Astronomen vinden aanwijzingen voor bestaan negende planeet in zonnestelsel

Twee astronomen hebben aanwijzingen gevonden voor het bestaan van een negende planeet in ons zonnestelsel. 'Planet Nine' zou tweehonderd keer zo ver van de zon staan als de aarde en minimaal tienduizend jaar doen over een rondje rondom de zon.

De astronomen hebben de planeet zelf niet gezien, maar zagen aanwijzingen in de banen rond de zon van andere hemellichamen, meldt New Scientist. De kans dat die door toeval zouden zijn veroorzaakt, zou verwaarloosbaar klein zijn.

De tot nu onbekende planeet zou vijf tot tien keer zo groot zijn als de Aarde, een jaar hebben dat tussen 10.000 en 20.000 aardse jaren duurt en in een elliptische baan rond de zon gaan. De twee wetenschappers publiceren hun bevindingen in het Astronomical Journal. Een van de twee astronomen is verantwoordelijk voor het vinden van Eris, een hemellichaam met de karakteristieken van Pluto. Vanwege het vinden van dergelijke hemellichamen is Pluto niet langer aangemerkt als planeet en telt het zonnestelsel momenteel acht planeten.

Door Arnoud Wokke

Redacteur Tweakers

20-01-2016 • 20:57

181

Reacties (181)

181
174
104
8
0
27
Wijzig sortering
Anoniem: 167912 20 januari 2016 22:07
Razend interessante video met meer uitleg: de foto bij dit artikel toont de banen van 6 objecten. Deze banen kunnen volgens de auteurs enkel stabiel zijn mits planet nine bestaat.
Wat ik uit video haal is niet zozeer dat de banen van deze zes objecten door planeet X stabiel zijn, maar dat deze planeet er voor gezorgd kan hebben dat deze objecten deze baan hebben gekregen.
Ik weet niet wat er in het filmpje staat (kan ik hier niet kijken). Maar Planeet X refereert naar een potentiele planeet tussen Neptunus en Uranus, die de banen van beide planeten moest verklaren. Het lijkt me sterk dat ze deze kandidaat hetzelfde noemen.

Later bleek dat de berekeningen verkeerd waren gemaakt en er was dus niet een extra hemellichaam nodig was om de zwaartekracht te verklaren. Dat was dan ook het einde van planeet X, hoewel er nog wat crackpots zijn die er nog heilig in geloven.
Deze oude Chileense "crackpot" Munoz Ferrada voorspelde al in de jaren 40 dat er een andere grotere planeet zich verstopt en een eliptische baan van ongeveer 13000 jaar volgt. En dat allemaal berekend met pen & papier ..

http://niburu.co/index.ph...id=35:universum&Itemid=48
Nibiru uiteraard. Hij schijnt aardig wat te "weten" maar als ze naast zijn profetieen en het filmpje ook nog wat feiten hadden laten zien was dat misschien een beetje geloofwaardig geweest. (En konden we er waarschijnlijk een simulator c.q. gehaktmolen tegenaan gooien }> )
De X in planeet X staat voor onbekend, je kan het dus voor elke planeet gebruiken die niet ontdekt is. De planeet X waar jij naar verwijst heeft zo'n mythische proporties aangenomen dat mensen zijn beginnen denken dat het de naam van die planeet is.

Wanneer planeet X met een of andere telescoop ooit kan worden waargenomen dan zal deze een naam krijgen en dat zal dan zeer waarschijnlijk de naam van een Griekse god worden.

Moest er dan vervolgens nog eens tekenen zijn dat er mogelijk een tiende planeet bestaat dan wordt deze planeet eerst aangeduid als planeet X.

Wat nu die planeet X betreft waar jij naar refereert, die bestaat dus niet. Die was gebaseerd op foute berekeningen en kan dus eigenlijk niet meer planeet X genoemd worden al zal in de alluhoedjes wereld nog decennia lang gefantaseerd worden over hun planeet X
[edit]
My bad, verkeerd gelezen

---
Uit de video, op 1:07:
It is much more likely that planet X has shepherded the six objects into their orbit

[Reactie gewijzigd door lepel op 23 juli 2024 09:32]

Anoniem: 167912 @kwinvdv21 januari 2016 07:57
Dat is eigenlijk exact hetzelfde...
Mooie video. Ik irriteer me alleen aan wetenschappers die Uranus als 'Urine-us' uitspreken.
Ik vind Ur Anus nog erger eigenlijk ;-)
Op z'n Grieks uitspreken 'Oeraanos'. Problem solved.
vind ik ook :+ }> _/-\o_
Mike Brown, eenvan de 'vinders' van de 'planeet' (want dat valt nog te bezien; ze meten alleen massa), en vinder van wat dwergplaneten voorbij pluto, heeft in 2009 al een extra planeet niet uitgesloten:
In a 2009 interview with the Discovery Channel, Mike Brown noted that, while it is not impossible that the Sun has a distant planetary companion, such an object would have to be lying very far from the observed regions of the Solar System to have no detectable gravitational effect on the other planets.
Daarna is hij wel gemotiveerd aan het zoeken geweest:
Zijn ontdekkingen leidden er onder meer toe dat Pluto niet langer wordt beschouwd als de negende planeet, omdat hij te klein is. 'Mijn dochter is daar nog altijd kwaad over', zegt Brown in de Washington Post. 'Ze heeft gezegd dat ze me pas vergeeft als ik een nieuwe planeet ontdek.'
Nou ja, Pluto is nu een "dwergplaneet" en dat is in zekere zin nog steeds een planeet, alleen dan een kleine. Bijkomend gevolg is dat je onze maan nu ook een (dwerg)planeet zou kunnen noemen. }>
Feitelijk is Pluto geen planeet. Ook geen kleine. ;) Er bestaan inmiddels richtlijnen wanneer je een lichaam een planeet mag noemen. Om een lichaam een planeet te mogen noemen, moet het voldoen aan drie voorwaarden;
  • Het lichaam moet in een baan rond de zon draaien
  • Het lichaam moet door zijn massa een ronde vorm krijgen
  • Het lichaam moet zijn "neighborhood" ontruimd hebben van ander ruimtepuin
En in het geval van Pluto wordt aan de laatste voorwaarde niet voldaan. Pluto heeft zijn straatje niet mooi schoon, plat gezegd.
Overigens vind ik dat een hele slechte definitie: Stel je voor een systeem als onze, maar met twee planeten zoals aarde in een gedeelde baan op 180 graden van elkaar met dezelfde omloopsnelheid en massa. Het zijn dan volgens die definitie geen planeten en dat is gewoon niet logisch.
Dat mag je vinden, alleen is datgene wat je omschrijft onmogelijk. Zo'n situatie kan namelijk niet ontstaan.
Nonsens. Co-orbitale configuraties kunnen best bestaan. Denk bijvoorbeeld aan de Lagrange punten L4 en L5 die feitelijk op de baan van een planeet liggen - daar zijn over het algemeen kleinere objecten te vinden door de wisselwerking van aantrekkingskracht van de planeet met zijn ster. Dit worden trojans genoemd.

Er gaan zelfs theorieën dat de aarde en maan zo zijn ontstaan, omdat de hypothetische planeet Theia als trojan van de proto-Aarde uit zijn baan is geraakt door andere hemellichamen en uiteindelijk met de proto-Aarde is gebotst.
Anoniem: 421001 @MIB7521 januari 2016 07:56
Ik vind het een interessante stelling, misschien niet 180 graden maar er is iets wat daar wel op lijkt. Cruithne is iets wat daar toch dicht tegenaan leunt. Misschien moeten dat we dan ook nog moeten gaan spreken dwergplaneet aarde.
#1: Het lichaam moet door zijn massa een ronde vorm krijgen
#2: Het lichaam moet zijn "neighborhood" ontruimd hebben van ander ruimtepuin
Een nogal slechte definitie. Ik vond hem direct al slecht toen deze werd ingevoerd.
Want waar ligt de grens tussen rond en bijna-rond of niet-rond?
Hoeveel ruimtepuin mag er nog wel in die baan liggen? Een klein rotsblokje of ook niet?
Een klein rotsblokje zal of een maan zijn of aangetrokken door de planeet en op den duur verdwijnen.
Interessante definitie. Het was me niet geheel duidelijk waarom Pluto opeens niet meer voldeed aan de definitie om een "planeet" te zijn.

Maar laten we wel wezen: de definitie is aangepast omdat Pluto niet meer de enige van zijn soort bleek te zijn, wat we nu "transneptunische objecten" zijn gaan noemen. Wat nou als blijkt dat "planeet X" zich ruim binnen de Kuipersgordel bevind, daarheen geslingerd door een kosmische strike van het een of ander, en dus gekruist door vele objecten in zijn baan? Dan is "planeet X", een object ter grootte van Neptunus dus, geen planeet.

Moeten we de definitie weer herzien. Het is een beetje een patchwerk.
Het lichaam moet in een baan rond de zon draaien
Het lichaam moet door zijn massa een ronde vorm krijgen
Het lichaam moet zijn "neighborhood" ontruimd hebben van ander ruimtepuin
Waarom spreken ze dan nu over een 9e planeet? Het kan immers imo nooit zo zijn dat een 'planeet' met een baan van 15000 jaar zijn 'neighbourhood' ontruimt omdat ook de kuipergordel niet stil staat. Dus als deze 'planeet' zou bestaan zou het volgens diezelfde definitie niet eens een 'planeet' zijn/
Het lichaam moet zijn "neighborhood" ontruimd hebben van ander ruimtepuin
Saturnus dan? Daar noemen we dat "neighbourhood" ruimtepuin de ringen.
Volgens mij kijken ze naar meer punten, de eccentriciteit van de baan, de inclinatie etc
zie dit artikel http://planetary.org/blogs/emily-lakdawalla/2012/3381.html
Anoniem: 432173 @Atomsk21 januari 2016 00:38
Behalve dat een planeet rond een ster moet draaien. De maan draait rond de aarde (en ook wel rond de zon, maar indirect en niet ten gevolge van de zwaartekracht van de zon)
De aarde en de maan draaien om een gezamenlijk zwaartepunt. Dat ligt weliswaar binnen de aarde, maar dat maakt niet uit. Het punt is ook dat onze maan groter is dan Pluto.

Uiteindelijk was die hele pluto-is-geen-planeet discussie veel geneuzel over definities en heeft het niet veel meer duidelijkheid geschapen. Niet dat ik er wakker van lig.
Anoniem: 55563 @Atomsk21 januari 2016 06:37
Dat geneuzel over Pluto ging niet zozeer om de grootte als wel over de baan die het hemellichaam om de zon aflegt. Deze ligt namelijk niet in hetzelfde vlak als de 8 bekende planeten wat erop zou wijzen dat Pluto zijn oorsprong buiten ons zonnestelsel heeft. Een planeet is per definitie afkomstig van de zon waar hij omheen draait.
Is ook gewoon afkomstig van de zon hoor. Bij de vorming van het zonnestelsel, is de accretieschijf eigenlijk in 3 stukken gevallen de Oortwolk, de Kipergordel en de accretieschijf waar uiteindelijk de zon en de 8 planeten uit zijn ontstaan.

Dus van buiten ons zonnestelsel heeft niets met de definitie van planeet te maken.

Het feit is dat Pluto, mede door zijn gebrek aan massa zijn baan iet vrij heeft gemaakt van andere objecten.Omdat die baan inet vrij is, zou pluto nog wel eens het een en ander kunnen opslokken, en daardoor meer massa kunnen verkrijgen daardoor nog meer opslokken en uiteindelijk toch een planeet worden. Al is die kans, mede ten gevolge van de omlooptijd, ook niet significant.

Stel dat de rekenmodellen kloppen en dat X inderdaad gedetecteerd wordt, dan bestaat ook nog eens de kans dat X nog niet de tijd heeft gehad om zijn baan schoon te maken. Dan heb je dus een dwergplaneet die tien keer zo groot is als de aarde. Of men moet dan weer een nieuwe classficatie in het leven roepen zoals uitgestoten planeten.
Een planeet is per definitie afkomstig van de zon waar hij omheen draait.
nee, dat is niet zo. De definitie van een planeet maakt hier geen melding van.
Los daarvan: waarom zou pluto niet van binnen het zonnenstelsel komen? Voor zover mij bekend (maar ik ben geen specialist) heeft de baan van een hemellichaam niets te maken met zijn oorsprong. Er zijn genoeg hemellichamen in ons zonnestelsel met een andere baan dan de planeten. Het lijkt me sterk dat die allemaal van ergens anders komen. Van waar dan wel trouwens? Een ander sterrenstelsel? De baan van deze hemellichamen ligt duidelijk ook niet meer in lijn met de planeten van dat sterrenstelsel wat volgens jouw redenering erop zou neerkomen dat ze dus ook niet van dat sterrenstelsel kunnen komen.
De lijn moest ergens getrokken worden. Als je Pluto als planeet wilde houden is de kans groot dat we binnenkort met tientallen of zelfs honderden planeten in ons zonnestelsel zitten als je de definitie consistent wilt houden. Classificatie heeft als nut om alles overzichtelijk te houden, en dat is het nu wel. Je hebt de 4 rotsachtige planeten, een asteroïden gordel (met dwergplaneet Ceres), de 4 gas planeten en dan de Kuiper gordel met daarin een aantal dwergplaneten (een aantal dat rap aan het groeien is) en een hele hoop kleinere asteroïden. Last but not least heb je dan nog de Oort wolk die vooral bestaat uit kometen. Op deze manier zijn alle regio's goed afgebakend en zitten de objecten die het meest bij elkaar passen in dezelfde categorie. Echt belangrijk is het niet, maar het was misschien toch eens tijd om een officiële definitie van een planeet te verzinnen nu dat we er duizenden aan het ontdekken zijn in andere zonnestelsels.
Ten tijde van de degradatie van Pluto lag het er zo voor dat mocht Pluto toch nog een planeet genoemd worden, dat het zonnestelsel dan al 12 planeten zou hebben in plaats van de toen huidige 9. Als ik mij niet vergis zou dat nu 19 moeten zijn geweest volgens de definitie als Pluto ook nog een planeet zou zijn geweest.
Het gezamenlijk zwaartepunt ligt bij het Aarde-Maan systeem binnen de aarde.

Bij Pluto-Charon ligt dit buiten Pluto. Het is daarom feitelijk beter om daar van een dubbelplaneet of "dubbel-dwergplaneet" te spreken.
Mee eens boeit me ook niks tot weinig, wat ik wel belangrijk vind is wat wat nu precies omcirkelt.
Nou ja, Pluto is nu een "dwergplaneet" en dat is in zekere zin nog steeds een planeet, alleen dan een kleine.
Ehm nee, een dwergplaneet is niet een kleine planeet, het is juist géén planeet; dat was nou juist de hele reden voor het bedenken van die nieuwe term (Pluto was immers altijd al een kleine planeet). Om het even te stellen in voor T.net begrijpelijke termen: "een dwergplaneet is gewoon een kleine planeet" is even fout als "JavaScript is gewoon een gescripte versie van Java".
Pluto is op dezelfde wijze ontstaan als de (andere) planeten. Het feit dat zijn baan ovaler is en een wat grotere hoek maakt met ons baanvlak doet daar niets aan af.

Toen bleek dat er in de Kuipergordel veel meer planeten zouden zijn (zoals Sedna, Eris, Haumea en Makemake) en ten minste één daarvan groter dan pluto (Eris) vond een meerderheid in de Internationale Astronomische Unie dat er paal en perk gesteld moest worden aan het aantal planeten. Daar is toen een set regels bij verzonnen om nooit meer in de toekomst het aantal planeten te moeten aanpassen.

Overigen bleek later dat Eris niet groter is dan Pluto. Pluto blijft de grootste dwegplaneet. Maar in essentie zijn planeten en dwergplaneten gelijk. Bovendien weten we sinds kort, dankzij New Horizons, dat Pluto geen "suffe" ijsdwerg is waar zich niets afspeelt maar geologisch zeer actief is. Als je wilt kun je Pluto-Charon ook een dubbelplaneet noemen omdat het zwaartepunt van beide objecten buiten Pluto ligt.

Voor wie meer wil weten over de demotie van Pluto raadt ik het zeer lezenswaardige boekje How I Killed Pluto and Why It Had It Coming aan van Michael Brown, de ontdekker van verschillende TNO's (Trans Neptunian Objects) zoals Sedna, Eris en Orcus.
Helaas, de primaire aantrekkingskracht van de maan is de aarde en niet de zon.
Een van de voorwaarden waaronder een object de status van planeet kan krijgen is dat het zijn baan moet 'schoonvegen'. Dat heeft dit object duidelijk niet gedaan, het is daarom per definitie geen planeet.

https://en.wikipedia.org/wiki/Planet
The defining dynamic characteristic of a planet is that it has cleared its neighborhood. A planet that has cleared its neighborhood has accumulated enough mass to gather up or sweep away all the planetesimals in its orbit. In effect, it orbits its star in isolation, as opposed to sharing its orbit with a multitude of similar-sized objects. This characteristic was mandated as part of the IAU's official definition of a planet in August, 2006. This criterion excludes such planetary bodies as Pluto, Eris and Ceres from full-fledged planethood, making them instead dwarf planets.[2] Although to date this criterion only applies to the Solar System, a number of young extrasolar systems have been found in which evidence suggests orbital clearing is taking place within their circumstellar discs.[120]
Dan zou geen enkele planeet zo genoemd kunnen worden. De Aarde heeft bijvoorbeeld Trojanen, planetoïden die zich in de baan van een planeet bevinden. En Jupiter heeft ze ook. Je moet de definitie iets algemener zien; een planeet is qua zwaartekracht een dominant hemellichaam in een planetenstelsel. Dominant in die zin dat het niet wijkt voor andere hemellichamen zoals planetoïden of kometen. Dan kun je vervolgens zeggen dat een ster dat ook is. Maar wat een ster apart zet van een planeet, is dat er kernfusie in plaatsvindt.

@skatebiker: Leuk. Maar jouw definitie gaat net zo min op; een bruine dwerg is geen ster.

[Reactie gewijzigd door Wodanford op 23 juli 2024 09:32]

Maar wat een ster apart zet van een planeet, is dat er kernfusie in plaatsvindt.
Dan zijn witte dwergen zoals Sirius B dus ook planeten, immers daar vindt geen kernfusie plaats. Het licht is gewoon 'restlicht', het zijn uitdovende sterren.
Beter criterium is 'als het licht geeft, is het een ster'. En dat geldt als de oppervlaktetemperatuur > 500C is (donkerrood gloeiend, bruine dwerg).
Dan is Jupiter dus ook een ster. Want Jupiter straalt meer licht uit dan dat deze van de zon ontvangt.
Meer energie, dat klopt, ik denk zelfs 2.5 keer, net als Saturnus.
Maar dat is geen zichtbaar licht.
Licht- en warmtestraling heb ik weleens begrepen. In ieder geval een opmerkelijke eigenschap voor een planeet.
Dus zodra Iter opgestart is is de aarde geen planeet maar een ster? :+
enkel als het experiment grondig mis gaat :)
Kernfusie heeft al een paar keer plaatsgevonden op aarde.
vraag de (ex) bewoners van Bikini maar.
Je hebt gelijk.
Rommel die in de trojan of lagrange areas hangen: agreed dat telt niet mee. Die zijn wel in-sync met de planeet, in feite ondergeschikt.
En dat lijkt hier ook het geval te zijn, met een soort orbital lock.
Als het om de massa en de extra zwaartekracht gaat vind ik een enorme planeet bedenken -die we ondanks het formaat nog niet hebben waargenomen - nogal een niet erg Occamiaanse verklaring.

Lijkt me dat je eerst moet overwegen of de Kuipergordel misschien groter is dan we weten of dat de hoeveelheid donkere materie in ons zonnestelsel meer is dan geschat. Exacte waardes hebben we daar niet voor, dus kijken of andere data wel correct is lijkt me een betere stap dan er maar een joekel van een planeet ertussen kwakken.
de planeet heeft wel een vreemde baan.

het kan zijn dat de planeet eigenlijk een zwerf planeet was. die een paar 10K jaar geleden in een baan rond onze zon kwam en hier niet meer uit kwam. waardoor de vreemde baan is gevormd.

of een andere mogelijke oorzaak is dat 2 planeten die rond de zon botsten tegen elkaar kwamen en elkaar in een andere baan hebben geduwd.

mogelijk sedna en planet 9. omdat die een bijna overlappende baan hebben in 2 tegenovergestelde richtingen
Een elipsbaan rondom een center of mag als een ster, bijvoorbeeld onze zon, Is I'm tegenstelling tot wat veel mensen denken niet raar,maar juist de enige natuurkundig te verklaren baan (http://hemel.waarnemen.com/FAQ/Planeten/003.html legt het enigszins uit, kon zo snel geen betere bron vinden) in werkelijkheid hebben alle planeten een elipsvormige baan alleen valt dat minder op naarmate ze dichter bij de zon staan.
De planeet heeft een vreemde baan omdat hij waarschijnlijk door Jupiter en Saturnus is gelanceerd. Dat is waarschijnlijk gebeurd op het moment dat Jupiter de baan van Saturnus voorbijstak +/- een paar miljoen jaar.
Hoe is deze planeet nog niet eerder gezien. Er worden zelfs planeten ontdekt in andere planetenstelsels.
Inderdaad hoe kan je een boom in je achtertuin niet zien, terwijl je wel het onkruid tussen de tegels in de andere wijk ziet. Ik bedoel, meteoren zien we wel maar een planeet die 10x zwaarders is dan de aarde zien we niet?
Wij zijn in staat om de uitdijing van het heelal te bereken, maar niet de omloop/baan en van de planeten in ons eigen zonnestelsel te verklaren?
Maar interessant artikel....
Door je eigen observaties zou je al moeten kunnen aanvoelen dat het dus een stuk complexer ligt ;)

Planeten die heel ver weg staan observeren we omdat ze bijvoorbeeld voor hun ster langs gaan waardoor die even een klein beetje minder fel wordt, bovendien moet je dan ook nog eens precies op het juiste moment kijken. Bij deze hypothetische Planet Nine kan dat natuurlijk niet omdat we zelf tussen die planeet en de zon in staan en omdat de omlooptijd zo lang is (mogelijk tot 20.000 jaar).

Daarnaast zijn directe observaties ook erg lastig omdat de planeet zo ver weg ligt, zo'n lange omlooptijd heeft en dus erg donker en koud is. Het hoeft trouwens niet eens een planeet te zijn: ze hebben alleen een mogelijk massa uitgerekend, dus het zou ook een enorme berg gruis kunnen zijn.

Ik weet niet exact hoe je een dergelijke planeet dan wel zou willen ontdekken. Mogelijk zo precies mogelijk theoretisch uitrekenen wat de baan van deze planeet en het waarschijnlijkste huidige punt in die baan is en vervolgens met meerdere telescopen een groot aantal jaren die plek/baan observeren en hopen dat de planeet toevallig langs een ster afgaat.
dus het zou ook een enorme berg gruis kunnen zijn
Zo'n grote berg gruis zou door zijn eigen zwaartekracht allang omgevormd zijn tot een planeet :)
hoeft niet, de Kuipergordel is ook een enorme bult gruis. Als het maar ver genoeg van elkaar ligt.
Klopt, maar dan gedraagt de zwaartekracht zich niet als een planeet zoals in dit geval.
Maar de Wide-field Infrared Survey Explorer zou zo'n grote planeet toch moeten opgemerkt hebben?

[Reactie gewijzigd door monojack op 23 juli 2024 09:32]

Planeten komen in verschillende groottes en afstanden van de zon. De planeten die we ontdekken zijn erg groot, en lopen voor de ster langs. Daardoor gaat er periodiek een stukje intensiteit van die ster af. Het kan ook zijn dat de ster zwaar genoeg is en dicht bij genoeg de ster staat, om de ster te laten 'wobbelen'.
Deze planeet moet je op een compleet andere manier waarnemen.
Om er aan toe te voegen: Een planeet die de ster niet kan laten 'wobbelen' en de baan tussen ons en de ster niet kruist is op dit moment niet te ontdekken.
dat is niet correct. Je kan ook variaties in lichtintensiteit van de ster gebruiken om planeten te herleiden. Verder kun je de reflectie van het sterrenlicht op een planeet waarnemen of kun je via gravitatiemicrolensing planeten herleiden.

Zo zijn er nog een tiental methodes die geen gebruik maken van zwaartekrachtwobbels van de ster. Het grote nadeel is dat de meeste methodes vooral planeten kunnen vinden die of heel groot zijn, of heel dicht bij de ster staan, of beide.

Maargoed, we zijn nog niet heel lang bezig en er zijn inmiddels meer dan 1000 exoplaneten gevonden, ik heb goede hoop dat we de methodes zullen verbeteren en nog veel meer zullen ontdekken.
Simpel; te donker! Die planeten in andere zonnestelsels ontdekken we omdat ze letterlijk tegen een lichtje worden gehouden. De ster waar die planeten omheen trekken wordt geregeld verduisterd door de planeten in kwestie. En daardoor we weten dat daar een planeet moet zijn.

Natuurlijk, als deze planet nine zo'n lange omlooptijd heeft, en zelf niet genoeg/geen licht reflecteert om op te vangen met onze telescopen. Tja, pech dan. Je kunt dan alleen vertrouwen op het meten van massa's zoals de wetenschappers hier deden.

@ onder:
maniak: Zelfs al geven ze infrarood af, het kan goed zijn dat ze gewoon niet eens opvallen t.o.v. de achtergrond

cHoc: Sedna is ontdekt nabij zijn perihelion (punt dicht bij de zon) wat het een stuk makkelijker maakte en ook scheen hij voor andere sterren te trekken. Kans is groot dat Planet Nine de optische omstandigheden voor Planet Nine gewoon ideaal zijn. Anderzijds, nu we weten de wetenschappers naar wat voor een object ze moeten uitkijken dus wie weet...

[Reactie gewijzigd door 6129(15) op 23 juli 2024 09:32]

Alles leuk en aardig, maar we hebben ook dwergplaneten als Sedna gevonden, die een in grootte vergelijkbare baan heeft rond de zon. hoe wil je dan een planeet van een dergelijke grootte (5-10 x aarde) missen maar meerdere dwergplaneten met in grootte eenzelfde baan weer wel vinden.....

https://en.wikipedia.org/...ort_cloud_Sedna_orbit.svg
Omdat sedna op dit moment relatief dichtbij de zon staat, planeet 9 zou daarentegen op een punt in zijn baan staan waarbij die erg ver weg staat, en voordat dat veranderd zijn we weer 5 millennia verder
NU ga je er van uit dat we alles behalve planeet 9 gevonden hebben. Misschien zijn er nog wel 10 sedna's die we niet gevonden hebben.

Dat we er tegen een aan zijn gelopen betekent niet dat we alles maar moeten kunnen vinden. Oftewel, je statistische hoeveelheid samples is te klein en geen informatie over hoeveel we niet gevonden hebben.
Mja.. als planeten groot genoeg zijn geven ze toch wel iets warmte af en zou je ze moeten kunnen zien via infrarood?
Een gemiddelde planeet reflecteert minder dan de helft van de straling die erop valt.
De straling die erop valt is al erg gelimiteerd, en die wordt dan ook nog verspreid in alle richtingen. Als je over 2 maal een gigantische afstand doet kan je er van uit gaan dat de hoeveelheid straling die over is kleiner is dan 1/1e100 van de orginele straling. Dat wordt dus lastig,,,
Ik doel niet op de gereflecteerde warmte, maar de warmte die de planeet zelf genereert.
Het lijkt me erg onwaarschijnlijk dat die planeet zelf warmte van betekenis genereert. Zelfs Jupiter heeft veel te weinig massa om kernfusie op gang te brengen. Radioactief verval, contractie onder de eigen zwaartekracht en chemische reacties kunnen ooit wat opgeleverd hebben, maar daar kan niet veel van over zijn.
De aarde heeft ook nog een vloeibare kern na 5 miljard jaar. Jupiter en Saturnus zijn allebei een gigantische bron van straling. Een planeet met 10 keer de massa van de aarde zal zeker nog een heel warme kern hebben als die gevormd is samen met het zonnestelsel. Radioactiviteit gaat ook nog zeker niet verwaarloosbaar zijn zoals bij de andere gas planeten.

De planeet genereert waarschijnlijk niet zo veel IR licht omdat de atmosfeer en/of korst een pak kouder zijn dan de kern. Ze isoleren de warmte. Dit houdt de kern warm, maar beperkt dus de gloed, Als je daarmee rekening houdt dan is het niet zo verbazend dat het niet makkelijk te vinden is. Om planeten te vinden kijken we eigenlijk vooral naar sterren en zien we of die iets vreemd doen. Zomaar een (dwerg)planeet uit het niets vinden gebeurt maar zelden, en de meeste die zo gevonden worden zijn in heel specifieke regio's. Aangezien het tijd en geld kost om naar een stukje in de hemel te kijken met een telescoop die krachtig genoeg is wordt er gewoon niet zo veel "willekeurig" gezocht. Pas als er aanwijzingen naar boven komen dat er iets interessants aan de gang is (uit andere observaties of uit full sky surveys) gaat men verder onderzoeken. Dit is hier het geval.
Nee de aarde heeft een vaste ijzerhoudende kern. Dit komt door de enorme druk die er heerst.. De mantel en de buitenkern daarentegen zijn wel vloeibaar.
Toch zorgt radioactief verval in de kern van Pluto er voor dat deze (dwerg)planeet geologisch behoorlijk actief is.

Grote gebieden van Pluto hebben geen of nauwelijks kraters wat er op wijst dat de ijslaag zich daar voortdurend vernieuwd. De gangbare theorie is dat dit gebeurt door convectie. Dan moet de kern van Pluto wel warmte afgeven. Als dit bij Pluto gebeurt is er geen reden te bedenken dat bij de grotere dwergplaneten als Sedna en Eris niet hetzelfde mogelijk is.
Of, ilbies; is het misschien mogelijk dat je erg weinig van de methodieken begrijpt en je slechts een beperkte voorstelling kan maken van de grootte van waar we ons bevinden?

Foto's van mars, media en gps etc doen wel eens vergeten hoe complex en groot dingen zijn...
Of beter gezegt: hoe miezerig klein en ombelangrijk wij eigenlijk zijn. :Y)
Anoniem: 64119 @flippy21 januari 2016 00:08
Nu onderschat je de mensheid toch wel fors.
Alle Aardse Ego's bij elkaar hebben een omvang groter dan het universum. 8-)
De omvang van de arrogantie dat de Aarde de enige planeet is waar, kuch, intelligent leven voor zou komen is nog minder beperkt.

Dat er ergens nog een onbekende ijsklomp ronddraait rond de zon vind trm0001 weinig spannend. Wel spannend vind ik hoeveel massa er zich totaal in de buitenste kringen van ons zonnestelsel bevind en of die massa aan rots en ijsblokken uberhaupt ergens stopt of gewoon doorloopt tot de volgende sterren in de buurt. Ik kan me namelijk weinig redenen voorstellen waarom die laatste gordels niet gewoon doorlopen tot onze buren........

[Reactie gewijzigd door Anoniem: 64119 op 23 juli 2024 09:32]

Volgens mij loopt de vorogestelde 'Oortcloud' (voorbij Kuiperbelt) door tot ongeveer de helft van de afstand tot dichtstbijzijnde volgende ster.
We maken 1x per jaar een rondje om de zon en 365 keer per jaar een rondje om onze eigen as..
De aarde draait ruim 366 keer per jaar om z'n as, dat levert 365 zonsopgangen op. (Had de aarde een retrograde aswenteling gehad dan waren dat 367 zonsopgangen geweest.)
Nee, we maken 1 keer per 365 dagen een rondje om de zon en we draaien 365 keer per jaar om onze as en wel in 24 uur, ofwel een dag.
De aarde draait ~366 maal per jaar om haar as. Eén rotatie wordt door onze baan om de zon opgesnoept, waardoor we 365 keer per jaar de zon zien opkomen.
wauw er is altijd baas boven baas he :) Bedankt voor de info, altijd leuk op verjaardagen.
Vroeger draaide de zon wel 365 keer rond de aarde hoor.
De rest van het heelal ook trouwens... kwestie van perspectief

[Reactie gewijzigd door NBK op 23 juli 2024 09:32]

We maken 365 keer per jaar een rondje om de zon...
Over 4 seizoenen in een dag gesproken :X
Zullen we het bij 1 rondje rond de zon per jaar houden? Anders komen er wellicht vreemde krachten in het spel.

365 en een beetje rondjes per jaar om onze eigen as gaat wel goed overigens..
'We maken 365 keer per jaar een rondje om de zon' om onze eigen as bedoel je hopelijk...?
Ik heb het niet precies nagerekend, maar stel dat je in de ruimte bent, met (bijna) alleen maar lege ruimte om je heen en ik vertel je dat er op een afstand van 75 tot 200km (of misschien wel 500 km?) van je vandaan, ergens in de ruimte, boven je, of onder je, of voor je, of achter je, etc. een zandkorrel van 1mm is, en dat je die moet ontdekken...
Wat ik niet snap: we kijken al tig jaar de ruimte in, weten dat Pluto bestaat, en dan nog hebben we niet door dat er een onbekende planeet aanwezig is? :? Ik denk er vast te makkelijk over ;)
Pluto staat on geveer 40 keer zo ver van de zon als de aarde, dus deze planeet staat 5 keer zo ver van de zon als Pluto. En voordat New Horizon langs Pluto vloog hadden we maar heel wazige beelden van de Hubble ruimte telescoop, dus het is wel voor te stellen dat iets dat 5 keer zo ver van de zon staat nog minder gedetailleerd te zien is door telescopen die rond de aarde gestationeerd zijn. Ik vraag mij wel af hoe nauwkeurig de baan van deze planeet te voorspellen is en of er ooit ook een probe naar toe gestuurd zal worden.
5x zo ver dus 125x zo weinig licht. Maar wel een aantal keer zo groot als pluto. Neem dan eens aan 20x zo weining reflectie.
Dan kan nog mee spelen dat het oppervlak minder reflecteert of juist meer.
Een hoop onbekenden voor het vinden van een planeet waarvan we de positie en baan niet weten.
Er valt nauwelijks licht op zo'n planeet, verwaarloosbaar weinig, dus je kan zoiets niet met een telescoop zien. Of als je het al wel kan zien moet je precies weten waar je moet komen, dus je moet zo'n ding meten in de kleinste verschillen in zwaartekracht en banen van andere planeten enz. Het is dus niet vreemd dat zo'n ding dat zo ver weg is niet eerder ontdekt is
Niburu? Wel vreemd dat van sterrenstelsels veeel verder weg planeten kunnen worden onderscheiden. En dan nu nog in de eigen achtertuin een loslopende planeet denken te hebben.
Zijn er al echt planeten gevonden in andere sterrenstelsels dan de melkweg??
Bedoelde zonnestelsels, vermoeidheid sloeg toe. De verwondering veranderd er echter niet echt om. Zelfde met de oceanen. Bepaalde gedeeltes (dieptes) hebben wij nog nooit gezien en komen zelfs soms nieuwe levensvormen tegen. Terwijl er al meerdere planeten om naburige sterren op enkele tientallen lichtjaren vermoedelijk zijn gevonden. Op een kosmische schaal ligt deze ontdekking echt in onze achtertuin.
Ja inderdaad!
Zoek maar op 'extra galactic planets".
Waarom hebben wij nu tot op de dag van vandaag geen planeet gevonden die het zelfde aspecten heeft als de aarde? Zuurstof enz..

Zijn wij écht de enige leefbaar iets in het heelal? Kan het haast niet geloven dat wij écht het enige levendsoort iets zijn..
We hebben een paar aard-achtige planeten gevonden.
Ze staan alleen zo ver weg weg dat wij er, met de huidige stand van de techniek, er niet heen kunnen.
Anoniem: 696390 20 januari 2016 21:59
Eerste waar ik aan dacht was de dwerg planeet sedna eerlijk gezegd
Anoniem: 532949 21 januari 2016 00:57
Verklaard ook waar al die UFO's steeds vandaan komen ;)
Wel gaaf ondanks dat deze natuurlijk alsnog ongelofelijk ver van ons afstaat is hij nog altijd stukken "dichterbij" dan het volgende zonnestel.
Wat zou het toch mooi zijn als hij ook nog 1 of meerdere manen zou hebben _/-\o_

Hopen dat hij binnenkort in beeld gebracht kan worden, ben nu erg nieuws gierig, ongelofelijk eigenlijk dat er nog nooit iets van is waargenomen ondanks alle meet apparatuur die we naar de ruimte gericht hebben.. maar goed als je niet weet waar je moet zoeken..

[Reactie gewijzigd door Anoniem: 532949 op 23 juli 2024 09:32]

Verklaard ook waar al die UFO's steeds vandaan komen ;)
Wel gaaf ondanks dat deze natuurlijk alsnog ongelofelijk ver van ons afstaat is hij nog altijd stukken "dichterbij" dan het volgende zonnestel.
Jij snapt het! In de jaren 70-80 zaten ze nog relatief dichtbij (vandaar zoveel sightings en ontvoeringen) en dat is steeds minder geworden (omdat Planet 9 steeds verder gaat) :'(

Nu dus nog 9940- 19940 jaar wachten en we gaan weer aliens zien !
Anoniem: 219080 21 januari 2016 01:31
Spannend hoor, zou weer een mooie uitdaging zijn voor een nieuwe generatie ruimte-sondes! Hieronder een kort interview met twee van de astronomen die er mee bezig zijn: https://www.youtube.com/watch?v=ov4EKOSea48

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.