Inleiding
Research in Motion, het bedrijf achter de BlackBerry-telefoons, heeft de functionaliteit van zijn apparaten altijd hoog in het vaandel gehouden. BlackBerry's hebben misschien niet de moderne, gelikte interfaces van iOS of Android, maar de telefoons zijn heel goed in waar ze voor gemaakt zijn: communiceren.
Toen RIM eind 2010 zijn eerste tablet aankondigde was het dus ook even de vraag welke kant het bedrijf daarmee zou opgaan. De iPad had eigenlijk al voor een groot deel bepaald hoe een tablet eruit moest zien, en dat leek niet erg op de werkwijze en de visie die RIM met de BlackBerry-smartphones ontwikkeld had.
Volgens RIM is de PlayBook, net als de BlackBerry, bedoeld voor de zakelijke markt. Dat werd tijdens de aankondiging ook duidelijk gemaakt: de PlayBook zou niet beschikken over eigen e-mail-, kalender- en contacten-applicaties, maar moest voor deze functies draadloos aan een BlackBerry-telefoon worden gekoppeld.
Dat kwam het bedrijf op de nodige kritiek te staan, en inmiddels is besloten om in de toekomst ook native apps voor de PlayBook uit te brengen. Toch is dat momenteel nog niet aan de orde, en voor deze review stelde RIM ons dus niet alleen een PlayBook, maar ook een BlackBerry Torch 9800 ter beschikking.
Bij de bespreking van dit tweetal kijken we naar de hardware en het gloednieuwe OS van de tablet en naar de integratie met BlackBerry-telefoons. En hoewel RIM zegt dat het zich op de zakelijke markt richt, zal de PlayBook ook via de diverse telefoonzaken verkocht worden. Daarom zullen we ook bekijken hoe de PlayBook zich houdt als tablet voor de mainstream-consument.
Prijzen en specificaties
Merk en Type |
Merk |
BlackBerry |
Type |
PlayBook |
Eerste prijsvermelding |
vrijdag 1 april 2011 |
Technische Specificaties |
Snelheid |
1GHz |
Geheugengrootte |
1GB |
Videointerface |
Schermdiagonaal |
7" |
Schermresolutie |
1024x600 |
Touchscreentechniek |
capacitief |
Multitouch |
ja |
Video-uitgang |
hdmi |
Interfaces |
Wlan |
802.11a, 802.11b, 802.11g, 802.11n |
Bluetooth |
Bluetooth 2.1 |
Usb/firewire |
usb 2.0 |
Fysieke specificaties |
Gewicht |
400g |
Hoogte |
130mm |
Breedte |
193mm |
Diepte |
10mm |
Kleuren |
zwart |
Overige specificaties |
Besturingssysteem |
BlackBerry Tablet OS |
Accucapaciteit |
20Wh |
Bijzonderheden |
micro-hdmi, micro-usb, 1080p HD Video, h.264, mpeg, divx, wmv, mp3, aac, wma |
Design en uiterlijk
De PlayBook lijkt niet op eerdere apparaten van RIM, en ook vergeleken met andere tablets weet het apparaat zich te onderscheiden. Dat komt vooral doordat de achter- en zijkanten compleet bedekt zijn met hard rubber. Dat maakt dat de PlayBook er stevig uitziet en ook zo aanvoelt. Het rubber geeft een goed houvast, en wie de PlayBook in handen houdt krijgt meteen het gevoel dat het apparaat tegen een stootje kan.
:fill(white)/i/1306230481.jpeg?f=thumb)
Het uiterlijk is verder strak en zonder toeters of bellen. Afgezien van het BlackBerry-logo en de cameralens is de achterzijde geheel egaal. De bezel aan de voorzijde bevat een camera voor videotelefonie aan de bovenzijde, het BlackBerry-logo aan de onderzijde en speakers aan weerszijden.
Aan de onderkant zijn de micro-hdmi-uitgang en de micro-usb-poort geplaatst, terwijl aan de rechterbovenkant de 3,5mm-koptelefoonaansluiting te vinden is.
:fill(white)/i/1306230451.jpeg?f=thumb)
De bovenste rand bevat alle vier de fysieke knoppen die de PlayBook rijk is. Naast een aan-uitknop zitten hier nog de volumeknoppen en de play/pause-knop, die in media-applicaties kunnen worden gebruikt. De mediaknoppen voelen solide aan en zijn goed te bedienen, maar de aan-uitknop is wat priegelig en steekt maar een klein beetje uit. Deze knop had van ons een stuk groter mogen zijn.
De PlayBook zal geen design-prijzen in de wacht slepen, maar dat is vermoedelijk ook niet het doel van RIM geweest. Het bedrijf heeft zich bij het ontwerp gericht op degelijkheid en bouwkwaliteit, en in die opzet is het geslaagd.
Hardware
RIM is met de PlayBook een nieuwe weg ingeslagen, en dat is op het hardwarevlak duidelijk te zien. De BlackBerry-telefoons staan niet bekend om hun snelle processors of krachtige gpu's, maar voor de PlayBook heeft RIM componenten gebruikt die zeker high-end te noemen zijn.
Processor en geheugen
Waar RIM voorheen zijn cpu's bij Marvell en Qualcomm inkocht, is het bedrijf nu een samenwerking met Texas Instruments aangegaan. De PlayBook wordt aangedreven door de Omap 4430-soc van deze chipfabrikant, die twee op 1GHz geklokte Cortex A9-cores bevat.
De Omap 4430 is voorzien van een ingebouwde PowerVR SGX540-gpu, die eerder al door Samsung werd gebruikt voor zijn Galaxy S-smartphone. In de PlayBook is de chip met 300MHz wel 100MHz hoger geklokt, wat in theorie een flinke prestatiewinst zou moeten opleveren.
Verder is er nog een dedicated chip aanwezig die zich bezighoudt met het coderen en decoderen van videomateriaal. Dit zorgt ervoor dat de PlayBook in staat is om 1080p-videomateriaal af te spelen, zelfs met hoge bitrates. RIM heeft een micro-hdmi-uitgang in de behuizing opgenomen, zodat zulk materiaal ook op een groot scherm afgespeeld kan worden.
De Omap 4430 wordt bijgestaan door 1GB werkgeheugen. Voor opslag is er 16GB flashgeheugen aan boord, waarvan 13,5GB beschikbaar is voor de opslag van gebruikersdata.

Audio
De twee speakers zitten aan de voorzijde, en hoewel dat heel logisch klinkt, is het dat niet: bij veel tablets zijn de speakers aan de achterzijde of aan de zijkanten geplaatst, waardoor het geluid niet op de gebruiker gericht is. De PlayBook heeft aan weerszijden van het scherm twee verticale speakers, die het geluid wel rechtstreeks in de richting van de gebruiker sturen.
Dat is in de praktijk goed te merken. Vergeleken met tablets die we eerder reviewden, weet de PlayBook een beter geluid te produceren: vooral lage tonen komen beter tot hun recht, waardoor muziek een stuk voller klinkt.
Aansluitingen
Op het gebied van aansluitingen kent de PlayBook geen vernieuwingen ten opzichte van de concurrentie. Zoals eerder vermeld blijft het bij een micro-hdmi-uitgang, een micro-usb-poort en een 3,5mm-aansluiting voor een koptelefoon. Een sd-slot is niet aanwezig.
De PlayBook kan op twee manieren opgeladen worden: via de micro-usb-poort of via een lader die met een magnetische clip bevestigd wordt, net als bij de MacBook-laders van Apple. Wij kregen van RIM een micro-usb-lader, dus het magnetische laadsysteem hebben we niet kunnen testen. Opladen via de usb-poort van een pc bleek niet mogelijk, omdat die te weinig stroom levert.
Scherm
:fill(black)/i/1306400096.jpeg?f=thumb)
Het scherm van de PlayBook heeft een diagonaal van 7" en een resolutie van 1024x600 pixels. RIM heeft gekozen voor een ips-paneel en dat betekent uiteraard dat de kijkhoeken erg goed zijn. Als het scherm onder een hoek bekeken wordt loopt de helderheid wel iets terug, maar het contrast en de kleurreproductie houden goed stand.
:fill(white)/i/1306230804.jpeg?f=thumb)
Moderne tablets en smartphones staan erom bekend dat ze in direct zonlicht niet goed te gebruiken zijn. Ten eerste gooit een glimmende toplaag vaak roet in het eten en ten tweede is de backlight vaak niet krachtig genoeg om het felle buitenlicht te overstemmen.
Tijdens het testen van het scherm viel echter al meteen op hoe hoog de lichtopbrengst is, dus hebben we de meetresultaten afgezet tegen die van een aantal andere tablets. Met een maximale helderheid van 600 cd/m² heeft de PlayBook veruit de hoogste lichtopbrengst.
Voor het testen van de beeldkwaliteit van het scherm gebruiken we een X-Rite Eye One Pro-radiospectrometer en CalMan-software. Hoewel het scherm 600 cd/m² kan leveren, schroeven we de helderheid voor onze test terug naar ongeveer 210cd/m². Dit niveau zal in de praktijk vaker gebruikt worden.
/i/1306330635.jpeg?f=imagenormal)
De kleurtemperatuur van het scherm is wat koeler dan de 6504 kelvin die gangbaar is bij televisies. Dit zagen we bij eerdere tablets ook, maar hoeft geen probleem te zijn: met een koelere weergave lijkt het wit van onder meer webpagina's neutraler te zijn.
Bij de luminantie-rgb-grafiek zien we dat de helderheid van de verschillende kleurkanalen over het grijswaardenbereik redelijk gelijk oplopen, al blijft rood over het algemeen wat achter. De drie kanalen zitten wel net onder de ideale lijn, wat betekent dat de gemiddelde gamma iets te hoog is.

Net als bij eerdere tablets die we gereviewd hebben, wordt ook bij het scherm van de PlayBook niet de volledige kleuropspanning van de Rec.709-norm voor hd-content gehaald. Blauw vertoont de sterkste afwijking en neigt iets te veel naar groen. Afgezien van cyaan laten de kleuren het bovendien iets afweten op saturatie.
Camera en accu
De PlayBook is voorzien van een 5-megapixelcamera zonder flitser. We hebben in onze studio een kleuren- en resolutiekaart op de foto gezet om de kleurreproductie en scherpte van de camera te testen.
Wat als eerste opvalt is dat het witbalansalgoritme op de PlayBook het in beide gevallen bij het rechte eind heeft. Waar andere tablets en telefoons nog wel eens voor een warme kleurtemperatuur kiezen weet de PlayBook het wit neutraal vast te leggen.
Als we inzoomen worden we wel geconfronteerd met een flinke hoeveelheid ruis. De camera-applicatie geeft niet de optie om zelf de iso-waarde in te stellen, en deze informatie wordt ook niet opgeslagen in de exif-header. We weten dus niet of de PlayBook bij lage iso-waarden al veel ruis heeft of dat de camera-app voor een hoge waarde heeft gekozen. Het uiteindelijke resultaat stelt in ieder geval wat teleur.
:fill(white)/i/1306230700.jpeg?f=thumb)
Accu
Normaliter draaien we op tablets een standaardaccutest die continu webpagina's laadt terwijl het scherm aanstaat met een helderheid van 50 procent. Bij de PlayBook bleek het niet mogelijk om de scherm-time-out op oneindig te zetten - en omdat het OS zo nieuw is, waren er ook nog geen apps waar we deze beperking mee konden omzeilen.
De enige ingebouwde app die het scherm constant aan laat, is de videospeler. Daarom hebben we een met de h.264-codec gecodeerd 720p-filmpje op de PlayBook gezet, en deze net zo vaak afgespeeld tot de accu leeg was. Deze test simuleert weliswaar geen normaal gebruik, maar dit bleek de enige manier waarop we de accu konden testen. We hebben de test ook op de Galaxy Tab 10.1v en de iPad 2 uitgevoerd, zodat we de score van de PlayBook ergens mee konden vergelijken.
De PlayBook komt van de drie als minste uit de bus. De Galaxy Tab houdt het een half uurtje langer vol, terwijl de film ruim tien uur op de iPad 2 bleef spelen. De accu van de PlayBook heeft wel twintig procent minder capaciteit dan de iPad, maar dat verklaart het grote verschil niet. Wellicht is het Tablet OS van RIM simpelweg nog niet geoptimaliseerd om zuinig om te springen met de accu.
BlackBerry Tablet OS
Waar Google en Apple hun smartphone-besturingssystemen hebben aangepast aan de schermgrootte van tablets, heeft RIM de stoute schoenen aangetrokken en een nieuw OS ontwikkeld. Het bedrijf nam daarvoor in april 2010 het bedrijf QNX over. Het gelijknamige OS van dit bedrijf werd vooral veel in de automotive-industrie gebruikt, maar is nu exclusief voor RIM.
Gestures
Het oorspronkelijke uiterlijk van QNX werd afgedankt en voor de PlayBook werd een compleet nieuwe interface ontwikkeld, die zwaar leunt op gestures. Die worden vooral voor multitasking gebruikt, maar ook voor het oproepen van contextmenu's en andere instellingen.
RIM heeft hiervoor niet alleen het scherm, maar ook de bezel aanraakgevoelig gemaakt. De bezel is dan ook het startpunt van alle gestures die binnen het besturingssysteem gebruikt kunnen worden.
Het applicatie-overzicht wordt geopend door vanaf de onderste bezel omhoog over het touchscreen te vegen. In eerste instantie wordt een kleine strook met applicaties getoond, met daarboven een overzicht van de applicaties die op dat moment draaien. Als de beweging nogmaals wordt uitgevoerd, wordt het hele scherm met applicatie-iconen gevuld.
Als we met het hoofdscherm in beeld vanaf de bovenzijde naar beneden vegen, wordt het instellingenmenu geopend. Hier zijn de instellingen voor onder meer wifi, bluetooth, het scherm, geluid en tethering te vinden.
:fill(white)/i/1306231892.jpeg?f=thumb)
Multitasking
De meest praktische toepassing van gestures is multitasking. Als er meer programma's openstaan, hoeft alleen maar aan de randen naar links of rechts geveegd te worden om naar het vorige of volgende programma te wisselen. Om een overzicht op te roepen, moet het applicatiemenu geopend worden. De thumbnails hiervan worden real-time bijgewerkt. Bij bijvoorbeeld de camera-app betekent dat dat het previewbeeld steeds actueel blijft.
RIM's implementatie van gestures en multitasking gooit hoge ogen op de Tweakers.net-redactie. Wel heeft RIM duidelijk leentjebuur gespeeld bij WebOS van Palm. Dit al wat oudere mobiele OS heeft al een gesture area onder het scherm, waarmee de interface bestuurd kan worden. RIM's oplossing gaat met de aanraakgevoelige bezel wel een stuk verder.
Onze algehele indruk van het nieuwe Tablet OS is hoe dan ook erg positief. Omdat zowel de hard- als software compleet nieuw zijn, kon RIM beiden goed op elkaar afstemmen. Daarbij ziet het OS er mooi uit, en het werkt ook nog eens snel.
Sharing
Dat betekent niet dat het OS niet zonder problemen is. Zo is er de rare manier waarop de tablet aan een computer wordt gekoppeld. Normaal gesproken wordt het geheugen van een mobiel device herkend als een extern usb-opslagapparaat, maar RIM pakt dat anders aan.
Als de tablet voor de eerste maal op een pc wordt aangesloten, wordt alleen een kleine partitie zichtbaar, met daarop de installatiebestanden voor BlackBerry Device Manager. Nadat deze software is geïnstalleerd, kan de PlayBook benaderd worden via een netwerk-share. Deze methode is niet alleen omslachtig, maar vereist ook dat de gebruiker genoeg rechten heeft om software op de pc te installeren. Gelukkig heeft RIM er wel voor gezorgd dat de implementatie onder zowel Windows als Mac OS X werkt.
Er is ook een optie om bestanden via een draadloos netwerk te beheren. De PlayBook wordt dan met wifi-sharing op het lokale netwerk aangemeld, en kan zo benaderd worden via een vaste computer of laptop. Hoewel de wifi-snelheden niet geschikt zijn om grote hoeveelheden data over te pompen, is deze manier van bestanden delen wel een stuk makkelijker dan de bekabelde oplossing.
Software
Als de iPad en de eerste generatie Honeycomb-tablets ons één ding geleerd hebben, is het dat een succesvolle tablet staat of valt bij de beschikbaarheid van apps. Natuurlijk kunnen veel zaken via de browser worden gedaan, maar specialistische apps zijn vaak toch een stuk handiger.
Op papier ziet het er voor RIM niet al te best uit: het besturingssysteem is volledig nieuw, het marktaandeel is klein en developers hebben het al druk genoeg met de ondersteuning van iOS en Android.
De fabrikant heeft daarom zelf een aantal apps ontwikkeld die met de PlayBook worden meegeleverd. Om te beginnen is er natuurlijk een browser, die net als de browsers van iOS en Android op Webkit is gebaseerd. De prestaties en de compatibiliteit met moderne webpagina's zijn daarom dik in orde. Ook de ondersteuning voor Adobe Flash werkt in de praktijk zonder problemen.
Op multimediavlak zijn er apps voor het bekijken van foto's en video's en het beluisteren van muziek. De applicaties kennen weinig vernieuwende features, maar zitten goed in elkaar, zien er strak uit en doen hun werk goed.


Vooral de videospeler verraste ons met de mogelijkheid om 1080p-video met hoge bitrates af te spelen. Bestanden die op Android-tablets met een Tegra 2-chip niet vloeiend verwerkt konden worden, bleken geen probleem voor de Omap 4430 van de PlayBook. De speler werkt jammer genoeg alleen met .mp4-bestanden - ondersteuning voor de .mkv-container had het verhaal compleet gemaakt. Verder kunnen de 1080p-video's via de hdmi-uitgang op een hdtv worden afgespeeld. Zoals mag worden verwacht, werkt dat prima en de kwaliteit is hoog.
Er zijn apps voor het openen en bewerken van Word-, Excel- en Powerpoint-bestanden, het lezen van e-books en het bekijken van YouTube-video's. Voor het raadplegen van kaartmateriaal is Bing Maps van Microsoft geïnstalleerd.
Om te bewijzen dat de PlayBook geschikt is om te gamen, wordt de tablet geleverd met Need For Speed Undercover. De game ziet er goed uit, wordt met een constante, vloeiende framerate weergegeven en doet niet onder voor de iPad-versie.

BlackBerry Appworld
Ook BlackBerry Appworld is in een tabletjasje gegoten en kan gebruikt worden om de PlayBook te voorzien van nieuwe applicaties. De apps zijn ondergebracht in enkele hoofdcategorieën, die elk weer ingedeeld zijn in subcategorieën. Daarnaast is het natuurlijk mogelijk om een zoekterm op te geven waarop de gehele store doorzocht wordt. Het is jammer genoeg niet mogelijk om alle applicaties uit een hoofdcategorie weer te geven; alleen van de subcategorieën kan een lijst opgevraagd worden.
Hoewel er al een redelijk aantal applicaties in Appworld staat, valt het aanbod toch tegen. De enige populaire applicatie die we al van iOS en Android kennen en die ook in Appworld staat, is die van Facebook. Andere populaire diensten, zoals Twitter, Whatsapp en NS Reisplanner, moeten het nog zonder PlayBook-app doen.

Android Player
RIM ziet zelf ook wel in dat een groot applicatie-aanbod belangrijk is. Daarom wordt gewerkt aan ondersteuning voor Android-applicaties: ontwikkelaars moeten in de toekomst de mogelijkheid krijgen om Android-apps voor de PlayBook te hercompileren.
Voor deze apps is dan wel een aparte 'Android Player' noodzakelijk. Nu is dat toch onvermijdelijk, omdat Android-applicaties voornamelijk in Java worden geschreven en in de virtuele machine Dalvik draaien. Dat zou het in theorie mogelijk moeten maken om de applicaties zonder al te veel snelheidsverlies op de PlayBook te draaien.
Hoe ver deze compatibiliteit zal gaan en welke api's ondersteund worden is nog niet bekend. Het is dus nog niet duidelijk of de Android Player volwaardige 3d-games zal kunnen draaien of dat de compatibiliteit beperkt blijft tot simpele apps. RIM heeft voor de Android Player nog geen releasedatum gegeven. Mocht de compatibiliteit van de Android Player van hoog niveau zijn, dan heeft RIM uiteraard een mooie troef in handen.
BlackBerry Bridge
RIM kreeg bij de introductie van de PlayBook veel kritiek over het softwareonderdeel BlackBerry Bridge. De PlayBook is namelijk niet in staat om zelf contacten en e-mails te beheren, maar moet hiervoor via bluetooth met een BlackBerry-smartphone gesynchroniseerd worden.
Aan de ene kant is deze implementatie van RIM wel te begrijpen. Het BlackBerry-ecosysteem leunt zwaar op integratie met een aparte Enterprise Server of de Internet Service, waarover al het e-mail- en internetverkeer loopt. De telefoons zijn immers primair bedoeld om in een bedrijfsomgeving gebruikt te worden.
In dat licht bezien is de Bridge-oplossing logisch. Vertrouwelijke data zoals e-mails zal nooit permanent op de tablet worden opgeslagen en al het dataverkeer dat via de BlackBerry-telefoon verloopt, is meteen beveiligd. De PlayBook zal dus weinig it-managers angst aanjagen; als de beveiliging van de BlackBerry-bedrijfstelefoons op orde is, kan de PlayBook probleemloos in het ecosysteem opgenomen worden.
In de praktijk werkt Bridge heel simpel. Nadat de software op de smartphone geïnstalleerd is, geeft de PlayBook een qr-code weer. Deze kan gescand worden met de camera op de smartphone waarna de koppeling voltooid is. Verdere synchronisatie verloopt via bluetooth, dus dat moet op beide apparaten wel ingeschakeld zijn om Bridge te gebruiken.
:fill(white)/i/1306231409.jpeg?f=thumb)
In het applicatiemenu staan de Bridge-apps in een aparte subsectie. De verzameling bestaat uit de apps Messages, Contacts, Calendar, MemoPad, Tasks, een filebrowser en een browserversie die de verbinding van de smartphone gebruikt. De browser is identiek aan de native browser van de PlayBook, maar omdat de verbinding via Bridge loopt zijn de datapakketjes meteen versleuteld.
Het Bridge-systeem vereist dus wel dat de gebruiker al in het bezit is van een BlackBerry, en dat dit toestel in een zakelijk omgeving wordt gebruikt. Dat is natuurlijk lang niet altijd het geval: BlackBerry's worden de laatste tijd steeds populairder onder jongeren en het is al lang geen toestel meer dat alleen in het bedrijfsleven gebruikt wordt.
Voor de gemiddelde consument is BlackBerry Bridge dus vooral een blok aan het been. Als men niet in het bezit is van een BlackBerry-smartphone, dan moet voor e-mail, agenda en contactenbeheer worden uitgeweken naar een webbased oplossing, en dat is niet praktisch.
:fill(white)/i/1306231632.jpeg?f=thumb)
RIM heeft al aangekondigd dat het standalone applicaties voor e-mail, agenda en contacten in ontwikkeling heeft, zodat ook gebruikers van andere smartphones die functies op de tablet kunnen gebruiken. Deze software werd begin mei al gedemonstreerd op BlackBerry World, maar een releasedatum is nog niet bekend.
We hebben RIM nog gevraagd om bètaversies, maar die waren op het moment van schrijven niet beschikbaar. Zelfs een releaseperiode kon niet gegeven worden, maar het is al wel duidelijk dat de applicaties nog niet verkrijgbaar zijn als de tablet in juni op de Nederlandse markt verschijnt.
Praktijktests
Sinds juni 2009 onderwerpen we alle gereviewde telefoons en tablets aan dezelfde praktijktests, zodat we de snelheid van diverse acties in de dagelijkse praktijk kunnen vergelijken. We zetten wederom de resultaten van tablets en smartphones naast elkaar.
We bekijken het openen van de Tweakers.net-Frontpage in de browser, het starten van het toestel en het maken van een foto. Voor alle scores geldt: lager is beter.
Normaal draaien we ook synthetische benchmarks om de snelheid van de verschillende hardwareonderdelen te testen, maar voor het gloednieuwe Tablet OS zijn die nog niet beschikbaar.
Hoewel iOS, Android en BlackBerry Tablet OS allemaal een Webkit-browser aan boord hebben, verschillen de prestaties onderling nog behoorlijk. De PlayBook weet onze Frontpage net iets sneller te laden dan de eerste iPad, maar loopt flink achter op de iPad 2 en de Honeycomb-tablets.
Ook de snelheid van de foto-applicatie maakt weinig indruk, al is het verschil met de andere tablets met een 5-megapixelcamera niet heel groot.
Over de opstarttijd kunnen we kort zijn: die is lang. Een uitgeschakelde PlayBook heeft een dikke minuut nodig om compleet opgestart te zijn, en is dus meer dan twee keer zo langzaam als de concurrentie. De hardware zal het probleem niet zijn, dus we denken dat RIM nog flink wat optimalisatiewerk te doen heeft.
Hoewel de browser bij het laden van onze frontpage ruim zijn meerdere moet erkennen in zowel de iPad 2 als de Android-tablets, weet hij in de SunSpider-javascriptbenchmark veel dichter in de buurt te komen.
Fotogalerij
Conclusie
De Omap 4430-soc van Texas Instruments is een mooi stukje silicium met een krachtige gpu en een brede ondersteuning voor hd-video. De behuizing is solide, de rubberen afwerking is dik in orde, en het 7"-ips-scherm is een van de betere die we op de redactie hebben mogen aanschouwen.
Er zijn wel verbeterpuntjes: de camera vertoonde in onze testen flink wat ruis, en de accuduur - voor zover we het konden testen - is in vergelijking met andere tablets niet indrukwekkend. Al met al zal de hardware het succes van de PlayBook echter niet in de weg staan.
Daar tegenover staat dat de software nog flink rammelt. Op eerste gezicht is het nieuwe Tablet OS indrukwekkend, we zijn beslist te spreken over de bediening met gestures en het BlackBerry Bridge-systeem lijkt erg geschikt voor het gebruik in zakelijke omgevingen.
Als de tablet gebruikt wordt zonder een BlackBerry-telefoon, beginnen de problemen. De afwezigheid van een ingebouwde e-mailclient en een kalenderapp is eigenlijk onacceptabel, en de weinige nuttige applicaties maken dat de mogelijkheden van de PlayBook gering zijn: verder dan surfen, muziek beluisteren en video's bekijken komen we eigenlijk niet.
RIM zegt zich op de zakelijke gebruiker te richten, maar de zakelijke gebruiker met een iPhone of een Android-toestel schiet niet zoveel op met de PlayBook. Er kan dan ook beter gezegd worden dat het bedrijf zich op BlackBerry-gebruikers richt. Voor hen is de PlayBook een alleraardigst apparaat, zolang de beperkingen op softwarevlak goed in het achterhoofd gehouden worden.
Voor zakelijke gebruikers zonder BlackBerry en voor normale consumenten is de PlayBook voorlopig eigenlijk te beperkt. RIM laat met zijn eerste tablet dan ook vooral zien dat het op de goede weg is; het zal nog wel even duren voor het platform volwassen genoeg is om met de grote jongens mee te doen.
Pluspunten
+ Krachtige hardware
+ Gesture-interface
+ Mooi, helder scherm
Minpunten
- Groot tekort aan apps
- Start traag op
- Zonder BlackBerry-telefoon weinig functioneel
Eindoordeel