Ni No Kuni II: Revenant Kingdom, PS4

Intro

Zelf heb ik nog nooit een JRPG gespeeld. Een vriend raadde mij het spel aan en vertelde me dat het wel wat weg heeft van de Zelda franchise. Ik heb het spel in het begin van de maand mei op de kop getikt voor 30 euro inclusief de Season Pass.

Het begin van het spel is tamelijk makkelijk. Je moet het kasteel uit komen en je krijgt wat hulp van iemand. Daarna moet je, zoals elke RPG, op zoek naar verschillende mensen en voorwerpen. Later wordt ook duidelijk dat er veel opties zijn tot het Tweaken van je gevechten door middel van instellingen, uitrusting en wapens.

Eerste indruk

Ik moet eerlijk zeggen dat het mij moeite kostte om door de eerste drie hoofdstukken te komen. Niet omdat het makkelijk was, maar meer omdat het spel en de karakters nogal kinderachtig overkomen. Het is alsof je een slechte tienerfilm zit te kijken met opgeblazen emoties en lichaamstaal. Vanaf het moment dat je een koninkrijk mag bouwen word het pas echt leuk.

Bouwen maar !

Het spel ziet er simpel uit maar je kunt veel dingen tweaken om het nog leuker te maken. Zo zijn er kleine Higgeldy's ( soort van Pokemon) die jou tijdens het vechten met monsters kunnen helpen. Zo kunnen ze jouw krachten sterker maken, een debuff geven aan de vijanden, een kanon tevoorschijn toveren en een ridder oproepen die met je mee kan vechten. In je koninkrijk kun je verschillende gebouwen neerzetten die voorraden kunnen opbouwen qua geld en items. En er zijn, net zoals in Age of Empires, gebouwen die een upgrade kunnen geven aan wapens, uitrusting en je magische krachten. Enig nadeel van het koninkrijk is dat alle gebouwen een vaste plek hebben en je veel geld moet betalen voor de upgrades.

Wisseling van de wacht

Wat het spel leuk maakt zijn de karakter waarmee je kan spelen. Dit houdt het fris en elke karakter heeft weer andere trucjes. En ook de vele koninkrijken zijn leuk om te bezoeken. Ik heb ze tijdens het schrijven van deze review nog niet allemaal gezien, maar ze zien en mooi uit en de muziek is memorabel. Ik heb nu nog steeds 2 van die liedjes in mijn hoofd zitten die ik soms ook onverwachts mee zit te zingen.

Conclusie

Ik denk dat het spel door de kinderachtigheid de meeste mensen wel kan afschrikken. Ik heb met veel moeite de eerste 3 hoofstukken doorstaan met de gedachten dat zometeen een koninkrijk bouwen wel leuk zou worden. Het spel kent ook verplichten veldslagen die je met je leger moet doen. Ik vind dit zelf een van de meest irritante stukken omdat het voelt alsof je leger soms niks doet. Daarnaast is de gameplay wel weer een echte aanrader. Het lopen door de levels is zeer soepel en de beelden van de verschillende werelden zijn erg mooi. Het spel heeft mij meerdere keren op een positieve manier verrast. En ook zit er een bijzondere wending in het spel. Al met al geef ik het spel een 8,5.