De Canon Powershot A560 heeft een sensor met zeven miljoen pixels en een 35-140mm-objectief: vier keer optische zoom dus. Het maximale diafragma verloopt over het zoombereik van f/2,6 tot f/5,5. De 1/2,5"-sensor heeft een gevoeligheid die instelbaar is van ISO80 tot ISO1600. In de macrostand is de minimale scherpstelafstand 5cm, daarbuiten is 45cm de limiet.

Foto's worden opgeslagen op een sd(hc)-geheugenkaartje en in een verhouding van 3:2 of 4:3. Videobeelden kunnen in een resolutie van maximaal 640x480 met 30 beeldjes per seconde worden opgeslagen. Het toestel beschikt over een 2,5"-scherm met 115.000 pixels en werkt op twee AA-batterijen. De camera weegt 205g en is met 91 x 64 x 43mm niet bepaald het kleinste toestel in onze test.
Specificaties
Sensor | |
---|---|
Formaat | 1/2,5" |
Aantal pixels | 7,1 miljoen |
Sensortype | CCD |
Fotoformaat | 3072 x 2304, 2592 x 1944, 2048 x 1536, 1600 x 1200 of 640 x 480 |
Verhouding | 4:3 of 3:2 |
Lichtgevoeligheid | ISO80, 100, 200, 400, 800 of 1600 |
Autofocus | 9-punts of center |
Belichtingscompensatie | +/- 2EV |
Lensconstructie | |
Zoombereik | 35-140mm |
Optische zoom | 4x |
Maximaal diafragma | f/2,6 - f/5,5 |
Scherpstelafstand | Macro: 5cm Normaal: 45cm |
Sluitertijd | 1/2000s - 15s |
Zelftimer | 2s of 10s |
Behuizing | |
Materiaal | Kunststof |
Afmetingen | 91 x 64 x 43mm |
Gewicht | 205g |
Stroomvoorziening | 2x AA-batterij |
Scherm | 2,5" met 115.000 pixels |
Geheugenkaart | Secure Digital (sd en sdhc) |
Accessoires | Polsband, 16MB mmc-geheugenkaartje, 2 AA-batterijen, a/v-kabel en usb-kabel, handleiding |
Behuizing
De Powershot A560 is een van de grotere camera's in onze test en dat betekent dat hij prettig in de hand ligt. Het batterijklepje voelt wat fragiel aan, maar de rest van de behuizing maakt een degelijke indruk. Achter het batterijklepje passen twee batterijen van AA-formaat en een mmc- of sd-geheugenkaart. Aan de linkerkant van de behuizing zitten de usb-, audio/video- en adapteraansluitingen achter een rubberen afdekplaatje. Aan de achterkant zit het 2,5"-lcd, dat in de buitenlucht soms wat lastig af te lezen is, omdat het niet fel genoeg kan worden afgesteld.

De achterkant is redelijk standaard en overzichtelijk ingedeeld met het scherm links en daarboven de optische zoeker. De A560 is samen met de beide Sony's die in deel 2 van deze test aan bod komen de enige camera met een optische zoeker. Rechts van het scherm zit een vierwegknop met wat additionele knoppen voor de noodzakelijke camera-instellingen. Aan de bovenkant zit de programmakeuzeknop met negen standen, waaronder een automatische, volledig handmatige en een filmstand. Hier links naast zit de aan-/uitschakelaar en boven de grip zit de ontspannerknop. Rond de ontspannerknop zit een ring waarmee in- en uitgezoomd kan worden. Aan de voorkant zit de flitser rechtsboven de lens. Boven de lens zit de zoeker, met direct daarnaast het hulplicht voor de autofocus.
Bediening en functies
Zoals gezegd kan de A560 uitgebreid handmatig ingesteld worden. Met de belichtingscompensatie en de handmatig te kiezen isowaarden heeft de gebruiker een redelijk goede controle over het eindresultaat. Hoewel de M-stand wellicht suggereert dat het diafragma en de sluitertijd ook handmatig te kiezen zijn, is dit niet het geval.
De A560 heeft een relatief grote behuizing met een comfortabele grip waar de batterijen en het geheugenkaartje in zitten. Het autofocussysteem beschikt over een 'face detection'-functie die gezichten in beeld herkent. Zo is de persoon achter de camera er in de meeste gevallen zeker van dat de camera op de juiste plek scherpstelt. Het scherpstellen bij weinig licht gaat goed. Op korte afstand helpt het AF-hulplicht in donkere situaties. Het hele lenssysteem werkt overigens bijzonder stil, vergeleken met veel andere camera's in de test. Het focussen is zo goed als onhoorbaar en ook om zoomgeluiden te horen, moet je in een stille omgeving zijn. De A560 start in ongeveer een seconde op en de sluitervertraging is verwaarloosbaar kort.

Het draaiwiel bovenop geeft de keuze uit negen standen. De eerste is de M-stand, waarin de belichting, iso-waarde en dergelijke zelf gekozen kunnen worden. Daar direct naast zit de 'groene stand', waarin de gebruiker alle instelmogelijkheden uit handen worden genomen. Vervolgens zitten er enkele veelgebruikte voorkeuzestanden op het wiel, zoals de portretstand waarin de gezichtsherkenning ingeschakeld wordt en de camera zorgt voor een zachtere huidstint. Instellingen voor landschappen en portretfoto's bij nacht ontbreken niet. De laatste twee voorkeuzestanden zijn 'kids&pets' voor bewegende onderwerpen en 'indoor' voor situaties met weinig licht. De SCN-stand geeft nog meer voorkeuzes en de laatste instelling op het wieltje is de filmstand.
Testresultaten
Het is opvallend hoe egaal grijs de ruis van de A560 bij ISO800 is. Andere camera's hebben vrij kleurrijke ruis, maar de A560 is amper op gekleurde ruis te betrappen. De macrofoto laat zien dat de A560 met een groot diafragma toch nog scherpe foto's aflevert. De kleurkaart wordt bij gloeilamplicht goed gefotografeerd: alleen rood wordt een klein tikkeltje te oranje-roze afgebeeld en groen had iets groener gemoeten. De meeste compactcamera's in deze test hadden moeite met de geelverzadiging, maar de A560 geeft geeltinten heel goed weer.



In de groothoekstand zorgt de lens voor een beetje tonvormige vervorming. Volledig ingezoomd is deze vervorming vrijwel volledig verdwenen. Helemaal uitgezoomd is het duidelijk dat de lens aan de rand minder scherp is dan in het midden. In de uiterste telestand is de lens duidelijk minder scherp in het midden, waardoor het verschil tussen de rand en het midden veel kleiner wordt.
Overige foto's

