Op de Games Convention in Leipzig werd Mirror's Edge tot beste game voor de Xbox 360 gekozen. Eerder dit jaar waren tijdens de E3-beurs de ogen ook al op deze game gericht. Wat is er zo bijzonder aan de kleurloze wereld die ontwikkelaar Digital Illusions ons voorschotelt?
De Zweedse ontwikkelaar, die naar de afkorting van zijn volledige naam ook wel 'Dice' wordt genoemd, is vooral bekend van het schietspel Battlefield 1942 en de opvolgers daarvan. Met Mirror's Edge slaat de studio echter een andere weg in. Ook Mirror's Edge wordt in eerste persoon gespeeld en net als in de Battlefield-serie zijn er genoeg wapens in het spel opgenomen. Het verschil is dat ze dit keer vrijwel uitsluitend in handen van de vijand zijn, hoofdpersoon Faith moet het doorgaans zonder wapentuig stellen.
Faith is een Aziatische dame en ze leeft in een grote, futuristische stad. Het achtergrondverhaal van Mirror's Edge is nog wat vaag, maar duidelijk is wel dat de stad onder een streng gezag staat. De machthebbers controleren alle moderne vormen van communicatie en de bevolking heeft veel van haar vrijheid opgegeven, in ruil voor veiligheid. Er is echter oppositie tegen het strenge regime. De tegenstanders moeten met elkaar zien te communiceren zonder dat dit wordt gecontroleerd. De zogenaamde Runners, waar Faith er een van is, vormen hier het middel voor. Runners bewegen zich vooral over de daken van de flats in de naamloze stad. Ze beoefenen het populaire 'parkour', soms ook wel 'free running' genoemd, een fysieke discipline waarbij van gebouw naar gebouw wordt gejumped en razendsnel tegen manshoge muren wordt opgesprongen. Ook hoog opgehangen buizen zijn aan de Runners besteed. Ze wandelen er moeiteloos overheen of slingeren zich er aan verder.

Kleurloos
Mirror's Edge valt vooral op door de de grafische stijl waar de Zweedse makers voor hebben gekozen. De meeste games, en zeker de meeste first person-spellen, hebben een donkere uitstraling, maar Mirror's Edge is erg licht. Wit is de dominante kleur in het spel, alle gebouwen lijken volledig uit witte vlakken te zijn opgetrokken. Dat zijn ze eigenlijk niet, maar zo ziet Faith de wereld, en omdat het spel in eerste persoon wordt gespeeld zie je alles door haar ogen. Faith kijkt als een Runner, ze ziet alleen welke delen van gebouwen al dan niet bruikbaar zijn voor haar manier van door de stad bewegen. Alles wat onbruikbaar is, ziet Faith als een kleurloos, onopvallend vlak. Haar oog valt liever op de delen die bruikbaar zijn, en die zijn in haar beeld oranje of rood. Daarbij gaat het om de de muren, richels, planken, steigers en buizen die ze nodig heeft om verder te komen. Ontwikkelaar Digital Illusions doet er alles aan om de speler te laten beleven hoe het voelt om een Runner te zijn. Niet alleen zie je de wereld zoals Faith die ziet, je kunt ook geen afstand van haar nemen. Er is heel bewust geen optie toegevoegd om het spel vanuit derde persoon-perspectief te bekijken. Om het beeld zo realistisch mogelijk te maken, brengt Dice het spel in beeld alsof je door een groothoeklens kijkt en om dezelfde reden heeft het spel geen Hud. Er is alleen een kleine punt midden in het beeld. Dice zou ook die het liefst weglaten, maar uit de eerste tests bleek dat spelers dan misselijk worden van de snelle actie. Nu kun je je blik op de punt richten, een techniek die ballerina's gebruiken als ze een pirouette maken.
Faith moet het vooral hebben van haar snelheid en sprongkracht. Ondanks de acrobatische toeren die ze uit kan halen is de bediening opvallend simpel. Als ze loopt zal ze automatisch gaan rennen als dezelfde knop langer wordt ingedrukt. Er is maar één knop die alle sprongen regelt, al kan Faith ook slidings maken en tegen een muur oprennen. Gelukkig zoekt ze na een sprong automatisch houvast. Als het echt spannend wordt, kan ze bovendien de tijd iets vertragen, zodat ze haar actie beter kan timen. Faith is absoluut geen supervrouw, ze krijgt geen bijzondere krachten tijdens het spel. Rennen en springen is het enige dat ze kan en daar blijft het bij, maar ze kan wel technieken aanleren. Als je beter wordt in het spel, zul je leren bewegingen aan elkaar te koppelen, waardoor je bepaalde passages sneller af kunt leggen. Daar houden de makers rekening mee, bij het ontwerpen van de stad. Er zijn doorgaans verschillende wegen die naar haar doel leiden, maar er zit regelmatig een bottleneck in het parcours. Er zijn routes die zonder al teveel te stunten kunnen worden afgelegd, maar er zijn ook mogelijkheden voor de meer ervaren Runner die zich wil bewijzen.

Ontwapenend
Onderweg komt Faith gele tassen tegen, die door andere Runners zijn achtergelaten. Je kunt beloningen verdienen door ze te verzamelen, al wil Dice nog niet kwijt waar die beloningen uit bestaan. Het interessantste onderdeel aan Mirror's Edge is echter dat Faith zoals gezegd geen wapens heeft. Haar tegenstanders, de ordetroepen van het totalitaire bewind in de stad, echter des te meer en de machthebbers hebben in de gaten dat de Runners een belangrijke schakel in het verzet zijn. Er wordt fanatiek jacht gemaakt op de Runners, je wordt dan ook regelmatig met gewapende soldaten geconfronteerd. Faith is wel snel, maar ook fragiel en de beste manier om met bedreigingen om te gaan is door te doen wat je het beste kunt: hard wegrennen. Als het toch op vechten aankomt ben je echter niet volledig hulpeloos. Faith weet iets van karate, je kunt dus proberen gewapende tegenstanders te verrassen en ze met wat welgemikte klappen of trappen uit te schakelen. Mocht je zo snel zijn dat een tegenstander zijn wapen nog niet op je heeft gericht, dan kun je hem zelfs ontwapenen. Het wapen zal rood oplichten om duidelijk te maken dat je het af kunt pakken. Eenmaal gewapend kun je uiteraard gaan schieten. Het lijkt simpel, sla een soldaat neer, pak zijn wapen af en je bent klaar voor de rest van het spel. Zo eenvoudig is het echter niet. Wapens zijn zwaar en de fragiele Faith kan met een geweer om haar nek geen fatsoenlijke sprongen maken. Je zult het dus weg moeten gooien, als je verder wilt. Een ander probleem is dat er geen munitie voor de wapens in het spel beschikbaar is. Je kunt wegschieten wat er in een wapen zit, maar meer niet. En zelfs met wapen is Faith kwetsbaar, want er zijn situaties waarin ze wordt bedreigd door drie of vier gewapende tegenstanders. Zelfs met een vuurwapen is het daarom zaak om voorzichtig te werk te gaan. De beste tactiek is om te proberen soldaten te isoleren, voordat je ze uitschakelt.

Conclusie
Mirror's Edge is een lovenswaardige poging om van de gebaande paden af te wijken. Het spel lijkt veel te hebben van de shooters die de Zweden tot nu toe maakten, maar het is verrassend anders. Door Faith niet van wapens te voorzien, haar extra sprongkracht te geven en wat bleekmiddel over het beeld te smijten, ontstaat een veelbelovend spel waar ik erg naar uitkijk. Het is inderdaad de beste game die op de Games Convention werd gepresenteerd, al moet ik zeggen dat Dragon Age: Origins er ook erg aantrekkelijk uitzag.

Titel | Mirror's Edge |  |
Platform | Xbox 360, Playstation 3, pc |
Ontwikkelaar | Digital Illusions CE |
Uitgever | Electronic Arts |
Releasedatum | 2008 |