Hier een TW fan van het eerste uur, maar ik vind hier persoonlijk weinig ouderwets aan.
Allereerst zijn de legereenheden weer onpersoonlijk, net zoals in Rome 2. Dit komt wat mij betreft door de chaos. Inzoomen op een 1-tegen-1 gevecht in een grote massa vechtende eenheden is bijna niet meer mogelijk. Het is gewoon zwerm-tegen-zwerm en hopen dat jouw zwerm wint.
Dat vond ik juist bij Rome1 en ME2 zo tof, op zowel muren als in de velden; je kon inzoomen en echt hopen dat het gevecht jouw kant op zou gaan, door van beide partijen mannetjes 1-voor-1 te zien neervallen. Ok, dat was vaak meer een "model" dan echt een hit-en-dood neervallen, maar toch, leuk om te volgen. Uiteraard hebben de oude TW's hun beperkingen, maar het is gewoon lol.
Rome 2 heb ik niet gekocht na zeer veel gekeken te hebben naar video's. Het ziet er prachtig uit, maar ik miste "persoonlijke" aspect (weet niet hoe ik het anders uit moet drukken).
Ook de map in RTW2 vond ik niet leuk. Het is niet herkenbaar. Althans, voor mij dan. Alles ziet er hetzelfde uit, doordat het te ver ingezoomd is. Voor mij was dat ook in de eerste Rome en ME2 veel leuker. Je ziet waar je bent en waar je heen wilt/gaat. Van Milaan richting Antwerpen (om maar een voorbeeld te noemen) met je legers trekken, over meerdere beurten verspreid. Ik wist in welk land/regio ze waren, Dat ze nog door bergen moesten over 2 beurten, dat ik nog langs Parijs (van de vijand) moest, enz. Dat kan ook in RTW2, maar het is gewoon minder overzichtelijk.
Dat is met de maps van Shogun 2 en deze nieuwe uiteraard nog weer wat erger, aangezien die topografie van regionen ons wat minder bekend is (gemiddeld gezien).
Dan nog wat persoonlijks. Shogun1 was een goed spel, maar de setting vind ik minder tof dan in Europa/midden-Oosten-combi. Dit nieuwe spel in het oude (Pre-)China maakt het daardoor al iets minder interessant voor mij.
Bovendien had Shogun 2 al veel van de dingen die ik hier eerder aanhaalde: Chaos, zwerm-tegen-zwerm, op goed geluk.
Uiteraard de "regels" (die hier ook aangehaald werden) in het achterhoofd houdende. Zwerm paardjes op archers afsturen, zwerm zwaardmannetjes op zwerm zwaardmannetjes afsturen en hopen dat het goed komt.
Dan als laatste...die "buffs". Dat haalt meteen ende direct alle realisme weg, in mijn opinie.
"Magie" hoort er wat mij betreft niet in thuis.
TL;DR
Net als met Rome2 ga ik echt weer eerst veel video's bekijken voor ik tot een koop overga, want ik krijg weer precies dezelfde "vibe". Onpersoonlijke, massale gevechten, die meer iets van "op hoop van zegen" hebben dan echt dat gevoel dat ik in het gevecht zelf met ieder soldaatje zit mee te leven.
Het ziet er verder wel prachtig uit.
En verder, laten we het maar niet hebben over de staat van het spel bij uitgave. Dat komt wel goed, via een drie- of viertal patches van meerdere Gigabytes.