Hoe een topgame ook frustrerend kan zijn - Zelda: Tears of the Kingdom

Ja dat heb ik ook, en dan ook die thumbnails met die uitvergrootte emoties…

Ik vind het anders wel verfrissend. Als een videoreview gewoon een ingesproken versie is van een geschreven review, klinkt het al gauw als een bombastische monoloog. Erg moeilijk te volgen.

De pacing van deze review, en het gebruik van "spreektaal" ipv "schrijftaal" vind ik wel goed. Het maakt een lange review wat makkelijker verteerbaar wat mij betreft.

Ik herken dit helemaal niet (kind in de 90s, alle main Zelda games grijs gespeeld). Ja, een open wereld, en groter, maar wie zegt dat ze dat niet hadden gedaan met Zelda als de NES dat destijds aankon? Verder heb ik genoeg te doen en vind ik dit een van de sterkere verhalen in de Zelda-serie de afgelopen jaren. Zelda moet lineair zijn, in elk stukje gras een monster, of wat maakt voor jou nou dat dit geen Zelda is?

Jij bent een van de weinige die dat ook op die manier leuk vindt.

Ik heb zoveel shrines op de "verkeerde" manier gedaan dat ik me er ook niet echt kan vinden.
Het spel is makelijk te "breken".
Kom je er niet uit? Verzin zelf iets makkelijkers

Als een Zelda game aanvoelt als Elden ring kan je je afvragen of dat een goed idee was.

Zeker wanneer je andere zelda games nauwelijks of niet gespeeld hebt.

Je hoeft geen enkele Zelda game voor BOTW gespeeld te hebben om te snappen wat je had moeten doen in BOTW/TOTK het is namelijk een volledig andere game dan wat er voor kwam. Sterker nog ik ben van mening dat als je probeert BOTW the spelen met de kennis van voorgaande games dat het je juist enorm remt en dwars zou zitten. Het is natuurlijk wel leuk om de lore te kennen van eerdere games en daardoor wat meer te hebben met de wereld maar voor 'how to play' heb je het niet nodig.

Wat jij zo onprettig vind was voor velen, en mijzelf, een verademing in plaats van het lineaire in voorgaande Zelda games kon ik ineens alles doen op een manier die ik prettig vond en heb zo dus ook denk ik wel 200 uur in BOTW zitten opzoek naar alles wat de game wereld zo uniek maakt. Soms wilde ik shrines zoeken voor meer stamina/hartjes, soms ging ik Koroks jagen voor hun poepjes als beloning (!), en soms liep ik gewoon lekker rond opzoek naar nieuwe gear om vervolgens als ik daar wel weer genoeg van had de storyline te vervolgen...

Dat was juist één van de speerpunten van BotW, dat gebrek aan hints en richting. Bij Zelda 1 werd je ook neergezet met de boodschap "zoek het maar uit", daar wilden ze juist naar terug, omdat de latere Zelda games nogal heel erg lineair waren geworden, waarbij ook nog eens je hand werd vastgehouden. Dat die vrijheid niet jouw ding is kan Nintendo niet veel aan doen.

Wat is daar vreemd aan?
Als ie er bij zat dan betaalde je het bedrag van de game extra. Nu koop je hem apart.

Enige verschil is 2 regels op de bon ipv 1 lijkt mij?

Als je dan nog 55 euro boven op zou moeten dokken ben ik blij dat ze het doen

Same here, door BotW ben ik überhaupt gamen echt tof gaan vinden. Andere games kan ik ook heus wel plezier mee hebben, maar hebben nooit BotW vervangen. TotK voelt echt een een heerlijk gepolijste versie van BotW. Ik vind het geniaal.

Horizon ook gespeeld, veel mooier, maar toen ik merkte dat ik niet zomaar overal op kon klimmen werd ik gek.