Door Paul Hulsebosch

Redacteur

Ni no Kuni II: Revenant Kingdom Review

Kleurrijk en heerlijk uitgebreid

26-03-2018 • 06:00

68

Singlepage-opmaak

Studio Ghibli

Ni no Kuni II: Revenant Kingdom

Ni no Kuni II is een rijke game waarin veel te doen is en waarin vooral veel afwisseling zit. Er zijn veel gevechten en hoewel ze niet altijd even uitdagend zijn, kun je de uitdaging gemakkelijk opzoeken. Bovendien zijn er de bossfights die wat pittiger zijn. Het knappe aan Ni no Kuni II is echter dat de game een prima balans heeft tussen verhaal, quests en actie. Daarnaast biedt de game allerlei extra's. Die zijn echter niet allemaal even goed geslaagd. Het deel waarin je met vier legereenheden op stap gaat, is wat simpel en het bouwen van je hoofdstad is weliswaar een prettig rustpunt, maar niet zo heel diepgaand. Gelukkig zijn de teksten en de muziek erg goed. Ni no Kuni II is daarmee niet perfect, maar wel onderhoudend. Bovendien is de speelduur lekker lang.

Gespeeld op: PlayStation 4
Ook beschikbaar voor: Windows

Van de enorme hoeveelheid anime-producties uit Japan breekt er maar zelden een internationaal door. Als we al wat over dit genre horen, gaat het meestal om werk van Studio Ghibli, de Japanse makers van films als Spirited Away, Howl's Moving Castle en Ponyo. Ghibli was ook betrokken bij Ni no Kuni: Wrath of the White Witch, dat in 2011 voor de PlayStation 3 verscheen. De game werd gemaakt door Level 5, maar de hand van Ghibli was duidelijk herkenbaar. Nu is er een opvolger, Ni no Kuni II: Revenant Kingdom. Ook deze game is door Level 5 gemaakt, maar zonder officiële betrokkenheid van Studio Ghibli. Toch is er enige continuïteit, want character designer Yoshiyuki Momose is van Ghibli overgestapt naar Level 5, en ook componist Joe Hisaishi is weer van de partij.

Dat maakt dat er zowel herkenbare als afwijkende elementen in Ni no Kuni II zitten. Zo heeft deze opvolger een volledig nieuw verhaal, dat weinig te maken heeft met dat uit de voorganger. Officieel speelt de nieuwe game een paar eeuwen na het eerste deel, maar er komt weinig terug uit het eerste verhaal en je kunt de opvolger gemakkelijk spelen zonder voorkennis van het het eerste deel. Ni no Kuni II draait om Evan, een blond jongetje van de kattenstam. Evan is de troonopvolger van Ding Dong Dell, maar voordat hij de troon kan bestijgen, wordt hij afgezet door de rivaliserende muizenstam, waarna hij Ding Dong Dell ontvlucht. Zijn missie in de game lijkt daarmee uitgestippeld, maar Evan wil meer dan alleen de troon van Ding Dong Dell terug. Als ware het Civilization wil hij alle landen van de spelwereld onder zich verenigen. Een flinke ambitie, maar Ni no Kuni II is dan ook geen kleine game. Met de campagne ben je gemakkelijk een uur of dertig bezig, al kun je er ook zomaar het dubbele aan kwijt zijn. Het is namelijk aan te raden om wat omwegen te nemen.

Review Ni no Kuni II: Revenant Kingdom

Goede balans

Het mooie van Ni no Kuni II is dat Level 5 een goede balans heeft weten te vinden tussen verhaal en gameplay. Het geheel bevat veel verhaal, en dat verhaal staat in sommige delen van de game behoorlijk centraal. Tussendoor heb je echter ook veel vrijheid om door de spelwereld te zwerven en gevechten aan te gaan, of ze juist te vermijden als je er geen zin in hebt. Het verhaal speelt zich voornamelijk af in de steden die je onderweg tegenkomt. Daar is van alles aan de hand met de leiders van de verschillende mogendheden, en om te bereiken wat je wilt, zul je daar van alles mee of tegen moeten doen. Je krijgt veel quests voorgeschoteld die zich gedeeltelijk in de stad afspelen, en gedeeltelijk daarbuiten. Je spreekt erg veel mensen die allemaal iets anders van je willen. In veel gevallen gaan quests niet verder dan 'ik geef je dit als jij eerst dat voor me doet', maar dat mag de pret niet drukken, want de omgeving en de vele personages zijn afwisselend genoeg. Bovendien is er een goede afwisseling tussen quests die je binnen de stad op kunt lossen en opdrachten waarbij je de stad uit wordt gestuurd, bijvoorbeeld naar een van de vele dungeons.

Het verhaal is ook afwisselend genoeg, al moet je wel een beetje van de Japanse stijl houden. Alles is wat kinderlijk, van het uiterlijk van de verschillende personages tot de verhaallijnen in de game en de bijbehorende emoties. Grote thema's als vriendschap, geluk en liefde staan hierbij centraal. Gelukkig zet Level 5 daar genoeg tegenover. Waar de hoofdrolspelers graag grote woorden gebruiken, zorgen de vele bijrollen voor een prettige hoeveelheid tegengas. Zo kunnen de lompe Batu en de kleine Lofty erg grappig uit de hoek komen, wat het draaglijk en zelfs vermakelijk maakt.

Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.