een lichte interesse daarvoor ontwikkeld.
Er zal best op leer geschreven zijn en op hout maar dergelijke materialen gaan niet eeuwig mee. Metaal al wat langer, maar dan ben je al aardig dichtbij in de tijd. Er zullen dialecten verloren zijn gegaan maar goed, wat niet weet wat niet deert. Hoewel het jammer is. Maar het is inherent aan de natuur en wat beschikbaar was. Steen en klei zijn handig en die talen worden ook begrepen.
Ik denk niet dat het ging om tijd en geld om een oud schrift te kunnen begrijpen. We hebben meer opties tegenwoordig om talen te snappen. Computers... en versleutelde middeleeuwse documenten zijn al 'unlocked' en er zijn enkele die op termijn ook wel leesbaar worden.
Het punt is dat als je eenmaal een taal of schrift begrijpt, dat voor de eeuwigheid is mits je de instructie bewaart.
Taal en cultuur zijn elkaar. Daarom moet je ook heel zorgvuldig omgaan met je taalgebruik en je schrijfvaardigheid. Taal is het vehikel voor concepten, memes, ideeën en abstractie. Dus als iedereen elkaar verteld dat iets zus of zo is, dan wordt dat zo. Dus als mensen zeggen dat 'privacy al deaud is...' dan vind ik dat zeer onverstandig want het vormt zich tot een begrip in de geest van anderen dat zonder tegenspraak aannemelijk is. De feiten zijn anders, er is nog veel privacy, maar dat moet een tegen-meme zijn gesteund door feiten en argumenten.
Eigenlijk dus een taalstrijd. Een strijd om te bepalen hoe de cultuur er uit ziet. En dat is waarom ik op je reageerde. Als je dingen stelt, onderbouwd ze dan en geef anekdotes en voorbeelden. Uit onderzoek blijkt nog recentelijk dat zaken alleen echt worden in de geest van mensen als je ze koppelt aan iets wat ze in hun eigen leven ervaren hebben of snappen.
Taal is gevaarlijker dan welk wapen ook. En ook om die reden ben ik huiverig voor te veel ICT. Omdat taal een van de fundamenten is van wat het is om mens te zijn, een wezen dat communiceert. Waar taal en schrijft en het encoderen van memes bepaald hoe de wereld er uit ziet. We komen nader tot een tijd waarin alle data, dus ook alle informatie mogelijk eeuwig bewaard kan worden. En het idee dat zaken verloren gaan zou dus wel eens zelf verloren kunnen gaan.
Nu, met wat we allemaal over onszelf delen en opslaan en de risico's rond ICT, is het mogelijk om in principe alles vast te leggen. Het idee dat over 1000 jaar iemand vrijwel jouw hele leven kan nagaan geeft me geen gerust gevoel, sommige zaken moeten verloren gaan. De kennis over hoe je een atoomwapen bouwt mag van mij verloren gaan. Of hoe je van een virus een wapen maakt.
helaas kun je zulke zaken niet duidelijk scheiden. Maar iets als nazisme of fascisme dat over 1000 jaar als geweldig idee leidt tot nieuwe problemen in de wereld is geen geruststellend idee, wat jij?
Ik ben niet bang voor het Mysterie, dat er dingen zijn die je niet langer weet of kunt nagaan. Maar dat is geen wetenschappelijke gedachte - en wetenschap is cultureel paradigmatisch.
je ziet dat terug in de frustratie en interesse in kwantum fysica. Het hele idee dat oorzaak en gevolg, dat causaliteit in het geding is, maakt veel onderzoekers nerveus. Uit alle macht probeert men daar een synthese te vinden tussen Newtoniaanse en Einsteiniaanse theorieën en de kwantum wereld. Het idee dat van een deeltje niet vast te stellen is wat de objectieve situatie is op een bepaald moment, dat observatie de toestand van een deeltje beïnvloed is een zware tackle voor de zuiver materialistische geest, zie je? Want wetenschap werd groot door uit te pluizen hoe alles in elkaar steekt tot een niveau waarop dat niet langer kan.
Wetenschap lust geen mysterie, behalve één, de Big Bang theorie, een wonder aan het begin van de realiteit zelf dat men niet kan verklaren en als vanzelfsprekend accepteert en daarna kunnen ze alles wel uitleggen.
Wetenschap zelf heeft haat eigen taal. En dus is het opslaan van data in wetenschappelijke bits en bytes kenmerkend in haar dualiteit, de een en de nul, de basis van alle ICT is een Cartesiaanse natte droom, een taal die zichzelf op haar eigen medium kan opslaan, snap je?
En het is daarom geen wonder dat wetenschap paradigmatisch is voor onze moderne materialistische wereld. Maar aan de basis van alle wetenschap ligt taal en dus is wetenschap een meme, dat wedijvert met andere referentiekaders zoals religie en politieke ideologie.
Daarom is wetenschap niet de werkelijkheid zelf, maar een beschrijving van de wetenschap, zie je? Elke taal of perceptie van de werkelijkheid heeft een oorzakelijk gevolg dat leidt tot een stoppen van de flow van de wereld en verankert de realiteit tot een consensus.
Het opslaan van data in die zin is het verankeren van cultuur op een medium dat ontstond vanuit die cultuur. Letterlijk is de uitvinding van de floppy disk een concept dat realiteit werd via het linguïstische proces. En dus blijkt dat hoe de wereld er uit ziet het gevolg is van hoe we denken.
We denken de wereld tot realiteit. En daarom, zeg niet dat privacy deaud is en wees nooit fatalistisch, want ieder van ons is een Schepper die mede-bepaald hoe de consensus realiteit er uit komt te zien.
De helft van de gemeenten uit de steekproef ondervindt problemen met het archief door manieren van opslag die in het verleden zijn gebruikt, schrijft Binnenlands Bestuur. Onder de ondervraagde gemeenten vallen onder meer steden als Rotterdam, Breda, Eindhoven en Utrecht. Er zijn in totaal 390 gemeenten, waardoor de steekproef een behoorlijke foutmarge heeft en de groep ondervraagde gemeenten niet representatief is voor alle gemeenten.
Politiek en recht
hij mag met steekproeven die oude meuk doornemen op 'overleven'
En laten we het niet hebben over foto/videomateriaal. Voor video is digitaal misschien wel de meest handige methode.
. De opslag hiervan loopt behoorlijk in de kosten.
. Maar het kan wel significant beter door een efficiente encoding te gebruiken: 
Ook totaal niet. Dit is gewoon zeuren om het zeuren.
