Universe at War: Earth Assault

Inleiding

Pc game 2006 was een absoluut topjaar wat realtime strategy-games betreft. In 2007 moesten fans van het genre het voornamelijk stellen met uitbreidingen op de het jaar daarvoor uitgegeven toppers, maar het nog zo prille 2008 heeft zijn eerste noemenswaardige strategiespel al te pakken. Bij Universe at War: Earth Assault nemen drie buitenaardse rassen het op aarde tegen elkaar op. De verliezer is elk geval al bekend...

De mensheid stelt niets voor, zoveel is wel duidelijk nadat je het introfilmpje van Sega's Universe at War: Earth Assault hebt bekeken. Grote robot-walkers schieten zich moeiteloos een weg door de menselijke linies die zelfs met de - voor hun doen - futuristische wapens geen schijn van kans hebben. De speler mag proberen het mensdom te redden, maar in de Proloog doet hij in feite niets anders dan de afslachting van de mensheid in goede banen leiden.

Hierarchy versus Novus Universe at War draait verder volledig om drie buitenaardse rassen, te weten de Hierarchy, de Novus en de Masari. In die drie rassen vindt het spel direct zijn kracht en voornaamste speerpunt: ze zijn a-symmetrisch. Waar het in strategiespellen vaak zo is dat alle partijen min of meer hetzelfde kunnen, maar er alleen een beetje anders uitzien, werk je in Universe at War met drie totaal verschillende partijen. Dat gegeven is zowel interessant als gevaarlijk. Het wordt aantrekkelijker om af te wisselen tussen de rassen, maar tegelijkertijd ligt het gevaar van onbalans op de loer; het is natuurlijk wel zo fijn als de drie rassen ongeveer even sterk zijn.

De Rassen

De Hierarchy

Universe at War, de Hierarchy Het eerste ras waarmee de mensheid in aanraking komt is de Hierarchy. Hun doel op aarde is vrij simpel: overmeesteren, leeghalen, vernietigen. Om dat te bereiken gebruiken ze gigantische walkers, die ook direct de spil vormen van hun technologie. Eigenlijk heeft het roodgetinte ras maar één gebouw dat vast op de grond staat; het gebouw dat de connectie vormt tussen de Hierarchy-vloot in de ruimte en de troepen op aarde. Dat levert mooie, haast komische beelden op als er vanuit de ruimte zo'n giga walker wordt gedropt op aarde. De meeste eenheden van de Hierarchy beschikken niet over al teveel snelheid, maar zijn behoorlijk robuust.

De Novus

Universe at War, de Novus Op hun weg door de ruimte deed de Hierarchy onder andere de planeet van de Novus aan, die daarbij volledig vernietigd is, wat direct de oorzaak is van de oorlog tussen beide rassen. Waar de Hierarchy vertrouwt op pure kracht, is de Novus veel meer gericht op snelheid. Via het netwerk dat de werkers van het ras kunnen aanleggen, kunnen vrijwel alle units van de Novus zich razendsnel verplaatsen. Dit zorgt ervoor dat de Novus, als het netwerk groot wordt, binnen luttele seconden overal op de map kunnen komen, wat weer de nodige mogelijkheden met zich meebrengt.

De Masari

Universe at War, de Masari Terwijl de Hierarchy en de Novus het met elkaar aan de stok hebben op aarde, ontwaakt het derde buitenaards ras, dat zich al duizenden jaren schuil hield onder de aardkorst: de Masari. Dit ras onderscheidt zich door hun opvallende energiebeheer. Niet alleen heeft het ras een techniek waardoor ze lucht kunnen omzetten in energie en daarom dus nooit naar resources hoeven te zoeken, ook beschikken de Masari over twee soorten energie: light en dark. De juiste verhouding hebben op het juiste moment is hierbij de sleutel tot succes.

Gameplay

Elk van deze rassen heeft dus een heel eigen karakter, zowel qua uiterlijk als qua manier waarop ze bestuurd worden. Waar de Hierarchy het dichtst in de buurt komt bij wat gangbaar is voor een buitenaards ras (denk aan 'War of the Worlds', grote robots met lasers), lijkt de stijl van de Novus veel meer op de figuren uit de film 'I Robot'. De Masari spelen qua uiterlijk vooral leentjebuur bij de meer klassieke volken, zoals de oude Azteken en de Inca's.

Trial & Error

De aanpak van ontwikkelaar Petroglyph verdient op zich lof. Hoewel het fijn is om na verloop van tijd met een totaal ander ras aan de slag te kunnen, zorgen de verschillen er echter wel voor dat er steeds maar één echt goede manier is om een gevecht te winnen. Als Novus zijnde moet je gebruikmaken van de netwerkfuncties, anders win je niet. Met de Hierarchy zul je ten allen tijde twee walkers samen op pad moeten sturen en stuur je er drie, dan heb je gewonnen.

Oké, zo kort door de bocht is het niet, maar het komt er in grote lijnen wel op neer dat elk ras een bepaalde aanpak heeft die - in elk geval tegen de computer - succes verzekert. Gevolg hiervan is dat de missies een sterk 'trial and error'-karakter krijgen; gemiddeld genomen is één poging nodig om even uit te zoeken wat de bedoeling is en hoe de tegenstander dat probeert te voorkomen, waarna poging twee ervoor zorgt dat je erachter komt hoe het ras zijn krachten kan gebruiken om eenvoudig te winnen.

Dit is geen punt waar je hard over hoeft te vallen. Zeker voor wat minder ervaren RTS-spelers is het fijn om een stukje overzicht te hebben. Bovendien biedt de research tree, waarin je verschillende kanten op kunt en een keuze zult moeten maken, nog wel wat ruimte om je aanpak te variëren. Verwacht alleen geen tactische vrijheid zoals je dat uit bijvoorbeeld Total War-games wel kent. Toegegeven: in elke strategiegame komt het er op neer dat je de kracht van de factie die je bestuurt uitbuit. Punt is hier echter dat dat de enige realistische optie is en dat kan op den duur gaan vervelen.

Multiplayer & Graphics

Mede daarom is de manier waarop de campagnemodus is opgebouwd zo geschikt voor Universe at War. Telkens als je het een beetje gehad hebt met een bepaald ras, raakt het spel in een stroomversnelling en ga je aan de slag met een ander ras. Zo word je, om door het verhaal te komen, niet alleen verplicht om met elk ras te spelen en dus elk ras te leren kennen, maar zo zie je ook alle kanten van dat verhaal, wat op zichzelf natuurlijk al een interessant concept is en een spel als Fahrenheit destijds topscores opleverde. Op deze manier blijft de campagne interessant en zul je niet snel de neiging hebben je alleen maar te richten op losse potjes - al draait het daar uiteindelijk wel op uit.

Verover de wereld

Die losse potjes kun je zien als noodzaak als je nog meer wilt spelen na de campagne, maar ook als luxe. Universe at War is namelijk voorzien van een behoorlijk uitgebreide multiplayer-modus waarin je het op kunt nemen tegen spelers die over het algemeen een hoger niveau halen dan je computergestuurde tegenstanders. De mogelijkheid om potjes te spelen voor een Leaderboard is niet erg baanbrekend, maar de Conquer the World-modus is dat wel.

Kort gezegd is het de bedoeling dat je de hele wereld verovert, alleen waar je dit aan het eind van de campagne tegen de computer doet, bevecht je hier telkens iemand anders. Aan deze spelmodus zit echter wel een groot nadeel: het is voorbehouden aan Xbox Live Gold leden. Universe at War is namelijk een Games for Windows-titel en het online gedeelte gaat via het Xbox Live-netwerk, wat in dit geval betekent dat je voor de leukste modus van het spel een extra bedrag moet neertellen om Gold-lid te worden. Voordeel is wel dat het straks mogelijk is cross-platform te spelen; Xbox 360-gamers kunnen het, als de 360-versie begin maart ook op de markt is, ook tegen PC-gamers opnemen.

Niet foutloos

De tijd dat strategiegames het niet van hun looks moesten hebben is voorbij. Universe at War neemt de trend van grafisch sterke games als Company of Heroes en World in Conflict moeiteloos over. De vormgeving van de verschillende units past bij de stijl van het spel en zoals eerder omschreven heeft elk ras zijn eigen specifieke kenmerken. Bovendien vraagt het spel ook in hogere instellingen maar in beperkte mate echt inspanning van je computer. Afgezien van een aantal kleine bugs en foutjes is het spel technisch dus prima.

Conclusie

Universe at War render Met Universe at War: Earth Assault is het jaar 2008 alvast een goede titel rijker. Toch komt de strategiegame tekort om het predikaat 'topper' mee te krijgen. De campagnemodus is goed opgebouwd, wat ervoor zorgt dat je niet snel de neiging zult hebben te stoppen. Door de a-symmetrische insteek komt het er echter wel vaak op neer dat je maar één specifieke aanpak kunt gebruiken om een gevecht in je voordeel te beslissen en dat gaat op den duur een beetje vervelen. Dat neemt niet weg dat de multiplayer-modus van toegevoegde waarde is, maar kanttekening daarbij is dan weer dat de interessantste online spelmodus, Conquer the World, voorbehouden is aan Xbox Live Gold-leden. Er valt dus genoeg plezier te beleven aan Universe at War, maar het spel laat net teveel steekjes vallen voor een echte topscore.

Pluspunten

+ A-symmetrische rassen
+ Leuke opbouw campagne
+ Grafisch sterk
+ Conquer the World

Minpunten

- Vaak maar één 'juiste' aanpak
- Conquer the World alleen voor Gold-leden
- Foutjes en bugs

Cijfer: 8

Titel	Universe at War: Earth Assault
Platform	PC
Ontwikkelaar	Petroglyph
Uitgever	Sega
Releasedatum	25 januari 2008

Prijsvraag

; width:110px; height:40px;" title="Sega (logo)" alt="Sega (logo)">In samenwerking met Sega geeft Tweakers.net speelsessies voor Universe at War weg bij The Game Syndicate. In totaal kunnen honderd gamers een sessie van maximaal drie uur winnen om deze rts-game zelf te ervaren.

Wat moet je doen? Bijna niets! Stuur een mail met je username, naam, adres en telefoonnummer naar sega@tweakers.net en vermeld in het subject je antwoord op de volgende vraag: tot welk ras in Universe at War: Earth Assault behoren Viktor and Mirabel?