Ni no Kuni II: Revenant Kingdom Review

Kleurrijk en heerlijk uitgebreid

Studio Ghibli

Ni no Kuni II: Revenant Kingdom

Ni no Kuni II is een rijke game waarin veel te doen is en waarin vooral veel afwisseling zit. Er zijn veel gevechten en hoewel ze niet altijd even uitdagend zijn, kun je de uitdaging gemakkelijk opzoeken. Bovendien zijn er de bossfights die wat pittiger zijn. Het knappe aan Ni no Kuni II is echter dat de game een prima balans heeft tussen verhaal, quests en actie. Daarnaast biedt de game allerlei extra's. Die zijn echter niet allemaal even goed geslaagd. Het deel waarin je met vier legereenheden op stap gaat, is wat simpel en het bouwen van je hoofdstad is weliswaar een prettig rustpunt, maar niet zo heel diepgaand. Gelukkig zijn de teksten en de muziek erg goed. Ni no Kuni II is daarmee niet perfect, maar wel onderhoudend. Bovendien is de speelduur lekker lang.

Pluspunten

• Uitgebreid Vechtsysteem
• Lekker Verhaal
• Balans tussen verhaal en actie

Minpunten

• Veldslagen
• Basis bouwen

Eindoordeel

Getest

Ni No Kuni II: Revenant Kingdom, PS4

Prijs bij publicatie: € 52,95

Vanaf € 9,-

Vergelijk prijzen

Bekijk alle uitvoeringen (2)

Gespeeld op: PlayStation 4
Ook beschikbaar voor: Windows

Van de enorme hoeveelheid anime-producties uit Japan breekt er maar zelden een internationaal door. Als we al wat over dit genre horen, gaat het meestal om werk van Studio Ghibli, de Japanse makers van films als Spirited Away, Howl's Moving Castle en Ponyo. Ghibli was ook betrokken bij Ni no Kuni: Wrath of the White Witch, dat in 2011 voor de PlayStation 3 verscheen. De game werd gemaakt door Level 5, maar de hand van Ghibli was duidelijk herkenbaar. Nu is er een opvolger, Ni no Kuni II: Revenant Kingdom. Ook deze game is door Level 5 gemaakt, maar zonder officiële betrokkenheid van Studio Ghibli. Toch is er enige continuïteit, want character designer Yoshiyuki Momose is van Ghibli overgestapt naar Level 5, en ook componist Joe Hisaishi is weer van de partij.

Dat maakt dat er zowel herkenbare als afwijkende elementen in Ni no Kuni II zitten. Zo heeft deze opvolger een volledig nieuw verhaal, dat weinig te maken heeft met dat uit de voorganger. Officieel speelt de nieuwe game een paar eeuwen na het eerste deel, maar er komt weinig terug uit het eerste verhaal en je kunt de opvolger gemakkelijk spelen zonder voorkennis van het het eerste deel. Ni no Kuni II draait om Evan, een blond jongetje van de kattenstam. Evan is de troonopvolger van Ding Dong Dell, maar voordat hij de troon kan bestijgen, wordt hij afgezet door de rivaliserende muizenstam, waarna hij Ding Dong Dell ontvlucht. Zijn missie in de game lijkt daarmee uitgestippeld, maar Evan wil meer dan alleen de troon van Ding Dong Dell terug. Als ware het Civilization wil hij alle landen van de spelwereld onder zich verenigen. Een flinke ambitie, maar Ni no Kuni II is dan ook geen kleine game. Met de campagne ben je gemakkelijk een uur of dertig bezig, al kun je er ook zomaar het dubbele aan kwijt zijn. Het is namelijk aan te raden om wat omwegen te nemen.

Goede balans

Het mooie van Ni no Kuni II is dat Level 5 een goede balans heeft weten te vinden tussen verhaal en gameplay. Het geheel bevat veel verhaal, en dat verhaal staat in sommige delen van de game behoorlijk centraal. Tussendoor heb je echter ook veel vrijheid om door de spelwereld te zwerven en gevechten aan te gaan, of ze juist te vermijden als je er geen zin in hebt. Het verhaal speelt zich voornamelijk af in de steden die je onderweg tegenkomt. Daar is van alles aan de hand met de leiders van de verschillende mogendheden, en om te bereiken wat je wilt, zul je daar van alles mee of tegen moeten doen. Je krijgt veel quests voorgeschoteld die zich gedeeltelijk in de stad afspelen, en gedeeltelijk daarbuiten. Je spreekt erg veel mensen die allemaal iets anders van je willen. In veel gevallen gaan quests niet verder dan 'ik geef je dit als jij eerst dat voor me doet', maar dat mag de pret niet drukken, want de omgeving en de vele personages zijn afwisselend genoeg. Bovendien is er een goede afwisseling tussen quests die je binnen de stad op kunt lossen en opdrachten waarbij je de stad uit wordt gestuurd, bijvoorbeeld naar een van de vele dungeons.

Het verhaal is ook afwisselend genoeg, al moet je wel een beetje van de Japanse stijl houden. Alles is wat kinderlijk, van het uiterlijk van de verschillende personages tot de verhaallijnen in de game en de bijbehorende emoties. Grote thema's als vriendschap, geluk en liefde staan hierbij centraal. Gelukkig zet Level 5 daar genoeg tegenover. Waar de hoofdrolspelers graag grote woorden gebruiken, zorgen de vele bijrollen voor een prettige hoeveelheid tegengas. Zo kunnen de lompe Batu en de kleine Lofty erg grappig uit de hoek komen, wat het draaglijk en zelfs vermakelijk maakt.

Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.

Gameplay

Wat gameplay betreft is de basis hetzelfde gebleven. De wereld is verdeeld in verschillende zones, elk met een eigen thema en muziek. In elke zone is doorgaans een aantal kleinere afscheidingen te vinden. We zouden het dungeons kunnen noemen, al is het merendeel ervan bovengronds. Het verschil met de open delen van de spelwereld is dat de afgescheiden delen meer het karakter van een doolhof hebben. Je wordt via smalle doorgangen een bepaalde kant op gestuurd. De dungeons zijn er voor de speciale ontmoetingen die doorgaans aan een quest zijn gebonden. Je zult er meestal maar één keer komen. Bij de grote, open delen van de spelwereld is dat anders. Die zul je meermaals doorkruisen, steeds op zoek naar iets anders.

Er is nog een heel ander verschil tussen de open en de gesloten delen van de spelwereld. Net als in de vorige game komt het op een andere manier tot vechten. In de open delen vinden gevechten niet plaats op de landkaart. Daar loop met je metgezellen overheen en zie je het clubje vanuit isometrisch perspectief. Je ziet ze bovendien als miniatuur. Zodra het tot knokken komt, verplaats de actie zich naar een instance en zie je je clubje en de tegenstanders opeens vanuit derdepersoons perspectief. Het uiterlijk van de instance heeft ongeveer hetzelfde thema als dat van het hoekje van de spelwereld waar je doorheen liep, al zie je tijdens de vele gevechten in de instances iets te vaak dezelfde achtergrond voorbijkomen. Er is steeds een kleine pauze voordat het in zo'n instance tot knokken komt.

Zonder pauze

Dat is anders in de afgescheiden delen van de spelwereld. Dat zijn eigenlijk groot uitgevallen instances. Je mist hier voorafgaand aan een gevecht de korte pauze die beide teams gebruiken om zich keurig netjes op te stellen. Dat die pauze in de afgescheiden delen van de spelwereld ontbreekt heeft als groot voordeel dat je een verrassingsaanval uit kunt voeren en een specifieke tegenstander kunt kiezen. Dat is lastiger als het vanuit de open delen van de spelwereld tot knokken komt.

Bij het vechten zelf is de basis hetzelfde als in het eerste deel, al is er ook het nodige veranderd. Je bent doorgaans op stap met een clubje van vier teamleden. Drie daarvan kun je het slagveld laten betreden, en vooraf kies je welke drie dat zijn. Je kiest ook welke van die drie je zelf wilt besturen. De rol van de andere twee wordt door de PlayStation ingevuld. Je kunt tijdens een gevecht echter wisselen, zo vaak als je wilt. Dat is bijvoorbeeld handig als één van de andere twee beter gepositioneerd is, meer gezondheid heeft of beter is toegerust.

Wapens en magie

Elk van je teamgenoten kan vier wapens bij zich dragen. Drie hiervan zijn 'melee' en een exemplaar is 'ranged'. Daarnaast heeft elk van je teamgenoten vier spells om in te zetten. Met de acties die je met je wapens uitvoert, bouw je magische energie op. Als de meter daarvan vol is, kun je die energie gebruiken om een spreuk uit te voeren die de meter weer leeg laat lopen. De actie die je met je wapens uitvoert laat niet alleen de meter vollopen van het wapen dat je vasthoudt, maar ook die van de andere twee melee-wapens. Je kunt tijdens een gevecht van wapen wisselen. Handig, want als van het nieuwe wapen de meter nog vol is, kun je opnieuw een spreuk uitvoeren. Als je zuinig bent met de inzet van je spreuken, kun je dus wachten tot bij alle drie je slagwapens de meter vol is, om dan kort na elkaar drie spreuken op je vijand los te laten. Samen met drie personen om tussen te wisselen, heb je zo al heel wat opties. Zeker omdat de wapens en de spreuken van je drie teamgenoten flink van elkaar verschillen.

Higgledies

Ni no Kuni II voegt aan die mix nog een ingrediënt toe: de Higgledies. Een Higgledy is een klein wezentje dat nog het meest op een Pikmin lijkt. Je kunt gedurende de game verschillende soorten Higgledies verzamelen, die met je mee op avontuur gaan en vooral nuttig zijn tijdens gevechten. Elk type Higgledy geeft tijdens gevechten zo af en toe een specifieke buff. Die buff kan genezend, verdedigend of juist aanvallend zijn. Je ziet rond een groepje Higgledies gedurende korte tijd een blauwe cirkel. Als je op tijd binnen die cirkel weet te komen, kun je de buff activeren. In veel gevallen zul je het aanvallen daar dus even voor moeten onderbreken. Dat is de moeite waard, want de buffs kunnen het verschil maken. Zeker tijdens de langere bossfights in de game.

Het maakt echter wel dat de gevechten aan de gemakkelijke kant zijn. Ni no Kuni II is een echte rpg, dus de wereld is strikt verdeeld in levels. De leden van het clubje waarmee je de wereld doortrekt, stijgen gedurende de game in level, en ook alle vijandige wezens in de game hebben een bepaald level. Dat is spannend, want terwijl je zelf nog maar level 10 bent, kun je zomaar een monster van level 50 tegen het lijf lopen. Je zult er een beetje naar moeten zoeken, maar de wereld zit zo in elkaar dat zelfs in de uithoeken van de startgebieden onoverkomelijk gevaar dreigt. Toch is het gevaar minder groot dan je denkt. Wie de leden van z'n team van goede kleding en wapens weet te voorzien en overweg kan met de optie om teamleden veelvuldig tijdens een gevecht te wisselen, zal merken dat het best mogelijk is om het op te nemen tegen tegenstanders van een hoger level. Op level 30 kun je monsters van level 40 best verslaan, ondanks dat de makers met een rode markering aangeven dat er groot gevaar dreigt. Ondanks dat het vechten gemakkelijker is geworden, is de game door de toevoeging van Higgledies ook leuker.

Van veldslagen tot je basis

Dat laatste geldt niet voor een ander onderdeel van de gameplay. Level 5 heeft Pikmin niet alleen als inspiratie voor de Higgledies gebruikt, want ook de gameplay komt terug. Zo hier en daar kom je op de landkaart een vlag tegen die aangeeft dat er een gevecht op grotere schaal plaatsvindt. Als je de beginselen van de game enigszins onder de knie hebt, kun je wat legeraanvoerders aan je binden die je bij dergelijke veldslagen terzijde staan en van manschappen voorzien. Je kunt je met vier legerleiders en hun manschappen omringen. Je loopt dan zelf over het slagveld, omgeven door vier legers. De tactiek is dat je de opstelling kunt draaien en zo kunt bepalen welk legeronderdeel voorop loopt. Op basis van het 'rock, paper, scissors'-principe kun je zo de juiste eenheid vooraan zetten. Bovendien geeft elk legeronderdeel een speciale aanval. Een tijdelijk schild, een charge, een luchtaanval, dat soort werk. Het is goed dat Level 5 voor wat afwisseling heeft gezorgd, maar de uitwerking ervan laat veel te wensen over. Het onderdeel is eigenlijk veel te simpel om echt leuk te zijn. Helaas kun je er niet omheen, want het verhaal bevat hier en daar een bottleneck waarbij je met een goed getraind leger ten tonele zult moeten verschijnen om verder te kunnen. Je zult het level van je legeraanvoerders dus op peil moeten houden door hier en daar wat veldslagen te leveren.

Er is meer, want naast dit alles krijg je na verloop van tijd ook nog een stad om te managen, de hoofdstad van je nieuwe koninkrijk. Je kunt er allerlei gebouwen uit de grond stampen waarin je je onderdanen aan het werk zet. Op die manier kun je wapens en uitrusting maken en vooral skills opwaarderen. Eigenlijk is alleen dat laatste nuttig. De stad is daarmee niet het best uitgewerkte onderdeel van de game, maar hij vormt een prettig rustpunt.

Prachtige muziek

Dan is er nog de audiovisuele kant van het geheel. Over de auditieve kant kunnen we kort zijn. De muziek die Joe Hisaishi heeft gecomponeerd is uitstekend. Het grootste deel ervan is door een orkest ingespeeld, maar je hoort ook een klassieke gitaar voorbijkomen. Alle melodieën die Hisaishi voor de verschillende zones heeft geschreven, blijven hangen. Met de stemmen is dat anders. Net als in de voorganger zit er erg veel tekst in de game, en Level 5 heeft de tekst slechts gedeeltelijk laten inspreken. Je hoort bij elke zin wel iets, maar in de meeste gevallen komt de spreker niet verder dan Yes, No, Gosh en Oh, terwijl onderin beeld hele volzinnen verschijnen. Heel consequent wordt hier niet mee omgegaan. Soms zijn ineens hele conversaties ingesproken, al kan het ook gebeuren dat halverwege de conversatie opeens de stemmen verdwijnen of juist inzetten. Het maakt het geheel wat rommelig.

Met het beeld is het een beetje hetzelfde. De inbreng van character designer Yoshiyuki Momose is prima. De verschillende personages zien er prima uit en hun uiterlijk heeft een heldere en zeer herkenbare stijl. Voor de omgeving geldt dat wat minder. De steden zijn over het algemeen mooi vormgegeven, daar is duidelijk tijd aan besteed. Het landschap van de open delen van de spelwereld en van de vele instances is echter wat minder goed uitgewerkt. Het is een klein minpuntje, in een game die de liefhebber van de Japanse animestijl zeker aan zal spreken. De PlayStation 4 Slim waarop we de game speelden had af en toe wat moeite om de framerate van de game constant te houden, maar veel hinder hebben we daar niet van gehad. De drops waren niet dramatisch.

Conclusie

Ni no Kuni II is een rijke game waarin erg veel te doen is en waarin ontwikkelaar Level 5 voor flink veel afwisseling zorgt. Er zijn veel gevechten, maar door de veelheid aan opties die je tijdens het vechten hebt, worden die niet snel saai. Bovendien werkt het levellen heel goed. Dat ene level dat je groepsgenoten gestegen zijn, kan net het verschil maken. Dat geldt echter alleen als je boven je macht grijpt, want gevechten met tegenstanders van je eigen niveau zijn eigenlijk te gemakkelijk. Gelukkig kun je de uitdaging eenvoudig opzoeken, en bovendien zijn er bossfights die wat pittiger zijn.

Het knappe aan Ni no Kuni II is echter dat Level 5 zo veel verhaal door de game heeft verweven, met een prima balans tussen verhaal, quests en actie. De quests in de centrale verhaallijn zijn goed, en de vele sidequests zijn leuk en nuttig om uit te voeren. Daarnaast biedt de game allerlei extra's. Die zijn echter niet allemaal even goed geslaagd. Het deel waarin je met vier legereenheden op stap gaat is wat simpel, en het bouwen van je hoofdstad biedt weliswaar een prettig rustpunt, maar is niet heel diepgaand. De inbreng van Studio Ghibli is wat teruggeschroefd, en dat is te merken. De personages zijn prima vormgegeven, maar de open delen van de spelwereld zijn wat minder fraai. Gelukkig zijn de teksten en vooral de muziek erg goed. Ni no Kuni II is daarmee niet perfect, maar wel onderhoudend en lekker lang.

Pluspunten

• Uitgebreid Vechtsysteem
• Lekker Verhaal
• Balans tussen verhaal en actie

Minpunten

• Veldslagen
• Basis bouwen

Eindoordeel

Getest

Ni No Kuni II: Revenant Kingdom, PS4

Prijs bij publicatie: € 52,95

Vanaf € 9,-

Vergelijk prijzen

Bekijk alle uitvoeringen (2)

Reacties (68)

[LOTG]

Ik vind het jammer dat in veel van die Japanse RPG's alleen de main story voice acting heeft en de rest weer een berg tekst is. Het leest gewoon niet relaxed als je voor een TV zit, En vaak zijn het van die lappen tekst die de backstory zijn.

Dan skip ik er meestal maar door heen, wat ik dan weer jammer vind.

[YangWenli]

Ik heb geen probleem met lezen maar de lettertype is érg klein. Dubbel zo vervelend als je met Japanse audio speelt.

[morten]

RPGS's zijn in de regel vaak text-heavy, hoort bij het genre.
Als dat niet je ding is dan kan je beter actie spellen gaan spelen. Of vooraf bekijken of volledig ingesproken is, maar dat is eerder uitzondering dan regel. Over het algemeen hebben de beste RPG's gewoon veel (geschreven) tekst, Tales series, legend of heroes, Grandia, Final Fantasy, (eerdere) star oceans, Ys, etcetc.

[LOTG]

Maar daar is tegenwoordig geen echte reden meer voor, behalve kosten besparen.

Daarbij voegt voice acting ook wat toe op het gebied van immersion.

Spellen als Fallout en Elder Scrolls zijn tegenwoordig wel gewoon helemaal voice acted, dus om nu te zeggen dat het bij het genre hoort is niet waar. Vroeger was het niet mogelijk en daarna was het vanwege ruimte gebrek dat het spaarzaam werd toegepast maar tegenwoordig is het prima te doen.

[morten]

Japanse RPGS zijn toch wel vaak inhoudelijk veelal verschillend van Westerse Rpg's. In Japan is er meer tekst oriëntatie, dit is ook buiten de rpg wereld goed zichtbaar. Kijk maar naar de populariteit van visual novels.

Blijf er derhalve bij dat lappen teksten bij het genre horen. Overigens is het maar de vraag of kosten besparing het motief is, dat is zeker niet in alle gevallen zo. Het kan ook een keuze zijn van een Dev.
Niet alles hoeft uitgesproken te worden. Wanneer een spelkarakter in een boek leest etc, moet dit dan spraakgestuurd zijn? Ik kan me wel voorstellen dat alles gerelateerd aan het primaire verhaal fijner kan zijn wanneer gedaan middels Voice acting.

Hoe dan ook: ik zou niet verwachten dat dit soort spellen snel voice only zal worden.
Ik zelf vind dit niet hinderlijk, maar wat mij wel kan storen is dat sommige stukken die "gesproken" zouden worden in Ni No kuni ook omgezet is naar tekst en erger nog dan af en toe die "uhm" en "err"
Korte klanken.. Dit zou inderdaad netter kunnen ja.

Wel weer mooi dat ze de Japanse stemmen ook als keuze hebben bijgevoegd.

[monojack]

Games zoals Fallout en Elder Scrolls zijn dan ook vooral op het westen gericht. Games zoals Ni No Kuni mogen we al blij zijn dat ze vertaald worden. Die games worden enkel vertaald omdat de vraag in het westen zo groot is maar Ni No Kuni werd niet gemaakt met het oog op het westen te veroveren. Daarom doen ze niet de moeite zich aan te passen aan hoe wij games spelen er wordt van jouw verwacht dat je je aanpast aan hoe men games speelt in Japan. En dan geef ik morten wel gelijk dat als dat je echt stoort je beter andere games speelt. Ik zelf ben er ook geen fan van maar snap wel dat het er gewoon bij hoort.

[Koetsie]

Ys vind ik net even een voorbeeld van een rpg, die juist niet al te tekst heavy is. Had je beter de zuster franchise The Legends of Heroes van Falcom kunnen nemen

[morten]

die staat er ook tussen

[Koetsie]

Oh ja! Over het hoofd gezien. Sorry!

[morten]

Je hebt overigens wel gelijk ja the legend of Heroes series is een veel beter voorbeeld.

[Reactie gewijzigd door morten op 22 juli 2024 13:29]

[Valandin]

Ook mijn grootste commentaar aan deze game. Het algehele gebrek aan voice acting.
Grotendeels van de tijd komt er een raar geluid uit de main characters, sporadisch zeggen ze alleen het eerste deel van de zin en héééél zelden voeren ze eens een heel gesprek met elkaar.

Verder is het een geweldig spel hoor, dit is alleen wel echt een gemiste kans.

[Reactie gewijzigd door Valandin op 22 juli 2024 13:29]

[rjeggens]

In het eerste deel werd ook maar een deel van de teksten ingesproken. Alleen de cut scenes, eigenlijk. Nu hebben ze dat uitgebreid met die kreten die de essentie van de tekst weer moeten geven. Ik moet zeggen, dan vond ik de uitvoering van deel 1 beter. Maar goed, gisteravond een paar uurtjes gespeeld en het is wel een erg mooi en leuk spel.

[Valandin]

Absoluut, heb er nu +-40 uur in zitten. Vermaak me er erg mee en wil er 100% completion op halen en alle steam achievements. Ik had meegekregen dat het in deel 1 ook zo was, maar dan nog steeds.
Kijk naar alle grote RPG's (Ook JRPG's) van tegenwoordig. Zijn allemaal bijna fully voice acted en dat geeft zoveel meerwaarde en immersie.

[Piet_Piraat7]

Tot nu bevalt hij mij erg goed, alleen de moeilijkheidsgraad valt me wel een beetje tegen. Voor het gros van de gevechten is met je gezicht over het toetsenbord rollen prima om te winnen, je hakt er doorheen als een heet mes door boter. Een enkele keer moet je bij een grotere vijand goed opletten. Ik ben pas bij Chapter 3 dus misschien wordt het nog moeilijker, maar ik heb al geluiden gehoord dat ik daar niet op moet rekenen : (

[Reactie gewijzigd door Piet_Piraat7 op 22 juli 2024 13:29]

[monojack]

Je zit nog in de tutorial dus

[Piet_Piraat7]

Na 4,5 uur playtime?

[Kaysis]

Meer, bij mij na 7-8 uur. Voel ik het pas.

[Cilph]

Optional content is wel een flink stuk moeilijker.

[monojack]

Pas als je je koninkrijk hebt ga je pittige battles tegenkomen. De hele aanloop naar dat koninkrijk is eigenlijk een tutorial.

[Thirdchoppa]

Ik vind hem ook te belachelijk makkelijk.. geen uitdaging wat so ever.. hoop dat ie echt moeilijker word.. iedere baas is ook echt een pushover

[Cilph]

Heb je die boss monsters op de world map al geprobeerd, en die Dream 'dungeons'?

[Thirdchoppa]

Yup.. liep er doorheen alsof het niks was.. met alleen X bashen kwam ik er al.. beetje een power spammen.. Hoopte op wat taktiek maar is niet eens nodig

[monojack]

Al de dream dungeons?

[Thirdchoppa]

Nee een paar maar ik wou dat het al snel wat moeilijker word... Denk dat ik me eerst maar is met FC5 bezig ga houden

[Torisuta]

Ik wil hem ook graag halen. Maar is de moeilijkheidsgraad echt zo makkelijk? Ik lees namelijk overal dat het een lachtertje is. Maar ik kan dit niet zo snel terug vinden in de tweakers review...

[Reactie gewijzigd door Torisuta op 22 juli 2024 13:29]

[Piet_Piraat7]

Het staat wel in de review:

"...Dat geldt echter alleen als je boven je macht grijpt, want gevechten met tegenstanders van je eigen niveau zijn eigenlijk te gemakkelijk. Gelukkig kun je de uitdaging eenvoudig opzoeken, en bovendien zijn er bossfights die wat pittiger zijn."

Ik hoor zelf ook die geluiden van mensen die wat verder zijn dan ik. De combat speelt heerlijk hoor, maar tot nog toe niet echt uitdagend.

[Torisuta]

Bedankt voor de reactie, ik mis dit dan wel eigenlijk als een minpunt. Maar ik ga hem toch halen, deel 1 was super dus ik hoop dat het wel goed komt.

[Ienni1983]

Er zijn monsters met een paarse aura om hun heen die iets moeilijker zijn.

[Blackice09]

Ik gebruik een CheatEngine cheat table om de schade van de vijanden en van de heroes aan te passen. Zit nog maar in chapter 3 maar gebruik momenteel 4x enemy damage en 0.5x hero damage. Speelt een stuk fijner. Maak je eigen difficulty!
Haal hem hier: http://fearlessrevolution.com/viewtopic.php?f=4&t=6294

[Dj Neo Ziggy]

Ik heb deel 1, 3x geprobeerd te spelen, maar het battle systeem was niet duidelijk en behoorlijk turnbased.
Daarbij kon ik geen gevoel krijgen met de main char omdat al het vechten gedaan werd door een soort pokemon.

[Atomsk]

Heb deel 1 een aantal uren gespeeld, maar halverwege was ik het eindeloze grinden wel beu. Het craften van items / potions was meestal van het type 10x drop X voor potion A, 10x potion A voor potion B, 10x potion B voor potion C. Dan krijg je dus een game waarbij je meer bezig bent met grinden en stats van je beestjes opwaarderen, dan met het verhaal zelf.

[VonDudenstein]

Niet iets wat je hoefde te doen overrigens.
Ik heb niet zo heel veel zitten grinden wat ik me herinner.

[monojack]

Dan zal de 2 je wel bevallen want die is niet turnbased en je vecht zelf

[Joseph4820]

Je vocht toch met je Pokémon en je main?

[Ivysaur]

Vind wel jammer dat ze van dat 'Pokemon'-gebeuren zijn afgestapt en een soort 'Tales of'-gevechtsysteem hebben gebruikt in dit deel. Daarom helaas van mijn verlanglijstje gehaald.

[Cerberus_tm]

Hoe is het vechtsysteem dan? Dit soort informatie kon ik helaas niet terugvinden in de recensie. Noch welk genre dit spel überhaupt is. Is het b.v. turn-based?

[Joetje079]

De combat is real-time en je hebt de volledige controle over je characters in gevechten. Als het turn based was geweest was ik niet eens begonnen aan de game om dat ik daar helemaal niets mee heb.

[Seroczynski]

Bij mij is het net andersom, zo zie je maar weer dat ze nooit iedereen tevreden kunnen stellen Ik keek erg uit naar deeltje 2, maar ik ga er nu wel twee keer over nadenken voordat ik hem aanschaf.

Verder een geweldig mooie game om naar te kijken. NNK1 was een perfecte blend van anime en videogames, en deel 2 ziet er in eerste instantie net zo uit.

[nemesis2212]

turn based is leuk bij final fantasy of oudere games. real time combat is meer hedendaags. zonde als je zo'n goede game laat liggen omdat 'je niet houdt van real-time combat'.

combat is leuk met pikmins die magic kunnen casten en je skills poweruppen.

ik zie wel meer reacties dat mensen zo selectief zijn om deze game te kopen omdat er toevallig niet een element in zit die zij er persee in willen hebben.

cant have it all peeeps... en als je het niet koopt, dan mis je heel wat

[Joseph4820]

Denk dat je niet zomaar een tijd kunt hangen aan turn based. Je houdt er van of niet, 10 jaar geleden al en over een aantal jaar nog steeds. Snap dat het voor mensen een dealbreaker kan zijn aangezien het een groot gedeelte van de game is.
Ik heb in ieder geval mij kostelijk vermaakt met deel 1, waarvan turn based net wat anders werkte dan normaal.
Vermaak me ook prima met deel 2, waar dan de "Pokémon" missen, maar waar genoeg andere leuke elementen aan het vechten en het spel zelf toegevoegd zijn.

[HKS-Skyline]

Ni No Kuni Whath of the White Witch was turn based, maar dat ging zo snel dat het amper aan voelde als turn based. Ik ben over het algemeen ook niet zo van turn based combat, maar in de eerste Ni No Kuni was dit absoluut niet hinderlijk. Mede omdat je vrij rond kon lopen om zo aanvallen van je tegenstander te ontwijken. Naar mijn mening een prettig systeem, maar ik ben benieuwd naar deze game. Ik heb mij kostelijk vermaakt met deel 1. Voor iedere fan van de studio Ghibli films is dit een aanrader.

edit: Ik ben toch wel erg benieuwd waarom mensen deze post als "-1 ongewenst" modereren. Ik geloof dat dit niet eens off topic is, laat staan een -1.

[Reactie gewijzigd door HKS-Skyline op 22 juli 2024 13:29]

[knirfie244]

Ik zou Ni No Kuni:WW niet direct turn based noemen, het is meer een mengelmoes tussen real-time gedrag met time-release op basis van een turn-based achtige manier van besturen op het basis van het geven van commando's:
Je kan vrij rond lopen en op elk willekeurig moment een actie ondernemen (aanvallen, verdedigen, magic gebruiken, character/familiar wisselen, etc), op het moment dat je een actie onderneemt wordt de controle aan je ontnomen en heb je een aantal seconden cooldown voordan je de volgende commando kan geven. Je kan echter wel op elk willekeurig moment een actie onderbreken om weer de controle over je karakter over te nemen. De vijand kan het zelfde, en doet dit volledig onafhankelijk van jouw timing.

Je had echter geen volledige controle over je karakter in Ni No Kuni, alles werkte met het geven van opdrachten/acties, of vrij rondlopen

[Reactie gewijzigd door knirfie244 op 22 juli 2024 13:29]

[Cowamundo]

Misschien is world of final fantasy dan iets voor je als je een pokemon-achtige game zoekt?

[Ivysaur]

Helaas. Alles na FF12 bestaat niet. En zeker niet na die mishandeling van Chrono Trigger. Maar toch bedankt voor de tip

[Reactie gewijzigd door Ivysaur op 22 juli 2024 13:29]

[YangWenli]

Digimon misschien?

https://www.youtube.com/watch?v=e7q9AmLVY84

[Nitramuse]

Ik heb hetzelfde sentiment over FF, maar toch raad ik je aan om hem eens te proberen. Hij kost niet veel meer en ik heb me er goed mee vermaakt. Hij lijkt meer op traditionele FF's dan de games vanaf 10 (12 is al real-time, WoFF is turn based).

....je moet alleen wel ff door het Chibi gedeelte heen kijken.

[P-Nut]

Heeft iemand deze game al geprobeerd in remoteplay (PS Vita)? Maakt ie gebruik van de touchpads achter of touchscreen aan de voorkant?

[Enahs]

Heeft iemand deze game al geprobeerd in remoteplay (PS Vita)? Maakt ie gebruik van de touchpads achter of touchscreen aan de voorkant?

Helaas werkt het touchpad achter niet, wat het heel lastig maakt om de speciale 'skills' gebruiken (touchscreen voor + 1 van de buttons is bijna niet te doen met 1 hand)

[P-Nut]

Nooooo, wat zonde.... wou dat ze vita gebruikers de keus gaven wat betreft L2/L3 R2/R3 mapping
developers proberen het ook niet uit als ik zie hoe de button ondersteuning is op de vele ps4 titels

[Joetje079]

Ik heb hem gisteren gekocht. Ik had tot voor kort nog nooit van deze game gehoord maar nadat ik een paar reviews had gelezen/gezien ben ik toch maar overstag gegaan. Tot nu toe vermaak ik me prima met deze game al is het inderdaad wel wat makkelijk. Ben overigens nog niet heel ver. Ik heb bijna 6 uur in één ruk gespeeld gisteren en ik moet het Kingdom nog unlocken. Vanaf dan schijnt de game écht te beginnen Morgen valt Farcry 5 ook op de deurmat maar ik denk dat ik die nog even in de wikkel laat zitten

[ctc]

Ik heb dezelfde luxe problemen! toch gisteren ook maar met FC5 begonnen, helaas maar een uurtje, maar zat al uit te kijken om Ni no Kuni weer op te starten

[DownBusiness]

Toch maar bestellen deze week. Deel 1 was erg leuk en nu het real time combat is kan dat alleen maar beter worden (toch? Ik kijk naar Kingdom Hearts z'n vechtsysteem ).

[Gamebuster]

Zojuist KH1.5 gekocht. Ik dacht: Spel voor kinderen, super easy, rustig rondkijken.

Toen kwam ik de boss van "Alice in Wonderland" tegen.

Fuck Is dat een uitschieter, ben ik een faalhaas of is dit het einde van de tutorial en het begin van de game? Hij is nl. nog niet dood na 2 uur aan pogingen

[Reactie gewijzigd door Gamebuster op 22 juli 2024 13:29]

[reaL_G]

nee is geen uitschieter (dit zal waarschijnlijk nog wel meerdere keren voorkomen), je wilt waarschijnlijk gewoon te snel. neem je tijd. springen vanaf de tafel, paar keer hitten en wegwezen.

[Gamebuster]

hij killt me continue met zijn vuurballen. Hij staat dan bij het fornuis en dan kan ik m niet meer raken. Daartegen gooit-ie wel vuurballen die je letterlijk volgen

[Reactie gewijzigd door Gamebuster op 22 juli 2024 13:29]

[Dj Neo Ziggy]

Wacht maar totdat je hem uitgespeeld heb en het + gedeelte gaat doen.
Ik kan me een gevecht herinneren met Sephiroth in KH2 en de organisation...

Laat ik het zo stellen... ik kom niet meer in de hemel.

[reaL_G]

hij komt regelmatig wel naar de tafel toe. desnoods magic gebruiken.
vuurballen ontwijken - probeer rond hem heen te lopen, dash move kan ook nog helpen
soms bukt hij ook wat, dan kan je ook een paar klappen geven.

sephiroth oef, vraag me niet na hoeveel keer die was gelukt.

[mbiesheuvel]

Ik had deel 1 zon 50 uur gespeeld en was bijna bij het einde. Toen merkte ik pas dat mijn pokemon gewoon te slap waren en ik kwam bepaalde delen niet voorbij. Ben toen gestopt. Was een wazig systeem in deel 1. Zal deel 2 nu wel kopen als ze daarvan afgestapt zijn. I love the tales series.

[maniace]

Geweldige game, ik heb er nu een uurtje of 10 inzitten mooi afgewerkt. Sommige dingen voelen wel een beetje clunky aan maar haalt het plezier niet weg.

[Reactie gewijzigd door maniace op 22 juli 2024 13:29]

[koffieboontje]

Ik heb deel 1 op de PS3 niet gespeeld. Wel aantal keer gameplay bij een vriend gezien en op youtube wat gameplay zitten kijken. Grafische stijl kon mij heel erg bekoren maar het vechtsysteem uit deel 1 vond ik nogal traag en niet echt meer van deze tijd.
Na het zien van de eerste gameplaybeelden van deel 2 was ik helemaal hyped. Ik heb ook de laatste 4 Tales games gespeeld. Die vond ik nogal afgeraffeld en vrij eentonig. Ni No Kuni II heeft wat dat betreft als concept goud in handen naar mijn mening. De hoeveelheid content en afwisseling tussen de gevechten, questen en minigames is een verademing. Daarnaast is het grafisch een lust voor het oog en de muziek is fabelachtig! Vooral dat stuk na een uurtje of 3 / 4 spelen bij die Sky Pirates deed mij heel erg denken aan Final Fantasy 9.

Kortom, hier gaan heel wat uurtjes in zitten!
Topgame en ben het volledig eens met het cijfer.