HTC is niet meer wat het geweest is, maar dan hebben we het niet per se over de kwaliteit van de smartphones die de fabrikant maakt. Die is over het algemeen goed, hoewel de U11+ wat ons betreft een uitzondering daarop was. De U12+ is echter dé high-end smartphone van dit jaar van HTC en het is ook de enige. Op het preview-evenement in Amsterdam werd uit de doeken gedaan dat we geen U12++, of iets in die trant, hoeven te verwachten. De strategie is dus om te focussen op één high-end model en dat komt waarschijnlijk grotendeels door de verkoop van een groot deel van de smartphonetak aan Google. Het is begrijpelijk en waarschijnlijk beter dan met veel minder mensen alsnog evenveel smartphones maken, wat vermoedelijk ten koste zou gaan van de kwaliteit.
Als je de HTC U12+ voor het eerst in handen hebt, valt één ding meteen op. Het toestel heeft geen knoppen zoals we die kennen en dat kun je gerust gedurfd noemen. Er zitten uitstulpingen aan de rechterkant van de telefoon, die dienen als de powerknop en volumeknoppen. Als je op een van die uitstulpingen drukt, voel je haptische feedback, zodat je weet dat het toestel je druk op de knop heeft geregistreerd. Het is even wennen. Onze eerste indruk is dat je iets meer druk moet zetten dan bij een reguliere powerknop van bijvoorbeeld de HTC U11. Helaas kun je niet instellen hoe gevoelig de knop is, want dan hadden we hem graag iets lichter gezet. De fabrikant had altijd fijne, stevige knoppen en was daar tijdens de presentatie van de HTC 10 destijds ook echt trots op.
Een van de redenen om deze andersoortige knoppen te gebruiken is volgens HTC dat het toestel beter waterdicht te maken is. De classificatie met ip68 is echter dezelfde als bij de U11+. Bovendien zouden deze knoppen het veel langer uithouden dan reguliere knoppen. Als dat zo is, heeft HTC wel een punt, want we zien met enige regelmaat dat de knoppen op oudere toestellen het begeven of minder goed werken. Toch neigen we na de korte tijd dat we met het toestel hebben doorgebracht vooralsnog naar 'echte' knoppen, vooral omdat het simpelweg fijn is om een knop daadwerkelijk te kunnen indrukken, maar dat voorlopige oordeel kan nog veranderen als we het toestel een tijdje gebruikt hebben.
Knijpen en tikken
De U11 had voor het eerst een knijpfunctie en de U12+ heeft versie twee daarvan. Deze is uitgebreid met een nieuwe actie, namelijk de dubbele tik op de plaats waar je normaal ook knijpt. Standaard verklein je de schermweergave door twee keer te tikken op de zijkant met je duim. Dat is een slim idee, aangezien je duim toch al op die plek zit en je kunt zo snel schakelen naar een kleiner scherm om op iets te tikken dat buiten het bereik van je duim zit. Bij sommige andere smartphones kun je bijvoorbeeld over de navigatiebalk swipen om het scherm te verkleinen, maar de handeling van HTC is sneller en werkt goed als je eenmaal weet waar je moet tikken. Daardoor kunnen we ons voorstellen dat we het daadwerkelijk zullen gebruiken in de praktijk.
Natuurlijk kun je ook nog steeds kort en lang knijpen om bepaalde functies te activeren. Zo kun je snel de camera starten door te knijpen, de zaklamp aanzetten of bijvoorbeeld een app starten. Het is fijn dat de edge-functie nu meer mogelijkheden biedt. In de praktijk hebben we de functie bij vorige modellen veel gebruikt, simpelweg omdat het intuïtief en snel is om even een kneepje toe te passen.
Een software-functie die ook opvalt, is 'slim roteren'. Dit zou moeten voorkomen dat de schermoriëntatie van portrait- naar landscapemodus gaat als je in bed of op de bank op je zij gaat liggen. We hebben gevraagd hoe de U12+ dat weet en het antwoord is dat de telefoon via de content op het scherm in combinatie met de beweging die je met het toestel maakt snapt wanneer de schermoriëntatie vergrendeld moet blijven. Zo zou het scherm wel in de liggende stand gaan als je een video bekijkt op YouTube of Netflix. We hebben dat bij gebrek aan een goede ligplaats nog niet goed kunnen testen, maar het is een interessante oplossing voor een herkenbaar probleem.
Terug naar de dubbele camera
HTC was zijn tijd vooruit met de dubbele camera's in de M8, waardoor die telefoon diepte kon zien en delen waar niet op gefocust werd, bijvoorbeeld onscherp kon maken. Dat klinkt vast bekend, want tegenwoordig hebben steeds meer telefoons een dergelijke portretmodus, diafragmamodus of bokehmodus.
Het werkte destijds nog niet echt lekker. Gelukkig is onze eerste indruk van de bokehmodus op de HTC U12+ een stuk positiever. Zoals je ook aan onderstaande fotosamples kunt zien, scheidt de dubbele camera de voorgrond redelijk goed van de achtergrond. Zelfs haar, dat vaak problematisch is voor smartphonecamera's die kunstmatige onscherpte produceren, wordt goed weergegeven. Wel maakte zowel de frontcamera als de primaire camera een fout bij de schouders, maar we hebben tot nu toe geen smartphonecamera gezien die op dit gebied geen foutjes maakt. Uiteraard testen we dit nog veel uitgebreider in de definitieve review, maar het is fijn dat de U12+ deze modus heeft.
Hoewel de achtergrond overbelicht is in de foto hiernaast, is het altijd lastig oordelen over de fotokwaliteit tijdens een previewsessie, omdat we niet kunnen vergelijken met andere smartphonecamera's. Het is dan ook een lastige situatie, wanneer je een foto maakt van binnen voor het raam. Het dynamisch bereik van de meeste smartphonecamera's zou hier vermoedelijk ontoereikend zijn.
Toestel | U12+ |
Primaire camera achterop | 12Mp, 1,4μm pixels, f/1.75 diafragma, optische en elektronische stablisatie, laser- en dualpixelfasedetectie-autocofus |
Secundaire camera achterop | 16Mp, f/2.6 diafragma, 2x 'lossless' zoom, hybride 10x digitale zoom, bokehmodus |
Frontcamera's | 2x8Mp, f/2.0 diafragma, bokehmodus |
Gelukkig is de bokehmodus niet het enige nut van de dubbele camera; je kunt namelijk ook ongeveer twee keer 'optisch' zoomen. Dat komt doordat de tweede camera met een brandpuntafstand van 50mm in 35mm-equivalent als het ware een telelens is en daarmee dus optisch inzoomt ten opzichte van het beeld van de eerste camera, die een brandpuntafstand van 25mm in 35mm-equivalent heeft.
Daarnaast kun je tien keer digitaal inzoomen en dat is volgens HTC een stuk scherper dan het simpelweg maken van een crop van een foto die met de primaire camera achterop is gemaakt. We vermoeden dat het hier gaat om een crop van de secundaire sensor, als de lichtomstandigheden toereikend zijn. Toch bevat de 10x zoom-foto net wat meer detail dan een crop van de secundaire sensor, zoals je hieronder kunt zien als je naar de klok kijkt. Het lijkt er dan ook op dat HTC hier een slim trucje toepast en dat is alleen maar positief natuurlijk.
Verder is het een vrij complete camera, met optische stabilisatie, grote pixels om genoeg licht te kunnen vangen en zowel laserautofocus als autofocus op basis van dualpixelfasedetectie. Laserautofocus is handig voor het scherpstellen van relatief dichtbij bij minder goede lichtomstandigheden. Op videogebied kun je met 240fps slow motion-video's schieten en met 60fps in 4k met optische stabilisatie. Al met al is de camera van HTC veelbelovend en hopen we hem snel te vergelijken met de topsmartphonecamera's van dit moment.
Ontwerp, scherm en geluid
Het ontwerp wijkt niet veel af van de HTC U11+ met zijn glazen achterkant en ook het scherm heeft dezelfde specificaties als de U11+, met een quad-hd-resolutie en 18:9-verhouding. We hopen wel dat het een ander lcd is, want die kwam bij ons niet best uit de test. We hopen bij smartphones met glazen achterkant altijd dat je ze draadloos kunt opladen, maar helaas heeft HTC daar niet voor gekozen. De reden zou zijn dat de telefoon, in combinatie met de Edge Sense-techniek, wat te dik zou worden.
De bezels naast het scherm zijn gekrompen in verhouding tot zijn voorgangers, door het scherm naar eigen zeggen koud te polijsten, waardoor de zijkanten van het scherm onder een grotere hoek gebogen worden. Hoe dan ook, het is mooi meegenomen, ook al is het een detail. Verder heeft HTC niet gekozen voor een inkeping in het scherm, maar voor een reguliere bezel onder en boven het scherm. Als we streng zijn, vinden we het jammer dat de bezel aan de onderkant groter is dan aan de bovenkant; symmetrie was hier mooier geweest. Het scherm zelf is mooi en de kijkhoeken zijn prima op het eerste gezicht.
Natuurlijk heeft HTC ook weer aan audio gedacht. Je krijgt active noise cancelling-oordopjes bij het toestel en het geluid uit de luidsprekers klinkt weer goed. De onderste neemt meer lage frequenties voor zijn rekening en de luidspreker boven het scherm meer de hoge. Het maximale volume zou wat hoger moeten zijn dan bij zijn voorgangers. Verder kun je weer inzoomen op geluid met de vier microfoons die in het toestel gebouwd zijn. Als je bijvoorbeeld een band aan het filmen bent, kan de U12+ de geluidsbron waar je op focust, versterken. Zo hoor je het publiek zachter en de band harder als je de opname afspeelt. Dat was al een fijne functie en hij zou nu een betere focus hebben en het geluid beter kunnen isoleren dan voorheen. Een nadeel voor veel audioliefhebbers is het immer ontbreken van de 3,5mm-poort.
Ontgrendeling van de U12+ werkt zowel met de vingerafdrukscanner achterop als met gezichtsontgrendeling. De gezichtsontgrendeling werkt met de dubbele camera voorop en dus met diepte-informatie. De vingerafdrukscanner viel ons wat snelheid betreft enigszins tegen, maar we zijn op dit moment dan ook de OnePlus 6 gewend en die is erg snel op dat gebied. Toch moet het sneller kunnen, want als je vinger al herkend is, duurt het simpelweg eventjes voordat het scherm daadwerkelijk aangaat en je het thuisscherm ziet. Dit lijkt dus te zitten in de softwareoptimalisatie van HTC.
De U12+ heeft de nieuwste high-end Snapdragon 845-soc van Qualcomm en wordt geleverd met 64GB ufs 2.1-opslag en 6GB ddr4x-geheugen. Er komt ook een versie met 128GB opslag. Dat is redelijk gangbaar voor een high-end smartphone anno nu. De accucapaciteit is met 3.500mah van een redelijk normaal niveau voor deze schermgrootte, al hebben we eerder gezien dat de capaciteit niet altijd iets zegt over de accuduur.
Tot slot
We hopen dat de U12+ weer een prima telefoon is uit de stal van HTC. De U11 was een goede telefoon, maar de U11+ was wat ons betreft een miskleun, omdat het scherm te veel energie leek te gebruiken. Daardoor was de maximale helderheid beperkt en de accuduur ook. Of dat bij de U12+ verbeterd is, zullen onze tests moeten uitwijzen. Op andere vlakken timmert HTC aan de weg om in elk geval onderscheidend te zijn met de Edge Sense-techniek en het ontbreken van knoppen zoals we die kennen van andere smartphones. Over dat laatste hebben we alleen onze bedenkingen en we zijn heel benieuwd hoe het op langere termijn bevalt.
Het is fijn dat de U12+ een dubbele camera met 'optische' zoom heeft, want dat is praktisch, en een bokehmodus voegt ook wat toe aan de camera-ervaring. Als we kritisch zijn, moeten we wel constateren dat die camerafuncties inmiddels op vrij veel high-end telefoons zitten en de slowmotionmodus loopt bijvoorbeeld wat achter op diverse concurrenten.
Het blijft dan ook de vraag of HTC met de U12+ onderscheidend genoeg is om een substantieel marktaandeel af te pakken van grote concurrenten als Samsung. Het kan in ieder geval helpen dat de U12+ een prijs heeft van 799 euro. Dat is nog altijd een hoop geld, maar veel high-end concurrenten zitten al op een beginprijs van 849 euro. We verwachten de telefoon half juni in ons testlab te hebben, zodat we een goed oordeel kunnen vellen. Voor nu hebben we een voorzichtig positieve eerste indruk gekregen.