Het is natuurlijk mooi dat Nintendo weer een game voor de Switch op de markt brengt, en al helemaal dat het een game is die zichzelf al zo heeft bewezen als Captain Toad: Treasure Tracker. Het leuke van Treasure Tracker is dat hij lekker casual is te spelen, met af en toe een puzzeltje waar je niet meer dan een paar minuten mee bezig bent. Het is een heerlijke game voor erbij, naast games die meer tijd en aandacht vragen. De puzzels zijn over het algemeen prima, omdat Nintendo er redelijk veel afwisseling in heeft aangebracht. In de meeste gevallen gaat het om standaard-draaipuzzels. Ze worden afgewisseld met levels waarin je in een mijnkar wordt gezet, en zo hier en daar wordt er zelfs een heuse bossfight voorgeschoteld. Bovendien behoren de vier nieuwe levels tot de leukste van de game.
Helaas zijn we minder te spreken over de besturing. De oorspronkelijke versie voor de Wii U maakte als een van de weinige games optimaal gebruik van vele opties van de Wii U-controller. Die opties zijn blijkbaar moeilijk te vertalen, vooral doordat de nieuwe versie ook via de tv moet kunnen worden gespeeld, waarbij de Switch in het dock wordt geplaatst. Als je via het dock speelt, schiet de bediening tekort. De cursor die Nintendo heeft ingebouwd bevalt slecht, vooral omdat hij zo vaak uit beeld verdwijnt. Dat euvel doet zich vooral voor als je met de Pro Controller speelt, maar ook bij de Joy-Cons heb je er last van.
Het is mooi dat je nu in coöp kunt spelen en in elk level op zoek kunt naar Pixel Toad, wat voor veel extra gameplay zorgt. Helaas is er voor de tweede speler in coöp veel te weinig te doen, wat de lol er een beetje afhaalt. Het maakt dat we gemengde gevoelens hebben over Captain Toad: Treasure Tracker. Het is en blijft een leuke game met een lekker casual-gehalte, maar helaas is de port van de Wii U naar de Switch niet zo geslaagd.