Het opvallendste aan de volledige afbeelding is ongetwijfeld de zandlopervorm waaruit blijkt hoeveel korter de nachten in de zomer zijn. Wat ook opvalt is dat de zandloper niet symmetrisch is. Dat komt omdat de vroegste en laatste tijdstippen van de zonsondergang een paar dagen voor het begin van de astronomische zomer (rond 21 juni) en winter (rond 21 december) vallen, terwijl dat voor zonsopkomsten juist een paar dagen later is. Dat is op zijn beurt te verklaren doordat de aarde door de enigszins elliptische baan om de zon soms wat sneller of juist langzamer beweegt. Dat maakt dat in sommige delen van het jaar de zon voorloopt of juist achterloopt op het gemiddelde.
Er zijn meer interessante observaties te doen. Zo wordt de zandloper op vrij regelmatige, maandelijkse basis 'doorkruist' door een lichtgrijze, wat schuin naar beneden lopende streep. Dat is de beweging van de maan langs de hemel, vanaf het eerste kwartier in de avond naar de volle maan in het midden van de nacht en het laatste kwartier in de ochtend. De maan is in de wintermaanden duidelijk helderder dan in de zomer, doordat hij in de winter hoger aan de hemel staat.
Verder valt op hoeveel bewolking er gedurende het jaar was. Dat is vrij duidelijk zichtbaar als het vele grijs en wit dat overdag het blauw van de lucht onderbreekt en er zijn natuurlijk ook genoeg volop bewolkte dagen waarop nauwelijks sprake was van blauwe lucht. Een andere kleur die tijdens de nacht vrij prominent aanwezig is, is donkergeel of goud. Dat komt van wolken die het licht van straatlantaarns in de buurt van de camera reflecteren. Bij mist is de hemel op de camera helemaal geel, doordat dan nog meer lantaarnlicht wordt gereflecteerd.
De oplettende kijker heeft ongetwijfeld ook opgemerkt dat onder meer in oktober een horizontale, zwarte streep zichtbaar is. Zo zijn er nog een paar van dat soort zwarte strepen, waarop kennelijk geen data was. Bassa herinnert zich niet alle voorvallen, maar hij moest de camera gedurende het jaar een paar keer handmatig herstarten en één keer trok hij per ongeluk de stroomdraad eruit. Ook was er een keer een stroomstoring in zijn wijk.
Een keogram met de meridiaan van noord naar zuid betekent dat op een heldere nacht en dag de sterren door deze denkbeeldige lijn bewegen, waarbij de sterrenbeelden van links naar rechts worden gespiegeld. Dat is vrij goed zichtbaar in dit specifieke keogram van 2 februari.
:strip_exif()/i/2004875446.jpeg?f=imagegallery)
Om bepaalde weerseffecten en camera-eigenschappen duidelijker in beeld te krijgen, heeft Bassa ook gedetailleerdere afbeeldingen gepubliceerd met een beperkt aantal keogrammen onder elkaar. Zo zijn maanbewegingen wat beter zichtbaar te maken en heeft Bassa de volledige keogrammen van 19 januari tot 2 februari in een enkele afbeelding gevat. Hier is zichtbaar hoe de maan op opeenvolgende dagen op verschuivende tijdstippen hoog aan de hemel staat. Hier en daar zijn ook enkele maanhalo's zichtbaar. Op deze afbeelding is verder goed te zien hoe de wolken bewegen. De wat donkere horizontale lijnen zijn veroorzaakt door regendruppels die op de koepel boven de lens zaten.
Links de volledige keogrammen van 19 januari (bovenaan) tot 2 februari (onderaan). Rechts een uitsnede die de eerste twee weken van juni toont. Hier is ook weer het keogram van 5 juni zichtbaar met de duidelijke goudgele kleur in de nacht. Die nacht lijkt wat langer te duren dan de andere, minder bewolkte dagen. Dat komt doordat de automatische belichting van de camera de overgang van dag en nacht en tijdens de schemering minder duidelijk maakt.
Tot slot valt op dat direct om de zandloper heen, dus op de momenten van de ochtend- en avondschemering, een nogal heldere blauwe kleur zit. Bassa denkt dat dat werd veroorzaakt door het gebrek aan contrast tijdens de schemering. Met de zon onder de horizon ontbreekt het op die momenten aan door de zon verlichte wolken die tot grote en snelle helderheidsvariaties hadden kunnen leiden. Zodoende is een vrij consistent, helder, lichtblauw 'omhulsel' van de zandloper zichtbaar.