World of Warcraft: Mists of Pandaria

Het is moeilijk te geloven dat de meest populaire mmog aller tijden dit najaar zijn achtste verjaardag viert. Toegegeven, het hoogtepunt voor wat betreft spelersaantallen - 12 miljoen spelers wereldwijd in 2009 - ligt inmiddels ver achter ons, maar volgens Blizzard zijn er momenteel nog steeds 9 miljoen spelers die regelmatig hun weg naar Azeroth weten te vinden. Gaat Mists of Pandaria die trend keren en betekent het de terugkeer van spelers van weleer?

Gespeeld op: Windows
Ook verkrijgbaar voor: OS X

Dat het aantal spelers door de jaren wat teruggelopen is, is natuurlijk niet zo gek. Een spel dat al acht jaar meedraait verliest uiteraard na verloop van tijd zijn aantrekkingskracht. De aanschafprijs van een uitbreiding en het maandelijkse abonnementsgeld vallen alleen te rechtvaardigen als het spel voldoende fris en innoverend blijft. In het verleden was dat ook geen probleem. Het oorspronkelijke World of Warcraft wist trouwe spelers om de paar maanden opnieuw te verleiden met nieuwe content, dungeons, battlegrounds en allerlei andere nieuwe speelmogelijkheden. Onze favoriete uitbreiding, The Burning Crusade, voegde de nodige aanvullingen toe aan het spel, onder andere met een nieuwe wereld waar je je vingers bij kon aflikken, flying mounts en een verbeterd PvP-systeem. Wrath of the Lich King voegde daar zogenaamde 'phasing'-techniek aan toe; gebieden veranderden dynamisch naargelang de vorderingen van de speler. Een schitterend voorbeeld hiervan was het openingsgebied van de nieuwe Death Knight-klasse.

Op leeftijd

En toen kwam Cataclysm. Ja, ook wij waren in eerste instantie best enthousiast over deze uitbreiding, maar na een paar weken fervent levellen, dungeons leegharken en meegedaan te hebben aan een aantal raids kwam de klad er al heel snel in. Waarom? Cataclysm was op geen enkel vlak vernieuwend te noemen. Oké, heel Azeroth was vanaf de grond af aan opnieuw opgebouwd om flying mounts mogelijk te maken, en opnieuw ingericht voor een vlottere quest- en level-ervaring, maar op vijf extra levels en cosmetische updates in de vorm van twee nieuwe rassen na was er eigenlijk niet zo zo heel veel nieuws te beleven. Sterker nog, het was niet af, iets dat pijnlijk duidelijk werd in de gebieden waar je in latere levels terechtkwam. Daarnaast begon World of Warcraft technisch en grafisch gezien zijn leeftijd te tonen, zeker als je het vergelijkt met mmog’s van deze tijd, zoals Guild Wars 2.