Door Olaf van Miltenburg

Nieuwscoördinator

NASA: Voyager 1 heeft zonnestelsel verlaten

13-09-2013 • 14:12

148

Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.

NASA heeft bevestigd dat de Voyager 1-sonde het zonnestelsel heeft verlaten. Hier waren al eerder berichten over maar NASA heeft met nieuwe metingen bevestigd dat het ruimtevaartuig in ieder geval augustus vorig jaar al de interstellaire ruimte had betreden. Voyager 1 bevindt zich volgens de metingen op ongeveer 18,8 miljard kilometer van de aarde. De sonde werd in 1977 gelanceerd en beweegt zich met een snelheid van 17km/s voort. In 2004 bereikte het apparaat de rand van ons zonnestelsel.

Voor de berekeningen hebben de NASA-wetenschappers een plasmawolk gevolgd, die de zon in maart 2012 uitstootte. De wolk bereikte Voyager 1 in april en de onderzoekers konden dit waarnemen omdat de plasmalaag op dat moment op die plek dikker was. Van daaruit konden ze de afstand bepalen. Bij verder onderzoek bleek dat diezelfde verdikking in augustus 2012, na een eerdere plasmawolk-uitstoot, ook zichtbaar was.

Reacties (148)

148
139
86
24
1
17
Wijzig sortering
Zeer interessant! Voyager 1 is echt de ruimte in gestuurd om buitenaards leven te zoeken. de Voyager 1 heeft bijvoorbeeld een gouden grammofoonplaat bij zich. Hierop staan tekeningen en geluid afkomstig van de aarde (bijvoorbeeld walvis geluiden, een huilende baby en muziek van Mozart ). Verder bevat de plaat symbolen die dienen als handleiding om hem te kunnen afspelen.
Daarnaast zit er ook een camera op, Ben benieuwd of de fotos nog gemaakt kunnen worden en of wij ze nog kunnen ontvangen (gezien de afstand?)

[Reactie gewijzigd door AlphaWierie op 22 juli 2024 15:43]

Wat zou er daar te zien zijn? Veel zwart en een paar witte stipjes?
Laatste wat op de foto is gemaakt heet Pale Blue Dot en kan je hier vinden: http://en.wikipedia.org/wiki/Pale_Blue_Dot dit was op een afstand van zon 6 miljard kilometer van aarde. Als je nu een foto zou maken zou je de gasreuzen nog net herkennen en de zon. Maar veel meer waarschijnlijk niet. Al weten ze dat natuurlijk niet.
Helaas, de camera's zijn al een tijd uitgeschakeld om het maximale van de reactor te kunnen krijgen qua zendvermogen. Uitzenden gaat met zon 23W maar zodra het bij aarde aankomt is het nog maar enekele watts. Wat betreft communicatie, ja er is nogsteeds communicatie mogelijk en dat gaat met zon 160bps.
ja er is nogsteeds communicatie mogelijk en dat gaat met zon 160bps.
160 bps, is dit niet erg traag?
Je hebt geen mb/s nodig voor dit soort doeleinden. Snelheid is hier niet van belang, maar betrouwbaarheid.
Op die afstand noem ik alles boven de 0bit/s snel. ;)
Ik viel gisteren toevallig in bij de live nasa stream toen deze vraag gesteld was volgens mij. Maar het komt er op neer dat die foto apparatuur allemaal uit staat om energie te besparen. En blijkbaar kan het ook niet meer aan.
Op de grammofoonplaat staat o.a. in het Nederlands "Hartelijke groeten aan iedereen". Op een andere plaat staat ook beschreven waar ons zonnestelsel en de Aarde zich bevinden. Nu maar hopen dat de Voyager I niet terechtkomt bij kwaadwillige aliens, vrij naar "Star Trek: The Motion Picture".

[Reactie gewijzigd door Anoniem: 284785 op 22 juli 2024 15:43]

zoveel ik weet waren het trouwens geen kwaadwillige aliens,

maar aliens die een botsing maakte met voyager 1, en daarna probeerde te repareren waardoor het verkeerde informatie interpreteerde en dus op weg terug gestuurd werd op kosten van vernietiging van planeten en zonnestelsel die niet antwoorden.
Ja erg gaaf maar komop he op deze snelheid. Alle aliens lachen zich helemaal kapot om dat ding.

Ze vinden het waarschijnlijk niet eens de moeite waard om neer te halen en negeren het apparaat helemaal. :)
De voyager heeft nog niet ons zonnestelsel verlaten. De voyager moet eerst nog door de Oortwolk reizen voordat hij ons zonnestelsel echt verlaat en de invloed van een andere ster ondervindt.

Het duurt nog 300 jaar voor hij die wolk bereikt en het duurt dan vervolgens nog 40.000 jaar om er doorheen te reizen en dan bij de ster Gliese 445 aan te komen.

Zie hier voor meer informatie:

http://mashable.com/2013/09/12/voyager-1-interstellar-space/

[Reactie gewijzigd door Overv op 22 juli 2024 15:43]

Anoniem: 64119 @Overv13 september 2013 16:18
@Overv
"De voyager heeft nog niet ons zonnestelsel verlaten. De voyager moet eerst nog door de Oortwolk reizen voordat hij ons zonnestelsel echt verlaat en de invloed van een andere ster ondervindt.

Het duurt nog 300 jaar voor hij die wolk bereikt en het duurt dan vervolgens nog 40.000 jaar om er doorheen te reizen en dan bij de ster Gliese 445 aan te komen."


Wanneer je de theoretische Oort wolk en daarbij behorende theoretische omvang als uitgangspunt neemt samen met de laatste geaglomereerde residuen van materie om de zon dan heb je gelijk.

Kijk je echter naar de laatste invloed van zonlicht (termination shock) dan is voyager 1 daar al aan voorbij, zie:

http://www.wired.com/imag...10/11/oort-cloud-nasa.jpg

Bovendien ligt die theoretische Oort wolk in feite dichter bij alpha centauri dan bij "ons".

Is het dan nog wel zinvol om dat als uitgangspunt te nemen, imho niet.
Anoniem: 529096 @Overv13 september 2013 15:17
Dit geeft ook meteen aan waarom we nog niet zoveel contact hebben met aliens. Het heelal is zo immens groot. Met de huidige techniek is de mensheid allang uitgestorven als we contcact zouden kunnen maken met de dichtstbijzijnde ster en er dan reactie van terug kunnen krijgen. Dat aliens bestaan, die vraag is dus voor mij niet relevant (ze bestaan natuurlijk wel). Ik denk dat we alleen contact met aliens kunnen maken als "zij" hier naartoe komen en met ons contact maken. Maar daar hebben we nog niet zo veel van gezien. Ik bedoel, als een alien de techniek heeft om hiernaartoe te komen, dan zou die toch ook wel de techniek hebben om goed contact met de mensheid te kunnen maken. En niet zoals sommige "sightings".
Misschien willen ze niet gezien worden omdat wij nog te primitief (lees geweldadig) zijn. kom je hier met je mooie ship gaan een paar holbewoners projectielen op je af schieten...
Dat is ook de reden dat ze zich niet laten zien (alleen aan de door hun gekozen personen die ze vertrouwen).

Dit is wat Dr Greer ook zegt. Ze hebben een reden dat ze gezien worden als licht in de lucht en niet als levend object die naast je komt staan.

Wanneer ze zich idd tonen met hun schip en al (zichtbaar), dan worden ze beschoten. Zoals ze ook roepen. Zij zijn niet gewelddadig, ze houden ons puur in de gaten en observeren ons.

Maar de dag dat ze zich tonen komt nog wel en ik heb het gevoel dat wij dat nog weleens gaan mee maken :P.

Ontopic: Altijd interessant en knap om dit te zien. Een apparaat dat al bijna 40 jaar zo ver is en waar nog steeds een bepaalde contact vandaan komt.
17 km/s is erg snel, 3 sec Amsterdam-Utrecht, maar dat plasma is dan nog wel veel sneller!
De snelheid van het plasma is ongeveer 18,8 miljard kilometer in ongeveer 5 maanden ofwel 153 dagen ofwel 1422 km / seconde. Dat is Amsterdam - Newyork in 3 sec.

Wat ik niet begrijp, in het artikel wat Overv aanhaalt staat vermeld dat de tijd om data te versturen / ontvangen 17 uur doet (op lichtsnelheid?).

Waarom zou er dan op zo'n 'omslachtige' wijze een afstandsbepaling worden gedaan?

Gerekend met exact 17 uur lichtsnelheid op komt de afstand op 18,34 miljard kilometer.

[Reactie gewijzigd door ScoeS op 22 juli 2024 15:43]

Waarom zou er dan op zo'n 'omslachtige' wijze een afstandsbepaling worden gedaan?
Gerekend met exact 17 uur lichtsnelheid op komt de afstand op 18,34 miljard kilometer.
Omdat dat maar één stukje van het bewijs is, en niet sluitend.
Eerder was er een bericht dat de Voyager uit de heliosfeer trad, maar dat was niet berekend aan de hand van signaaltravel, maar aan een meting van kosmische straling. Maar zelfs dat was geen sluitend bewijs:
However, for Stone, the cosmic ray flip was just one piece of the puzzle — an unsteady piece that could change at any moment. Despite popular opinion, it wasn't enough to confirm the spacecraft had indeed reached interstellar space. So, Stone waited patiently for another signal he expected — one that would show a significant change the magnetic field.

That signal never materialized. Instead, Stone and the Voyager team got lucky in April when an unexpected gift arrived. A giant coronal mass ejection, also known as a solar flare, had erupted from the sun in March 2012.
http://mashable.com/2013/09/12/voyager-1-interstellar-space/

Edit: link

[Reactie gewijzigd door Fireshade op 22 juli 2024 15:43]

Die 17 uur hebben ze berekend nadat ze wisten hoever de voyager ongeveer zit aan de hand van die plasmawolk berekening. Want ze weten niet de exacte moment wanneer het bericht van uit de voyager vertrokken is he.
Als er een constante uitzendtijd geprogrammeerd is, dan weten ze dat wel.
Het was voor wetenschappers lang niet duidelijk waar ons zonnestelsel ophoudt en waar deep space begint.
De 5 maanden slaat op de plasma uitstoot van de zon... (oh spuit elf... was al gezegd, moet toch ff refreshen voor posten)

Echt respect voor NASA en de voyager 1 sonde. Wat is de aandrijving? Heeft ie een kernreactor?

[Reactie gewijzigd door SeenD op 22 juli 2024 15:43]

Tegenwoordig zal het waarschijnlijk een ionenmotor geweest zijn, maar geen idee of ze die al hadden 1977.

Daarnaast als ze geen last hebt van de zwaartekracht zal je ook constant doorversnellen (simpel gezegd). Dus een klein zetje kan over vele jaren toch voor een leuke snelheid zorgen.
Je versneld helemaal niet constant door met één zetje. Daarvoor moet er een constante kracht aanwezig zijn. Met één zetje blijf je in een weerstandsloze situatie met dezelfde snelheid voortbewegen.
Eerste *kuch* wet *kuch* van Newton .. natuurkunde les #1?

[Reactie gewijzigd door Twpk op 22 juli 2024 15:43]

Ja drag loos " freewheelen" in space.
Maar indien geen aan drijving meer, dan trekt de massa van het zonnestelsel eraan als een rem. Dus het vertraagt. Maar ja op die buiten zone is de gravitatie van de zon erg lichtjes. Dus die zal wel ruim voldoende "escape velocity" hebben om helemaal buiten de gravitatie invloed van de zon te komen.
Ik neem aan dat de sonde met een constante / vertraging / versnelling beweegt aangezien er geen weerstand is in de ruimte behalve zwaartekracht van omliggende planeten. Al zou de minuscuul zijn.
eens de sonde een snelheid heeft, heeft die geen extra aandrijving meer nodig he. In het luchtledige is geen weerstand.
De 5 maanden slaat op de plasma uitstoot van de zon... (oh spuit elf... was al gezegd, moet toch ff refreshen voor posten)

Echt respect voor NASA en de voyager 1 sonde. Wat is de aandrijving? Heeft ie een kernreactor?
Hij heeft inderdaad een kernreactor aan boort. Maar deze is niet voor aandrijving maar door het verval van de splijtstof ontstaat er warmte. Deze warmte wordt omgezet in elektriciteit. De huidige snelheid van de Voyagers zijn behaald door het sling-shot effect die ze hebben gebruik toen ze de planeten passeerden.
Aangezien er voorlopig geen planeten meer in de buurt zijn zal de huidige snelheid wel worden aangehouden.

Overigens vind ik het wel knap dat ze zo precies hebben uitgerekend wanneer ze welke planeet zouden passeren en ook nog met welke afstand om zo de koers te bepalen naar de volgende.
Hij berekent de snelheid van het plasma...
Dat haalde ik niet echt uit zijn reactie :) In dat geval wel een on-topic waard inderdaad! :)
theoretisch is er geen limiet aan hoe snel je kan gaan in interstellaire ruimte volgens mij, zolang je niet in de "gravitational pulls" van wat voor een sterrenstelsel dan ook terecht komt, of meteorieten of asteroiden tegenkomt.

Is geen wrijving met wat dan ook, want er is niks in de lege ruimte, dus elke versnelling is permanent, zolang je geen tegengas geeft natuurlijk :)

correct me if I'm wrong.

[Reactie gewijzigd door Pim0377 op 22 juli 2024 15:43]

Ik denk dat je op lichtsnelheid toch aardig op het limiet zit. ;)
Maar zo kun je nagaan, zal Star Trek ooit realiteit worden? Als je kijkt hoe 'langzaam' dit nu eigenlijk gaat (zie ook de comment van Overv van 14:17), lijkt het zeer onwaarschijnlijk dat de mens ooit dit soort reizen gaat maken. Zelfs met lichtsnelheid kom je niet heel ver: De dichtstbijzijnde buur van ons zonnestelsel is de ster Proxima Centauri op een afstand van 4,2 lichtjaar. Daar zou je dus al ruim 4 jaar naar onderweg zijn, laat staan andere stelsels.

Ik vind dit heel gaaf, maar voel me dan wel enorm klein en baal ervan dat de warpdrive er nog niet is :9 Jammer dat ik dat ook waarschijnlijk niet meer mee ga maken... 22e eeuw misschien?
Zou kunnen dat C in de univers als limiet al het intelligent leven onderling isoleerd door de extreme afstanden.

De zon is aantal generatie ster onstaan uit restanten van paar generatie super nova's.

Leven komt en gaat. Het zou kunnen dat er 2 miljard jaar geleden een alien beschaving was 120 LY verderop in andere spiraalarm. Maar daar supernova de regio gesteriliseerd heefd.

Om aliens te ontdekken heb je een rand voorwaarde nodig dat ze als buur niet paar dozijn sterren te ver zitten. Signalen sterkte is ook afstand afhankelijk. Dus dichte buur maakt nog kans. Maar die kans is zeer klein.
Ware het niet dat 120LY ons nog lang niet in een andere arm brengt. En dat de kans dat je als beschaving uitgeroeid wordt door een supernova uitermate klein (tot aan nul) is gezien de grootte van alleen al ons eigen sterrenstelsel.

Veel verder dan de "wetenschap" dat we buren hebben zullen we, met de huidige kennis, niet komen. Een signaal zal waarschijnlijk enkele honderden jaren onderweg zijn en dat is voor een mensenleven te lang om überhaupt synchroon te kunnen communiceren. Het is jammer maar helaas.
Naar mate je dichter bij de lichtsnelheid komt, lijkt je massa toe te nemen, en dus veroorzaakt een constante impuls dan een steeds kleinere versnelling. Vandaar dat de lichtsnelheid het maximum is; het zou oneindig veel energie kosten om iets zo snel te laten gaan.

Er zijn ook praktische limieten. De maximum versnelling die je met een chemische raket kunt bereiken bijvoorbeeld. Dat heeft ermee te maken dat je voor een grotere versnelling (delta-V) meer brandstof mee moet nemen, en dan heb je weer extra brandstof nodig omdat je ook al die brandstof meesjouwt, enzovoort. Voyager gaat al een stuk sneller dan alleen met raketten te bewerkstelligen was, omdat ze de route langs de andere planeten zo hadden gepland dat-ie steeds een zetje zou krijgen.

Wil je Voyager inhalen, dan heb je een ander soort voortstuwing nodig. NASA, ESA en JAXA (Japan) gebruiken soms al plasma-raketten, die veel efficiënter met hun stuwstof omgaan dan chemische raketten, en zo voor een gegeven massa een veel grotere delta-V kunnen bereiken. Er wordt ook al wat geëxperimenteerd met foton-zeilen, dus zeilen die een duwtje krijgen van (zon)licht. Dat heeft als voordeel dat je ze vanaf grote afstand zou kunnen voortstuwen, met een flinke laser in de ruimte bijvoorbeeld. Met dit soort technieken zijn in theorie snelheden te behalen van ca. 30.000 km/s, oftewel 10% van de lichtsnelheid. Wil je sneller gaan dan dat, dan heb je bijvoorbeeld kernfusie-motoren nodig. Theoretisch mogelijk, maar technisch gezin helaas nog science fiction :-)
Volgens mij is constante snelheid energieloos zolang er geen weerstand is. Nu is dat er altijd wel iets. Al is het space dust ;-).

Ik weet niets over massa, maar sneller dan het licht is vooralsnog niet mogelijk (de LHC experimenten waren off ;) ).
De neutrino metingen stonden volledig los van de LHC
Nooit relativiteit geleerd zeker? massa lijkt toe te nemen? Klopt niets van. Het punt is dat licht vanuit elk standpunt even snel gaat. Als een ruimteschip aan de snelheid van het licht zou vliegen en een lichtstraal zou uitzenden, dan gaat deze lichtstraal aan lichtsnelheid weg van iemand op het ruimteschip, terwijl op aarde het licht op dezelfde plaats zou zijn dan het schip, of erachter. Dit is fysisch onmogelijk. 99% van de lichtsnelheid is wel mogelijk want het effect van tijddillatatie en lengtecontractie (leer relativiteit) zorgt ervoor dat het schip en iemand op aarde de lichtstraal ziet weggaan van het schip.

Uw andere allineas zijn natuurlijk wel waar, maar theoretisch gezien is het wel degelijk te berekenen hoeveel energie nodig zou zijn voor 100% lichtsnelheid, absoluut niet oneindig, gewoon heel veel.
en dan heb je weer extra brandstof nodig omdat je ook al die brandstof meesjouwt, enzovoort.

In de ruimte maakt dat niet uit , je zou er het slingshot in principe juist in het zonnestelsel nog effectiever maken

Ps nog 300 jaar voor de van oort wolk
300 000 km/s is toch echt wel de absolute limiet
In de wetenschap bestaat 100% zekerheid niet. Dus wie weet, is er een parallel universum waar je gewoon 3x de lichtsnelheid kan halen. Wie zeker weet dat het niet kan, mag het zeggen. Voorlopig zijn het alleen papieren 'zekerheden'.
Waarschijnlijk zitten we wel erg dichtbij, aangezien er getwijfeld word ;) . Ook al gaat het hier om neutrino's die (nagenoeg) geen massa hebben. Dit is waar het begint :P

http://www.nu.nl/buitenla...uw-sneller-dan-licht.html

[Reactie gewijzigd door Manotje90 op 22 juli 2024 15:43]

Dat neutrino bericht is zwaar achterhaald, betrof een systematische fout in de opstelling.

Dat waarschijnlijk kan je overigens weglaten, het is erg eenvoudig om dicht bij de lichtsnelheid te komen. Doe het zelf 3x per dag (MAXII synchrotron). beetje spanning (GV regime), electronen erin flikkeren en gaan met die banaan.

Zelf de meest eenvoudige lineac of synchrotron haalt dik relativistische snelheden.
Dat neutrino bericht is zwaar achterhaald, betrof een systematische fout in de opstelling.

Dat waarschijnlijk kan je overigens weglaten, het is erg eenvoudig om dicht bij de lichtsnelheid te komen. Doe het zelf 3x per dag (MAXII synchrotron). beetje spanning (GV regime), electronen erin flikkeren en gaan met die banaan.

Zelf de meest eenvoudige lineac of synchrotron haalt dik relativistische snelheden.
Je bedoeld: het is niet lastig een elementair deeltje te accelereren tot bijna de lichtsnelheid.
Dat klopt idd.

Je vergeet even dat een simpele synchrotron eigenlijk al belachelijk veel energie daarvoor nodig heeft en slechts een handvol deeltjes accelereert. Je lichaam bestaat uit vele triljarden deeltjes, dus vermenig de hoeveelheid energie met dat en je hebt over een significante portie van de zonneoutput aan energie nodig om een mensenlichaam tot zulke snelheden te accelereren, laat staan een compleet schip...
Ik vergeet helemaal niets, dit is mijn werk :) we hadden niet over macroscopisch systeem, maar over subatomaire deeltjes (niet per sé elementair). Daarnaast is de energie van een relativistisch electron niet zo gek hoog. Rond de 220keV zit je al dik in het relativistische regime.
Volgens mij kun je niet sneller dan de lichtsnelheid ;)
klopt, maar als jij 40 jaar de ruimte in gaat en met een constante van 1G versnelt, dan zit je binnen een jaar op bijna de lichtsnelheid en wat jij beleeft als 40 jaar, is dan op aarde vele honderden jaren, zo niet duizenden jaren, en als je dan terug zou komen, land je feitelijk ver in de toekomst op aarde,
maar dat geldt alleen zolang je van de aarde weg blijft bewegen, zogauw je omdraait, draait ook het effect om en zal er uiteindelijk niks veranderd zijn, afgezien van hoe lang je daadwerkelijk weg bent gebleven, zo luidt de theorie in ieder geval als ik me niet vergis.


maar goed, dat is meer iets voor startrek. LOL al lijkt me dat wel surrealistisch.

[Reactie gewijzigd door Pim0377 op 22 juli 2024 15:43]

Al versnel je 1000 jaar met 1G, dan heb je nog steeds de lichtsnelheid (snelheid ten opzichte van wat) niet bereikt, Einstein anyone? Als je versnelt betekent dat niet dat je snelheid daadwerkelijk hoger wordt. ff flauw doen :) Ik zelf versnel al 25 jaar met 1G, sta nog steeds stil t.o.v. de aarde.
Al versnel je 1000 jaar met 1G, dan heb je nog steeds de lichtsnelheid (snelheid ten opzichte van wat) niet bereikt, Einstein anyone? Als je versnelt betekent dat niet dat je snelheid daadwerkelijk hoger wordt. ff flauw doen :) Ik zelf versnel al 25 jaar met 1G, sta nog steeds stil t.o.v. de aarde.
daarom zei ik ook....zit je BIJNA op de lichtsnelheid.
How far can one travel from the Earth?[edit source | editbeta]Since one might not travel faster than light, one might conclude that a human can never travel further from the earth than 40 light-years if the traveler is active between the age of 20 and 60. A traveler would then never be able to reach more than the very few star systems which exist within the limit of 20-40 light-years from the Earth. This is a mistaken conclusion: because of time dilation, the traveler can travel thousands of light-years during their 40 active years. If the spaceship accelerates at a constant 1 g (in its own changing frame of reference), it will, after 354 days, reach speeds a little under the speed of light (for an observer on Earth), and time dilation will increase their lifespan to thousands of Earth years, seen from the reference system of the Solar System, but the traveler's subjective lifespan will not thereby change. If the traveler returns to the Earth, they will land thousands of years into the future. Their speed will not be seen as higher than the speed of light by observers on Earth, and the traveler will not measure their speed as being higher than the speed of light, but will see a length contraction of the universe in their direction of travel. And as the traveler turns around to return, the Earth will seem to experience much more time than the traveler does.
quote is van wikipedia, dus helemaal 100% betrouwbaar weet ik niet, maar....

[Reactie gewijzigd door Pim0377 op 22 juli 2024 15:43]

k zelf versnel al 25 jaar met 1G, sta nog steeds stil t.o.v. de aarde.
Leg eens uit, hoe ben je al 25 jaar met 1G aan het versnellen?
Volgt uit het equivalentie principe waaruit de algemene relativiteitstheorie van Einstein is afgeleid. Objecten in vrije val volgen een recht pad in de ruimte-tijd. De ruimte-tijd wordt gekromt door energie(~massa van de aarde), doordat ik stationair op de aarde staat wordt mijn rechte pad (loodrecht) gehinderd, en ondervind ik dus een continue opwaartse versnelling van per definitie 1G.
Volgens mij is het effect niet omgedraaid. Je komt dus in de toekomst terug op aarde. Terug in de tijd kan niet. Zou je op de evenaar een extreem hoge snelheidstrein bouwen en daarin met de snelheid van het licht reizen dan gaat de tijd in de trein relatief langzamer dan de tijd op andere plekken op aarde. Je kan dus in de toekomst reizen zonder de aarde te verlaten. Zo begrijp ik de theorie althans.
In deze video wordt dat gedachtenexperiment van een hogesnelheidstrein mooi weergegeven:

http://www.youtube.com/watch?v=KZ0gQevrPTo
maar dat geldt alleen zolang je van de aarde weg blijft bewegen, zogauw je omdraait, draait ook het effect om en zal er uiteindelijk niks veranderd zijn, afgezien van hoe lang je daadwerkelijk weg bent gebleven, zo luidt de theorie in ieder geval als ik me niet vergis.
Dat is onzin. Je gaat dan niet terugreizen in de tijd.
[...]

Dat is onzin. Je gaat dan niet terugreizen in de tijd.
je reist dan ook niet terug in de tijd, je doet meer het effect van time dilation teniet.
er zal uiteindelijke wel een verschil zijn tussen hoe lang je bent weg geweest in aardse tijd en hoevel ouder je bent geworden in aardse tijd, maar niet zoveel volgens mij dat je daadwerkelijk over effectief tijdreizen kan spreken.
Je doet het effect van time dilation niet te niet. Als je weer terug bent op aarde is je tweeling broer een stuk ouder (dood of levend) dan jij.
"Bewegende klokken lopen langzamer". Als je heel hard weggaat en daarna heel hard omdraait, is de aarde b.v. 1000 jaar ouder geworden en jij maar een paar seconden.
Behalve als iemand het tegendeel bewijst...
De snelheid is permanent, niet de versnelling (want daar heb je een krachtbron voor nodig). Daarbij is het theoretisch onmogelijk sneller te gaan dan de snelheid van het licht, zo'n 300.000 km/sec. Dat is nog wel iets meer dan de 17 km/sec van de Voyager, dus er is nog een toekomst voor raketgeleerden ;)
Zoals hieronder weergegeven kan je uiteraard niet sneller dan de lichtsnelheid. Bovendien versnelt de Voyager niet meer: sinds zijn laatste 'sling shot' via heel handig manouvreren vlak langs planeten (waarbij 'vlak langs' relatief gezien moet worden: eventuele bewoners van die planeten hoefden echt niet te bukken om niet geraakt te worden door langs-scherende Voyager) heeft de Voyager een bijna constante snelheid die alleen door zwaartekracht van de (allemaal achter zich liggende) zon en planeten: maar die is dus heel klein en wordt steeds kleiner. En invloeden buiten ons zonnestelsel zijn nog behoorlijk onzeker: maar dan hebben we het meer over aantrekkingskrachten tussen verschillende sterren/sterre-stelsels en de invloed van melkweg-stelsels op elkaar. Zo is het nog steeds onduidelijk hoe het kan dan het heelal uit-dijt en dat dan met toenemende snelheid gebeurt. (dark matter, dark energy, anti-matter etc): maar het lijkt mij niet erg waarschijnlijk dat die -nog onbekende krachten- [meetbare] invloed zullen hebben op een miniscule massa als de V1. Bovendien is de V1 nog extreme dichtbij voor mensen die zich bezig houden met afstanden tussen verschillende melkweg-stelsels: de V1 is net buiten invloed van een enkel sterretje die zich ergens in een spirraal/arm van de Melkweg bevindt: voordat de V1 ook maar ergens in de buurt van een andere ster zal komen is extreme lang en dan zijn er miljarden van die jongens voordat je buiten bereik van de Melkweg komt.....
We hoeven ons geen zorgen te maken dat we die momenten gaan meemaken :-)
Ik vraag me af wat voor technologie er destijds gebruikt is. Als je kijkt naar de huidige computers / mobieltjes van tegenwoordig zijn ze met 4 jaar wel echt op.

Dit staaltje techniek gaat al 36 jaar mee.
The digital control electronics of the Voyagers were based on RCA CD4000 radiation-hardened, silicon-on-sapphire (SOS) custom-made integrated circuit chips, combined with standard transistor-transistor logic (TTL) integrated circuits. [wikipedia]
Men heeft ook in die tijd niet voor state-of-the-art electronica gekozen, maar speciaal voor electronica die er tegen kan als het te maken krijgt met sterke radio- of rontgen straling. TTL (met zijn bipolaire transistor paren) is veel beter bestand tegen straling dan CMOS, wat in die tijd al beschikbaar was.

Ook aardig is de info van de NASA , zoek maar eens op "What kind of computers are used on the Voyager spacecraft?". De centrale computer heeft 4096 words (8 KB dus) aan non-volatile geheugen. Geen geheugen chips dus, maar ferrietkerntjes. Volgens een doc op de tv zijn die allemaal met de hand bedraad en gewikkeld. Er is niet een echte centrale clock, maar de master "clock" is een teller van 4 MHz die wordt samengesteld uit diverse andere frequenties. De CPU clock is slechts 250 khz., waarmee men 8000 instructies per seconde kan verwerken.
Er wordt dan ook iets meer dan een paar honderd euro aan materiaal kosten uit gegeven ;)
Zoveel computing power heb je niet nodig om door het heelal te vliegen. Zolang het maar betrouwbaar is.
Volgens mij zit er een op radioactief verval werkende spanningsbron in.
Dat die spanningsbron zo lang mee gaat is leuk en aardig, maar de componenten doen meer dan alleen aan staan, namelijk verslijten/verouderen. Je kan niets op een printplaat zetten dat hier niet aan onderhevig is, al zal het waarschijnlijk veel langer duren voor een stuk dik draad om stuk te gaan dan voor een condensator. Sommige mensen zijn al bang dat condensatoren zijn gaan lekken als ze een oud (en met oud bedoelen we van 5 jaar of zo) moederbord kopen. Elektrische componenten die 36 jaar mee gaan, dat is dan ook echt wel goed spul.
Vaak werken ze al met technologie die op dat moment "oud" is, omdat die betrouwbaarder is en sowieso kost het veel moeite om zoiets af te schermen van alle radioactiviteit en andere straling in de ruimte.

[Reactie gewijzigd door Overv op 22 juli 2024 15:43]

18.8 Miljard Kilometer ver weg en nog steeds contact met de Voyager 1?
Geen contact, ze hebben berekend door de dichtheid van een plasmawolk te berekenen (die is blijkbaar dikker als ze de voyager 1 bereikt).
Zeker nog wel contact! Door de grote afstand doet het signaal er zo'n 17 uur over om vanaf de Voyager 1 naar de aarde te komen en andersom natuurlijk ook, maar er is zeker nog wel contact, al is het met zo'n 160bit/s en met behulp van schotelantennes van 70m in doorsnee. Het signaal dat wordt verzonden heeft een vermogen van 23Watt en
By the time the signals get to Earth, they are a fraction of a billion-billionth of a watt.
Bron

[Reactie gewijzigd door Who Am I? op 22 juli 2024 15:43]

Snotver... wat konden die gasten bij de NASA toen bouwen... Echt: Als je na al die jaren onder die condities nog steeds een werkend apparaat hebt dan mag je echt tots zijn op je ingenieurs...
Toen hadden ze nog een onbeperkt budget!
Je kunt je nog wel herinneren dat er een mars missie fout is gegaan omdat ze toen vanwege bezuinigingen goedkoper materiaal moesten gebruiken.
Het ging dus subiet mis. Nu zijn ze weer terug bij af door hoge kwaliteits componenten te gebruiken.

Je kunt niet beknibbelen op materiaal wat gebruikt wordt in de ruimte...
Voyager is een goed voorbeeld daarvan. Still going strong.

[Reactie gewijzigd door Tourmaline op 22 juli 2024 15:43]

Voor apparaten zijn de condities optimaal. Geen 02, geen corroderende factoren, geen obstakels,... Gewoon een apparaat dat alle 'ruimte' krijgt om zijn functie uit te voeren... Awesome is het zeker!
Als ze weten dat het signaal 17 uur nodig heeft om de aarde te bereiken, dan kunnen ze toch ook gewoon de afstand berekenen? Daar is toch niet een plasmawolk voor nodig?
Dat het signaal er 17 uur over doet, is juist berekend doordat ze de afstand totdat de Voyager weten op dit moment. Je zou de interne klok mee kunnen sturen, maar niemand weet of die op dit moment nog gelijk loopt met onze klokken. Het is dus niet makkelijk om de duur van de signaaloverdracht te bepalen.
Er zit geen "ping" equivalent op?
C:\>ping -n 2 -l 1 voyager.deep.space
Pinging voyager.deep.space with 1 byte of data:

Reply from voyager.deep.space: bytes=1 time>122400000ms TTL=32
Reply from voyager.deep.space: bytes=1 time>122400000ms TTL=32

Ping statistics for voyager.deep.space:
Packets: Sent = 2, Received = 2, Lost = 0 (0% loss),
Approximate roundtrip times in milliseconds:
Minimum = 122400000ms, Maximum = 122400000ms, Average = 122400000ms
En hoe komen ze vervolgens aan die gegevens die de sonde heeft berekend? Juist, contact.
ze ontvangen nog steeds signalen van de voyager dus er is wel degelijk contact
Er is nog degelijk wel contact wel Voyager 1. Alleen valt er weinig interressants te versturen aangezien het alleen maar niks is ;)
Het duurt trouwens 17 uur voor een signaal van Voyager 1 bij aarde weer aankomt.
Jazeker, je kunt de data ook zelf zien!

Hier
Op de Voyager 1 zit een gerichte radio-antenne welke eens in de x tijd (1x per week dacht ik) een alive signaal en wat data van de afgelopen periode stuurt naar aarde.

Deze kan opgevangen worden met een extreem gevoelige en precies gemikte ontvanger.
Ze staan er zelf ook van te kijken dat ze nu nog contact hebben (read-only) en verwachten dat dit spoedig zal veranderen.
Voor hoeveel tijd heeft de Voyager 1 nog energie om informatie naar Aarde te sturen?

edit : En wat voor energiebron gebruiken ze?

[Reactie gewijzigd door cobex op 22 juli 2024 15:43]

Ze halen hun energie uit een RTG.

De huidige verwachting is dat er nog energie genoeg is tot 2025, daarna is er te weinig stroom om de instrumenten nog te kunnen bedienen, en is het dus afgelopen met signalen van de Voyager.
Enorm cool :)
Ik vraag me alleen af.. Er zijn oneindig veel richtingen waarheen je je sonde kan lanceren.. Waarom kozen ze net die kant / richting? Hebben ze één of andere aanwijzing dat daar meer planeten zouden zijn die leven ondersteunen? Als het heelal oneindig groot is, dan is dat toch onmogelijk in te schatten.. Hoe zouden ze er bij komen om hem net in die richting te lanceren?

[Reactie gewijzigd door steejt op 22 juli 2024 15:43]

Die richting is niet vastgesteld bij de lancering, tijdens de Grand Tour werden de Voyagers langs enkele planeten van ons zonnenstelsel gestuurd (lichte raketten en gyroscopen konden de koers beïnvloeden) waarbij hij door middel van een gravity assist (het gravitational slingshot effect) uiteindelijk deze richting is op "geschoten".
Ik meende gelezen te hebben dat ze tools bij hadden om 'contact te kunnen leggen' met buitenaards inteligent leven (geluiden, plaats van de aarde,...), en het dus ook de bedoeling was om dit leven te vinden. Wat jij zegt is dus dat die sondes eigenlijk bijna willekeurig de ruimte worden in geslingerd (nadat ze één of ander hemellichaam gepasseerd zijn).
Ik hoor ze al bezig "Hey John, we have a piece of equipment worth a few billion dollars we need to slingshot into space.. let's make the monkey decide where to launch it to.."
Nice going NASA :p
Tja, gezien het feit dat we toch niet weten waar we eventueel leven kunnen vinden maakt het natuurlijk niet veel uit of hij naar A, B of C gaat. Dat hij daarvoor nog wat planeten langskan om te onderzoeken is natuurlijk wel leuk. Dus uiteindelijk maakt de richting weinig uit.
Volgend jaar vliegt ruimtesonde New Horizons langs Pluto. Die heeft dus in 9 jaar (gelanceerd in 2006) de afstand afgelegd waar Voyager 2 bijna 20 jaar over gedaan heeft. Oftewel die vliegt nog veel harder het zonnestelsel uit. Ze zijn nu ook al aan het kijken of de New Horizons na de ontmoeting met Pluto een KBO (Kuiper Belt Object) kan bezoeken.
New Horizon vliegt niet sneller dan de Voyagers het zonnestelsel uit. Hij is wél met een hogere snelheid gelanceerd, maar zijn snelheid loopt terug.
Provided Voyager 1 does not collide with anything, the New Horizons space probe will never pass it, despite being launched from Earth at a faster speed than either Voyager spacecraft. New Horizons is traveling at about 15 km/s, 2 km/s slower than Voyager 1, and is still slowing down. When New Horizons reaches the same distance from the Sun as Voyager 1 is now, its speed will be about 13 km/s (8 mi/s). The close flyby of Saturn and Titan gave Voyager 1 an advantage with its extra gravity assist.
Zie http://en.wikipedia.org/wiki/Voyager_1

En Voyager 2 vliegt langzamer dan Voyager 1.

[Reactie gewijzigd door wildhagen op 22 juli 2024 15:43]

Dat is het nou juist, Voyager 1 en 2 zijn nog actief en sturen nogsteeds data. Elke 24 uur wordt er naar het DSN data van de voyagers gestuurt en wanneer deze niet bereikbaar zijn wordt dit nogsteeds op tape opgeslagen. het DSN is speciaal voor deze 2 wonderen gebouwt zodat er vrijwel altijd contact is met de voyagers. Zelfs nu kan er 2 way communicatie opgezet worden met Voyager 1 en 2. Hierdoor kunnen instrumenten uitgezet worden om zo langer door te blijven gaan. Zodra deze uitgeschakelt zijn kunnen ze ook niet meer aan, de kou is vrijwel altijd funest van de hardware.
Voyager heeft nog steeds contact en stuurt nog steeds data naar ons. Hij meet nog steeds veranderingen in plasma en andere straling. Er zijn een paar instrumenten stuk of uit om het wattage van de zendmast te verhogen maar ze verwachten dat hij ophoudt met sturen ergens rond 2020 en dat hij geen energie meer heeft om iets te poweren tegen 2025 en dan gaat voyager echt "dood".

Ze kunnen ook nog steeds data naar voyager sturen.

Bron: http://en.wikipedia.org/wiki/Voyager_1 en http://voyager.jpl.nasa.gov/index.html

Edit: http://science.nasa.gov/s...nasa/2013/12sep_voyager1/
extra bron

[Reactie gewijzigd door Seriph op 22 juli 2024 15:43]

Bizar eigenlijk hoe freaking groot het daar is.. 18.8miljard kilometer en pas de rand van ons zonnestelsel, onderdeel van een bizar veel groter geheel, welke weer onderdeel is van een nóg groter geheel.

Als je zijn reis zou omzetten naar de aarde, zou die net Nederland uit zijn gegaan.
Was je misschien net bij de voordeur van je huis.
Anoniem: 346066 @JP198013 september 2013 15:09
Als je de reis van voyager omzet in aardse begrippen kom je uit op ongeveer op een reis van 1 micrometer, praktisch niets dus :)

http://www.wolframalpha.c...se+%2F+18.8+billion+km%29
Haha ik wist dat ik weer aan het overdrijven was!
Had je net je spier aangespannen en je vinger een halve millimeter bewogen.

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.