Van 486 tot Pentium
Processortijdlijn
1976 Intel 8086 / 4,77-10MHz
1982 Intel 286 / 4,77-25MHz
1985 Intel 386 / 12-40MHz
1989 Intel 486 / 16-100MHz
1992 AMD Am486DX4 / 100-120MHz
1993 Intel Pentium / 60-200MHz
1995 Cyrix 586 / 100-133MHz
1996 AMD K5 / 75-133MHz
1997 AMD K6 / 166-300MHz
1997 Pentium MMX / 166-233MHz
1997 Intel Pentium II / 233-450MHz
1998 AMD K6-II / 200-550MHz
1999 Intel Celeron / 266MHz-3,6GHz
1999 Intel Pentium III / 400MHz-1,4GHz
1999 AMD K6-III / 333-550MHz
1999 AMD Athlon / 500MHz-1,4GHz
2000 Pentium 4 / 1,3-3,4GHz
2000 AMD Duron / 600MHz-1,8GHz
2001 AMD Athlon XP
Welk type retro-pc zou je het liefst weer eens willen beleven? Dat is uiteraard zeer persoonlijk en vaak gebaseerd op nostalgie. Mensen die in de jaren tachtig met IBM-pc’s in aanraking kwamen, willen die wellicht weer eens ervaren: 5,25”-floppies, CGA-kleurenkaarten en beeps door de luidspreker. Over het algemeen heeft een 486 vaak de klassieke retro-uitstraling. Hij stamt uit de tijd dat snelheid en betaalbaarheid flink toegenomen waren en het langzaam gebruikelijk werd om de processor of de geluids- en grafische kaart te vervangen. Ook was dat de tijd van een nieuwe generatie grafische games die grote indruk maakten en vaak nog in ieders geheugen gegrift staan. Denk bijvoorbeeld aan Quake, Doom II, Syndicate en de allereerste Command & Conquer. Geluidskaarten met AdLib-synthesizer en ondersteuning voor spraak en geluidssamples waren toen ook vrij gebruikelijk.
Toch was een gemiddelde 486 niet altijd krachtig genoeg om dergelijke games op volle resolutie te spelen. 320x200 pixels was nog gebruikelijk, maar hogere resoluties volgden al snel. Hou er rekening mee dat een 486 op de relatief hoge resoluties van moderne monitoren niet soepel zal werken. Een Pentium, AMD K6-2, of Pentium II of III biedt meer power. Hij is vaak nog steeds compatibel met spellen uit het 486-tijdperk en daardoor een praktischere keuze, zeker als je ook Windows 98 of hoger wilt gebruiken. Bovendien hebben deze systemen nog ISA-slots.
:strip_exif()/i/2003921902.jpeg?f=imagenormal)
Een Pentium 4-klasse-pc kan ook een optie zijn. Hoewel de eerste generatie cpu’s klok-voor-klok trager waren dan een Pentium III, zijn Pentium 4-systemen tweedehands wat gemakkelijker te vinden. We kunnen ze nog als retro-pc rekenen, maar dan vooral uit het XP-tijdperk. Moederborden van die generatie hebben geen ISA-slots meer en dus ben je afhankelijk van PCI-geluidskaarten, die vaak geen goede fmchip-ondersteuning meer hebben. Windows 98SE laat zich niet altijd goed installeren op een Pentium 4-pc. Dat heeft er onder andere mee te maken dat dit besturingssysteem niet met meer dan 512MB aan werkgeheugen overweg kan. Meer geheugen leidt tijdens de installatie tot een foutmelding. De simpelste oplossing is wat geheugen verwijderen, maar het kan helpen om twee bestanden in de Windows-map te editen en het volgende toe te voegen:
Geheugenbottleneck Windows 98SE
SYSTEM.INI:
[VCache]
MinFileCache=524288
MaxFileCache=524288
MSBATCH.INF:
%10%\System.ini,386Enh,,"MaxPhysPage=30000"
%10%\system.ini,Vache,,"MaxFileCache=524288"
Kopen of zelf bouwen?
Op Marktplaats en Tweakers Vraag & Aanbod worden vrijwel dagelijks retro-pc’s te koop aangeboden. Soms voor weinig, maar soms ook voor de hoofdprijs. Ideaal zou natuurlijk een pc in je directe omgeving zijn, want opsturen is een risico en niet iedere verkoper is hiertoe bereid. Je bent dan natuurlijk wel afhankelijk van de combinatie van hardware die erin zit, waarbij de kans groot is dat je bepaalde onderdelen moet upgraden. Het mooie van een kant-en-klaar systeem kopen is echter dat je meteen een mooie basis hebt: een kast en bijpassende voeding, plus een moederbord, processor, koeler, geheugen en misschien ook een 3,5”-diskdrive en cd-speler of -brander. De grafische kaart en geluidskaart zijn meestal te vervangen. Let erop of dat echt zo is, want bij compacte systemen zijn die vaak geïntegreerd op het moederbord en zijn er niet altijd vrije slots.
Het grote voordeel van zelf bouwen is natuurlijk dat je exact de hardware kunt gebruiken die je graag wil. Denk bijvoorbeeld aan een 3dfx-grafische kaart of een Soundblaster AWE64-geluidskaart. Het is meer werk en kost je meer verzendkosten, maar alle benodigde onderdelen zijn, zeker met wat geduld, altijd wel te vinden.
Laptop?
:fill(white):strip_exif()/i/2003921062.jpeg?f=imagemedium)
Het nadeel van desktop-pc’s is dat ze nogal veel ruimte in beslag nemen. Het kan daardoor ook interessant zijn om uit te kijken naar een tweedehands laptop, met bijvoorbeeld een Pentium II-processor. Deze zijn prima in staat om Windows 98SE of XP te draaien en de drivers voor geluids- en grafische kaarten zijn vaak ook nog wel te vinden. Een fabrikant als Dell biedt nog steeds drivers aan. Een laptop is compact en heeft een eigen scherm, maar kan eventueel ook worden uitgebreid met een extern scherm, een muis en een toetsenbord. Daarnaast hebben de meeste laptops uit die tijd een of twee Pcmcia-slots, waarmee de functionaliteit kan worden uitgebreid, denk bijvoorbeeld aan een wifimodule of USB 2.0-poorten. Wie bereid is de laptop open te schroeven, kan eventueel ook nog het geheugen aanvullen of de harde schijf vervangen. De grootste beperking van een laptop is echter dat een andere processor, grafische kaart of geluidskaart geen optie is. En dat is voor veel tweakers toch wel een minpunt. Daarnaast kampen ze vaak met dode accu's, afwijkende aansluitingen voor harde schijven en grote variaties in schermtypes. Op een DSTN-scherm wil je echt niet gamen, dus heb je dan alsnog een extern scherm nodig.