Londen, Parijs en Moskou
Grid Legends
Grid Legends is een goede racegame die met name scoort met zijn verhaalmodus Driven to Glory en veel spektakel op het asfalt. Dat verhaal is op zich niet al te bijzonder, maar de aanpak weet voldoende te boeien om het helemaal door te spelen. Het verhaal laat spelers met allerlei verschillende auto's racen, waardoor het ook meteen een goed startpunt is voordat je de rest van de game gaat spelen. De rest van het spel is wel wat minder 'flashy', maar de gameplay is sterk genoeg om het lang leuk te houden, mede doordat het vormgeven van je eigen team en het beter maken van je teamgenoot een leuke extra laag biedt. Iets meer leven in de carrièremodus was leuk geweest en de game heeft het op momenten wat moeilijk om de framerate stabiel te houden (Xbox Series X), maar doet verder precies wat hij moet doen: laagdrempelige, spectaculaire race-actie bieden.
Verhalen in sport- en racegames: we hebben ze vaker gezien en vinden ze eigenlijk altijd wel leuk. Nu denk je wellicht “sorry, ben je niet helemaal lekker?”, want inderdaad: de verhalen zijn zelden echt hoogwaardig of indrukwekkend. Maar of je nu kijkt naar FIFA’s The Journey, of naar Braking Point, dat we vorig jaar in de jaarlijks verschijnende F1-game zagen, het vermaakt altijd wel. Het is een leuke extra. In een sport- of racegame gaat het uiteraard om gameplay, maar de aanwezigheid van een verhaaltje kan een leuk kader bieden om die gameplay op een net even andere manier te beleven. Zelfs al is de uitwerking niet ideaal, het is leuk om het verhaal een keer door te spelen, zeker als de maker de moeite heeft genomen allerlei acteurs in te huren om ze de tussenscènes te laten spelen.
Grid Legends is natuurlijk niet zomaar een racegame. De game maakt onderdeel uit van een langlopende serie van Codemasters, waarbij de wortels van de serie nog liggen in de oude Toca Race Driver-serie die de Engelse ontwikkelstudio lang geleden maakte. Waar die games op veel vlakken een natuurgetrouwe weergave van de autosport probeerden te bieden, is de Grid-serie door de jaren heen wel wat ‘ver-arcadiseerd’. Ja, dat woord hebben we net zelf bedacht. Wat bedoelen we ermee? Grid is al jaren niet meer hét toonbeeld van realisme, als het dat ooit was. De serie neemt eerder allerlei autosportklassen als uitgangspunt, gooit er een spectaculair sausje met allerlei toeters en bellen overheen, en ziedaar: je hebt de gameplay zoals we die kenmerkend vinden voor Grid. Natuurlijk werd het zwaartepunt tussen titels als Grid: Autosport en Grid af en toe wat heen en weer geschoven, maar het algemene idee erachter bleef hetzelfde.
Grid Legends is daarop geen uitzondering. De game schotelt spelers een groot aantal verschillende auto’s voor uit allerlei facetten van de autosport, uitgezonderd de racemonsters die hun ding doen op onverharde wegen. Voor de rallysport heeft Codemasters immers Dirt en Dirt Rally in huis. Grid Legends geeft dus ruim baan voor auto’s die op circuits actief zijn, al kun je dat laatste ruim interpreteren. Je racet namelijk niet alleen op gekende banen als Brands Hatch of de Red Bull Ring, maar ook in de stadscentra van onder meer Moskou, Londen en Parijs.
Dat levert Grid Legends al meteen een voordeel op, want zeker deze stadscentra gingen al snel tot onze favoriete locaties behoren. Dat is opvallend, want meestal is het andersom en vinden we het rijden op de echte circuits veel leuker. We hebben dit vast aan de hardware van - in dit geval - de Xbox Series X te danken, want rondrijden in de grote steden is een lust voor het oog. Of je nu langs de statige Russische gebouwen raast of langs een serie Parijse cafeetjes scheurt, het ziet er allemaal prachtig uit. Voor de circuits geldt dat ze er ook prima bij liggen, maar die hebben natuurlijk wat minder pracht en praal om mee uit te pakken.
Probleempjes met framerate en geluid
Dat verandert wanneer in de game de hemel zich opent en je geconfronteerd wordt met een regenrace. Over de hele linie laten racegames de laatste jaren steeds betere regeneffecten zien en Grid Legends doet lekker aan deze ontwikkeling mee. Tijdens een regenrace zorgen de racende auto’s ervoor dat water netjes opspat, wat er op momenten voor kan zorgen dat je amper meer iets ziet door de ‘spray’ die auto’s voor je opwerpen. Wel valt tijdens de regenraces, zeker als die plaatsvinden in een van de genoemde stadscentra, op dat de game het soms moeilijk heeft. We zagen de framerate op die momenten af en toe een beetje hikken. Niets game-brekends, maar genoeg om licht irritant te zijn. Er gebeurt op die momenten dan ook wel veel op het scherm, dus het valt Codemasters te vergeven.
Minder fijn is dat stemmen vaak wegvallen. We speelden met ondertiteling aan en zagen het dus in beeld wanneer een engineer of presentator iets zei tijdens een race, maar hoorden die tekst dan vaak helemaal niet. Dat ondermijnt de sfeer rond de races een beetje. Ook valt op dat wat er op die momenten gezegd wordt, snel in herhaling valt. Binnen drie races hoor je al een herhaling van hetzelfde commentaar en dat is natuurlijk niet echt sterk.
Verhaal in documentairevorm
Mooie omgevingen en spectaculaire weerseffecten die soms ook nog worden begeleid door een opkomend of ondergaand zonnetje; het is een heel aardige achtergrond om een lekker verhaal in te presenteren. Uiteindelijk is het verhaal niet verantwoordelijk voor het leeuwendeel van de uren die je met het spel doorbrengt, maar de modus claimt absoluut de spotlights. Start je de game voor het eerst op, dan kom je meteen terecht in het hoofdstuk waarin de verhoudingen snel duidelijk worden. Je maakt mee hoe een rijder van Team Seneca, Yume Tanaka, in het ziekenhuis belandt door een flink ongeluk waar Ravenwest-rijder Nathan McKane, de antagonist in dit verhaal, best iets mee te maken heeft.
Van alle markten thuis
Als speler neem je de rol aan van Driver 22, de jonge teamgenoot van Yume bij Seneca. Het ongeluk is dan wel het startpunt, maar je speelt daarna eerst nog het seizoen voorafgaand aan dat ongeluk door. Daarin maak je mee hoe je met Yume in een lagere divisie strijdt om Seneca naar het hoogste niveau van het Grid-kampioenschap te krijgen. Dat kampioenschap is precies wat we op de vorige pagina bedoelden met ‘autosport als uitgangspunt, maar dan met een spectaculair sausje’; er is natuurlijk geen autosportteam op aarde dat actief is in vrijwel elke denkbare klasse. Team Seneca en zijn concurrenten doen dat echter wel: het ene moment rijd je in touringcars, het andere moment in auto’s met open wielen en weer wat later stuur je trucks door de straten van Londen of Parijs. Het team is van alle markten thuis, zoveel is wel duidelijk.
:strip_exif()/i/2004954802.jpeg?f=imagearticlefull)
Het hoeft dus allemaal niet écht geloofwaardig te zijn, maar wat er vervolgens rond het team gebeurt, is dat vaak wel. Het verhaal wordt verteld in documentaire-vorm. De betrokken personages komen voor de camera en vertellen in interviews wat er gebeurde. Ze praten daarbij over races of gebeurtenissen in races die jij als Driver 22 uiteraard zelf rijdt. Daarbij is het met name zaak om aan de doelstellingen te voldoen, maar die zijn over het algemeen niet zo lastig. Iets later in het verhaal neemt het niveau wat toe, maar niet schrikbarend veel. Sterker, Grid Legends is eigenlijk best wel makkelijk. We hebben het idee dat de instelbare moeilijkheidsgraad niet helemaal juist staat afgesteld. Op ‘Hard’ wonnen we alle races nog steeds met een vaak ruime voorsprong en geloof ons: dat zegt meer over de moeilijkheidsgraad dan over onze vaardigheden als digitale coureurs. Gelukkig zijn er nog twee niveaus boven ‘Hard’, dus je kunt de game wel degelijk een stuk moeilijker maken voor jezelf.
Het verhaal heeft eigenlijk vrij weinig om het lijf. De acteurs die verantwoordelijk zijn voor de hoofdrollen doen het leuk, maar slagen er vooral in prachtige voorbeelden van zeer stereotype personages te zijn. Nathan McKane doet precies wat je verwacht van een arrogante slechterik. Yume Tanaka geeft jou, als jongere teamgenoot, wat ‘tough love’ maar stelt zich uiteindelijk wel open. Ncuti Gatwa, bekend van Netflix-serie Sex Education, speelt Valentin Manzi. Hij is in je eerste seizoen je voornaamste concurrent, maar krijgt meer een bijrol zodra Seneca het in het Grid Championship aan de stok krijgt met McKane en zijn Ravenwest. Manzi voegt vaak een vrolijke noot toe, wat af en toe best geestig is zonder echt indruk te maken.
Fijne opmaat
Je begrijpt dat je deze game niet hoeft te spelen voor de inhoud van het verhaal. Toch is ‘Driven to Glory’, zoals het verhaal heet, wel de moeite waard. Het dient namelijk als een heel fijne opmaat voor wat Grid Legends verder heeft te bieden. Je krijgt een aardige selectie van de beschikbare circuits, auto’s en racedisciplines die erbij horen. Op die manier biedt Driven to Glory een ideaal beginpunt, ook al had het verhaal best een paar tandjes sterker gekund.
:strip_exif()/i/2004954794.jpeg?f=imagearticlefull)
Carrière en teamorders
Met het verhaal ben je wel een dagje zoet en daarna is het tijd om de rest van de game nader te bekijken. Dat is overigens geen verplichte volgorde. Spreekt het verhaal je niet aan, dan kun je het na het eerste hoofdstuk gewoon afsluiten en de andere kanten van de game bekijken. Daarbij is de Career Mode waarschijnlijk goed voor de meeste uurtjes spelplezier. Het idee hier is dat je je als beginner opwerkt naar hogere klassen en moeilijkere races. Dit aspect van de game viel eigenlijk tegen. Je werkt plichtmatig events af, en als je er genoeg hebt gespeeld, gaat er een nieuw onderdeel open. Er is geen verdere presentatie. Je kiest een klasse, je wint en je gaat weer verder. Het helpt dat je daarbij vrij bent om keuzes te maken. Je hoeft niet alles te spelen om stapjes omhoog te zetten, dus je kunt minder leuke dingen links laten liggen. Dan nog voelt het als een ellenlange to-do-lijst en het is niet helemaal duidelijk waarom je die zou willen volbrengen.
Veel spins en crashes
Uiteraard draait het in dit geval niet om de eindstreep, maar om de weg ernaartoe, dus het racen zelf. We hebben het weleens gehad over een verschil tussen autogames en racegames. Vroeger zagen we soms games waarin de auto’s achter elkaar aan reden zonder dat er al te veel actie aan te pas kwam. Zo’n game is Grid Legends zeker niet. De actie is intens. Zo intens zelfs, dat je je kunt afvragen hoe realistisch het is. Regelmatig spint vlak voor je neus ineens een computergestuurde tegenstander op de baan. Dat gebeurt zo regelmatig dat het bijna niet anders kan dan dat de makers daar opzettelijk op hebben aangestuurd. Het komt daardoor wel een tikje ‘gemaakt’ over, maar het werkt wel. Het moment dat je vlak voor je neus een concurrent van de baan ziet schuiven, of zelfs een spectaculaire crash ziet maken, blijft je even bij.
:strip_exif()/i/2004954822.jpeg?f=imagearticlefull)
Haatdragende concurrenten
Zo’n crash kan natuurlijk plaatsvinden, net als dat er wat contact tussen de auto’s is te verwachten. In Grid Legends blijft dat niet zonder gevolgen. Je rijdt in de kampioenschappen steeds tegen dezelfde computergestuurde coureurs en die vergeten niet hoe jij met ze omgaat. Beuk je iemand al te enthousiast of al te vaak aan de kant, dan kan diegene zich tegen je keren. Hij verandert dan in een ‘nemesis’ en zal meer zijn best doen je in de weg te zitten. In Driven to Glory zijn je grootste concurrenten trouwens altijd zo’n nemesis, maar onderweg kunnen er daar dus nog meer bijkomen.
De tegenhanger van je nemesis is je teamgenoot. In Driven to Glory heeft dat met name een rol voor het verhaal, maar in de verdere game wordt dit aspect belangrijker. Je runt in Grid Legends namelijk ook je eigen team met daarbij een teamgenoot. Met de credits die je verdient bij races kun je niet alleen nieuwe auto’s kopen waarmee je off- en online kunt racen, maar ook upgrades voor je team. Je kunt de vaardigheid van je engineer verbeteren en je teamgenoot steeds verder ontwikkelen zodat hij je optimaal kan helpen in races. Dat kan hij zelf, maar je kunt ook proberen het te bespoedigen door teamorders te geven. Je teamgenoot kan proberen je concurrenten op te houden. Je kunt hem ook vragen wat meer risico te nemen om zijn positie in de race te verbeteren. Hoeveel succes hij daarbij heeft, hangt mede af van hoeveel je zelf al in zijn kwaliteiten hebt geïnvesteerd.
Team en teamgenoot verbeteren
De aanwezigheid van het systeem rond het uitbouwen van je team en het beter maken van je teamgenoot vormt de verder niet al te boeiende Career Mode. Het leuke is wel dat je teamgenoot - en dus je team - in alle facetten van de game terugkomt. Je verdient ook overal credits, dus of je nu een race uit de carrièremodus rijdt of een zelfbedachte race, je schiet er altijd iets mee op. Wacht even, zelf bedacht? Ja, Grid Legends bevat een Race Creator waarmee je je eigen races kunt vormgeven. Je selecteert daarbij het type auto waarmee je wil racen, de baan en een reeks andere instellingen, en kunt vervolgens aan de slag. Je kunt je creaties met anderen delen en de races van anderen downloaden.
:strip_exif()/i/2004954810.jpeg?f=imagearticlefull)
Uiteraard is de game ook online speelbaar. Daarbij vereist Grid Legends wel dat je een actief EA-account hebt en je bent verplicht dat account te koppelen aan je game, ongeacht het platform waarop je speelt. Heb je al een EA-game op je console staan, dan gebeurt dit na jouw goedkeuring verder automatisch, maar anders zijn er wat meer stapjes nodig. Is dit erg? Op zich niet. Het is niet nieuw dat EA gamers vraagt een EA-account te koppelen en Codemasters is tegenwoordig eigendom van EA, dus eigenlijk mag het geen verrassing zijn dat dit bij Grid Legends zo werkt. Daarbij komt nog dat het voordeel van dit systeem is dat je tegen racers met andere platformen kunt spelen. Je vindt elkaar via je EA-accounts en dus maakt het niet uit dat de een op een pc speelt en de ander op een console.
Dat systeem wordt in Grid Legends gebruikt om gezellig tegen elkaar te kunnen racen, maar ook om je vrienden te kunnen vergezellen als ze in hun Career Mode racen. Dat geeft wel een grappig effect. Je kunt gewoon tegen de computer racen en een vriend kan zich dan bij jouw race voegen en je helpen - of tegenwerken - in je race. Het enige nadeel van dit systeem is wel dat de speler die in een ander spel springt, minder voordelen geniet dan de speler die host is. Die laatste krijgt namelijk de voortgang voor zijn Career Mode, de ander schiet er voor zijn eigen game feitelijk niets mee op. Dat had wat beter doordacht kunnen worden.
Conclusie
Grid Legends is op diverse manieren een leuke game. Voorop staat dat de gameplay vermakelijk is. Niet elke raceklasse of elk type auto zorgt voor spectaculaire gameplay, maar veelal doet de game het op dit vlak prima. Stoeien met je rivalen gaat niet snel vervelen, al moet je de game wel even wat moeilijker maken voor jezelf, want wat Grid Legends ‘Hard’ noemt is eigenlijk veel te makkelijk. De actie kun je binnen verschillende kaders beleven, waarbij de verhaalmodus Driven to Glory de meest in het oog springende variant is. Het verhaal is niet al te indrukwekkend, maar weet toch voldoende te vermaken om je tot en met het laatste hoofdstuk door te laten spelen. Driven to Glory vormt zo een leuk begin van de tijd die je met Grid Legends doorbrengt. Het menu daarna is wat minder spannend. De carrièremodus bevat veel races en kampioenschappen, maar heeft weinig in zich dat zorgt dat je de hele modus zou willen doorspelen. De mogelijkheid om je eigen team en teamgenoot te verbeteren, helpt wel iets, maar is uiteindelijk meer een gimmick dan echt een feature die de game kan dragen. Met de Race Creator en multiplayer er nog bij heeft Grid Legends zeker genoeg inhoud onder de motorkap, waardoor het een prima spel is voor gamers die houden van lekkere race-actie zonder dat die actie meteen het toppunt van realisme met zich mee hoeft te brengen.
:fill(white):strip_exif()/i/2004827952.jpeg?f=thumblarge)
:fill(white):strip_exif()/i/2004827952.jpeg?f=thumbmedium)
:strip_icc():strip_exif()/i/2004837346.jpeg?f=fpa_thumb)
/i/2005181528.png?f=fpa)
/i/2004827848.png?f=fpa)
:strip_exif()/i/2003867024.jpeg?f=fpa)
:strip_icc():strip_exif()/u/111477/crop5f831139d6248_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
De spiegels emuleren een PSX-versie, zo lijkt het. :strip_icc():strip_exif()/u/398657/crop5880bd73194ae_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/57694/crop60981f5527123_cropped.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/76569/garfield14.jpg?f=community){kind=small}
/u/44155/marzman.png?f=community){kind=small}
In de gewone Grid moet dat wel (Grid Legends heb ik nog niet kunnen proberen).
:strip_exif()/u/87336/crop6891d2e354b09.gif?f=community){kind=small}
/u/381607/have%2520a%2520nice%2520day%2520-%2520small.png?f=community){kind=small}
/u/269449/crop5f3cdfa201d6b_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/233767/crop5db03cbc075aa.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/267506/crop6737556602b99.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/67783/icon_small.jpg?f=community){kind=icon}
:strip_icc():strip_exif()/u/235429/crop5ec389b86a87b_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
/u/472627/crop5c83fe498b36e_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/611711/crop63189b7544364_cropped.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/628773/crop5e242ffcec0a6_cropped.jpeg?f=community){kind=small}