Desperados III Review

Modern, maar toch klassiek

Prequel

Desperados III

Desperados III is een heel fijn strategiespel dat scoort met een bekend, maar moeilijk te realiseren concept: gameplay die in de basis eigenlijk simpel is, maar gebruikt kan worden om oplossingen te vinden voor tal van complexe problemen en puzzels. Het spel is zeker voor minder geoefende strategiegamers best lastig maar wel speelbaar, terwijl er voor de 'hardcore'-fans en -puzzelaars veel uitdaging zit in de hogere moeilijkheidsgraad en in het behalen van alle badges en optionele doelstellingen. Zo houdt deze sfeervolle westerngame je met gemak tientallen uren aan je scherm gekluisterd, zelfs al treedt er af en toe wat repetitie op in de gameplay.

Pluspunten

• Lekkere westernsfeer
• Leuk verhaal
• Gameplay werkt goed
• Uitdagend

Minpunten

• Wat herhaling in gameplay
• Voor sommigen te lastig

Eindoordeel

Getest

Desperados III, Windows

Prijs bij publicatie: € 44,99

Bekijk product

Bekijk alle uitvoeringen (3)

Begin dit jaar schreven we in een van onze round-ups een review over de remake van Commandos 2 die ons totaal niet kon bekoren. De heruitgave van de klassieker bracht veel te weinig nieuws om echt interessant te zijn. De game zag er gedateerd uit en speelde ook zo. Inmiddels weten we dat Kalypso Media een geheel nieuwe Commandos-game in ontwikkeling heeft. Wellicht dat daarmee oude tijden beter zullen herleven, want dat het subgenre anno 2020 nog prima als basis kan dienen voor een goede game, hebben we de afgelopen weken persoonlijk ondervonden. Ontwikkelaar Mimimi Games en THQ Nordic brachten onlangs Desperados III uit, dat eenzelfde aanpak kent als de Commandos-serie en natuurlijk de eerste twee Desperados-games.

We hebben het hier over een strategische game die je voor het overgrote deel in realtime speelt. Je ziet de spelwereld en de actie daarbij continu van bovenaf. Per missie heb je meestal meerdere van de personages onder je hoede, die elk hun eigen sterke en zwakke punten hebben. Het doel is altijd hetzelfde: zorg dat je de missie volbrengt, het liefst zonder dat je daarbij wordt opgemerkt en dus zonder dat vijanden in het gebied alarm slaan. Gebeurt dat wel, dan roepen ze versterking op en wordt je takenpakket er alleen maar lastiger op. Op die manier ontpopt Desperados III zich dan ook al snel als een ‘trial-and-error-game’ waarin je allerlei benaderingen kunt uitproberen tot je een succesvolle methode hebt gevonden. De minder succesvolle varianten die leiden tot ontdekking en vuurgevechten zijn snel vergeten door op Quick Load te drukken, als je tenminste vaak genoeg de Quick Save-functie gebruikt.

John Cooper

Centraal in het spel staat John Cooper. Dat is een bekende naam, want hij is ook de hoofdrolspeler in de eerste twee games. Die verschenen echter al lang geleden - deel twee stamt uit 2006 - dus achtte Mimimi het verstandig ervoor te zorgen dat alle gamers dit kunnen spelen, ook zonder kennis van de eerste spellen. Vooral om die reden is Desperados III een prequel. De avonturen die Cooper en de rest van de bende beleefden in de eerste games hebben dus nog niet plaatsgevonden. Desperados III schotelt gamers de origin story van het gezelschap voor. Te zien is waar Cooper zijn eerste wraakmissie vandaan haalt. Wel lijkt hij de meeste leden van de latere bende in dit spel al te kennen. In die zin is Desperados III dus niet compleet als het gaat om de voorgeschiedenis.

Dat maakt verder niet zo veel uit. Het verhaal van Desperados III speelt zeker een rol, maar vormt niet het fundament onder de game. Het is fijn om een goede reden te horen om een dorpje vol vijanden uit te schakelen, maar zonder die reden is het nauwelijks minder leuk. Daar komt bij dat het verhaal geholpen wordt door de fantastische westernsfeer die in het hele spel goed voelbaar is. Of je nu luistert naar de prima achtergronddeuntjes of de prima prestaties van de acteurs, ze voeren je binnen no time naar het oude Wilde Westen. Dat effect wordt geholpen door de mooie, sfeervolle beelden. Hier laat Mimimi zien wat het aloude subgenre, groot geworden door Commandos, anno nu kan bieden. De game neemt je mee naar verschillende gebieden waarbij allerlei typische wildwest-settings voorbij komen, zoals de voor een tunnel gestopte trein, het slaperige dorpje of de spoorbrug die moet worden opgeblazen. Daarnaast komen spelers in New Orleans en de omliggende Bajou terecht, wat ook weer voor mooie - en net wat andere - beelden zorgt.

Spelen met viewcones en timing

De gameplay van Desperados III is overzichtelijk genoeg, maar wordt gecompliceerder en uitdagender naarmate je verder komt. Het begint simpel. De tutorial leert je de basisregels en hoe je ervoor kunt zorgen dat je niet gezien wordt door vijanden. Sleutel-element hierin is de bekende ‘viewcone’: door een vijand te selecteren, zie je welke zone hij kan zien. Sommige vijanden kijken continu een bepaalde kant op, maar veel vijanden kijken ook heen en weer of lopen zelfs rond. Feitelijk ben je het hele spel bezig met uitvogelen welke plekken je ongezien kunt bereiken en welke vijanden je vanaf daar zou kunnen uitschakelen. Daar zitten nogal wat haken en ogen aan, die zorgen voor steeds ingewikkeldere uitdagingen.

Trucjes

Toch blijft het zaak om de basisregels toe te blijven passen. In de viewcone van een vijand geldt dat hij je zal opmerken als je in de ‘volle’ zone staat. In het stuk van zijn gezichtsveld dat gestreept wordt weergegeven, ziet hij je alleen als je rechtop staat. Hier kun je bukkend doorheen sneaken. Dat biedt mogelijkheden. Daarnaast hebben alle personages wel iets waarmee ze vijanden kunnen afleiden of naar een plek kunnen lokken. Ook daarmee zul je veel moeten spelen om verder te komen. Kate O’Hara kan bijvoorbeeld vijanden meelokken naar een afgelegen plek waar een ander bendelid - of zijzelf - die vijand kan vermoorden of knock-out kan slaan. Doc McCoy, eveneens een oude bekende, kan zijn dokterstas in het zicht van een vijand gooien, die er dan op af gaat. De tas laat vervolgens een bedwelmend goedje los dat de betreffende vijand een paar seconden uitschakelt. Dat geeft Doc genoeg tijd om de tegenstander een spuitje te geven dat hem definitief van al zijn kwaaltjes verlost. John, Doc en Kate worden vergezeld door Hector Mendoza, een brute kracht met een bijl en een berenklem als wapens, en de mysterieuze Isabella Moreau die handige trucjes uithaalt met voodoo-magie.

Terwijl we bovenstaande uitleggen, duiken meteen allerlei mitsen en maren op. Neem bijvoorbeeld de afleidingsmanoeuvres die je kunt gebruiken. Die werken niet bij alle vijanden. Standaard-Thugs en
-Gunmen kun je makkelijk afleiden of meelokken, maar boven hen staan de Ponchos. Dat zijn betere bandieten, die niet van hun post wijken en vaak maar enkele seconden zijn afgeleid. Nog erger zijn de Longcoats. Dit zijn grotere, sterkere vijanden. Alleen Hector is in staat een Longcoat in zijn eentje te verslaan, en afleidende trucjes hoef je al helemaal niet te proberen. En de vermomming die Kate probleemloos langs alle andere vijanden laat wandelen? Daar kijken de Longcoats zo doorheen. Zijn deze rakkers in de buurt, dan is het oppassen geblazen.

Timing

Dat is ook waar Desperados III, als je eenmaal de eerste paar levels voorbij bent, lastig wordt. Steeds vaker kom je situaties tegen waarbij meerdere Ponchos in elkaars gezichtsveld staan en je er dus niet simpelweg eentje neer kunt halen. Zien de anderen een lijk liggen, dan slaan ze alarm. Nu is dat alarm niet meteen einde missie, maar er komen wel direct extra vijanden tevoorschijn die ook niet meer weggaan. Die extra vijanden lopen in zo'n situatie vaak een patrouillerondje. Dat rondje is op zich voorspelbaar genoeg, maar toch: meer vijandelijke pistolen in de buurt is meestal een recept voor meer problemen. Hoe los je situaties als deze dan op? Met timing. Vaak kun je lastige situaties relatief eenvoudig de baas als je de juiste vijanden uitschakelt op de juiste plek en op het juiste moment.

Een onmisbaar hulpmiddel daarbij is de Showdown-modus. Deze modus pauzeert het spel en laat spelers acties van diverse personages klaarzetten die vervolgens met één druk op de knop tegelijk in gang kunnen worden gezet. Stel dat je met drie bendeleden drie vijanden wil aanvallen, dan slaat de derde al alarm voordat je met elk personage een vijand hebt aan kunnen klikken. Dankzij Showdown kun je dat op een handigere manier doen. Heel fijn is ook dat je de acties klaar kunt zetten, maar de game eerst verder kunt laten gaan voor je op de knop drukt om de acties te starten. Zo kun je een personage een actie laten ondernemen, waarna je je klaargezette acties start als de timing precies klopt. Dit is handig als het tegelijk inzetten van de acties niet helemaal het juiste resultaat oplevert. Sommige personages zijn immers sneller dan andere en bereiken hun doelwit sneller. Tegelijk starten levert dus niet altijd een synchrone kill op.

Extra uitdagingen

Bewapend met de speciale eigenschappen van je personages baan je je zo een weg door de levels. Dat kost je al met al toch al snel tussen de twintig en dertig uur, uiteraard afhankelijk van hoe snel je door de levels heen komt. Dat laatste kan nogal verschillen. Levels waar wij rustig anderhalf uur over deden, kúnnen ook in een kwartier worden geklaard. Sterker nog, aan elk level heeft Mimimi een lijstje bonusuitdagingen gekoppeld die vragen om een specifieke aanpak, een hogere moeilijkheidsgraad hebben of een bepaalde snelheid vereisen. De Speedrun Challenge staat altijd behoorlijk scherp. Leuker zijn de overige challenges en medailles in de levels, die bijvoorbeeld van je vragen om een aantal specifieke vijanden te vermoorden, of juist helemaal niemand. Het zijn uitdagingen die Desperados III nog wat extra levensduur geven als puzzelgame. Een aardig detail daarbij is dat je na het voltooien van een missie altijd nog een schematische weergave krijgt van hoe je te werk bent gegaan. Je ziet dan de kaart van het gebied, met lijnen van hoe je personages zich hebben bewogen, waar en wanneer ze mensen hebben uitgeschakeld, enzovoort. Leuk om te zien en handig om te analyseren als je zin hebt om je prestaties te verbeteren.

De keerzijde van die medaille is dat Desperados III voor een deel van de gamers te lastig zal zijn. Dit is een game waarbij nadenken, uitproberen en soms wat geduld opbrengen de sleutels tot succes zijn. Wie te snel wil, wordt afgestraft. Dat is soms lastig, want sommige elementen in de gameplay vallen na verloop van tijd wel wat in herhaling en dat zorgt voor overmoedigheid. Nier per se erg: zolang je maar vaak blijft opslaan, kun je altijd weer snel verder.

Conclusie

Desperados III is een game waarvan de gameplay spelers meeneemt naar oude tijden, maar die er tegelijkertijd in slaagt die ‘ouderwetse gameplay’ op een moderne manier neer te zetten. Denk daarbij aan een prima look en aan de vrijheid als het gaat om hoe je de camera draait. Elk level dat je speelt is in feite een puzzel en door de instelbare moeilijkheidsgraad en de mogelijkheid om je te richten op specifieke uitdagingen, blijven die puzzels leuk genoeg om ze nog eens over te doen. Dat maakt Desperados III tot een spel waar je tientallen uren plezier aan kunt beleven. Tel daar het lekkere westernsfeertje bij op en je hebt een fijne game te pakken. Zo simpel is het.

Pluspunten

• Lekkere westernsfeer
• Leuk verhaal
• Gameplay werkt goed
• Uitdagend

Minpunten

• Wat herhaling in gameplay
• Voor sommigen te lastig

Eindoordeel

Getest

Desperados III, Windows

Prijs bij publicatie: € 44,99

Bekijk product

Bekijk alle uitvoeringen (3)

Reacties (65)

[Ocin32]

Van dit spel staat zowaar een demo op steam! Een prima demo die gewoon het begin van het spel bevat.

Trok mij erg snel over de streep, gekocht en nu met veel plezier aan het spelen.

[EJ_V]

Bedankt voor de tip! Verwacht er veel van na Shadow Tactics: Blades of the Shogun.

[Pathogen]

Ik vind "te moeilijk" nou niet bepaald een nadeel van een game die draait om puzzels.
Beter dan heel veel moderne games die eigenlijk altijd wel uit te spelen zijn.

[Visgek82]

Wilde net zeggen. Echt heel vreemd en apart dat dit als negatief punt gegeven wordt.

[Finraziel]

Altijd dat gezeur weer over positieve of negatieve punten... Het kan een negatief punt zijn. Niet iedereen zit te wachten op zo'n moeilijkheidsgraad en dan is het goed dat dit benoemd wordt.
Het punt is ook niet puur "te moeilijk", er staat letterlijk in het punt "voor sommigen".

[Gandalf68]

Ik denk ook dat het komt omdat sommigen spelers niet van de oude generatie zijn en dit Genre helemaal niet kennen en opgegroeid zijn met de huidige consoles.

Genres zoals Command and Conquer, Desperados, Total Anhilation , Commando's of bv (een ander uitgestorven genre ) Monky Island etc... Een hele andere manier van spelen die je amper nog ziet en aan vele mensen is voorbij gegaan.

Tsja dan wordt het lastig voor sommigen om deze stijl op te pikken. Al zal dat niet voor iedereen gelden. Het is een kwestie van generatie verschil.

[Cergorach]

Ik denk ook dat het komt omdat sommigen spelers niet van de oude generatie zijn en dit Genre helemaal niet kennen en opgegroeid zijn met de huidige consoles.

Ook veel spelers van jou ouder generatie speelde veel van je genoemde spellen niet en dan hebben we het niet eens over spelers van een nog oudere generatie die bv. zijn opgegroeid met Pacman... Het issue is niet de 'generatie', het issue is de doelgroep. Die was veel kleiner in 1980 voor de Pacman spelers, nog steeds relatief klein voor de C&C gamers in 1995, zeker ivm. met nu, de markt voor mensen die computer games spelen is groot! Maar omdat je lang of kort computer games speelt is geen indicatie wat voor spellen je leuk vind.

Ipv. C&C voor m'n RTS speelde ik Dune II en Warcraft. Ipv. adventures speelde ik RPGs zoals Champions of Krynn of zelfs Eye of the Beholder. Etc.

Smaken verschillen en heeft niets te maken met hoe oud of jong je bent. Ik zou zelfs willen stellen dat veel games van 25-30 jaar geleden ik niet meer zou spelen in hetzelfde (beperkte) formaat omdat je 'beter' bent gewent in de tussenliggende jaren. Legend of Grimrock was bv. even leuk, maar op een gegeven moment was je blij dat het gros van de RPGs zo niet meer werken...

[Cerberus_tm]

Wat vond je ouderwets op een irritante manier aan Legend of Grimrock? Heb het zelf nog niet gespeeld.

[Cergorach]

Door doolhoven heen die gemaakt zijn door 'mad mages' ipv. iets wat enigszins logisch en vooral ook herkenbaar is zonder dat je je scouting level navigatie skills weer moet oprakelen.. ;-)

Puzzels... Die bedacht zijn door een 'mad mages' met OCD...

Secret doors zijn cool, totdat je elke muur, vloer en plafond handmatig moet gaan onderzoeken op hidden buttons.

Niet weten wanneer 'game mechanics' (zoals hierboven beschreven) hun 'welkom' hebben verspeeld.

Vandaar, het was even leuk. Ziet er ook naar uit dat 'Almost Human' (studio) alleen de twee Grimrock games heeft uitgebracht en niets anders. Op Steam kan je beide trouwens krijgen voor €6,99 als een bundle: https://store.steampowered.com/sub/49358/

[Cerberus_tm]

OK ik houd inderdaad niet van doolhoven. En ook niet van dat soort puzzels in een rollenspel. Dan maar overslaan.

[Finraziel]

Niet alleen hoor... Ik ben zelf echt wel oud genoeg en heb ook wel een aantal van die games die je daar noemt gespeeld, maar ik heb tegenwoordig vaak juist helemaal niet meer zo'n zin in een hele moeilijke game. Daar heb ik vaak de tijd en energie niet meer voor. Het hangt ook heel erg van de game af, soms is het wel welkom, die uitdaging, maar andere keren zet ik hem liever op easy om het spel wat vlotter uit te spelen en naar een volgende game te gaan.

[Cerberus_tm]

Ik heb denk ik vaak geen zin in te moeilijk wanneer ik met een spel begin, maar naarmate ik er meer in zit wil ik dat juist wel.

[Tweaqer]

Volgens mij vonden veel mensen Commandos vroeger ook best moeilijk overigens. Ik vond het juist wel tof en een beetje een uitdaging.

[Vexxon]

Maar goed het is altijd wel voor iemand te moeilijk of te makkelijk en hoe bepaalt een reviewer dat?
Ik kan me voorstellen dat je het meldt als de game oneerlijk moeilijk is.
Maar nu is het een positief en een negatief punt, is het dan nog het vermelden waard?

[Inrage]

Ik zou "te moeilijk" enkel als negatief zien als je daadwerkelijk de moeilijkheidsgraad niet kan aanpassen zodat je daardoor niet eens de helft van het verhaal kan zien ofzo. Nu kan ik uit deze review niet afleiden dat je dit kan instellen, dus ik zou het dus niet als negatief aanzien dan. Zelf start ik games meestal op een hogere moeilijkheidsgraad omdat het gewoon leuk is om uitdaging te hebben, maar omdat ik geen pro gamer ben, geen tijd heb om guides te lezen of 'ideale' builds te spelen en trouwens ook niet de reflexen heb van een 13 jarige, dan neem ik er maar genoegen mee om de moeilijkheidsgraad te laten zakken om toch verder te geraken.

[ViTO_xp]

Als het slechts voor "sommigen" te moeilijk is, dan lijkt me dat juist een plus punt...

Als het voor iedereen te moeilijk (onbespeelbaar) of juist voor niemand moeilijk (saai) zou zijn dan lijkt me een negatief punt op z'n plaats.

[PearlChoco]

Ja inderdaad.

Moest er staan "voor iedereen te moeilijk", was dit ook een minpunt. En moest er staan "voor niemand te moeilijk", was het waarschijnlijk voor de meesten te makkelijk, en dus ook een minpunt.

Dit spel kon gewoon niet goed doen wat betreft moeilijkheidsgraad

[q-enf0rcer.1]

Eigenlijk zou daar nog een aparte lijst voor moeten zijn genaamd aandachtspunten. Zaken die niet meewegen in de score maar wel per individu positief of negatief een impact kunnen hebben op de gameplay. Ik vind dit juist ook een pluspunt omdat de games tegenwoordig vaak veel te makkelijk zijn.

[Dykam]

Het lijkt me stug dat ze de reviewpunten als een soort scorelijst gebruiken. Volgens mij zijn die niet direct gerelateerd, en zal het wel of niet opschrijven van dat punt niks te maken hebben met het eindcijfer.

[Huugje]

Onder de positieve punten staat dan weer dat het uitdagend is, dus ik verwacht niet dat die twee punten uiteindelijk invloed hebben gehad op het eindcijfer.

[Nyarlathotep]

Er staat ook 'voor sommigen'.

Is het nou écht zo moeilijk om hier doorheen te kijken, en voor jezélf te bepalen of een positief of negatief punt op jou van toepassing is?
Er wordt de laatste tijd echt te veel azijn gepiest over de reviews....

[rohitpenace]

Er wordt de afgelopen jaren door reviewers veel "azijn gepiest" wanneer games "te moeilijk" zijn. Maar omgekeerd niet. Nu vind ik dat in deze review wel meevallen, omdat 'Uitdagend' als pluspunt wordt meegenomen. Maar neem bijvoorbeeld The Witcher 3; 300+ GotY awards en zelden kom je tegen dat dit actiespel echt met twee vingers in de neus uit te spelen is. Wat gewoon écht enorm van de gameplay afneemt.

Persoonlijk vind ik dat uitdaging er bij sommige genres gewoon bijhoort. Wanneer combat zo eenvoudig is dat het er net zo goed uitgehaald kan worden, kun je het spel misschien beter een visual novel maken.

Maargoed, dat is mijn mening. Komende uit een tijd van echt moeilijk platformen op bijvoorbeeld snake rattle & roll (NES), ben ik denk ik ook niet meer de doelgroep. Toch zal ik wel mijn ongenoegen hierover blijven uiten. Er zijn games die voor mijn gevoel gewoon letterlijk "kapot" zijn gemaakt door het te makkelijk te maken, Fire Emblem 3H, FFXV, Gears of War. En daartegenover ook games die "gemaakt" zijn door een goede balans in difficulty, Monster Hunter, Bayonetta, Souls franchise + Sekiro

[Reactie gewijzigd door rohitpenace op 23 juli 2024 13:29]

[Ozzy]

Werkt beide kanten op natuurlijk. Als een spel zo moeilijk is - zonder dat je het kunt aanpassen - dat je amper door de tutorial komt, dan doet dat af aan de beleving van het spel. Dus ja, een spel kan te makkelijk of te moeilijk zijn. En als het niet is in te stellen dan beperk je daar echt de groep mensen die het spel leuk vind mee. Het is wat mij betreft dan ook een objectieve conclusie die ik interpreteer als "wil je ontspannen een verhalende spelletje spelen dan kun je beter verder kijken."

[PearlChoco]

Het is gewoon raar dat de reviewer Desperado's III bekritiseert omdat het voor sommigen te moeilijk is, maar een spel als pakweg Sekiro blijkbaar niet voor sommigen te moeilijk vindt, want anders zou hij dat dus zeker ook als minpunt aangehaald hebben.

[Casejunky]

Ben zo blij dat jij dit zegt, want tijdens het lezen brandde mijn vingers al om het te typen.

Merk wel vaker dat de moeilijkheidsgraad als negatief punt word aangehaald, vind dit de grootste onzin die er bestaat

[cptbuttlick]

De game is ook lastig weet ik uit ervaring. Dus te moeilijk voor sommige mensen of misschien wel de meerderheid klopt wel.

[watercoolertje]

Prima dan trek je je er toch niks van aan? Of is dat te moeilijk?

Het is een lijst van bevindingen van een ander, waarom moet dat 100% aansluiten bij iedereens mening, en waarom zijn reviews dan nodig als iedereens mening toch hetzelfde zou zijn?

[Reactie gewijzigd door watercoolertje op 23 juli 2024 13:29]

[Visgek82]

Nee, daar gaat het niet om. Je weet bij een spel als Desperado's (als je tenminste je geschiedenis kent) dat het een uitdagen spel is met flinke puzzels en pittige elementen. Het feit dat deze game dus eer doet aan zijn voorgangers op dat gebied zou niet als negatief ervaren moeten worden want dat is iets wat de mensen die deze game willen spelen juist trekt.

[Verwijderd]

Maar als je deze game zo goed kent, dan ga je toch niet af op alleen de plus en minpunten van één review? Ik ben sowieso voor om reviews beschrijvend te houden, geen cijfers en geen plus en min punten (dat is namelijk het enige waar de comments op tweakers over gaan, gezeik over de punten)

Lees de review, haal er uit wat je er uit wilt halen en bepaal daaraan of je de game wilt. De groep die jij noemt zou zich dus niet aangesproken moeten voelen door dit punt, want ze zijn bekend met de games. Reviews blijven persoonlijk, en hebben dan ook vrijwel nooit toegevoegde waarde. Maar wil je er toch naar kijken, kijk dan naar de inhoud en laat die punten en cijfers even voor wat ze zijn.

[Visgek82]

Gaat niet om mij , gaat om de reviewer. mijns inziens is het de taak van de reviewer zich te verdiepen in het materiaal en de geschiedenis daarvan. m.a.w, hij had kunnen weten dat het een moeilijk en uitdagend spel zou zijn.

[GekkeHenk]

Je verwoordt exact wat ik wilde typen. Als je van de spelreeks kan verwachten dat de moeilijkheidsgraad hoog en gestaag is, dan is het m.i. geen minpunt. Bij de Soulsborne games is de moeilijkheidsgraad ook geen minpunt.

[phamoen]

Exact. Het mag toch benoemd worden? Dat verwacht je ook van een review, dat je weet wat je in huis haal. Het enige waar je over kan vallen is het woordje 'te' wellicht. Maar dat ondervangen ze weer door er sommigen erbij te zetten.

[oef!]

Ik denk dat er ergens een omslagpunt zit als het op plezier versus moeilijkheidsgraad gaat. Een puzzelgame als Shenzen.io is bijvoorbeeld iets teveel van het goede (maar wel erg leuk).

[Reactie gewijzigd door oef! op 23 juli 2024 13:29]

[sjettepetJR.]

Shenzen was inderdaad wel een behoorlijk pittige pil. vond het wel leuk maar het is een van de paar Zachtronics games die ik na een tijdje toch heb laten liggen.

[Oon]

Niet vergeten dat reviews subjectief zijn. Er is absoluut geen verschil tussen een review hier op Tweakers of een review op de Steam pagina van een spel, behalve dat er hier op Tweakers een minimum aan de kwaliteit van de inhoud hangt. Aan de andere kant zou je zelfs kunnen zeggen dat een review op Steam relevanter is, omdat dat grotendeels 'gewone' spelers zijn, en niet mensen die een spel professioneel reviewen.

[machiel]

Ik zou me behoorlijk bekocht voelen als ik dit spel speel na het lezen van deze review en het veel te moeilijk voor mij blijkt te zijn. Een 'waarschuwing vooraf' is dan wel gepast. Ik vind het op dat moment dan wél een negatief punt van de game. Maar omdat het zo subjectief is zou Tweakers er wat mij betreft geen punten voor moeten aftrekken.

[Dabrezzeman]

‘Frustratie als iets niet wil of lukt lijkt me hierin een juiste benaming.’ Een goede voorbereiding is het halve werk.

[Verwijderd]

Dit soort spellen zijn inderdaad erg leuk, maar ook erg moeilijk. Ik ben bijna op het einde met een vergelijkbaar spel Shadow Tactics en die is net als het gereviewde spel erg moeilijk op het einde.

[Oon]

Beide spellen zijn gemaakt door Mimimi, dus de vergelijking is op zich wel logisch. Voorspelt ook veel goeds voor Desperados, want Shadow Tactics is een geweldig spel dat vrijwel alles goed doet.

[Bram22]

Voor wie eerst wil proberen of dit genre bij hem/haar past: Shadow Tactics is nu tijdens de Steam Summer Sale voor €6 te halen

[Joostje123]

En desperados 1 en 2 voor 3,75 samen!

[Beakzz]

Die had ik al sinds release liggen maar ipv weer een nieuwe game te kopen besloten deze eerst flink aan te pakken voor ik aan Desperados 3 ga beginnen.

Had er nog maar 4 uur in gestopt. Nog steeds erg goed en ook zeker niet makkelijk.

[Sharkoon]

Zit ook in Xbox game pass

[Britske]

Ik ben ook nog bezig met Shadow Tactics. Ondertussen bij Mount Tsuru Prison.

Ik heb mezelf al lang niet meer zo verloren in een spel. Voor je het weet is je avond voorbij en zou je eigenlijk nog wel even door willen spelen, maar moet er helaas de volgende dag weer gewerkt worden.

Vroeger ook wel Commandos gespeeld, maar toen kon ik het geduld er minder voor opbrengen. Nu pluis ik een situatie helemaal uit, en ga er echt eens rustig voor zitten.

Aangezien Desperados 3 van dezelfde maker is als Shadow Tactics weet ik dat ik deze gewoon eens moet gaan spelen. Ik heb er al zin in. Maar eerst eens Shadow Tactics afmaken.

[Estel]

Shadow Tactics is ook met een controller te spelen en dat werkte verrassend erg goed.. Ondersteund deze ook een controller?

[Joostje123]

Hij is ook beschikbaar op ps4. Maar ik zie niet hoe je dit spel zonder muis kan spelen...

[Estel]

Dat had ik ook, maar het werkte verrassend goed en voelde niet onnatuurlijk aan.

[Casejunky]

Euh je joystick als muis?

[WendelV]

Echt een goed spel. Moet zeggen dat na Shadow Tactics het wel meer van hetzelfde is, maar een aantal skills van de personages wijken toch genoeg af. Zeker het laatste personage dat je unlocked heeft erg unieke abilities, hoewel ik haar niet helemaal in de setting vind passen.

Had na Shadow Tactics gehoopt dat een vervolg een uitgebreidere showdown modus zou hebben, waarin je meerdere acties achter elkaar kan queuen. Met name voor lijken oppakken en verplaatsen is dat handig. Nu zit je nog steeds te wachten en zelf z.s.m. vervolgacties op te geven.

[GSS]

Oppakken en wegleggen kan achter elkaar, dat heb ik al wel gedaan in showdown volgens mij! Gewoon oppakken klikken en vervolgens ctrlklik ergens anders om daarheen te lopen en neer te leggen.

[WendelV]

Ik ga het proberen, thanks

[ikbenrichard197]

Ik hoop dat het mij en vele anderen, het commando's nostalgie gevoel gaat geven.

[MazeWing]

Ik hoop dat Kalypso Media eens kritisch kijkt naar de ontwikkeling van de nieuwe Commando's en als dit qua kwaliteit niet in de buurt van Desperados 3 komt, ze Mimimi gaan inhuren...

Ik zelf ben een groot Commando's fan en heb de eerste 2 Desperados nooit gespeeld. Gezien de goede recensies ga ik deze zeker halen.

[jellybrah]

Ongeveer 12 uur gespeeld en inmiddels aangekomen bij act 3 van chapter 2. Nog nooit iets in dit genre gespeeld maar ik kan zeggen dat ik helemaal hooked ben! Absolute aanrader. Western sfeer, gameplay, graphics, verhaal, voice acting en script zijn werkelijk prachtig gedaan.

Één van de leukste dingen is ook de "recap" aan het eind van een level, dan zie je precies hoe je het level bent doorgegaan qua saves, kills, beweging etc. heerlijk gewoon!

Het is zeker geen makkelijke game maar act 1 en 2 van chapter 1 fungeren een beetje als tutorial. Achteraf eigenlijk heel chapter 1 als je merkt hoe moeilijk chapter 2 is.

[Jinn]

Als Commandos fan van het eerste uur kan ik zeggen dat het na Shadow Tactics een prima vervolg op het genre is. Ouderwets puzzelen en plotten om net dat mannetje weg te lokken zodat je weer verder kunt in het level.

Voor commando's fans is er genoeg herkenning: een dokter die met een spuitje vijanden omlegt, een messenspecialist, een dame die zichzelf kan verkleden en soldaten cowboys kan afleiden, en last but not least een grote kerel met berenklem. Prima vermaak!

[Reactie gewijzigd door Jinn op 23 juli 2024 13:29]

[DarkSide]

Vroeger ook idd Commando's gespeeld.
Nu deze opgehaald en zeer de moeite waard. Moet wel veel saven ;-)
Maar het is een uitdaging om de puzzels op te lossen en een voldoening als je voorbij obstakels komt.

Wel benieuwd hoe echte "die hards" deze game spelen als ik zie sommige badges zie dan vormt dit toch wel een behoorlijke challenge.